Kinderen
alle pijlers
Verlangen naar een meisje
donderdag 19 juni 2008 om 16:46
ik weet dat er veel meer geschreven is over voorkeur voor een geslacht maar ik moet het even kwijt hoor. Ik schaam me er ook voor want wat is dit voor kinderachtige gedachte...
Ik heb 2 heerlijke ventjes. Al vanaf dat ik van de eerste zwanger was hoopte ik op een meisje. Het zijn dus 2 jongens geworden. Ik hou gelukkig zielsveel van ze.
Maar..nu willen we een derde. Althans; ik betrap mezelf erop dat ik een meisje wil. Daarom heb ik besloten om het bij deze 2 schatten te houden. Het zou toch niet eerlijk zijn...stel dat het een jongetje wordt... Mijn man was wel wat verbaasd maar snapt het. Ik voel me verdrietig. Alsof ik een soort van afscheid moet nemen van mijn meisjes wens...
Ik heb 2 heerlijke ventjes. Al vanaf dat ik van de eerste zwanger was hoopte ik op een meisje. Het zijn dus 2 jongens geworden. Ik hou gelukkig zielsveel van ze.
Maar..nu willen we een derde. Althans; ik betrap mezelf erop dat ik een meisje wil. Daarom heb ik besloten om het bij deze 2 schatten te houden. Het zou toch niet eerlijk zijn...stel dat het een jongetje wordt... Mijn man was wel wat verbaasd maar snapt het. Ik voel me verdrietig. Alsof ik een soort van afscheid moet nemen van mijn meisjes wens...
donderdag 19 juni 2008 om 21:26
Maleficent, ik begrijp jou gevoel heel goed daarom schaam ik me er ook voor. Maar ik kan deze gevoelens niet weg drukken.
Het is ook niet dat ik er constant mee bezig ben of mijn levensgeluk ervan af hangt. Het komt nu erg boven omdat de wens naar een derde kindje speelt.
Ik denk ook dat als 1 van mijn zoontjes ziek is dit luxe probleem vrijwel gelijk verdwijnt.
Het is ook niet dat ik er constant mee bezig ben of mijn levensgeluk ervan af hangt. Het komt nu erg boven omdat de wens naar een derde kindje speelt.
Ik denk ook dat als 1 van mijn zoontjes ziek is dit luxe probleem vrijwel gelijk verdwijnt.
donderdag 19 juni 2008 om 21:27
He lise78,
Je mag mijn man wel een weekendje lenen;), die is alleen in staat tot het produceren van meisjes.
Ik heb altijd graag een meisje gewild en toen ik beviel van de eerste en zag dat het een meisje was was ik zo blij. Bij de tweede maakte het me eigenlijk niet zoveel uit, een jongen of een meisje. Ook hier was mijn tweede zwangerschap zo anders dat het wel een jongen moest zijn. Groot was onze verbazing dan ook bij de bevalling toen het weer een meisje was. Ik ben helemaal gelukkig met mijn meiden gezin (en papa ook). Heb nooit het gevoel gehad dat ik nog een jongetje wilde. Heb nog wel een tijdje het verlangen naar een derde kindje gehad, maar manlief vond 2 echt genoeg. Wat mij wel opviel was de reaktie van mensen om ons heen. Er waren echt mensen die zeiden 'jammer he, weer een meisje" of "nu gaan jullie zeker wel voor een jongen he?"
Het valt mij trouwens wel op dat het vaak moeders zijn met 1 of 2 jongens die nog graag een meisje willen. Ik hoor eigenlijk nooit moeders met 1 of 2 meiden over de wens dat ze nog een jongen zouden willen.
Begrijp me niet verkeerd, als allebei de meiden jongens waren geweest dan was ik waarschijnlijk net zo gelukkig geweest.
Je mag mijn man wel een weekendje lenen;), die is alleen in staat tot het produceren van meisjes.
Ik heb altijd graag een meisje gewild en toen ik beviel van de eerste en zag dat het een meisje was was ik zo blij. Bij de tweede maakte het me eigenlijk niet zoveel uit, een jongen of een meisje. Ook hier was mijn tweede zwangerschap zo anders dat het wel een jongen moest zijn. Groot was onze verbazing dan ook bij de bevalling toen het weer een meisje was. Ik ben helemaal gelukkig met mijn meiden gezin (en papa ook). Heb nooit het gevoel gehad dat ik nog een jongetje wilde. Heb nog wel een tijdje het verlangen naar een derde kindje gehad, maar manlief vond 2 echt genoeg. Wat mij wel opviel was de reaktie van mensen om ons heen. Er waren echt mensen die zeiden 'jammer he, weer een meisje" of "nu gaan jullie zeker wel voor een jongen he?"
Het valt mij trouwens wel op dat het vaak moeders zijn met 1 of 2 jongens die nog graag een meisje willen. Ik hoor eigenlijk nooit moeders met 1 of 2 meiden over de wens dat ze nog een jongen zouden willen.
Begrijp me niet verkeerd, als allebei de meiden jongens waren geweest dan was ik waarschijnlijk net zo gelukkig geweest.
donderdag 19 juni 2008 om 21:30
Lise78, je hoeft je niet voor je gevoelens te schamen, daarom schrijf ik dit niet, maar een kind is zoveel meer dan alleen een geslacht. Toen ik voor het eerst zwanger raakte droomde ik ook van een meisje. Maar als je eenmaal in de medische wereld beland, en moet knokken, dan verandert dat allemaal.
Stressed is just desserts spelled backwards
donderdag 19 juni 2008 om 21:32
Dit soort dingen zijn altijd moeilijk omdat er eigenlijk 2 groepen altijd tegen over elkaar staan. Een groep die 'makkelijk' kinderen krijgt en een groep bij wie het heel moeilijk lukt om zwanger te raken/blijven.
Ik behoor (gelukkig) tot de groep die makkelijk zwanger wordt en kan me enigzins voorstellen hoe mensen zich moeten voelen als ze niet zwanger kunnen worden. Voor hen begrijp ik dat het heel moeilijk is mensen zeggen dat ze graag een meisje willen.
Ik heb dan straks wel 3 jongens en weet echt zeker dat dit de laatste zwangerschap is, toch blijf ik wel moeilijk vinden dat ik geen meisje heb. Jongens zijn toch anders, mey meisjes kan je later vrouwendingen delen en als ze zelf kinderen krijgen is toch anders dan als het je schoondochter is. Ik heb straks 4 mannen om mij heen en zal een meisje altijd missen.
Ik behoor (gelukkig) tot de groep die makkelijk zwanger wordt en kan me enigzins voorstellen hoe mensen zich moeten voelen als ze niet zwanger kunnen worden. Voor hen begrijp ik dat het heel moeilijk is mensen zeggen dat ze graag een meisje willen.
Ik heb dan straks wel 3 jongens en weet echt zeker dat dit de laatste zwangerschap is, toch blijf ik wel moeilijk vinden dat ik geen meisje heb. Jongens zijn toch anders, mey meisjes kan je later vrouwendingen delen en als ze zelf kinderen krijgen is toch anders dan als het je schoondochter is. Ik heb straks 4 mannen om mij heen en zal een meisje altijd missen.
donderdag 19 juni 2008 om 23:49
vrijdag 20 juni 2008 om 00:38
Zeker waar! Ik voel bijna een soort verliefdheid voor zoon en dat gevoel heb ik niet voor dochter. En man herkent dit, want hij heeft het dus juist andersom.
Misschien off-topic, maar zoon is zo lekker makkelijk met kleren, terwijl dochter (4,5) elke ochtend strijd voert omdat ze een ROZE jurk aanwil (geen spijkerbroek waar ik haar het liefst inhijs en zelfs geen spijkerjurkje). Het gekke is, ik herken mezelf er niet in want ik was nogal jongensachtig als meisje....
vrijdag 20 juni 2008 om 08:03
Ik herken er veel in hoor... ik wilde dolgraag een meisje, en ik kreeg een dochter. Ik heb echt even stiekem gedacht: 'die heb ik alvast binnen'. Ik vind het heerlijk! Lekker tutten met die kleertjes en haartjes, al die meisjesdingen met speelgoed enzo... Nu zou ik ook graag nog een tweede (en evt. derde) kindje willen. Nu maakt het geslacht me minder uit. Idd zoals hieronder al gezegd werd: een jongen is leuk want dan heb je beide 'smaakjes', maar een meisje is ook heel leuk, omdat je dan 2 zussen hebt (en omdat ik nu al weet hoe leuk een meisje is). Een luxepositie dus! Maar ik denk dat dat ook voor jou geldt: een meisje is leuk, maar drie jongens op een rij toch zeker ook???
vrijdag 20 juni 2008 om 13:47
Ik begrijp de jongens/meisjes wens heel goed hoor en ik vind ook dat je die gerust mag uitspreken
Ik ben zonder twijfel heel heel héél erg blij met mijn 4 jongens en dat ik óók nog een dochter heb, dat gehele plaatje maakt mij zo ongeveer wel tot de gelukkigste moeder op deze aardbol
1 dochter, 4 zoons....wat wil een mens nog meer
Ik ben zonder twijfel heel heel héél erg blij met mijn 4 jongens en dat ik óók nog een dochter heb, dat gehele plaatje maakt mij zo ongeveer wel tot de gelukkigste moeder op deze aardbol
1 dochter, 4 zoons....wat wil een mens nog meer
vrijdag 20 juni 2008 om 14:41
vrijdag 20 juni 2008 om 14:48
Is het heel erg dat ik heel verdrietig word van dit soort topics. Ik snap werkelijkwaar je "verdriet" om het gemis van een meisje.
Maar geniet van de kinderen die je al hebt.
Met pijn in mijn hart zit ik de reacties te lezen.
Ik ben "pas" 1,5 jaar bezig om zwanger te worden, en we zijn net de medische molen ingegaan. Maar het verdriet en het gemis van GEEN kindje is er heel erg.
Mijn reactie is dus ook, geniet van wat je hebt, want inmiddels weet ik dat je geen kinderen neemt, geen kinderen krijgt, maar kinderen mág krijgen.
Maar geniet van de kinderen die je al hebt.
Met pijn in mijn hart zit ik de reacties te lezen.
Ik ben "pas" 1,5 jaar bezig om zwanger te worden, en we zijn net de medische molen ingegaan. Maar het verdriet en het gemis van GEEN kindje is er heel erg.
Mijn reactie is dus ook, geniet van wat je hebt, want inmiddels weet ik dat je geen kinderen neemt, geen kinderen krijgt, maar kinderen mág krijgen.
vrijdag 20 juni 2008 om 15:07
Ik begrijp en herken het ook helemaal.
Mijn beste vriendin beviel 2 jaar geleden van een meisje. Ze wou ook heel graag een meisje, dus iedereen blij voor haar.
Begin 2007 werd ik zwanger, en ik wou ook erg graag een meisje. Dat is het ook geworden.
In april van dit jaar is een andere goeie vriendin bevallen, óók een meisje, waar ze ook erg had op gehoopt.
We hebben al alle drie aan elkaar bekend dat we het toch wel jammer hadden gevonden als één van ons een jongen had gehad, dan waren we stiekem toch wel jaloers op de andere 2 geweest. :-)
Mijn beste vriendin beviel 2 jaar geleden van een meisje. Ze wou ook heel graag een meisje, dus iedereen blij voor haar.
Begin 2007 werd ik zwanger, en ik wou ook erg graag een meisje. Dat is het ook geworden.
In april van dit jaar is een andere goeie vriendin bevallen, óók een meisje, waar ze ook erg had op gehoopt.
We hebben al alle drie aan elkaar bekend dat we het toch wel jammer hadden gevonden als één van ons een jongen had gehad, dan waren we stiekem toch wel jaloers op de andere 2 geweest. :-)
vrijdag 20 juni 2008 om 17:01
vrijdag 20 juni 2008 om 17:23
Ik begrijp je ook heel goed. Toen ik zwanger was van de eerste hoopte ik echt op een knul, waarom?? Echt geen idee. Toen er een baby op mijnbuik gelegd werd en het eenjongen bleek kon mijn geluk niet op. Toen ik 2 jaar later weer zwanger was hoopt eik zo op een meisje dat we metd e 20 weken echo wilde weten wat het werd. Ik wilde fijn terug kijken op de bevalling en de kraamdagen en nietdat ik die dagen "teleurgesteld" zou zijn als het weer een knulletje zou zijn. We zouden het bij 2 kindjes houden dus de laatste "kans" op een meid. Met de echo bleek er eenmeisje in mijn buik te groeien en ik vind het helemaal geweldig. Achteraf gezien schaam ik me best vo rmijn gevoel maar kon er echt niks aan doen. Een jongen ook erg welkom maar het idee dat ik in een mannengezin zou oud worden..daar zou ik wel ff flink aan moeten wennen. Later begon het toch te kriebelen, we wilde graag een derde kindje. Ik heb mijn moeder wel eens gezegd dat we vast een meid krijgen zodat ik het mannelijk geslacht (ons zoontje is echt een kanjer en megalief!!) meer zou gaan waarderen. Van de week de echo gehad, het is weer een meid. Ik ben er erg blij om maardit keer maakte me het echt niet uit!
vrijdag 20 juni 2008 om 18:05
Ik heb 3 kinderen,oudste een jongen,middelse een meisje en de jongste weer een jongen.Ik moet zeggen dat ik bij al de zwangerschappen eigenlijk nooit echt een voorkeur heb gehad.Vooral toen ik van de eerste zwanger was,het maakte mij geen reet uit wat het werd.Ik vond zowel een jongen als een meisje wel wat hebben.Toen ik van de tweede zwanger was,zei ik het zou leuk als het een meid werd,maar dat dat mijn voorkeur was,nee niet echt.Ik vond twee stoere knullen ook heerlijk.Maar het werd een meid,en dat vond ik net zo geweldig.We willen graag een groot gezin due we gingen voor een derde,hij is nu 8 maanden oud.En als de jongste op school zit willen we voor een vierde gaan.Maar heb geen voorkeur ervoor,ik heb al van beide dus meer verschillen heb je niet.Ik vind het gewoon heerlijk om een groot gezin te hebben.En of dat nu 4 jongens zijn of 4 meiden of gemixt,maakt mij niets uit.
Soms sta ik er van te kijken hoeveel mensen een echte voorkeur hebben.Dan denk ik je mag tegenwoordig blij zijn dat je een kind kan krijgen.Maar ja dat is mijn mening.
Soms sta ik er van te kijken hoeveel mensen een echte voorkeur hebben.Dan denk ik je mag tegenwoordig blij zijn dat je een kind kan krijgen.Maar ja dat is mijn mening.
vrijdag 20 juni 2008 om 18:25
Ik vind het niet raar Ilse. Toen ik zwanger was wist ik gelijk dat het een meisje zou worden en ik was er ontzettend blij mee. Ik zou evenveel van een jongen gehouden hebben, daar gaat het niet om. Maar ik vond het gewoon heel erg leuk om een dochter te hebben, daar is geen rationele verklaring voor.
Ik begrijp tegelijkertijd dat het heel bitter is voor diegenen die moeilijk of niet zwanger kunnen raken en dat het dan echt niet uitmaakt. In dat opzicht is het een luxe probleem. En toch kan het echt een gemis zijn.
Wat ik me trouwens afvroeg nav pleegkinderen, kun je een kind permanent opvangen of is het tijdelijk? Ik heb er een paar jaar geleden wel eens over na lopen denken en hoorde toen dat het vaak tijdelijk is, dat lijkt me best moeilijk.
Ik begrijp tegelijkertijd dat het heel bitter is voor diegenen die moeilijk of niet zwanger kunnen raken en dat het dan echt niet uitmaakt. In dat opzicht is het een luxe probleem. En toch kan het echt een gemis zijn.
Wat ik me trouwens afvroeg nav pleegkinderen, kun je een kind permanent opvangen of is het tijdelijk? Ik heb er een paar jaar geleden wel eens over na lopen denken en hoorde toen dat het vaak tijdelijk is, dat lijkt me best moeilijk.
