Kinderen
alle pijlers
Wat als regels van rust en regelmaat niet passen bij je baby
donderdag 30 juli 2020 om 11:56
Hoi,
Mijn meisje is inmiddels bijna 13 weken en ik begin me een beetje meer een moeder te voelen die weet wat ze doet. Langzaam beginnen we elkaar een beetje te leren kennen.
Toch blijven we een beetje emmeren met slapen en het strakke ritme van Rust, Reinheid en Regelmaat.
De nachten zijn wel flink vooruit gegaan. Al kan ik haar in de avond nog niet alleen laten slapen en zelf even op de bank gaan zitten. Ik stap nu samen met haar om 7 uur in bed en zij in de co-sleeper. Dan ben ik anderhalf tot twee uur bezig om haar in slaap te sussen. Tegenwoordig ligt ze een groot deel van die tijd wel rustig. Eerder was ze hele avonden helemaal overstuur. Ik kan niet weglopen of me zelfs maar omdraaien. En ze klooit veeeeeel met haar speentje. Maar ze is rustig. En daarna slaapt ze de rest van de nacht wel, met nog 2 voedingen wat ik prima vind.
Ik zou wel graag weer eens mijn avond terug willen hebben. Hoe hebben anderen die stap gemaakt? (zonder laten huilen methoden)
En dan de dag... Dat is een ander verhaal.
Ze doet alleen maar korte hazeslaapjes. En dat zou ik prima vinden als ze het daar goed op deed. Maar ze is eigenlijk voortdurend moe, gezien het gapen en snel na een voeding weer moe. Ze slaapt overdag hooguit 2 a 3 uurtjes verdeeld over hazeslaapjes.
Inslapen duurt ook overdag 30-60 minuten en dan slaapt ze 30-45 minuutjes en wordt wakker. Ik krijg haar met veel strijd soms wel weer in slaap voor nog eens zo'n slaapje. Maar zowel voor inslapen, als voor het aan elkaar rijgen van twee cycli, is veel huilen en strijd nodig. Ik ben langer aan het vechten dan dat ze slaapt.
We passen een vast ritueeltje toe, troosten zoveel mogelijk in de box/bedje, en proberen waar mogelijk regelmaat toe te passen.
Maar als ze echt niet kan slapen kan ik haar moeilijk met de koekepan slaan he? En al die strijd kost haar ook veel energie. En om nou een uur na de vorige fles alweer een fles te geven... Daar wordt ze misselijk van.
Daar gaat je RRR.
Ik zou wat meer met haar mee willen gaan. Ik bedoel, ik zou er minder gestresst onder zijn als ik een alternatief voor verder slapen had waar zij blij van wordt. Maar wat doe je met een kindje dat te vroeg wakker is en niet lang daarna blij blijft zonder fles en gewoon nog moe is. Eigenlijk ook niet zo wil spelen of knuffelen en echt niet meer in slaap te krijgen is (zelfs niet op arm of in de doek)?
Ze slaapt niet beter in de wandelwagen of draagdoek. Ook daar hazeslaapjes en dan vechten om eruit te mogen. Ze is een buikslaper en heeft een hekel aan inbakenen of zelfs een slaapzakje (te heet denk ik). Babynestjes op de bank doet ze niet aan.
We oefenen met haar eigen bedje af en toe, maar nog weinig succes daarmee. Box en cosleeper gaan het beste, als er maar iemand bij blijft.
Wanneer werd het bij jullie beter met slapen? En hoe losten jullie die gaten in de rust en regelmaat regels op?
Mijn meisje is inmiddels bijna 13 weken en ik begin me een beetje meer een moeder te voelen die weet wat ze doet. Langzaam beginnen we elkaar een beetje te leren kennen.
Toch blijven we een beetje emmeren met slapen en het strakke ritme van Rust, Reinheid en Regelmaat.
De nachten zijn wel flink vooruit gegaan. Al kan ik haar in de avond nog niet alleen laten slapen en zelf even op de bank gaan zitten. Ik stap nu samen met haar om 7 uur in bed en zij in de co-sleeper. Dan ben ik anderhalf tot twee uur bezig om haar in slaap te sussen. Tegenwoordig ligt ze een groot deel van die tijd wel rustig. Eerder was ze hele avonden helemaal overstuur. Ik kan niet weglopen of me zelfs maar omdraaien. En ze klooit veeeeeel met haar speentje. Maar ze is rustig. En daarna slaapt ze de rest van de nacht wel, met nog 2 voedingen wat ik prima vind.
Ik zou wel graag weer eens mijn avond terug willen hebben. Hoe hebben anderen die stap gemaakt? (zonder laten huilen methoden)
En dan de dag... Dat is een ander verhaal.
Ze doet alleen maar korte hazeslaapjes. En dat zou ik prima vinden als ze het daar goed op deed. Maar ze is eigenlijk voortdurend moe, gezien het gapen en snel na een voeding weer moe. Ze slaapt overdag hooguit 2 a 3 uurtjes verdeeld over hazeslaapjes.
Inslapen duurt ook overdag 30-60 minuten en dan slaapt ze 30-45 minuutjes en wordt wakker. Ik krijg haar met veel strijd soms wel weer in slaap voor nog eens zo'n slaapje. Maar zowel voor inslapen, als voor het aan elkaar rijgen van twee cycli, is veel huilen en strijd nodig. Ik ben langer aan het vechten dan dat ze slaapt.
We passen een vast ritueeltje toe, troosten zoveel mogelijk in de box/bedje, en proberen waar mogelijk regelmaat toe te passen.
Maar als ze echt niet kan slapen kan ik haar moeilijk met de koekepan slaan he? En al die strijd kost haar ook veel energie. En om nou een uur na de vorige fles alweer een fles te geven... Daar wordt ze misselijk van.
Daar gaat je RRR.
Ik zou wat meer met haar mee willen gaan. Ik bedoel, ik zou er minder gestresst onder zijn als ik een alternatief voor verder slapen had waar zij blij van wordt. Maar wat doe je met een kindje dat te vroeg wakker is en niet lang daarna blij blijft zonder fles en gewoon nog moe is. Eigenlijk ook niet zo wil spelen of knuffelen en echt niet meer in slaap te krijgen is (zelfs niet op arm of in de doek)?
Ze slaapt niet beter in de wandelwagen of draagdoek. Ook daar hazeslaapjes en dan vechten om eruit te mogen. Ze is een buikslaper en heeft een hekel aan inbakenen of zelfs een slaapzakje (te heet denk ik). Babynestjes op de bank doet ze niet aan.
We oefenen met haar eigen bedje af en toe, maar nog weinig succes daarmee. Box en cosleeper gaan het beste, als er maar iemand bij blijft.
Wanneer werd het bij jullie beter met slapen? En hoe losten jullie die gaten in de rust en regelmaat regels op?
donderdag 30 juli 2020 om 13:06
Nou ja mijn zoon vond er dus weinig aan, aan dat soort dingen, tot hij kon kruipen en zelf kon gaan spelen. Goddank leerde hij dat met 7 maanden, want we wisten echt niet wat we meemaakten zo zoet en vrolijk en lief als hij ineens was toen hij zelf ergens op af kon. Daarvoor was hij nauwelijks te vermaken gewoon.Mollebol1 schreef: ↑30-07-2020 12:58Overdag gaan de slaapjes niet op de klok hoor, maar op vermoeidheidsignalen. Die geeft ze vaak na 45 minuten wakker zijn.
Gapen, druk bewegen en piepen.
En dan volgt de strijd om slaap.
30-45 min slaap. Waarna ze nog steeds moe is. Huilen.
En dan kan ik kiezen. Niet uit de box halen en sussen tot ik doof ben of ze weer in slaap valt, werkt soms.
Of haar eruit halen en ondanks vermoeidheid spelen tot de fles weer kan, minimaal 2 uur na laatste voeding ivm reflux, maximaal geeft ze zelf maar aan. Ik maak haar nooit wakker omdat het "tijd is" oid.
Ik heb haar werkelijk nog nooit op kunnen pakken en dan een 2e keer neer kunnen leggen zonder voeding tussendoor.
Iemand vroeg nog wat er te spelen viel met een dame van 13 weken. Ik bedoel niet met een berg speelgoed alleen op een kleedje.
Maar samen liedjes zingen of even onder de mobiel, samen boekje lezen, op een kleedje met de voetjes in het gras voelen, op de arm en rondkijken, in de box voor haar spiegel, tegen mijn handen schoppen. Dat soort dingetjes vindt ze nu wel leuk hoor.
Vraagje... Is jullie baby bij de eerste gaap moe en moet naar bed? Of wacht je tot er meer signalen/moeheid is?
Ik zelf gaap ook wel eens en dan ren ik niet meteen naar mn bed. Maar de boekjes zeggen...
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
donderdag 30 juli 2020 om 13:06
@pergamon a ja dan had ik hem inderdaad anders gelezen dan jij bedoelde. Ben het volkomen met je eens 
@mollebol op een gegeven moment kon ik steeds beter inschatten wanneer hij echt moe was. Bij 13 weken twijfelde ik altijd nog heel erg hoor. En zelfs nu nog gok je wel eens verkeerd. Maar als mijn zoontje gaapt is hij eigenlijk al veel te moe. Hij moet al naar bed als hij een beetje hummig wordt en niet meer zelf wil spelen. Maarja, toen hij 13 weken was speelde hij nog niet zelf dus daar kon ik niks uit aflezen.
In het kort: Elk kindje is daar weer anders in volgens mij. De ene is nog lang niet moe bij gapen en die van ons dus al veel te moe. En tja, de boekjes... Die hebben me vooral stress bezorgd :p
@mollebol op een gegeven moment kon ik steeds beter inschatten wanneer hij echt moe was. Bij 13 weken twijfelde ik altijd nog heel erg hoor. En zelfs nu nog gok je wel eens verkeerd. Maar als mijn zoontje gaapt is hij eigenlijk al veel te moe. Hij moet al naar bed als hij een beetje hummig wordt en niet meer zelf wil spelen. Maarja, toen hij 13 weken was speelde hij nog niet zelf dus daar kon ik niks uit aflezen.
In het kort: Elk kindje is daar weer anders in volgens mij. De ene is nog lang niet moe bij gapen en die van ons dus al veel te moe. En tja, de boekjes... Die hebben me vooral stress bezorgd :p
donderdag 30 juli 2020 om 13:08
Een vast ritme is hier bij geen van de kinderen ooit gelukt (ja, in de kraamweek, toen ze nog moe waren van de bevalling en relatief veel sliepen). Ik heb het dus al gauw opgegeven, want ik werd er zelf niet vrolijk van.
Of mijn kinderen wel hadden leren slapen als ik langer had doorgezet: geen idee? Misschien wel, maar ik denk zelf van niet.
Mijn kinderen hebben zich als baby altijd met man en macht tegen slapen verzet, tot ze het niet meer hielden en KO gingen voor 45 min. En dan werden ze weer krijsend wakker (ik ben nog altijd stomverbaasd als ik filmpjes zie van baby's, die wakker worden en niet op alarmstand 10 krijsen. Ik snapte ook nooit het nut van een babyfoon, bij mij krijsten ze door 2 betonnen vloeren heen).
Avonden voor mijzelf had ik na de eerste verjaardag en bij jongste (die wat hardnekkiger was) na zijn tweede verjaardag. Daarna ook nooit meer problemen gehad met slapen, dus mijn kinderen waren gewoon wat traag met leren slapen.
Mijn tip is: doe vooral wat werkt. Bij mijn jongste vond ik het bestaan van de iPad ideaal (was er nog niet bij mijn oudere kinderen). Ik wandelde en kon internetten tegelijk en ik heb uren met een draagdoek door de wijk gelopen met alle kinderen. Bij mijn jongste ging ik een keer per week babyzwemmen, ik bleef daarna nog 1-2 uur spelen in het zwembad, dan nog een rondje over de markt en dan een kwartier met de auto naar huis: daarna kon ik hem uit de auto op bed leggen en sliep hij nog minimaal een uur door: hoezee!
Of mijn kinderen wel hadden leren slapen als ik langer had doorgezet: geen idee? Misschien wel, maar ik denk zelf van niet.
Mijn kinderen hebben zich als baby altijd met man en macht tegen slapen verzet, tot ze het niet meer hielden en KO gingen voor 45 min. En dan werden ze weer krijsend wakker (ik ben nog altijd stomverbaasd als ik filmpjes zie van baby's, die wakker worden en niet op alarmstand 10 krijsen. Ik snapte ook nooit het nut van een babyfoon, bij mij krijsten ze door 2 betonnen vloeren heen).
Avonden voor mijzelf had ik na de eerste verjaardag en bij jongste (die wat hardnekkiger was) na zijn tweede verjaardag. Daarna ook nooit meer problemen gehad met slapen, dus mijn kinderen waren gewoon wat traag met leren slapen.
Mijn tip is: doe vooral wat werkt. Bij mijn jongste vond ik het bestaan van de iPad ideaal (was er nog niet bij mijn oudere kinderen). Ik wandelde en kon internetten tegelijk en ik heb uren met een draagdoek door de wijk gelopen met alle kinderen. Bij mijn jongste ging ik een keer per week babyzwemmen, ik bleef daarna nog 1-2 uur spelen in het zwembad, dan nog een rondje over de markt en dan een kwartier met de auto naar huis: daarna kon ik hem uit de auto op bed leggen en sliep hij nog minimaal een uur door: hoezee!
donderdag 30 juli 2020 om 13:08
De draagdoek en maxicosi werken hier helaas niet. Niet beter dan de box in elk geval.
Nogmaals, ik probeer haar geen vaste tijden op te leggen he?
Chantilly reageerde goed, het gaat om het moe wakker worden en de tijd tot het weer lukt om te slapen. Meestal na de volgende voeding. Je zit dan met een wakkere baby die moe is.
Ze valt eigenlijk nergens meer vanzelf in slaap. Zelfs op mij neem ik haar in een soort houtgreep en dan valt ze na 3 kwartier langzaam aan in slaap.
Dat mis ik soms wel. In die eerste weekjes viel ze van voeden in slaap of gewoon op de arm oid. Dat is nu gewoon niet meer.
Nogmaals, ik probeer haar geen vaste tijden op te leggen he?
Chantilly reageerde goed, het gaat om het moe wakker worden en de tijd tot het weer lukt om te slapen. Meestal na de volgende voeding. Je zit dan met een wakkere baby die moe is.
Ze valt eigenlijk nergens meer vanzelf in slaap. Zelfs op mij neem ik haar in een soort houtgreep en dan valt ze na 3 kwartier langzaam aan in slaap.
Dat mis ik soms wel. In die eerste weekjes viel ze van voeden in slaap of gewoon op de arm oid. Dat is nu gewoon niet meer.
donderdag 30 juli 2020 om 13:10
Ze slaapt sinds 8 weken altijd op de buik. Kan haar hoofd ook goed draaien en opdrukken lukt haar ook vermoeid erg goed. Consultatiebureau raadde me het zelfs aan, omdat ze op haar rug steeds spuug zat weg te reutelen en helemaal niet in slaap viel. Ze ligt snachts vlak naast me, dat scheelt ook wel.Suykerspin schreef: ↑30-07-2020 12:41Je schrijft dat je baby een buikslaper is? Heb je er wel eens over nagedacht om haar overdag op haar buik in de box te laten slapen? Onze dochter was (en is nu met 1,5) nog steeds een buikslaper en tegen alle adviezen in zijn we begonnen om haar overdag, in het zicht, op haar buik te laten slapen. Toen we er wat meer vertrouwen in kregen hebben we haar ook s nachts op dr buik gelegd. Toen kon ze ineens prima inslapen en lekker doorslapen. Ik weet dat het tegen de gangbare adviezen in is, maar misschien vind je het toch iets om over na te denken?
donderdag 30 juli 2020 om 13:11
Hier ook alle boeken de deur uit gedaan haha. Die waren duidelijk geschreven voor mensen met veel betere baby’s dan die van mij.
@TO: ik kan me niet meer goed herinneren wat mijn zoon’s vermoeidheidssignalen waren op die leeftijd. Nu zegt hij ‘ik ben moe, ik wil naar bed,’ dat helpt wel
Volgens mij wreef hij toen vooral in zijn oogjes als hij moe was. Denk ik. Misschien. Sorry kan het me echt niet meer herinneren, haha.
@TO: ik kan me niet meer goed herinneren wat mijn zoon’s vermoeidheidssignalen waren op die leeftijd. Nu zegt hij ‘ik ben moe, ik wil naar bed,’ dat helpt wel
Volgens mij wreef hij toen vooral in zijn oogjes als hij moe was. Denk ik. Misschien. Sorry kan het me echt niet meer herinneren, haha.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
donderdag 30 juli 2020 om 13:12
Fijn dat je al zoveel realistische antwoorden hebt! Onze dochter moest de eerste maanden medicatie dmv 2 prikken per dag en daar kreeg ze dan weer kramp van, het gehuil ging door merg en been en kon héél lang aanhouden. Itt sommige kinderen kon ze eerst alleen plat slapen en wilde niet gedragen worden, dus ging ik eerst met haar op schoot zitten wiegen en daarna met de wagen wandelen. Ik heb iedere straat en park in onze wijk en onze stad rondgewandeld met haar, ook veel op terrassen gezeten. Zonder slaapzak of te vast dekentje, ze wilde los. Oordoppen werken ook goed voor jezelf voor je eigen mentale gezondheid! Kan echt een life saver zijn. Na 4 maanden kwam er overdag al véél meer een ritme in, 's avonds en 's nachts heeft het nog wel even geduurd, goede en slechte dagen en weken. Tot een maand of 8 ging ze vaak pas om 21uur echt 'de nacht in', om zich dan nog 0-1-2-3 keer te melden tot de volgende ochtend.
De 'wakkertijden' hebben ons wel, zeker vanaf die 4 maanden, echt geholpen met een tevredener baby. Maar van regelmaat was nog zeker geen sprake. Sterkte en je kunt t. Ze veranderen zo veel iedere week in die periode, dat je je over 2 weken waarschijnlijk weer iets geheel anders afvraagt.
De 'wakkertijden' hebben ons wel, zeker vanaf die 4 maanden, echt geholpen met een tevredener baby. Maar van regelmaat was nog zeker geen sprake. Sterkte en je kunt t. Ze veranderen zo veel iedere week in die periode, dat je je over 2 weken waarschijnlijk weer iets geheel anders afvraagt.
donderdag 30 juli 2020 om 13:13
Ik merk bij mezelf dat ik er makkelijker mee kan omgaan dat onze zoon slecht slaapt, nu ik weet dat hij het nog moet leren (net zoals lopen etc). En omdat ik rustiger ben, gaat het gek genoeg ook allemaal opeens fijner. Hij kan het nog niet. En dat is prima. Het komt, net zoals hij gaat kruipen/lopen/praten op zijn eigen tijd, zo gaat hij ook rustig in slaap vallen op zijn eigen tijd.
(Overigens zit ik juichend op de bank hoor, want vanochtend voor het allereerst echt een goede slaap boven gedaan en ik had zowaar tijd voor thee met een koekje in alle rust. Ik voel me herboren)
donderdag 30 juli 2020 om 13:13
Volgens mij hebben die van mij nog nooit vermoeidheidssignalen afgegeven!lux- schreef: ↑30-07-2020 13:11Hier ook alle boeken de deur uit gedaan haha. Die waren duidelijk geschreven voor mensen met veel betere baby’s dan die van mij.
@TO: ik kan me niet meer goed herinneren wat mijn zoon’s vermoeidheidssignalen waren op die leeftijd. Nu zegt hij ‘ik ben moe, ik wil naar bed,’ dat helpt wel
Volgens mij wreef hij toen vooral in zijn oogjes als hij moe was. Denk ik. Misschien. Sorry kan het me echt niet meer herinneren, haha.
Die vielen altijd drinkend in slaap.
donderdag 30 juli 2020 om 13:14
Go with the flow en niet denken in hoe het hoort. Elke baby is anders
Die van mij heeft de eerste 3 maanden aan mij of mijn man vastgeplakt gezeten, dag en nacht. Hij was een buikslaper (en dat is hij nog steeds) en op zijn rug wilde hij gewoon niet. Overdag lieten we hem (in het zicht) op zijn buik slapen en 's nachts lag hij bovenop ons (op zijn buik). En ineens, van de een op de andere dag, sliep hij in zijn eigen bed en door (en op zijn rug tot het moment dat hij zelf kon omdraaien)
Niets voor hoeven te doen.....
Overdag heeft hij altijd hazenslaapjes gedaan totdat hij ongeveer 1 jaar was. Toen ging hij 's middags ineens langer slapen.
Op de opvang mocht hij volgens de protocollen niet op zijn buik slapen. Hij sliep daar heel goed in een babyhangmat.
Wat hij ook geweldig vond was een tipi voor baby's. Ik denk dat hij het fijn vond dat het niet zo open was en wat meer geborgen.
En waar hij zich uren mee vermaakt heeft is het ouderwetse activity center van Fisher Price .Dat is een favoriet geweest vanaf zijn geboorte tot ongeveer 1 jaar. daarna kwamen de auto's
Die van mij heeft de eerste 3 maanden aan mij of mijn man vastgeplakt gezeten, dag en nacht. Hij was een buikslaper (en dat is hij nog steeds) en op zijn rug wilde hij gewoon niet. Overdag lieten we hem (in het zicht) op zijn buik slapen en 's nachts lag hij bovenop ons (op zijn buik). En ineens, van de een op de andere dag, sliep hij in zijn eigen bed en door (en op zijn rug tot het moment dat hij zelf kon omdraaien)
Niets voor hoeven te doen.....Overdag heeft hij altijd hazenslaapjes gedaan totdat hij ongeveer 1 jaar was. Toen ging hij 's middags ineens langer slapen.
Op de opvang mocht hij volgens de protocollen niet op zijn buik slapen. Hij sliep daar heel goed in een babyhangmat.
Wat hij ook geweldig vond was een tipi voor baby's. Ik denk dat hij het fijn vond dat het niet zo open was en wat meer geborgen.
En waar hij zich uren mee vermaakt heeft is het ouderwetse activity center van Fisher Price .Dat is een favoriet geweest vanaf zijn geboorte tot ongeveer 1 jaar. daarna kwamen de auto's
donderdag 30 juli 2020 om 13:14
Heeft ze geen honger? Op een gegeven moment merkte ik dat dochter zowel voor als na het slapen melk nodig had. Bij ons hielp het erg om een paar extra voedingen te geven. Zonder de voeding voor het slapen viel ze niet goed in slaap, en na het slapen werd ze chagrijnig als ze niet meteen eten kreeg (ze is inmiddels 20 maanden en ze moet nog steeds meteen eten na het slapen anders is ze niet te genieten, snickermomentjes noemen we dat). Ik gaf wel borstvoeding trouwens en dochter dronk vaak maar niet zo veel per keer.
Wow, wat zie jij er vandaag geweldig uit!
donderdag 30 juli 2020 om 13:14
lux- schreef: ↑30-07-2020 13:11Hier ook alle boeken de deur uit gedaan haha. Die waren duidelijk geschreven voor mensen met veel betere baby’s dan die van mij.
@TO: ik kan me niet meer goed herinneren wat mijn zoon’s vermoeidheidssignalen waren op die leeftijd. Nu zegt hij ‘ik ben moe, ik wil naar bed,’ dat helpt wel
Volgens mij wreef hij toen vooral in zijn oogjes als hij moe was. Denk ik. Misschien. Sorry kan het me echt niet meer herinneren, haha.
Die van mij heeft een soort "homo handje" als hij moet wordt
Echt 1 zo'n hangend handje waar hij dan een soort zwierig zwiepje mee maakt. Duurde LANG voordat ik doorhad dat het 'ik ben moe' betekende.
donderdag 30 juli 2020 om 13:15
Dat moe wakker worden hebben wij ook de eerste maanden gehad. Hij sliep soms wel 6 keer op een dag, omdat elk slaapje te kort was. Ik werd er gek van, zes slaapjes en elk slaapje weer drama bij het in slaap vallen.. tussen de slaapjes door had ik beter geen ritme, want er was toch geen pijl op te trekken. Dus soms even een rondje buiten wandelen, in de hoop dat hij daarna weer wat beter zou slapen. Soms spelen of naar plaatjes met patronen kijken, maar dat duurt ook maar een minuut of tien. Dus tja, het was altijd een beetje zoeken en proberen mee niet al druk te maken over het drama dat het volgende slaapje met zich zou gaan brengen.
Dus verder niet echt tips, behalve dat ik het herken en dat het mij dus eerst gaf om iig de boekjes los te laten en erop te vertrouwen dat je elkaar steeds beter gaat leren kennen.
Dus verder niet echt tips, behalve dat ik het herken en dat het mij dus eerst gaf om iig de boekjes los te laten en erop te vertrouwen dat je elkaar steeds beter gaat leren kennen.
donderdag 30 juli 2020 om 13:15
Ik heb niet alles gelezen maar dat stomme advies van "alles in een bepaalde volgorde: slapen, drinken, luier, spelen" vind ik totale onzin en ellende.
In de praktijk is het namelijk meer: slapen, drinken, luier, door verschonen na drinken kotst meneer de hele boel onder, schoonmaken, huilen want lege maag, toch maar nog een kleine voeding (oh nee, dat mag niet want moet na het slapen), baby valt gezellig aan de borst in slaap (mag ook al niet ook al is dat het meest natuurlijke wat er is), vervolgens baby wakker met een poepluier (doe je dan 'verplicht' nóg een voeding?), etc etc.
Nou ja, je begrijpt 't wel, er klopt nooit wat van. Meteen de prullenbak in die ellendige schema's en gewoon je kind volgen. Werden wij allemaal veel gelukkiger van
In de praktijk is het namelijk meer: slapen, drinken, luier, door verschonen na drinken kotst meneer de hele boel onder, schoonmaken, huilen want lege maag, toch maar nog een kleine voeding (oh nee, dat mag niet want moet na het slapen), baby valt gezellig aan de borst in slaap (mag ook al niet ook al is dat het meest natuurlijke wat er is), vervolgens baby wakker met een poepluier (doe je dan 'verplicht' nóg een voeding?), etc etc.
Nou ja, je begrijpt 't wel, er klopt nooit wat van. Meteen de prullenbak in die ellendige schema's en gewoon je kind volgen. Werden wij allemaal veel gelukkiger van
donderdag 30 juli 2020 om 13:17
Jouw verhaal doet me lachenAlecta schreef: ↑30-07-2020 13:08Een vast ritme is hier bij geen van de kinderen ooit gelukt (ja, in de kraamweek, toen ze nog moe waren van de bevalling en relatief veel sliepen). Ik heb het dus al gauw opgegeven, want ik werd er zelf niet vrolijk van.
Of mijn kinderen wel hadden leren slapen als ik langer had doorgezet: geen idee? Misschien wel, maar ik denk zelf van niet.
Mijn kinderen hebben zich als baby altijd met man en macht tegen slapen verzet, tot ze het niet meer hielden en KO gingen voor 45 min. En dan werden ze weer krijsend wakker (ik ben nog altijd stomverbaasd als ik filmpjes zie van baby's, die wakker worden en niet op alarmstand 10 krijsen. Ik snapte ook nooit het nut van een babyfoon, bij mij krijsten ze door 2 betonnen vloeren heen).
Avonden voor mijzelf had ik na de eerste verjaardag en bij jongste (die wat hardnekkiger was) na zijn tweede verjaardag. Daarna ook nooit meer problemen gehad met slapen, dus mijn kinderen waren gewoon wat traag met leren slapen.
Mijn tip is: doe vooral wat werkt. Bij mijn jongste vond ik het bestaan van de iPad ideaal (was er nog niet bij mijn oudere kinderen). Ik wandelde en kon internetten tegelijk en ik heb uren met een draagdoek door de wijk gelopen met alle kinderen. Bij mijn jongste ging ik een keer per week babyzwemmen, ik bleef daarna nog 1-2 uur spelen in het zwembad, dan nog een rondje over de markt en dan een kwartier met de auto naar huis: daarna kon ik hem uit de auto op bed leggen en sliep hij nog minimaal een uur door: hoezee!
donderdag 30 juli 2020 om 13:18
Oh ja, en hier ook de eerste maanden alleen bovenop ons geslapen. Heb me maanden druk gemaakt over Hoe we dat gingen afleren en hij 'móet' toch zelf leren inslapen (want dat hoorde en las ik overal).
Zodra zoon er aan toe was ging het helemaal vanzelf, geen centje pijn. Nu wijst hij naar zijn bed en zegt 'Pietje bed' en gaat erin, kletst wat en slaapt.
Het wordt beter
Zodra zoon er aan toe was ging het helemaal vanzelf, geen centje pijn. Nu wijst hij naar zijn bed en zegt 'Pietje bed' en gaat erin, kletst wat en slaapt.
Het wordt beter
donderdag 30 juli 2020 om 13:18
Haha, zooooo herkenbaar! Geniet er van, je hebt het verdiend! Hoe blij kan je dan zijn hèPergamon schreef: ↑30-07-2020 13:13Ik merk bij mezelf dat ik er makkelijker mee kan omgaan dat onze zoon slecht slaapt, nu ik weet dat hij het nog moet leren (net zoals lopen etc). En omdat ik rustiger ben, gaat het gek genoeg ook allemaal opeens fijner. Hij kan het nog niet. En dat is prima. Het komt, net zoals hij gaat kruipen/lopen/praten op zijn eigen tijd, zo gaat hij ook rustig in slaap vallen op zijn eigen tijd.
(Overigens zit ik juichend op de bank hoor, want vanochtend voor het allereerst echt een goede slaap boven gedaan en ik had zowaar tijd voor thee met een koekje in alle rust. Ik voel me herboren)
donderdag 30 juli 2020 om 13:26
Waar je al niet gelukkig van kan worden nu he? Haha!
Overigens... Nu ik lekker zit te forummen besluit madam voor het eerst sinds een paar weken even inmiddels al 2 uur overdag te slapen in de box.
Zit steeds te kijken of ze nog wel ademt.
Vind het zo fijn voor haar! Volgens mij had ze het echt nodig.
donderdag 30 juli 2020 om 13:29
Je kunt ook gewoon uitproberen. Dat vaste ritme werkt (nu) niet, dan doe je weer wat anders. Wij deden alles om te proberen baby, en daarmee onszelf, tevreden te houden. De ene keer werkte het één en dan weer iets anders. En vaak helemaal niks en was het de hele avond huilen bij papa en mama. Heftige maanden!
Pfff ik zie mij nog baby in de wandelwagen over het rooster van de convectorput heen en weer rijden
Pfff ik zie mij nog baby in de wandelwagen over het rooster van de convectorput heen en weer rijden
donderdag 30 juli 2020 om 13:29
Grappig trouwens hoe veel kindjes gewoon vanzelf in hun eigen bed gingen slapen en ook makkelijker insliepen of wat langer gingen slapen.
Hoe merk je dan dat je kindje vanzelf in zn eigen bedje gaat slapen? Ik bedoel ze lopen daar niet vanzelf heen nog.... Gewoon blijven proberen en dan lukt het een keer wel?
Hoe merk je dan dat je kindje vanzelf in zn eigen bedje gaat slapen? Ik bedoel ze lopen daar niet vanzelf heen nog.... Gewoon blijven proberen en dan lukt het een keer wel?
donderdag 30 juli 2020 om 13:33
Dat inderdaadMollebol1 schreef: ↑30-07-2020 13:29Grappig trouwens hoe veel kindjes gewoon vanzelf in hun eigen bed gingen slapen en ook makkelijker insliepen of wat langer gingen slapen.
Hoe merk je dan dat je kindje vanzelf in zn eigen bedje gaat slapen? Ik bedoel ze lopen daar niet vanzelf heen nog.... Gewoon blijven proberen en dan lukt het een keer wel?
ik dacht echt dat die van mij nooit in zijn eigen bedje zou gaan slapen. Destijds ook een topic over geopend. En ineens deed hij het, niets voor hoeven te doen. Nu mis ik de periode stiekem wel een beetje dat hij 's nachts bovenop ons sliep. 
Voordat je het weet hebben ze het geduld niet meer of lekker tegen je aan te liggen en is het een uitzondering als ze het wel doen.
donderdag 30 juli 2020 om 13:33
Ja zo deden wij dat wel met dingen die niet lukten. Gewoon na een paar dagen of volgende week weer es proberen. Niet morgen, dat zorgde alleen maar voor frustratie als het dag na dag niet lukte.Mollebol1 schreef: ↑30-07-2020 13:29Grappig trouwens hoe veel kindjes gewoon vanzelf in hun eigen bed gingen slapen en ook makkelijker insliepen of wat langer gingen slapen.
Hoe merk je dan dat je kindje vanzelf in zn eigen bedje gaat slapen? Ik bedoel ze lopen daar niet vanzelf heen nog.... Gewoon blijven proberen en dan lukt het een keer wel?
donderdag 30 juli 2020 om 13:36
Mijn drie kinderen gingen met 13 weken nooit om 1900 “naar bed”.
Op z’n vroegst ging ik rond 20:00 met ze aan de slag, en dan was ik op z’n vroegst om 21:00 “vrij” dus dat kind zelf lag te slapen en ik weg kon lopen. Bij alle drie had ik bij die leeftijd dus niet echt een eigen avond.
Pas rond een half jaar ging werd dat proces steeds korter. Dan komt er (ter waarschuwing
)daarna ergens nog een terugval, dat ze ineens niet meer gaan slapen als ze dat wel deden. Ook dat gaat over.
Op z’n vroegst ging ik rond 20:00 met ze aan de slag, en dan was ik op z’n vroegst om 21:00 “vrij” dus dat kind zelf lag te slapen en ik weg kon lopen. Bij alle drie had ik bij die leeftijd dus niet echt een eigen avond.
Pas rond een half jaar ging werd dat proces steeds korter. Dan komt er (ter waarschuwing
)daarna ergens nog een terugval, dat ze ineens niet meer gaan slapen als ze dat wel deden. Ook dat gaat over.
Een zebra is geen paard met strepen
donderdag 30 juli 2020 om 13:38
Ik kan er nu ook om lachen
. Destijds lang niet altijd, vooral niet als je een vriendin hebt, die klaagde dat het met een baby zo saai was, omdat het kind zoveel sliep, ze had wel genoeg boeken gelezen 
. Mijn geluk was dat ik na de eerste ellende nooit meer gedoe met slapen heb gehad, al hebben ze mij nooit gezegd dat ze moe waren en naar bed wilden en waren de middagslaapjes er ook snel af.
anoniem_380947 wijzigde dit bericht op 30-07-2020 13:40
4.42% gewijzigd
