Kinderen
alle pijlers
Verlangen naar een meisje
donderdag 19 juni 2008 om 16:46
ik weet dat er veel meer geschreven is over voorkeur voor een geslacht maar ik moet het even kwijt hoor. Ik schaam me er ook voor want wat is dit voor kinderachtige gedachte...
Ik heb 2 heerlijke ventjes. Al vanaf dat ik van de eerste zwanger was hoopte ik op een meisje. Het zijn dus 2 jongens geworden. Ik hou gelukkig zielsveel van ze.
Maar..nu willen we een derde. Althans; ik betrap mezelf erop dat ik een meisje wil. Daarom heb ik besloten om het bij deze 2 schatten te houden. Het zou toch niet eerlijk zijn...stel dat het een jongetje wordt... Mijn man was wel wat verbaasd maar snapt het. Ik voel me verdrietig. Alsof ik een soort van afscheid moet nemen van mijn meisjes wens...
Ik heb 2 heerlijke ventjes. Al vanaf dat ik van de eerste zwanger was hoopte ik op een meisje. Het zijn dus 2 jongens geworden. Ik hou gelukkig zielsveel van ze.
Maar..nu willen we een derde. Althans; ik betrap mezelf erop dat ik een meisje wil. Daarom heb ik besloten om het bij deze 2 schatten te houden. Het zou toch niet eerlijk zijn...stel dat het een jongetje wordt... Mijn man was wel wat verbaasd maar snapt het. Ik voel me verdrietig. Alsof ik een soort van afscheid moet nemen van mijn meisjes wens...
donderdag 19 juni 2008 om 17:06
Ik snap je wel...
Wij zijn gezegend met 2 mooie gezonde meiden en we willen graag een derde kindje
Ergens betrap ik me er zelf op dat ik het toch wel heel leuk zou vinden als het een jongetje zou worden..
Ik kan het niet echt een voorkeur noemen en begrijp me niet verkeerd want met een derde meid zou ik ook heel gelukkig zijn!
Denk dat als we een derde meisje zouden krijgen ik me wel vaak af zou vragen hoe een jongen van ons dr uit zou zien.
Wij zijn gezegend met 2 mooie gezonde meiden en we willen graag een derde kindje
Ergens betrap ik me er zelf op dat ik het toch wel heel leuk zou vinden als het een jongetje zou worden..
Ik kan het niet echt een voorkeur noemen en begrijp me niet verkeerd want met een derde meid zou ik ook heel gelukkig zijn!
Denk dat als we een derde meisje zouden krijgen ik me wel vaak af zou vragen hoe een jongen van ons dr uit zou zien.
donderdag 19 juni 2008 om 17:10
Ik begrijp het wel. Wij hebben drie jongetjes en zijn heel blij met onze mannen. Toch blijft de wens voor een meisje. Er komt om allerlei redenen hoogstwaarschijnlijk geen vierde kindje bij, ook al zouden we best willen. Het is moeilijk om onderscheid te maken tussen de hoop op een meisje en de werkelijke kinderwens.
donderdag 19 juni 2008 om 17:10
Ik denk dat je een hoop commentaar gaat krijgen hier.
Maar ik begrijp je.
Heb zelf een jongen en een meisje, maar wilde ook altijd graag een meisje.
Maar volgens mij mag je dat niet zeggen ;)
Zelf zou ik graag nog 1 kindje willen (moet natuurlijk zeggen wensen) en ook mijn voorkeur gaat eerlijk gezegd uit naar een meisje. Al begrijp ik wel het verschil als je twee jongetjes hebt.
Maar ik vind wel dat het geslacht niet bepalend moet zijn voor wel of niet een kind. Maar dat zie je zelf ook wel in geloof ik
xx
Maar ik begrijp je.
Heb zelf een jongen en een meisje, maar wilde ook altijd graag een meisje.
Maar volgens mij mag je dat niet zeggen ;)
Zelf zou ik graag nog 1 kindje willen (moet natuurlijk zeggen wensen) en ook mijn voorkeur gaat eerlijk gezegd uit naar een meisje. Al begrijp ik wel het verschil als je twee jongetjes hebt.
Maar ik vind wel dat het geslacht niet bepalend moet zijn voor wel of niet een kind. Maar dat zie je zelf ook wel in geloof ik
xx
donderdag 19 juni 2008 om 17:14
Ik kon me hier nooit iets bij voorstellen. Kreeg een zoon, en ging er bij de tweede van uit dat het weer een zoon was. Ik vond mezelf ook geen meisjesmoeder. En nummer twee werd tot mijn verbazing een dochter, en leuk dat ik het vind! Het is gewoon echt anders om een dochter te hebben, maar ik had dat van tevoren nooit gedacht of gewenst.
Andersom vind ik het ook erg leuk om een zoon te hebben (en er komt ook nog een zoon bij), wij hebben gewoon het geluk alletwee mee te maken. Uiteraard lang niet zo belangrijk als gezonde kinderen, maar wel leuk.
Andersom vind ik het ook erg leuk om een zoon te hebben (en er komt ook nog een zoon bij), wij hebben gewoon het geluk alletwee mee te maken
. Uiteraard lang niet zo belangrijk als gezonde kinderen, maar wel leuk.
donderdag 19 juni 2008 om 17:14
Goedeavond bij babymac, zegt u het maar.... Ja eh.. ik wil er graag ten eerste een jongetje, donker haar, groene ogen. En eeehh... gezond. Fritessaus erbij?
Tja kinderen krijg je niet op bestelling. Iets waar je naar verlangt en niet krijgt daar heb je verdriet van. Dat is menselijk. Maar jij kiest er zelf voor om afstand te nemen van deze wens. Dat hoeft zo te horen van niemand. Zou je echt alleen opnieuw zwanger raken als je weet dat je een meid krijgt?
Tja kinderen krijg je niet op bestelling. Iets waar je naar verlangt en niet krijgt daar heb je verdriet van. Dat is menselijk. Maar jij kiest er zelf voor om afstand te nemen van deze wens. Dat hoeft zo te horen van niemand. Zou je echt alleen opnieuw zwanger raken als je weet dat je een meid krijgt?
donderdag 19 juni 2008 om 17:16
Oh, dit is zo herkenbaar. Dat hebben toch heel veel mensen hoor, een voorkeur. Ik had al 2 jongens en wilde graag nog een jongetje...want ik wilde altijd 3 jochies op een rijtje, van klein naar groot! Ik was vroeger ook al niet zo'n meisje-meisje, meer een halve jongen. En toen kreeg ik de 20 weken echo en wisten we dat we een meisje kregen, en ik was helemaal om! En het is zo'n heerlijk grietje! Ze is nu 7 en we genieten zó van haar én de jongens (ook).
Maar als je zo geniet van je jongens en je wilt een derde, wat maakt het dan uit áls er nog een jongetje komt? En misschien is het wél een meisje. Allebei toch goed dan?
Maar als je zo geniet van je jongens en je wilt een derde, wat maakt het dan uit áls er nog een jongetje komt? En misschien is het wél een meisje. Allebei toch goed dan?
donderdag 19 juni 2008 om 17:21
Lise, ik herken het ook. Mijn eerste zwangerschap was een tweeling. Ik hoopte heel erg op een jongen en een meisje, maar als het dat niet werd hoopte ik op twee meisjes. Het werden een jongen en een meisje, maar de kinderen zijn helaas beide rond de geboorte overleden.
Daarna heb ik nog twee heerlijke zoons gekregen. Ik heb altijd gezegd dat ik 3 kinderen wilde, dus toen mijn jongste er was ben ik erg bezig geweest met de vraag of ik nog een kind wilde, of dat ik nog een meisje wilde. Ik denk dat mijn wens voor een meisje groter was dan de wens voor nog een kind en ik heb toen ook besloten om het niet te doen. Nu ben ik een bewust alleenstaande moeder, dus 2 kinderen is best genoeg.
Als ik zeker had geweten dat een eventueel volgend kind een meisje zou zijn, dan had ik er denk ik meer moeite mee gehad om te besluiten niet meer zwanger te worden.
Ik begrijp mijn voorkeur voor een meisje ook nog es niet. Ik ben een echte jongensmoeder, nogal stoer. En ik heb een absolute hekel aan staartjes, tierelantijntjes en roze feestjurkjes. Als ik de meiden bij mijn zoons op school zie, kan ik me niet voorstellen dat een kind van mij zo zou zijn. En toch.................
Daarna heb ik nog twee heerlijke zoons gekregen. Ik heb altijd gezegd dat ik 3 kinderen wilde, dus toen mijn jongste er was ben ik erg bezig geweest met de vraag of ik nog een kind wilde, of dat ik nog een meisje wilde. Ik denk dat mijn wens voor een meisje groter was dan de wens voor nog een kind en ik heb toen ook besloten om het niet te doen. Nu ben ik een bewust alleenstaande moeder, dus 2 kinderen is best genoeg.
Als ik zeker had geweten dat een eventueel volgend kind een meisje zou zijn, dan had ik er denk ik meer moeite mee gehad om te besluiten niet meer zwanger te worden.
Ik begrijp mijn voorkeur voor een meisje ook nog es niet. Ik ben een echte jongensmoeder, nogal stoer. En ik heb een absolute hekel aan staartjes, tierelantijntjes en roze feestjurkjes. Als ik de meiden bij mijn zoons op school zie, kan ik me niet voorstellen dat een kind van mij zo zou zijn. En toch.................
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
donderdag 19 juni 2008 om 17:21
Ik begrijp je ook.
Ik wilde altijd graag drie kinderen en toen ik al twee jongetjes had, werd ik voor de derde keer zwanger. Diep in mijn hart verlangde ik heel erg naar een dochtertje, maar dat mag je niet zeggen, natuurlijk. Toen die derde zwangerschap eindigde in een miskraam, was ik ervan overtuigd dat meisjes "bij mij niet blijven plakken". Toch wilde ik heel graag een derde kindje en werd voor de vierde keer zwanger. Na de miskraam had ik de hoop op een dochter compleet opgegeven en was ik blij dat ik het niet weer verloor. Ik zag mezelf al helemaal lopen met mijn drie jongens en had ook al meteen een naam in mijn hoofd voor deze laatste zoon. Maaaaaaarrrrr bij de 20-weken echo bleek het toch een meisje te zijn. Ik heb 2 weken gehuild van blijdschap! Maar toch, knaagt het af en toe: misschien was die derde zwangerschap toch wel een jongetje en voelde hij dat ik eigenlijk liever een meisje wilde. Dus heel diep van binnen zit een stukje schuldgevoel. Aan de andere kant, onze meid wordt binnenkort drie jaar en de afgelopen drie jaar waren genieten, genieten en nog eens genieten. Natuurlijk was dat met een jongetje ook zo geweest maar eerlijk is eerlijk, als moeder zijnde word je wel een beetje ondergesneeuwd met drie zoons en een echtgenoot in huis. Nu is het mooi in verhouding want twee vrouwen kunnen natuurlijk makkelijk drie mannen aan.
Ik wilde altijd graag drie kinderen en toen ik al twee jongetjes had, werd ik voor de derde keer zwanger. Diep in mijn hart verlangde ik heel erg naar een dochtertje, maar dat mag je niet zeggen, natuurlijk. Toen die derde zwangerschap eindigde in een miskraam, was ik ervan overtuigd dat meisjes "bij mij niet blijven plakken". Toch wilde ik heel graag een derde kindje en werd voor de vierde keer zwanger. Na de miskraam had ik de hoop op een dochter compleet opgegeven en was ik blij dat ik het niet weer verloor. Ik zag mezelf al helemaal lopen met mijn drie jongens en had ook al meteen een naam in mijn hoofd voor deze laatste zoon. Maaaaaaarrrrr bij de 20-weken echo bleek het toch een meisje te zijn. Ik heb 2 weken gehuild van blijdschap! Maar toch, knaagt het af en toe: misschien was die derde zwangerschap toch wel een jongetje en voelde hij dat ik eigenlijk liever een meisje wilde. Dus heel diep van binnen zit een stukje schuldgevoel. Aan de andere kant, onze meid wordt binnenkort drie jaar en de afgelopen drie jaar waren genieten, genieten en nog eens genieten. Natuurlijk was dat met een jongetje ook zo geweest maar eerlijk is eerlijk, als moeder zijnde word je wel een beetje ondergesneeuwd met drie zoons en een echtgenoot in huis. Nu is het mooi in verhouding want twee vrouwen kunnen natuurlijk makkelijk drie mannen aan.
donderdag 19 juni 2008 om 17:27
Ik wist van mezelf ook niet dat ik meisjes (een meisje) zo leuk zou vinden. Maar mijn mooiste zwangerschapsmoment was de echo waarop bleek dat het inderdaad een meisje zou zijn, ons tweede kindje (oudste is een jongen). Ge-wel-dig (al kan ik niet omschrijven waarom ik het vind; het is gewoon leuk om allebei de smaakjes te hebben denk ik).
Lise, ik vind je wens heel legitiem. Goed idee van Spinster trouwens; is dat geen optie?
Lise, ik vind je wens heel legitiem. Goed idee van Spinster trouwens; is dat geen optie?
donderdag 19 juni 2008 om 19:29
Ik heb een vriendin met twee zoons waarvan de jongste niet gezond is. Hij heeft een behoorlijk ernstige (lichamelijke) aandoening. Dit is voor haar de reden om niet aan een derde kindje te beginnen en dat is natuurlijk heel begrijpelijk. Maar zelfs zij durft te zeggen dat als ze er zeker van kon zijn dat ze een gezonde dochter ter wereld zou brengen, ze het liefst morgen zwanger zou zijn.
Dus zelfs zij verlangt naar een kindje van een bepaald geslacht alhoewel een derde zoon ook van harte welkom zou zijn.
Dus zelfs zij verlangt naar een kindje van een bepaald geslacht alhoewel een derde zoon ook van harte welkom zou zijn.
donderdag 19 juni 2008 om 19:39
Ik herken het helemaal Lise.
Ik had een zoon en wilde heel graag een dochter, maar bij de echo bleek het weer een jongen te zijn. De hele zwangerschap heb ik ellendig gevoeld, ik moest van dit kind houden want hij kan er niks er aan doen dat het een jongen is en nu is hij 2,5 jaar een heerlijk ventje. Maar tijdens zijn zwangerschap wist ik al zeker dat het niet de laatste zou zijn.
Ik ben nu 35 weken zwanger van de derde jongen en ben nu wel heel gelukkig.
Tijdens deze zwangerschap heb ik van dichtbij meegemaakt dat mensen hun jonge zoontje verloren hebben aan kanker en dat heeft mij heel erg aan het denken gezet. Nu zie ik in dat gezondheid het allerbelangrijkste is. Natuurlijk blijf ik het raar vinden om nooit naar meisjesdingen te kijken in winkels want dit is ons laatste kindje. Maar het lukt me tot nu toe heel goed om me daarbij neer te leggen. Wij kunnen gewoon geen meisjes maken denk ik dan maar.
Ik had een zoon en wilde heel graag een dochter, maar bij de echo bleek het weer een jongen te zijn. De hele zwangerschap heb ik ellendig gevoeld, ik moest van dit kind houden want hij kan er niks er aan doen dat het een jongen is en nu is hij 2,5 jaar een heerlijk ventje. Maar tijdens zijn zwangerschap wist ik al zeker dat het niet de laatste zou zijn.
Ik ben nu 35 weken zwanger van de derde jongen en ben nu wel heel gelukkig.
Tijdens deze zwangerschap heb ik van dichtbij meegemaakt dat mensen hun jonge zoontje verloren hebben aan kanker en dat heeft mij heel erg aan het denken gezet. Nu zie ik in dat gezondheid het allerbelangrijkste is. Natuurlijk blijf ik het raar vinden om nooit naar meisjesdingen te kijken in winkels want dit is ons laatste kindje. Maar het lukt me tot nu toe heel goed om me daarbij neer te leggen. Wij kunnen gewoon geen meisjes maken denk ik dan maar.
donderdag 19 juni 2008 om 20:56
jullie reacties doen me erg goed!
Eerlijk gezegd heb ik de wens naar een derde kindje nog niet helemaal uit mijn hoofd gezet. Maar ik ben echt bang dat ik zo teleurgesteld zou zijn als het een jongetje wordt. En ik voel dan bij voorbaat al schuld naar dat jongetje.
Misschien dat over een paar maanden (of jaar) wel blijkt dat de wens naar een kindje toch groter is dan de wens naar een meisje.
Toen bij de 20 weken echo van mijn tweede bleek dat het weer een jongen zou worden ben ik van slag geweest. Ik was zo teleurgesteld. Het gekke is dat ik in de loop van die zwangerschap steeds gelukkiger werd met ons tweede jongetje en toen hij op mijn buik lag..ik had niet gelukkiger kunnen zijn.
Duckie, blij te horen dat je helemaal gelukkig bent nu. Wie weet ik ook ooit met een eventuele derde jongen..
Spinster, als je een kindje wil adopteren mag je toch ook geen voorkeur voor geslacht opgeven...?
Ik weet niet precies waar mijn diepgewortelde wens van daan komt. Ik heb zelf 4 broers en mijn moeder hoopte ook altijd op een meisje (ik ben de oudste) mischien daarom..
Of dat ik het idee heb dat je met dochter later meer band heb.
Eerlijk gezegd heb ik de wens naar een derde kindje nog niet helemaal uit mijn hoofd gezet. Maar ik ben echt bang dat ik zo teleurgesteld zou zijn als het een jongetje wordt. En ik voel dan bij voorbaat al schuld naar dat jongetje.
Misschien dat over een paar maanden (of jaar) wel blijkt dat de wens naar een kindje toch groter is dan de wens naar een meisje.
Toen bij de 20 weken echo van mijn tweede bleek dat het weer een jongen zou worden ben ik van slag geweest. Ik was zo teleurgesteld. Het gekke is dat ik in de loop van die zwangerschap steeds gelukkiger werd met ons tweede jongetje en toen hij op mijn buik lag..ik had niet gelukkiger kunnen zijn.
Duckie, blij te horen dat je helemaal gelukkig bent nu. Wie weet ik ook ooit met een eventuele derde jongen..
Spinster, als je een kindje wil adopteren mag je toch ook geen voorkeur voor geslacht opgeven...?
Ik weet niet precies waar mijn diepgewortelde wens van daan komt. Ik heb zelf 4 broers en mijn moeder hoopte ook altijd op een meisje (ik ben de oudste) mischien daarom..
Of dat ik het idee heb dat je met dochter later meer band heb.
donderdag 19 juni 2008 om 21:08
Ik snap het wel hoor. Bij de eerste wilde ik écht graag een meisje. Dat voelde toen gewoon vertrouwder ofzo. Het wérd ook een meid en daar was ik heel blij mee. Bij de tweede wilde ik echt graag een jongen, opeens vond ik een zoon niet meer zo'n raar idee en het wérd een jongen 
Denk je echt dat je teleurgesteld zult zijn als een derde kindje een jongen blijkt te zijn? Misschien wel even, maar toch niet tot ver na de bevalling? Ik kan het me niet voorstellen. Het is misschien alsnog even afscheid nemen van een idee als je zwanger wordt en het blijkt nog een jongen te zijn, maar zul je daarom minder van je zoon houden?
Denk je echt dat je teleurgesteld zult zijn als een derde kindje een jongen blijkt te zijn? Misschien wel even, maar toch niet tot ver na de bevalling? Ik kan het me niet voorstellen. Het is misschien alsnog even afscheid nemen van een idee als je zwanger wordt en het blijkt nog een jongen te zijn, maar zul je daarom minder van je zoon houden?
donderdag 19 juni 2008 om 21:09
donderdag 19 juni 2008 om 21:12
hier hetzelfde hoor Lise!
Ik heb een stiefzoon van 5 een zoon van bijna 2 en onze jongste zoon is nu 4 maanden. Voor mijn lijf geen zwangerschappen meer (voor de grootte van ons huis overigens ook niet ) Maar stiekum als ik zit te fantaseren weet ik dat als iemand me voor 100% garantie zou kunnen geven op een meid, dan zou ik er ondanks mn lichamelijke conditie best nog eens voor willen gaan. Ook ik schrok na de 20wkn echo van de jongste, deze zwangerschap was zo anders het moest haast wel een meid zijn (hoe naief!!)
Dat neemt niet weg dat ik dol ben op al mn zoons, en als ik nu zie hoe de oudste 2 samen voetballen en de middelste en de jongste al contact hebben met elkaar zou ik het niet anders willen hebben!
Daarnaast denk ik dat manlief écht geen meiden kan produceren
Ik heb een stiefzoon van 5 een zoon van bijna 2 en onze jongste zoon is nu 4 maanden. Voor mijn lijf geen zwangerschappen meer (voor de grootte van ons huis overigens ook niet
) Maar stiekum als ik zit te fantaseren weet ik dat als iemand me voor 100% garantie zou kunnen geven op een meid, dan zou ik er ondanks mn lichamelijke conditie best nog eens voor willen gaan. Ook ik schrok na de 20wkn echo van de jongste, deze zwangerschap was zo anders het moest haast wel een meid zijn (hoe naief!!)Dat neemt niet weg dat ik dol ben op al mn zoons, en als ik nu zie hoe de oudste 2 samen voetballen en de middelste en de jongste al contact hebben met elkaar zou ik het niet anders willen hebben!
Daarnaast denk ik dat manlief écht geen meiden kan produceren
donderdag 19 juni 2008 om 21:13
Tuurlijk mag je hopen op een meisje of jongen.
Wat nou alle kinderen gelijk, zit toch enorm verschil in.
Of je de rest van je leven een brommende bij, of een piepende giechel om je heen hebt zegt al genoeg.
En ja, gezond is het belangrijkste. Maar hoop is een gevoel, en gevoel is niet iets waar je voor kiest.
-punt-
Wat nou alle kinderen gelijk, zit toch enorm verschil in.
Of je de rest van je leven een brommende bij, of een piepende giechel om je heen hebt zegt al genoeg.
En ja, gezond is het belangrijkste. Maar hoop is een gevoel, en gevoel is niet iets waar je voor kiest.
-punt-
donderdag 19 juni 2008 om 21:14
Nee, ik snap het niet. Ik ben in het proces van langzaam aan afscheid nemen van het idee dat ik nog een kindje ga krijgen van mezelf. Ons eerste kindje is heel erg ziek, en het risico op herhaling is veel te groot. Misschien zijn er nog wel andere manieren. Ik zie dit soort gevoelens dan ook meer als een luxeprobleem. Maar dat is hoe het nu in mijn wereld werkt.
Stressed is just desserts spelled backwards
donderdag 19 juni 2008 om 21:15
Het is ook een luxeprobleem, maar mag dat niet dan?
Maleficent, je betrekt het veels te persoonlijke, Ik neem aan dat jij een dak boven je hoofd hebt en een salaris. Moet ik dan wroeging voor je voelen omdat ik zelf ooit geen dak boven mijn hoofd hebt gehad?
Een abortus vanwege het geslacht, dát is erg. Maar hopen mag altijd. Lijkt het jou niet heerlijk als je dat luxeprobleem kón hebben.
Maleficent, je betrekt het veels te persoonlijke, Ik neem aan dat jij een dak boven je hoofd hebt en een salaris. Moet ik dan wroeging voor je voelen omdat ik zelf ooit geen dak boven mijn hoofd hebt gehad?
Een abortus vanwege het geslacht, dát is erg. Maar hopen mag altijd. Lijkt het jou niet heerlijk als je dat luxeprobleem kón hebben.
donderdag 19 juni 2008 om 21:17
[quote]:
Spinster, als je een kindje wil adopteren mag je toch ook geen voorkeur voor geslacht opgeven...?
[quote]
Bij adoptie mag dat volgens mij idd niet, maar bij een pleegkindje dacht ik wel.
Ik vind je wens trouwens helemaal niet vreemd! Goed dat je er van te voren goed bedenkt hoe je gevoel zou zijn als het 'weer een jongen' zou worden. Ik denk dat veel mensen deze wens hebben, maar weinigen hem uit (durven) spreken, dat 'hoort' immers niet.
Spinster, als je een kindje wil adopteren mag je toch ook geen voorkeur voor geslacht opgeven...?
[quote]
Bij adoptie mag dat volgens mij idd niet, maar bij een pleegkindje dacht ik wel.
Ik vind je wens trouwens helemaal niet vreemd! Goed dat je er van te voren goed bedenkt hoe je gevoel zou zijn als het 'weer een jongen' zou worden. Ik denk dat veel mensen deze wens hebben, maar weinigen hem uit (durven) spreken, dat 'hoort' immers niet.
donderdag 19 juni 2008 om 21:20
lise, ik heb 2 meisjes en ook een wens voor een derde. Ik zie het zo, ik zit in een win / win situatie (mocht ik ooit nog een derde krijgen); een jongen zou ik fantastisch vinden omdat ik er daar nog geen van heb, een meisje zou ik fantastisch vinden omdat ik 3 meiden op een rij ook een prachtig idee vind. 3 jongens is toch ook helemaal mooi? Ik snap je wens voor een meisje wel, maar ik weet bijna zeker dat als je derde een jochie mocht worden, dat je dan weer datzelfde geluk voelt als hij op je buik ligt. En over die band, wat ik om heen zie, pfffffff, de band tussen zonen en moeders, daar zit niks tussen. (en dat zie ik bij heel veel mannen met hun moeder)
donderdag 19 juni 2008 om 21:21
Labelle, ik zeg toch ook, dat dit is hoe mijn wereld werkt op het moment, daarmee geef ik aan dat ik het gevoelsmatig teveel op mezelf betrek.
Maar ik kom teveel in kinderziekenhuizen zie teveel zieke kindjes en doordongelukkige ouders. Dus ik kan me voorstellen dat je zulke gevoelens in lichte mate hebt, maar dat je ook moet kijken naar wat je wel hebt, namelijk 2 gezonde kinderen. dat is veel waard hoor! Je hebt het over mijn salaris en mijn dak boven mijn hoofd. Ik zou alles wat ik heb inclusief mijn eigen leven opgeven als mijn zoontje helemaal gezond zou worden.
Maar ik kom teveel in kinderziekenhuizen zie teveel zieke kindjes en doordongelukkige ouders. Dus ik kan me voorstellen dat je zulke gevoelens in lichte mate hebt, maar dat je ook moet kijken naar wat je wel hebt, namelijk 2 gezonde kinderen. dat is veel waard hoor! Je hebt het over mijn salaris en mijn dak boven mijn hoofd. Ik zou alles wat ik heb inclusief mijn eigen leven opgeven als mijn zoontje helemaal gezond zou worden.
Stressed is just desserts spelled backwards
