Kinderen
alle pijlers
Vraagje over moederschap
vrijdag 18 januari 2008 om 13:52
Hoi,
Wat ik me nu afvraag:
Zijn jullie constant aan het wikken of wegen hoe je zaken aan moet pakken m.b.t. je kind? Of gaat het gewoon vanzelf.
Het lijkt mij zo moeilijk. Ik heb een neefje en ik hoop ZO dat mijn kindje niet zo wordt als hij. Maar, wanneer weet je of je het goed doet? Dat weet je toch pas als je je realiseert dat je kind een monster is?? En, is het juist dat je heel streng bent? Of moet je het kind maar op zijn bek laten gaan en zo het leven laten ontdekken? Wanneer weet je voor welke opvoedmethode je gaat kiezen?
Wij zijn nu op een punt dat we eigenlijk wel graag kindjes willen proberen te krijgen, maar zulke zaken maken mij weer heel onzeker. Kan ik het wel?
Wat ik me nu afvraag:
Zijn jullie constant aan het wikken of wegen hoe je zaken aan moet pakken m.b.t. je kind? Of gaat het gewoon vanzelf.
Het lijkt mij zo moeilijk. Ik heb een neefje en ik hoop ZO dat mijn kindje niet zo wordt als hij. Maar, wanneer weet je of je het goed doet? Dat weet je toch pas als je je realiseert dat je kind een monster is?? En, is het juist dat je heel streng bent? Of moet je het kind maar op zijn bek laten gaan en zo het leven laten ontdekken? Wanneer weet je voor welke opvoedmethode je gaat kiezen?
Wij zijn nu op een punt dat we eigenlijk wel graag kindjes willen proberen te krijgen, maar zulke zaken maken mij weer heel onzeker. Kan ik het wel?
vrijdag 18 januari 2008 om 14:12
Ik heb wel het een en ander gelezen enzo over opvoeden, maar het meeste gaat gewoon vanzelf hier. We bespreken wel regelmatig dingen, zo van hmm dat had misschien anders gekund, of juist dat was een goed idee dat houden we erin, maar al doende leert men. Het zegt al veel dat je er serieus over nadenkt, dat is alleen maar positief.
Ik vind wel dat je moet blijven kijken of je aanpak (nog) werkt maar dat hangt ook erg van het kind af dus dat weet je toch pas als het kind er is. Zo zegt mijn moeder bv dat ze dacht dat ze het allemaal wel wist met mij, maar toen kwam mijn zusje en die had een heel andere aanpak nodig haha. Maar dat maakt het toch ook juist leuk.
Het is steeds een evenwicht vinden (al is het dus lang niet altijd bewust en dat hoeft toch ook niet) en je weet dan nog niet of je kind wel goed terechtkomt, maar we doen ons best plus we houden het ook relaxed. Een combi dus van regels en ook zoon zelf dingen laten ontdekken.
Ik vind wel dat je moet blijven kijken of je aanpak (nog) werkt maar dat hangt ook erg van het kind af dus dat weet je toch pas als het kind er is. Zo zegt mijn moeder bv dat ze dacht dat ze het allemaal wel wist met mij, maar toen kwam mijn zusje en die had een heel andere aanpak nodig haha. Maar dat maakt het toch ook juist leuk.
Het is steeds een evenwicht vinden (al is het dus lang niet altijd bewust en dat hoeft toch ook niet) en je weet dan nog niet of je kind wel goed terechtkomt, maar we doen ons best plus we houden het ook relaxed. Een combi dus van regels en ook zoon zelf dingen laten ontdekken.
vrijdag 18 januari 2008 om 14:19
Ik herken je twijfels, toffiefee. Ik ga op mijn gevoel en mijn gevoel is altijd goed geweest. Sterker nog, als de hulpverleners naar mijn gevoel hadden geluisterd, was er veel ellende met mijn oudste bespaard gebleven. Het gevoel dat ik het goed doe, heb ik niet. Maar ik vraag me af of er een moeder is die 100% zeker van haar optreden als moeder is. Ik weet wel wat mijn valkuilen zijn en probeer er wat aan te doen. Andere dingen die ik vroeger dacht "dat zal mijn kind nooit mogen", zie ik door de vingers: kinderen zijn kinderen en alle ouders zullen een keer een krijzende peuter in de winkel krijgen.
vrijdag 18 januari 2008 om 14:46
mijn neefje was van 1 tot 7 jaar ook een echt monster, vreselijk. Mijn man en ik hadden toen geen kinderen. Maar één dingen wisten we zeker, dat we ons kind niet zo gingen opvoeden als mijn zwager en schoonzus. Toen hij een jaar of 8 was werd hij rustiger, nu is hij 15 en een schat van een neef heb ik. Kan me niet nu niet meer voorstellen hoe erg hij toen was. Volgens mij heeft hij door omstandigheden (woonde op flat, kwam weinig buiten, speelde bijna niet met vriendjes, te laat naar bed) een niet al te beste start gehad maar het is helemaal goed gekomen. Hij is nu lief, sociaal, knap en de meisjes lopen in bosjes achter hem aan.
