Kinderen
alle pijlers
Wanneer naar baby toe snachts
woensdag 23 december 2020 om 16:42
We zijn tegen de grenzen van de avondvoeding aangelopen. Beeb geeft zelf aan deze niet meer helemaal te willen en wrijft wild in haar ogen, alsof ze zeggen wil "waar maak je me nou voor wakker, mens?"
Ze is 7,5 mnd.
We gebruikten die avondvoeding alleen om haar van haar ledikantje naar de cosleeper te leggen. Dit omdat ze een vroege vogel is en vanaf 4 uur vaak wakker wordt, moeilijk weer in slaap te krijgen is. Als we haar laten liggen in de avond, betekent dit dat ons cosleep avontuur ook tot zijn einde komt. Vind ik niet zo leuk, maar ik merk aan alles dat het wel beter is. Ik kan vroeger naar bed, zij wordt niet gestoord door het gewoel van pappa die het hele bed laat schudden. En savonds alleen in de cosleeper vind ik niet meer kunnen omdat ze erg goed kan tijgeren inmiddels.
Maar dan nu de aanpak met dat gespook.
Ik wil eigenlijk eens wat ballen gaan kweken bij mezelf en niet meer op iedere kick reageren.
Nu lees ik bij tips voor vroege vogels van de ene slaapcoach dat je enkel moet reageren op huilen. Kletsen en wakker liggen is oke. En de andere slaapcoach zegt dat je er juist snel naartoe moet omdat ze anders te wakker worden om nog in slaap te krijgen.
Mijn angst zegt natuurlijk dat laatste. Maar mijn intuitie zegt dat dat misschien juist wel is wat ik tot nu toe 'fout' doe. Want ik heb tot nu toe bij de minste kreun al het speentje erin gedaan, uit angst dat ze te wakker wordt om verder te slapen.
Ook nu nog, terwijl ze die zelf terug kan doen. Al doet ze dat snachts nooit. Dan tilt ze gewoon haar hoofd op, en helloooooow wakker, gezellig!!
Nou ja de vraag:
Wanneer, bij welke geluiden en welk gedrag, gaan jullie erheen? En blijf je erbij als je kindje moeilijk weer terug in slaap valt of huilerig wordt?
Ze is 7,5 mnd.
We gebruikten die avondvoeding alleen om haar van haar ledikantje naar de cosleeper te leggen. Dit omdat ze een vroege vogel is en vanaf 4 uur vaak wakker wordt, moeilijk weer in slaap te krijgen is. Als we haar laten liggen in de avond, betekent dit dat ons cosleep avontuur ook tot zijn einde komt. Vind ik niet zo leuk, maar ik merk aan alles dat het wel beter is. Ik kan vroeger naar bed, zij wordt niet gestoord door het gewoel van pappa die het hele bed laat schudden. En savonds alleen in de cosleeper vind ik niet meer kunnen omdat ze erg goed kan tijgeren inmiddels.
Maar dan nu de aanpak met dat gespook.
Ik wil eigenlijk eens wat ballen gaan kweken bij mezelf en niet meer op iedere kick reageren.
Nu lees ik bij tips voor vroege vogels van de ene slaapcoach dat je enkel moet reageren op huilen. Kletsen en wakker liggen is oke. En de andere slaapcoach zegt dat je er juist snel naartoe moet omdat ze anders te wakker worden om nog in slaap te krijgen.
Mijn angst zegt natuurlijk dat laatste. Maar mijn intuitie zegt dat dat misschien juist wel is wat ik tot nu toe 'fout' doe. Want ik heb tot nu toe bij de minste kreun al het speentje erin gedaan, uit angst dat ze te wakker wordt om verder te slapen.
Ook nu nog, terwijl ze die zelf terug kan doen. Al doet ze dat snachts nooit. Dan tilt ze gewoon haar hoofd op, en helloooooow wakker, gezellig!!
Nou ja de vraag:
Wanneer, bij welke geluiden en welk gedrag, gaan jullie erheen? En blijf je erbij als je kindje moeilijk weer terug in slaap valt of huilerig wordt?
donderdag 24 december 2020 om 14:07
Ik ben denk een beetje ontaard als ik hier zo lees....
Babyfoon nooit gehad, je hoord je kind vanzelf als er iets is. Bij de eerste kik ben ik wakker. En ik ben vrij consequent, de eerste drie minuten laat ik ze sowieso liggen, dan kan ik in drie minuten een plan van aanpak bedenken of mijn man wakker maken om dat plan uit te voeren
Negen van de tien keer is speentje erin en terug instoppen genoeg. Soms een klein flesje en dan slaapt ze weer.
Zoals vanmorgen was ze (10 maanden trouwens, onze jongste) om 6:30 wakker. Dat vind ik te vroeg dus heeft ze rustig nog drie kwartier gebabbeld en geklets.
S' nachts ben ik 'strenger' in stilte ga ik er heen, weinig aandacht en geen getuttel. Ze sliepen hier beide met 6 weken op hun eigen kamer.
Babyfoon nooit gehad, je hoord je kind vanzelf als er iets is. Bij de eerste kik ben ik wakker. En ik ben vrij consequent, de eerste drie minuten laat ik ze sowieso liggen, dan kan ik in drie minuten een plan van aanpak bedenken of mijn man wakker maken om dat plan uit te voeren
Negen van de tien keer is speentje erin en terug instoppen genoeg. Soms een klein flesje en dan slaapt ze weer.
Zoals vanmorgen was ze (10 maanden trouwens, onze jongste) om 6:30 wakker. Dat vind ik te vroeg dus heeft ze rustig nog drie kwartier gebabbeld en geklets.
S' nachts ben ik 'strenger' in stilte ga ik er heen, weinig aandacht en geen getuttel. Ze sliepen hier beide met 6 weken op hun eigen kamer.
vrijdag 25 december 2020 om 07:58
Onze twee kinderen hebben allebei periodes dat ze in de nacht wakker worden en gaan liggen kletsen. Oudste begon dit met anderhalf jaar zelf uren te doen. Baby van 5 maand begint er nu ook mee. Ik reageer er niet op. Zolang ze niet huilen zou ik zeggen, vooral laten doen! Resultaat is nu dat onze oudste van 3 vaak nog een half uur na wakker worden in de ochtend heerlijk ligt te kletsen en zingen en er niet direct uit komt.
zaterdag 26 december 2020 om 00:50
Kind heeft sinds ze een maand was altijd op eigen kamertje geslapen. Ik ging er alleen heen bij echt huilen, voor kletsen/spelen niet, waarom zou ik? En bij huilen ook sowieso niet meteen, hele vaak vallen ze na een paar minuten weer in slaap. En die paar keer dat er echt iets was, was het huiltje zo anders, dat ik meteen door had dat ik nu wel meteen moest gaan (overgeven, nachtmerrie, dat soort dingen).
Ik heb wel een babyfoon (nog steeds, ze is net 2). Maar daarvan heb ik het geluid nooit aan staan, ik gebruik met name het beeld om even te kijken of er iets is als ze wat langer huilt. Soms jammert ze wat in haar slaap, en dan kan ik haar beter gewoon laten liggen. Als ze dan echt wakker wordt omdat ik kom, hebben we een veel groter probleem. Maar als ik bv zag dat haar speen uit bed is gevallen, wist ik dat wachten geen zin had, en kon ik net zo goed meteen gaan.
Maar ik geloof dat ik ook vrij ontaard ben als ik hier zo lees. Ik heb überhaupt nooit nagedacht over of ik er heen moest zolang kind niet huilde. Momenteel is ze ook even wakker, en tegen haar knuffel aan het praten. Moet ze vooral doen, en dan straks weer lekker verder slapen.
Ik heb wel een babyfoon (nog steeds, ze is net 2). Maar daarvan heb ik het geluid nooit aan staan, ik gebruik met name het beeld om even te kijken of er iets is als ze wat langer huilt. Soms jammert ze wat in haar slaap, en dan kan ik haar beter gewoon laten liggen. Als ze dan echt wakker wordt omdat ik kom, hebben we een veel groter probleem. Maar als ik bv zag dat haar speen uit bed is gevallen, wist ik dat wachten geen zin had, en kon ik net zo goed meteen gaan.
Maar ik geloof dat ik ook vrij ontaard ben als ik hier zo lees. Ik heb überhaupt nooit nagedacht over of ik er heen moest zolang kind niet huilde. Momenteel is ze ook even wakker, en tegen haar knuffel aan het praten. Moet ze vooral doen, en dan straks weer lekker verder slapen.
zaterdag 26 december 2020 om 11:05
Ik laat even weten hoe het gegaan is.
Afgelopen nacht pas gestart, omdat ik geen horrornacht wilde en dan op visite bij mijn moeder 2 uur rijden verderop.
Maar het ging eigenlijk veel beter dan verwacht.
Ik sta er helemaal versteld van.
Ze is rond 1 uur even wakker geweest maar wilde enkel wat bevestiging en de speen. En toen werd ik zelf half 6 wakker. Zij lag kort daarna te rakketakketakken met haar speentje tegen de spijlen. Dus ik wilde even wakker worden en haar gaan halen. En toen sliep ze dus gewoon weer?? Tot kwart voor 7. Ongekend. Ben dus 1 x mijn bed uit geweest en ze wilde inderdaad geen eten.
Misschien was ze erg moe van de dag. Ik ga er maar niet vanuit dat elke nacht zo zal zijn. Want ze wordt gemiddeld 5-7 x wakker per avond/nacht. Maar dit was een heel mooi kerstcadeau!
Ze heeft nu wel al een week ontzettend veel moeite om savonds in slaap te vallen. Ze zit tegen kruipen/tijgeren aan. En gaat nu dus eerst een uur lang rollen, spelen, in kruiphouding wiebelen etc terwijl ze krijst (niet echt huilen). Soms wordt ze wel overstuur en dan pak ik haar even op. Maar verder...
Eerder in de week ben ik een paar avonden druk geweest met haar steeds goed leggen, speen erin, en weer opnieuw, en opnieuw... Tot grote frustratie aan toe.
En toen dacht ik aan het advies hier. Ik bedacht me dat als ze die dingen er even uit moet werken voor het slapen gaan, en verder niet overstuur is, dat ik er niet bij hoef te blijven. Gewoon elke 5 minuten even mijn gezicht laten zien en een aai over de bol.
Ze ging niet eerder slapen. Maar het verliep wel beter. Ze ging uiteindelijk zelf netjes op haar buik liggen en toch maar slapen. Heb 2 keer echt moeten troosten, verder gewoon af en toe laten weten dat ik er nog ben.
Was erg trots op haar dat ze zelf wel weet wanneer ze aan de slaap over kan geven en gewoon goed gaat liggen. Voelt veel respectvoller naar haar toe.
Kleintjes zijn slimmer dan we denken. En ik denk dat ze echt wel iets meer vrijheid mag hebben op dit vlak. Dankje voor de adviezen.
Afgelopen nacht pas gestart, omdat ik geen horrornacht wilde en dan op visite bij mijn moeder 2 uur rijden verderop.
Maar het ging eigenlijk veel beter dan verwacht.
Ik sta er helemaal versteld van. Ze is rond 1 uur even wakker geweest maar wilde enkel wat bevestiging en de speen. En toen werd ik zelf half 6 wakker. Zij lag kort daarna te rakketakketakken met haar speentje tegen de spijlen. Dus ik wilde even wakker worden en haar gaan halen. En toen sliep ze dus gewoon weer?? Tot kwart voor 7. Ongekend. Ben dus 1 x mijn bed uit geweest en ze wilde inderdaad geen eten.
Misschien was ze erg moe van de dag. Ik ga er maar niet vanuit dat elke nacht zo zal zijn. Want ze wordt gemiddeld 5-7 x wakker per avond/nacht. Maar dit was een heel mooi kerstcadeau!
Ze heeft nu wel al een week ontzettend veel moeite om savonds in slaap te vallen. Ze zit tegen kruipen/tijgeren aan. En gaat nu dus eerst een uur lang rollen, spelen, in kruiphouding wiebelen etc terwijl ze krijst (niet echt huilen). Soms wordt ze wel overstuur en dan pak ik haar even op. Maar verder...
Eerder in de week ben ik een paar avonden druk geweest met haar steeds goed leggen, speen erin, en weer opnieuw, en opnieuw... Tot grote frustratie aan toe.
En toen dacht ik aan het advies hier. Ik bedacht me dat als ze die dingen er even uit moet werken voor het slapen gaan, en verder niet overstuur is, dat ik er niet bij hoef te blijven. Gewoon elke 5 minuten even mijn gezicht laten zien en een aai over de bol.
Ze ging niet eerder slapen. Maar het verliep wel beter. Ze ging uiteindelijk zelf netjes op haar buik liggen en toch maar slapen. Heb 2 keer echt moeten troosten, verder gewoon af en toe laten weten dat ik er nog ben.
Was erg trots op haar dat ze zelf wel weet wanneer ze aan de slaap over kan geven en gewoon goed gaat liggen. Voelt veel respectvoller naar haar toe.
Kleintjes zijn slimmer dan we denken. En ik denk dat ze echt wel iets meer vrijheid mag hebben op dit vlak. Dankje voor de adviezen.
