Verhuizen met kinderen naar afgelegen plek

Strawberry_shortcake schreef: ↑

07-06-2020 21:59

De ultieme droom van mijn man en ik is dus een vrijstaande huis in de natuur maar dat hoeft echt niet op korte termijn. Het was meer dat we een mooi huis tegen zijn gekomen met veel potentie en zeer enthousiast werden. We hebben het vandaag met de kinderen besproken en twee van de kinderen zien het niet zitten en dat zijn de kinderen die inderdaad graag buitenspelen en altijd wel iemand hebben om mee te spelen.
We hebben net een stukje vanaf het ‘nieuwe huis’ naar de middelbare school van de oudste gefietst en dat gaf mij geen goed gevoel en al helemaal niet wanneer zij alleen gaat fietsen in de winter.

Dan koop je dat vrijstaand huis toch als de kinderen de deur uit zijn?

Kunnen de eventuele kleinkinderen straks / later af en toe "op de boerderij" komen spelen en slapen .

Rosanna1985 schreef: ↑

07-06-2020 23:46

Tja die trampoline, hoeveel jaar gaan ze daar nog mee spelen? Daar zou ik me niet te veel door laten leiden. Belangrijker lijkt mij hoe ver de afstand dan precies is naar de vriendjes? Kunnen ze later nog makkelijk met fiets naar school/vrienden? Ik zou mijn kinderen nu niet willen aandoen dat ze een uur moeten fietsen om ergens te geraken, maar als die afstand meevalt dan kan het wel denk ik.

Een zwembad is voor alle leeftijden. Een comfortabele loungehoek onder 'n veranda ook.
Ze kunnen wellicht zelfs 'op zich zelf' terwijl ze nog gewoon thuiswonen in een omgebouwde schuur.

Rosanna1985 schreef: ↑

07-06-2020 23:46

Tja die trampoline, hoeveel jaar gaan ze daar nog mee spelen? Daar zou ik me niet te veel door laten leiden. Belangrijker lijkt mij hoe ver de afstand dan precies is naar de vriendjes? Kunnen ze later nog makkelijk met fiets naar school/vrienden? Ik zou mijn kinderen nu niet willen aandoen dat ze een uur moeten fietsen om ergens te geraken, maar als die afstand meevalt dan kan het wel denk ik.

Je hebt serieus een verkeerd beeld van het platteland en je bent hier echt niet de enige. Niets ligt hier echt zoveel verder van elkaar als in een stad, de tussenruimte is alleen niet opgevuld met straten vol huizen.

Geronimo2 schreef: ↑

08-06-2020 00:13

Je hebt serieus een verkeerd beeld van het platteland en je bent hier echt niet de enige. Niets ligt hier echt zoveel verder van elkaar als in een stad, de tussenruimte is alleen niet opgevuld met straten vol huizen.

Ja ik bedoelde naar de school waar ze nu al zitten en de vrienden die ze nu al hebben hé. Ik weet niet hoe ver weg de nieuwe woning precies zou zijn (heb niet het hele topic doorgelezen)

Strawberry_shortcake schreef: ↑

07-06-2020 10:56

Nu is het zo dat wij aan de rand van een grote stad wonen, in een woonwijk met veel voorzieningen parken enz.
Het huis dat wij op het oog hebben is op 10/15 minuten rijden hiervandaan. Kinderen kunnen op zich naar dezelfde scholen blijven gaan alleen dat buitenspelen...

Openbaar vervoer is er wel maar natuurlijk niet zoals we gewend zijn hier in de grote stad dus veel zal op de fiets moeten later als ze wat groter zijn.

10 15 minuten, met de fiets? Dat is dan toch de moeite niet? Ik denk dat je met de auto bedoelt. En ja dat is straks met meerdere kinderen wel een probleem. Ik vind het raar dat je op zo'n kleine afstand al zo veel verschil hebt in openbaar vervoer en voorzieningen. Zie je die afstand niet te rooskleurig in vraag ik me dan af.

Ik denk niet dat kinderen en volwassenen buiten het stedelijke gebied doodongelukkig zijn. Sterker nog, ik heb dus behoorlijk buiten gewoond en weet dus wel zeker dat dat niet zo is. Ik heb wel de ervaring van als (ouder) kind verhuizen naar een landelijke omgeving en dat was geen prettige ervaring. Ik was er doodongelukkig. Dat is mijn ervaring, dus dat wil ook niet zeggen dat dat voor iedereen zo zal zijn, maar er zijn er in dit topic meer met die ervaring.

Ik als stadmens denk dat het heerlijk kan zijn om buiten te wonen. Ik denk wel dat het voor kinderen lastig is als ze er niet al vanaf jonge leeftijd wonen. Want de manier van leven is gewoon heel anders.

Mijn persoonlijke ervaring: ik was 11 en broer was 6. Verhuisd naar heel afgelegen plek met slechts een paar andere kinderen waarvan mijn moeder had bedacht dat we daar wel automatisch bevriend mee zouden raken. Niet dus. Is behoorlijk traumatisch geweest voor mijn broer en heel eenzaam voor mij. We woonden in een leuke buitenwijk van Utrecht en hadden ook best naar een kleinere stad kunnen verhuizen maar het werd dat 'leuke' vrijstaande huis met een hectare grond.

Ik heb het mijn ouders heel erg kwalijk genomen dat ze die beslissing hebben genomen.

Eigenlijk bedenk ik nu dat ik het wel prima vind dat (rand)stedelijke mensen zo vreselijk huiverig zijn voor de eenzame woestenij van het platteland waarin je kilometers van andere levende wezens verwijderd bent en verstoken van enig sociaal verkeer je leven diep ongelukkig moet slijten.
Het zorgt ervoor dat ze in de stad blijven.
Lang niet alle plattelanders verwelkomen “import” met open armen, want ze hebben toch een andere mentaliteit. Zeuren over het lawaai van langsrijdende trekkers en andere landbouwvoertuigen, zeuren over stank als er mest gereden wordt, überhaupt zeuren over stank, zeuren over geloei, gemekker, geblaat, geknor, gekakel en gekraai en vervolgens zeuren over die stugge plattelanders die je niet eens met open armen ontvangen en dat het zo ontzettend moeilijk is om er tussen te komen in zo’n gemeenschap.
Bij nader inzien: nee, verhuis nooit naar het platteland.

LaFleurNoire schreef: ↑

08-06-2020 06:17

Eigenlijk bedenk ik nu dat ik het wel prima vind dat (rand)stedelijke mensen zo vreselijk huiverig zijn voor de eenzame woestenij van het platteland waarin je kilometers van andere levende wezens verwijderd bent en verstoken van enig sociaal verkeer je leven diep ongelukkig moet slijten.
Het zorgt ervoor dat ze in de stad blijven.
Lang niet alle plattelanders verwelkomen “import” met open armen, want ze hebben toch een andere mentaliteit. Zeuren over het lawaai van langsrijdende trekkers en andere landbouwvoertuigen, zeuren over stank als er mest gereden wordt, überhaupt zeuren over stank, zeuren over geloei, gemekker, geblaat, geknor, gekakel en gekraai en vervolgens zeuren over die stugge plattelanders die je niet eens met open armen ontvangen en dat het zo ontzettend moeilijk is om er tussen te komen in zo’n gemeenschap.
Bij nader inzien: nee, verhuis nooit naar het platteland.

Het topic ging toch over (oudere) kinderen?

En die kinderen komen toch mee met hun ouders? Die beslissen toch of er verhuisd wordt of niet? En die ouders melden hier toch en masse dat het platteland garant staat voor trauma’s, eenzaamheid, enorme afstanden moeten afleggen in weer en wind en een sociaal isolement wegens afwezigheid van elke vorm van vertier en aansluiting bij plattelandskinderen als wonen we in Australië ipv hutjemutje in overvol Nederland?
Blijf dan maar in de stad. Scheelt een hoop getraumatiseerde kinderen.

LaFleurNoire schreef: ↑

08-06-2020 06:45

En die kinderen komen toch mee met hun ouders? Die beslissen toch of er verhuisd wordt of niet? En die ouders melden hier toch en masse dat het platteland garant staat voor trauma’s, eenzaamheid, enorme afstanden moeten afleggen in weer en wind en een sociaal isolement wegens afwezigheid van elke vorm van vertier en aansluiting bij plattelandskinderen als wonen we in Australië ipv hutjemutje in overvol Nederland?
Blijf dan maar in de stad. Scheelt een hoop getraumatiseerde kinderen.

Volgens mij zeggen de meeste ouders dat het vooral voor de kinderen vaak niet leuk is (uitzonderingen daargelaten). Nu zeggen ervaringen van anderen niet alles en tegenwoordig met de ebike zijn afstanden ook zeker kleiner dan vroeger, maar het is wel iets om in je achterhoofd te wonen.

Ik heb trouwens beide: ik heb met zeer veel plezier in een klein dorpje gewoond en ik woon nu met veel plezier in een stad (wel op een rustige plek en met flinke tuin). Maar als puber vond ik dat kleine dorp (en dan woonden wij nog buiten het dorp) niet prettig en ik heb mijn ouders de verhuizing ook best wel kwalijk genomen.

Ik woon in de stad, dus ik hoor alleen de verhalen van mensen die graag in een stad wonen, maar er zijn ook genoeg voorbeelden van mensen die als kind altijd al in dorp woonden en dat vreselijk hebben gevonden en om die reden zo snel mogelijk het huis uit zijn gegaan.

Moet er wel bij zeggen dat dat vaak ook mensen waren die niet zo van het ons kent ons gevoel hielden en die er in de omgeving een beetje buiten vielen. In een stad kun je wat makkelijker je eigen niche van mensen vinden.

Maar in dit topic las ik toch ook een aantal voorbeelden van mensen die hun jeugd in een afgelegen dorp niet zo leuk vonden.

Maar daar zullen ook genoeg mensen tegenover staan die het juist heerlijk vonden om weg te zijn uit de drukte.

LaFleurNoire schreef: ↑

08-06-2020 06:17

Eigenlijk bedenk ik nu dat ik het wel prima vind dat (rand)stedelijke mensen zo vreselijk huiverig zijn voor de eenzame woestenij van het platteland waarin je kilometers van andere levende wezens verwijderd bent en verstoken van enig sociaal verkeer je leven diep ongelukkig moet slijten.
Het zorgt ervoor dat ze in de stad blijven.
Lang niet alle plattelanders verwelkomen “import” met open armen, want ze hebben toch een andere mentaliteit. Zeuren over het lawaai van langsrijdende trekkers en andere landbouwvoertuigen, zeuren over stank als er mest gereden wordt, überhaupt zeuren over stank, zeuren over geloei, gemekker, geblaat, geknor, gekakel en gekraai en vervolgens zeuren over die stugge plattelanders die je niet eens met open armen ontvangen en dat het zo ontzettend moeilijk is om er tussen te komen in zo’n gemeenschap.
Bij nader inzien: nee, verhuis nooit naar het platteland.

En al die plattelanders die mekkeren over de stad... vlak ze niet uit
Oh je moet hier betalen voor parkeren, tis wat. Wat is het hier druk. Vind je het niet druk? Oh kijk wat heeft die nou aan, wat apart. Het ruikt hier naar uitlaatgassen. Wat een herrie die bus/trein/tram. Ik zou er niet tegen kunnen hoor, die drukte. Oh een sirene. En nog één. En nog één. Hebben ze hier ook gewone koffie?

Ik denk dat wanneer je kinderen van kleins af aan buitenaf opgroeien en ook plattelands hobby’s hebben en al hun vrienden ook daar, dat die supergelukkig zijn en dat fietsen niet erg vinden.
Die zullen het waarschijnlijk juist vreselijk vinden als hun ouders tijdens de puberteit naar de stad verhuizen.

Maar stadse kinderen, met stadse hobby’s die gewend zijn om hun vrienden gewoon tegen te komen in het park of op het plein, en die nooit langer dan 15 minuten hebben hoeven fietsen naar wat dan ook, die zullen zich waarschijnlijk kapotvervelen als ze uit hun levendige omgeving ineens moeten aarden in rust en stilte.

En ik heb ook de indruk dat stadse kinderen pas later gaan drinken.
In sommige dorpen zijn die schuurfeesten het enige wat er te doen is, dus dan doe je mee. In de stad kun je veel meer doen zonder drank en geleden waar alcohol wordt geschonken kom je niet binnen.

LaFleurNoire schreef: ↑

08-06-2020 06:17

Eigenlijk bedenk ik nu dat ik het wel prima vind dat (rand)stedelijke mensen zo vreselijk huiverig zijn voor de eenzame woestenij van het platteland waarin je kilometers van andere levende wezens verwijderd bent en verstoken van enig sociaal verkeer je leven diep ongelukkig moet slijten.
Het zorgt ervoor dat ze in de stad blijven.
Lang niet alle plattelanders verwelkomen “import” met open armen, want ze hebben toch een andere mentaliteit. Zeuren over het lawaai van langsrijdende trekkers en andere landbouwvoertuigen, zeuren over stank als er mest gereden wordt, überhaupt zeuren over stank, zeuren over geloei, gemekker, geblaat, geknor, gekakel en gekraai en vervolgens zeuren over die stugge plattelanders die je niet eens met open armen ontvangen en dat het zo ontzettend moeilijk is om er tussen te komen in zo’n gemeenschap.
Bij nader inzien: nee, verhuis nooit naar het platteland.

Joh, doe niet zo verongelijkt. Ja, er zijn hier wat mensen met een ongenuanceerde mening. Maar je leest ook genoeg ervaringsverhalen van mensen die het zelf hebben meegemaakt en die zich eenzaam voelden. Daar kun je wat van vinden, maar dat is simpelweg hun ervaring. Daar staat dan weer tegenover dat er natuurlijk ook positieve ervaringen zijn, zoals die van jouw kinderen en Redbulletje.

Ik denk niet dat wij van een afstand zo makkelijk kunnen zeggen of je het wel of niet moet doen TO, want het is zo afhankelijk van waar je dan precies gaat wonen en hoe je kinderen zijn. Hoe ver buitenaf ga je wonen? Hoe groot is het dorp? Hoe ver weg zijn grote dorpen of steden in de buurt? Hoe is het OV geregeld? Hoeveel kinderen van de leeftijd van jouw kinderen wonen er? Kunnen ze hun sport of andere hobby blijven beoefenen? Een deel van die vragen heb je natuurlijk al beantwoord, maar het is goed om voor jezelf na te gaan.

Ik ben zelf achteraf opgegroeid en heb dat niet als prettig ervaren. Mijn school stond middenin de stad en dat was 15km fietsen verderop. Eerst een stuk alleen, daarna 9km met vriendinnen. Mijn vriendinnen woonden dus grotendeels op 6km afstand, of woonden in die stad of nog verder. Het kwam bij mij dus geregeld voor dat ik als puber op zaterdag anderhalf uur op de fiets zat om naar een vriendin te gaan. Vriendinnen kwamen eigenlijk zelden bij mij, omdat ik ver weg woonde. Maar op het moment dat je gewoon vrienden hebt in je eigen woonplaats, is dat probleem er natuurlijk al een stuk minder. Mijn woonplaats was ontzettend klein, en ik had weinig aansluiting na de basisschool. Ik liep dus ook tegen de problemen aan die hier soms genoemd zijn: ik kon nooit naar de bioscoop, tenzij in het weekend overdag. Ik was veel geld kwijt aan de bus en de zwarte taxi, want ik hield van 'stadse hobbies' zoals Redbulletje dat zo mooi noemde. Concerten, uitgaan, winkelen, terrasjes pakken met vriendinnen. Heeft het mij slechter gemaakt of heb ik een vervelende jeugd gehad? Zeker niet. Het maakte dingen wel een stuk lastiger. Ik loog bijvoorbeeld ook wel eens over het feit dat ik thuis was gebracht door vrienden, terwijl ik dan gewoon alleen naar huis was gefietst. Logeren ging natuurlijk ook lang niet altijd zoals hier wordt geopperd. Maar ik woon nu in een hele grote stad en de tieners die in de buitenwijken wonen, moeten soms bijna net zo ver fietsen voor een bioscoop als ik destijds als dorpeling. Dus ja, alles is relatief en het maakt vooral uit waar in dat dorp of die stad je dan woont.

Maar, genoeg dorpsgenoten die het daar wél enorm naar hun zin hadden. Een vriendinnetje van mij van destijds was zo iemand die een half uur naar de bushalte moest fietsen en zelfs 40 minuten naar de dichtstbijzijnde supermarkt (waar we beiden werkten). Maar zij heeft een geweldige jeugd gehad en had al haar vriendinnen in dit dorp of het dorpje ernaast. Ze is tot haar 24e thuis blijven wonen. Zelf ben ik op mijn 17e uit huis gegaan en mijn siblings op hun 18e. We wilden naar de stad. Maar vraag je het mijn oud-klasgenoten? Die zijn allemaal in het dorp gebleven en hebben gewoon een hele leuke jeugd gehad. Ik moet wel zeggen dat import bij 'ons' nooit echt kon aarden. Die kinderen waren dan toch aangewezen op leeftijdsgenoten in het grote dorp een half uur verderop of de stad. Maar ja, niet elke gemeenschap is zo klein en zo onaardig
En natuurlijk zijn er in de stad ook genoeg problemen. Hier is de criminaliteit hoger, word ik vaker nageroepen, is het druk en zeker nu tijdens deze lockdown heb ik de ruimte die ik bij mijn ouders had echt ontzettend gemist. Maar toch zou ik niet terug willen, omdat mijn leven echt is ingericht op wonen in de stad. Maar zo'n afweging moet ieder voor zich maken. Mijn ouders zouden dan weer nooit kunnen aarden hier.

TO, je kunt vooraf nooit helemaal weten hoe je kinderen het gaan vinden. Maar neem alles wat hier in dit topic gepost werd mee in je overweging.
Mijn advies zou zijn om iets te zoeken dat in elk geval niet te afgelegen is, zodat ze zelf altijd nog veilig naar huis kunnen en niet afhankelijk zijn van anderen. En genoeg leeftijdsgenoten in een straal van een paar km is toch ook wel heel belangrijk.

Niet verongelijkt hoor. Wel realistisch. Bovendien zijn ervaringen van iemand die pak ‘m beet 20 jaar geleden op het platteland opgroeide niet meer helemaal accuraat. Ook op het platteland verandert er wel eens wat.

LaFleurNoire schreef: ↑

08-06-2020 09:07

Niet verongelijkt hoor. Wel realistisch. Bovendien zijn ervaringen van iemand die pak ‘m beet 20 jaar geleden op het platteland opgroeide niet meer helemaal accuraat. Ook op het platteland verandert er wel eens wat.

Natuurlijk, ze hebben nu allemaal e-bikes Maar nee zonder grappen, natuurlijk verandert er ook daar een heleboel. Maar de dingen waar ik destijds tegenaan liep zijn er in het dorp van mijn ouders nu nog steeds. Sterker nog, de bus is veel minder gaan rijden en de school is ontzettend gekrompen, omdat er nu minder kinderen zijn. Dat maakt het, mijns inziens, nu minder aantrekkelijk om er met kinderen te gaan wonen dan toen ik jong was. Maar dat geldt natuurlijk lang niet voor elk dorp.

forumfossiel schreef: ↑

08-06-2020 08:55

En ik heb ook de indruk dat stadse kinderen pas later gaan drinken.
In sommige dorpen zijn die schuurfeesten het enige wat er te doen is, dus dan doe je mee. In de stad kun je veel meer doen zonder drank en geleden waar alcohol wordt geschonken kom je niet binnen.

Dat van die alcohol herken ik zeker. Staat dan weer tegenover dat er hier in de stad weetikhoeveel zestienjarigen MDMA en lachgas gebruiken. Dus ja, het is overal wel wat.

Maar er wordt nu een vergelijking gemaakt tussen wonen in het centrum van een stad in de randstad en een hutje op de hei kilometers van de bewoonde wereld af. Dat is toch een beetje een gekke tegenstelling?

In mijn niet-randstad stad 150.0000-200.000 inwoners) moeten mijn kinderen gewoon fietsen, bussen rijden er wel, maar zeer omslachtig. School is een minuut of 20/25 fietsen, terwijl we bij het centrum wonen, sport nog 10 minuten verder. Vrienden wonen verspreid over de hele stad, de dichtstbijzijnde is 5 min fietsen, maar voor de meesten moet er 15 min of meer gefietst worden. Ik denk dat dat geldt voor de meeste kinderen die in een stad of groot dorp wonen. Tenzij je in het centrum van Amsterdam of Rotterdam woont. Maar het overgrote deel van Nederland woont in steden zonder enorm stads karakter of grote dorpen.

Als je dan net ff 6-10 km verderop gaat wonen woon je officieel gewoon nog in de stad. Je krijgt niet opeens een nieuwe vriendenkring met schuurfeesten en een totaal andere cultuur. Je school, sport en vrienden blijven hetzelfde. Het enige wat verandert is dat je niet meer in 5 minuten in de dichtstbijzijnde hema zit voor je ijskoffie of Macdonalds voor je mcflurry.
Dan woon je toch echt buitenaf, want geen bebouwde kom.

Maar heel veel meer afstand tussen vriendin x die aan de andere kant van de stad woont of vriendin y die weer in een andere wijk woont heb je niet. Als je hier van de ene kant van de stad naar de andere kant wilt fietsen ben je ook een uur onderweg, met de bus ben je bepaald niet sneller.

Er is een verschil tussen van centrum Amsterdam naar het platteland van oost groningen verhuizen of net buiten of op de rand van de stadsgrens waar je al woont gaan wonen.

ExodusRedux schreef: ↑

07-06-2020 14:48

Hier in Zeeland is het normaal dat de meeste kinderen minstens een half uur moeten fietsen om naar de middelbare school te gaan. Voor de meeste kinderen is dat geen enkel probleem. Bussen zijn er nauwelijks. Een enkele kind heeft een elektrische fiets, ook prima.

Ik vond het heerlijk als kind om in de polder te wonen. Alle vrijheid om je heen. Wij gingen, en dat doen mijn kinderen nu ook, gewoon fietsen naar het dorp om met andere kinderen te spelen. Hier is dat heel normaal. Hetzelfde geldt voor op middelbare school leeftijd, men fiets gewoon.

Dingen als biosscoop is sowieso in Zeeland al een probleem dus kinderen gaan andere dingen doen dat. Hier fietsen ze naar de duinen toe om daar te spelen of ze gaan met elkaar zeilen. Mijn kinderen hebben ook vrienden met paarden die ook afgelegen wonen. Zij spelen gewoon met elkaar.

Ik zou lekker verhuizen naar het platte land, wat een rust. Ik zou dit niet laten afhangen van je kinderen. Op de middelbare school spelen ze niet meer buiten en naar elkaar toe moeten fietsen is alleen maar goed voor ze.

Alsof heel Zeeland zo is? Hier rijden genoeg bussen en gewoon een grote bioscoop die niet ver is. En ik woon in een dorp.

NYC schreef: ↑

07-06-2020 15:48

En als ze het landelijk wonen op hun 18e helemaal beu zijn kiezen ze er zelf voor om (defintief) in de stad te gaan wonen met terrassen, musea en bioscopen op loopafstand.

Van welk geld moet je op je 18e op jezelf gaan wonen als de Hbo gewoon in de buurt is?

Wissewis schreef: ↑

07-06-2020 16:37

Tegenwoordig met Netflix-toestanden waarschijnlijk niet meer.

In de jaren '90 ging ik toch wel een paar keer per jaar.
Die bios zat ook op wandelafstand.

(Kleine dorps-bios met 1 zaal en nauwelijks snoep.
De gigantisch grote bioscopen met popcorn of chips en cola in een grote stad deed ik in 't beste geval 1 keer per jaar.
Want dat was 30 km verder en dan moesten mijn ouders meegaan.)

Huh? Natuurlijk leeft dat wel. Hier gaat iedereen vaak hoor.

pipootje schreef: ↑

08-06-2020 09:42

Alsof heel Zeeland zo is? Hier rijden genoeg bussen en gewoon een grote bioscoop die niet ver is. En ik woon in een dorp.

Dat verschilt toch enorm per dorp? Genoeg dorpjes daar waar je zonder auto weinig* kunt. En jij woont dan dus in een dorp in de buurt van Vlissingen, Terneuzen of Goes (of heeft Middelburg tegenwoordig ook al een bioscoop). Maar indien je daar niet in de buurt woont, is een bioscoop dus al een stuk verder weg.

Thordis, klopt helemaal. Daarom zei ik ook dat het allemaal relatief is en dat het nogal afhankelijk is van waar je dan precies gaat wonen en wat die afstand tot dat dorp/die stad is, hoe je leven er uitziet. De stad in de buurt van mijn ouders is trouwens ook niet groot, maar als je van een vriendin in Oost naar je eigen huis helemaal in het westen fietst kan het toch zomaar zijn dat je 12 km aan het fietsen bent. Maar ook dat is prima te doen.

pipootje schreef: ↑

08-06-2020 09:44

Van welk geld moet je op je 18e op jezelf gaan wonen als de Hbo gewoon in de buurt is?

Dat bedoel ik niet. Ik bedoelde: als dat verlangen er is om in een meer stedelijke omgeving te gaan wonen, dan kan een student na zijn eindexamen er altijd zelf voor kiezen om alsnog in een stedelijke omgeving te gaan wonen voor zijn of haar opleiding. Ik was mijn dorp (en ik vond het een piepklein gehucht, terwijl dat met 25.000/30.000 misschien best meeviel) op mijn 19e ook helemaal zat en had het wel gezien. Dus ik ging na mijn mbo op kamers in een studentenstad voor een hbo-opleiding terwijl ik dezelfde hbo-opleiding in zeker tien steden dichterbij vanuit het ouderlijk huis had kunnen doen. Ik wilde ook weg. Zou dat ook zeker stimuleren.

Maar voor mij (en misschien is dat mijn eigen ervaring, ik weet het niet) zijn dat dus echt keuzes die je zelf maakt na je afstuderen (middelbare school of mbo) en ik zie er dus geen bezwaar in om met basisschoolkinderen/pubers naar een landelijke, afgelegen omgeving te verhuizen. Want die kinderen gaan uiteindelijk toch zelf hun keuzes maken. Voor de stad of misschien juist wel voor altijd een landelijke omgeving. En alles daar tussenin.

JulienClerc schreef: ↑

08-06-2020 09:49

Dat verschilt toch enorm per dorp? Genoeg dorpjes daar waar je zonder auto weinig* kunt. En jij woont dan dus in een dorp in de buurt van Vlissingen, Terneuzen of Goes (of heeft Middelburg tegenwoordig ook al een bioscoop). Maar indien je daar niet in de buurt woont, is een bioscoop dus al een stuk verder weg.

Thordis, klopt helemaal. Daarom zei ik ook dat het allemaal relatief is en dat het nogal afhankelijk is van waar je dan precies gaat wonen en wat die afstand tot dat dorp/die stad is, hoe je leven er uitziet. De stad in de buurt van mijn ouders is trouwens ook niet groot, maar als je van een vriendin in Oost naar je eigen huis helemaal in het westen fietst kan het toch zomaar zijn dat je 12 km aan het fietsen bent. Maar ook dat is prima te doen.

Het werd echt zo gezegd alsof heel Zeeland zo is.
De bioscoop in Vlissingen is sws niet ver ook niet als je in de buurt van Middelburg woont.
En er is idd een kleinere bioscoop ook nog in Middelburg, maar die is niet echt voor jongeren.