Kinderen
alle pijlers
Verhuizen met kinderen naar afgelegen plek
zondag 7 juni 2020 om 10:56
Wij wonen op zich prima maar hebben wel altijd de droom gehad om een vrijstaand huis te kopen mochten we ooit een vrijstaande droomhuis tegenkomen..en nu zijn we er 1 tegengekomen! Er moet veel gebeuren in het huis maar het stuk grond eromheen maakt het allemaal goed.
Nu is het zo dat wij aan de rand van een grote stad wonen, in een woonwijk met veel voorzieningen parken enz.
Het huis dat wij op het oog hebben is op 10/15 minuten rijden hiervandaan. Kinderen kunnen op zich naar dezelfde scholen blijven gaan alleen dat buitenspelen....mijn kinderen spelen vaak buiten met vrienden. Het nieuwe huis is best afgelegen...om de paar meter een huis en er wonen voornamelijk oudere mensen zonder jonge kinderen..buitenspelen zal niet meer gaan. Mijn kinderen willen niet verhuizen om deze reden.
Openbaar vervoer is er wel maar natuurlijk niet zoals we gewend zijn hier in de grote stad dus veel zal op de fiets moeten later als ze wat groter zijn.
Voordeel van verhuizen is een mooi huis met groot stuk grond waar ze van alles voor in de tuin terugkrijgen (trampoline,zwembad alles is mogelijk)
Wat zouden jullie doen? Wie woont er ook in een dorp of wat meer afgelegen en hoe gaat dat met het buitenspelen of afspreken met kinderen? Is verhuizen ban een drukke plek naar een wat meer afgelegen plek een slecht idee (voor de kinderen) ??
Mijn kinderen zitten trouwen in de bovenbouw van de basisschool. Oudste op de middelbare.
Nu is het zo dat wij aan de rand van een grote stad wonen, in een woonwijk met veel voorzieningen parken enz.
Het huis dat wij op het oog hebben is op 10/15 minuten rijden hiervandaan. Kinderen kunnen op zich naar dezelfde scholen blijven gaan alleen dat buitenspelen....mijn kinderen spelen vaak buiten met vrienden. Het nieuwe huis is best afgelegen...om de paar meter een huis en er wonen voornamelijk oudere mensen zonder jonge kinderen..buitenspelen zal niet meer gaan. Mijn kinderen willen niet verhuizen om deze reden.
Openbaar vervoer is er wel maar natuurlijk niet zoals we gewend zijn hier in de grote stad dus veel zal op de fiets moeten later als ze wat groter zijn.
Voordeel van verhuizen is een mooi huis met groot stuk grond waar ze van alles voor in de tuin terugkrijgen (trampoline,zwembad alles is mogelijk)
Wat zouden jullie doen? Wie woont er ook in een dorp of wat meer afgelegen en hoe gaat dat met het buitenspelen of afspreken met kinderen? Is verhuizen ban een drukke plek naar een wat meer afgelegen plek een slecht idee (voor de kinderen) ??
Mijn kinderen zitten trouwen in de bovenbouw van de basisschool. Oudste op de middelbare.
maandag 8 juni 2020 om 10:03
Maar dat is blijkbaar wel een onoverkomelijk probleem als je die 12 kilometer niet door de stad fietst maar over het platteland.
Mijn tante heeft een huis in Frankrijk. Echt heel afgelegen op het platteland, slechte wegen met enorm veel, enorm groot landbouwverkeer. Je bent met de auto over de kronkelweggetjes door de bergen drie kwartier bezig om bij de dichtstbijzijnde stad te komen, met de fiets is het vragen om ongelukken. Daar zou ik mijn kinderen nou niet op willen laten groeien hoewel het er prachtig is. Maar ook daar wonen gewoon kinderen en ze zijn echt niet en masse depressief en eenzaam.
Daar zijn onze 12 kilometer over net aangelegde fietspaden met keurige verlichting echt het toppunt van kneuterigheid.
Mijn tante heeft een huis in Frankrijk. Echt heel afgelegen op het platteland, slechte wegen met enorm veel, enorm groot landbouwverkeer. Je bent met de auto over de kronkelweggetjes door de bergen drie kwartier bezig om bij de dichtstbijzijnde stad te komen, met de fiets is het vragen om ongelukken. Daar zou ik mijn kinderen nou niet op willen laten groeien hoewel het er prachtig is. Maar ook daar wonen gewoon kinderen en ze zijn echt niet en masse depressief en eenzaam.
Daar zijn onze 12 kilometer over net aangelegde fietspaden met keurige verlichting echt het toppunt van kneuterigheid.
maandag 8 juni 2020 om 10:03
Ik ben opgegroeid in een klein stadje ver buiten de randstad. Je had er net niks. Geen bios, geen theater, geen culturele clubjes en ik voelde me een outsider want ik hield van zingen, muziek maken etc.
Toen ik naar een studentenstad verhuisde was dat echt een verademing. Misschien ben ik een stads iemand.
Er waren wel kroegen en een disco, en ook wel ijssalons en winkels enzo. Zelfs restaurants. Nou ja, de chinees en de pizzeria
Toen ik naar een studentenstad verhuisde was dat echt een verademing. Misschien ben ik een stads iemand.
Er waren wel kroegen en een disco, en ook wel ijssalons en winkels enzo. Zelfs restaurants. Nou ja, de chinees en de pizzeria
maandag 8 juni 2020 om 10:07
Zelfs dat zie ik niet als bezwaarlijk.LaFleurNoire schreef: ↑08-06-2020 10:03Maar dat is blijkbaar wel een onoverkomelijk probleem als je die 12 kilometer niet door de stad fietst maar over het platteland.
Mijn tante heeft een huis in Frankrijk. Echt heel afgelegen op het platteland, slechte wegen met enorm veel, enorm groot landbouwverkeer. Je bent met de auto over de kronkelweggetjes door de bergen drie kwartier bezig om bij de dichtstbijzijnde stad te komen, met de fiets is het vragen om ongelukken. Daar zou ik mijn kinderen nou niet op willen laten groeien hoewel het er prachtig is. Maar ook daar wonen gewoon kinderen en ze zijn echt niet en masse depressief en eenzaam.
Daar zijn onze 12 kilometer over net aangelegde fietspaden met keurige verlichting echt het toppunt van kneuterigheid.
maandag 8 juni 2020 om 10:20
Volgens mij gaat het hier niet perse over of hoe het wonen op het platteland is, maar over of je wel of niet zou moeten verhuizen. Ik vind eind basisschool/middelbare school namelijk oud genoeg om hun mening serieus te laten meewegen en ik zou het risico niet willen nemen om hun tienerjaren te verpesten door te gaan verhuizen. Op die leeftijd zijn vriendjes heel belangrijk en tuurlijk zijn er allemaal oplossingen te bedenken dat ze ze toch kunnen zien maar het wordt toch anders. Als jullie kinderen niet gewend zijn om alles te plannen en altijd gewoon naar buiten kunnen lopen om vriendjes te zien dan wordt de aanpassing door te verhuizen wel erg groot.
Naar een dorp verhuizen is heel anders dan er opgoeien, en ook dat kan goed gaan. Maar als je kinderen het nu al aangeven niet te zien zitten dan zou ik een paar jaar wachten en pas verhuizen als ze op zichzelf wonen (of in ieder geval oud genoeg zijn om op zichzelf te gaan wonen als ze dan niet mee willen)
Naar een dorp verhuizen is heel anders dan er opgoeien, en ook dat kan goed gaan. Maar als je kinderen het nu al aangeven niet te zien zitten dan zou ik een paar jaar wachten en pas verhuizen als ze op zichzelf wonen (of in ieder geval oud genoeg zijn om op zichzelf te gaan wonen als ze dan niet mee willen)
maandag 8 juni 2020 om 10:20
Ik heb trouwens wel een beetje het idee dat het wonen in de stad een beetje vanuit een bepaalde "bubbel" wordt beschreven, klopt dat? Grof gezegd een beetje de hoogopgeleide, bovengemiddeld verdienende bubbel, waar je cultuur/diverse sporten/theater/goede scholen/fijne horeca/gelijkgestemden kunt vinden. Veelal misschien in/nabij een studentenstad die ook vaak een bepaald publiek trekt.
Of hebben we het net zo goed over probleemwijken van Den Helder, Kerkrade en Lelystad? Ook daar wonen mensen (met kinderen). En kiezen voor wonen "in een stad" hoeft niet per se over de leukste delen van Utrecht of Amsterdam te gaan. Waar ik de voordelen (ook voor kinderen en pubers) zeker wel van inzie (ik zou zeggen: absoluut juist!) , maar wat ik ineens een stuk minder aanvoel als het gaat over heel ander soort steden. Dan dus liever een landelijke omgeving.
Of hebben we het net zo goed over probleemwijken van Den Helder, Kerkrade en Lelystad? Ook daar wonen mensen (met kinderen). En kiezen voor wonen "in een stad" hoeft niet per se over de leukste delen van Utrecht of Amsterdam te gaan. Waar ik de voordelen (ook voor kinderen en pubers) zeker wel van inzie (ik zou zeggen: absoluut juist!) , maar wat ik ineens een stuk minder aanvoel als het gaat over heel ander soort steden. Dan dus liever een landelijke omgeving.
maandag 8 juni 2020 om 10:21
De kinderen daar uiteindelijk wel, vermoed ik. Die trekken zodra het kan uit de dorpjes weg, er wonen vrijwel alleen nog maar bejaarden.
Fietsen is daar echt gevaarlijk (je ziet dan ook alleen maar een verdwaalde toerist daar op racefiets of mountainbike), daarentegen rijdt er wel een schoolbus, maar die doet er dan wel anderhalf uur over voordat ie door alle dorpjes is geweest.
maandag 8 juni 2020 om 10:23
Mijn kinderen zijn opgegroeid in een dorp, op hun 12de verhuisden we naar zo'n afgelegen huis. Na de scheiding (rond hun 15e ongeveer) gingen we in de stad wonen.
Ze willen van hun lang zal ze leven niet meer zo afgelegen wonen. Precies omdat er nooit vrienden van school kwamen, die vonden het allemaal te ver fietsen. Niets te doen in de omgeving, alles is eerst een half uur fietsen. Dan is zo'n grote tuin met trampoline en de hele rimram heel leuk, maar dat werkt maar even.
Ze willen van hun lang zal ze leven niet meer zo afgelegen wonen. Precies omdat er nooit vrienden van school kwamen, die vonden het allemaal te ver fietsen. Niets te doen in de omgeving, alles is eerst een half uur fietsen. Dan is zo'n grote tuin met trampoline en de hele rimram heel leuk, maar dat werkt maar even.
maandag 8 juni 2020 om 10:24
Maar als ik naar mezelf kijk: ze zijn puber, maar de kans dat ze nog zeker 10 jaar thuis wonen is heel erg aanwezig. 10 jaar lang niet verhuizen als je het eigenlijk wel wilt vind ik ook wel een beetje ver gaan in het rekening houden met. Ben met je eens dat je ze moet horen, en ik zou ze zelf nooit in the middle of nowhere neerplanten op deze leeftijd, maar ik denk ook dat een 13 jarige totaal niet kan overzien wat de voors en tegens zijn. Die kijken niet verder dan ‘ben ik in 4 minuten bij de Mac’ en hoewel ik rekening wil houden met ze vind ik niet dat dat soort argumenten doorslaggevend isPluma schreef: ↑08-06-2020 10:20Volgens mij gaat het hier niet perse over of hoe het wonen op het platteland is, maar over of je wel of niet zou moeten verhuizen. Ik vind eind basisschool/middelbare school namelijk oud genoeg om hun mening serieus te laten meewegen en ik zou het risico niet willen nemen om hun tienerjaren te verpesten door te gaan verhuizen. Op die leeftijd zijn vriendjes heel belangrijk en tuurlijk zijn er allemaal oplossingen te bedenken dat ze ze toch kunnen zien maar het wordt toch anders. Als jullie kinderen niet gewend zijn om alles te plannen en altijd gewoon naar buiten kunnen lopen om vriendjes te zien dan wordt de aanpassing door te verhuizen wel erg groot.
Naar een dorp verhuizen is heel anders dan er opgoeien, en ook dat kan goed gaan. Maar als je kinderen het nu al aangeven niet te zien zitten dan zou ik een paar jaar wachten en pas verhuizen als ze op zichzelf wonen (of in ieder geval oud genoeg zijn om op zichzelf te gaan wonen als ze dan niet mee willen)
maandag 8 juni 2020 om 10:29
En wat als de kinderen onderling van mening verschillen dan? Mijn zoon en dochter konden niet wachten om de stad uit te zijn, andere zoon zag vooral nadelen en oudste was het huis al uit. Overigens bleken die nadelen toch wel heel erg mee te vallen achteraf.Pluma schreef: ↑08-06-2020 10:20Volgens mij gaat het hier niet perse over of hoe het wonen op het platteland is, maar over of je wel of niet zou moeten verhuizen. Ik vind eind basisschool/middelbare school namelijk oud genoeg om hun mening serieus te laten meewegen en ik zou het risico niet willen nemen om hun tienerjaren te verpesten door te gaan verhuizen. Op die leeftijd zijn vriendjes heel belangrijk en tuurlijk zijn er allemaal oplossingen te bedenken dat ze ze toch kunnen zien maar het wordt toch anders. Als jullie kinderen niet gewend zijn om alles te plannen en altijd gewoon naar buiten kunnen lopen om vriendjes te zien dan wordt de aanpassing door te verhuizen wel erg groot.
Naar een dorp verhuizen is heel anders dan er opgoeien, en ook dat kan goed gaan. Maar als je kinderen het nu al aangeven niet te zien zitten dan zou ik een paar jaar wachten en pas verhuizen als ze op zichzelf wonen (of in ieder geval oud genoeg zijn om op zichzelf te gaan wonen als ze dan niet mee willen)
maandag 8 juni 2020 om 10:32
Buiten de plaats waar je naar gaat verhuizen is het niet fijn voor kinderen op die leeftijd om te verkassen. Mijn partner en ik hebben beide een verhuizing mee gemaakt in de genoemde leeftijdscategorie. Onze ervaringen zijn niet goed. Vrienden komen niet naar je nieuwe woonplek. Je moet echt opnieuw beginnen op het moment de sociale samenhang in je leven zo belangrijk is. Wij voelden ons allebei onthecht, eenzaam op onze nieuwe plek. Aansluiting vinden was ingewikkeld.
Door deze ervaring hebben wij er bewust voor gekozen om te blijven wonen waar we ons gezin gestart zijn. Nu de kinderen uitgevlogen zijn, spreken zij hun dankbaarheid daar over uit naar ons. Hechte vriendschappen in onze directe omgeving, altijd iemand hebben om op terug te kunnen vallen.
Overigens is het nu ook prettig voor ons zelf om in een omgeving te wonen waar we veel mensen kennen waar we in geval van nood op terug kunnen vallen.
Door deze ervaring hebben wij er bewust voor gekozen om te blijven wonen waar we ons gezin gestart zijn. Nu de kinderen uitgevlogen zijn, spreken zij hun dankbaarheid daar over uit naar ons. Hechte vriendschappen in onze directe omgeving, altijd iemand hebben om op terug te kunnen vallen.
Overigens is het nu ook prettig voor ons zelf om in een omgeving te wonen waar we veel mensen kennen waar we in geval van nood op terug kunnen vallen.
leef, geniet en eet!
maandag 8 juni 2020 om 10:40
Dat begrijp ik op zich wel, maar ik zie er dus niets verkeerds in dat een puber opgroeit met het gevoel "zodra het kan ben ik hier weg." Maar sommige mensen brengen het alsof je iemands' leven dan ongeveer hebt verpest. Ik zie dat dus anders.LaFleurNoire schreef: ↑08-06-2020 10:21De kinderen daar uiteindelijk wel, vermoed ik. Die trekken zodra het kan uit de dorpjes weg, er wonen vrijwel alleen nog maar bejaarden.
Fietsen is daar echt gevaarlijk (je ziet dan ook alleen maar een verdwaalde toerist daar op racefiets of mountainbike), daarentegen rijdt er wel een schoolbus, maar die doet er dan wel anderhalf uur over voordat ie door alle dorpjes is geweest.
maandag 8 juni 2020 om 10:42
Grappig, ik zie het precies andersom. Ik zou denken, ze zijn puber. De eerste kan over vijf jaar al op zichzelf gaan wonen als het gehucht hem/haar niet meer bevalt.Th∅rdis schreef: ↑08-06-2020 10:24Maar als ik naar mezelf kijk: ze zijn puber, maar de kans dat ze nog zeker 10 jaar thuis wonen is heel erg aanwezig. 10 jaar lang niet verhuizen als je het eigenlijk wel wilt vind ik ook wel een beetje ver gaan in het rekening houden met. Ben met je eens dat je ze moet horen, en ik zou ze zelf nooit in the middle of nowhere neerplanten op deze leeftijd, maar ik denk ook dat een 13 jarige totaal niet kan overzien wat de voors en tegens zijn. Die kijken niet verder dan ‘ben ik in 4 minuten bij de Mac’ en hoewel ik rekening wil houden met ze vind ik niet dat dat soort argumenten doorslaggevend is
maandag 8 juni 2020 om 10:43
maandag 8 juni 2020 om 10:46
Klopt, dat dacht ik destijds ook. En nu ik er op terug kijk vind ik dat ik het heerlijk heb gehad, die jaren in het midden van nergens. Ik had nergens anders willen wonen.
maandag 8 juni 2020 om 10:46
Nouja, de puberteit is natuurlijk wel een ontzettend vormende periode. Als je je in die periode eenzaam voelt, weinig vrienden hebt, er niet makkelijk op uit kunt terwijl je dat wel zou willen*, dan heeft dat ontzettend veel invloed op je. Ik vind het in die zin ook wel makkelijk om dan te zeggen dat ze dat dan maar uit moeten zitten tot hun volwassen zijn.
* dit alles geldt natuurlijk lang niet voor elke puber die achteraf woont
Mijn ouders hebben vrienden die in zo'n gehucht bovenop een Franse berg wonen en hun zoon is op zijn 16e bij zijn tante in Nederland gaan wonen. Ik ben er vroeger wel eens geweest. De eerste stad is 2 uur rijden!
Maar goed, dat is totaal niet te vergelijken met deze situatie in dit topic.
maandag 8 juni 2020 om 10:51
Ik denk dat TO het beste zelf kan inschatten of haar kinderen het kunnen overzien of niet en of haar kinderen stokongelukkig worden of niet.
Ik ben zelf achteraf opgegroeid en inderdaad, vriendjes komen maar weinig langs want "ver fietsen". Nou ben ik zelf de moeilijkste niet en dus fietste ik zelf wel. Maar het zou echt wel een hele grote negatieve invloed op mij gehad hebben als we in die tijd naar een ander dorp waren verhuisd en het 15 minuten met de auto was geweest. Mijn man daarentegen is toen hij 13 was naar ons dorp verhuisd en hij vond het prima, fietste de eerste paar jaren nog naar zijn vrienden in de stad maar kreeg al vrij snel aansluiting in ons dorp. Maar hij is wat dat betreft een heel ander type dan ik ben.
10 jaar is inderdaad lang, maar ik vind geen rekening houden met je kinderen en hen dan 10 jaar lang ergens neerplempen wat ze niet willen ook lang. En wie weet zijn de kinderen over 5 jaar wel zo zelfstandig dat het wel kan, of vinden ze een huis dichterbij maar wel vrijstaand.
Ik ben zelf achteraf opgegroeid en inderdaad, vriendjes komen maar weinig langs want "ver fietsen". Nou ben ik zelf de moeilijkste niet en dus fietste ik zelf wel. Maar het zou echt wel een hele grote negatieve invloed op mij gehad hebben als we in die tijd naar een ander dorp waren verhuisd en het 15 minuten met de auto was geweest. Mijn man daarentegen is toen hij 13 was naar ons dorp verhuisd en hij vond het prima, fietste de eerste paar jaren nog naar zijn vrienden in de stad maar kreeg al vrij snel aansluiting in ons dorp. Maar hij is wat dat betreft een heel ander type dan ik ben.
10 jaar is inderdaad lang, maar ik vind geen rekening houden met je kinderen en hen dan 10 jaar lang ergens neerplempen wat ze niet willen ook lang. En wie weet zijn de kinderen over 5 jaar wel zo zelfstandig dat het wel kan, of vinden ze een huis dichterbij maar wel vrijstaand.
maandag 8 juni 2020 om 10:51
Ik zie het zo, het kan twee kanten opgaan:LaFleurNoire schreef: ↑08-06-2020 10:46Klopt, dat dacht ik destijds ook. En nu ik er op terug kijk vind ik dat ik het heerlijk heb gehad, die jaren in het midden van nergens. Ik had nergens anders willen wonen.
1) kinderen blijken het enorm saai te vinden, maar leren daarvan wel wat zij anders willen, hoe ze het als ze volwassen zelf idealiter zien en wat ze denken te missen. Dat zullen ze dan ook gaan opzoeken en keren wellicht nooit meer terug naar een dorp of landelijke omgeving.
2) kinderen blijken het heerlijk te vinden, ze vinden alles wat ze nodig hebben en ze hebben hun plek helemaal gevonden. Bevalt zo goed dat ze nog niet eens overwegen een meer stedelijke omgeving op te zoeken en zijn helemaal geaard.
In beide gevallen goed, wat mij betreft. Dat je een paar "saaie jaren" hebt gehad tijdens je puberteit, het zij zo. Het is nou niet dat je er voor de rest van je leven door getraumatiseerd bent. Bovendien wat ik al schreef, degenen die wel naar een "hartje centrum" verlangen zullen er doorgaans niet het winkelcentrum van Den Helder mee bedoelen...
maandag 8 juni 2020 om 10:56
Het is wel een extreem luxeprobleem uiteindelijk wat mij betreft. Als je jeugd al vergald is omdat je 30 minuten moet fietsen...JulienClerc schreef: ↑08-06-2020 10:46Nouja, de puberteit is natuurlijk wel een ontzettend vormende periode. Als je je in die periode eenzaam voelt, weinig vrienden hebt, er niet makkelijk op uit kunt terwijl je dat wel zou willen, dan heeft dat ontzettend veel invloed op je. Ik vind het in die zin ook wel makkelijk om dan te zeggen dat ze dat dan maar uit moeten zitten tot hun volwassen zijn.
Mijn ouders hebben vrienden die in zo'n gehucht bovenop een Franse berg wonen en hun zoon is op zijn 16e bij zijn tante in Nederland gaan wonen. Ik ben er vroeger wel eens geweest. De eerste stad is 2 uur rijden!
maandag 8 juni 2020 om 11:00
Ik denk dat iedereen vanuit zijn/haar eigen bubbel reageert. Het kan jou dan weer niet landelijk en afgelegen genoeg zijn. Dat heeft alles met persoonlijke voorkeuren te maken. Ik zou zachtjes sterven in zo'n omgevingNYC schreef: ↑08-06-2020 10:20Ik heb trouwens wel een beetje het idee dat het wonen in de stad een beetje vanuit een bepaalde "bubbel" wordt beschreven, klopt dat? Grof gezegd een beetje de hoogopgeleide, bovengemiddeld verdienende bubbel, waar je cultuur/diverse sporten/theater/goede scholen/fijne horeca/gelijkgestemden kunt vinden. Veelal misschien in/nabij een studentenstad die ook vaak een bepaald publiek trekt.
Of hebben we het net zo goed over probleemwijken van Den Helder, Kerkrade en Lelystad? Ook daar wonen mensen (met kinderen). En kiezen voor wonen "in een stad" hoeft niet per se over de leukste delen van Utrecht of Amsterdam te gaan. Waar ik de voordelen (ook voor kinderen en pubers) zeker wel van inzie (ik zou zeggen: absoluut juist!) , maar wat ik ineens een stuk minder aanvoel als het gaat over heel ander soort steden. Dan dus liever een landelijke omgeving.
maandag 8 juni 2020 om 11:00
Uiteindelijk maak je als ouders natuurlijk de beslissing. Maar ik denk dat je je wel moet realiseren hoe ingrijpend een verhuizing kan zijn voor een wat ouder kind. Dat neem je uiteraard dan wel mee in je beslissing. Bij ons was het zo dat 3 kinderen heel blij met de verhuizing waren en eentje er veel moeite mee had en heeft (is een kind dat veranderingen altijd al lastig heeft gevonden). We hadden ingecalculeerd dat hij er moeite mee zou hebben, maar de moeite was toch weer groter dan wij verwacht hadden (tegelijk hadden wij een ander kind dat enorm vastliep in ons dorp, dus het was gewoon een lastige beslissing).Th∅rdis schreef: ↑08-06-2020 10:24Maar als ik naar mezelf kijk: ze zijn puber, maar de kans dat ze nog zeker 10 jaar thuis wonen is heel erg aanwezig. 10 jaar lang niet verhuizen als je het eigenlijk wel wilt vind ik ook wel een beetje ver gaan in het rekening houden met. Ben met je eens dat je ze moet horen, en ik zou ze zelf nooit in the middle of nowhere neerplanten op deze leeftijd, maar ik denk ook dat een 13 jarige totaal niet kan overzien wat de voors en tegens zijn. Die kijken niet verder dan ‘ben ik in 4 minuten bij de Mac’ en hoewel ik rekening wil houden met ze vind ik niet dat dat soort argumenten doorslaggevend is
maandag 8 juni 2020 om 11:03
Vergald uiteraard niet, maar ik heb ook wel veel dingen gelaten, omdat ik geen zin had om wéer die 12 km heen en terug te fietsen door wind en regen (en in de polder) om te gaan sporten. In de avond fietsen mocht niet van mijn ouders (was ook een rotweg), dus de mogelijkheden tot activiteiten in de avond waren wel erg beperkt. Fietsen naar school heb ik, i.t.t. mijn zusje nooit erg gevonden.
anoniem_380947 wijzigde dit bericht op 08-06-2020 11:08
1.87% gewijzigd
maandag 8 juni 2020 om 11:07
Het heeft mijn leven niet verpest, maar ik vond het wel vervelend. Ik kijk ook echt met een naar gevoel terug op die periode. Zoals iemand al schreef: het zijn zulke vormende jaren. Ik denk dat mijn ouders het ook enorm onderschat hebben. Ik had ook echt heimwee naar mijn oude vrienden, die gezellig met zijn allen doorleefden.
maandag 8 juni 2020 om 11:09
Nou dit dus, volgens mij kan het heel ingrijpend zijn als ouder kind als er door je ouders zo maar over je mening en gevoelens heen wordt gewalst en hun wensen belangrijker zijn dan de jouwe.Alecta schreef: ↑08-06-2020 11:00Uiteindelijk maak je als ouders natuurlijk de beslissing. Maar ik denk dat je je wel moet realiseren hoe ingrijpend een verhuizing kan zijn voor een wat ouder kind. Dat neem je uiteraard dan wel mee in je beslissing. Bij ons was het zo dat 3 kinderen heel blij met de verhuizing waren en eentje er veel moeite mee had en heeft (is een kind dat veranderingen altijd al lastig heeft gevonden). We hadden ingecalculeerd dat hij er moeite mee zou hebben, maar de moeite was toch weer groter dan wij verwacht hadden (tegelijk hadden wij een ander kind dat enorm vastliep in ons dorp, dus het was gewoon een lastige beslissing).
Alecta, ik hoop dat het inmiddels beter gaat met kind dat het moeilijk vond en hij/zij zijn/haar draai heeft gevonden.
maandag 8 juni 2020 om 11:19
Het is maar wat je een luxeprobleem noemt. In die leeftijd zijn vrienden het allerbelangrijkste in je leven, dat is niet een puberaal bedenkseltje dat is hoe de ontwikkeling van een mens verloopt in die periode. De peer group is alles en ontzettend belangrijk.
Dat je dan je (pre)puber wegrukt uit die sociale cohesie, zonder duidelijke reden, dat vind ik behoorlijk asociaal.
Het is eerder een luxeprobleem dat jij dat romantische plaatje in je hoofd hebt van een vrijstaand huis in the middle of nowhere waar je compleet tot rust kunt komen in je moestuin. Dat is luxe! Niet het probleem van je kinderen dat ze weggerukt worden uit hun vertrouwde omgeving met hun vrienden waar ze aan gehecht zijn.
Weet je wat ook luxe is? Jouw auto waarmee je in een kwartier je rechtervoet een beetje bewegen, dezelfde afstand aflegt als zij met hun fiets door de stromende regen, met tegenwind en dat drie kwartier lang.
Dat je dan je (pre)puber wegrukt uit die sociale cohesie, zonder duidelijke reden, dat vind ik behoorlijk asociaal.
Het is eerder een luxeprobleem dat jij dat romantische plaatje in je hoofd hebt van een vrijstaand huis in the middle of nowhere waar je compleet tot rust kunt komen in je moestuin. Dat is luxe! Niet het probleem van je kinderen dat ze weggerukt worden uit hun vertrouwde omgeving met hun vrienden waar ze aan gehecht zijn.
Weet je wat ook luxe is? Jouw auto waarmee je in een kwartier je rechtervoet een beetje bewegen, dezelfde afstand aflegt als zij met hun fiets door de stromende regen, met tegenwind en dat drie kwartier lang.
