Kinderen
alle pijlers
wanneer een 2e niet wil lukken
dinsdag 18 december 2007 om 14:30
Hoi hoi
Na anderhalf jaar geleden een prachtige dochter te hebben gekregen, zijn Lief en ik inmiddels al weer ruim 9 maanden aan het proberen om weer zwanger te raken. En helaas wil het nog niet echt lukken. Vandaag weer ongesteld geworden, dus de teleurstelling is groot. Tot nu toe hebben we er geen "werk"van proberen te maken, maar we gaan nu toch beginnen met temperaturen. Van onze dochter was ik binnen no-time zwanger en bij een tweede zou het ook wel lukken. Nu is 9 maanden natuurlijk nog eigenlijk niets om je zorgen over te maken, maar dat doe je toch.
Om me heen lijken de meesten ineens zwanger van nr. 2 en het doet ons pijn dat het bij ons niet lijkt te lukken. De toespelingen en soms ronduit vervelende vragen krijg je steeds meer, en maakt het een en ander ook niet makkelijker.
Langs deze weg zoek ik eigenlijk iemand die in hetzelfde schuitje zit en die ook behoefte heeft om haar hart te luchten...
Na anderhalf jaar geleden een prachtige dochter te hebben gekregen, zijn Lief en ik inmiddels al weer ruim 9 maanden aan het proberen om weer zwanger te raken. En helaas wil het nog niet echt lukken. Vandaag weer ongesteld geworden, dus de teleurstelling is groot. Tot nu toe hebben we er geen "werk"van proberen te maken, maar we gaan nu toch beginnen met temperaturen. Van onze dochter was ik binnen no-time zwanger en bij een tweede zou het ook wel lukken. Nu is 9 maanden natuurlijk nog eigenlijk niets om je zorgen over te maken, maar dat doe je toch.
Om me heen lijken de meesten ineens zwanger van nr. 2 en het doet ons pijn dat het bij ons niet lijkt te lukken. De toespelingen en soms ronduit vervelende vragen krijg je steeds meer, en maakt het een en ander ook niet makkelijker.
Langs deze weg zoek ik eigenlijk iemand die in hetzelfde schuitje zit en die ook behoefte heeft om haar hart te luchten...
dinsdag 18 december 2007 om 15:04
Je bent al een keer zwanger geraakt, dus blijkbaar kun je kinderen krijgen. 9 maanden is toch niet zo lang? Zelfs bij de eerste wordt tegen mensen gezegd dat ze zich dan geen zorgen hoeven te maken. En jij weet al dat je vruchtbaar bent.
En wat anderen toespelen of vragen, tja, daar moet je je maar niets van aantrekken. Dat zijn duidelijk vervelende mensen die zich er niet tegen aan hebben te bemoeien.
Gewoon direct een nare privévraag/opmerking er tegenin gooien.
"En is jouw kind al zindelijk?"
"Goh, hoe is jouw huwelijk. Vrijen jullie nog steeds net zo veel als in het eerste jaar?"
"Werk je nog? Hou je wel van je kinderen?"
En wat anderen toespelen of vragen, tja, daar moet je je maar niets van aantrekken. Dat zijn duidelijk vervelende mensen die zich er niet tegen aan hebben te bemoeien.
Gewoon direct een nare privévraag/opmerking er tegenin gooien.
"En is jouw kind al zindelijk?"
"Goh, hoe is jouw huwelijk. Vrijen jullie nog steeds net zo veel als in het eerste jaar?"
"Werk je nog? Hou je wel van je kinderen?"
dinsdag 18 december 2007 om 15:14
En dat meteen zwanger worden zou ik ook maar met een korreltje zout nemen. Wij deden er 6 maanden over, maar als ik het straks op mijn werk moet vertellen dan zeg ik dat er echt niet bij.
Ik moet er wel bij zeggen dat ik heel snel met ovulatie testen begon, ook om mijn cyclus weer te leren kennen want het was wel degelijk verandert na de geboorte van mijn zoontje.
Ik moet er wel bij zeggen dat ik heel snel met ovulatie testen begon, ook om mijn cyclus weer te leren kennen want het was wel degelijk verandert na de geboorte van mijn zoontje.
woensdag 19 december 2007 om 21:19
Hoi nescafe,
Onze dochter is 16 maanden en wij willen ook graag weer een kindje. Ook hier 6 maanden (bewust) mee bezig.
Dat is natuurlijk niet lang, maar ik merk wel dat ik steeds erg teleurgesteld ben als ik ongesteld wordt.
Ik heb iedere maand zo sterk het idee zwanger te zijn, pijnlijke borsten, zeurderig gevoel in mijn onderbuik....
Toen ik zwanger werd van onze dochter was ik niet aan de pil, en was er ook niet mee bezig, ze was een verrassing! En nu ben ik er zo mee bezig.
Ik heb vaak gedacht dat het bij ons niet zo makkelijk zou gaan (vraag me niet waarom) en twijfel nu ook wel eens of het uberhaubt nog wel een 2e x lukt.
Ik hoor ook veel om me heen: en wanneer komt de 2e...
In het begin riep in enthousiast dat het voor mij elk moment mocht komen, maar daar ben ik maar vanaf gestapt, het lijkt wel of mensen nu ook verwachten dat het "meteen"lukt....
Ik ga ook maar eens ovulatietesten kopen...
Onze dochter is 16 maanden en wij willen ook graag weer een kindje. Ook hier 6 maanden (bewust) mee bezig.
Dat is natuurlijk niet lang, maar ik merk wel dat ik steeds erg teleurgesteld ben als ik ongesteld wordt.
Ik heb iedere maand zo sterk het idee zwanger te zijn, pijnlijke borsten, zeurderig gevoel in mijn onderbuik....
Toen ik zwanger werd van onze dochter was ik niet aan de pil, en was er ook niet mee bezig, ze was een verrassing! En nu ben ik er zo mee bezig.
Ik heb vaak gedacht dat het bij ons niet zo makkelijk zou gaan (vraag me niet waarom) en twijfel nu ook wel eens of het uberhaubt nog wel een 2e x lukt.
Ik hoor ook veel om me heen: en wanneer komt de 2e...
In het begin riep in enthousiast dat het voor mij elk moment mocht komen, maar daar ben ik maar vanaf gestapt, het lijkt wel of mensen nu ook verwachten dat het "meteen"lukt....
Ik ga ook maar eens ovulatietesten kopen...
vrijdag 28 december 2007 om 23:35
Ik herken het helemaal, bij ons gaat het alleen niet om een 2e maar een 3e kindje. Van onze eerste was ik binnen 3 maanden zwanger, van onze tweede was het meteen raak en nu....zijn we "al" 5 maanden bezig. Soms denk ik wel eens, zou het ooit komen? Het klinkt miscshien zwaar en we zijn ook pas 5 maanden bezig maar omdat de eerste 2 zo snel kwamen word ik er wel eens bang van. Stel dat het nou niet lukt?
Dan ook nog eens de opmerkingen van jullie hebben er al 2 dus een 3e moet ook lukken of jullie hebben er al twee dus als het niet lukt heb je die in ieder geval doen wel eens pijn. Natuurlijk ben ik super blij met onze kindjes, dat we in ieder geval 2 kindjes hebben mogen krijgen maar een derde kindje is zo gewenst, ik verlang zo naar een zwangerschap en een 3e ruzieschopper in huis
Iedereen veel oefenplezier en ik hoop dt het ons snel gaat lukken!
Dan ook nog eens de opmerkingen van jullie hebben er al 2 dus een 3e moet ook lukken of jullie hebben er al twee dus als het niet lukt heb je die in ieder geval doen wel eens pijn. Natuurlijk ben ik super blij met onze kindjes, dat we in ieder geval 2 kindjes hebben mogen krijgen maar een derde kindje is zo gewenst, ik verlang zo naar een zwangerschap en een 3e ruzieschopper in huis
Iedereen veel oefenplezier en ik hoop dt het ons snel gaat lukken!
zaterdag 29 december 2007 om 21:27
Hoi hoi
In verband met een fikse buikgriep al een tijdje niet meer gereageerd, maar bedankt voor jullie reacties!
Libra, ja, iedere maand die "kwaaltjes" waardoorn je hoop krijgt en dan de teleurstelling...vermoeiend! Maar fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die daar last van heeft.
Esther, ik denk dat de wens voor een derde net zo sterk kan zijn als voor een eerste of tweede, dus die reacties zijn tactloos! Begrijp je frustratie helemaal!
Tja, ik weet wel dat 9 maanden nog niet zo lang is, maar jeetje, het voelt als een eeuwigheid...maar goed, geduld is nooit mijn sterkste kant geweest, haha. Het is een beetje balanceren tussen gevoel en verstand. Ik weet dat 9 maanden niet iets is om je zorgen over te maken, vooral als je al een gezonde dochter hebt, Maar mijn gevoel vertelt iets heel anders.
Ach, 2008 komt eraan, nieuwe ronde, nieuwe kansen.
En mijn cyclus leren kennen: eigenlijk wil ik wel beginnen met temperaturen, maar tegenlijkertijd ben ik ook bang dat ik dan wel heel gefrustreerd/gefixeerd wordt en dat lijkt me ook niet goed. Ik weet wel ongeveer wanneer mijn vruchtbare dagen zijn, en daar proberen we ook goed gebruik van te maken. Nu maar duimen!
Libra, wil je me vertellen hoe de ovulatietesten bevallen, wanneer je ze gebruikt hebt?
In verband met een fikse buikgriep al een tijdje niet meer gereageerd, maar bedankt voor jullie reacties!
Libra, ja, iedere maand die "kwaaltjes" waardoorn je hoop krijgt en dan de teleurstelling...vermoeiend! Maar fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die daar last van heeft.
Esther, ik denk dat de wens voor een derde net zo sterk kan zijn als voor een eerste of tweede, dus die reacties zijn tactloos! Begrijp je frustratie helemaal!
Tja, ik weet wel dat 9 maanden nog niet zo lang is, maar jeetje, het voelt als een eeuwigheid...maar goed, geduld is nooit mijn sterkste kant geweest, haha. Het is een beetje balanceren tussen gevoel en verstand. Ik weet dat 9 maanden niet iets is om je zorgen over te maken, vooral als je al een gezonde dochter hebt, Maar mijn gevoel vertelt iets heel anders.
Ach, 2008 komt eraan, nieuwe ronde, nieuwe kansen.
En mijn cyclus leren kennen: eigenlijk wil ik wel beginnen met temperaturen, maar tegenlijkertijd ben ik ook bang dat ik dan wel heel gefrustreerd/gefixeerd wordt en dat lijkt me ook niet goed. Ik weet wel ongeveer wanneer mijn vruchtbare dagen zijn, en daar proberen we ook goed gebruik van te maken. Nu maar duimen!
Libra, wil je me vertellen hoe de ovulatietesten bevallen, wanneer je ze gebruikt hebt?
zaterdag 29 december 2007 om 22:21
Ik wilde ook gaan temperaturen en heb het wel 3 dagen volgehouden. Omdat het elke dag rond dezelfde tijd moet en het liefst voor het opstaan heeft het bij mij niet zoveel zin. De kleine had een nachtmerrieen werd krijsend wakkerdus ik hup eruit. Had niet eerst tijd om de thermometer te gebruiken. Buiten dat, je bent dan echt elke dag ermee bezig en dat vind ik na 3 dagen al teveel. Ik had me wel bedacht volgende maand ovulatietesten te gaan gebruiken. Had me er al in verdiept maar vriendlief vind het allemaal te.... Omdat afgelopen maand weer mijn normale aantal dagen van mijn cyclus terug waren en mijn ongesteldheid echt weer voelde als vroeger wil ik het deze maand nog even zo laten.
zaterdag 29 december 2007 om 23:52
Hoi Nes!
Even een dikke smakkerd voor jou hier *smak*
Balen dat de tweede nog even op zich laat wachten, hoop voor jullie dat het straks zomaar een keer raak is. Ik heb ook met ovutests gewerkt en het beviel mij prima! Gelijk die eerste maand raak (na 7 maanden). Succes ermee hoor, en kop op he! En de anderen hier ook.
Even een dikke smakkerd voor jou hier *smak*
Balen dat de tweede nog even op zich laat wachten, hoop voor jullie dat het straks zomaar een keer raak is. Ik heb ook met ovutests gewerkt en het beviel mij prima! Gelijk die eerste maand raak (na 7 maanden). Succes ermee hoor, en kop op he! En de anderen hier ook.
zondag 30 december 2007 om 00:29
Toen mijn zoon twee was gingen wij ook voor een tweede. Wij zijn toen ook zo'n 9 maanden bezig geweest. De teleurstelling werd steeds groter en dat brak me bij de laatste poging erg op. Ik was 10 dagen overtijd en overtuigd dat ik nu toch echt zwanger was. Niet dus. Ik was zo teleurgesteld en zo verdrietig! Wij hebben het toen abrupt laten varen. Een lange tijd waren we zelfs overtuigd geen tweede meer te willen. Onze zoon is nu vier en vrij recent hebben we toch besloten om het nog eens te proberen. Dit keer zijn we er niet bewust mee bezig het enige verschil is dat we geen condooms meer gebruiken. Verder vrijen we niet op 'commando' in de vruchtbare periode, maar alleen wanneer wij zin hebben. Ik snap dat niemand een knopje bezit om deze houding aan te nemen, maar ik moet wel zeggen dat het een verademing is hoe het nu gaat in vergelijking bij de eerste poging voor een tweede.
zondag 30 december 2007 om 12:34
Oooohhhh, herkenbaar. Hier nu 'al' 13 maanden bezig voor een derde. Van nummer 1 en 2 direct na het stoppen met de pil zwanger dus voor mijn gevoel nu ook al heel lang bezig. Wou dat ik dat knopje kon vinden om er niet zo verdrietig van te worden elke keer dat het niet lukt. Rationeel gezien vind ik dat ik niet mag zeuren, met gezonde zoon en dochter, maar wil zo graag nog een 3e!!!!!!! Maar de stap naar de huisarts maken wil ik ook niet, die zal trouwens vast wel iets zeggen in de trant van 'het is bewezen dat je natuurlijk zwanger kan worden'. Ben zo onregelmatig als de pest, meestal maar 1 keer per 2 maanden ongesteld, dus eigenlijk ben ik pas een half jaar bezig, qua aantallen cycli dus. Ovulatietesten geprobeerd, eisprong ook herkend maar toch weer ongesteld dus daar zijn we nu ook weer mee gestopt. Ik geef het nog tot medio 2008 en dan moeten we maar eens heel goed nadenken of we elke keer weer zo teleurgesteld willen zijn.
Groet, mamayahoo.
Groet, mamayahoo.
zondag 30 december 2007 om 16:45
ja dat is inderdaad vreselijk balen! Ik had het ook na het stoppen van de pil onwijs onregelmatig steeds na ongeveer 40 dagen terwijl ik altijd netjes na 32 dagen ongesteld werd. Afgelopen maand was het eindelijk weer normaal en daardoor benik wat meer gaan leten op tekenen, dit deed ik hiervoor ook niet omdat ik er niet zo mee bezig wilde zijn. (dat lukte de ene dag beter dan de andere hiihi) Maar opzich gaat het al een stuk beter dan de eerste maanden. Volgens de computer gisterenmijn eisprong gehad en inderaad het slijm was zoals het moest zijn met een eisprong dus we zijn een stapje dichterbij.
dinsdag 29 januari 2008 om 23:17
woensdag 30 januari 2008 om 08:24
Lutti: Hier ook al jaren...en nog altijd niks....maar toch kan ik wel begrijpen dat als je een of zelfs 2 kinderen "zomaar" geschonken kreeg je wel denkt ziezo nu NEEM ik een derde. En als dat nemen dan niet wil kan dat toch pijnlijk zijn omdat je dan juist niet weet wat het is om geen kids te krijgen.
Je denkt je leven te plannen en dan ineens doet je lijf niet meer mee.
Kortom ik begrijp iedereen hier wel en hoop dat we allemaal binnenkort zwanger mogen worden...of het de eerste of de zesde is maakt mij niet uit.
(maar je gevoel is heel herkenbaar en menselijk hoor lutti, ik duim voor je xxx)
Je denkt je leven te plannen en dan ineens doet je lijf niet meer mee.
Kortom ik begrijp iedereen hier wel en hoop dat we allemaal binnenkort zwanger mogen worden...of het de eerste of de zesde is maakt mij niet uit.
(maar je gevoel is heel herkenbaar en menselijk hoor lutti, ik duim voor je xxx)
woensdag 30 januari 2008 om 10:10
Het is voor niemand fijn om "lang"op een kindje te wachten! Het liefst wil iedereen dat het zo voor elkaar is! Of het nu 1e, 2e of 3e is.............
Voorgaande zwangerschap(pen) is/zijn geen garantie voor een snelle volgende!
Ik gun het ook iedereen, maar als iemand (buurvrouw) naar mij toe komt om te klagen over het feit dat een 3e al zo lang op zich laat wachten (6 maanden bezig) kan ik er ook niet altijd begrip voor opbrengen.
Ten eerste om het feit dat 6 maanden in mijn ogen nog niets is (medisch gezien is dat ook gewoon nog kort) en omdat ik vind dat mensen ook eens blij moeten zijn met wat ze hebben!
Dat het frusterend is als het nog niet lukt kan ik begrijpen maar wees ook eens realistisch!
Voorgaande zwangerschap(pen) is/zijn geen garantie voor een snelle volgende!
Ik gun het ook iedereen, maar als iemand (buurvrouw) naar mij toe komt om te klagen over het feit dat een 3e al zo lang op zich laat wachten (6 maanden bezig) kan ik er ook niet altijd begrip voor opbrengen.
Ten eerste om het feit dat 6 maanden in mijn ogen nog niets is (medisch gezien is dat ook gewoon nog kort) en omdat ik vind dat mensen ook eens blij moeten zijn met wat ze hebben!
Dat het frusterend is als het nog niet lukt kan ik begrijpen maar wees ook eens realistisch!
donderdag 31 januari 2008 om 10:42
Wij hebben 2 jaar over de 2e gedaan en die is uiteindelijk gemaakt met ICSI. Terwijl de eerste toch echt spontaan was. Doordat we bij de eerste echter ook al jaren bezig waren en in het zh liepen wisten we bij nr 2 wat we konden verwachten. maar het kan dus, eerste spontaan en dan niet meer zwanger kunnen worden. Met 9 maanden zou ik me echter nog niet zo'n zorgen maken, gemiddeld staat er nog steeds 6 maanden tot een jaar voor. Ik dnek dat je in je handjes mag klappen als je in minder dan een jaar zwanger bent.
donderdag 31 januari 2008 om 11:04
Hoi,
Toen wij voor onze eerste gingen is het na 11 maanden gelukt. Dat was voor mijn gevoel erg lang, omdat iedereen in mijn omgeving al nagenoeg bij de eerste poging in verwachting was. We vonden het moeilijk, maar hadden wel besloten nog niet het medisch circuit in te willen gaan als we een jaar bezig waren. Achteraf is 11 maanden natuurlijk helemaal niet zo gek lang. Toen mijn dochter 1,5 jaar was, wilden we graag voor een tweede kindje. We hebben 18 maanden geduld moeten hebben. Ook ik werd vaak verdrietig. Iedereen in je omgeving maakt toespelingen en ik werd steeds banger dat het voor ons niet was weggelegd. Gelukkig bleek de zorg voor niets geweest want we hebben net ontdekt dat we weer in verwachting zijn.
Alhoewel je een heleboel rationele overwegingen kunt maken: 6 maanden is nog niet lang, ik mag niet klagen want ik heb al een gezonde dochter etc, zegt je gevoel iets heel anders. En dat is heel moeilijk. Ik begrijp de reacties van vrouwen die vinden dat je niet mag klagen omdat het bij hen nog niet is gelukt, of nog langer heeft geduurd. Dat neemt echter niet weg dat je er zelf ontzettend veel verdriet van kunt hebben als het nog niet is gelukt. Geloof me dat het gevoel van een vrouw die wacht op een zwangerschap en weer ongesteld wordt universeel is. Het is immers dezelfde teleurstelling.
Toen wij voor onze eerste gingen is het na 11 maanden gelukt. Dat was voor mijn gevoel erg lang, omdat iedereen in mijn omgeving al nagenoeg bij de eerste poging in verwachting was. We vonden het moeilijk, maar hadden wel besloten nog niet het medisch circuit in te willen gaan als we een jaar bezig waren. Achteraf is 11 maanden natuurlijk helemaal niet zo gek lang. Toen mijn dochter 1,5 jaar was, wilden we graag voor een tweede kindje. We hebben 18 maanden geduld moeten hebben. Ook ik werd vaak verdrietig. Iedereen in je omgeving maakt toespelingen en ik werd steeds banger dat het voor ons niet was weggelegd. Gelukkig bleek de zorg voor niets geweest want we hebben net ontdekt dat we weer in verwachting zijn.
Alhoewel je een heleboel rationele overwegingen kunt maken: 6 maanden is nog niet lang, ik mag niet klagen want ik heb al een gezonde dochter etc, zegt je gevoel iets heel anders. En dat is heel moeilijk. Ik begrijp de reacties van vrouwen die vinden dat je niet mag klagen omdat het bij hen nog niet is gelukt, of nog langer heeft geduurd. Dat neemt echter niet weg dat je er zelf ontzettend veel verdriet van kunt hebben als het nog niet is gelukt. Geloof me dat het gevoel van een vrouw die wacht op een zwangerschap en weer ongesteld wordt universeel is. Het is immers dezelfde teleurstelling.
donderdag 31 januari 2008 om 20:25
En nu bleek dat toen ik op 31 december schreef ik na 13 maanden een klein kindje in wording al in mijn buik had. We hopen in september onze 3e spruit te krijgen.
Lutti, snap jouw opmerking volkomen, maar het heel blij zijn met de kinderen die je al hebt en de diepe, diepe wens voor nog een kind kunnen heel goed hand in hand gaan. En ja, dat is verdriet/gevoel dat niet in verhouding staat tot het verdriet dat je hebt wanneer je nog geen kinderen hebt en ze misschien ook nooit zelf kan krijgen, maar het is wel een teleurstelling als het niet lukt. Ik hoop voor jullie dat die vreselijke onderzoeken en behandelingen snel tot een zwangerschap leidt.
Lutti, snap jouw opmerking volkomen, maar het heel blij zijn met de kinderen die je al hebt en de diepe, diepe wens voor nog een kind kunnen heel goed hand in hand gaan. En ja, dat is verdriet/gevoel dat niet in verhouding staat tot het verdriet dat je hebt wanneer je nog geen kinderen hebt en ze misschien ook nooit zelf kan krijgen, maar het is wel een teleurstelling als het niet lukt. Ik hoop voor jullie dat die vreselijke onderzoeken en behandelingen snel tot een zwangerschap leidt.
