Kinderen
alle pijlers
Wie durft?
donderdag 27 september 2007 om 13:03
Haai 
Ja of dit het goeie topic is weet ik niet maar ik ga maar van start:
Ik zit enorm in mijn maag met de vraag "kindje wel kindje niet".
Ben nu 31 en wil áls we een kindje zouden krijgen dat graag voor mijn 35e krijgen (dus35 min 9maanden min 1jr proberen etc).
Misschien lukt het wel helemaal niet maar dat weet je natuurlijk nooit van te voren.
Ik kan best redenen bedenken "kindje niet" maar ben erg bang dat ik er later spijt van krijg. Kan ook best bedenken "kindje wel" dat het toch erg fijn is om papa en mama te zijn. Mijn vriend wil opzich wel maar heeft geen dringende behoefte. Ik weet het gewoon echt niet! Nu de vraag, wie durft!?
Wie kan voor mij als mama of papa zijnde heel eerlijk leuke maaaaarrr dus ook NIET leuke dingen opnoemen. Kijk een poepluier hoeft daar niet bij want dat dat niet geweldig is, och dat zal wel. Maar wie durft te zeggen "pff had ik het maar niet gedaan" of "somsss denk ik wel eens'.
Om daarna een soort eindconclusie weer te geven waarin je uitleg geeft over waarom je niet blij bent of juist tóch blij bent dat je het gedaan hebt. Alle vrienden kennissen familie zouden nooit zeggen dat ze er spijt van hebben of iets dergelijks. Misschien dat hier de anoniemiteit daar toch voor zorgt?
Begrijp me goed, tis niet mijn wens dat mensen hun kind afzeiken natuurlijk ;) Maar dat het geweldig en leuk en dankbaar en gezellig en super is heb ik al zo vaak gehoord. Ik wil juist afwegen met voor en tegen.
Ja of dit het goeie topic is weet ik niet maar ik ga maar van start:
Ik zit enorm in mijn maag met de vraag "kindje wel kindje niet".
Ben nu 31 en wil áls we een kindje zouden krijgen dat graag voor mijn 35e krijgen (dus35 min 9maanden min 1jr proberen etc).
Misschien lukt het wel helemaal niet maar dat weet je natuurlijk nooit van te voren.
Ik kan best redenen bedenken "kindje niet" maar ben erg bang dat ik er later spijt van krijg. Kan ook best bedenken "kindje wel" dat het toch erg fijn is om papa en mama te zijn. Mijn vriend wil opzich wel maar heeft geen dringende behoefte. Ik weet het gewoon echt niet! Nu de vraag, wie durft!?
Wie kan voor mij als mama of papa zijnde heel eerlijk leuke maaaaarrr dus ook NIET leuke dingen opnoemen. Kijk een poepluier hoeft daar niet bij want dat dat niet geweldig is, och dat zal wel. Maar wie durft te zeggen "pff had ik het maar niet gedaan" of "somsss denk ik wel eens'.
Om daarna een soort eindconclusie weer te geven waarin je uitleg geeft over waarom je niet blij bent of juist tóch blij bent dat je het gedaan hebt. Alle vrienden kennissen familie zouden nooit zeggen dat ze er spijt van hebben of iets dergelijks. Misschien dat hier de anoniemiteit daar toch voor zorgt?
Begrijp me goed, tis niet mijn wens dat mensen hun kind afzeiken natuurlijk ;) Maar dat het geweldig en leuk en dankbaar en gezellig en super is heb ik al zo vaak gehoord. Ik wil juist afwegen met voor en tegen.
donderdag 27 september 2007 om 21:04
vergelijk het maar met een kindje van jezelf, die is qua gevoel niveau 10. Als ie vervelend is dan daalt dat naar 7. Een neefje of nichtje staat op niveau 7, en daalt bij vervelend zijn naar niveau 3. Die vergelijking klopt natuurlijk niet helemaal en zal ook niet voor alle gevallen gelijk opgaan maar snap je wat ik bedoel? Je eigen kind kan je gewoon veel meer van hebben....
donderdag 27 september 2007 om 21:09
Ik kan me dat wel voorstellen, omdat ik het zelf ook niet weet. Ik geloof er absoluut in dat mijn leven zonder kinderen ook goed is en dat ik dan ook gelukkig ben. Dat ben ik nu immers ook. Dus wat dat betreft geen overtuigend "ja, ik wil een kind". Maar ook geen definitief "nee" omdat er ook momenten zijn dat ik me best een leven met kinderen kan voorstellen. Ik denk dat ik gelukkig kan zijn zonder kinderen, maar ook met kinderen. En dan kom je dus uit op het feit dat je het niet weet, omdat beide opties leuk kunnen zijn en hun eigen voor- en nadelen bieden. Daar komt dan de twijfel vandaan.
donderdag 27 september 2007 om 21:17
Ok, komt ie: soms baal ik als een stekker van mijn kind, als ik zelf moe ben of ff (jaha, het komt voor) geen zin heb om te moederen, als ze een huil jank en niks is goed en ik doe lekker niet wat jullie van me willen dag heeft, maar meestal vind ik haar zo lief dat ik haar, zoals iemand anders al zei, wel op zou willen vreten
nou dat had ik helemaal niet van te voren, ik vond kinderen lange tijd helemaal niets, had niets met kindjes van anderen en het verzorgen van huisdieren kan me gestolen worden
Ik denk niet dat ze bedoelt dat je lichtzinnig maar moet besluiten de pil de prullenbak in te gooien, maar meer dat je niet alles kunt plannen, je wilt antwoorden die wij je niet kunnen geven, je wilt eigenlijk een soort garantie dat jij ze ook leuk gaat vinden mocht je kinderen krijgen, maar die garantie heb je niet, wel is het heel erg waarschijnlijk dat jij net zo als het gros van alle moeders en vaders heel veel van je kinderen gaat houden en ze niet meer wilt missen als ze er eenmaal zijn. En je hebt waarschijnlijk altijd uitzonderingen, kinderen die zo extreem problematisch zijn de zware momenten de leuke momenten gaan overheersen, of nou ja, weet ik veel.. er zijn altijd mensen die spijt hebben denk ik, al hoor je het niet veel..Maar dat kunnen wij je niet vertellen van te voren en stel er zeggen hier 10 moeders, ik heb geen spijt, en 2 moeders, ja ik wel.. wat weet je dan nog? helpt het je verder in je keuze? hoe weet je dan tot welke groep je gaat behoren?Maar nou ja ik zoek denk ik zoals ik al zei naar meer mensen die twijfelde en toch blij zijn, naar mensen die rustig denken bleeeergh shitkind, maar ben toch blij dat ik mijn shitkind heb. Zoiets, kan het niet helder genoeg weergeven misschien maar daarom is het ook een vraagstuk waarbij ik best wat hulp of ervaringen van anderen kan gebruiken.
En wat betreft deze opmerking: Waarom altijd al dat westerse planmatig handelen? Waarom gooi je niet gewoon de anticonceptie de deur uit? Dan merk je vanzelf of er wel of niet een kindje van komt.
Ja woehoe! Kweet niet of ik katten leuk vind, weet je wat ik neem gewoon een nestje en dan zien we wel. Ik wil juist NIET onbezonnen aan een kindje beginnen, 't is geen pak melk of ruilbaar www.wehkamp artikel
Ik bedenk me juist áls ik wil proberen hoe lang ik daar dan nog voor heb. Natuurlijk kun je veel langer kindjes krijgen maar ivm risico's op genetische afwijkingen en uberhaubt de kans om zwanger te worden boven je 35e én de leeftijd van mijn vriend die een stuk ouder is als ik ben wil ik dus wel letten op het hele tijdsgebeuren.
donderdag 27 september 2007 om 21:38
hahahaha geweldige vergelijking.
Neefjes en nichtjes zijn vaak best leuk maar oehhoehhhh af en toeoeoehoeoeoeoe.
Citronella ja wat je zegt, ik zal geen helder pasklaar antwoord krijgen. Zoek toch naar handvatten waar ik kan maar besef wel dat het slechts kleine steuntjes zijn en dat het eigenlijk helemaal bij mijn partner en mij ligt, of we het doen, of we het leuk vinden. Nou ja "leuk" is ook vaag begrip bij zoiets als een kindje krijgen natuurlijk. Het is natuurlijk veelomvattender als "leuk"
donderdag 27 september 2007 om 22:38
donderdag 27 september 2007 om 23:03
nou ik dus niet, ik heb niet echt mijn hele leven gewikt en gewogen hoor, maar ik schoof het gewoon steeds voor me uit, maar ik wist het gewoon heel lang dus niet, daarom ben ik er pas op mijn 34e aan begonnen..
ik ben dus zo'n geboren twijfelaar, ik kwam er met mijn verstand dan ook niet uit en pas toen ik het met mijn gevoel kon benaderen wist ik het
ik ben dus zo'n geboren twijfelaar, ik kwam er met mijn verstand dan ook niet uit en pas toen ik het met mijn gevoel kon benaderen wist ik het
donderdag 27 september 2007 om 23:33
Je zegt "zonodig eerst carriere moet maken" bedoel je dat zo negatief als het klinkt? Hoop ik niet zeg, kom joh girlpower hoor. Als je wens is lekker jong mama te worden is dat helemaal oke maar als je graag door wilt studeren (zoals ik ook inderdaad gedaan heb) is dat toch ook prima
Ik was op mijn 25e nog lang niet uitgestudeerd, dat ben ik nu op mijn 30e pas.
En ik begrijp niet helemaal hoe je denkt te weten dat je op je 25 MOET weten of je kinderen wilt of niet. We zijn toch niet allemaal hetzelfde. Beetje zwart wit toch?
Ik weet het gewoon niet zeker, don't shoot me
donderdag 27 september 2007 om 23:36
Ow en ik zie steeds "TO" ehhm is dat dan aan mij gericht? Of heet er iemand anders TO? Ik zie niemand posten met die nick geloof ik en ik ben geen TO, wat mis ik
Edit: Sunlight, ja las ik. Het deur op een kier idee is ook wel wat voor te zeggen. Dan geef je de optie in ieder geval een kans. Dat doe ik nu eigenlijk niet, het speelt zich allemaal erg in het brein af en niet mijn hart zeg maar.
Edit: Sunlight, ja las ik. Het deur op een kier idee is ook wel wat voor te zeggen. Dan geef je de optie in ieder geval een kans. Dat doe ik nu eigenlijk niet, het speelt zich allemaal erg in het brein af en niet mijn hart zeg maar.
donderdag 27 september 2007 om 23:55
TO = topicopener. Dus jij in dit geval.
Maar goed, mijn verhaal. Werd onverwacht zwanger tijdens de afronding van mijn studie. Toentertijd ook in de fase waarin ik met vragen zat als: wil ik wel kinderen? Nu? Of later misschien wel? Ik wist het niet. Was ook niet echt heel blij met mijn onverwachte zwangerschap, want de keuze was nu immers voor mij gemaakt. Nu, achteraf ben ik blij dat ik zelf niet heb hoeven kiezen (dus in die situatie van twijfel waar jij nu in zit). Want ik was daar misschien wel nooit uitgekomen, uit die twijfel.
In ieder geval, kind kwam, was erg wennen, maar ik ben niet zo moeilijk dus ging eigenlijk wel goed. Geen hoge verwachtingen, dus dan valt alles ook niet zo tegen, dat idee. Ondertussen ben ik een aantal jaar verder en heb ik drie kinderen.
Achter het behang? Ja, hoor vaak genoeg. Heb ik vakantie, gaan zij toch naar de nso en creche. Heerlijk een dagje (2 zelfs) voor mij alleen. Spijt? Nooit. Echt helemaal nooit.
Ik baal ook nooit van het feit dat ik kinderen heb. Misschien regelt moeder natuur dat wel, dat "houden van" als moeder. Ik ben echt geen type waarbij alles en dan ook alles om de kinderen draait. Ik ben ook geen prototype van een moederkloek. Ik ben niet eens een knutselmama of een "hup-laarzen-aan-we-gaan-het-bos-in mama. Maar ze zijn wel het belangrijkste voor me. Onvoorwaardelijk.
Moet zeggen dat me dat ook weleens verbaasd. Dat onvoorwaardelijke. Die niet leuke dingen die jij wilt horen, die zijn er wel, maar die dingen wegen bij mij ineens niet meer zo zwaar als in de periode dat ik onverwacht zwanger was. Part of the deal, zoiets misschien. Maar nogmaals, ik ben niet zo moeilijk en neem de dingen zoals ze zijn en komen.
Maar goed, mijn verhaal. Werd onverwacht zwanger tijdens de afronding van mijn studie. Toentertijd ook in de fase waarin ik met vragen zat als: wil ik wel kinderen? Nu? Of later misschien wel? Ik wist het niet. Was ook niet echt heel blij met mijn onverwachte zwangerschap, want de keuze was nu immers voor mij gemaakt. Nu, achteraf ben ik blij dat ik zelf niet heb hoeven kiezen (dus in die situatie van twijfel waar jij nu in zit). Want ik was daar misschien wel nooit uitgekomen, uit die twijfel.
In ieder geval, kind kwam, was erg wennen, maar ik ben niet zo moeilijk dus ging eigenlijk wel goed. Geen hoge verwachtingen, dus dan valt alles ook niet zo tegen, dat idee. Ondertussen ben ik een aantal jaar verder en heb ik drie kinderen.
Achter het behang? Ja, hoor vaak genoeg. Heb ik vakantie, gaan zij toch naar de nso en creche. Heerlijk een dagje (2 zelfs) voor mij alleen. Spijt? Nooit. Echt helemaal nooit.
Ik baal ook nooit van het feit dat ik kinderen heb. Misschien regelt moeder natuur dat wel, dat "houden van" als moeder. Ik ben echt geen type waarbij alles en dan ook alles om de kinderen draait. Ik ben ook geen prototype van een moederkloek. Ik ben niet eens een knutselmama of een "hup-laarzen-aan-we-gaan-het-bos-in mama. Maar ze zijn wel het belangrijkste voor me. Onvoorwaardelijk.
Moet zeggen dat me dat ook weleens verbaasd. Dat onvoorwaardelijke. Die niet leuke dingen die jij wilt horen, die zijn er wel, maar die dingen wegen bij mij ineens niet meer zo zwaar als in de periode dat ik onverwacht zwanger was. Part of the deal, zoiets misschien. Maar nogmaals, ik ben niet zo moeilijk en neem de dingen zoals ze zijn en komen.
vrijdag 28 september 2007 om 00:05
Aha zit dat zo met dat TO, oke helder
Bedankt voor ook jou verhaal. Dat is weer een hele andere invalshoek ja.
Ja wat dat betreft als het nu perongeluk mis gaat door de pil heen is het wel meteen helder. Ik ben helemaal van de "baas in eigen buik" maar in mijn geval zou ik dan zeker geen abortus overwegen.
We hebben de middelen en waren er dan toch al erg mee bezig dus dan zou ik er absoluut voor gaan. Uh... moet ik nu ergens afkloppen? Tis niet de bedoeling dat de pil me nu na jaren acuut laat zakken he!
Hoe doe je dat, afkloppen op internet hehehe
KNOCK KNOCK KNOCK!
Bedankt voor ook jou verhaal. Dat is weer een hele andere invalshoek ja.
Ja wat dat betreft als het nu perongeluk mis gaat door de pil heen is het wel meteen helder. Ik ben helemaal van de "baas in eigen buik" maar in mijn geval zou ik dan zeker geen abortus overwegen.
We hebben de middelen en waren er dan toch al erg mee bezig dus dan zou ik er absoluut voor gaan. Uh... moet ik nu ergens afkloppen? Tis niet de bedoeling dat de pil me nu na jaren acuut laat zakken he!
Hoe doe je dat, afkloppen op internet hehehe
KNOCK KNOCK KNOCK!
vrijdag 28 september 2007 om 09:10
sungirl dat dat bij jou zo werkt betekent niet dat de hele wereld zo in elkaar steekt. Wederom na uitleg, nog steeds zeer kort door de bocht.
TO:
Ook ik doe mijn zoon gewoon naar de creche als ik lekker vrij ben,dat is zo lekker om gewoon een dagje voor jezelf te hebben! Daar zie je de waarde niet zo van in als je geen kids hebt, maar je kunt je er misshcien wat bij voorstellen. En weet je, iedere maand plannen we lekker allebei een dagje vrij en gaan we lekker naar de sauna
(oke wij werken allebei onregelmatig, dus wij kunnen gewoon inplannen wat we willen, maar als je een reguliere baan hebt dan kun je het om de maand doen ofzo) brengt een van ons zoon weg om 9 uur, de ander slaapt uit, dan rustig wakker worden met krantje en koffie, en dan rond tien uur richting sauna. Om 17 uur weg daar en dan zijn we om 17.30 uur bij de creche om hem weer op te pikken, zooo lekker...heb je 6 uur geluierd en gerelaxed samen.
Wat is het nou precies wat je tegenhoudt Twompie?
TO:
Ook ik doe mijn zoon gewoon naar de creche als ik lekker vrij ben,dat is zo lekker om gewoon een dagje voor jezelf te hebben! Daar zie je de waarde niet zo van in als je geen kids hebt, maar je kunt je er misshcien wat bij voorstellen. En weet je, iedere maand plannen we lekker allebei een dagje vrij en gaan we lekker naar de sauna
(oke wij werken allebei onregelmatig, dus wij kunnen gewoon inplannen wat we willen, maar als je een reguliere baan hebt dan kun je het om de maand doen ofzo) brengt een van ons zoon weg om 9 uur, de ander slaapt uit, dan rustig wakker worden met krantje en koffie, en dan rond tien uur richting sauna. Om 17 uur weg daar en dan zijn we om 17.30 uur bij de creche om hem weer op te pikken, zooo lekker...heb je 6 uur geluierd en gerelaxed samen. Wat is het nou precies wat je tegenhoudt Twompie?
vrijdag 28 september 2007 om 11:22
Lieve Twompie,
Heel eigenlijk zeg je het hier zelf al: als je nu per ongeluk zwanger zou raken zou je je kindje laten komen.
Waarom dus nog die twijfel? En wat is je twijfel precies?
Ik denk dat juist twijfel je enorm kan lamleggen, dat je door twijfel juist geen beslissing neemt/geen keuze maakt. En dan?
Zoals Citronella al zei bedoelde ik met 'westers planmatig handelen' niet dat je lichtzinnig moet handelen, maar...oef, ik vind het zo supermoeilijk om dit goed te verwoorden! Toch een poging:
Zou het niet zo kunnen zijn dat onze samenleving té planmatig is? Tè doelgericht? Dat dat juist ook voor een boel verdriet zorgt?
Stel je voor: Iemand besluit 'ik wil een kind', die persoon is dan gefocust op het bereiken van dat doel en zal bij elke menstruatie een negatief gevoel (teleurstelling, falen, boosheid) krijgen, omdat het doel (weer) niet bereikt is.
En verder doorgetrokken: Hoe zal deze persoon zich voelen als uiteindelijk blijkt dat het niet lukt om een kindje te krijgen?
t Lijkt mij dat de minder planmatige persoon het in deze makkelijker heeft, omdat deze persoon minder gefocust is op een doel
Nog een laatste ding over twijfel trouwens; in hoeverre is twijfel een conflict tussen ratio en gevoel? Het zoeken naar rationele argumenten voor of tegen, terwijl de grondbeslissing helemaal niets met het rationele niveau te maken heeft.
Hmm, weet niet hoe samenhangend dit verhaal nog is; mn zoontje werd wakker en ligt nu net weer in zn bedje.
vrijdag 28 september 2007 om 13:06
ik vind het in ieder geval wel duidelijk omschreven Catpower
voor mij was ook een reden om de "beslissing" voor me uit te schuiven dat ik door medische problemen uberhaupt niet wist of ik wel zwanger zou raken, en ik heb misschien ook daardoor nooit zo iets gehad van: JA ik wil heel graag kinderen.
Ik wist het al nooit en ik wist niet of ik ze kon krijgen (dat weet niemand van t voren natuurlijk maar ik had redenen aan te nemen dat het niet zo makkelijk zou lukken) en daarom hebben we op een gegeven moment de pil maar de deur uitgegooid en het aan het lot overgelaten en ik ben heel blij dat het gelukt is..
voor mij was ook een reden om de "beslissing" voor me uit te schuiven dat ik door medische problemen uberhaupt niet wist of ik wel zwanger zou raken, en ik heb misschien ook daardoor nooit zo iets gehad van: JA ik wil heel graag kinderen.
Ik wist het al nooit en ik wist niet of ik ze kon krijgen (dat weet niemand van t voren natuurlijk maar ik had redenen aan te nemen dat het niet zo makkelijk zou lukken) en daarom hebben we op een gegeven moment de pil maar de deur uitgegooid en het aan het lot overgelaten en ik ben heel blij dat het gelukt is..
vrijdag 28 september 2007 om 13:28
Helder beschreven idd Catpower
Ja en om er nou precies de vinger op te leggen... waarom precies twijfel ik. Uhm.. Vrijheid is denk ik een issue en zolang ik me kan herinneren, van kind af aan eigenlijk al wil ik geen kindjes.
Nooit met poppen gespeeld met dat idee. Wel poppen en barbies gehad maar daar speelde ik dan meer ziekenhuisje mee, dat ik ze beter moest maken oid. (werk nu overigens ook in de geneeskunde hahaha). Nooit zitten moederen met popjes en later altijd gedacht "och neuh ik wil geen kinderen".
Nu de tijd (heb je die tijd weer) toch een factor is om rekening mee te houden word ik dus een beetje gek van dat stemmetje die zegt: "je wilde toch niet? waarom erover denken dan? Jaaa maar misschien zou je het wel geweldig vinden, en straks kan het niet meer! Waarom is dit nou een issue dan, je hebt toch nooit gewild? Nee maar nou ja hoe weet ik dat nou zeker?!"
Niets zo veranderlijk als de mens he. Ik heb zo vaak gedacht toen ik jonger was "dit zou ik noooit zo doen" om het na 5 jaar toch te doen. Ik heb nu geen ANTI KIND gevoel maar gewoon een "ik hoef eigenlijk niet geloof ik" gevoel.
En de twijfel nestelt zich daar waar het "niets zo veranderlijk als de mens"dingetje ook zit.
Uhm, is dit nog te volgen?
Zoiets dus.
Ja en om er nou precies de vinger op te leggen... waarom precies twijfel ik. Uhm.. Vrijheid is denk ik een issue en zolang ik me kan herinneren, van kind af aan eigenlijk al wil ik geen kindjes.
Nooit met poppen gespeeld met dat idee. Wel poppen en barbies gehad maar daar speelde ik dan meer ziekenhuisje mee, dat ik ze beter moest maken oid. (werk nu overigens ook in de geneeskunde hahaha). Nooit zitten moederen met popjes en later altijd gedacht "och neuh ik wil geen kinderen".
Nu de tijd (heb je die tijd weer) toch een factor is om rekening mee te houden word ik dus een beetje gek van dat stemmetje die zegt: "je wilde toch niet? waarom erover denken dan? Jaaa maar misschien zou je het wel geweldig vinden, en straks kan het niet meer! Waarom is dit nou een issue dan, je hebt toch nooit gewild? Nee maar nou ja hoe weet ik dat nou zeker?!"
Niets zo veranderlijk als de mens he. Ik heb zo vaak gedacht toen ik jonger was "dit zou ik noooit zo doen" om het na 5 jaar toch te doen. Ik heb nu geen ANTI KIND gevoel maar gewoon een "ik hoef eigenlijk niet geloof ik" gevoel.
En de twijfel nestelt zich daar waar het "niets zo veranderlijk als de mens"dingetje ook zit.
Uhm, is dit nog te volgen?
Zoiets dus.
vrijdag 28 september 2007 om 14:21
Wat ik me duidelijk kan herinneren van -voor- en -na- (het moeder-zijn) is dat ik me van de negatieve dingen (verlies van vrijheid, slaapgebrek, je zorgen maken, gehuil en gezeur) vantevoren veel gemakkelijker een voorstelling kon maken dan van de positieve dingen. Die zijn ook wel op te noemen (vrolijk begroet worden 's ochtends en als je thuis komt, alle ontwikkelingen van een mensje meemaken, kleffe knuffels), maar er gaat nog een sausje overheen, omdat je zoveel van je kind houdt... dat had ik me niet voor kunnen stellen.
Dat geldt vast niet voor iedereen: er bestaan ook veel mensen die juist alleen oog hebben voor de "roze wolk", maar zo te lezen hoor je daar in ieder geval niet bij. Ik kan dus verder alleen zeggen dat het moeder-zijn me veel meer moois gebracht heeft dan ik verwacht had. Oja: de negatieve dingen waren overigens precies zoals ik me voorgesteld had
Dat geldt vast niet voor iedereen: er bestaan ook veel mensen die juist alleen oog hebben voor de "roze wolk", maar zo te lezen hoor je daar in ieder geval niet bij. Ik kan dus verder alleen zeggen dat het moeder-zijn me veel meer moois gebracht heeft dan ik verwacht had. Oja: de negatieve dingen waren overigens precies zoals ik me voorgesteld had
vrijdag 28 september 2007 om 14:22
negatief klinkt ook zo naar en zo zwaar, en zo zie ik het ook niet, maar sommige dingen vind ik wel lastig. Vroeguh was het makkelijker dingen plannen, meer spontane afspraken, spontane dingetjes doen, en gewoon boek kunnen lezen wanneer ik daar zin in had of even op bed liggen tv kijken, of na het werk nog even wat gaan drinken of langs een vriendin. En dat is nu lastiger en niet altijd mogelijk. Is niet erg, en ik baal er ook niet van en ik vind het geen drama of probleem, maar het is wel een verandering. Ik hou bijv ook enorm van reizen en lekker met de rugzak op de bonnefooi door verre landen, en dat zie ik niet zo zitten met een kind en zonder kind ga ik niet zo lang. Ook niet erg, maar als ik dan van kinderloze vrienden hoor die op vakantie gaan naar zuid afrika, denk ik, tjaaa, best wel leuk eigenlijk.
vrijdag 28 september 2007 om 14:32
Ik heb daar niet zo'n moeite mee dat dingen als met een rugzak reizen bijvoorbeeld, niet meer kunnen (of niet meer zo makkelijk). Ik dacht van te voren ook, wil ik dat wel, zo'n handenbinder, dan ben je niet meer vrij om te doen en te laten wat je wilt, en dat is ook zo in de praktijk, je moet alles veel meer van te voren plannen.
Maar ik blijk andere vakanties met kind erbij ook leuk te vinden.
Terwijl ik vroeger nog niet dood gevonden zou willen worden in een huisje van Landal zijn we vorig jaar, jawel een lang weekend naar een Landal huisje gegaan bijvoorbeeld.
Maar ik blijk andere vakanties met kind erbij ook leuk te vinden.
Terwijl ik vroeger nog niet dood gevonden zou willen worden in een huisje van Landal zijn we vorig jaar, jawel een lang weekend naar een Landal huisje gegaan
bijvoorbeeld.
vrijdag 28 september 2007 om 16:22
hehehehe "nog niet dood gevonden willen worden in Landal" hahahahah
Moet eerlijk zeggen dat ik een beetje begin te geloven dat of je er nou wel of geen zin in hebt, als het eenmaal zo ver is dat je dan standaard onvoorwaarderlijk verschrikkelijk gek bent op je kindje.
En dat alle toetelegein waar je niet op zat te wachten toch de toetelegein waard is geweest omdat je het niet had willen missen nu je weet wát je zou missen...
Moet eerlijk zeggen dat ik een beetje begin te geloven dat of je er nou wel of geen zin in hebt, als het eenmaal zo ver is dat je dan standaard onvoorwaarderlijk verschrikkelijk gek bent op je kindje.
En dat alle toetelegein waar je niet op zat te wachten toch de toetelegein waard is geweest omdat je het niet had willen missen nu je weet wát je zou missen...
vrijdag 28 september 2007 om 16:47
Leuke dingen aan kind:
*Ik voel me (persoonlijk) meer compleet
*Ervaar zoveel liefde en vreugde dankzij mijn kind. Dat had ik nergens anders van kunnen krijgen
*Ik bekijk de wereld nu (ook) van een andere kant en wordt daardoor wijzer.
*Je komt nog eens op plaatsen waar je anders nooit komt (kinderboerderij, speeltuin oid) en leert nieuwe mensen kennen.
Minder leuke dingen aan kind:
*Peuterpuberteit (en vast ook de puberteit), pff wordt er wel een gek van.
*Niet meer zomaar ergens heen kunnen/oppas regelen
*Ogen in je achterhoofd hebben
*Geduld kun je nooit genoeg hebben
Nou ja, eigenlijk is elk kind en elke ouder anders.
Kinderen van jezelf zijn altijd liever en leuker
Hoewel je ze soms achter het behang wilt plakken kan je niet meer zonder zodra je ze hebt.
Wat de nadelen zijn van kinderen hebben is voor iedereen denk ik anders omdat iedereen iets anders verwacht van het ouderschap en andere prioriteiten heeft.
Ik ben nu 38 wkn zwanger van de 2e dus zo erg zal het wel allemaal niet zijn anders was ik er niet nog een keer aan begonnen
*Ik voel me (persoonlijk) meer compleet
*Ervaar zoveel liefde en vreugde dankzij mijn kind. Dat had ik nergens anders van kunnen krijgen
*Ik bekijk de wereld nu (ook) van een andere kant en wordt daardoor wijzer.
*Je komt nog eens op plaatsen waar je anders nooit komt (kinderboerderij, speeltuin oid) en leert nieuwe mensen kennen.
Minder leuke dingen aan kind:
*Peuterpuberteit (en vast ook de puberteit), pff wordt er wel een gek van.
*Niet meer zomaar ergens heen kunnen/oppas regelen
*Ogen in je achterhoofd hebben
*Geduld kun je nooit genoeg hebben
Nou ja, eigenlijk is elk kind en elke ouder anders.
Kinderen van jezelf zijn altijd liever en leuker
Hoewel je ze soms achter het behang wilt plakken kan je niet meer zonder zodra je ze hebt.
Wat de nadelen zijn van kinderen hebben is voor iedereen denk ik anders omdat iedereen iets anders verwacht van het ouderschap en andere prioriteiten heeft.
Ik ben nu 38 wkn zwanger van de 2e dus zo erg zal het wel allemaal niet zijn anders was ik er niet nog een keer aan begonnen
vrijdag 28 september 2007 om 20:28
Klinkt wel boeiend Catnip, je ziet de wereld nu ook van een andere kant. Die van een kind of die van iemand die een kind het leven schonk of van iemand die de verantwoording draagt voor een kind?
Vertel eens wat specifieker als je wil?
Het nieuwe mensen leren kennen lijkt me best leuk. Heb een druk en vol leven, sociaal rijk maar natuurlijk best een leuke gelegenheid om andere interessante mensen te ontmoeten via zwangerschapsgym, peuterspeelzaal of basisschool, muziekles, sport etc.
Vertel eens wat specifieker als je wil?
Het nieuwe mensen leren kennen lijkt me best leuk. Heb een druk en vol leven, sociaal rijk maar natuurlijk best een leuke gelegenheid om andere interessante mensen te ontmoeten via zwangerschapsgym, peuterspeelzaal of basisschool, muziekles, sport etc.
