Welke moeders (van 3 kids) willen onzinnig keuvelen?

Tan, ik weet wel welk forum jij bedoelt, maar met die okt2002 moeders schrijven we op een besloten forum. Dus niet op dat forum waar jij het over hebt. Ik weet ook wel hoe je heet op dat forum, nu ik de namen van je kinderen zie.



Laluna, dat gevoel heb ik nu ook nog wel eens, wat deed ik toch in godesnaam de hele dag toen alleen Oudste er was. Op mijn manier had ik het hartstikke druk toen (ook nog geen internet kun je nagaan) en nu heb ik zeeen van tijd om te forummen. Hmmm, zouden er dingen zijn die ik verwaarloos?



Poetsen en stofzuigen doe ik bijna elke dag, Middelste heeft heftige huisstofmijtallergie, dus dan moet je wel he.



Goed, nog even een sigaretje roken en dan middelste naar zijn vriendje brengen.

Tan, een stalker???? Heftig joh, op dat andere forum dan? En weet je ook wie het was dan?



En de namen van mijn kinderen zet ik eigenlijk nooit op internet neer. De 2 jongens zitten verwerkt in mijn nick, zijn nog wel te raden misschien.



Nu echt weg........

:) Fijn dat ik ondanks dat ik maar twee kinderen heb  toch mocht blijven hangen! Het ziet er hier reuze gezellig uit, maar ik ben al heel blij met mijn Cheers en Juli2004 meiden. Kom al energie tekort om hen genoeg aandacht te geven. Maar ik beloof, dat mocht die derde er ooit komen ik het hier even kom melden.



We verhuizen half april Cohelian... veel te snel, ik moet nog van alles doen!

Dat klinkt afschuwelijk Tan, zo'n stalker! Wat heb je er toch een gekken tussen zitten.



Ik rook even met je mee:D

Zo moet het wel lukken denk ik

:D

Urban Lily, waarom wil je weg uit A'dam? Ik heb er ook lang gewooond,

maar had er op een gegeven moment ook helemaal mee gehad. Woon nu in

het schone Brabant.





Trouwens, mijn zus heeft een zoontje met PDD -nos. Zij dacht ook vanaf

het begin al dat er iets mis was, maar werd ook op haar ppd gegooid.

Maar ze bleek wel degelijk gelijk te hebben. Oja, zelf heb ik ook

ervaring met ppd, na de geboorte van de tweede (komt volgens mij toch

wel erg vaak voor, ppd).





Laluna, mooi gewicht had je tweeling, en gelukkig ook niet al te vroeg geboren. Leuke namen hebben ze ook.





Wildebras, een nichtje van mij heet net als jou dochter. Je hoort het niet zo vaak.



Ik noem de namen van mijn kids ook liever niet hier





Eng zeg een stalker, Tan, ben je er wel helemaal van af nu?





Net even lekker bijgeklets met vriendin. Haar twee kids zijn even oud als de mijne.  Schept toch een band.





Lekker weekend, zie ik mijn man ook nog eens...

Eigenlijk kom ik niet uit Amsterdam, ik woon hier sinds mijn 17e.

Ik wil weg omdat ik liever in een wat kindvriendelijkere buurt zou wonen, en dan ook graag nog een beetje betaalbaar. Wij wonen nu in een 4 kamer appartement, en ik zou er graag een kamer bij willen, zodat iedereen zijn eigen ruimte heeft. (zeker met oog op de toekomst) Wij huren, en dat maakt het moeilijk. we kunnen bijvoorbeeld wel naar de zaanstreek en purmerend, maar voor sommige plaatsen heb je een economische binding nodig als je een huis wilt huren.

Overigens gruwelt mijn vriend bij het idee van verhuizen, omdat hij dat zo stressvol vind.. We zijn hier dus helemaal niet uit.

Geliefde van Oudste is weer gevoederd en wel naar huis, kindjes liggen op bed, dus even voor de buis hangen. Prettig weekend allemaal!!

Ik heb net twee pagina's bij moeten lezen. :o



Er was zoveel waar ik wel iets op te zeggen had, maar nu ben ik het meeste alweer kwijt.

Alleen nog even over de piercings en tattoo's. Is het erg desperate als je die op je 37ste ook nog wilt? ;)

Een tongpiercing leek mij altijd helemaal geweldig, maar die is mij helaas afgeraden door mijn parodontoloog. Die had allemaal horrorverhalen over vreselijk beschadigde gebitten en aangezien mijn tandvlees ook al niet je-van-hét was, leek mij dat idd niet verstandig.



Verder nog welkom voor iedereen die er nog bij is gekomen. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd, hè? Helaas wel lastig om gelijk alle nicks te onthouden, wel handig dat iedereen (behalve Wildebras?) 3 kindjes heeft, hoef ik daar iig niet over na te denken.

De namen van mijn kinderen zet ik liever niet op het Vivaforum, misschien kunnen we tzt een soort van AK openen, ook voor foto's ofzo.

Ohja, mijn kinderen heten hier op het forum: Nootjes (komt van Vera-Nootjes) en jongste heeft daardoor destijds de eretitel Noisette gekregen.

Mijn man (Veerman, dus) heeft overigens kort haar.



Wat betreft ADHD en consequenties en medicijnen enzo, ben ik ook nog wel een beetje op de hoogte, mijn oudste zus heeft een ADHD'er. Het is haar oudste zoon en hij is inmiddels 16, dus ik heb ook nog wel een beetje een idee van wat (sommige van) jullie zoal te wachten staat en het valt allemaal niet mee. :(



Tis even afwachten of ik komend weekend nog veel online ben, morgen ga ik naar Friesland, verjaardag vieren.

Ohja, bedenk ik me net dat ik nog even naar Toet wou zwaaien: Haaaai Toet!

Hallo,



ik wil graag meepraten in jullie topic. Zo te zien zijn er wel redelijk wat overeenkomsten. Ik ben Anna, 38 jaar en mama van drie meiden. Wat ouder dan de meesten (zowel ik als de meiden) 11, 9 en 7. ze zijn behoorlijjk eigenwijs en eigenzinnig (lijken op hun mama?????)groetjes Anna

Verano, zwaai je onderweg nog even naar me? Ga je trouwens naar H'veen? Ik ga vanmiddag even shoppen daar, moet nodig een nieuwe broek. Alles is te groot! 



Verder niet zoveel te melden eigenlijk.

Goede morgen allemaal en welkom nieuwe mamma's!



@Tan: hoe was je avondje bandjes kijken?



Nou gister het huurcontract getekend, maar nog geen sleutel Ze nemen nog contact op.

Echt stom daar in dat dorp, krijg ewr al bijna spijt van...



Poe, ADHD komt ook best veel voor hier... school wil graag dat onze zoon aan de Ritalin gaat, maar wij vinden het niet nodig. Iemand hier toevallig ervaring mee?



Met onze dochter moeten we binnenkort ook naar de jeugdpsych...

School denkt dat ze problemen heeft op het sociaal-emotioneel vlak.

Ben benieuwd.



Trouwens idd. jullie hebben gelijk met de namen van de kids....

in mijn enthousiasme er niet aan gedacht dat god weet wie hier alles kan lezen.



Groetjes,

Hallo



Wat gaat het hard hier, leuk zeg.



Welkom nieuwe mama's!



Kinderen spelen nu lekker buiten en ik kan ze precies zien vanaf hier, dus ideaal.

Zit hier een beetje duf, want donderdagnacht heeft Liset bijna de hele nacht ons wakker gehouden en vannacht Kirstin, pfff. Hopelijk kan ik nog even lekker in bad ofzo straks, want ben er niet helemaal bij.



Wildebras; persoonlijk geen ervaring met ritalin, maar kinderen op mijn werk wel en er zijn verschillende die zo veel beter functioneren met de medicatie.



Tan; wat heftig zo'n stalker. Is het nu helemaal voorbij?



Heerlijk dit weekend niks gepland. Zoveel weekenden druk geweest, dus ik vind het wel even lekker en de kinderen zo te zien ook.

Gisteren een heerlijk en gezellig etentje gehad, kinderen vonden het maar niks dat ik om 18 uur kwam en om 19 uur weer vertrok, want ze hadden me donderdag ook bijna niet gezien, maar gelukkig gingen ze toch al snel daarna slapen



groetjes Moniek

Ha,



Zit lekker aan mijn tweede middagbiertje. Heb ze ook wel verdiend want

ik heb de hele dag opgeruimd. We moeten het huis in orde krijgen voor

de verkoop. Ongeveer over een week komt het te koop.



De kids weten nog niet dat we gaan verhuizen. Ik ben vooral bang voor

de reactie van de oudste (5). Hij moet naar een andere school namelijk,

terwijl hij het hier heel erg naar zijn zin heeft, veel vriendjes.



Mijn dochter (de middelste) wordt in aug. 4, dan zijn we net verhuisd dus die kan mooi daar beginnen. 





Mijn man is nu boodschappen aan het doen, 2 oudste spelen boven en ik

zit lekker even met de baby alleen beneden, die scharrelt wat rond.

Relaxed,





Urban, veel leuke plaatsjes in de buurt van A'dam toch? Purmerend vind

ik heel leuk. Zaandam trouwens minder. Willen jullie nog niet kopen?





Verano, op je 37 e nog een tattoo of piercing, waarom niet. Maar goed, geen piercing dus, wordt het dan wel  een tattoo?





Wildebras, vreemd dat je geen sleutel krijgt. Is het een heel klein dorp?





Monique, lekker rustig weekend? Is af en toe wel lekker ja, geen afspraken en lekker je gang kunnen gaan.





Ik ben dit weekend ook rustig, veel opruimen dus. Morgenochtend nog

lekker paardrijden, ik heb een eigen paardje, dus doe ik zowieso 3/4 x

per week. Heel leuk, maar wel tijdrovend. Zo met 3 kinderen soms iets

te.





Iedereen, prettig weekend verder nog!

Ff een ego van me af schrijf verhaal. Sorry als ik op niemand reageer, heb zelfs nog niet eens gelezen...:$



Dit weekend zou ik alleen zijn met baby. Man is bij zijn zusje aan het klussen in nieuwe huis. Middelste wilde mee en dan bij oma logeren aldaar. En mijn oudste was bij haar vader.



Word ik gisteren avond door de vriendin van mijn ex hysterisch opgebeld. Helemaal in paniek, tranen, ellende, noem maar op. Kwam er op neer, dat het uit was, en meneer zijn dochter savonds laat letterlijk uit bad gevist had en weg was gegaan, om, zoals ie zei, voor altijd uit haar leven te verdwijnen. Er was een ruzie geweest ( zoals blijkt nu veel en veel vaker) en hij had haar geslagen. Waar onze dochter bij was. Die vriendin belde, dat zij wel mijn dochter wilde blijven zien, en om een lang verhaal kort te maken. Ze heeft EXACT dát meegemaakt, als ik destijds. Het is eng bizar eng haast, om de gedetailleerde overeenkomsten te horen. Het komt te dichtbij dan ineens.



Maar ondertussen was mijn ex dus weg. Met dochter. Savonds laat. Ik hem bellen, telkens geen gehoor, ik denk nog ff en ik bel de politie. Affijn, uiteindelijk hem te pakken gekregen en ik ken hem, dus zeg enkel: Mag ik mijn dochter even. Ik krijg haar aan de telefoon, ze huilt. En heeft het koud. Het was al bijna half 11 toen en ze stond op een station. Ik zei: wil je dat ik NU naar je toe kom? Nee, ik wil nu alleen bij papa zijn, zegt ze. Het arme kind. Alweer een loyaliteitsconflict. De voornaamste reden dat ik bij haar vader weggegaan ben, herhaalt zich nu tóch weer voor haar ogen. Niet bij mij. Maar daarom niet minder erg. Destijds was zij nog maar een baby. Nu is zij 9.



Ik sta voor mijn gevoel met mijn rug tegen de muur. Ik weet nu dat ze in zijn huis zijn. Ergens in een dorpje hier anderhalf uur vandaan. Ik heb hem kort op het hart gedrukt lief voor haar te zijn en haar honderd keren te bevestigen dat dit niets met haar te maken heeft. Ik heb haar tevens verteld dat het goed komt. Hoe dan ook, ik maak het goed. Ik zorg dat zij zich weer lekker voelt. We praten, knuffelen, huilen, wat zij maar wil. Ook heb ik haar beloofd dat ze X ( ex van van ex)mag blijven zien als zij dat wil. Dat ik op niemand boos ben. En heel veel van haar hou. Wat er ook gebeurd.



Ik heb me de hele nacht verscheurd gevoeld. Ik heb er niet kunnen zijn voor haar en dat frustreerd me enorm. Ik kén mijn ex helaas te goed. Destijds had ie ook al losse handjes. Nooit naar ons kind, maar wel naar mij en dat vind ik minstens zo afschuwelijk. Ze is er nml wel weer eens deelgenood van geweest en volgens X is er al veel meer aan de hand geweest.



Ik heb het idd voor mijn ogen zien gebeuren. Een zelfverzekerde meid, die langzaam veranderde in een dood vogeltje. Precies zoals bij mij. Hij heeft de gave om bijna stilzwijgend iemand kapot te maken. Empahtie komt niet in zijn woordenboek voor. Goddank heeft zij het licht nu dan ook gezien ( na 2 jaar en niet zoals ik na 6 jaar pas) en komt ze voorgoed los van hem. Ik heb nooit inhoudelijk met haar over hem willen praten. Moet je ook niet willen. Maar als je dan ineens met zo'n telefoontje je eigen leven met die vent voorbij ziet komen weer, dan kan het gewoon niet anders. Ik heb heel kort en bondig verteld, dat ik het herken en er al bang voor was. Maar het gewoon niet aan mij was om daar over te beginnen. Mensen moeten ook een kans krijgen met een schone lei te kunnen beginnen. Aanvankelijk leek het ook echt goed te gaan, maar terugkijkend was dat natuurlijk helemaal niet zo. Ik weet van mezelf hoe goed je de buitenwereld om de tuin kan leiden, als je maar hard genoeg wil.

Ben jaren bezig geweest die onzekerheid die ik had terug te krijgen. Mijn ex heeft het slechtste in mij naar boven gebracht. Ik was een labiel, bang, onzeker meisje geworden. Dacht dat ik nergens in deugde. Dat ik dom was. En lelijk. Goddank weet ik nu, dat HIJ gestoord is, en niet ik.



Waar ik me jaren in gespannen heb om vader en dochter elkaar te kunnen blijven zien. En om ze een band te laten krijgen. Twijfel ik nu sterk of ik er goed aan heb gedaan. Mijn dochter is stapelgek op haar vader. En vice verca ( op zijn manier dan) Maar achteraf denk ik: wat je niet kent mis je niet. Nu haar haar vader afpakken, zou haar kapot maken. En dat is wel het laatste wat ik zou willen...



Zijn hele familie, inmiddels ex van hem ook, denken dat ik een duivelin ben. Langzaam aan is zijn ex in gaan zien, dat dat niet klopt. Ze heeft meer dan eens zoetjes aan toenadering gezocht, nu snap ik dan waarom. Ze heeft me gisteren verteld dat ze me heel erg waardeerd, en een goede moeder vindt. En ze dit nooit heeft durven zeggen omdat we nu eenmaal een vreemde band met elkaar hebben doordat zij met mijn ex ging en we bepaald niet als beste vrienden door het leven gingen. Ook zijn familie was nogal behoorlijk negatief over me. Maar desondanks ziet zij nu in, dat hun beeld totaal niet strookt met de werkelijkheid. Sterker nog, dat ZIJ het probleem zijn.



Die hele familie hangt van de psychische ellende aan elkaar. Ik vraag me dan allang niet meer af hoe mijn dochter aan haar autisme komt. Helaas ontkent haar vader en hele familie dat zij wat mankeerd. Stel je voor zeg! Daarmee erken je meteen je eigen beperking, no way dus! Maar ondertussen wordt de een na de ander opgenomen...gezellig :(



Sorry voor het ego verhaal. En het warrige geheel. Heb geen oog dicht gedaan. Man en middelste zitten 300 km van me vandaan. Baby zegt nog niet zoveel terug. En mijn oudste voelt zich kut en ik kan er niet bij zijn en dat zuigt big time...



Pffffffff...

Gelukkig schijnt buiten dan weer wél de zon.

Goeiemorgen. Moeder van drie jongens, vier, zes en -bijna- acht.

Vandaag een leenkind erbij want ons Middelste is ziek en vindt dat 'ie niet naar buiten kan. Denk dat er tussen de 100 en 200 gele balletjes in deze kamer liggen, er rauzen vier jongens tussendoor, en ik vraag me af of ik nog wat anders kan dan snauwen.



Zoyla, ik kan me heel goed voorstellen hoe verscheurd je je nu voelt. Wanneer zal je dochter weer thuiskomen?

Ga er in elk geval niet van uit dat ze gelijk zal gaan praten.

*; voor jou en vooral voor je dochter.

Gewoon pistooltjes. Ben zonet behoorlijk uit mijn slof gegaan want ze gedragen zich als idioten hier met zijn vieren terwijl ik het gevoel heb dat ze dat in het huis van leenkind echt niet zouden flikken. Kan zó slecht tegen gastjes die gewoon lak hebben aan als je iets zegt. Gevolg grrrmpf is dat mijn Middelste zo goed als elke dag bij dat kindje gaat spelen omdat dat kindje niet bij mij wil komen als ik zeg dat 'ie zich moet gedragen.



Doe mij een beetje autoriteit kado?



Goed plan om vanmiddag naar het bos te gaan. Ik moet nog wat mensen overhalen.