Verhuizen met kinderen naar afgelegen plek

07-06-2020 10:56 278 berichten
Alle reacties Link kopieren
Wij wonen op zich prima maar hebben wel altijd de droom gehad om een vrijstaand huis te kopen mochten we ooit een vrijstaande droomhuis tegenkomen..en nu zijn we er 1 tegengekomen! Er moet veel gebeuren in het huis maar het stuk grond eromheen maakt het allemaal goed.

Nu is het zo dat wij aan de rand van een grote stad wonen, in een woonwijk met veel voorzieningen parken enz.
Het huis dat wij op het oog hebben is op 10/15 minuten rijden hiervandaan. Kinderen kunnen op zich naar dezelfde scholen blijven gaan alleen dat buitenspelen....mijn kinderen spelen vaak buiten met vrienden. Het nieuwe huis is best afgelegen...om de paar meter een huis en er wonen voornamelijk oudere mensen zonder jonge kinderen..buitenspelen zal niet meer gaan. Mijn kinderen willen niet verhuizen om deze reden.

Openbaar vervoer is er wel maar natuurlijk niet zoals we gewend zijn hier in de grote stad dus veel zal op de fiets moeten later als ze wat groter zijn.

Voordeel van verhuizen is een mooi huis met groot stuk grond waar ze van alles voor in de tuin terugkrijgen (trampoline,zwembad alles is mogelijk)

Wat zouden jullie doen? Wie woont er ook in een dorp of wat meer afgelegen en hoe gaat dat met het buitenspelen of afspreken met kinderen? Is verhuizen ban een drukke plek naar een wat meer afgelegen plek een slecht idee (voor de kinderen) ??

Mijn kinderen zitten trouwen in de bovenbouw van de basisschool. Oudste op de middelbare.
Geronimo2 schreef:
07-06-2020 12:57
Je zou bijna denken dat het platteland gevuld is met dood ongelukkige kinderen. Dat valt dus enorm mee. Wat mij opvalt is dat de vriendschappen hier veel hechter zijn en dat uitgaan altijd in groepjes gebeurd. De lagere scholen zijn kleiner dus er is meer aandacht voor de kinderen en in ieder gat is er OV en anders de fiets en die is hier bijna altijd elektrisch dus zo zwaar is het allemaal niet. Dekinderen leven hier veel meer buiten en vriendjes en vriendinnetjes worden gehaald en gebracht, vaak niet veel anders dan in drukke steden en dat je de auto in moet voor van alles en nog wat is ook niet anders dan wat al veel ouders doen in steden. Ik vind het sowieso dat kinderen bepalen waar je gaat wonen, kinderen zijn flexibeler dan we denken, over een paar jaar zijn ze het huis uit en kunnen ze doen wat ze willen.
Met jonge kinderen vond ik ons dorpje ideaal, ik had niet anders gewild. Maar nu ben ik wel blij met de stad, waar we binnen de stad vrijwel alles fietsen. Voor de keuze van sport en hobby's zijn de kinderen niet meer van mij afhankelijk en dat vind ik echt heel fijn. Ik heb met liefde alle jaren gereden, maar ik ben nu vooral blij dat ik niet meer hoef.

Toevoeging: en dan was het bij mij ook nog eens zo dat ik dus als 12-jarige in een dorpje op het platteland kwam. Leuk dat de vriendschappen hecht zijn (en dat is ook echt zo), maar ik ben er nooit meer tussen gekomen (ik ging ook in de dichtbijzijnde stad naar de middelbare). Mijn moeder woont nog steeds in hetzelfde huis en ik waardeer het nu, nu ik ouder ben, meer, maar ik was destijds zo opgelucht dat ik er weg was.
anoniem_380947 wijzigde dit bericht op 07-06-2020 13:10
14.45% gewijzigd
Geronimo2 schreef:
07-06-2020 12:57
Je zou bijna denken dat het platteland gevuld is met dood ongelukkige kinderen. Dat valt dus enorm mee. Wat mij opvalt is dat de vriendschappen hier veel hechter zijn en dat uitgaan altijd in groepjes gebeurd. De lagere scholen zijn kleiner dus er is meer aandacht voor de kinderen en in ieder gat is er OV en anders de fiets en die is hier bijna altijd elektrisch dus zo zwaar is het allemaal niet. Dekinderen leven hier veel meer buiten en vriendjes en vriendinnetjes worden gehaald en gebracht, vaak niet veel anders dan in drukke steden en dat je de auto in moet voor van alles en nog wat is ook niet anders dan wat al veel ouders doen in steden. Ik vind het sowieso dat kinderen bepalen waar je gaat wonen, kinderen zijn flexibeler dan we denken, over een paar jaar zijn ze het huis uit en kunnen ze doen wat ze willen.
Daar verbaas ik me dan weer over. Tegenwoordig lijkt niemand meer normaal te kunnen fietsen, ook jongeren en mensen van mijn leeftijd 40-50 niet. Maar goed, andere discussie :)

Kinderen bepalen niet waar je gaat wonen, maar in jouw verhaal heb je het over kinderen die op het platteland opgroeien en dan daar dus vriendschappen opbouwen.
De kinderen van TO zijn nu gewend om vrienden in de buurt te hebben en er zo heen te kunnen lopen/fietsen. Bovendien schrijft TO dat ze naar een plek gaan die niet kinderrijk is. Dat vind ik wel een verschil.
Alle reacties Link kopieren
wij wonen aan de rand van een groter dorp. Mijn man zou heel graag echt buiten gaan wonen. Ik vind dat in principe ook prima maar voor de kinderen wil ik dat liever niet.

Onze oudste kinderen kunnen nu makkelijk naar de stad fietsen waar hun middelbare school staat via een goed verlicht fietspad of ze kunnen met de rechtstreekse bus die vaak gaat. Als we echt buiten gaan wonen wordt dat al een stuk lastiger. Hier in het dorp hebben ze hun vrienden waar ze makkelijk heen kunnen en ook hun sport en andere activiteiten. Uitgaan moet wel in de stad (daar zijn ze nu wat te jong voor) maar omdat we hier relatief dicht bij de stad zitten gaat dat straks ook wel redelijk. Nu gaan ze al regelmatig 's avonds naar de bioscoop in de stad met de bus en dat gaat prima.

Voor de jongste kinderen vind ik het fijn dat ze hier op straat met hun vriendjes kunnen spelen & dat ze al vlug zelfstandig naar school zullen kunnen. In het buitengebied zouden ze meer afhankelijk zijn van halen en brengen.

Als we echt buiten gaan wonen dan zal dat een stuk lastiger zijn dus wat mij betreft is een grotere dorp een prima compromis tussen voorzieningen en natuur.

Overigens hangt het natuurlijk ook van het karakter van je kinderen af. Als ik mijn dochter een eigen paard zou aanbieden bij de verhuizen dan zou ze gelijk beginnen met inpakken. Maar zij is ook echt meer een buitenmens en vindt fietsen ook niet erg. Mijn zoon heeft een motorische handicap waardoor hij sowieso van de bus afhankelijk is tot hij 16 is en een brommer kan krijgen. Voor hem zou het dus veel onhandiger zijn als we buiten gaan wonen. Bovendien is hij ook meer een stadsmens (al zou hij ook wel een eigen paard willen.)
Alle reacties Link kopieren
Alecta schreef:
07-06-2020 13:05
Met jonge kinderen vond ik ons dorpje ideaal, ik had niet anders gewild. Maar nu ben ik wel blij met de stad, waar we binnen de stad vrijwel alles fietsen. Voor de keuze van sport en hobby's zijn de kinderen niet meer van mij afhankelijk en dat vind ik echt heel fijn. Ik heb met liefde alle jaren gereden, maar ik ben nu vooral blij dat ik niet meer hoef.
Mijn dochter rijdt fanatiek paard. Voor haar hobby moesten we sowieso al stad en land afrijden, elke week groepsles op de vereniging, elke week privéles, de lessen en bijeenkomsten van het talententeam waar ze in zit, wedstrijden, overal moet de pony mee naar toe. Het is zelfs makkelijker nu pony aan huis staat, dat scheelt weer een hoop heen en weer gerij naar stal en gesleep met spullen. En totdat ze zelf haar rijbewijs heeft en met de trailer kan rijden zullen we dat moeten blijven doen.
Zoons doen een sport waar ze sowieso al heengebracht moesten worden, dus dat maakt ook niet zoveel uit.

Een juist advies is dan ook ontzettend moeilijk te geven. Mensen die op het platteland zijn opgegroeid en het vreselijk vonden zullen roepen dat TO dat nooit moet gaan doen, mensen die het er heerlijk vonden en van de minpunten iets positiefs konden maken zullen roepen dat het juist geweldig is. Punt is wel dat het bij je moet passen, op het platteland wonen.
Ons huis is binnen een jaar twee keer verkocht. Vorige bewoners kwamen uit de Randstad en dachten lekker buiten te gaan wonen. Viel ze zo vies tegen dat ze hier nog geen vier maanden gezeten hebben en zsm de boel weer verkocht hebben.
LaFleurNoire schreef:
07-06-2020 14:03
Mijn dochter rijdt fanatiek paard. Voor haar hobby moesten we sowieso al stad en land afrijden, elke week groepsles op de vereniging, elke week privéles, de lessen en bijeenkomsten van het talententeam waar ze in zit, wedstrijden, overal moet de pony mee naar toe. Het is zelfs makkelijker nu pony aan huis staat, dat scheelt weer een hoop heen en weer gerij naar stal en gesleep met spullen. En totdat ze zelf haar rijbewijs heeft en met de trailer kan rijden zullen we dat moeten blijven doen.
Zoons doen een sport waar ze sowieso al heengebracht moesten worden, dus dat maakt ook niet zoveel uit.

Een juist advies is dan ook ontzettend moeilijk te geven. Mensen die op het platteland zijn opgegroeid en het vreselijk vonden zullen roepen dat TO dat nooit moet gaan doen, mensen die het er heerlijk vonden en van de minpunten iets positiefs konden maken zullen roepen dat het juist geweldig is. Punt is wel dat het bij je moet passen, op het platteland wonen.
Ons huis is binnen een jaar twee keer verkocht. Vorige bewoners kwamen uit de Randstad en dachten lekker buiten te gaan wonen. Viel ze zo vies tegen dat ze hier nog geen vier maanden gezeten hebben en zsm de boel weer verkocht hebben.
Voor mijzelf vond ik het platteland prima. Alleen het rijden ging mij echt enorm tegenstaan. Ik voelde mij er ook niet prettig bij om zoveel te rijden (mijn kinderen trainden dagelijks 15 km verderop) i.v.m. vervuiling. We hebben nog steeds een auto, maar vaak staat die de hele week ongebruikt voor de deur. Voelt voor mijzelf prettiger.
Overigens denk ik dat je altijd automatisch je ervaringen van vroeger meeneemt. Ik heb het platteland echt als eenzaam ervaren en kan mij het beklemmende gevoel nog zo goed voor de geest halen (ik was heel goed in een sport en wilde zo graag meer dan 2 x per week trainen, maar geen vervoer, dus kon het niet).
Alle reacties Link kopieren
Hier in Zeeland is het normaal dat de meeste kinderen minstens een half uur moeten fietsen om naar de middelbare school te gaan. Voor de meeste kinderen is dat geen enkel probleem. Bussen zijn er nauwelijks. Een enkele kind heeft een elektrische fiets, ook prima.

Ik vond het heerlijk als kind om in de polder te wonen. Alle vrijheid om je heen. Wij gingen, en dat doen mijn kinderen nu ook, gewoon fietsen naar het dorp om met andere kinderen te spelen. Hier is dat heel normaal. Hetzelfde geldt voor op middelbare school leeftijd, men fiets gewoon.

Dingen als biosscoop is sowieso in Zeeland al een probleem dus kinderen gaan andere dingen doen dat. Hier fietsen ze naar de duinen toe om daar te spelen of ze gaan met elkaar zeilen. Mijn kinderen hebben ook vrienden met paarden die ook afgelegen wonen. Zij spelen gewoon met elkaar.

Ik zou lekker verhuizen naar het platte land, wat een rust. Ik zou dit niet laten afhangen van je kinderen. Op de middelbare school spelen ze niet meer buiten en naar elkaar toe moeten fietsen is alleen maar goed voor ze.
Alle reacties Link kopieren
In mijn middelbare schooltijd ging een klasgenootje verhuizen van een dorp naar een gehucht. Ze vond het echt vreselijk.

Fietsen naar school waren we wel gewend. Hele grote groepen fietsten gezamenlijk vanuit ons dorp naar een ander groter dorp.

Maar vanuit dat gehucht moest ze alleen. In de winter was het al donker na schooltijd en de wegen waren onverlicht.
Het is maar net waar je voorkeur naar uitgaat, maar zelf zou ik dat niet willen. In ieder geval niet totdat de kinderen uit huis zijn, maar ik denk helemaal niet. Ik vind het zelf een prettig idee om in een rustig buurtje te wonen, daar voel ik me veiliger.

Mijn kinderen zijn erg sociaal, dus die willen lekker met vriendjes kunnen spelen op straat, zonder dat wij constant moeten taxiën. Dat lijkt me erg belastend voor de ouders, want je kinderen zijn van alles afhankelijk van jouw auto. Het lijkt me erg benauwend, zeker als ze nog ouder worden. In de middelbare schoolleeftijd gun je het je kinderen toch om zelfstandig op de fiets te kunnen springen naar hun vrienden, bijbaan, hobby´s, school, feestjes?
pipootje schreef:
07-06-2020 12:35
Op deze leeftijd niet meer doen.
Ze gaan juist vanaf de middelbare school meer dingen in de stad doen.
Hangt van het kind af. Ik zat m'n hele jeugd op de manege. En was blij met grote tuin.

Als je een zwembad in de tuin neemt is het juist aantrekkelijk voor je pubers om thuis af te spreken.
redbulletje schreef:
07-06-2020 15:41
Hangt van het kind af. Ik zat m'n hele jeugd op de manege. En was blij met grote tuin.

Als je een zwembad in de tuin neemt is het juist aantrekkelijk voor je pubers om thuis af te spreken.
Was jij naar n vriendinnetje gegaan dat op n uur fietsen woonde? Als jou ouders geen tijd hadden om
Je te halen of te brengen, en je evengoed met andere vrienden naar het openbare zwembad kunt gaan? Ik niet.
Alecta schreef:
07-06-2020 14:20
Voor mijzelf vond ik het platteland prima. Alleen het rijden ging mij echt enorm tegenstaan. Ik voelde mij er ook niet prettig bij om zoveel te rijden (mijn kinderen trainden dagelijks 15 km verderop) i.v.m. vervuiling. We hebben nog steeds een auto, maar vaak staat die de hele week ongebruikt voor de deur. Voelt voor mijzelf prettiger.
Overigens denk ik dat je altijd automatisch je ervaringen van vroeger meeneemt. Ik heb het platteland echt als eenzaam ervaren en kan mij het beklemmende gevoel nog zo goed voor de geest halen (ik was heel goed in een sport en wilde zo graag meer dan 2 x per week trainen, maar geen vervoer, dus kon het niet).
Maar in een stad heb je je sporten toch ook niet naast de deur? Verplaatsen binnen een stad duurt vaak langer over een kortere afstand. Je kunt nergens je auto kwijt laat staan gratis. Dorpskinderen hebben op hun 18e vaak hun rijbewijs.
redbulletje schreef:
07-06-2020 15:44
Maar in een stad heb je je sporten toch ook niet naast de deur? Verplaatsen binnen een stad duurt vaak langer over een kortere afstand. Je kunt nergens je auto kwijt laat staan gratis. Dorpskinderen hebben op hun 18e vaak hun rijbewijs.
En als ze het landelijk wonen op hun 18e helemaal beu zijn kiezen ze er zelf voor om (defintief) in de stad te gaan wonen met terrassen, musea en bioscopen op loopafstand.
forumfossiel schreef:
07-06-2020 15:44
Was jij naar n vriendinnetje gegaan dat op n uur fietsen woonde? Als jou ouders geen tijd hadden om
Je te halen of te brengen, en je evengoed met andere vrienden naar het openbare zwembad kunt gaan? Ik niet.
Ik ben nooit naar vriendinnetjes gebracht. Ik had een fiets. De manege was 6km fietsen en dat was dus door weer en wind.
Het openbare zwembad was ook een km of 5.
Vroeger ging iedereen op de fiets. De meeste huishoudens hadden maar 1 auto en daar ging de man mee naar z'n werk.
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
07-06-2020 15:48
Ik ben nooit naar vriendinnetjes gebracht. Ik had een fiets. De manege was 6km fietsen en dat was dus door weer en wind.
Het openbare zwembad was ook een km of 5.
Vroeger ging iedereen op de fiets. De meeste huishoudens hadden maar 1 auto en daar ging de man mee naar z'n werk.
5 à 6 km is geen 10 à 15 km.

Ik zou als kind / puber gewoon passen en niet meer buiten komen.
Dan maar geen hobby's en geen sociale contacten.
Sluit ik me wel op in mijn ééntje in mijn kamer.
Geen zin om elke keer 13 km heen en 13 km terug te fietsen.

En inwendig vloeken op mijn ouders.
En op mijn 18de de deur uit zijn richting stad.
En nooit meer terugkomen.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Wissewis schreef:
07-06-2020 15:57
5 à 6 km is geen 10 à 15 km.

Ik zou als kind / puber gewoon passen en niet meer buiten komen.
Dan maar geen hobby's en geen sociale contacten.
Sluit ik me wel op in mijn ééntje in mijn kamer.
Geen zin om elke keer 13 km heen en 13 km terug te fietsen.

En inwendig vloeken op mijn ouders.
En op mijn 18de de deur uit zijn richting stad.
En nooit meer terugkomen.
Maar wat als je in die stad woont dan is het wellicht nog wel verder fietsen naar je outdoor sport.
In een stad ben je veroordeeld tot stadse hobby's en je hebt minder tuin.
Bovendien snap ik op zich wel dat die behoefte kan komen in de tienertijd, dat men verlangt naar de stad/stadse activiteiten/wat meer levendigheid etc.

Maar ik vind niet dat je dat een kind hebt "ontnomen" als zij dat niet allemaal al tussen hun 8e en 18e hebben kunnen doen en ervaren.

De wereld is nou ook weer niet zo klein dat kinderen compleet van hun stoel vallen als ze op hun 18e in een stad besluiten te gaan wonen.
Alle reacties Link kopieren
Th∅rdis schreef:
07-06-2020 12:44
Ik ken echt niemand zonder auto. Volgens mij is dat alleen in de randstad in bepaalde kringen zo dat auto’s niet standaard zijn.
Ik woon buiten de randstad zonder auto, maar wel met een intercitystation op minder dan een half uur fietsen.

Het principe is hetzelfde als in de randstad zonder auto wonen (ook ervaring mee).
redbulletje schreef:
07-06-2020 15:48
Ik ben nooit naar vriendinnetjes gebracht. Ik had een fiets. De manege was 6km fietsen en dat was dus door weer en wind.
Het openbare zwembad was ook een km of 5.
Vroeger ging iedereen op de fiets. De meeste huishoudens hadden maar 1 auto en daar ging de man mee naar z'n werk.
Mijn ouders hebben nooit een auto gehad. Voordeel van de stad, hij kon op de fiets of met t ov. Mijn sport was 10 minuten fietsen, de basisschool ook, de middelbare was 15 minuten en het zwembad ook. Er was zelfs een manege op 10 minuten fietsen, bij een park waar ook een stadscamping was.
Het bos was idd een half uur fietsen, maar ik ben niet zo’n natuurmens.
en omdat ik altijd door een drukke en verlichte stad reed, mocht ik ook s avonds naar de bios. Maar naar dat ene vriendinnetje dat in een dorp verderop woonde mocht ik alleen als ik voor het donker thuis was of als haar moeder mij kon halen en brengen. Want echt niet dat mijn moeder een uur met mij ging meefietsen, en alleen was te gevaarlijk.
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
07-06-2020 16:04
Maar wat als je in die stad woont dan is het wellicht nog wel verder fietsen naar je outdoor sport.
In een stad ben je veroordeeld tot stadse hobby's en je hebt minder tuin.
Ik woonde in 't centrum van een groot dorp.

Mijn turnclub was 3 huizen verder.
Ballet zat daar ook.
Mijn zangkoor zat aan de overkant van de straat.
Mijn teken-academie 2 kilometer verder.
(En toen ik wat ouder werd verhuisden ze naar 't centrum 300 meter van mijn deur.)
Scouts ook 2 kilometer verder de andere kant op.

Er zat een atletiek-club in 't park waar ook de teken-academie was.
Een volleybal-club op 500 meter van mijn deur.
Een voetbalclub op 1 kilometer.
Tennis op 5 km van huis.
Er moet nog ergens een manège hebben gezeten 4 km verder in een bijdorpje.

Er waren 5 jeugdbewegings-groepen in een straal van 3 km rond mijn huis.
5 balletscholen.
3 voetbalploegen.
2 volleybals.
2 basket-ploegen.

Opties genoeg vlakbij huis qua hobby's.


Maar als ik dus ver buiten 't dorp was gaan wonen, was ik toch écht niet begonnen aan zowel turnen, ballet, tekenen, scouts als zingen.
Of had mijn moeder elke keer moeten rijden.
Wat ze dus al zou moeten doen om ons op school te krijgen.

Ze wisten héél goed waarom ze boven hun winkel bleven wonen :-).
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik lees echt vaak bioscoop. Leeft dat zo bij tieners?
Alle reacties Link kopieren
NYC schreef:
07-06-2020 16:33
Ik lees echt vaak bioscoop. Leeft dat zo bij tieners?
Tegenwoordig met Netflix-toestanden waarschijnlijk niet meer.

In de jaren '90 ging ik toch wel een paar keer per jaar.
Die bios zat ook op wandelafstand.

(Kleine dorps-bios met 1 zaal en nauwelijks snoep.
De gigantisch grote bioscopen met popcorn of chips en cola in een grote stad deed ik in 't beste geval 1 keer per jaar.
Want dat was 30 km verder en dan moesten mijn ouders meegaan.)
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
redbulletje schreef:
07-06-2020 16:04
Maar wat als je in die stad woont dan is het wellicht nog wel verder fietsen naar je outdoor sport.
In een stad ben je veroordeeld tot stadse hobby's en je hebt minder tuin.
Dit is niet waar. Waar wij wonen ben je de stad zo uit. Je hebt de keuze tussen allerlei verschillende sporten in een straal van 3 km rondom ons huis, dat is prima te fietsen. Dat zijn niet allemaal 'stadse hobby's' wat dat dan ook mag betekenen.
vanaf mijn 15 zat ik vooral bij het lokale poppodium of met vrienden bij het zwembad in de zomer, maar op een gegeven moment gingen ze bij dat podium leeftijd controleren en kwam je er onder de 16 niet meer in. Toen werd de bios het enige uitje.
En naar de bios betekende ook daarna hangen in het winkelcentrum of bij de Mac.
anoniem_64cd0dc304e83 wijzigde dit bericht op 07-06-2020 16:59
6.75% gewijzigd
Ik ben opgegroeid in een gat waar niks was, dus om even snel naar de supermarkt te gaan had ik de fiets al zeker nodig. En een buslijn die inderdaad ook één keer in het uur kwam. Net als een aantal anderen hier vond ik het verschrikkelijk. Op de basisschoolleeftijd is veel ruimte nog wel leuk en kon ik die grote tuin wel waarderen. Zodra ik begon te puberen vond ik er niks meer aan en vond ik het vooral heel vervelend dat ik heel veel moeite moest doen om anderen te zien en om leuke dingen te kunnen doen.
Alle reacties Link kopieren
NYC schreef:
07-06-2020 16:33
Ik lees echt vaak bioscoop. Leeft dat zo bij tieners?
Mijn oudste kinderen gaan zeer regelmatig met vrienden naar de bioscoop dus dat is nog steeds wel een geliefd uitje. Zeker mijn zoon gaat graag.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven