Kinderen
alle pijlers
Wens voor 2e kind, maar alleenstaand..
vrijdag 29 oktober 2021 om 21:55
Hoi hoi,
Wil even van me afschrijven.
Ik ben een alleenstaande mama van een zoon van ruim 2,5 jaar. Mijn ex en ik zijn in januari gescheiden. We hebben het leven weer goed op de rit, als in: goede baan, dak boven het hoofd, fijne omgangsregeling etc etc.
Ik heb altijd een ontzettend grote wens gehad voor 2 kindjes, en dan het liefst niet lang er tussen.
Dat laatste gaat al niet meer lukken.
Ik merk dat ik de laatste tijd er heel veel moeite mee heb. Ik zou zo graag een tweede kindje willen, een broertje of zusje voor mijn zoon. Het doet me pijn dat dat niet gaat lukken voorlopig, of zelfs nooit meer.
Je moet er toch met z'n 2e voor zijn. Ik zou ooit weer een relatie willen, heel graag, maar voorlopig heb ik geen trek in iemand weer helemaal opnieuw te leren kennen, daten etc. Kortom: de weg naar een relatie toe houdt me tegen. Bang dat het weer misloopt.
Daarnaast weet ik ook niet of ik ooit nog wel weer een kindje met iemand wil, een scheiding hakt er toch wel in en dat is niet iets wat ik ooit nog wil meemaken.
Maar tja, de hele sterke wens voor een tweede kindje is er wel.
Ik ben inmiddels 27 jaar en ergens voel ik ook wel een soort van "druk"...
Ik heb zelfs al eens nagedacht over BAM traject, maar met een huurappartement wordt dit al lastig. Daarbij heb ik geen heel groot sociaal vangnet en werk ik 4 dagen enzovoort.
Ik zie mijn grote wens als het ware in duigen vallen en dat doet pijn...
Herkennen mensen zich hierin?
Wil even van me afschrijven.
Ik ben een alleenstaande mama van een zoon van ruim 2,5 jaar. Mijn ex en ik zijn in januari gescheiden. We hebben het leven weer goed op de rit, als in: goede baan, dak boven het hoofd, fijne omgangsregeling etc etc.
Ik heb altijd een ontzettend grote wens gehad voor 2 kindjes, en dan het liefst niet lang er tussen.
Dat laatste gaat al niet meer lukken.
Ik merk dat ik de laatste tijd er heel veel moeite mee heb. Ik zou zo graag een tweede kindje willen, een broertje of zusje voor mijn zoon. Het doet me pijn dat dat niet gaat lukken voorlopig, of zelfs nooit meer.
Je moet er toch met z'n 2e voor zijn. Ik zou ooit weer een relatie willen, heel graag, maar voorlopig heb ik geen trek in iemand weer helemaal opnieuw te leren kennen, daten etc. Kortom: de weg naar een relatie toe houdt me tegen. Bang dat het weer misloopt.
Daarnaast weet ik ook niet of ik ooit nog wel weer een kindje met iemand wil, een scheiding hakt er toch wel in en dat is niet iets wat ik ooit nog wil meemaken.
Maar tja, de hele sterke wens voor een tweede kindje is er wel.
Ik ben inmiddels 27 jaar en ergens voel ik ook wel een soort van "druk"...
Ik heb zelfs al eens nagedacht over BAM traject, maar met een huurappartement wordt dit al lastig. Daarbij heb ik geen heel groot sociaal vangnet en werk ik 4 dagen enzovoort.
Ik zie mijn grote wens als het ware in duigen vallen en dat doet pijn...
Herkennen mensen zich hierin?
zaterdag 30 oktober 2021 om 18:53
Wat een nare toon zeg.Lattemacciato44 schreef: ↑30-10-2021 18:23In ben in de dertig zou graag moeder willen zijn en heb niet eens een kind. Hoe pijnlijk is dat dat iedereen om me heen kinderen heeft of krijgt. Ik vind dat jij je eens zou moeten inleven in mensen die ongewenst kinderloos zijn. Je hebt het echt zwaar to. Wat een verwende houding. Probeer je eens in te leven in mensen die al jaren proberen een kindje te krijgen en telkens een negatieve test of miskraam hebben.
Waarom zou TO zich in moeten leven in ongewenst kinderlozen? Wat heeft het een met het ander te maken?
We zeggen toch ook niet tegen jou als dertiger dat je je eens in moet leven in mensen wiens kind niet eens dertig is geworden.
On topic: je bent pas 27, nog hartstikke jong. Dat je je ideaalplaatje ‘2 kinderen met weinig leeftijdsverschil’ los hebt moeten laten, is ongetwijfeld schakelen, maar je hebt echt nog alle tijd om een kind / meerdere kinderen te krijgen. De relatiebreuk is ook best nog wel vers, daarom zou ik nu sowieso geen impulsieve stappen zetten.
zaterdag 30 oktober 2021 om 19:01
Heel erg naar voor jou, maar dit heeft helemaal niets met de situatie van to te maken.Lattemacciato44 schreef: ↑30-10-2021 18:23In ben in de dertig zou graag moeder willen zijn en heb niet eens een kind. Hoe pijnlijk is dat dat iedereen om me heen kinderen heeft of krijgt. Ik vind dat jij je eens zou moeten inleven in mensen die ongewenst kinderloos zijn. Je hebt het echt zwaar to. Wat een verwende houding. Probeer je eens in te leven in mensen die al jaren proberen een kindje te krijgen en telkens een negatieve test of miskraam hebben.
Zo kan je alles wel doodslaan, want er is altijd iemand die in een ergere situatie zit. Heb je buikpijn? Foei, je moet je schamen, weet je wel dat er mensen zijn met kanker!
To hoeft zich niet in te leven in mensen die ongewenst kinderloos zijn omdat dat los staat van haar wens.
zaterdag 30 oktober 2021 om 21:15
Ik zit me af te vragen wat ik mijn kinderen nu weer misdaan heb door in een huurappartement op te groeien.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 30 oktober 2021 om 21:55
Ik denk dat het een ideaal toekomst plaatje is wat je voorlopig uit je hoofd moet zetten.
Er is echt geen tijdsdruk, je bent nog hartstikke jong.
Misschien ontmoet je ooit weer iemand, en willen jullie samen kinderen. Misschien ook niet. Het leven is niet maakbaar zoals we het graag precies zouden willen hebben. De kunst is om tevreden te zijn met dat wat je wél hebt. En daarmee zeg ik niet dat jou gevoelens er niet mogen zijn. Maar het heeft op dit moment geen zin om er helemaal in te blijven hangen.
Ik zou geen overhaaste beslissingen zoals een donor oid nemen. Kinderen zijn niet zaligmakend en 2 kinderen in je eentje is echt pittig, echt wat anders dan 1 kind hebben.
Er is echt geen tijdsdruk, je bent nog hartstikke jong.
Misschien ontmoet je ooit weer iemand, en willen jullie samen kinderen. Misschien ook niet. Het leven is niet maakbaar zoals we het graag precies zouden willen hebben. De kunst is om tevreden te zijn met dat wat je wél hebt. En daarmee zeg ik niet dat jou gevoelens er niet mogen zijn. Maar het heeft op dit moment geen zin om er helemaal in te blijven hangen.
Ik zou geen overhaaste beslissingen zoals een donor oid nemen. Kinderen zijn niet zaligmakend en 2 kinderen in je eentje is echt pittig, echt wat anders dan 1 kind hebben.
zaterdag 30 oktober 2021 om 22:04
Ik ben ook een bam moeder maar wel met een koopappartement. Zou mijn kind nu echt gelukkiger zijn?
Jammer dat to niet komt uitleggen waarom een huurappartement een probleem is als bam moeder...
zaterdag 30 oktober 2021 om 22:05
+ 100!lux- schreef: ↑29-10-2021 22:05Ik zou dat ideaal van een klein leeftijdsverschil lekker van me af laten glijden. Mijn kinderen schelen 3.5 jaar en het was volgens mij helemaal niet erg geweest als het nog wat meer was geweest.
Bovendien vind ik het zelf niet per se leuker om 2 kinderen te hebben. Begrijp me niet verkeerd, ik wil mijn jongste nooit meer missen (en wil zelfs een derde), dus het is niet dat ik het niet trek ofzo. Maar als je van 1 naar 2 gaat, gaat onherroepelijk iets verloren van de knusheid van die 1 op 1 tijd die je nu hebt voor je zoon.
Hij heeft net z’n ouders uit elkaar zien gaan en is te klein om dat te snappen. Ik zou zeggen: richt die 1 op 1 tijd en aandacht op hem om hem erdoor te helpen, ipv nadenken over een broertje of zusje.
Mijn jongste sibling en ik schelen 12 jaar en dat was hartstikke leuk en we hebben een goede band met elkaar. Je bent 27. Het komt wel. Of niet. Maar nu is je prioriteit het kind dat je al hebt en die heeft echt niet een broertje of zusje ‘nodig’.
"Ah! Tu vois que ce n'est pas drôle!!"
zondag 31 oktober 2021 om 08:01
Ik snap je gevoel wel. Mijn beide kinderen zijn IVF-kinderen en ik kon ook zo jaloers zijn, en dat is ook logisch. Maar pas er wel mee op, want je zet jezelf enorm buitenspel door te vinden dat jij het ‘t zwaarste hebt. Voor mij was bijvoorbeeld de eerste periode na de geboorte van mijn oudste zoon veel naarder dan mijn vruchtbaarheidstraject. Dat zag ik natuurlijk totaal niet aankomen. En achteraf schaamde ik me wel een beetje dat ik altijd had gevonden dat ouders zich aanstelden.Lattemacciato44 schreef: ↑30-10-2021 18:23In ben in de dertig zou graag moeder willen zijn en heb niet eens een kind. Hoe pijnlijk is dat dat iedereen om me heen kinderen heeft of krijgt. Ik vind dat jij je eens zou moeten inleven in mensen die ongewenst kinderloos zijn. Je hebt het echt zwaar to. Wat een verwende houding. Probeer je eens in te leven in mensen die al jaren proberen een kindje te krijgen en telkens een negatieve test of miskraam hebben.
Er is geen wedstrijdje wie het ‘zieligst’ is en je kunt niet in andermans koppie kijken. En, belangrijker: dankbaarheid komt voort uit relativering, niet uit veroordeling.
Sterkte met jouw weg. Ik hoop voor je dat er nog een mogelijkheid bestaat een kind te krijgen, in welke vorm dan ook
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
zondag 31 oktober 2021 om 08:36
Accepteer dat het leven loopt zoals het loopt, hoe moeilijk het ook lijkt. Ik voelde me op mijn 30ste ook schuldig richting mijn 5 jarige zoon, omdat hij heel graag een broertje of zusje wilde maar ja, zijn vader en ik gingen uit elkaar. Het voelde alsof ik mijn leven en dat van hem verklootte. Inmiddels ben ik getrouwd, hij heeft op zijn 11e zijn zusje gekregen en ik ben nu weer zwanger. Had ik ook niet meer op gerekend. Go with the flow en probeer de druk van de ketel te halen voor jezelf.
maandag 1 november 2021 om 23:04
Ohhh wat voel ik me schuldig dat ik "zeur" over 27.05-2019 schreef: ↑29-10-2021 23:46Ik begrijp je volkomen. Ik had ook heel graag een 2e kindje gewild. Heb een dochtertje van 2,5 jaar en ben 42 jaar.
Ik vind het heel erg moeilijk om bijvoorbeeld te lezen of horen dat iemand zwanger is van hun 2e kindje. Ik moet dan echt wel even slikken en een traantje weg vegen. Dat had ik zo graag gewild en is voor mij nog steeds een droom.
Alleen zit het er voor mij niet meer in. Ik wil geen man meer in mijn leven. Ik heb helaas traumatische ervaringen gehad in mijn vorige relatie en ik wil zoiets nooit meer mee maken. Een man is voor mij geen toevoeging meer in mijn leven.
Ook wil ik geen 2 kinderen van 2 verschillende mannen. En rekening houdend met mijn leeftijd weet ik dat ik mij er bij neer moet leggen dat we met z'n 2 blijven. En dat vind ik echt verschrikkelijk zwaar.
Maar ik geef liever de aandacht aan mijn dochtertje en wil er helemaal voor haar zijn. Niet in een situatie brengen die onrust kan geven. Maar een stabiele omgeving om op te groeien.
Maar jij bent 27 en geen 42 dus zet die "druk" die je voelt eens uit je hoofd.
Je kan over 10 jaar nog kinderen krijgen.
Ik vind het knap hoe je het verwoord en vind het spijtig om te lezen dat je jouw wens naast je neer moet leggen
maandag 1 november 2021 om 23:09
Ik vind het echt heel spijtig te lezen dat je ontzettend graag moeder zou willen zijn.Lattemacciato44 schreef: ↑30-10-2021 18:23In ben in de dertig zou graag moeder willen zijn en heb niet eens een kind. Hoe pijnlijk is dat dat iedereen om me heen kinderen heeft of krijgt. Ik vind dat jij je eens zou moeten inleven in mensen die ongewenst kinderloos zijn. Je hebt het echt zwaar to. Wat een verwende houding. Probeer je eens in te leven in mensen die al jaren proberen een kindje te krijgen en telkens een negatieve test of miskraam hebben.
Ik snap je frustraties in deze ook.
Echter heeft elk iemand een eigen gevoel en dat staat in deze echt los van elkaar.
maandag 1 november 2021 om 23:09
maandag 1 november 2021 om 23:11
Ik zat nu pas weer op het forum.
Ik heb een appartementje met maar 1 slaapkamer, het is verre van ideaal om met 2 kids in te wonen.
maandag 1 november 2021 om 23:14
Zeker waar!mommy2014 schreef: ↑01-11-2021 23:09Probeer de ‘druk’ los te laten. Is makkelijker gezegd dan gedaan maar je bent nog jong. En kijk vooral na de positieve dingen en mogelijkheden. Want zoals je zelf al zegt, jullie hebben het goed. En echt in deze tijd en hoe het nu soms aan toe gaat, mag je daar best wat vaker stil bij staan.
dinsdag 2 november 2021 om 06:24
dinsdag 2 november 2021 om 07:16
dinsdag 2 november 2021 om 19:34
Ik snap je verlangen naar een tweede. Dat had/heb ik ook. Maar mijn man is klaar.. dus ik ook. Leuk? Nee.. verdrietig? Ja geweest en soms nog. Maar vooral dankbaar voor wat ik wel heb en elke dag zie en voel en ervaar. Het is echt een voorrecht om moeder te zijn. Je kunt je blijven wentelen in 'ik moet en ik zal' maar gezien je leeftijd zou ik echt zeggen; wacht even af. Focus je op je kind.. en leg jezelf niet zoveel druk op.
dinsdag 2 november 2021 om 21:13
Maar dat heeft dus niks met huur- of koopappartement te maken.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
