Wat heeft een diagnose jouw kind gebracht? HB/AD(H)D/Autisme

lenthe_ zondag 13 oktober 2024 om 07:24

Al jarenlang vermoed ik dat er 'iets' aan de hand is bij onze 5-jarige. Het is een ontzettend leuk en lief kind, maar heeft veel onrust en is ook (voor wat wij kunnen zien) erg intelligent.
We zijn veel in gesprek geweest met de opvang en inmiddels hebben we regelmatig gesprekken op school over hoe kind het beste te begeleiden. Vaak gaat het prima, maar het is soms hard werken voor ons.
Zelf vermoed ik dat er misschien een diagnose aan vast zit, maar ik merk dat de instanties terughoudend zijn in testen, want: kind is wie hij is en zal niet veranderen als er ineens een sticker op zit.

Wat heeft het jullie opgeleverd nadat er wel getest is bij jullie kind?
Mocht er ad(h)d uitkomen, is Ritalin dan een optie? Ervaringen?
Ervaring met een autismevorm?
Of wat heeft de sticker 'hoogbegaafdheid' jullie gebracht?
Of had je het allemaal liever niet geweten?
Als je het opniew zou moeten doen, zou je je kind opnieuw willen laten testen? En zo ja, op welke leeftijd? Is 5 nog te jong?

Lento zondag 13 oktober 2024 om 10:15

pompelmoentje schreef: ↑
13-10-2024 10:14
De helft van de klas heeft een label.
Dochter wilde op haar 15de getest worden, er kwam add uit. Medicijnen hielpen enigszins maar vlakten ook af, het ging ten koste van haar creativiteit. De voordelen wogen niet op tegen de nadelen.
En o ja, als je rijexamens moet doen, ben je een hoop extra geld en tijd kwijt met een diagnose.

Dat is wel iets om rekening mee te houden. Heel veel geld voor een nietszeggend onderzoek/goedkeuring.

Lento zondag 13 oktober 2024 om 10:17

Solomio schreef: ↑
13-10-2024 10:14
Diagnoses zouden m.i. ook helemaal niet nodig zijn als we bereid zouden zijn om echt eens individueel naar mensen te kijken en ze de ruimte te geven om zich echt individueel te ontwikkelen.

Ons schoolsysteem is ontzettend star en rigide (zoals onze hele maatschappij): kun je niet voldoen aan wat er verwacht wordt? Dat nemen we pas serieus als er een diagnose is.

En als je dan weet hoe zo'n diagnose gesteld wordt: ow, je kunt niet mee volgens de verwachtingen, nou, dan mankeer je..... [neem een diagnose].

Het is een zichzelf instandhoudend wiel.

Mwaoh, mijn ervaring is juist dat school ontzettend meedenkend en flexibel is. Alleen dat soms niet exact duidelijk is wat helpend is voor een kind.

Solomio zondag 13 oktober 2024 om 10:17

Frizz schreef: ↑
13-10-2024 09:28

Mijn zoon is inmiddels aardig beschadigd geraakt en trauma-gedrag kan makkelijker verward worden met ASS.

Aangezien ASS een gedragsdiagnose is, kan die diagnose dus prima ook gegeven worden.
DSM-diagnoses zeggen namelijk niets over de oorzaak.

Eigenlijk zegt de DSM: je gedraagt je autistisch, dus je krijgt de diagnose autisme.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Solomio zondag 13 oktober 2024 om 10:18

Lento schreef: ↑
13-10-2024 10:17
Mwaoh, mijn ervaring is juist dat school ontzettend meedenkend en flexibel is. Alleen dat soms niet exact duidelijk is wat helpend is voor een kind.

Een diagnose zorgt er niet voor dat ineens wel duidelijk is wat helpend is voor een kind, omdat dat ook verschilt per kind.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Sabine zondag 13 oktober 2024 om 10:20

pompelmoentje schreef: ↑
13-10-2024 10:14
De helft van de klas heeft een label.
Dochter wilde op haar 15de getest worden, er kwam add uit. Medicijnen hielpen enigszins maar vlakten ook af, het ging ten koste van haar creativiteit. De voordelen wogen niet op tegen de nadelen.
En o ja, als je rijexamens moet doen, ben je een hoop extra geld en tijd kwijt met een diagnose.

Dochter wilde getest worden?
Waarom? En was er een reden dat je daarin mee ging?

Biebeltje zondag 13 oktober 2024 om 10:20

Ik heb zelf op latere leeftijd de diagnose ASS gekregen. Zag dit ook bij zoon, maar was van mening dat we het zelf wel konden begeleiden. Zolang er geen (grote) problemen waren zag ik het nut van een diagnose voor hem niet in.

School had uiteindelijk wel problemen met hem waardoor hij in groep 4 via school een IQ test heeft gedaan (meerbegaafd, maar met een Vp-kloof). Aan de ene kant om te kijken of daar de problemen vandaan kwamen, aan de andere kant zodat hij misschien beter passende hulp kon krijgen.
Hierna toch het advies hem verder te laten onderzoeken. En daar kwam zoals verwacht ASS uit.
Hij heeft het geluk gehad ondanks een IQ uitslag <135 in een speciale (hb)klas te mogen waar hij helemal is opgebloeid.

En zeker nu op het VO maakt het echt wel verschil. Meer begrip en meer hulpmogelijkheden.

LaFleurNoire zondag 13 oktober 2024 om 10:24

Frizz schreef: ↑
13-10-2024 10:06
Men zegt zelfs vaak dat een diagnose bij kinderen maar 2 jaar geldig is. Ik ben flink in verweer gegaan omdat werd gesteld dat mijn zoon opnieuw getest moest worden om die reden. ‘Voor het dossier’. Doei.

Daar heb ik nog nooit iets over gehoord.
Als kinderen zo jong zijn als mijn zoon was, zijn sommige zaken simpelweg nog niet te testen, daarom werd aangegeven dat zoon rond een jaar of 9 nog een keer getest kon worden. Daarna is er nooit meer iets gezegd over een test.

Star⁴ zondag 13 oktober 2024 om 10:24

Paska schreef: ↑
13-10-2024 09:46
Het allergrootste nadeel van een etiketje is dat je kind het de rest van zijn leven met zich meeneemt. Hij heeft namelijk al op jonge leeftijd geleerd dat hij afwijkt van de rest. Daarmee zet je hem al op achterstand.

Mijn kind en man zien/ervaren dit totaal niet zo.

Lento zondag 13 oktober 2024 om 10:24

Solomio schreef: ↑
13-10-2024 10:18
Een diagnose zorgt er niet voor dat ineens wel duidelijk is wat helpend is voor een kind, omdat dat ook verschilt per kind.

Dat klopt, maar mogelijk kan een diagnose wel voor wat meer begrip vanuit de buitenwereld zorgen.

En wellicht ook voor ons, waarbij de grootste vraag voor ons is of we ons kind overvragen of juist niet.

Koettie zondag 13 oktober 2024 om 10:26

Mijn ex heeft pas de diagnose gehad op zijn 28ste. ASS met disharmonisch profiel. Hij werd chronisch onder-en overschat tegelijk. Heeft veel gedaan voor zijn zelfbeeld en hem houvast gegeven vooral met werken. Zijn verwerkingssnelheid was hoog maar verbale iq stuk lager. Zodra hij iets begreep ging het razendsnel, maar het begrijpen liep vaak vast op het verbale stuk. Heel ingewikkeld en hij had het graag eerder geweten.

Door zijn intelligentie heeft hij veel gedrag aangeleerd (oa oogcontact en andere sociale normen) maar kostte een hoop energie.

koettie wijzigde dit bericht op 13-10-2024 10:31

14.49% gewijzigd

Solomio zondag 13 oktober 2024 om 10:27

Lento schreef: ↑
13-10-2024 10:24
Dat klopt, maar mogelijk kan een diagnose wel voor wat meer begrip vanuit de buitenwereld zorgen.

En wellicht ook voor ons, waarbij de grootste vraag voor ons is of we ons kind overvragen of juist niet.

Mijn ervaring is dat het hebben van een diagnose kan zorgen voor begrip, maar ook voor stigma.
Het niet hebben van een diagnose zorgt dus voor minder begrip, maar ook minder stigma.

Ik ervaar dus zowel voordelen als nadelen van een diagnose.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

LaFleurNoire zondag 13 oktober 2024 om 10:28

Solomio schreef: ↑
13-10-2024 10:07
Diagnoses kunnen ervoor zorgen dat er adequate hulp kan komen.
Maar als er geen grote problemen zijn voegt een diagnose m.i. niets toe.

Mijn neefje zal ongetwijfeld de diagnose ASS krijgen als er een test op hem losgelaten wordt. Dat weten zijn ouders en school. Maar hij loopt tot nu toe thuis en op school niet tegen grote problemen aan, ze weten hoe ze met hem om moeten gaan en dat is prima. Voor hem en hen voegt het idd niets toe.

Frizz zondag 13 oktober 2024 om 10:36

Lento schreef: ↑
13-10-2024 10:11
We wonen niet bepaald in de Randstad .

We hebben nu de keuze gemaakt (of dat een juiste keuze is: geen idee)om iemand met een bredere achtergrond er naar te laten kijken. Daarbij speelt (on)bewust mijn ervaring met een van mijn andere kinderen mee, waarbij op een gegeven moment alles aan HB werd opgehangen, terwijl het er nu op lijkt dat een deel van de problematiek een andere oorzaak lijkt te hebben (het gaat hierbij overigens niet om iets als ASS/ADHD).

Uiteindelijk gaat het natuurlijk om een aanpak die helpend is voor het kind en daar worstelen wij (en niet alleen wij) enorm mee. Voorheen wist ik van mijzelf wel redelijk intuïtief wat een passende aanpak was, maar sinds stress én wellicht aankomende puberteit werkte deze aanpak niet meer. Misschien bieden de uitkomsten van de observatie en het onderzoek aanknopingspunten voor ons (dat hopen we). Indien het puberteit is, dan verloopt deze toch wat anders en heftiger dan die van mijn andere kinderen (waar het overigens ook wel flink aanpoten was).

Het klinkt ingewikkeld. Ik herken het hoor, op een andere manier. Soms lijken er geen oplossingen te zijn, ofzo.

•

Frizz zondag 13 oktober 2024 om 10:38

Solomio schreef: ↑
13-10-2024 10:17
Aangezien ASS een gedragsdiagnose is, kan die diagnose dus prima ook gegeven worden.
DSM-diagnoses zeggen namelijk niets over de oorzaak.

Eigenlijk zegt de DSM: je gedraagt je autistisch, dus je krijgt de diagnose autisme.

Ja dat klopt. Alhoewel men er volgens mij nog steeds vanuit gaat dat je autistisch (geboren) bent wanneer je je autistisch gedraagt.
En een ASS-aanpak is niet perse helpend voor bv hoogbegaafde kinderen met een trauma. Integendeel zelfs.

•

Sabine zondag 13 oktober 2024 om 10:40

LaFleurNoire schreef: ↑
13-10-2024 10:28
Mijn neefje zal ongetwijfeld de diagnose ASS krijgen als er een test op hem losgelaten wordt. Dat weten zijn ouders en school. Maar hij loopt tot nu toe thuis en op school niet tegen grote problemen aan, ze weten hoe ze met hem om moeten gaan en dat is prima. Voor hem en hen voegt het idd niets toe.

Je gaat alleen je kind laten testen als het kind problemen ervaart lijkt me.
Onze dochter liep helemaal vast. Ze zat flink met zichzelf in de knoop. Ze is bij jeugdzorg beland en daar kwam autisme uit. Wij hadden hier zelf nooit aan gedacht. Konden ons er in het begin ook niet in vinden. Dit kwam omdat onze kijk op autisme te eenzijdig was.

Biebeltje zondag 13 oktober 2024 om 10:41

Zoon heeft trouwens best een schooltrauma opgelopen door alles.
Vind het bewonderenswaardig te zien hoe hij ondanks alle ellende toch nog elke dag met plezier naar school gaat. (Alleen die andere kinderen hoeven van hem dan weer niet).

Anoniem_672bb4a395dd7 zondag 13 oktober 2024 om 10:45

Of te wel, het kan je kind helpen. Maar niet altijd is alles oplosbaar daarna of helpend, dat verschilt gewoon per kind/mens.

Het kan veel begrip en hulp geven maar sommige mensen doen wel eens vervelend over de labels/diagnoses/benamingen.
Maar vaak zijn dat de mensen die zonder kennis van een benaming/label/diagnose ook vervelend doen over het gedrag of denkwijzes van zo'n persoon/kind.

Dus of je daar vanaf moet laten hangen?

Kleinezon zondag 13 oktober 2024 om 10:45

Wij zitten nog in een tussenfase met onze dochter (9). Dat er iets is, is vanaf dreumesfase helder. Bij ons was de mogelijkheid tot een screening. Daar kwam uit dat ons vermoeden van add waarschijnlijk wel in de goede richting ligt. Daarnaast is er ook een zeer trage verwerkingssnelheid. Dat was iets wat we wel 'voelde', maar niet goed konden duiden.

Wij hebben dus wat geleerd over onze dochter èn het heeft ons ook meer mogelijkheden gegeven dingen uit te leggen. School zag nooit echt iets bijzonders. De bevestiging dat ons gevoel klopte hielp al. Dochter leest inmiddels ook over add en de tools daarvoor lijken haar echt te helpen.

De begeleiding nav onze screening was niet om over naar huis te schrijven verder.

Nu overwegen we toch de stap verder te zetten richting echte diagnostiek.

Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow

Flipflop zondag 13 oktober 2024 om 10:54

Paska schreef: ↑
13-10-2024 09:46
Het allergrootste nadeel van een etiketje is dat je kind het de rest van zijn leven met zich meeneemt. Hij heeft namelijk al op jonge leeftijd geleerd dat hij afwijkt van de rest. Daarmee zet je hem al op achterstand.

Onzin. Het kind zal juist begrijpen waarom of waardoor het "afwijkt van de rest".

En die achterstand kan in theorie juist voorsprong worden, omdat je vanuit het label kunt kan handelen door psycho educatie en het bieden van handvaten. Niks doen kan juist zorgen voor een achterstand.

Flipflop zondag 13 oktober 2024 om 11:01

Solomio schreef: ↑
13-10-2024 10:14
Diagnoses zouden m.i. ook helemaal niet nodig zijn als we bereid zouden zijn om echt eens individueel naar mensen te kijken en ze de ruimte te geven om zich echt individueel te ontwikkelen.

Ons schoolsysteem is ontzettend star en rigide (zoals onze hele maatschappij): kun je niet voldoen aan wat er verwacht wordt? Dat nemen we pas serieus als er een diagnose is.

En als je dan weet hoe zo'n diagnose gesteld wordt: ow, je kunt niet mee volgens de verwachtingen, nou, dan mankeer je..... [neem een diagnose].

Het is een zichzelf instandhoudend wiel.

Ik ben het hier ontzettend mee eens.

Je kunt je inderdaad afvragen waarom of waardoor gedrag afwijkt van "de rest". Het is de maatschappij en hoe deze nu gevormd is, dat men het ziet als afwijkend van de rest. En dat is eigenlijk diep triest.

Anoniem_6742c523ae899 zondag 13 oktober 2024 om 11:12

Wij hebben een sterk vermoeden dat onze bijna 6 jarige ADHD heeft maar gaan er nu niets mee doen. Het gaat nu aardig goed op school en thuis. Scheelt wel dat ik sinds vorig jaar de diagnose ADHD heb en we daardoor nu beter weten hoe we ermee om moeten gaan (kind lijkt erg veel op mij). We houden het wel goed in de gaten. Als kind en ook volwassene heb ik veel last van faalangst gehad. Vooral rond de middelbare school ging het niet goed, ook qua concentratie en thuis.

Flipflop zondag 13 oktober 2024 om 11:12

Mijn kind kreeg op 16 jarige leeftijd de diagnose ASS. Het zorgde bij haar voor opluchting en meer begrip voor zichzelf. En het zorgde voor meer ondersteuning vanuit school en ook nu ze studeert.

Wat wel een pijnlijke ontdekking was, is dat ze er daarmee ook achter kwam, dat ze op de basisschool eigenlijk is gepest en buitengesloten. Ze heeft die signalen destijds niet opgepikt.

Ze is ovetigens getest omdat ze vast liep op de middelbare school. Ze raakte verwikkeld in een destructieve vriendschap met somberheid en depressieve gevoelens als gevolg. Dat was aanvankelijk de reden dat we hulp zochten, maar gaandeweg het proces bekroop me steeds meer het gevoel dat er dingen niet klopten. Dat haar gevoelens meer een uiting waren van daar boven liggende problematiek. Puzzelstukjes vielen voor mij op hun plek, als ik dacht aan ASS. Het behandelteam zag hetzelfde en aansluitend is er verder onderzoek verricht.

Solomio zondag 13 oktober 2024 om 11:15

Frizz schreef: ↑
13-10-2024 10:38
Ja dat klopt. Alhoewel men er volgens mij nog steeds vanuit gaat dat je autistisch (geboren) bent wanneer je je autistisch gedraagt.
En een ASS-aanpak is niet perse helpend voor bv hoogbegaafde kinderen met een trauma. Integendeel zelfs.

Een ASS-aanpak is zelfs niet voor elke ASS-er helpend.
Daar valt echt denk ik de meeste winst te behalen: zoeken naar een aanpak die werkt.
En die staat los van diagnoses.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

-Rosings- zondag 13 oktober 2024 om 11:20

In groep 2 al vermoedens van adhd, juf vond het nog niet verontrustend, testen was nog niet nodig. Toch op de wachtlijst gezet gelukkig.
Begin groep 3 van een gelukkig blij kind naar een zielig ventje met zn ziel onder zn arm op school. Net voor kerst in groep 3 diagnose ernstige adhd gemengd beeld.
School maakte vanaf groep 2 al aanpassingen en had nu concretere handvaten en richting om te ondersteunen (ook elke adhd-er is anders)
Na de kerst vakantie al een iets gelukkiger kind door de extra ondersteuning en iets andere aanpak.
Voor het laatste stukje groep 3 eindelijk de juiste medicatie instelling. En sindsdien is mn blije kind weer terug.
Groep 3 doen we over en het gaat goed.

Geen enkele spijt van. Voor mijn kind is de diagnose en daarbij de mogelijkheid van medicatie echt belangrijk geweest.

Sabine zondag 13 oktober 2024 om 11:21

Flipflop schreef: ↑
13-10-2024 11:01
Ik ben het hier ontzettend mee eens.

Je kunt je inderdaad afvragen waarom of waardoor gedrag afwijkt van "de rest". Het is de maatschappij en hoe deze nu gevormd is, dat men het ziet als afwijkend van de rest. En dat is eigenlijk diep triest.

Ergens wel. Maar je kunt nooit de samenleving voor iedereen passend maken.

Actieve topics