Kinderen
alle pijlers
Wie durft?
donderdag 27 september 2007 om 13:03
Haai 
Ja of dit het goeie topic is weet ik niet maar ik ga maar van start:
Ik zit enorm in mijn maag met de vraag "kindje wel kindje niet".
Ben nu 31 en wil áls we een kindje zouden krijgen dat graag voor mijn 35e krijgen (dus35 min 9maanden min 1jr proberen etc).
Misschien lukt het wel helemaal niet maar dat weet je natuurlijk nooit van te voren.
Ik kan best redenen bedenken "kindje niet" maar ben erg bang dat ik er later spijt van krijg. Kan ook best bedenken "kindje wel" dat het toch erg fijn is om papa en mama te zijn. Mijn vriend wil opzich wel maar heeft geen dringende behoefte. Ik weet het gewoon echt niet! Nu de vraag, wie durft!?
Wie kan voor mij als mama of papa zijnde heel eerlijk leuke maaaaarrr dus ook NIET leuke dingen opnoemen. Kijk een poepluier hoeft daar niet bij want dat dat niet geweldig is, och dat zal wel. Maar wie durft te zeggen "pff had ik het maar niet gedaan" of "somsss denk ik wel eens'.
Om daarna een soort eindconclusie weer te geven waarin je uitleg geeft over waarom je niet blij bent of juist tóch blij bent dat je het gedaan hebt. Alle vrienden kennissen familie zouden nooit zeggen dat ze er spijt van hebben of iets dergelijks. Misschien dat hier de anoniemiteit daar toch voor zorgt?
Begrijp me goed, tis niet mijn wens dat mensen hun kind afzeiken natuurlijk ;) Maar dat het geweldig en leuk en dankbaar en gezellig en super is heb ik al zo vaak gehoord. Ik wil juist afwegen met voor en tegen.
Ja of dit het goeie topic is weet ik niet maar ik ga maar van start:
Ik zit enorm in mijn maag met de vraag "kindje wel kindje niet".
Ben nu 31 en wil áls we een kindje zouden krijgen dat graag voor mijn 35e krijgen (dus35 min 9maanden min 1jr proberen etc).
Misschien lukt het wel helemaal niet maar dat weet je natuurlijk nooit van te voren.
Ik kan best redenen bedenken "kindje niet" maar ben erg bang dat ik er later spijt van krijg. Kan ook best bedenken "kindje wel" dat het toch erg fijn is om papa en mama te zijn. Mijn vriend wil opzich wel maar heeft geen dringende behoefte. Ik weet het gewoon echt niet! Nu de vraag, wie durft!?
Wie kan voor mij als mama of papa zijnde heel eerlijk leuke maaaaarrr dus ook NIET leuke dingen opnoemen. Kijk een poepluier hoeft daar niet bij want dat dat niet geweldig is, och dat zal wel. Maar wie durft te zeggen "pff had ik het maar niet gedaan" of "somsss denk ik wel eens'.
Om daarna een soort eindconclusie weer te geven waarin je uitleg geeft over waarom je niet blij bent of juist tóch blij bent dat je het gedaan hebt. Alle vrienden kennissen familie zouden nooit zeggen dat ze er spijt van hebben of iets dergelijks. Misschien dat hier de anoniemiteit daar toch voor zorgt?
Begrijp me goed, tis niet mijn wens dat mensen hun kind afzeiken natuurlijk ;) Maar dat het geweldig en leuk en dankbaar en gezellig en super is heb ik al zo vaak gehoord. Ik wil juist afwegen met voor en tegen.
zaterdag 29 september 2007 om 08:41
:
Klinkt wel boeiend Catnip, je ziet de wereld nu ook van een andere kant. Die van een kind of die van iemand die een kind het leven schonk of van iemand die de verantwoording draagt voor een kind?
Vertel eens wat specifieker als je wil?
Het nieuwe mensen leren kennen lijkt me best leuk. Heb een druk en vol leven, sociaal rijk maar natuurlijk best een leuke gelegenheid om andere interessante mensen te ontmoeten via zwangerschapsgym, peuterspeelzaal of basisschool, muziekles, sport etc.
Zowiezo heeft het zwanger zijn, bevallen en een kind krijgen een ernorme invloed op je leven.
Die ervaring maakt je echt rijker.
Ik zie de werled nu idd ook door de ogen van een kinden zelfs als ik door mijn eigen ogen kijk is de wereld anders dan daarvoor (voor een kind krijgen).
Je bekijkt dingen vanuit een ander perspectief.
Hetzelfde bijvoorbeeld (misschien raar voorbeeld maar toch...) als ik morgen in een rolstoel zou komen te zitten.
Dan zou ik de wereld anders zien.
En door al die plaatsen waar je zonder kinderen niet zou komen leer je nieuwe (en een nieuw soort) mensen kennen.
Dat heb ik als erg positief ervaren.
Dat je samen iets gemeen hebt (een kind) maakt het makkelijker om contact te zoeken.
En een kind op zich is gewoon bijzonder.
Iets dat gemaakt is uit jou en je partner, uit liefde.
Je mag het zien opgroeien en het je normen en waarden meegeven.
zo iets bijzonders wordt je toevertrouwd en je doet je best er iets moois van te maken.
Ik geniet er elke dag van.
Zelfs als ik zoonlief achter het behang zou willen plakken is er geen haar op mijn hoofd dat er spijt van heeft om aan kinderen te beginnen.
