Kinderen
alle pijlers
Wens voor 2e kind, maar alleenstaand..
vrijdag 29 oktober 2021 om 21:55
Hoi hoi,
Wil even van me afschrijven.
Ik ben een alleenstaande mama van een zoon van ruim 2,5 jaar. Mijn ex en ik zijn in januari gescheiden. We hebben het leven weer goed op de rit, als in: goede baan, dak boven het hoofd, fijne omgangsregeling etc etc.
Ik heb altijd een ontzettend grote wens gehad voor 2 kindjes, en dan het liefst niet lang er tussen.
Dat laatste gaat al niet meer lukken.
Ik merk dat ik de laatste tijd er heel veel moeite mee heb. Ik zou zo graag een tweede kindje willen, een broertje of zusje voor mijn zoon. Het doet me pijn dat dat niet gaat lukken voorlopig, of zelfs nooit meer.
Je moet er toch met z'n 2e voor zijn. Ik zou ooit weer een relatie willen, heel graag, maar voorlopig heb ik geen trek in iemand weer helemaal opnieuw te leren kennen, daten etc. Kortom: de weg naar een relatie toe houdt me tegen. Bang dat het weer misloopt.
Daarnaast weet ik ook niet of ik ooit nog wel weer een kindje met iemand wil, een scheiding hakt er toch wel in en dat is niet iets wat ik ooit nog wil meemaken.
Maar tja, de hele sterke wens voor een tweede kindje is er wel.
Ik ben inmiddels 27 jaar en ergens voel ik ook wel een soort van "druk"...
Ik heb zelfs al eens nagedacht over BAM traject, maar met een huurappartement wordt dit al lastig. Daarbij heb ik geen heel groot sociaal vangnet en werk ik 4 dagen enzovoort.
Ik zie mijn grote wens als het ware in duigen vallen en dat doet pijn...
Herkennen mensen zich hierin?
Wil even van me afschrijven.
Ik ben een alleenstaande mama van een zoon van ruim 2,5 jaar. Mijn ex en ik zijn in januari gescheiden. We hebben het leven weer goed op de rit, als in: goede baan, dak boven het hoofd, fijne omgangsregeling etc etc.
Ik heb altijd een ontzettend grote wens gehad voor 2 kindjes, en dan het liefst niet lang er tussen.
Dat laatste gaat al niet meer lukken.
Ik merk dat ik de laatste tijd er heel veel moeite mee heb. Ik zou zo graag een tweede kindje willen, een broertje of zusje voor mijn zoon. Het doet me pijn dat dat niet gaat lukken voorlopig, of zelfs nooit meer.
Je moet er toch met z'n 2e voor zijn. Ik zou ooit weer een relatie willen, heel graag, maar voorlopig heb ik geen trek in iemand weer helemaal opnieuw te leren kennen, daten etc. Kortom: de weg naar een relatie toe houdt me tegen. Bang dat het weer misloopt.
Daarnaast weet ik ook niet of ik ooit nog wel weer een kindje met iemand wil, een scheiding hakt er toch wel in en dat is niet iets wat ik ooit nog wil meemaken.
Maar tja, de hele sterke wens voor een tweede kindje is er wel.
Ik ben inmiddels 27 jaar en ergens voel ik ook wel een soort van "druk"...
Ik heb zelfs al eens nagedacht over BAM traject, maar met een huurappartement wordt dit al lastig. Daarbij heb ik geen heel groot sociaal vangnet en werk ik 4 dagen enzovoort.
Ik zie mijn grote wens als het ware in duigen vallen en dat doet pijn...
Herkennen mensen zich hierin?
vrijdag 29 oktober 2021 om 22:05
Ik zou dat ideaal van een klein leeftijdsverschil lekker van me af laten glijden. Mijn kinderen schelen 3.5 jaar en het was volgens mij helemaal niet erg geweest als het nog wat meer was geweest.
Bovendien vind ik het zelf niet per se leuker om 2 kinderen te hebben. Begrijp me niet verkeerd, ik wil mijn jongste nooit meer missen (en wil zelfs een derde
), dus het is niet dat ik het niet trek ofzo. Maar als je van 1 naar 2 gaat, gaat onherroepelijk iets verloren van de knusheid van die 1 op 1 tijd die je nu hebt voor je zoon.
Hij heeft net z’n ouders uit elkaar zien gaan en is te klein om dat te snappen. Ik zou zeggen: richt die 1 op 1 tijd en aandacht op hem om hem erdoor te helpen, ipv nadenken over een broertje of zusje.
Mijn jongste sibling en ik schelen 12 jaar en dat was hartstikke leuk en we hebben een goede band met elkaar. Je bent 27. Het komt wel. Of niet. Maar nu is je prioriteit het kind dat je al hebt en die heeft echt niet een broertje of zusje ‘nodig’.
Bovendien vind ik het zelf niet per se leuker om 2 kinderen te hebben. Begrijp me niet verkeerd, ik wil mijn jongste nooit meer missen (en wil zelfs een derde
), dus het is niet dat ik het niet trek ofzo. Maar als je van 1 naar 2 gaat, gaat onherroepelijk iets verloren van de knusheid van die 1 op 1 tijd die je nu hebt voor je zoon.Hij heeft net z’n ouders uit elkaar zien gaan en is te klein om dat te snappen. Ik zou zeggen: richt die 1 op 1 tijd en aandacht op hem om hem erdoor te helpen, ipv nadenken over een broertje of zusje.
Mijn jongste sibling en ik schelen 12 jaar en dat was hartstikke leuk en we hebben een goede band met elkaar. Je bent 27. Het komt wel. Of niet. Maar nu is je prioriteit het kind dat je al hebt en die heeft echt niet een broertje of zusje ‘nodig’.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
vrijdag 29 oktober 2021 om 22:24
Ik snap niet waarom een BAM traject lastig is in een huurappartement? Het enige wat niet meer gaat lukken is een klein leeftijdsverschil. Maar als je 27 bent heb je nog heel veel jaren voor nog meer kinderen. Ik was 39 bij de geboorte van mijn zoon. Dingen anders regelen qua vangnet, opvang en werk is allemaal te doen, of tenminste te proberen.
vrijdag 29 oktober 2021 om 22:52
Wauw, dat is heel bijzonder!Valentijn101 schreef: ↑29-10-2021 22:13Ik ken iemand die ipv een donortraject in te gaan haar ex heeft gevraagd. Deze keuze heeft ze ook gemaakt zodat beide kinderen dezelfde vader hebben en beide een vaderfiguur in hun leven hebben.
vrijdag 29 oktober 2021 om 23:37
Valentijn101 schreef: ↑29-10-2021 22:13Ik ken iemand die ipv een donortraject in te gaan haar ex heeft gevraagd. Deze keuze heeft ze ook gemaakt zodat beide kinderen dezelfde vader hebben en beide een vaderfiguur in hun leven hebben.
Ik ben dan wel nieuwsgierig of ex voor de 1 een vader is en voor de ander een donor.
To je hebt nog heel lang om een 2e te krijgen, er kan in 15 jaar van alles gebeuren nog. Je zit misschien ook nog in de rouw om de scheiding alleen al
vrijdag 29 oktober 2021 om 23:46
Ik begrijp je volkomen. Ik had ook heel graag een 2e kindje gewild. Heb een dochtertje van 2,5 jaar en ben 42 jaar.
Ik vind het heel erg moeilijk om bijvoorbeeld te lezen of horen dat iemand zwanger is van hun 2e kindje. Ik moet dan echt wel even slikken en een traantje weg vegen. Dat had ik zo graag gewild en is voor mij nog steeds een droom.
Alleen zit het er voor mij niet meer in. Ik wil geen man meer in mijn leven. Ik heb helaas traumatische ervaringen gehad in mijn vorige relatie en ik wil zoiets nooit meer mee maken. Een man is voor mij geen toevoeging meer in mijn leven.
Ook wil ik geen 2 kinderen van 2 verschillende mannen. En rekening houdend met mijn leeftijd weet ik dat ik mij er bij neer moet leggen dat we met z'n 2 blijven. En dat vind ik echt verschrikkelijk zwaar.
Maar ik geef liever de aandacht aan mijn dochtertje en wil er helemaal voor haar zijn. Niet in een situatie brengen die onrust kan geven. Maar een stabiele omgeving om op te groeien.
Maar jij bent 27 en geen 42 dus zet die "druk" die je voelt eens uit je hoofd.
Je kan over 10 jaar nog kinderen krijgen.
Ik vind het heel erg moeilijk om bijvoorbeeld te lezen of horen dat iemand zwanger is van hun 2e kindje. Ik moet dan echt wel even slikken en een traantje weg vegen. Dat had ik zo graag gewild en is voor mij nog steeds een droom.
Alleen zit het er voor mij niet meer in. Ik wil geen man meer in mijn leven. Ik heb helaas traumatische ervaringen gehad in mijn vorige relatie en ik wil zoiets nooit meer mee maken. Een man is voor mij geen toevoeging meer in mijn leven.
Ook wil ik geen 2 kinderen van 2 verschillende mannen. En rekening houdend met mijn leeftijd weet ik dat ik mij er bij neer moet leggen dat we met z'n 2 blijven. En dat vind ik echt verschrikkelijk zwaar.
Maar ik geef liever de aandacht aan mijn dochtertje en wil er helemaal voor haar zijn. Niet in een situatie brengen die onrust kan geven. Maar een stabiele omgeving om op te groeien.
Maar jij bent 27 en geen 42 dus zet die "druk" die je voelt eens uit je hoofd.
Je kan over 10 jaar nog kinderen krijgen.
Blijf in jezelf geloven !
vrijdag 29 oktober 2021 om 23:57
Daar zou ik denk ik ook voor gaan. Maar mensen zijn vaak niet voor niets uit elkaar.Valentijn101 schreef: ↑29-10-2021 22:13Ik ken iemand die ipv een donortraject in te gaan haar ex heeft gevraagd. Deze keuze heeft ze ook gemaakt zodat beide kinderen dezelfde vader hebben en beide een vaderfiguur in hun leven hebben.
zaterdag 30 oktober 2021 om 07:09
Je bent 27. Hartstikke jong. Hebt zeeën van tijd om de echtscheiding te verwerken, jezelf te leren kennen en je eigen ding te doen, iemand anders te ontmoeten en mogelijk daarmee een nieuw leven te starten met 0, 1, 2 nieuwe kinderen.
Ik vermoed dat je momenteel voornamelijk rouwt om het feit dat je leven anders zal verlopen dan je gepland had. Je had een beeld voor ogen, en dat beeld moest jij wijzigen. Dat heeft tijd nodig.
Ik vermoed dat je momenteel voornamelijk rouwt om het feit dat je leven anders zal verlopen dan je gepland had. Je had een beeld voor ogen, en dat beeld moest jij wijzigen. Dat heeft tijd nodig.
zaterdag 30 oktober 2021 om 07:44
05-2019 schreef: ↑29-10-2021 23:46Ik begrijp je volkomen. Ik had ook heel graag een 2e kindje gewild. Heb een dochtertje van 2,5 jaar en ben 42 jaar.
Ik vind het heel erg moeilijk om bijvoorbeeld te lezen of horen dat iemand zwanger is van hun 2e kindje. Ik moet dan echt wel even slikken en een traantje weg vegen. Dat had ik zo graag gewild en is voor mij nog steeds een droom.
Alleen zit het er voor mij niet meer in. Ik wil geen man meer in mijn leven. Ik heb helaas traumatische ervaringen gehad in mijn vorige relatie en ik wil zoiets nooit meer mee maken. Een man is voor mij geen toevoeging meer in mijn leven.
Ook wil ik geen 2 kinderen van 2 verschillende mannen. En rekening houdend met mijn leeftijd weet ik dat ik mij er bij neer moet leggen dat we met z'n 2 blijven. En dat vind ik echt verschrikkelijk zwaar.
Maar ik geef liever de aandacht aan mijn dochtertje en wil er helemaal voor haar zijn. Niet in een situatie brengen die onrust kan geven. Maar een stabiele omgeving om op te groeien.
Maar jij bent 27 en geen 42 dus zet die "druk" die je voelt eens uit je hoofd.
Je kan over 10 jaar nog kinderen krijgen.
Wat heftig voor je dat je het zo ervaart. Maar als je dit zo ontzettend zwaar vind: ligt er niet iets heel anders aan ten grondslag, dat je onbewust projecteert op een 2e kind?
Zou dat je echt zoveel gelukkiger maken? Of is het meer dat je afscheid moet nemen van een droombeeld, waar je je onbewust aan vasthoudt?
Ik weet het niet, ik roep maar wat er in mij opkomt.
Zou het je helpen als je met een prof. zou praten hierover?
Zo zonde van je leven als je zo verdrietig bent. Vergeet niet van je dochter te genieten.
zaterdag 30 oktober 2021 om 10:24
Dat was het eerste waar ik aan dacht. Als ex daarvoor openstaat, is dat natuurlijk wel een fijne mogelijkheid. Ik denk niet dat ik er bewust voor zou kiezen dat mijn ene kind wel een vader heeft en de andere niet, maar ik heb makkelijk praten want ik zit helemaal niet in deze situatie.Valentijn101 schreef: ↑29-10-2021 22:13Ik ken iemand die ipv een donortraject in te gaan haar ex heeft gevraagd. Deze keuze heeft ze ook gemaakt zodat beide kinderen dezelfde vader hebben en beide een vaderfiguur in hun leven hebben.
Maar To, je ervaart wel tijdsdruk, maar je bent echt nog wel jong en hebt nog ruim de tijd voor gezinsuitbreiding. Ik ben 10 jaar ouder en hoogzwanger van de 3e, ik had ze zelf liever ook wat eerder gehad, maar het loopt nu eenmaal zoals het loopt. Toevallig zit er tussen mijn kinderen telkens 2 jaar en 5 maanden, en of dat nou zo ideaal is. Mijn oudste en nu nog jongste zijn wel gek op elkaar, spelen ook wel samen, maar kunnen ook heel erg in elkaars vaarwater zitten. En zelf scheel ik 11 jaar met mijn jongste zus en we hebben een hele goede band, dat wil uiteindelijk allemaal niet zoveel zeggen.
zaterdag 30 oktober 2021 om 11:15
Volwassen worden is ook leren dat niet alles kan in het leven.
Het leven is niet maakbaar en er zullen nog wel veel meer dingen komen die je graag had willen hebben of doen, die gewoon niet kunnen of niet handig zijn.
Naar mate je ouder wordt leer je gelukkig steeds beter om te gaan met die gemiste kansen. Althans, dat is mijn ervaring.
Het leven is niet maakbaar en er zullen nog wel veel meer dingen komen die je graag had willen hebben of doen, die gewoon niet kunnen of niet handig zijn.
Naar mate je ouder wordt leer je gelukkig steeds beter om te gaan met die gemiste kansen. Althans, dat is mijn ervaring.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.
zaterdag 30 oktober 2021 om 11:20
Dit.merano schreef: ↑30-10-2021 11:15Volwassen worden is ook leren dat niet alles kan in het leven.
Het leven is niet maakbaar en er zullen nog wel veel meer dingen komen die je graag had willen hebben of doen, die gewoon niet kunnen of niet handig zijn.
Naar mate je ouder wordt leer je gelukkig steeds beter om te gaan met die gemiste kansen. Althans, dat is mijn ervaring.
zaterdag 30 oktober 2021 om 11:23
Precies.merano schreef: ↑30-10-2021 11:15Volwassen worden is ook leren dat niet alles kan in het leven.
Het leven is niet maakbaar en er zullen nog wel veel meer dingen komen die je graag had willen hebben of doen, die gewoon niet kunnen of niet handig zijn.
Naar mate je ouder wordt leer je gelukkig steeds beter om te gaan met die gemiste kansen. Althans, dat is mijn ervaring.
En soms komt er nog een kans. TO is nog jong.
Beetje minder 'moeterig' in het leven staan kan echt helpen.
zaterdag 30 oktober 2021 om 17:21
zaterdag 30 oktober 2021 om 18:23
In ben in de dertig zou graag moeder willen zijn en heb niet eens een kind. Hoe pijnlijk is dat dat iedereen om me heen kinderen heeft of krijgt. Ik vind dat jij je eens zou moeten inleven in mensen die ongewenst kinderloos zijn. Je hebt het echt zwaar to. Wat een verwende houding. Probeer je eens in te leven in mensen die al jaren proberen een kindje te krijgen en telkens een negatieve test of miskraam hebben.
lattemacciato44 wijzigde dit bericht op 30-10-2021 18:24
Reden: Spelfout
Reden: Spelfout
24.29% gewijzigd
zaterdag 30 oktober 2021 om 18:42
Dat staat los van elkaar hè. Als ik klaag over dikke benen, houd ik ook geen rekening met mensen die een been missen.Lattemacciato44 schreef: ↑30-10-2021 18:23In ben in de dertig zou graag moeder willen zijn en heb niet eens een kind. Hoe pijnlijk is dat dat iedereen om me heen kinderen heeft of krijgt. Ik vind dat jij je eens zou moeten inleven in mensen die ongewenst kinderloos zijn. Je hebt het echt zwaar to. Wat een verwende houding. Probeer je eens in te leven in mensen die al jaren proberen een kindje te krijgen en telkens een negatieve test of miskraam hebben.
zaterdag 30 oktober 2021 om 18:47
Zo’n dooddoener dit. Zo kun je wel nergens meer over klagen.Lattemacciato44 schreef: ↑30-10-2021 18:23In ben in de dertig zou graag moeder willen zijn en heb niet eens een kind. Hoe pijnlijk is dat dat iedereen om me heen kinderen heeft of krijgt. Ik vind dat jij je eens zou moeten inleven in mensen die ongewenst kinderloos zijn. Je hebt het echt zwaar to. Wat een verwende houding. Probeer je eens in te leven in mensen die al jaren proberen een kindje te krijgen en telkens een negatieve test of miskraam hebben.
zaterdag 30 oktober 2021 om 18:51
Nou inderdaad, wat een gelul.
En weet je dat er in Afrika kindjes zijn waar geen eten voor is? En dan wil Latte er gewoon nog eentje bijmaken?
Ik ken ook iemand die in een soortgelijke situatie met haar ex nog een kind heeft gekregen. Vond ik een heel mooie constructie, maar ik kan me voorstellen dat dit in veel gevallen totaal onrealistisch is.
