Verschillen tussen dochter en zoon?

Eowynn_ schreef op 03 juli 2008 @ 10:53:

Ik geloof er idd niets van dat meisje van nature verzorgend zijn en jongens niet. Dat wordt gewoon aangeleerd. Net als dat jongens geleerd wordt dat ze stoer moeten zijn en huilen niet stoer is, en dat er met meisjes meer gepraat wordt en dat ze dus ook sneller leren praten. Met jongens wordt vaak meer gestoeid en raken dus ook fysieker ingesteld. [

Weer eens. Ik ben totaal niet verzorgend. Vriend juist wel.

Hier een dochter van vier en een zoontje van twee. Bepaalde karaktertrekken hebben ze alletwee. Maar onze zoon is echt een jongen. Veel met auto´s, vliegtuigen, brommers en motors bezig. Is een wildebras, houd van stoeien en is nu soms al zijn zus de baas. (mept gewoon van zich af als hij het ergens niet mee eens en zijn zin niet krijgt...)

Dochterlief is in bepaalde opzichten echt een meisje, speelt veel met poppen en mij little pony. Houd van tutten, haren kammen enz. Maar buiten voetballen of in de boom klimmen met vriendje vind ze ook super! Ze spelen overigens wel met elkaars speelgoed. Loopt zoon ineens in een prinsessenjurk en dochter als indiaan..:)



Dochter was ook veel sneller met alles. Ze was met 25 maanden snachts en overdag zindelijk en zoon maalt er niet om. Ze praatte vrij vlot, hij zegt sinds kort vier woords zinnen. Ik vind het erg leuk om te zien hoe ze zich ontwikkelen en wat de verschillen zijn. Het zijn toch twee individuutjes.

Hier ook een zoon en een dochter, en nog een zoon op komst. Ze zijn heel verschillend. Zoon was een onrustige baby die het eerste jaar weinig geslapen heeft, terwijl dochter bijna meteen na de geboorte doorsliep (tot onze stomme verbazing). Ze zijn beide zeer ondernemend, maar dochter heeft een wat gelijkmatiger karakter. Ze is dan wel weer een lastigere peuter dan haar broer ooit was. Hij is meer fysiek (inderdaad zel slaan enzo), terwijl zij meer manipuleert. En ze doen andere spelletjes, hij is meer van het bouwen en zij van de fantasiespelletjes met bijvoorbeeld poppen. Ben benieuwd hoe nummer 3 hiertussen past .

Ik heb een dochter en ben nnu zwanger van een jongen. Heb dus met interesse dit topic gelezen.

Ik heb nog wel wat toe te voegen mbt gezinsgroottes. Wij waren thuis met 4 kinderen. Maar ook bij ons was het regelmatig met de rest tegen 1. Vooral de enige jongen (erg zielig: 3 zussen!) moest het regelmatig ontgelden. Een even aantal kinderen is dus geen garantie voor gezellig samenspelen en dat er niet eentje buiten de boot valt. Toch heb ik ook veel met ze samen gespeeld en vooral op vakantie was het handig dat je altijd kinderen bij je had om mee te spelen.

Nee, er was niet veel geld voor vakanties, maar daar zijn ook handige oplossingen voor. Wij deden altijd aan huizenruil. Dan ga je op vakantie in het huis van andere mensen en dat gezin komt in jouw huis. Zo zijn we half europa doorgereisd en dat was altijd erg leuk. Bijkomend voordeel is dat je bijna alle plek in de auto voor de kinderen kunt gebruiken, want je hoeft geen pannen, borden, beddegoed, handoeken ed. mee te nemen! Alleen een koffertje met kleren en dat is het.



En trouwens, ondanks die 3 broers en zussen waren er ook periodes dat ik wel een oudere broer wilde hebben (had verder eigenlijk alles: oudere zus, jongere broer en jongere zus). Dus zoals iemand al zei: het is nooit goed

Ja, het is inderdaad nooit goed, zo lijkt het wel. Mijn beide zussen willen niet meer dan 1 kind. Hun ervaringen in een gezin met 3 vonden ze dus ook niet geweldig. Mijn vriendinnetje van school was enig kind, zij had graag een broer of zus willen hebben. Terwijl wij juist weer jaloers waren omdat zij veel zakgeld kreeg en niets hoefde te delen. Ik zei altijd dat ik dingen met mijn zussen moest delen en dat vond ze dan toch weer een nadeel en was in haar ogen enig kind zijn dan toch wel weer handig op sommige moment.