Kinderen
alle pijlers
Vk-bezoek vóór eventuele zwangerschap
maandag 4 februari 2008 om 15:56
Hoi
Kan je ook een vk bezoeken als je nog niet zwanger bent?
Ik hoop in de toekomst voor een vierde te gaan. Ik verwacht dat dit ook gaat lukken (om zwanger te worden bedoel ik) aangezien ik tot nu toe alle 4 de keren dat ik zwanger was (1 mk) direct zwanger ben geworden, behalve de eerste keer toen deden we er 'wel 3 maanden' over.
Maar goed, mocht het dus lukken, ik wil niet meer vaginaal bevallen. Echt absoluut niet. En ik vind dat ik recht heb op een keizersnee. Maar daar is toch nog toe nooit iemand over begonnen.
Ik heb 3 loeizware bevallingen gehad. Wel 3 verschillende, maar met als overeenkomst dat ik 3 hele zware kinderen met veel pijn en moeite op de wereld gezet heb. (9, 8,5 en de laatste was 10 pond en ik ben zelf tenger). Bij de eerste en laatste bevalling hebben ze letterlijk op mijn buik moeten duwen om het kind eruit te krijgen, de eerste keer waren er ook nog 3 mensen aan het trekken. Het paste er niet gewoon langs alleen met geweld, werd vlak na de bevalling letterlijk gezegd. Na de derde bevalling werd precies hetzelfde gezegd. Nummer 2 en 3 lagen er ook nog eens met hun armpje voor en nummer 1 en 2 lagen met hun hoofd verkeerd om. En bij de zwaarste 2 kinderen (1 en 3) had ik geen persweeën. Na nummer 1 heb ik anderhalf jaar een ernstig gekneusd stuitje gehad en na nummer 2 en 3 heb ik veel teveel bloed verloren en had ik ernstig ijzertekort.
Kort samengevat: ik heb na de eerste een jaar met een trauma gelopen en van het cliché "je bent de pijn zo vergeten" heb ik nog nooit gehoord, ik voel het nog b.w.v.s. Bij de derde had ik letterlijk een soort van doodsangst toen ik moest persen, zo'n verschrikkelijke pijn en bij de eerste hetzelfde, ik was zo in shock dat ik niet meer wist wat er gebeurde en één van de stagiaires (een man) werd het ook te veel. Bij de tweede bevalling zat de pijn meer in de enorme weeénstorm waardoor ik in 3 uur tijd van 3-10cm ging en had ik gelukkig wel persweeën. Traumatische herinneringen hiervan heb ik vooral van na de geboorte omdat mijn dochter bijna gestikt is. Na de eerste en tweede bevalling heb ik een PPD gehad en dat had ook zeker met de stress van de bevalling en rondom de geboorte te maken.
Ik praat hier over nummers maar heb mijn kinderen zeer lief hoor
Maar ik wil dus absoluut niet meer vaginaal bevallen.
Ik lees hier met enige regelmaat dat mensen met kz mogen bevallen omdat ze zulke zware kinderen dragen. Mij is dat nog nooit gevraagd of gezegd dat ik dat wilde en ik was zo naïef om er nooit over te beginnen. Maar zo niet nu, ik wil een medische indicatie voor een kz omdat ik vind dat die er is en ik dus niet voor de kosten wil opdraaien, maar ik wil voor ik zwanger word weten of ik die krijg. Dus kan dat, dat je voor een eventuele zwangerschap een consult bij de vk krijgt?
De wens voor een vierde is heel groot, maar als dat weer vaginaal zou moeten zie ik dat niet zitten en zet ik zelfs die wens aan de kant.
Kan je ook een vk bezoeken als je nog niet zwanger bent?
Ik hoop in de toekomst voor een vierde te gaan. Ik verwacht dat dit ook gaat lukken (om zwanger te worden bedoel ik) aangezien ik tot nu toe alle 4 de keren dat ik zwanger was (1 mk) direct zwanger ben geworden, behalve de eerste keer toen deden we er 'wel 3 maanden' over.
Maar goed, mocht het dus lukken, ik wil niet meer vaginaal bevallen. Echt absoluut niet. En ik vind dat ik recht heb op een keizersnee. Maar daar is toch nog toe nooit iemand over begonnen.
Ik heb 3 loeizware bevallingen gehad. Wel 3 verschillende, maar met als overeenkomst dat ik 3 hele zware kinderen met veel pijn en moeite op de wereld gezet heb. (9, 8,5 en de laatste was 10 pond en ik ben zelf tenger). Bij de eerste en laatste bevalling hebben ze letterlijk op mijn buik moeten duwen om het kind eruit te krijgen, de eerste keer waren er ook nog 3 mensen aan het trekken. Het paste er niet gewoon langs alleen met geweld, werd vlak na de bevalling letterlijk gezegd. Na de derde bevalling werd precies hetzelfde gezegd. Nummer 2 en 3 lagen er ook nog eens met hun armpje voor en nummer 1 en 2 lagen met hun hoofd verkeerd om. En bij de zwaarste 2 kinderen (1 en 3) had ik geen persweeën. Na nummer 1 heb ik anderhalf jaar een ernstig gekneusd stuitje gehad en na nummer 2 en 3 heb ik veel teveel bloed verloren en had ik ernstig ijzertekort.
Kort samengevat: ik heb na de eerste een jaar met een trauma gelopen en van het cliché "je bent de pijn zo vergeten" heb ik nog nooit gehoord, ik voel het nog b.w.v.s. Bij de derde had ik letterlijk een soort van doodsangst toen ik moest persen, zo'n verschrikkelijke pijn en bij de eerste hetzelfde, ik was zo in shock dat ik niet meer wist wat er gebeurde en één van de stagiaires (een man) werd het ook te veel. Bij de tweede bevalling zat de pijn meer in de enorme weeénstorm waardoor ik in 3 uur tijd van 3-10cm ging en had ik gelukkig wel persweeën. Traumatische herinneringen hiervan heb ik vooral van na de geboorte omdat mijn dochter bijna gestikt is. Na de eerste en tweede bevalling heb ik een PPD gehad en dat had ook zeker met de stress van de bevalling en rondom de geboorte te maken.
Ik praat hier over nummers maar heb mijn kinderen zeer lief hoor
Maar ik wil dus absoluut niet meer vaginaal bevallen.
Ik lees hier met enige regelmaat dat mensen met kz mogen bevallen omdat ze zulke zware kinderen dragen. Mij is dat nog nooit gevraagd of gezegd dat ik dat wilde en ik was zo naïef om er nooit over te beginnen. Maar zo niet nu, ik wil een medische indicatie voor een kz omdat ik vind dat die er is en ik dus niet voor de kosten wil opdraaien, maar ik wil voor ik zwanger word weten of ik die krijg. Dus kan dat, dat je voor een eventuele zwangerschap een consult bij de vk krijgt?
De wens voor een vierde is heel groot, maar als dat weer vaginaal zou moeten zie ik dat niet zitten en zet ik zelfs die wens aan de kant.
Whatever, I do what I want
maandag 4 februari 2008 om 21:33
Het was dus echt niet zo bedoeld. Ik bedoelde dus gewoon: ik vond een ks fijn, maar het is niet het walhalla. Als mn bevalling een uur of negen, tien had geduurd en als de ontsluiting niet terug was gelopen, had ik never nooit een ks gewild (en gekregen), dan had ik ws ook niet om pijnbestrijding gevraagd.
maandag 4 februari 2008 om 23:18
Hé Blumpke en Fleurtje 
@Crini; hier ook een "helse bevalling" gehad. Wilde ook niet weer natuurlijk bevallen bij een tweede. Dus bij de allereerste afspraak direct "geplande ks" in de groep gegooid. Wat bij mij serieus veel zenuwen wegnam, was dat de gyn er niet onwelwillend tegenover stond. Ze zei: ik kan je niet dwingen om natuurlijk te bevallen. Nu inmiddels 35 weken zwanger en ik mag "zelf kiezen" wat ik wil, maar wel ná een gesprek over alle vor- en nadelen van beide soorten bevalling. Ik twijfel zelf echt nog heel erg, maar vooralsnog ligt de baby in een stuit (nog een week om te draaien) dus als ze zo blijft liggen is de keuze al gemaakt...
Maar mijn tip dus: bespreek het idd "gewoon" met een gyn. Desnoods met meerdere, in diverse ziekenhuizen.
@Crini; hier ook een "helse bevalling" gehad. Wilde ook niet weer natuurlijk bevallen bij een tweede. Dus bij de allereerste afspraak direct "geplande ks" in de groep gegooid. Wat bij mij serieus veel zenuwen wegnam, was dat de gyn er niet onwelwillend tegenover stond. Ze zei: ik kan je niet dwingen om natuurlijk te bevallen. Nu inmiddels 35 weken zwanger en ik mag "zelf kiezen" wat ik wil, maar wel ná een gesprek over alle vor- en nadelen van beide soorten bevalling. Ik twijfel zelf echt nog heel erg, maar vooralsnog ligt de baby in een stuit (nog een week om te draaien) dus als ze zo blijft liggen is de keuze al gemaakt...
Maar mijn tip dus: bespreek het idd "gewoon" met een gyn. Desnoods met meerdere, in diverse ziekenhuizen.
dinsdag 5 februari 2008 om 09:46
nee dt snap ik wel hoor. zo'n muts ben ik nou ook weer niet. Smiley, maar weet niet hoe je die moet plaatsen kan alleen deze. Ach, ben eigenlijk gewoon te lui om uit te zoeken hoe je plaatjes moet plakken, een avater neemt, smileys toevoegt, quote enz. Maar die smileys zie ik trouwens echt alleen maar staan wanneer ik een nieuw topic begin en als ik ze dan wil gebruiken zijn ze ineens weg (zodra ik begin te typen verdwijnen ze)
kan alleen deze. Ach, ben eigenlijk gewoon te lui om uit te zoeken hoe je plaatjes moet plakken, een avater neemt, smileys toevoegt, quote enz. Maar die smileys zie ik trouwens echt alleen maar staan wanneer ik een nieuw topic begin en als ik ze dan wil gebruiken zijn ze ineens weg (zodra ik begin te typen verdwijnen ze)
Whatever, I do what I want
dinsdag 5 februari 2008 om 15:44
dinsdag 5 februari 2008 om 21:13
Nou Blumpke, voor mij is een keizersnede wel degelijk beter voor mijzelf. Omdat ik anders een vreselijke zwangerschap ga hebben. Als ik van tevoren weet dat ik wederom zo'n bevalling krijg dan hou ik mooi mn benen bij elkaar!
Crini ook ik heb een helse bevalling gehad en zal dat nooit nog een keer doen. Ik ga ook om een keizersnede vragen bij de gyn bij de volgende. En als hij er niet mee accoord gaat dan ga ik shoppen tot ik er wel eentje vind die het wil doen.
Keizersnede is niet zaligmakend maar wel fiujn als je een angst hebt om te bevallen, om wat voor reden dan ook.
En net als Fleur stond ik de volgende ochtend weer gewoon onder de douche zelf. Ik ben op dinsdag om half elf savonds bevallen en mocht vrijdagochtend naar huis.
Als ik voor 12 uur smiddags geholpen was, dan had ik donderdag al naar huis gemogen. Ik vond de ks enorm meevallen.
En a hell of a lot better dan die 49 uur die eraan vooraf ging aan natuurlijke bevalling. Ieks.
dinsdag 5 februari 2008 om 21:19
:
ok, na jouw virtuele hug durf ik wel weer een hele mutserige vraag te stellen. wat is 'editen'?
Hahaha.
Ok. Als je je bericht gepost hebt, dan zie je boven je eigen bericht drie icoontjes staan, rechts boven je posting. Het middelste icoontje is een blaadje met pen. Als je daar op klikt, kom je weer in je eigen bericht en dan kun je hem bewerken. Jij ziet alleen bij jóuw berichtjes dát icoontje. Bij andermans berichten zie je ook het icoontje 'tekstballonetje' . Als je die aanklikt, bij andermans bericht, dan kun je dát stukje tekst eruit halen, waar jij op wilt reageren. Let op, ik ga nu het rode stukje tekst quoten :-)
weer wat geleerd
woensdag 6 februari 2008 om 09:28
Crini,
Ik ben een beetje spuit 11 maar toch even mijn ervaring;
Mijn eerste 2 kinderen waren ook erg groot bij geboorte en de 2e bevalling was om die reden rampzalig. Ik heb toen ook, toen ik zwanger was van de 3e, mijn angst aangekaart bij de verlos. Zij stuurde me door naar de gyneacoloog om daar te praten over eventuele pijnbestrijding tijdens de bevalling. Gyn. en VK waren beiden heel meewerkend en hebben allereerst getracht om mij van mijn angst af te helpen (zo werd de groei van die kleine heel goed in de gaten gehouden en al snel besloten dat bevalling ingeleid zou worden met 38 weken om problemen te voorkomen vanwege de grootte van het kindje) maar ik kon nog steeds zelf besluiten of en van wélke pijnbestrijding ik gebruik zou willen maken. Als ik het écht niet zou zien zitten, kon ik ook kiezen voor een keizersnede.
Het bevalt een stuk prettiger als je je gesteund voelt en je in elk geval de keuze hébt. Uiteindelijk ben ik inderdaad met 38 wk. ingeleid en had ik door die goede begeleiding zoveel vertrouwen gekregen dat ik gewoon op natuurlijke manier ben bevallen zonder pijnbestrijding. (alhoewel, toen ik nét voor het persen ineens weer ontzettend bang werd, hebben ze nog een morfine-infuusje aan willen leggen maar dat bleek uiteindelijk niet nodig want 1 keer persen en mijn gyneacoloog zette ineens een knip en de kleine werd geboren.. Ik kon die man wel zoenen, die heeft het goed ingeschat. Persen had nog geen 2 minuten geduurd dankzij die knip.
Succes met je overwegingen!
Ik ben een beetje spuit 11 maar toch even mijn ervaring;
Mijn eerste 2 kinderen waren ook erg groot bij geboorte en de 2e bevalling was om die reden rampzalig. Ik heb toen ook, toen ik zwanger was van de 3e, mijn angst aangekaart bij de verlos. Zij stuurde me door naar de gyneacoloog om daar te praten over eventuele pijnbestrijding tijdens de bevalling. Gyn. en VK waren beiden heel meewerkend en hebben allereerst getracht om mij van mijn angst af te helpen (zo werd de groei van die kleine heel goed in de gaten gehouden en al snel besloten dat bevalling ingeleid zou worden met 38 weken om problemen te voorkomen vanwege de grootte van het kindje) maar ik kon nog steeds zelf besluiten of en van wélke pijnbestrijding ik gebruik zou willen maken. Als ik het écht niet zou zien zitten, kon ik ook kiezen voor een keizersnede.
Het bevalt een stuk prettiger als je je gesteund voelt en je in elk geval de keuze hébt. Uiteindelijk ben ik inderdaad met 38 wk. ingeleid en had ik door die goede begeleiding zoveel vertrouwen gekregen dat ik gewoon op natuurlijke manier ben bevallen zonder pijnbestrijding. (alhoewel, toen ik nét voor het persen ineens weer ontzettend bang werd, hebben ze nog een morfine-infuusje aan willen leggen maar dat bleek uiteindelijk niet nodig want 1 keer persen en mijn gyneacoloog zette ineens een knip en de kleine werd geboren.. Ik kon die man wel zoenen, die heeft het goed ingeschat. Persen had nog geen 2 minuten geduurd dankzij die knip.
Succes met je overwegingen!
woensdag 6 februari 2008 om 09:52
Hier nog een waar het herstel heel voorspoedig ging. Vrouwen die flink uitgescheurd zijn of ingeknipt hebben daar volgens mij meer last van dan ik van die keizersnede. Ik heb ook helemaal geen pijn gehad. Ik ben 's avonds om kwart over negen bevallen en de volgende dag stond ik weer onder de douche. Ik ben op dinsdagavond bevallen en zaterdagochtend zijn we naar huis gegaan. Maar dat kwam ook omdat mijn dochter tot vrijdagmiddag op de neonatalogie heeft gelegen, als dit niet zo was geweest hadden we volgens mij best vrijdagochtend naar huis gekund. Maar goed, dat ik en een aantal andere dames hier zo goed herstellen wil natuurlijk niet zeggen dat dat bij iedereen zo is. Het blijft natuurlijk een buikoperatie met alle risico's van dien die ze natuurlijk liever vermijden. Maar ik kan me voorstellen dat de voordelen van het niet vaginaal bevallen opwegen tegen de nadelen van een keizersnede voor TO.
woensdag 6 februari 2008 om 09:53
woensdag 6 februari 2008 om 10:00
woensdag 6 februari 2008 om 10:01
Ow dat is hier anders Q. Standaard vier dagen, geen complicaties, dan naar huis. Wel complicaties, dan langer blijven. Ik mocht gelukkig vrijdags al naar huis (woensdagavond bevallen) na aandringen van mezelf, mijn man en in overleg met de kinderarts. Omdat ik zelf al direct donderdags weer naar het toilet liep, zelf kon douchen en de baby het goed deed, werd het goedgekeurd. Ook na 1 dag heb ik de morfinespuiten geweigerd. Ik kreeg wel tabletjes voor (tegen dus) trombose-voorkoming mee naar huis trouwens.
woensdag 6 februari 2008 om 10:07
crini,
3 keer een traumatische bevalling in je voorgeschiedenis zou zeker een reden moeten zijn voor een verwijzing naar de gynaecoloog en in mijn ogen zeker een reden zijn voor een geplande keizersnede. Ik zou zeker een overleg plannen met de gynaecoloog en alles uitleggen. Als jij aangeeft doorgraag een 4de te willen maar niet durft vanwege de eventuele bevalling moet dat echt genoeg reden zijn hoor! De kans dat je namelijk weer een heel groot kind krijgt is natuurlijk wel erg groot. Soms ligt het idd aan je suikers en soms weet je het gewoon niet. Het is dan ook lastig te voorkomen.
blumpke baanbehoud sorry hoor maar wij werken met richtlijnen waar iedere verloskundige zich aan heeft te houden! Ik werk met mensen hoor en die gaan altijd voor, anders moet je geen verloskundige worden!
Fleurtje wat je zegt ben ik het idd mee eens, ik zou dan eens met een andere gyn gaan praten in een ander ziekenhuis!
3 keer een traumatische bevalling in je voorgeschiedenis zou zeker een reden moeten zijn voor een verwijzing naar de gynaecoloog en in mijn ogen zeker een reden zijn voor een geplande keizersnede. Ik zou zeker een overleg plannen met de gynaecoloog en alles uitleggen. Als jij aangeeft doorgraag een 4de te willen maar niet durft vanwege de eventuele bevalling moet dat echt genoeg reden zijn hoor! De kans dat je namelijk weer een heel groot kind krijgt is natuurlijk wel erg groot. Soms ligt het idd aan je suikers en soms weet je het gewoon niet. Het is dan ook lastig te voorkomen.
blumpke baanbehoud sorry hoor maar wij werken met richtlijnen waar iedere verloskundige zich aan heeft te houden! Ik werk met mensen hoor en die gaan altijd voor, anders moet je geen verloskundige worden!
Fleurtje wat je zegt ben ik het idd mee eens, ik zou dan eens met een andere gyn gaan praten in een ander ziekenhuis!
woensdag 6 februari 2008 om 10:14
