Kinderen
alle pijlers
Wanneer echt klaar voor het ouderschap?
donderdag 29 juli 2021 om 13:23
Zoals in de OP al staat: wanneer weet je zeker dat je er klaar voor bent om aan kinderen te beginnen?
Ik ben twintiger, lang samen met mijn vriend en gelukkig binnen mijn relatie, woning met genoeg ruimte, vast contract, schaapjes op het droge zeg maar. Ik weet ook zeker dat ik ooit kinderen wil.
Mijn vriend wil het liever vandaag dan morgen. We hebben het er vaak over. Ergens wil ik het, maar ik twijfel ook heel erg. Ben ik hier klaar voor, heb ik alles gedaan wat ik wilde doen in mijn nog kinderloze leven, kan ik het wel, wat als het te vroeg is? Ik twijfel over heel veel, dat is mijn karakter ook wel, maar dit is niet zomaar iets natuurlijk.
Hoe was dat bij jullie? Wisten jullie het op een bepaald moment 100% zeker? Wanneer was dat en hebben jullie misschien adviezen? En als je er achteraf op terugkijkt: was het een goede keuze?
Ik weet dat het zeker niet bij iedereen direct lukt en misschien bij ons ook niet, maar dat zou ik nu graag even ter zijde houden. Dat weten we namelijk niet van tevoren.
Ik ben twintiger, lang samen met mijn vriend en gelukkig binnen mijn relatie, woning met genoeg ruimte, vast contract, schaapjes op het droge zeg maar. Ik weet ook zeker dat ik ooit kinderen wil.
Mijn vriend wil het liever vandaag dan morgen. We hebben het er vaak over. Ergens wil ik het, maar ik twijfel ook heel erg. Ben ik hier klaar voor, heb ik alles gedaan wat ik wilde doen in mijn nog kinderloze leven, kan ik het wel, wat als het te vroeg is? Ik twijfel over heel veel, dat is mijn karakter ook wel, maar dit is niet zomaar iets natuurlijk.
Hoe was dat bij jullie? Wisten jullie het op een bepaald moment 100% zeker? Wanneer was dat en hebben jullie misschien adviezen? En als je er achteraf op terugkijkt: was het een goede keuze?
Ik weet dat het zeker niet bij iedereen direct lukt en misschien bij ons ook niet, maar dat zou ik nu graag even ter zijde houden. Dat weten we namelijk niet van tevoren.
vrijdag 30 juli 2021 om 09:06
Moeder ben je niet voor de buitenwereld, dus wat ‘hoort’ doet er niet toe. Dat is een serieuze opmerking: als je een kind krijgt, vindt Jan en alleman vanalles van hoe je het doet, en er zijn ook nog tig boeken en websites die indringend adviseren. Als ik iets geleerd heb na de geboorte van de oudste dan is het wel me daar niet teveel van aan te trekken: kijk naar je kind en bepaal zelf welke adviezen wel en niet bij jullie passen. Je verprutst je kind niet zo snel.CharlotteCcc schreef: ↑29-07-2021 13:36Ik reis bijvoorbeeld graag, soms alleen en soms met een vriendin. Nu even minder ivm corona natuurlijk. Mijn vriend is niet zo’n reiziger en geeft aan prima thuis te kunnen/willen blijven met het kind, hij bleef voorheen ook thuis als ik ging (soms gingen we ook samen natuurlijk). Wat dat betreft geven we elkaar veel vrijheid, wat heel fijn is. Maar dan vraag ik me meteen af of dat wel is wat je hoort te doen als moeder, je kind thuis laten om met een vriendin een stad te bezoeken oid. Als ik het doe, wil ik het goed doen en een goede moeder zijn. Ik kom zelf uit een gebroken gezin, een goed voorbeeld heb ik eigenlijk nooit gehad. Dat maakt het ook moeilijk, denk ik.
Een goede moeder zijn is ook maar het halve verhaal; het gaat erom dat je samen ‘goede’ ouders bent. Als je vriend en jij het samen zo regelen dat jij met een vriendin op pad gaat terwijl hij zorgt voor jullie kind, dan doen jullie het samen prima.
vrijdag 30 juli 2021 om 09:19
Ik denk dat wat je een goede moeder maakt zit in hoe je de tijd doorbrengt die je bij je kind bent, of dat in feite veel of weinig is. Als jij energie haalt in bijvoorbeeld elke drie maanden een weekendje met een vriendin weg te gaan en je kind bij je vriend te laten, is dat toch alleen maar mooi. Zeker als je er de tijd daarna weer meer voor je kind bent.CharlotteCcc schreef: ↑29-07-2021 13:36Ik reis bijvoorbeeld graag, soms alleen en soms met een vriendin. Nu even minder ivm corona natuurlijk. Mijn vriend is niet zo’n reiziger en geeft aan prima thuis te kunnen/willen blijven met het kind, hij bleef voorheen ook thuis als ik ging (soms gingen we ook samen natuurlijk). Wat dat betreft geven we elkaar veel vrijheid, wat heel fijn is. Maar dan vraag ik me meteen af of dat wel is wat je hoort te doen als moeder, je kind thuis laten om met een vriendin een stad te bezoeken oid. Als ik het doe, wil ik het goed doen en een goede moeder zijn. Ik kom zelf uit een gebroken gezin, een goed voorbeeld heb ik eigenlijk nooit gehad. Dat maakt het ook moeilijk, denk ik.
Daar heeft een kind meer aan dan een moeder die tegen wil en dank thuis zit omdat ze denkt dat ze niet weg mag.
"Want iedereen verdient een 23ste kans"
Remco Veldhuis (Een lang verhaal kort)
Remco Veldhuis (Een lang verhaal kort)
vrijdag 30 juli 2021 om 17:35
Ik was klaar voor een kind toen ik naar mijn smaak genoeg van de wereld had gezien (was prioriteit nr. 1), genoeg "problemen" had gehad (je leert je zelf beter kennen), simpelweg genoeg levenservaring had. En ik wilde stabiliteit; een baan, huis en een goede relatie. Ik was dan ook al ruim 30
toen ik een kind kreeg. Sommige mensen zeggen dat je nooit weet wanneer je er klaar voor bent, dat je daar niet op moet wachten. Maar ik had dat gevoel wel heel sterk. Op een gegeven moment was ik er wel echt "klaar" voor. Ik kan ook echt zeggen dat ik genoeg rust heb om te accepteren dat bepaalde dingen nu even niet kunnen, of lastiger.
toen ik een kind kreeg. Sommige mensen zeggen dat je nooit weet wanneer je er klaar voor bent, dat je daar niet op moet wachten. Maar ik had dat gevoel wel heel sterk. Op een gegeven moment was ik er wel echt "klaar" voor. Ik kan ook echt zeggen dat ik genoeg rust heb om te accepteren dat bepaalde dingen nu even niet kunnen, of lastiger.
zaterdag 31 juli 2021 om 10:10
Bij mij was het heel banaal
Ik wilde altijd kinderen maar wist nooit wanneer ik er klaar voor was.
Uiteindelijk was ik dik in de 30 en begreep ik dat ik nooit moeder zou worden als ik het eeuwig bleef uitstellen. En dat ik risico zou gaan lopen op evt moeilijk zwanger worden of vruchtbaarheidsbehandelingen.
En toen stopte ik met de pil. Uiteindelijk was het dus puur leeftijd die mij over de streep trok
Kind 1 op mijn 34e
In het proces van zwanger worden en zwanger zijn nooit meer een moment getwijfeld.
Achteraf terugkijkend? Had ik misschien eerder willen beginnen. Ik heb 8 maanden gewacht op een doorgaande zwangerschap (wat overigens redelijk gemiddeld is). Maar met nog een miskraam tussendoor begon ik stress te krijgen dat het lang zou duren en dat ik steeds ouder werd.
Tegelijkertijd was en ben ik ook dik tevreden met hoe mijn leven is gegaan. Toen ik twintiger was wist ik het nog niet (heb ik alles gedaan wat ik wilde?) maar achteraf weet ik dat ik voldoende heb genoten van mijn vrijheid voor m’n 30e
Ik wilde altijd kinderen maar wist nooit wanneer ik er klaar voor was.
Uiteindelijk was ik dik in de 30 en begreep ik dat ik nooit moeder zou worden als ik het eeuwig bleef uitstellen. En dat ik risico zou gaan lopen op evt moeilijk zwanger worden of vruchtbaarheidsbehandelingen.
En toen stopte ik met de pil. Uiteindelijk was het dus puur leeftijd die mij over de streep trok
Kind 1 op mijn 34e
In het proces van zwanger worden en zwanger zijn nooit meer een moment getwijfeld.
Achteraf terugkijkend? Had ik misschien eerder willen beginnen. Ik heb 8 maanden gewacht op een doorgaande zwangerschap (wat overigens redelijk gemiddeld is). Maar met nog een miskraam tussendoor begon ik stress te krijgen dat het lang zou duren en dat ik steeds ouder werd.
Tegelijkertijd was en ben ik ook dik tevreden met hoe mijn leven is gegaan. Toen ik twintiger was wist ik het nog niet (heb ik alles gedaan wat ik wilde?) maar achteraf weet ik dat ik voldoende heb genoten van mijn vrijheid voor m’n 30e
maandag 9 augustus 2021 om 12:05
Ik wist altijd al dat ik moeder wilde worden. Man en ik zijn lang bij elkaar. Fijn huis, allebei prima baan. Toen ik 29 was en hij 34 zijn we ervoor gegaan, ik was er voor mijn gevoel al lang klaar voor. Baby heeft de eerste weken ontzettend veel gehuild, gaat nu beter maar het is nog steeds uitdagend. Ik heb ontzettend moeten wennen, meer dan ik had verwacht. Nog steeds wel. Het is nogal wat. En elke baby is anders, dus je weet niet wat je te wachten staat haha. Mijn conclusie is dat je er denk ik nooit echt klaar voor bent 
.
.
maandag 9 augustus 2021 om 12:23
In mijn optiek:nooit
Wij zijn er voor gegaan, hebben eerst super niet romantisch van alles uitgerekend. En toen was ik vlot zwanger. Viel tegen, de eerste maanden met de kleine vielen ook tegen.
En toch ben ik nu hoogzwanger van nr 2 en ook die is weer net zo welkom als nr 1 was.
Ideeën van hoe ouderschap hoort van anderen konden wij gelukkig naast ons neerleggen. Wij hebben beide "me-time" nodig. Dan gunnen we elkaar. Hij gaat een week op vakantie, ik plan weekendjes weg zonder gezin.
Beide onze kroegavondjes met vrienden, kleine mag logeren bij grootouders (die we daar een groot plezier mee doen) en er is een oppas als we samen weg willen.
We werken beide 4 dagen, 3 dagen opvang. En vooral veel, heel veel blijven praten met elkaar!
Wij zijn er voor gegaan, hebben eerst super niet romantisch van alles uitgerekend. En toen was ik vlot zwanger. Viel tegen, de eerste maanden met de kleine vielen ook tegen.
En toch ben ik nu hoogzwanger van nr 2 en ook die is weer net zo welkom als nr 1 was.
Ideeën van hoe ouderschap hoort van anderen konden wij gelukkig naast ons neerleggen. Wij hebben beide "me-time" nodig. Dan gunnen we elkaar. Hij gaat een week op vakantie, ik plan weekendjes weg zonder gezin.
Beide onze kroegavondjes met vrienden, kleine mag logeren bij grootouders (die we daar een groot plezier mee doen) en er is een oppas als we samen weg willen.
We werken beide 4 dagen, 3 dagen opvang. En vooral veel, heel veel blijven praten met elkaar!
Een baksteen is nooit alleen
maandag 9 augustus 2021 om 19:01
Oh wauw dit klinkt echt exact hoe wij t doen. Beide 4 dagen blijven werken en allebei nog onze eigen dingenAnanee schreef: ↑09-08-2021 12:23In mijn optiek:nooit
Wij zijn er voor gegaan, hebben eerst super niet romantisch van alles uitgerekend. En toen was ik vlot zwanger. Viel tegen, de eerste maanden met de kleine vielen ook tegen.
En toch ben ik nu hoogzwanger van nr 2 en ook die is weer net zo welkom als nr 1 was.
Ideeën van hoe ouderschap hoort van anderen konden wij gelukkig naast ons neerleggen. Wij hebben beide "me-time" nodig. Dan gunnen we elkaar. Hij gaat een week op vakantie, ik plan weekendjes weg zonder gezin.
Beide onze kroegavondjes met vrienden, kleine mag logeren bij grootouders (die we daar een groot plezier mee doen) en er is een oppas als we samen weg willen.
We werken beide 4 dagen, 3 dagen opvang. En vooral veel, heel veel blijven praten met elkaar!
maandag 9 augustus 2021 om 23:10
Ik had hetzelfde gevoel..en denk dat ik jaren later nog zou twijfelen, de timing is nooit perfect. Wij zijn er toen voor gegaan, heb een horrorbevalling gehad en onze dochter was een huilbaby, dus het 1e jaar was enorm pittig. Toch heb ik nooit spijt gehad. M'n dochter is nu bijna 3 en we genieten enorm van haar. Krijgen nu ook steeds meer vrijheid terug, vakantie met z'n 3en was heel relaxed etc. Ook doe ik regelmatig iets met vriendinnen, ook wel dagjes of een weekend weg. Andersom is m'n man veel erg voor z'n werk, dus hij vindt t heel fijn om onze dochter even voor zichzelf te hebben. Maar dingen zoals laat uit eten, borrelen ergens etc, kun je prima nog doen (als het slaapgebrek minder is). Ik ga dan weg als m'n dochter al slaapt en ben er in de loop van de avond/nacht weer, dus ik mis dan niks van haar.
dinsdag 10 augustus 2021 om 00:09
Ach, ik heb als moeder regelmatig het idee dat ik het verprutst heb hahaha. Je doet je stinkende beste om een goede moeder te zijn en je kinderen op te laten groeien tot leuke volwassenen en dat valt lang niet mee. Toch is dat in de meeste gevallen echt goed genoeg en worden het inderdaad leuke volwassenen. Gelukkig ben je ook maar mens hėCharlotteCcc schreef: ↑29-07-2021 14:09Bedankt voor de reacties tot zover. De wens om moeder te worden is bij mij ook heel sterk. Soms zit ik met mijn vriend op de bank en dan zie ik het plaatje ook helemaal voor me. Maar tegelijkertijd wil ik dat de tijd juist is en dat ik het achteraf niet verprutst heb, bijvoorbeeld omdat ik te vroeg begonnen ben. Maar dit gevoel had ik vorig jaar ook en ik weet zeker volgend jaar ook nog. Ik denk het gewoon nooit zeker te weten.
Bang zijn dat je het zult verprutsen is dus echt niet nodig. Het komt echt wel goed hoor. Ik had ook altijd plannen om alleen op vakantie te blijven gaan, maar toen de kinderen er eenmaal waren had ik daar totaal geen behoefde meer aan. Nu wel weer, ze zijn nu 10 en 13 en al aardig aan het puberen. Nu zou ik ze het liefst thuislaten en in rust en vrede vakantie vieren.
Met kinderen verandert je leven. Het wordt een stuk mooier maar ook drukker en zorgelijker (vind ik), maar het is het allemaal waard, hoe cliché dat ook klinkt. We hebben ook zo veel lol samen, zeker nu ze wat ouder zijn.
Volgens mij zou jij echt een prima moeder zijn hoor. Niet teveel over peinzen, op een gegeven moment moet je er gewoon voor gaan en dan zie je wel wat het leven voor jou in petto heeft.
dinsdag 10 augustus 2021 om 16:04
Ik wist t zeker en toen duurde het een jaar. En na de geboorte een jaar tot ik me weer volledig mezelf voelde haha.
En ik had vab te voren allemaal plannen dat ik de tripjes met vriendinnen gewoon bleef doen. Maar toen was zoon er en bleek dat ik daar helemaal niet zoveel zin in had.. het heeft bijna een jaar geduurd voor ik voor t eerst zonder hem lekker naar een verjaardag ging. Ik had er minder behoefte aan, bleef veel liever lekker thuis huismussen.
Denk dat je allemaal plannen kan hebbe. En dat is juist leuk, maar pas weet hoe je het vindt als het kindje er is. En daarom denk ik dat geen 1 moment perfect is en tegelijkertijd alle momenten.
En ik had vab te voren allemaal plannen dat ik de tripjes met vriendinnen gewoon bleef doen. Maar toen was zoon er en bleek dat ik daar helemaal niet zoveel zin in had.. het heeft bijna een jaar geduurd voor ik voor t eerst zonder hem lekker naar een verjaardag ging. Ik had er minder behoefte aan, bleef veel liever lekker thuis huismussen.
Denk dat je allemaal plannen kan hebbe. En dat is juist leuk, maar pas weet hoe je het vindt als het kindje er is. En daarom denk ik dat geen 1 moment perfect is en tegelijkertijd alle momenten.
zaterdag 14 augustus 2021 om 09:03
Absoluut. Dat je met kind nog steeds alles kan doen wat je zonder kind ook deed? Klopt echt niets van... alles moet namelijk gepland worden en eerst denk je aan je kinderen en dan pas aan je eigen wensen.Sjaantje37 schreef: ↑09-08-2021 19:04Bij twijfel niet doen en je bent nog zo jong, ga genieten van je leven. Een kind krijgen veranderd heel je leven voor altijd.
Je bent er pas klaar voor als je voor de volle 100 procent beseft en goed vind dat jouw hele leven om dat kind draait. Alles in je huishouden moet daar omheen gepland worden.
De eerste jaren zijn hectisch en vermoeiend dus dat plaatje wat je in je hoofd ziet, dat komt uiteindelijk wel maar eerst is t vooral hard werken.
