Verhuizen met kinderen naar afgelegen plek

07-06-2020 10:56 278 berichten
Alle reacties Link kopieren
Wij wonen op zich prima maar hebben wel altijd de droom gehad om een vrijstaand huis te kopen mochten we ooit een vrijstaande droomhuis tegenkomen..en nu zijn we er 1 tegengekomen! Er moet veel gebeuren in het huis maar het stuk grond eromheen maakt het allemaal goed.

Nu is het zo dat wij aan de rand van een grote stad wonen, in een woonwijk met veel voorzieningen parken enz.
Het huis dat wij op het oog hebben is op 10/15 minuten rijden hiervandaan. Kinderen kunnen op zich naar dezelfde scholen blijven gaan alleen dat buitenspelen....mijn kinderen spelen vaak buiten met vrienden. Het nieuwe huis is best afgelegen...om de paar meter een huis en er wonen voornamelijk oudere mensen zonder jonge kinderen..buitenspelen zal niet meer gaan. Mijn kinderen willen niet verhuizen om deze reden.

Openbaar vervoer is er wel maar natuurlijk niet zoals we gewend zijn hier in de grote stad dus veel zal op de fiets moeten later als ze wat groter zijn.

Voordeel van verhuizen is een mooi huis met groot stuk grond waar ze van alles voor in de tuin terugkrijgen (trampoline,zwembad alles is mogelijk)

Wat zouden jullie doen? Wie woont er ook in een dorp of wat meer afgelegen en hoe gaat dat met het buitenspelen of afspreken met kinderen? Is verhuizen ban een drukke plek naar een wat meer afgelegen plek een slecht idee (voor de kinderen) ??

Mijn kinderen zitten trouwen in de bovenbouw van de basisschool. Oudste op de middelbare.
Ik woonde zelf dan wel niet afgelegen, maar wel in een andere stad dan mijn school, en heb die reistijd wel als vervelend ervaren. Had je een tussenuur, kon je niet even lekker naar huis, viel er wat uit ‘s ochtends, dan hoorde je dat altijd te laat. Maar goed, dat is nu allemaal online natuurlijk, en soms mogen kinderen tegenwoordig ook niet tussendoor van het schoolterrein af, dus dat is allemaal niet meer relevant.

En ik ging graag uit, maar had niet altijd zin om bij anderen te logeren. Want dan was je weer je hele zaterdag kwijt als je laat op stond. Of juist knettervroeg op om vanuit logeeradres naar je bijbaan te gaan. En als je een kater had was het ook vervelend om niet lekker thuis te zijn. Altijd gesjouw met tassen en slaapspullen. Of met een groep samen terug naar onze plaats, maar daar had ik ook een hekel aan. Óf je had nog lol en iedereen wilde naar huis, of je had het gezien en iedereen wilde blijven. Voor het type tiener dat ik was was dat echt wel een nadeel. Maar ik geloof dat tieners nu sowieso nog niet echt uit kunnen, dus dat is ook achterhaald.

Ons huis was ook nooit zo’n huis waar alle vrienden voor een feestje vooraf samenkwamen, terwijl we thuis met 4 kinderen waren, puur omdat we elders op school zaten.

Ik ga verder niet gebukt onder mijn jeugd, maar het was wel de reden dat ik als student nooit heb willen pendelen.
Alle reacties Link kopieren
Volgens mij gaat het erom dat het zwaar is voor oudere kinderen om een drastische verandering in leefomgeving door te maken. Of dat nou stad/dorp naar buitengebied is of vice versa en of het ene nou beter is dan het andere... who cares? Het boeit mij geen reet waar anderen het gelukkigste zijn. Maar sommigen zitten iets te hoog op het 'ze vinden ons niet goed genoeg'-paard om dat nog te zien.

Ik vind het interessant dat er zo wordt gereageerd terwijl ik, en met mij nog wat anderen, iets deel over een periode in mijn leven die ik heel zwaar vond. En dat was niet omdat ik 10 km naar school moest fietsen. Herbevestigd helaas ook mijn beeld.

Mooi toch? Dat je op een plek woont waar je helemaal happy bent? Dat je er zo verliefd op bent dat je niet snapt dat anderen dat niet hebben? Nergens voor nodig om je zo te verdedigen en op te laten stoken.
Alle reacties Link kopieren
TanteOlivia schreef:
08-06-2020 19:41
Dat bestaat wel, alleen niet in jouw bubbel.
Ach, mijn bubbel. Vertel, waar moet je in Nederland zijn om kilometers van je naaste buur te wonen?
Of is in jouw bubbel een paar honderd meter al zo erg middle of nowhere dat kinderen daar een trauma van oplopen?
LaFleurNoire schreef:
08-06-2020 19:50
Ach, mijn bubbel. Vertel, waar moet je in Nederland zijn om kilometers van je naaste buur te wonen?
Of is in jouw bubbel een paar honderd meter al zo erg middle of nowhere dat kinderen daar een trauma van oplopen?
Het gaat om kunnen spelen op straat. Een klein kind laat je niet een paar honderd meter alleen lopen en dan moet je nog geluk hebben dat het huis 500m verderop een kind heeft van dezelfde leeftijd en dat ze het ook nog met elkaar kunnen vinden. Vaak is dat niet zo. In dat soort gehuchten wonen vooral veel 60+ 'ers.
Alle reacties Link kopieren
Wij wonen sinds een jaar ook achteraf.
Hebben al jaren in dit dorp gewoond, zijn alleen naar de rand van het dorp gegaan.
Het is dus niet meer zo dichtbij school, en met alle kinderen uit de straat voor op straat spelen is er ook niet meer bij.

Maar wij wonen nog steeds dichtbij al wonen we in het laatste huis van het dorp.
Ze zijn binnen tien minuten op school, binnen tien minuten bij vriendjes, sportclubs etc, ze kunnen dus wel zelf naar school, ze gaan ook zelf naar het dorp om te spelen.
Ik hoef ze dus niet constant te brengen en dat vind ik wel fijn.

De vriendjes komen ook spontaan hier heen, eerst vonden de ouders van vriendjes dat een beetje eng want het is toch wat verder dan gemiddeld. Nu zijn ze het gewend en vinden ze het oké.
Dat vind ik wel fijn, dat ze gewoon langskomen. En als ze komen mogen ze ook vaak blijven eten. Ik vind het fijn als ze vriendjes meenemen.

Aan de andere kant wonen we dus vrij, buren op ca. 80-100m afstand, hele grote tuin, veel privacy en een prachtig uitzicht. Ik geniet er iedere dag van.
Maar ik ben ook wel echt blij dat we niet 40 minuten fietsen van een dorp af zitten.

Dus to ik weet niet wat jij op het oog hebt!?
DTEEZ!
NYC schreef:
08-06-2020 11:09
;-D

Deels waar. Ik ben aangetrokken tot uitersten. Ik vind wonen in een stad eigenlijk alleen aantrekkelijk als het "een top 10 stad" is (en ook niet eens allemaal) En anders inderdaad zo landelijk mogelijk. Het zal mijn zwart-witte persoonlijkheid zijn... Maar ik krijg dan zelf vooral de kriebels van middelgrote steden; Venlo, Hoorn, Purmerend, Hoogeveen.
Maar ook dat is voor iedereen dus weer heel persoonlijk.
Wat heeft bij jou voor de omslag gezorgd, over het wonen in een dorp? (je was er eerder negatiever over, bv bang dat je kinderen niet genoeg mee zouden krijgen, te kleine wereld en blijven 'plakken').
Dorp, gehucht kan prima, stad ook. Het gaat er m.i. om of je kinderen op die leeftijd moet verkassen, zonder perspectief op contacten dichtbij.
poldervrouw schreef:
08-06-2020 19:38
precies.. Meestal zit er op 5 km wel grotere plaats.

Wij wonen 4.5 kilometer van grote plaats met voorzieningen
Ziekenhuis op 20 minuten rijden (maar dat is in de stad niet anders)
HBO op uur met OV
Uni op uur met OV


Wat jij een grote plaats noemt, noemen zij nog een dorp :proud: alles onder de 15000 inwoners is een dorp he. Volgens sommigen alles onder 40.000 inwoners...
TanteOlivia schreef:
08-06-2020 19:57
Het gaat om kunnen spelen op straat. Een klein kind laat je niet een paar honderd meter alleen lopen en dan moet je nog geluk hebben dat het huis 500m verderop een kind heeft van dezelfde leeftijd en dat ze het ook nog met elkaar kunnen vinden. Vaak is dat niet zo. In dat soort gehuchten wonen vooral veel 60+ 'ers.


Ik woonde 3km buiten het dorp. Op de boerderij direct naast die van ons (100m afstand) woonde een klasgenootje, op de volgende boerderij een meisje dat een klas lager zat. En drie boerderijen de andere kant op woonden nog een jongen uit mijn klas en zijn iets jongere broer en zus. Binnen 500m dus maar liefst 5 speelgenootjes, waar we heel veilig te voet heen konden gaan. Met twee daarvan ben ik nu, 40 jaar later, nog steeds bevriend.
En verderop aan onze weg woonden nog meer leeftijdsgenoten, waarmee we later ook schuurfeesten hielden of met z'n allen op de brommer naar de disco reden.


Waar haal jij de wijsheid vandaan dat er in die gehuchten vooral 60+ers wonen?
Ik vind Purmerend trouwens volgens geen enkele definitie een stad. Zal het formeel heus wel zijn hoor, maar nee.
*
anoniem_117397 wijzigde dit bericht op 20-06-2021 09:30
0.00% gewijzigd
NYC schreef:
08-06-2020 22:35
:mrgreen:

Ik noemde willekeurig wat hoor. Maar serieus, zo zijn er natuurlijk in Nederland tal van steden/grotere plaatsen te bedenken die allemaal meer voorzieningen hebben dan een boerengehucht maar dat bedoelt toch helemaal niemand wanneer je zegt dat het voor kinderen veel aantrekkelijker is om "in de stad" op te groeien? Ik althans niet.
Klopt, in mijn geval, heb dan ook voornamelijk provinciehoofdsteden in gedachten + nog wat leuke uitzonderingen.
*
anoniem_117397 wijzigde dit bericht op 20-06-2021 09:30
0.00% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik woon nu in een stad met meer dan 500.000 inwoners, maar als ik terug ga naar mijj geboorte stad van 180.000 inwoners voelt dat voor mij bijna aan als een dorp bij wijze van.
Ik loop een klein beetje tegen hetzelfde probleem aan. Ik zou best naar een heel klein dorpje/gehuchtje willen verhuizen voor de ruimte en natuur, maar mijn kinderen (puber en prepuber) willen hier niet weg. Ze vinden de voorzieningen die deze grote stad ze biedt fantastisch, al hun vrienden wonen hier, alle sporten en activiteiten worden hier aangeboden. Zouden dood ongelukkig worden als ik we nu naar een buiten gebied zouden verhuizen. Ik had die stap moeten zetten toen ze nog heel jong waren.
Nu blijf ik hier voor de kinderen. Het is niet anders.
NYC schreef:
08-06-2020 22:49
Ja, klopt. Niet dat ik dat gevoel helemaal nooit meer heb hoor, maar het komt denk ik vooral door vertrouwen. Vertrouwen dat mijn kinderen uiteindelijk toch wel keuzes zullen maken waarvan zij denken/overtuigd zijn dat die hen het passen. Ook als ze helemaal niet de behoefte hebben om in een studentenstad "op kamers" te gaan wonen en te ontdekken hoe dat is. Als ze besluiten om daar niet voor te kiezen maar bijv. altijd hier te blijven doen ze dat neem ik aan omdat zij zich daar zelf comfortabel bij voelen/vinden dat dat bij hen past.

En daarnaast; ik vind dat er in hele nabije omgeving geen grote plaats is die voldoet aan mijn ideaal van "opgroeien met fantastische mogelijkheden (voor tieners)". Dus dan liever landelijk dan in een stad/groot dorp opgroeien die ik stiekem eigenlijk onder de categorie "nét niet" schaar. Dan omarm ik liever dus de voordelen van het landelijke.
Fijn! Lijkt mij jou dan ook wat rust te geven, het vertrouwen. Plus dat je er zelf dan ook wat meer van kan genieten?
*
anoniem_117397 wijzigde dit bericht op 20-06-2021 09:31
0.00% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
TO ik heb altijd 13 km gefietst naar school / vrienden / bios etc., en in mijn studententijd ging ik 2 uur met het OV voor diezelfde dingen (en concerten :) ). Ik nam rustig de laatste trein naar huis na een concert en de vroege trein voor een toets om 9:00 op school. Ik ben er nooit slechter van geworden :-D
hallohoihey567 schreef:
09-06-2020 12:46
TO ik heb altijd 13 km gefietst naar school / vrienden / bios etc., en in mijn studententijd ging ik 2 uur met het OV voor diezelfde dingen (en concerten :) ). Ik nam rustig de laatste trein naar huis na een concert en de vroege trein voor een toets om 9:00 op school. Ik ben er nooit slechter van geworden :-D
Super!
Mijn kinderen moeten 10 km naar school fietsen (enkele reis) en binnen ons dorp (< 8.000 mensen) is geen werkgelegenheid voor hen.
Ik merk dat mijn kinderen eigenlijk heel moe worden van de schooldagen. Ze hebben gatenkaasroosters en moeten vroeg op, komen relatief laat thuis en dan worden ze nog geacht huiswerk te maken.
Sporten kan ook niet in dit dorp. Het dichtstbijzijnde zwembad is 3x overstappen met de bus (met de auto is het 20 minuten rijden).
Het verschilt dus denk ik van mens tot mens of je er beter of slechter van wordt.
Alle reacties Link kopieren
ik kom uit een dorp. stad was 12 km en middelbare school dus ook. ik heb altijd gefietst. vriendjes is wat meer afspreken en minder ad hoc.

die kinderen wennen wel. en zijn over 10/15 jaar het huis uit. jij hebt dan je mooi opgeknapte droomhuis nog steeds....

als je nu zei dat je in alaska op vliegtuigafstand van je buren zou gaan wonen...
En doooooor!
Wat ik in deze echt wel opvallend vind (ik generaliseer een beetje) veel volwassenen vinden dat hun kinderen moeten fietsen, omdat dat gezond is en ze er niets van krijgen.. Diezelfde volwassenen pakken zelf meestal de auto als ze bij een vriendin 12 km verderop op bezoek gaan of als ze naar de bibliotheek in de plaats verderop moeten, naar de kapper, nagelstyliste enzovoorts gaan.
Daar zit een zekere oneerlijkheid in (en dat vind ik nu nog steeds). Ik fietste een jaar of 15 geleden 15 km naar mijn werk (geen auto en geen ov, dus echt altijd) en dan had ik 's avonds of in het weekeinde echt niet zo'n zin om weer zo'n eind te fietsen, gewoon omdat ik moe was of geen zin had om wėe nat te worden. Maar voor onze kinderen is het gezond en geen enkel probleem.
Alecta schreef:
09-06-2020 13:23
Wat ik in deze echt wel opvallend vind (ik generaliseer een beetje) veel volwassenen vinden dat hun kinderen moeten fietsen, omdat dat gezond is en ze er niets van krijgen.. Diezelfde volwassenen pakken zelf meestal de auto als ze bij een vriendin 12 km verderop op bezoek gaan of als ze naar de bibliotheek in de plaats verderop moeten, naar de kapper, nagelstyliste enzovoorts gaan.
Daar zit een zekere oneerlijkheid in (en dat vind ik nu nog steeds). Ik fietste een jaar of 15 geleden 15 km naar mijn werk (geen auto en geen ov, dus echt altijd) en dan had ik 's avonds of in het weekeinde echt niet zo'n zin om weer zo'n eind te fietsen, gewoon omdat ik moe was of geen zin had om wėe nat te worden. Maar voor onze kinderen is het gezond en geen enkel probleem.
Ik zie juist dat de meeste ouders hier zeggen dat ze dan bereid zijn hun kinderen te brengen. Niemand die hier verwacht dat een puber 12 km naar school fietst, 12 km terug om in de middag weer 12 km naar sport te fietsen. Het overgrote deel van de ouders geeft aan dat een brommer dan een optie is. Kinderen tot 12/13 jaar breng je sowieso, dus eigenlijk wordt dan alleen de periode 12-16 op de fiets naar school gegaan.

Daarnaast gebeurt dat vrijwel altijd op een electrische fiets, ipv op een opoefiets zonder versnellingen.

Ik lees van alles, maar niet dat mensen verwachten dat die pubers 60 km op een dag fietsen. En als ik kijk naar mijn pubers: die spreken ofwel wat af uit school, ofwel in het weekend. Niet dat ze eerst naar huis moeten en dan weer terug.
Alle reacties Link kopieren
Alecta schreef:
09-06-2020 13:23
Wat ik in deze echt wel opvallend vind (ik generaliseer een beetje) veel volwassenen vinden dat hun kinderen moeten fietsen, omdat dat gezond is en ze er niets van krijgen.. Diezelfde volwassenen pakken zelf meestal de auto als ze bij een vriendin 12 km verderop op bezoek gaan of als ze naar de bibliotheek in de plaats verderop moeten, naar de kapper, nagelstyliste enzovoorts gaan.
Daar zit een zekere oneerlijkheid in (en dat vind ik nu nog steeds). Ik fietste een jaar of 15 geleden 15 km naar mijn werk (geen auto en geen ov, dus echt altijd) en dan had ik 's avonds of in het weekeinde echt niet zo'n zin om weer zo'n eind te fietsen, gewoon omdat ik moe was of geen zin had om wėe nat te worden. Maar voor onze kinderen is het gezond en geen enkel probleem.
bij ons "groeide" dat mee. als kind loop/fiets je. daarna kreeg je een brommer en daarna je rijbewijs/auto.

en als mam hééél goede zin had bracht ze ons als het hard vroor.

ik heb daar nooit iets oneerlijks aan gevonden. dat was hoe het was. het enige dat unaniem oneerlijk gevonden werd was dat er voor kinderen tussen 12 en 16 precies niks te doen was. verder hebben wij, en dat vind ik positief, geleerd dat veel dingen gewoon zijn zoals ze zijn.
En doooooor!
Ik moest zelf vanaf de 3e 10 min fietsen, half uur trein, 20 minuten lopen om op school te komen. Woonden niet afgelegen, maar ik moest naar een school met een christelijke achtergrond.

Nooit ook maar over nagedacht dat dat zwaar of raar of heftig was. Beetje lastig als je in de stad van school iets wilde doen in de avond, dan moest je de treintijden goed in de gaten houden, maar verder echt geen drama. Ik had ruim 2,5 uur ‘reistijd’ per dag omdat de treintijden ook niet echt aansloten op school en ik dus altijd veel te vroeg of te laat was. Nooit moeite mee gehad eigenlijk, dat was gewoon zo
Th∅rdis schreef:
09-06-2020 13:27
Ik zie juist dat de meeste ouders hier zeggen dat ze dan bereid zijn hun kinderen te brengen. Niemand die hier verwacht dat een puber 12 km naar school fietst, 12 km terug om in de middag weer 12 km naar sport te fietsen. Het overgrote deel van de ouders geeft aan dat een brommer dan een optie is. Kinderen tot 12/13 jaar breng je sowieso, dus eigenlijk wordt dan alleen de periode 12-16 op de fiets naar school gegaan.

Daarnaast gebeurt dat vrijwel altijd op een electrische fiets, ipv op een opoefiets zonder versnellingen.

Ik lees van alles, maar niet dat mensen verwachten dat die pubers 60 km op een dag fietsen. En als ik kijk naar mijn pubers: die spreken ofwel wat af uit school, ofwel in het weekend. Niet dat ze eerst naar huis moeten en dan weer terug.
Maar dit is wel de realiteit als kind 1 naar sport A moet en kind 2 naar sport B en dan is er een kind C dat nog bij een vriendje opgehaald moet worden en in het weekeinde er geen auto is omdat kind A de hele dag naar een uitwedstrijd is.Ik heb mijn kinderen altijd met liefde gehaald en gebracht, maar ik werd het echt helemaal zat en dan konden ze in ons dorp nog veel zelf (naar school, naar de tandarts, spelen).

Ik geniet er nog iedere dag van dat de orthodontist en de fysio nu op 3-5 km afstand zitten ipv 15 km en dat ik niet meer mee hoef met de jongste op sleeptouw. En dat 1 kind nu op een betere school zit, omdat er meer keuze is op fietsafstand.

Ik denk dat veel mensen zich verkijken op hoeveel je moet rijden.
Th∅rdis schreef:
09-06-2020 13:30
Ik moest zelf vanaf de 3e 10 min fietsen, half uur trein, 20 minuten lopen om op school te komen. Woonden niet afgelegen, maar ik moest naar een school met een christelijke achtergrond.

Nooit ook maar over nagedacht dat dat zwaar of raar of heftig was. Beetje lastig als je in de stad van school iets wilde doen in de avond, dan moest je de treintijden goed in de gaten houden, maar verder echt geen drama. Ik had ruim 2,5 uur ‘reistijd’ per dag omdat de treintijden ook niet echt aansloten op school en ik dus altijd veel te vroeg of te laat was. Nooit moeite mee gehad eigenlijk, dat was gewoon zo
Ik schreef al meerdere keren dat ik met het fietsen naar school geen enkel probleem had, net als dat ik nu niet heb met fietsen naar werk. Ik houd van fietsen. Waar ik als puber wel problemen mee had, was dat ik ook op de fiets was aangewezen als Ik na school iets wilde of in het weekeinde. Vooral op dagen met slecht weer heb ik 's avonds inwendig wat af zitten vloeken op de fiets.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven