Kinderen
alle pijlers
Weer zwanger worden na miskraam.
zaterdag 10 maart 2007 om 12:42
Hoi,Zoals de titel al zegt willen wij weer voor een kindje gaan. Ik heb vorige week een miskraam gehad maar we willen toch gelijk verder gaan. Ik voel me lichamelijk al een stuk beter en geestelijk gaat het met ups en downs. (zoals meestal bij een MK)Wie heeft er ook een miskraam gehad en wil meekletsen over weer zwanger worden?X Loca bewerkt door moderator,
dinsdag 13 maart 2007 om 14:24
Toosje welkom hoor! Had inderdaad al wat van je gelezen op het andere topic. Wat rot al die onzekerheid die je hebt doorgemaakt en je had al genoeg ellende achter de rug.
Caro: neem lekker de tijd qua werk. Als je denkt dat het je niet gaat lukken of zwaar valt nog maar even thuis blijven. Persoonlijk vond ik het wel lekker weer wat aan de slag te gaan, maar ik werk ook maar weinig, dus dat scheelt misschien ook.
Lagune: wat schrijf je leuk en herkenbaar (vreetfestijn!!!).
Elise: mijn beste vriendin is ook zwanger, twintig weken. Is inderdaad wel eens rot, vooral omdat we het zo geweldig vonden dat we tegelijk zwanger waren. Zaten we lekker te fantaseren over hoe leuk onze kindjes volgend jaar wel niet konden gaan spelen, terwijl de mamma's met een wijntje in de tuin zaten...
Voor iedereen die gewoon soms eens langskomt of niet actief meeschrijft: geen probleem toch? Ik zit nu elke dag te kijken of er nieuws is, maar zal straks ook wel es wat minder lezen of schrijven misschien. Al kan ik de computer op het moment ook niet voorbij lopen zonder even te kijken of er nieuws is :$. Erg hoor. Straks hebben we nog een topic nodig om te stoppen met zuipen, vreten en forummen...
MIDA; vroeg me al af waar je was gebleven, maar je had je al in het schema teruggezet voor ik kon reageren.
Zelf voel ik me best wel aardig. Maar als ik ook maar ergens een kindje jonger dan de mijne zie denk ik: IK WIL OOK...
Nou even een kort bezoekje. Zal nog even het mooie weer in. X
Caro: neem lekker de tijd qua werk. Als je denkt dat het je niet gaat lukken of zwaar valt nog maar even thuis blijven. Persoonlijk vond ik het wel lekker weer wat aan de slag te gaan, maar ik werk ook maar weinig, dus dat scheelt misschien ook.
Lagune: wat schrijf je leuk en herkenbaar (vreetfestijn!!!).
Elise: mijn beste vriendin is ook zwanger, twintig weken. Is inderdaad wel eens rot, vooral omdat we het zo geweldig vonden dat we tegelijk zwanger waren. Zaten we lekker te fantaseren over hoe leuk onze kindjes volgend jaar wel niet konden gaan spelen, terwijl de mamma's met een wijntje in de tuin zaten...
Voor iedereen die gewoon soms eens langskomt of niet actief meeschrijft: geen probleem toch? Ik zit nu elke dag te kijken of er nieuws is, maar zal straks ook wel es wat minder lezen of schrijven misschien. Al kan ik de computer op het moment ook niet voorbij lopen zonder even te kijken of er nieuws is :$. Erg hoor. Straks hebben we nog een topic nodig om te stoppen met zuipen, vreten en forummen...
MIDA; vroeg me al af waar je was gebleven, maar je had je al in het schema teruggezet voor ik kon reageren.
Zelf voel ik me best wel aardig. Maar als ik ook maar ergens een kindje jonger dan de mijne zie denk ik: IK WIL OOK...
Nou even een kort bezoekje. Zal nog even het mooie weer in. X
tsja.....
dinsdag 13 maart 2007 om 14:37
dinsdag 13 maart 2007 om 20:32
Hallo meiden,
In 2004 heb ik na 11 weken zwangerschap een miskraam gehad. Het is 1 van de heftigste ervaringen die ik tot nu toe heb meegemaakt.
Met name het bloedverlies; ik zat op de wc en het stroomde eruit. In het ziekenhuis ben ik gecuretteerd en daarna voelde ik me zo leeg, zo verdrietig. Het was midden in de nacht, mijn man was niet bij me, ik lag alleen op een zaal.
Ik kreeg ijzertabletten vanwege het bloedverlies en moest geestelijk het 1 en ander verwerken. Na drie maanden zijn we er weer voor gegaan.
Op de uitgerekende datum heb ik het best moeilijk gehad.
Na vijf maanden was ik weer zwanger. Hartstikke eng, want dit wilde ik niet nog een keer meemaken.
Maar het ging goed. Onze dochter is nu 1 jaar. Ik kan het niet goed onder woorden brengen maar geluk is denk ik het beste woord wat erbij past.
Een hele grote knuffel voor jullie.
In 2004 heb ik na 11 weken zwangerschap een miskraam gehad. Het is 1 van de heftigste ervaringen die ik tot nu toe heb meegemaakt.
Met name het bloedverlies; ik zat op de wc en het stroomde eruit. In het ziekenhuis ben ik gecuretteerd en daarna voelde ik me zo leeg, zo verdrietig. Het was midden in de nacht, mijn man was niet bij me, ik lag alleen op een zaal.
Ik kreeg ijzertabletten vanwege het bloedverlies en moest geestelijk het 1 en ander verwerken. Na drie maanden zijn we er weer voor gegaan.
Op de uitgerekende datum heb ik het best moeilijk gehad.
Na vijf maanden was ik weer zwanger. Hartstikke eng, want dit wilde ik niet nog een keer meemaken.
Maar het ging goed. Onze dochter is nu 1 jaar. Ik kan het niet goed onder woorden brengen maar geluk is denk ik het beste woord wat erbij past.
Een hele grote knuffel voor jullie.
dinsdag 13 maart 2007 om 21:20
Oooooooh, ben van 't weekend tante geworden. Zo lief! Totdat je het kindje in je armen krijgt en ik mijn huilen niet meer in kon houden... Wat wil ik het toch ook graag! Mijn schoonzusje begon ook te huilen (zij is zo'n beetje de enige die wel wist wat er aan de hand was). Ik ben geneigd om gewoon stiekem met de pil te stoppen en gewoon opnieuw te proberen. Heb trouwens nog steeds het gevoel dat ik zwanger ben, dus leef nu uitermate gezond. Je weet maar nooit. Als het over twee weken nog zo is ga ik bij de dokter langs. Hoelang duurde het bij jullie voordat dat zwangerschapsgevoel weg ging of hebben jullie het ook nog steeds?? X
dinsdag 13 maart 2007 om 21:31
Marielle, gefeliciteerd met je kleine neefje of nichtje. Moeilijk is dat. Wel fijn dat je schoonzusje zo lief reageerde. Even over de zwangerschapsverschijnselen; bij mij begon de misselijkheid af te nemen een dag of drie nadat het bloeden was begonnen. Dus al vrij snel. Bleef nog wel een poosje moe, maar dat kan ook komen doordat ik me zo klote voelde:(.
Verder had ik niet veel klachten (nog?) Ook omdat het nog heel pril was misschien (bijna zes weken). Wat voel je nu dan nog?
Verder had ik niet veel klachten (nog?) Ook omdat het nog heel pril was misschien (bijna zes weken). Wat voel je nu dan nog?
tsja.....
dinsdag 13 maart 2007 om 21:53
Ik had vantevoren juist helemaal geen symptomen. Ben ook door de miskraam er achter gekomen dat ik zwanger was. (Al acht weken). Maar nu "voel" ik me echt zwanger. Pijnlijke borsten (vooral tepels). Overal jeuk. Witte afscheiding. Het jantje lacht, jantje huilt syndroom. Onrustig. Ben alleen niet misselijk, maar ik voel dat er "iets" is... maar wat? Of is het mijn psyche? Ooooh ik word gek! Haha! Mijn vriend zit me ook al steeds met argusogen aan te kijken als ik door de kamer spook. Haha! Misschien moet ik toch ook maar eens aan de befaamde borrel!
dinsdag 13 maart 2007 om 22:17
| Naam | Leeftijd | NOD | bijzonderheden |
| Lagune | 23 | 10-4 | 8-3 miskraam, 1e kindje |
| Famke | 30 | 1-4 | 6-2 miskraam, 3e kindje |
| Caro | 29 | 31-3 | 3-3 miskraam, 1e kindje |
| Elise | 26 | 3-4 | 7-3 miskraam, 1e kindje |
| Toosje | 32 | ?? | 28-2 vruchtje verloren 1e kindje |
| Mida | 33 | ?? | 3-2 miskraam, 2e kindje |
Ik heb het schema ook maar even groter gemaakt, voor als er nog meer mensen in willen.
Kokos, ook jij bedankt voor je opbeurende verhaal!
Mariëlle, gefeliciteerd. Kan me voorstellen dat je het moeilijk vond, en inderdaad erg fijn dat je schoonzus het wist en zo lief voor je was.
Ik zou toch nog een keer met je vriend gaan praten over hoe sterk je wens is. Zeg het in ieder geval dan kun je later altijd nog zeggen dat je de pil niet meer wil slikken. Sterkte ermee.
Ik heb niet meer het gevoel dat ik nog zwanger ben. De dag na de miskraam al minder, en de dag daarna was het gevoel zo goed als weg. Vooral aan mijn borsten kon ik het goed merken. Het kan zijn dat je nog wel de hormonen in je lijf hebt en dan kun je je zwanger blijven voelen.
Famke, moe ben ik ook nog steeds, maar dat is natuurlijk niet gek. Je lichaam heeft echt een opdonder gehad. Bedenk alleen maar eens al die hormonen die je in je lichaam hebt van de zwangerschap, normaal wordt dat minder aan het einde van de zwangerschap, nu staat je lichaam in korte tijd drastische veranderingen door. En goed slapen heb ik sinds de miskraam al niet meer gedaan, een nacht goed slapen zou ook niet gek zijn.
Ik ga naar bed. Truste.
X Caro
dinsdag 13 maart 2007 om 22:18
| Naam | Leeftijd | NOD | bijzonderheden |
| Lagune | 23 | 10-4 | 8-3 miskraam, 1e kindje |
| Famke | 30 | 1-4 | 6-2 miskraam, 3e kindje |
| Caro | 29 | 31-3 | 3-3 miskraam, 1e kindje |
| Elise | 26 | 3-4 | 7-3 miskraam, 1e kindje |
| Toosje | 32 | ?? | 28-2 vruchtje verloren 1e kindje |
| Mida | 33 | ?? | 3-2 miskraam, 2e kindje |
Ik heb het schema ook maar even groter gemaakt, voor als er nog meer mensen in willen.
Kokos, ook jij bedankt voor je opbeurende verhaal!
Mariëlle, gefeliciteerd. Kan me voorstellen dat je het moeilijk vond, en inderdaad erg fijn dat je schoonzus het wist en zo lief voor je was.
Ik zou toch nog een keer met je vriend gaan praten over hoe sterk je wens is. Zeg het in ieder geval dan kun je later altijd nog zeggen dat je de pil niet meer wil slikken. Sterkte ermee.
Ik heb niet meer het gevoel dat ik nog zwanger ben. De dag na de miskraam al minder, en de dag daarna was het gevoel zo goed als weg. Vooral aan mijn borsten kon ik het goed merken. Het kan zijn dat je nog wel de hormonen in je lijf hebt en dan kun je je zwanger blijven voelen.
Famke, moe ben ik ook nog steeds, maar dat is natuurlijk niet gek. Je lichaam heeft echt een opdonder gehad. Bedenk alleen maar eens al die hormonen die je in je lichaam hebt van de zwangerschap, normaal wordt dat minder aan het einde van de zwangerschap, nu staat je lichaam in korte tijd drastische veranderingen door. En goed slapen heb ik sinds de miskraam al niet meer gedaan, een nacht goed slapen zou ook niet gek zijn.
Ik ga naar bed. Truste.
X Caro
woensdag 14 maart 2007 om 08:49
Marielle als ik jou was zou ik even naar de gyn ofzo bellen. Even bloed laten prikken. Ik heb mij heel lang zwanger gevoeld, maar dat kwam dus doordat mijn hormoonspiegel niet goed daalde. Dit moet dan in de gaten gehouden worden. Kan dan zijn dat er wat weefsel is achtergebleven, of sterker nog dat je zwanger was van een tweeling en er slechts 1 is weggegaan.
Toen mijn hormoonspiegel uiteindelijk wel gedaald was voelde ik me ook niet meer zwanger. kortom het hoort niet zo dat je nog die klachten hebt.
De hele miskraam en alles er omheen heeft me erg veel energie gekost merk ik. Voel me een beetje opgebrand. Ik ben moe en het kost me nu een beetje meer moeite om positief te blijven. Iedereen in mijn omgeving verwacht dat ik wel weer snel zwanger zal zijn, maar dat klinkt allemaal wel makkelijk. Het is bij ons niet zo, 1 wippie en voila zwanger! Maar goed we gaan ons best weer doen. Hopelijk is vrijdag mijn hormoonspiegel beneden de 10 en is mijn cyclus weer op gang gekomen.
Trouwens een site met veel info en verhalen over mensen met een miskraam is:
www.miskramen.nl
Toen mijn hormoonspiegel uiteindelijk wel gedaald was voelde ik me ook niet meer zwanger. kortom het hoort niet zo dat je nog die klachten hebt.
De hele miskraam en alles er omheen heeft me erg veel energie gekost merk ik. Voel me een beetje opgebrand. Ik ben moe en het kost me nu een beetje meer moeite om positief te blijven. Iedereen in mijn omgeving verwacht dat ik wel weer snel zwanger zal zijn, maar dat klinkt allemaal wel makkelijk. Het is bij ons niet zo, 1 wippie en voila zwanger! Maar goed we gaan ons best weer doen. Hopelijk is vrijdag mijn hormoonspiegel beneden de 10 en is mijn cyclus weer op gang gekomen.
Trouwens een site met veel info en verhalen over mensen met een miskraam is:
www.miskramen.nl
woensdag 14 maart 2007 om 16:31
hai iedereen
Nouzeg, wat er gister toch is gebeurd. ik kan het nog steeds niet helemaal bevatten. Om half 1 hadden we echo bij de vk om te kijken of alles weg was. Wat een lieve vrouw was dat! en ze nam ook echt de tijd om mij uit te leggen waar ik wat precies kon zien. Ze gaf me zelfs een complimentje over mn mooie baarmoeder whaha dat vond ik persoonlijk wel wat ver gaan. :P Maar anyway. Het was goed leeg. en volgens haar kon ik morgen weer zwanger worden.
Not dus.
Gister ben ik gewoon naar mn werk gegaan, en naar het park met de kinderen. Begon ik ineens te vloeien. Niet normaal! ik had gewoon een tampon ingedaan. kan wel weer dacht ik nou, niet dus. Het stroomde en stroomde. Gelukkig heb ik een lieve collega en kon ik direct naar huis. Nou, ik was nog geen 5 minuten thuis, en toen gebeurde het. Toen ben ik alsnog mn vrucht verloren. pfffff wat was dat schrikken! ik dacht dat ik alles al verloren was! en het deed ook helemaal geen pijn. terwijl het vorige week echt weeen waren. Het vruchtje was zo groot als een kievits ei. en ik schrok er best van. Je kon het ook echt al een beetje zien zitten. een heel groot hoofd met kleine armpjes en beentjes. Oef wat een confrontatie. Vorige week bij de spoedecho was nog vastgesteld dat het kindje maar 6 weken was geworden, maar dat kan ik me toch niet voorstellen aangezien de grootte van dit ei? nou, ik heb de hele avond gehuild en was ook echt doodop. samen met mijn vriend gelukkig, wat erg fijn was. en om 9 uur sliep ik al.Achteraf vertelde de vk dat het waarschijnlijk te diep zat (al in de vagina) om op de echo te kunnen zien. en omdat ik een tampon gedragen had kon het er natuurlijk ook niet uit.
sorry voor de vele details in dit verhaal. maar het was zo´n wonderlijke beleving.
Overigens voel ik me al een week niet zwanger meer. ik weet niet of het normaal is om je nog zo lang zwanger te voelen, maar bij mij was het dus direct weg. Ik herinner me het gevoel nog wel heel goed. maar dat is iets anders. en die herinnering houd ook de wens voor een kindje in leven...
hopelijk heb je iets aan dit antwoord.
x
Nouzeg, wat er gister toch is gebeurd. ik kan het nog steeds niet helemaal bevatten. Om half 1 hadden we echo bij de vk om te kijken of alles weg was. Wat een lieve vrouw was dat! en ze nam ook echt de tijd om mij uit te leggen waar ik wat precies kon zien. Ze gaf me zelfs een complimentje over mn mooie baarmoeder whaha dat vond ik persoonlijk wel wat ver gaan. :P Maar anyway. Het was goed leeg. en volgens haar kon ik morgen weer zwanger worden.
Not dus.
Gister ben ik gewoon naar mn werk gegaan, en naar het park met de kinderen. Begon ik ineens te vloeien. Niet normaal! ik had gewoon een tampon ingedaan. kan wel weer dacht ik nou, niet dus. Het stroomde en stroomde. Gelukkig heb ik een lieve collega en kon ik direct naar huis. Nou, ik was nog geen 5 minuten thuis, en toen gebeurde het. Toen ben ik alsnog mn vrucht verloren. pfffff wat was dat schrikken! ik dacht dat ik alles al verloren was! en het deed ook helemaal geen pijn. terwijl het vorige week echt weeen waren. Het vruchtje was zo groot als een kievits ei. en ik schrok er best van. Je kon het ook echt al een beetje zien zitten. een heel groot hoofd met kleine armpjes en beentjes. Oef wat een confrontatie. Vorige week bij de spoedecho was nog vastgesteld dat het kindje maar 6 weken was geworden, maar dat kan ik me toch niet voorstellen aangezien de grootte van dit ei? nou, ik heb de hele avond gehuild en was ook echt doodop. samen met mijn vriend gelukkig, wat erg fijn was. en om 9 uur sliep ik al.Achteraf vertelde de vk dat het waarschijnlijk te diep zat (al in de vagina) om op de echo te kunnen zien. en omdat ik een tampon gedragen had kon het er natuurlijk ook niet uit.
sorry voor de vele details in dit verhaal. maar het was zo´n wonderlijke beleving.
Overigens voel ik me al een week niet zwanger meer. ik weet niet of het normaal is om je nog zo lang zwanger te voelen, maar bij mij was het dus direct weg. Ik herinner me het gevoel nog wel heel goed. maar dat is iets anders. en die herinnering houd ook de wens voor een kindje in leven...
hopelijk heb je iets aan dit antwoord.
x
woensdag 14 maart 2007 om 16:45
Jee lagune wat een verhaal. Ongelovelijk dat ze ook niks gezien hebben met die echo!!! Was het geen inwendige echo neem ik aan???
Wat moet dat schrikken geweest zijn zeg, denk je dat het "voorbij" is en dan krijg je dit, bah.
Hoe gaat het nu met je, al een beetje bekomen?? hele dikke knuffel voor jou!
Ik ben nog aan het werk dus kan niet al te uitgebreid reageren.. tot snel!!
:R
Wat moet dat schrikken geweest zijn zeg, denk je dat het "voorbij" is en dan krijg je dit, bah.
Hoe gaat het nu met je, al een beetje bekomen?? hele dikke knuffel voor jou!
Ik ben nog aan het werk dus kan niet al te uitgebreid reageren.. tot snel!!
:R
woensdag 14 maart 2007 om 16:55
woensdag 14 maart 2007 om 20:05
Jee Lagune, wat vreemd! *; voor jou.
Wel mooi compliment, mooie baarmoeder haha. Daar kan straks mooi een kindje in dus!
Kan me voorstellen dat je je rot hebt gevoeld. Je bent weer aan het werk dus ik neem aan dat je je beter voelt nu? Wel naar je lichaam luisteren hé! En een beetje kalm aan doen. Werk is wel een mooie afleinding maar je moet het wel aan kunnen.
Bij mij was het ongeveer 5 cm, je kon alles al zien. Ik heb er niet t elang naar gekeken, daar werd ik verdrietig van. Wij hebben het vruchtje in een bakje gedaan en in de tuin begraven. (moest wle in een bakje anders graaft de hond het op.
Ik heb nog leuk nieuws, bij onze buren zijn gister lammetjes geboren. (wonen op boerderij) echt zo lief!! Er komen er als het goed is nog heel veel bij. Dus na konijnen ook al lammetjes hier op het forum, nu is het wachten nog op mensenbaby's
Hier alles goed, heb geen hoofdpijn meer.
Ik ga lekker bankhangen, en gtst kijken :$
Fijne avond
Wel mooi compliment, mooie baarmoeder haha. Daar kan straks mooi een kindje in dus!
Kan me voorstellen dat je je rot hebt gevoeld. Je bent weer aan het werk dus ik neem aan dat je je beter voelt nu? Wel naar je lichaam luisteren hé! En een beetje kalm aan doen. Werk is wel een mooie afleinding maar je moet het wel aan kunnen.
Bij mij was het ongeveer 5 cm, je kon alles al zien. Ik heb er niet t elang naar gekeken, daar werd ik verdrietig van. Wij hebben het vruchtje in een bakje gedaan en in de tuin begraven. (moest wle in een bakje anders graaft de hond het op.
Ik heb nog leuk nieuws, bij onze buren zijn gister lammetjes geboren. (wonen op boerderij) echt zo lief!! Er komen er als het goed is nog heel veel bij. Dus na konijnen ook al lammetjes hier op het forum, nu is het wachten nog op mensenbaby's
Hier alles goed, heb geen hoofdpijn meer.
Ik ga lekker bankhangen, en gtst kijken :$
Fijne avond
woensdag 14 maart 2007 om 20:08
Lagune, nee ik kon er niet echt een kindje in herkennen, het was wel een hele duidelijke vorm, een groter rond gedeelte (hoofdje??) met een smaller gedeelte.
Het was echt superstevig omhuld met een langwerpig iets eraan (placenta??)
lekkere details of niet dan, maargoed volgend mij kunnen we dat wel hebben:P
Marielle, nog gefeliciteerd met je neefje/nichtje!! wel moeilijk he*;
Caro, hoe is het met jou, wel goed slapen hoor, das heel belangrijk. Lekker rustig aan doen savonds!!
X elise
Het was echt superstevig omhuld met een langwerpig iets eraan (placenta??)
lekkere details of niet dan, maargoed volgend mij kunnen we dat wel hebben:P
Marielle, nog gefeliciteerd met je neefje/nichtje!! wel moeilijk he*;
Caro, hoe is het met jou, wel goed slapen hoor, das heel belangrijk. Lekker rustig aan doen savonds!!
X elise
woensdag 14 maart 2007 om 20:11
woensdag 14 maart 2007 om 22:37
Elise, ik had al een kort berichtje gepost op het andere topic, maar ik denk dat je daar niet meer komt..?
Wilde je in ieder geval ook veel sterkte wensen, evenals de andere meiden! Ik hoop dat jullie gauw weer een klein kruimeltje in jullie buik hebben! Maar sterk eerst maar even goed aan, ok?
Groetjes,
Zon
Wilde je in ieder geval ook veel sterkte wensen, evenals de andere meiden! Ik hoop dat jullie gauw weer een klein kruimeltje in jullie buik hebben! Maar sterk eerst maar even goed aan, ok?
Groetjes,
Zon
donderdag 15 maart 2007 om 08:37
hahahaha caro! in een bakje in de tuin?! Ja ik wist ook niet zo goed wat ik ermee moest. Het liefst zou je hem natuurlijk onmiddelijk terugstoppen! en kom er over een half jaar maar weer uit :$ Mummificeren of op sterk water kan natuurlijk ook. Helaas hebben wij geen tuin, en is ons vruchtje tezamen met een tulp door het toilet vertrokken ;(
Wat heeft de rest eigenlijk allemaal met het vruchtje gedaan?
Elise, ik vind het net als jij fijn om weer te werken. hier thuis word ik echt helemaal gek.
nou, ik ga nu voor en proefles yoga naar de sportschool. zie ik die ook eens van de binnenkant.
x
Wat heeft de rest eigenlijk allemaal met het vruchtje gedaan?
Elise, ik vind het net als jij fijn om weer te werken. hier thuis word ik echt helemaal gek.
nou, ik ga nu voor en proefles yoga naar de sportschool. zie ik die ook eens van de binnenkant.
x
donderdag 15 maart 2007 om 08:49
Wat hebben we met het vruchtje gedaan... Nou op een woensdagavond kwam het. Ik moest donderdags naar het ziekenhuis, dan zouden ze een stukje weefsel wegnemen. Dus heb het vruchtje meegenomen. Ze hebben dat dus onderzocht en ik hoefde daardoor geen vervelend onderzoek. UIt onderzoek is gebleken dat het zwangerschapsweefsel met placenta was zonder afwijkingen. Trouwens een paar dagen later kwam er nog iets raars aan. Dit keer wat langwerpiger en roder, maar wel hard en taai. Zelf denk ik misschien het vruchtzakje of zo? Als we het vruchtje niet wilden laten onderzoeken had ik het ook begraven in de tuin.
