Kinderen
alle pijlers
Verplicht handje geven en aankijken?
woensdag 8 november 2023 om 19:03
Hoi,
Bij mijn kind op school (basisschool) is het verplicht om de docent de hand te schudden, in de ogen aan te kijken en goedemorgen te zeggen (alle klassen).
De meningen van de ouders hierover zijn verdeeld, ik ben wel benieuwd wat de Viva'ers hiervan vinden
Bij mijn kind op school (basisschool) is het verplicht om de docent de hand te schudden, in de ogen aan te kijken en goedemorgen te zeggen (alle klassen).
De meningen van de ouders hierover zijn verdeeld, ik ben wel benieuwd wat de Viva'ers hiervan vinden
Dat het anders had kunnen zijn, betekent niet dat het ook beter was geweest.
maandag 13 november 2023 om 17:36
En na dat verplichte aankijken schiet ie alsnog weer alle kanten op met zijn ogen en gedachten, want zo is ie nou eenmaal. Daar verander jij echt niks aan met die zelfbedachte regel.MevrouwTomatensoep schreef: ↑11-11-2023 10:18Lv, dat niet ieder kind een hand wil geven is inderdaad wel een grens die ik respecteer. Maar ook het kind in mijn klas met (in ieder geval) adhd, odd en nog wel wat, moet mij aankijken als ik met hem praat. Héél moeilijk voor hem maar wel iets dat ik verwacht omdat hij anders alle kanten op schiet met zijn ogen en gedachten.
maandag 13 november 2023 om 20:04
Of, en ik zeg nu misschien iets heel raars, mensen accepteren gewoon dat iedereen anders in elkaar zit. Ik maak zelden oogcontact (geen ass, vind het gewoon niet fijn), maar ik maak heel goed contact met mensen. Het is zelfs een belangrijk onderdeel van mijn werk. Als ik er feedback op vraag (wat bijvoorbeeld in opleiding best veel voorkomt), valt het niemand op dat ik geen oogcontact maak. Ik maak namelijk dus wel contact. Als ik moet opletten, doe ik dat het beste als ik er nog iets naast doe (doodelen, eenvoudig spelletje op mijn telefoon als iets online is). Waarom een deel van de mensen iets opleggen wat ze niet fijn vinden, terwijl je ook gewoon het andere deel kan uitleggen dat niet iedereen op dezelfde manier werkt en onzeker/ongemakkelijk wordt door eigen invulling en projectie wanneer de ander geen oogcontact maakt (let niet op, ongeïnteresseerd etc). Onderzoeken onderschrijven die verschillen in contact maken/informatieverwerking bij mensen steeds meer, laten we dat ook vertalen naar de samenleving en onze ‘normen’. Dan heeft niemand ongemak of last. Maar laten we het vooral niet omkeren: we doen het omdat we het doen en daarom verplichten we het. Slechtste reden ooit.katkaatje schreef: ↑13-11-2023 16:10Maar dan is het toch juist handig dat ze op jonge leeftijd al leren daarmee om te gaan? Ze groeien immers op in een samenleving waar elkaar in de ogen aankijken de norm is. Dus het is wel handig als ze dat soort sociale conventies goed leren zonder dat het henzelf te veel kost. Juist dan werkt een een dagelijks kort momentje met een vertrouwd persoon zoals de juf/meester, misschien wel heel goed.
dinsdag 14 november 2023 om 06:55
Copy-paste schreef: ↑13-11-2023 20:04Of, en ik zeg nu misschien iets heel raars, mensen accepteren gewoon dat iedereen anders in elkaar zit. Ik maak zelden oogcontact (geen ass, vind het gewoon niet fijn), maar ik maak heel goed contact met mensen. Het is zelfs een belangrijk onderdeel van mijn werk. Als ik er feedback op vraag (wat bijvoorbeeld in opleiding best veel voorkomt), valt het niemand op dat ik geen oogcontact maak. Ik maak namelijk dus wel contact. Als ik moet opletten, doe ik dat het beste als ik er nog iets naast doe (doodelen, eenvoudig spelletje op mijn telefoon als iets online is). Waarom een deel van de mensen iets opleggen wat ze niet fijn vinden, terwijl je ook gewoon het andere deel kan uitleggen dat niet iedereen op dezelfde manier werkt en onzeker/ongemakkelijk wordt door eigen invulling en projectie wanneer de ander geen oogcontact maakt (let niet op, ongeïnteresseerd etc). Onderzoeken onderschrijven die verschillen in contact maken/informatieverwerking bij mensen steeds meer, laten we dat ook vertalen naar de samenleving en onze ‘normen’. Dan heeft niemand ongemak of last. Maar laten we het vooral niet omkeren: we doen het omdat we het doen en daarom verplichten we het. Slechtste reden ooit.
Jij schrijft exact hoe ik er kom tegenaan kijk maar op een iets minder gefrustreerde toon haha. Maar precies dit.
Ben al zo vaak de klas uit gestuurd want ik zou niet opletten en zat alleen maar te tekenen in mijn schrift. Om vervolgens bij toetsen hoge cijfers te halen.
'If you're gonna be dumb, you've gotta be tough'
dinsdag 14 november 2023 om 07:01
Nee, en tijdens het verplichte aankijken denkt ie alleen maar "ik wil niet kijken ik wil niet kijken ik moet kijken ik wil niet ik wil niet..."Lady*Voldemort schreef: ↑13-11-2023 17:36En na dat verplichte aankijken schiet ie alsnog weer alle kanten op met zijn ogen en gedachten, want zo is ie nou eenmaal. Daar verander jij echt niks aan met die zelfbedachte regel.
Lekker voor het prettige sociale contact dat je hem zogenaamd aan het leren bent....
dinsdag 14 november 2023 om 07:29
Het sociale verkeer wordt er voor veel mensen juist ongemakkelijker en verwarrender op als de simpele ‘afspraken’ verdwijnen (omdat iedereen anders is, maar daarom zíjn die regels en afspraken er juist: het geeft houvast en voorkomt misverstanden).Copy-paste schreef: ↑13-11-2023 20:04Of, en ik zeg nu misschien iets heel raars, mensen accepteren gewoon dat iedereen anders in elkaar zit. Ik maak zelden oogcontact (geen ass, vind het gewoon niet fijn), maar ik maak heel goed contact met mensen. Het is zelfs een belangrijk onderdeel van mijn werk. Als ik er feedback op vraag (wat bijvoorbeeld in opleiding best veel voorkomt), valt het niemand op dat ik geen oogcontact maak. Ik maak namelijk dus wel contact. Als ik moet opletten, doe ik dat het beste als ik er nog iets naast doe (doodelen, eenvoudig spelletje op mijn telefoon als iets online is). Waarom een deel van de mensen iets opleggen wat ze niet fijn vinden, terwijl je ook gewoon het andere deel kan uitleggen dat niet iedereen op dezelfde manier werkt en onzeker/ongemakkelijk wordt door eigen invulling en projectie wanneer de ander geen oogcontact maakt (let niet op, ongeïnteresseerd etc). Onderzoeken onderschrijven die verschillen in contact maken/informatieverwerking bij mensen steeds meer, laten we dat ook vertalen naar de samenleving en onze ‘normen’. Dan heeft niemand ongemak of last. Maar laten we het vooral niet omkeren: we doen het omdat we het doen en daarom verplichten we het. Slechtste reden ooit.
Hoe moet ik weten of jíj het moeilijk vindt om oogcontact te maken of dat je me duidelijk wilt maken dat je niet op mij zit te wachten (of dat je vindt dat ik stink, of dat je moeite hebt met mijn huidskleur, of dat je op me neerkijkt, of welke andere niet-onschuldige reden iemand ook kan hebben om geen oogcontact te maken?). Die nuances staan in het sociale verkeer niet in de ondertiteling, hè?
Mensen moeten zich zo vaak aanpassen, en dit lijkt me een overkomelijk iets. Aan die twee seconden oogcontact gaat niemand dood. Het speelt bovendien alleen buiten je eigen kring, want vrienden en familie nemen jou vanzelfsprekend zoals je bent; daarbuiten voorkom je er misverstanden mee en laat je het sociale contact zo soepel en transparant mogelijk verlopen.
dinsdag 14 november 2023 om 09:25
Hier ben ik het wel mee eens.Copy-paste schreef: ↑13-11-2023 20:04Of, en ik zeg nu misschien iets heel raars, mensen accepteren gewoon dat iedereen anders in elkaar zit. Ik maak zelden oogcontact (geen ass, vind het gewoon niet fijn), maar ik maak heel goed contact met mensen. Het is zelfs een belangrijk onderdeel van mijn werk. Als ik er feedback op vraag (wat bijvoorbeeld in opleiding best veel voorkomt), valt het niemand op dat ik geen oogcontact maak. Ik maak namelijk dus wel contact. Als ik moet opletten, doe ik dat het beste als ik er nog iets naast doe (doodelen, eenvoudig spelletje op mijn telefoon als iets online is). Waarom een deel van de mensen iets opleggen wat ze niet fijn vinden, terwijl je ook gewoon het andere deel kan uitleggen dat niet iedereen op dezelfde manier werkt en onzeker/ongemakkelijk wordt door eigen invulling en projectie wanneer de ander geen oogcontact maakt (let niet op, ongeïnteresseerd etc). Onderzoeken onderschrijven die verschillen in contact maken/informatieverwerking bij mensen steeds meer, laten we dat ook vertalen naar de samenleving en onze ‘normen’. Dan heeft niemand ongemak of last. Maar laten we het vooral niet omkeren: we doen het omdat we het doen en daarom verplichten we het. Slechtste reden ooit.
Ik ben ook vaak bezig met iets tijdens een bespreking, vaak iets een beetje doodlen. Dat werkt voor mij het beste. Als ik dat niet doe, is dat juist een teken dat ik NIET meer aan het opletten ben.
Volgens mij wordt in de Nederlandse maatschappij oogcontact gezien als dat je 100% aandacht hebt voor diegene. Want daarom wordt het irritant gevonden door sommigen wanneer iemand dat niet doet. Dan hebben ze geen aandacht voor mij!! Het gaat meestal niet om 2 seconden iemand aankijken, in een gesprek moet je iemand blijven aankijken of zo veel mogelijk en het liefst in de ogen. Ook tijdens een lang gesprek of een presentatie.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dinsdag 14 november 2023 om 09:30
Hier ben ik het echt heel erg mee eens.Samarinde schreef: ↑14-11-2023 07:29Het sociale verkeer wordt er voor veel mensen juist ongemakkelijker en verwarrender op als de simpele ‘afspraken’ verdwijnen (omdat iedereen anders is, maar daarom zíjn die regels en afspraken er juist: het geeft houvast en voorkomt misverstanden).
Hoe moet ik weten of jíj het moeilijk vindt om oogcontact te maken of dat je me duidelijk wilt maken dat je niet op mij zit te wachten (of dat je vindt dat ik stink, of dat je moeite hebt met mijn huidskleur, of dat je op me neerkijkt, of welke andere niet-onschuldige reden iemand ook kan hebben om geen oogcontact te maken?). Die nuances staan in het sociale verkeer niet in de ondertiteling, hè?
Mensen moeten zich zo vaak aanpassen, en dit lijkt me een overkomelijk iets. Aan die twee seconden oogcontact gaat niemand dood. Het speelt bovendien alleen buiten je eigen kring, want vrienden en familie nemen jou vanzelfsprekend zoals je bent; daarbuiten voorkom je er misverstanden mee en laat je het sociale contact zo soepel en transparant mogelijk verlopen.
En natuurlijk zijn er altijd mensen die echt geen handje kunnen / willen geven en/of oogcontact maken. Prima, de uitzondering bevestigt de regel. Maar die 'regel' mag er van mij blijven hoor.
dinsdag 14 november 2023 om 10:33
Tijdens een bespreking vind ik het een ander verhaal. Dat is geen begroeting of vorm van even contact maken; een bespreking kan zo een uur duren (of langer). Ik kan zelf ook moeilijk luisteren naar een ‘pratend poppetje’, om het zo maar te zeggen. Daarom zat ik tijdens colleges altijd verwoed mee te schrijven, echt multomappen vol. Deed ik dat niet, dan ging het hele college langs me heen. Maar iemand twee tellen aankijken bij een begroeting is nu eenmaal beleefd.dianaf schreef: ↑14-11-2023 09:25Hier ben ik het wel mee eens.
Ik ben ook vaak bezig met iets tijdens een bespreking, vaak iets een beetje doodlen. Dat werkt voor mij het beste. Als ik dat niet doe, is dat juist een teken dat ik NIET meer aan het opletten ben.
Volgens mij wordt in de Nederlandse maatschappij oogcontact gezien als dat je 100% aandacht hebt voor diegene. Want daarom wordt het irritant gevonden door sommigen wanneer iemand dat niet doet. Dan hebben ze geen aandacht voor mij!! Het gaat meestal niet om 2 seconden iemand aankijken, in een gesprek moet je iemand blijven aankijken of zo veel mogelijk en het liefst in de ogen. Ook tijdens een lang gesprek of een presentatie.
Edit: en tijdens een gesprek is het niet erg om je ogen wat rond te laten dwalen als je maar af en toe naar je gesprekspartner kijkt (naar zijn oor of neus of wenkbrauw is ook goed, het hoeft geen indringend en rechtstreeks oogcontact te zijn).
dinsdag 14 november 2023 om 10:38
Maar sociale contacten lopen juist niet altijd soepel voor mensen die om wat voor reden dan ook moeite hebben met oogcontact.Samarinde schreef: ↑14-11-2023 07:29Het sociale verkeer wordt er voor veel mensen juist ongemakkelijker en verwarrender op als de simpele ‘afspraken’ verdwijnen (omdat iedereen anders is, maar daarom zíjn die regels en afspraken er juist: het geeft houvast en voorkomt misverstanden).
Hoe moet ik weten of jíj het moeilijk vindt om oogcontact te maken of dat je me duidelijk wilt maken dat je niet op mij zit te wachten (of dat je vindt dat ik stink, of dat je moeite hebt met mijn huidskleur, of dat je op me neerkijkt, of welke andere niet-onschuldige reden iemand ook kan hebben om geen oogcontact te maken?). Die nuances staan in het sociale verkeer niet in de ondertiteling, hè?
Mensen moeten zich zo vaak aanpassen, en dit lijkt me een overkomelijk iets. Aan die twee seconden oogcontact gaat niemand dood. Het speelt bovendien alleen buiten je eigen kring, want vrienden en familie nemen jou vanzelfsprekend zoals je bent; daarbuiten voorkom je er misverstanden mee en laat je het sociale contact zo soepel en transparant mogelijk verlopen.
Ik heb op zich geen moeite met oogcontact, maar ik heb wel een slecht gehoor in ruimtes met omgevingsrumoer en/of slechte akoestiek. Als jij en ik dan in gesprek gaan, of ons aan elkaar voorstellen, moet ik echt mijn hoofd ietwat afwenden om mijn oor richting spreker te houden. Dit geef ik natuurlijk wel aan, maar het is verder kiezen of delen voor je: wil je dat ik je aankijk om jouw sociale ongemak weg te nemen (maar dan versta ik je niet). Of wil je dat ik hoor wat je zegt en daarbij aangeef dat ik je daarom niet geheel aankijk?
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
dinsdag 14 november 2023 om 10:46
MevrouwTomatensoep schreef: ↑11-11-2023 10:18Lv, dat niet ieder kind een hand wil geven is inderdaad wel een grens die ik respecteer. Maar ook het kind in mijn klas met (in ieder geval) adhd, odd en nog wel wat, moet mij aankijken als ik met hem praat. Héél moeilijk voor hem maar wel iets dat ik verwacht omdat hij anders alle kanten op schiet met zijn ogen en gedachten.
dan had je aan mij een hele verkeerde.. mijn ASS-ers vonden het heel moeilijk en naar om iemand zo aan te moeten kijken, ze luisterden prima ook zonder aan te kijken. Leerkracht vroeg dan "polderjongen, heb jij goed kunnen horen wat ik heb verteld? wat moeten we zo gaan doen?" en dan kreeg ze keurig antwoord.
Het gedwongen aankijken .. echt.. wat een bullshit..
Ik ben zelf een adhd-er en mijn gedachten gaan alle kanten op, ook als ik je aankijk.. Werkt jij op op speciaal onderwijs ? dan zou ik toch een goed achter je oren krabben over deze denk en handel wijze..
dinsdag 14 november 2023 om 10:52
Ik zeg helemaal nergens dat we elkaar nooit meer moeten aankijken. Ik pas me heel veel aan en zal nooit tijdens een bijscholing op mijn telefoon zitten en zal af en toe obligaat opkijken van het doodelen. Ik geef een hand met oogcontact als dat van me wordt verwacht. Helemaal prima, niets mis mee. Ik verdraag mijn ongemak even of verlaag tijdelijk wel mijn leerrendement om het voor anderen prettiger te maken. Ik val over het verplichte karakter en de foutieve opvatting dat je elkaar MOET aankijken om ECHT contact te maken of ECHT op te letten. Door een verplichting leg je 100% ongemak verdragen bij degenen die dat onprettig vinden. Terwijl de regel is bedacht ongemak weg te nemen. Vroeger ging men uit van de stelling dat oogcontact betekent dat je contact maakt en informatie beter verwerkt. En werd het omgekeerde ook aangenomen: geen oogcontact is geen echt contact of minder goede informatieverwerking. Dat is inmiddels achterhaald en onjuist. Dat sommigen dit nog steeds zo invullen en projecteren is een probleem wat je m.i. oplost door te onderwijzen en algemeen bekend te maken dat dit onjuiste invullingen zijn. Waarschijnlijk wordt het ongemak daardoor minder, omdat het niet foutief wordt ingevuld. Tweede punt: waarom zou het ongemak verdragen enkel door de niet-kijkers moeten worden verdragen en niet voor een (klein) deel ook door de kijkers? Derde punt: door te verplichten, maak je ook het hardnekkige misverstand weer steviger (de juf zegt zelf dat je beter contact maakt als je oogcontact maakt).Samarinde schreef: ↑14-11-2023 07:29Het sociale verkeer wordt er voor veel mensen juist ongemakkelijker en verwarrender op als de simpele ‘afspraken’ verdwijnen (omdat iedereen anders is, maar daarom zíjn die regels en afspraken er juist: het geeft houvast en voorkomt misverstanden).
Hoe moet ik weten of jíj het moeilijk vindt om oogcontact te maken of dat je me duidelijk wilt maken dat je niet op mij zit te wachten (of dat je vindt dat ik stink, of dat je moeite hebt met mijn huidskleur, of dat je op me neerkijkt, of welke andere niet-onschuldige reden iemand ook kan hebben om geen oogcontact te maken?). Die nuances staan in het sociale verkeer niet in de ondertiteling, hè?
Mensen moeten zich zo vaak aanpassen, en dit lijkt me een overkomelijk iets. Aan die twee seconden oogcontact gaat niemand dood. Het speelt bovendien alleen buiten je eigen kring, want vrienden en familie nemen jou vanzelfsprekend zoals je bent; daarbuiten voorkom je er misverstanden mee en laat je het sociale contact zo soepel en transparant mogelijk verlopen.
Natuurlijk kijken we sociaal wenselijk aan. Het zou prettig zijn als dat niet altijd en verplicht moet, niet 100%. Ik ben al blij met een verschuiving naar een 90-10 verdeling en vooral een (foutieve) oordeelsvrije omgang hieromtrent.
dinsdag 14 november 2023 om 11:00
Ik ben er heel blij mee dat dat aankijken in ieder geval niet meer klakkeloos als 'beleefd' wordt gezien of verplicht.
Ik had er ook moeite mee, ik heb een nogal intense blik en dat aankijken kan ik niet doseren.
Maar ja, het moest vaak.
Heel handig als ik met iemand ben die een bepaald soort aandacht nodig heeft, ik kijk als ik me ertoe zet blijkbaar zo dat diegene zich helemaal centrum van het universum voelt.
Onhandig als ik iemand niet zo prettig vind, dan werden vooral toen ik kind was, mensen heel boos omdat ik zo 'brutaal' keek.
Ik loop daarop leeg en ik vind het ook nogal wat om dat met Jan en alleman maar aan te moeten gaan.
Dus ik hou het oogcontact kort, of kijk naar het voorhoofd, en wat er eerder is gezegd: contact maken is het issue niet.
En heel fijn dat het nu kinderen niet meer zo wordt opgelegd.
Ik had er ook moeite mee, ik heb een nogal intense blik en dat aankijken kan ik niet doseren.
Maar ja, het moest vaak.
Heel handig als ik met iemand ben die een bepaald soort aandacht nodig heeft, ik kijk als ik me ertoe zet blijkbaar zo dat diegene zich helemaal centrum van het universum voelt.
Onhandig als ik iemand niet zo prettig vind, dan werden vooral toen ik kind was, mensen heel boos omdat ik zo 'brutaal' keek.
Ik loop daarop leeg en ik vind het ook nogal wat om dat met Jan en alleman maar aan te moeten gaan.
Dus ik hou het oogcontact kort, of kijk naar het voorhoofd, en wat er eerder is gezegd: contact maken is het issue niet.
En heel fijn dat het nu kinderen niet meer zo wordt opgelegd.
dinsdag 14 november 2023 om 11:45
Er wordt soms net gedaan alsof het kind dat moet naar de docent.Ladida1981 schreef: ↑14-11-2023 11:05Gedag zeggen en aankijken vind ik niet meer dan normaal, handje geven vind ik wat vreemd en geforceerd.
Maar het idee (uitvoering valt over te discussiëren) is dat het kind wordt gezien bij binnenkomst
Ik werk met jongeren en die hebben als voordeel dat ze aan kunnen geven wat ze willen en wat mondiger zijn. Een klein kind vind ik de machtsverhouding ook anders mee.
Wij doen dat hier met groeten en inderdaad vanuit ons aankijken, en even contact zoals een boks of wat de student wil en een praatje.
Dat wordt erg op prijs gesteld. Ik ben niet zo knuffelig aangelegd maar er zijn er die daar behoefte aan hebben.
Die komen elke ochtend een knuffel halen, de jongens vaak bij een mannelijke collega en de meiden bij een vrouw.
Je hebt er ook bij die iedereen een hand willen geven, dus die lopen een rondje door de school om iedere docent te begroeten ipv die ene die bij de deur verwelkomd.
Helemaal prima.
dinsdag 14 november 2023 om 14:14
Ik vind het nep en gemaakt overkomen als een docent iedere les iedereen een hand schudt. Als leerling weet je dat na jou nog 30 anderen dezelfde handeling moeten uitvoeren, dag na dag na dag.
Volgens mij is dit voor niemand goed en is dit geen omgangsvorm die je op andere plekken tegenkomt. Je moet er toch niet aan denken om iedere ochtend je leidinggevende de hand te moeten schudden als je binnenkomt? Stel je werkt op een kantoor met dertig mensen, dat je als leidinggevende iedereen elke ochtend af moet gaan? Waarom zou je dit een docent en leerlingen in een klas aandoen?
Volgens mij is dit voor niemand goed en is dit geen omgangsvorm die je op andere plekken tegenkomt. Je moet er toch niet aan denken om iedere ochtend je leidinggevende de hand te moeten schudden als je binnenkomt? Stel je werkt op een kantoor met dertig mensen, dat je als leidinggevende iedereen elke ochtend af moet gaan? Waarom zou je dit een docent en leerlingen in een klas aandoen?
dinsdag 14 november 2023 om 14:42
Dat zal dan wel mijn ass zijn, maar ik vind het dus heel verwonderlijk dat we aan het hebben van oogcontact af zouden kunnen lezen of iemand wel of niet op je zit te wachten. Volgens mij zijn er veel duidelijkere manieren om dat te laten merken.Samarinde schreef: ↑14-11-2023 07:29Het sociale verkeer wordt er voor veel mensen juist ongemakkelijker en verwarrender op als de simpele ‘afspraken’ verdwijnen (omdat iedereen anders is, maar daarom zíjn die regels en afspraken er juist: het geeft houvast en voorkomt misverstanden).
Hoe moet ik weten of jíj het moeilijk vindt om oogcontact te maken of dat je me duidelijk wilt maken dat je niet op mij zit te wachten (of dat je vindt dat ik stink, of dat je moeite hebt met mijn huidskleur, of dat je op me neerkijkt, of welke andere niet-onschuldige reden iemand ook kan hebben om geen oogcontact te maken?). Die nuances staan in het sociale verkeer niet in de ondertiteling, hè?
Mensen moeten zich zo vaak aanpassen, en dit lijkt me een overkomelijk iets. Aan die twee seconden oogcontact gaat niemand dood. Het speelt bovendien alleen buiten je eigen kring, want vrienden en familie nemen jou vanzelfsprekend zoals je bent; daarbuiten voorkom je er misverstanden mee en laat je het sociale contact zo soepel en transparant mogelijk verlopen.
Helemaal in het voorbeeld dat je zou stinken. Volgens mij zou de samenleving een stuk prettiger zijn als we op een normale manier kunnen communiceren dat iemand niet zo lekker ruikt, dan dat we dat zouden moeten laten merken aan oogcontact.
dinsdag 14 november 2023 om 14:59
Exact. Hier ook een kind met ASS. Als haar in de les werd gevraagd of ze wilde reproduceren wat er gezegd was, omdat ze ogenschijnlijk niet zat op te letten, kon ze dat feilloos.poldervrouw schreef: ↑14-11-2023 10:46dan had je aan mij een hele verkeerde.. mijn ASS-ers vonden het heel moeilijk en naar om iemand zo aan te moeten kijken, ze luisterden prima ook zonder aan te kijken. Leerkracht vroeg dan "polderjongen, heb jij goed kunnen horen wat ik heb verteld? wat moeten we zo gaan doen?" en dan kreeg ze keurig antwoord.
Het gedwongen aankijken .. echt.. wat een bullshit..
Ik ben zelf een adhd-er en mijn gedachten gaan alle kanten op, ook als ik je aankijk.. Werkt jij op op speciaal onderwijs ? dan zou ik toch een goed achter je oren krabben over deze denk en handel wijze..
Als mijn kind iemand moet aankijken, is ze vooral bezig met vragen als: die ik het nu goed? Of kijk ik nu te lang? Is dit wel gepast etc etc. Focus op waar het om gaat is dan compleet weg.
dinsdag 14 november 2023 om 15:47
Kom even bij ons op school kijken dan.Kris84 schreef: ↑14-11-2023 14:14Ik vind het nep en gemaakt overkomen als een docent iedere les iedereen een hand schudt. Als leerling weet je dat na jou nog 30 anderen dezelfde handeling moeten uitvoeren, dag na dag na dag.
Volgens mij is dit voor niemand goed en is dit geen omgangsvorm die je op andere plekken tegenkomt. Je moet er toch niet aan denken om iedere ochtend je leidinggevende de hand te moeten schudden als je binnenkomt? Stel je werkt op een kantoor met dertig mensen, dat je als leidinggevende iedereen elke ochtend af moet gaan? Waarom zou je dit een docent en leerlingen in een klas aandoen?
24 kinderen komen binnen druppelen. Leerkracht is bij de drempel, soms in de klas, maar paraat voor de begroeting. Staat te kijken bij de kapstok, helpt, praat, maant en begroet met een : goedenmorgen *naam*!
Ik vind het veel fijner dan hoe het er bij mij op school aan toe ging. In rijen buiten opstellen, klas voor klas naar binnen. Stil aan tafel waar de leerkracht binnen kwam vanuit de koffiekamer en begon.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
dinsdag 14 november 2023 om 17:46
Je kan het ook omdraaien. Van die paar seconden zonder oogcontact gaat de ander ook niet dood en het is een beetje flauw dat als je buiten de norm valt, het aanpassen dus maar eenrichtingsverkeer moet zijn. Dat dit heel vermoeiend en vervelend is voor degene die niet aan de norm voldoet ? Dat wordt dan gezien als lekker boeiend en ja je past je maar aan blabla want de norm. Terwijl je dus zelf al aangeeft dat het voor die norm mensen dus verwarrend en vervelend is als ze niet worden aangekeken? Nou dan ben je er toch? Het is voor bepaalde mensen ook vervelend en verwarrend om wél aan te kijken. Waar is de wederkerigheid alleen maar omdat er ooit in een verleden een norm is afgesproken waar zo te merken geen enkele verlegen/neurodivergente of anderszins van de norm afwijkende persoon ook maar een bal over te zeggen heeft gehad ?Samarinde schreef: ↑14-11-2023 07:29Het sociale verkeer wordt er voor veel mensen juist ongemakkelijker en verwarrender op als de simpele ‘afspraken’ verdwijnen (omdat iedereen anders is, maar daarom zíjn die regels en afspraken er juist: het geeft houvast en voorkomt misverstanden).
Hoe moet ik weten of jíj het moeilijk vindt om oogcontact te maken of dat je me duidelijk wilt maken dat je niet op mij zit te wachten (of dat je vindt dat ik stink, of dat je moeite hebt met mijn huidskleur, of dat je op me neerkijkt, of welke andere niet-onschuldige reden iemand ook kan hebben om geen oogcontact te maken?). Die nuances staan in het sociale verkeer niet in de ondertiteling, hè?
Mensen moeten zich zo vaak aanpassen, en dit lijkt me een overkomelijk iets. Aan die twee seconden oogcontact gaat niemand dood. Het speelt bovendien alleen buiten je eigen kring, want vrienden en familie nemen jou vanzelfsprekend zoals je bent; daarbuiten voorkom je er misverstanden mee en laat je het sociale contact zo soepel en transparant mogelijk verlopen.
'If you're gonna be dumb, you've gotta be tough'
dinsdag 14 november 2023 om 17:56
Nouja, het is dus niet nep en gemaakt. Maargoed, ik heb ook vele werkplekken gehad waar je eerst tig collega's begroette voordat je binnenkwam.Kris84 schreef: ↑14-11-2023 14:14Ik vind het nep en gemaakt overkomen als een docent iedere les iedereen een hand schudt. Als leerling weet je dat na jou nog 30 anderen dezelfde handeling moeten uitvoeren, dag na dag na dag.
Volgens mij is dit voor niemand goed en is dit geen omgangsvorm die je op andere plekken tegenkomt. Je moet er toch niet aan denken om iedere ochtend je leidinggevende de hand te moeten schudden als je binnenkomt? Stel je werkt op een kantoor met dertig mensen, dat je als leidinggevende iedereen elke ochtend af moet gaan? Waarom zou je dit een docent en leerlingen in een klas aandoen?
Eerst de rokers buiten.
Dan een praatje met degene achter de receptie.
Dan de mensen met wie je dagelijks werkt.
Eventueel nog op de gang of bij de koffie automaat.
Dus ik vind het niet raar of gemaakt of gek dat je een gebouw inlooptwaar je meerdere dagen per week een aantal uren bent en daar de mensen begroet die daar dagelijks zijn.
Anoniem ergens binnenkomen ken ik eigenlijk niet zo.
dinsdag 14 november 2023 om 18:04
Ik roep altijd gewoon 'goeiemorgen!' Die het hoort roept wat terug. die het niet hoort roept niks en die mij niet wil horen roept ook niks. Nooit klachten over gehad.Surebaby schreef: ↑14-11-2023 17:56Nouja, het is dus niet nep en gemaakt. Maargoed, ik heb ook vele werkplekken gehad waar je eerst tig collega's begroette voordat je binnenkwam.
Eerst de rokers buiten.
Dan een praatje met degene achter de receptie.
Dan de mensen met wie je dagelijks werkt.
Eventueel nog op de gang of bij de koffie automaat.
Dus ik vind het niet raar of gemaakt of gek dat je een gebouw inlooptwaar je meerdere dagen per week een aantal uren bent en daar de mensen begroet die daar dagelijks zijn.
Anoniem ergens binnenkomen ken ik eigenlijk niet zo.
dinsdag 14 november 2023 om 18:05
Een vrouw waar ik kwam met autisme zij tegen mij: ik vind het heel moeilijk om te weten wat ik moet doen als ik ergens binnen kom.
Wat zeg ik? Geef ik een hand of niet? En wat als mensen als je binnenkort blijven staan? Mag ik dan gaan zitten? Of moet ik iets zeggen?
Dan denk ik dat een vastomlijnd iets juist fijn is. Dus dat op school weten wat je doet als je binnenkort fijn is.
Ik krijg zo vast de reactie dat dat inderdaad fijn is maar het hand geven en aankijken niet.
Wat zeg ik? Geef ik een hand of niet? En wat als mensen als je binnenkort blijven staan? Mag ik dan gaan zitten? Of moet ik iets zeggen?
Dan denk ik dat een vastomlijnd iets juist fijn is. Dus dat op school weten wat je doet als je binnenkort fijn is.
Ik krijg zo vast de reactie dat dat inderdaad fijn is maar het hand geven en aankijken niet.
dinsdag 14 november 2023 om 18:06
Of je let gewoon niet op zoiets futiels als oogcontact, dan hoef je er ook niet allerlei rare conclusies aan te verbinden. Gratis tip.Samarinde schreef: ↑14-11-2023 07:29Het sociale verkeer wordt er voor veel mensen juist ongemakkelijker en verwarrender op als de simpele ‘afspraken’ verdwijnen (omdat iedereen anders is, maar daarom zíjn die regels en afspraken er juist: het geeft houvast en voorkomt misverstanden).
Hoe moet ik weten of jíj het moeilijk vindt om oogcontact te maken of dat je me duidelijk wilt maken dat je niet op mij zit te wachten (of dat je vindt dat ik stink, of dat je moeite hebt met mijn huidskleur, of dat je op me neerkijkt, of welke andere niet-onschuldige reden iemand ook kan hebben om geen oogcontact te maken?). Die nuances staan in het sociale verkeer niet in de ondertiteling, hè?
Mensen moeten zich zo vaak aanpassen, en dit lijkt me een overkomelijk iets. Aan die twee seconden oogcontact gaat niemand dood. Het speelt bovendien alleen buiten je eigen kring, want vrienden en familie nemen jou vanzelfsprekend zoals je bent; daarbuiten voorkom je er misverstanden mee en laat je het sociale contact zo soepel en transparant mogelijk verlopen.
dinsdag 14 november 2023 om 18:17
Ik dacht precies hetzelfde: nu ben ik oud.
dinsdag 14 november 2023 om 18:17
Nou ja, we hebben het over een vorm van non-verbale communicatie. Mensen tasten je gezichtsuitdrukking en je lichaamstaal af zonder te kunnen raden hoe je tegenover oogcontact staat, en of je verlegen of neurodivergent bent. Dan lijkt het mij ook voor de verlegen/neurodivergente persoon fijner om gewoon even te doen alsof dan om er een heel gesprek aan vast te knopen over gevoelens en ongemak. Daarbij is het geen plicht om mensen aan te kijken, het is een sociaal smeermiddel waarmee je sneller van het gedoe (begroeten) af bent dan wanneer je gaat proberen om zo’n norm te veranderen.Sprinkelmoes schreef: ↑14-11-2023 17:46Je kan het ook omdraaien. Van die paar seconden zonder oogcontact gaat de ander ook niet dood en het is een beetje flauw dat als je buiten de norm valt, het aanpassen dus maar eenrichtingsverkeer moet zijn. Dat dit heel vermoeiend en vervelend is voor degene die niet aan de norm voldoet ? Dat wordt dan gezien als lekker boeiend en ja je past je maar aan blabla want de norm. Terwijl je dus zelf al aangeeft dat het voor die norm mensen dus verwarrend en vervelend is als ze niet worden aangekeken? Nou dan ben je er toch? Het is voor bepaalde mensen ook vervelend en verwarrend om wél aan te kijken. Waar is de wederkerigheid alleen maar omdat er ooit in een verleden een norm is afgesproken waar zo te merken geen enkele verlegen/neurodivergente of anderszins van de norm afwijkende persoon ook maar een bal over te zeggen heeft gehad ?
Ik snap heel goed dat het vervelend is, hoor. Maar verlegenheid en neurodiversiteit zijn nu eenmaal niet de norm. Natuurlijk mag daar rekening mee worden gehouden, en zoals ik het begrijp, gebeurt dat op de meeste scholen ook, maar de norm zal toch altijd de norm blijven.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
