Waar ben jij op aangesproken door een vreemde?

23-06-2021 14:41 241 berichten
Nog nooit heb ik een topic geopend, maar hier ben ik toch nieuwsgierig naar.

Waar ben je op aangesproken/ terecht gewezen door een vreemde over je kind(eren)?

TO start:

Tijdens een kinderactiviteit klom mijn klimgrage 2 jarige op een stoel en ging op zijn knieën achterstevoren op de stoel zitten wippen. Een gechokkeerde moeder wees mij hier op. Ik antwoorde dat ik mijn kind zag en naast hem stond. De moeder begon een betoog tegen een andere moeder dat zij in het ziekenhuis werkt en wel heel vaak gebroken botten voorbij zag komen bij dit soort incidentjes.
anoniem_65402509b8cbf wijzigde dit bericht op 23-06-2021 14:58
3.50% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Bolletje88 schreef:
23-06-2021 15:09
Dat ik aan incest deed. Mijn baby van 3 weken oud kreeg borstvoeding...
:woa:
Never judge someone without knowing the whole story. You may think you understand, but you don't.
Alle reacties Link kopieren
Mijn tweeling (jongen en meisje) kwamen zonder haren te wereld en zijn lang kaal gebleven. Als iemand me dan aansprak en bijv mijn dochter voor mijn zoon aanzag (of andersom), moest ik ze toch altijd vertellen dat ik toch echt wel zeker wist wie het meisje was...
Alle reacties Link kopieren
Toen mijn peuter een meltdown kreeg in de supermarkt kreeg ik te horen dat ik haar vaker een pak rammel moet geven, dan leren ze het wat af.

Ik zwaaide peuter uit bij het KDV, liep er een heks achter me langs die vond dat maar allemaal onzin en sentimenteel gedoe en daar krijg je kinderen van die nergens tegen kunnen.

Kind wilde in de super bij het TV-tje een kleurplaat kleuren. Ik liep er na elk gangpad weer langs om te vragen hoe het ging. Hoor ik opeens 'mama!!' dus ik roep 'jaha!' vanuit het andere pad. Wind van voren van een mevrouw die haar 'gered' had, want het arme kind was volledig overstuur en had wel naar buiten kunnen rennen en onder een auto komen en slechte moeder die ik was. (kind wilde iets laten zien, kind was niet overstuur, kind is alleen ongeduldig).

Vriend kreeg een keer van een wildvreemde de vraag of we de baby die hij in de draagzak had vaccineerden. Kreeg een hele anti-vaxx tirade over zich heen.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ooit aangesproken door een voor mij vreemde. Ze bleek wel mijn man te kennen. Ze sprak me aan dat we onze baby teveel verwennen omdat hij met zeven weken nog niet doorsliep. We moesten hem laten huilen, want anders leerde hij het nooit.

Ehhh...oké, bedankt voor de tip, vreemde mevrouw.
Alle reacties Link kopieren
Whateffa schreef:
23-06-2021 17:08
Nou.. ik vind het ook wel bijzonder dat je wel of niet klimmen op van alles over laat aan het inschattingsvermogen van een (zeer) klein kind en dan ook nog complimenten verwachten. Ik heb vaak genoeg met samengeknepen billen naar ouders gekeken die daar dus zeer veel ruimte in lieten.
Hebben wij ook altijd gedaan. Wel een kanttekening; als ze dingen wilde doen waarbij ze zich echt heel erg kon bezeren (echt groot risico op botbreuken of verbranding oid), beperkten we haar.

De truc is dat je vanaf het allereerste begin al leert vertrouwen op hun eigen inschattingsvermogen (zowel kind als jijzelf). Dan leren ze echt al vanaf tijgeren wat ze wel en niet kunnen. Je kunt dus niet eerst alles gaan beperken en verbieden en dan ineens denken: loslaten, ze schatten het zelf in.
Idem met hete dingen; ze wilde aan de kachel voelen, 3x uitgelegd dat dat te warm is. Niet luisteren. Prima, dan zelf voelen. De kachel was nog aan het opwarmen op dat moment en al wel behoorlijk warm maar totaal nog niet verbrand-je-handje-heet. Dat was dus 1x handje erop en huilen en sindsdien heilig ontzag voor de kachel. Zelfs als hij uit was zei ze: kachel was warm, omheeeeen loope.
Kan me wel voorstellen dat het ook van je kind afhangt: die van ons is niet superimpulsief en onthoud dingen goed, dus dan is het misschien ook makkelijker gezegd dan met een stuiterbal die dan vrolijk nóg eens 300x haar handje brandt.

Bij ons is het in ieder geval nog nooit misgegaan, ze doet bepaalde dingen dan ook niet. Zo klimt ze zelfstandig hoog op ladders of trappen maar ze roept ons om naar beneden te gaan, dat durft ze/ kan ze nog niet.
Alle reacties Link kopieren
Alecta schreef:
23-06-2021 16:36
Mijn kinderen zijn in Duitsland opgegroeid. Wie enigszins bekend is in Duitsland zal het niet verbazen dat mij heel vaak gevraagd is of mijn (kleine) kinderen/baby's het niet veel te koud hadden ;-D.

Als ik zei dat ze Holländische roots hadden, was het meteen klaar :) .
Ik heb het altijd zo te doen met die arme, Duitse kindjes die op een zonnige dag in maart/april bij 20 graden in een complete ski-outfit worden gehesen.
Disclaimer: ik heb een mannelijk brein.
Ik stond laatst buiten bij de supermarkt mijn boodschappen in te pakken toen een vreemde mevrouw mij benaderde met de vraag of ik soms geen mondkapje had, en dat ik gerust een schoon (jawel) mondkapje van haar kon krijgen. Mal mens.
Alle reacties Link kopieren
toffifee schreef:
23-06-2021 15:39
Omdat je daar toch staat omdat je hem niet vertrouwt? Als iemand mij niet vertrouwt met mijn kind zou ik daar ook niet vriendelijk op reageren.

Dat is op een speelplaats toch niet direct te zien, of ieder kind en volwassen ook daadwerkelijk ouder-kind zijn? Je zou ook blij kunnen zijn dat er iemand is die oplet en zijn nek uitsteekt, voor het geval dat.
nooit1blijvenzitten schreef:
23-06-2021 16:52
Toen mijn dochter nog heel klein was, weigerde ze in een draagzak of draagdoek te gaan die naar binnen keek. Alleen haar rug tegen mijn buik, zodat ze lekker kon kijken, was goed. Al het andere was tot paars aan toe brullen.

Oké, ik met haar even naar de supermarkt en werd ik aangesproken door een dame die zei dat dit absoluut teveel prikkels waren voor zo'n klein kindje. Uitgelegd dat ik wist dat dat de standaard is, maar dat mijn exemplaar dat gewoon níet accepteert en thuis ook het liefst rondgedragen wordt om 'naar dingen te kijken'.
Dat was gewoon niet zo, ik was vast nog een erg onervaren moeder :-?
Ik had het precies andersom, bij de bushalte, dat mijn kind het veel leuker zou vinden als ik face forward zou dragen. Hij is (nog steeds) heel prikkelgevoelig en vond het juist heerlijk om wat weg te duiken.
Alle reacties Link kopieren
Ik weet nog een andere. Op de sportschool heeft een vrouw aangeboden om me met mijn bh te helpen. Niet dat ik er moeite mee had of zo. Ik vond het wel raar.
Tenzij je naam Google is, hou op met te doen alsof je alles weet
Alle reacties Link kopieren
Heksie schreef:
23-06-2021 17:44
Ik weet nog een andere. Op de sportschool heeft een vrouw aangeboden om me met mijn bh te helpen. Niet dat ik er moeite mee had of zo. Ik vond het wel raar.
Nee joh, je bent gewoon niet goed ingeburgerd, het is hartstikke normaal om vreemde vrouwen ongevraagd uit hun bh te helpen. :mrgreen:
Alle reacties Link kopieren
Och ja, de bemoei-vreemde.. Zo vaak gehad..
- Dat mijn baby geen jas aan had. Veel te koud, arm kind. Klopt, kind stikte de moord vanaf dag 1, zelfs een muts wilde ze absoluut niet.
- Dat mijn jongste zo'n wildebras was in de speeltuin, d'r kleren zouden nog eens vies kunnen worden! Toen ik zei dat de wasmachine dat prima kon wassen, werd ik vreemd aangekeken.
- Kind zei niks terug toen mensen tegen haar praatten in de supermarkt, ze bleef ze alleen genadeloos aanstaren. Mensen vonden haar erg onbeleefd. Arme kind had al vroeg veel haar en veel tanden en leek ouder dan ze was, ze was toen pas een maand of 8 :-D

Kan nog wel 100 dingen opnoemen, echt vreselijk zulke mensen..
Whateffa schreef:
23-06-2021 17:08
Nou.. ik vind het ook wel bijzonder dat je wel of niet klimmen op van alles over laat aan het inschattingsvermogen van een (zeer) klein kind en dan ook nog complimenten verwachten. Ik heb vaak genoeg met samengeknepen billen naar ouders gekeken die daar dus zeer veel ruimte in lieten.
Kinderen kunnen dat prima inschatten. Ze kunnen als baby al zien waar een afgrond is bijvoorbeeld. Wij hebben hem vanaf baby af aan veel ruimte gegeven, daardoor is hij motorisch zo handig. Hij is zelfs nooit ergens afgevallen. Als ik andere kinderen zie klimmen vind ik het ook heel spannend, dat komt omdat ik het kind niet ken, totaal niet kan inschatten. Dat is echt niet te vergelijken met je eigen kind zien.
Alle reacties Link kopieren
Jufjoke schreef:
23-06-2021 17:47
Nee joh, je bent gewoon niet goed ingeburgerd, het is hartstikke normaal om vreemde vrouwen ongevraagd uit hun bh te helpen. :mrgreen:
Ik geloof dat ik toch de inburgeringscursus moet volgen :lol:
Tenzij je naam Google is, hou op met te doen alsof je alles weet
Alle reacties Link kopieren
Alecta schreef:
23-06-2021 16:36
Mijn kinderen zijn in Duitsland opgegroeid. Wie enigszins bekend is in Duitsland zal het niet verbazen dat mij heel vaak gevraagd is of mijn (kleine) kinderen/baby's het niet veel te koud hadden ;-D.

Als ik zei dat ze Holländische roots hadden, was het meteen klaar :) .

:rofl:
Alle reacties Link kopieren
girasole3 schreef:
23-06-2021 16:18
Vanuit het vlaggenprotocol:
Wel zijn er gebruiken en regels (protocol) voor het uithangen van de vlag. Zo mag een gehesen vlag nooit de grond raken of het verkeer hinderen. Ook is het de gewoonte dat u de vlag niet laat hangen tussen zonsondergang en zonsopkomst.

Zo heb ik het ook altijd geleerd. Maar geen haar op mijn hoofd dat ik daarom bij mensen aan zou gaan bellen.
Ik volg het vlaggenprotocol, maar niet bij geslaagde kinderen 😉

Mijn oudste werd, suikerkind genoemd, door een invaller. Tja, dat heb je met die suikerkindjes, o.i.d. Hij bedoelde er druk mee... Eh... sorry? Mijn kind wordt druk, omdat ze structuur nodig heeft en jij snapt van die structuur niets, als invaller. Van suiker gaat ze beslist niet stuiteren.
Alle reacties Link kopieren
Die keer dat ik niet wist hoe ik en mijn drie kratten boodschappen en mijn krijsende peuter in de auto moest krijgen midden in een parkeergarage, was ik heel blij met de oudere man die het soort van me overnam. Ik weet niet meer wat hij precies tegen peuter zei, maar het was precies de goede toon en woorden om hem zonder moeite (overstrekken) in het autostoeltje te zetten terwijl ik rustig de boodschappen in de auto zette.

"Ik heb ze ook klein gehad mevrouw" zei de man, terwijl hij zijn weg vervolgde.
Alle reacties Link kopieren
nooit1blijvenzitten schreef:
23-06-2021 17:36
Hebben wij ook altijd gedaan. Wel een kanttekening; als ze dingen wilde doen waarbij ze zich echt heel erg kon bezeren (echt groot risico op botbreuken of verbranding oid), beperkten we haar.

De truc is dat je vanaf het allereerste begin al leert vertrouwen op hun eigen inschattingsvermogen (zowel kind als jijzelf). Dan leren ze echt al vanaf tijgeren wat ze wel en niet kunnen. Je kunt dus niet eerst alles gaan beperken en verbieden en dan ineens denken: loslaten, ze schatten het zelf in.
Idem met hete dingen; ze wilde aan de kachel voelen, 3x uitgelegd dat dat te warm is. Niet luisteren. Prima, dan zelf voelen. De kachel was nog aan het opwarmen op dat moment en al wel behoorlijk warm maar totaal nog niet verbrand-je-handje-heet. Dat was dus 1x handje erop en huilen en sindsdien heilig ontzag voor de kachel. Zelfs als hij uit was zei ze: kachel was warm, omheeeeen loope.
Kan me wel voorstellen dat het ook van je kind afhangt: die van ons is niet superimpulsief en onthoud dingen goed, dus dan is het misschien ook makkelijker gezegd dan met een stuiterbal die dan vrolijk nóg eens 300x haar handje brandt.

Bij ons is het in ieder geval nog nooit misgegaan, ze doet bepaalde dingen dan ook niet. Zo klimt ze zelfstandig hoog op ladders of trappen maar ze roept ons om naar beneden te gaan, dat durft ze/ kan ze nog niet.
Wij hebben een andere opvoedstijl.
Alle reacties Link kopieren
Maduixa schreef:
23-06-2021 17:41
Dat is op een speelplaats toch niet direct te zien, of ieder kind en volwassen ook daadwerkelijk ouder-kind zijn? Je zou ook blij kunnen zijn dat er iemand is die oplet en zijn nek uitsteekt, voor het geval dat.
Nou nee, maar het is misschien best aannemelijk dat het gewoon de vader is van het kind. Als je bij een ander zoiets doet vind ik je heel nobel hoor, maar als je dat bij mij zou doen, als je mij gaat volgen naar een bosje, dan zou ik mij oprecht aangevallen voelen. Omdat hij geen seconde in mij op zou komen mijn eigen kind te misbruiken. Ik vind het een smerig idee als iemand dat van mij zou denken en dan kan ik niet correct reageren als het duidelijk is dat men mij hiervan verdenkt.
Alle reacties Link kopieren
Ronja schreef:
23-06-2021 17:48
Kinderen kunnen dat prima inschatten. Ze kunnen als baby al zien waar een afgrond is bijvoorbeeld. Wij hebben hem vanaf baby af aan veel ruimte gegeven, daardoor is hij motorisch zo handig. Hij is zelfs nooit ergens afgevallen. Als ik andere kinderen zie klimmen vind ik het ook heel spannend, dat komt omdat ik het kind niet ken, totaal niet kan inschatten. Dat is echt niet te vergelijken met je eigen kind zien.
Dat zal hoor, maar nogmaals het is niet mijn opvoedstijl, ik zou mij daar niet prettig bij voelen.
Ik heb er ook nog een bedenk ik net. In groep twee heeft mijn kind getrakteerd op cupcakes. Samen gebakken. Daarna heeft zij ze versierd. Echt mooi was het natuurlijk niet op die leeftijd. Komen we op school. Zegt een andere moeder tegen kind dat kind zich vast erg schaamt voor zo'n lelijke traktatie.
Alle reacties Link kopieren
Een paar jaar terug was het ontzettend warm weer, dus ik was naar het winkelcentrum gegaan in mijn korte broek en slippers.
Werd ik aangesproken door een wildvreemde, oudere man die heel netjes gekleed was. Aan zijn arm hing een jonge vrouw die ook heel netjes gekleed was.
Vroeg de man of ik van de camping af kwam.
Hoezo? Vroeg ik.
Nou, omdat je op je slippers loopt. Zo kun je er toch niet bijlopen? Zei de man.
Hij was echt bloedserieus en ik was met stomheid geslagen. Ik ben zo doorgelopen, volgens mij riep hij me nog na.
Echt, waar mensen zich soms toch mee bemoeien...
Alle reacties Link kopieren
baby lag in de box en begon te huilen, tante 'je moet haar gewoon laten huilen, anders verwen je ze'

zelfde baby maar dan een peuter had een welbekende driftbui in de supermarkt. lag op haar rug te huilen. Ik ben over haar heengestapt en ben verder gegaan met mn schapjes (uiteraard met kind in mijn ooghoek), tilde een vreemde mevrouw haar op en gaf aan mij want 'sjielug'.


Wegrennende peuter veel commentaar op gehad. 'goh, handenbindertje he'. Maar zelfs een stapje opzij doen als ze naar de uitgang rende en ik slalommend om de mensen heen er achteraan. En daarna uiteraard ook commentaar als ik haar een tuigje om deed

Toen peuter een kleuter was trok ze haar handje uit de mijne om zomaar de weg over te steken omdat daar een mooie tak lag, die ze wilde hebben. Omdat ik mij wild schrok brulde ik ' hier komen! nu!'.
Waarop een moeder op mij af kwam dat ze vond dat ik het niet kon maken zo te schreeuwen tegen een kleuter.

Maar ook kleuter was achterop de fiets in slaap gevallen, wat ik niet door had. Een man kwam naast mij fietsen en zei het en heeft geholpen dat ze wat beter in haar stoeltje zat. Ze had dan wel gespjes om, maar niet tegen zijwaarts hangen. Dat vond ik heel attent.

Moet zeggen dat ik vooral in de babytijd veel commentaar en ongevraagde 'tips' kreeg.

Sommige opmerkingen vond ik wel kwetsend, alsof ik een slechte moeder ben die haar kinderen ik-weet-niet-wat aan doet.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
Whateffa schreef:
23-06-2021 18:14
Dat zal hoor, maar nogmaals het is niet mijn opvoedstijl, ik zou mij daar niet prettig bij voelen.
Dat kan, maar dat is iets anders dan zeggen dat je kinderen niet op zichzelf kunt laten vertrouwen wat betreft klimmen. Dat is namelijk gewoon ondersteund door onderzoek.
miss_musica schreef:
23-06-2021 14:55
Dat mijn zoon op de stoep liep. Ja echt waar. En oudere dame op een fiets. Mijn peuter liep rustig, maar wel een beetje in het midden. Ik werd afgesnauwd dat ik op 'dat kind' moest letten, omdat zij nu om hem heen moest fietsen. Op de stoep.
Zo werd ik een keer uitgescholden door een moeder omdat ik op de stoep liep waar haar kind net leerde fietsen. Waarom ik niet gewoon op de straat liep …

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven