Kinderen
alle pijlers
Wie ook zo in twijfel? Wel of geen derde!
donderdag 16 augustus 2007 om 09:21
Op het moment ben ik maar met 1 ding bezig, het willen krijgen van een derde of toch maar niet. Mijn jongste is pas 3 maanden maar toch wil ik hier alvast over gaan nadenken.
Mijn man heeft zoiets van voorlopig nog niet, maar hij sluit het zeker niet uit.
Van de ene kant zou ik het wel heel graag willen!
- Nog één keer die spanning elke maand en dan de positieve test.
- Nog één keer voelen hoe het is om zwanger te zijn en trots zijn op je mooie buik en wat erin groeit.
- Nog één keer het moment dat je baby op je buik gelegd wordt.
- Nog één keer een kraamtijd en kraamfeest meemaken.
- Het lijkt me ook zó gezellig met zijn allen aan tafel en de gezellige drukte in huis.
- Het lijkt me ook zó leuk voor de andere 2 als zij er nog een broertje of zusje bij krijgen!
Maar natuurlijk zijn er ook weer nadelen aan verbonden:
- Financieel zal het een stuk moeilijker zijn.
- de ruimte is beperkt dus zullen er (voorlopig) 2 kindjes bij elkaar op de kamer moeten slapen, en zullen we later moeten gaan verbouwen.
- Het lijkt me van de ene kant ook heel zwaar om 3 kinderen te moeten verzorgen en op te voeden.
- Nóg een keer bevallen lijkt me vreselijk!! (mijn laatste bevalling was een ramp!)
Wie zit in het zelfde schuitje en vind het leuk gezellig mee te kletsen?
Mijn man heeft zoiets van voorlopig nog niet, maar hij sluit het zeker niet uit.
Van de ene kant zou ik het wel heel graag willen!
- Nog één keer die spanning elke maand en dan de positieve test.
- Nog één keer voelen hoe het is om zwanger te zijn en trots zijn op je mooie buik en wat erin groeit.
- Nog één keer het moment dat je baby op je buik gelegd wordt.
- Nog één keer een kraamtijd en kraamfeest meemaken.
- Het lijkt me ook zó gezellig met zijn allen aan tafel en de gezellige drukte in huis.
- Het lijkt me ook zó leuk voor de andere 2 als zij er nog een broertje of zusje bij krijgen!
Maar natuurlijk zijn er ook weer nadelen aan verbonden:
- Financieel zal het een stuk moeilijker zijn.
- de ruimte is beperkt dus zullen er (voorlopig) 2 kindjes bij elkaar op de kamer moeten slapen, en zullen we later moeten gaan verbouwen.
- Het lijkt me van de ene kant ook heel zwaar om 3 kinderen te moeten verzorgen en op te voeden.
- Nóg een keer bevallen lijkt me vreselijk!! (mijn laatste bevalling was een ramp!)
Wie zit in het zelfde schuitje en vind het leuk gezellig mee te kletsen?
vrijdag 17 augustus 2007 om 14:17
hoi,
Oh wat is je verhaal herkenbaar. De voors (nog een keer een baby, nog meer gezelligheid) en tegens (ook laatste rampbevalling, beperkte ruimte, drukte en dus minder tijd voor elkaar en voor mezelf en de andere 2).
Daarnaast hebben we 2 kids vrij snel achter elkaar gekregen. Zoon wordt 2 en dochterje is nu 6 mnd. Maar ook ik was er bijna dag en nacht mee bezig en kon me niet voorstellen dat het hierbij bleef. Heb ook zonder al te veel emoties het wiegje opgeruimd.
Hier is de keus ruim een maand geleden gemaakt. Eigenlijk wist ik het wel, maar moet manlief nog zijn keuze maken. Tja, je moet er wel allebei achter staan. En hoera, wij gaan er weer voor. Waarschijnlijk rond de leeftijd dat mijn dochtertje 1 is. Dat wordt dan wel de laatste.
Ben heel benieuwd naar jullie denkproces en wat het oplevert!
Oh wat is je verhaal herkenbaar. De voors (nog een keer een baby, nog meer gezelligheid) en tegens (ook laatste rampbevalling, beperkte ruimte, drukte en dus minder tijd voor elkaar en voor mezelf en de andere 2).
Daarnaast hebben we 2 kids vrij snel achter elkaar gekregen. Zoon wordt 2 en dochterje is nu 6 mnd. Maar ook ik was er bijna dag en nacht mee bezig en kon me niet voorstellen dat het hierbij bleef. Heb ook zonder al te veel emoties het wiegje opgeruimd.
Hier is de keus ruim een maand geleden gemaakt. Eigenlijk wist ik het wel, maar moet manlief nog zijn keuze maken. Tja, je moet er wel allebei achter staan. En hoera, wij gaan er weer voor. Waarschijnlijk rond de leeftijd dat mijn dochtertje 1 is. Dat wordt dan wel de laatste.
Ben heel benieuwd naar jullie denkproces en wat het oplevert!
zondag 19 augustus 2007 om 21:58
Jeetje, uit mijn hart gegrepen dit!!! (Toevallig zat ik me net vandaag te bedenken of ik een topic zou openen of niet...) We hebben al een zoon van 3 en een dochter van 1. Alle voor- en nadelen die TO noemt (en meer!) zijn bij ons al de revue gepasseerd, probleem is alleen dat m'n vriend neigt naar geen derde en ik neig naar wel een derde kindje. Los van de vraag of we wel of niet gaan proberen nog een keer zwanger te worden vraag ik me ook af hoe je hier als stel uit komt, zonder dat één van tweeën zich tekort gedaan voelt. Wel vreemd eigenlijk, wij hebben nooit getwijfeld of we wel kinderen wilden, twee kinderen waren voor ons eigenlijk min of meer 'vanzelfsprekend'. De keuze voor een derde is voor ons nu ineens héél lastig!!! Alle tips en baanbrekende inzichten van harte welkom!!!
maandag 20 augustus 2007 om 07:25
Hoi Sweetmammie en Driekadribbel (hihi,dat zijn nog eens namen). Hier moest mijn hubbie dus eigenlijk de beslissing nemen. Wij komen allebei uit een gezin van 2 en eigenlijk totdat nr 1 er was, dachten we ook altijd dat 2 kids prima was. Maar toen de 2e er was sprak mijn gevoel zo duidelijk dat ik er nog eentje wilde, ook al kwam er nog wel eens twijfel... We hebben nu 2 gezonde., lieve kindjes... Ik geloof ook niet dat we het voor hen hoeven te doen. 't Is meer een egoistische keus, dat het mij gezellig lijkt, ook in de toekomst.
Lastig he? Wat wil jouw man Sweetmammie?
Ik was er ook zoveel mee bezig, gewoon omdat ik wilde weten of ik moest "afsluiten" met mijn dochtertje, of dat ik bij alles toch weet dat ik het nog een keer mag beleven (als alles goed gaat). Dat bedoelde ik ook met dat wiegje opruimen.
Je moet er wel allebei echt achter staan denk ik, anders dan komen er misschien verwijten in de toekomst. Maarja, als je heel graag wilt, en je man zegt uiteindelijk dat hij het echt niet ziet zitten... Ik denk dat ik er een hele tijd voor nodig zou moeten hebben om dit echt te accepteren...
Lastig he? Wat wil jouw man Sweetmammie?
Ik was er ook zoveel mee bezig, gewoon omdat ik wilde weten of ik moest "afsluiten" met mijn dochtertje, of dat ik bij alles toch weet dat ik het nog een keer mag beleven (als alles goed gaat). Dat bedoelde ik ook met dat wiegje opruimen.
Je moet er wel allebei echt achter staan denk ik, anders dan komen er misschien verwijten in de toekomst. Maarja, als je heel graag wilt, en je man zegt uiteindelijk dat hij het echt niet ziet zitten... Ik denk dat ik er een hele tijd voor nodig zou moeten hebben om dit echt te accepteren...
maandag 20 augustus 2007 om 08:31
hoi
Hier ook een moeder in tweestrijd. Ik zeg bewust moeder, omdat de vader hier inmiddels erg duidelijk heeft dat hij graag 3 of meer kids wil.
Wij zijn al de gelukkige ouders van twee kids, een van drie-en-een-half en een van ruim 1 jaar. Maarrrr, zoals ik al meer teruglas, zie ik erg tegen nog een bevalling op. Ik kan me nog zo goed herrinneren hoe ontzettend pijnlijk de laatste bevalling was, dat heb ik dus niet van de 1e.
Maar daarintegen zie ik ook wel de voordelen van een wat groter gezin. Mijn man komt overigens uit een gezin van 4 en vind het super. Dus hier is het nu meer de beslissing van wanneer gaan we er weer voor? Ik neig naar een aantal jaar wachten, tot de jongste op de kleuterschool zit. Manlief twijfelt, hij wil er aan de ene kant niet zoveel jaar tussen laten zitten maar ziet ook in dat het dan wel erg druk word. Dus wij zitten ook in dubio.
Hier ook een moeder in tweestrijd. Ik zeg bewust moeder, omdat de vader hier inmiddels erg duidelijk heeft dat hij graag 3 of meer kids wil.
Wij zijn al de gelukkige ouders van twee kids, een van drie-en-een-half en een van ruim 1 jaar. Maarrrr, zoals ik al meer teruglas, zie ik erg tegen nog een bevalling op. Ik kan me nog zo goed herrinneren hoe ontzettend pijnlijk de laatste bevalling was, dat heb ik dus niet van de 1e.
Maar daarintegen zie ik ook wel de voordelen van een wat groter gezin. Mijn man komt overigens uit een gezin van 4 en vind het super. Dus hier is het nu meer de beslissing van wanneer gaan we er weer voor? Ik neig naar een aantal jaar wachten, tot de jongste op de kleuterschool zit. Manlief twijfelt, hij wil er aan de ene kant niet zoveel jaar tussen laten zitten maar ziet ook in dat het dan wel erg druk word. Dus wij zitten ook in dubio.
maandag 20 augustus 2007 om 10:20
Wij hebben ook al een tijd getwijfeld, en vooral ik heb er echt over zitten piekeren.
Maar nu de jongste 4 is, en naar school gaat, hebben we de knoop doorgehakt... en ik heb eind Juli mijn laatste pil geslikt!
We hebben alles afgewogen, maar voor de ruimte in huis, onze leeftijd (29) en financieel hoeven we het niet te laten. Ook de kinderen zijn dol op kleine kinderen en babies (in de familie zijn er veel babies)
en we leven gezond
Alleen is het wel 'eng' in de zijn van
- nog een keer bevallen (iek) en drukke kraamtijd als je al een gezin hebt
- zou het weer allemaal goed gaan met mij en de baby
- het zal ook wel eens lastig zijn met schooltijden en baby
Maar nu de jongste 4 is, en naar school gaat, hebben we de knoop doorgehakt... en ik heb eind Juli mijn laatste pil geslikt!
We hebben alles afgewogen, maar voor de ruimte in huis, onze leeftijd (29) en financieel hoeven we het niet te laten. Ook de kinderen zijn dol op kleine kinderen en babies (in de familie zijn er veel babies)
en we leven gezond
Alleen is het wel 'eng' in de zijn van
- nog een keer bevallen (iek) en drukke kraamtijd als je al een gezin hebt
- zou het weer allemaal goed gaan met mij en de baby
- het zal ook wel eens lastig zijn met schooltijden en baby
Op het dak zie je kleine musjes,
je weet; ze krijgen wormen ... maar het lijken kusjes!
je weet; ze krijgen wormen ... maar het lijken kusjes!
maandag 20 augustus 2007 om 12:57
Ja, mijn 2e bevalling staat me ook nog vers in het geheugen, maarja...
Wij kiezen bewust voor 3 kids snel achter elkaar. Het lijkt me nog zwaarder om over een paar jaar weer helemaal op nieuw te beginnen. Dus als de jongste (nu, een half jaar) ongeveer 1 jaar is, gaan we het weer proberen. Hopelijk hebben de kids dan ook veel aan elkaar. Alhoewel, mijn broer en ik schelen 4 jaar en altijd 2 handen op 1 buik geweest....
Wij kiezen bewust voor 3 kids snel achter elkaar. Het lijkt me nog zwaarder om over een paar jaar weer helemaal op nieuw te beginnen. Dus als de jongste (nu, een half jaar) ongeveer 1 jaar is, gaan we het weer proberen. Hopelijk hebben de kids dan ook veel aan elkaar. Alhoewel, mijn broer en ik schelen 4 jaar en altijd 2 handen op 1 buik geweest....
maandag 20 augustus 2007 om 14:38
Imni ik denk dat alles voor en nadelen heeft.
Bij jou zal het iets drukker zijn omdat ze allemaal jong zullen zijn,
maar voordeel is dat de leeftijden iets dichter bij elkaar zitten
Bij mij zal het iets rustiger zijn omdat de 2 anderen overdag naar school gaan, maar nadeel zijn de schooltijden
Voordeel ook dat de oudsten (4 en 6) heel zelfstandig zijn, zichzelf kunnen douchen, afdrogen aankleden ...enz
Maar ja, overal is een ritme voor te vinden.
Ik scheel zelfs 9 jaar met mijn zusje, en dat gaat ook altijd super !!!
Bij jou zal het iets drukker zijn omdat ze allemaal jong zullen zijn,
maar voordeel is dat de leeftijden iets dichter bij elkaar zitten
Bij mij zal het iets rustiger zijn omdat de 2 anderen overdag naar school gaan, maar nadeel zijn de schooltijden
Voordeel ook dat de oudsten (4 en 6) heel zelfstandig zijn, zichzelf kunnen douchen, afdrogen aankleden ...enz
Maar ja, overal is een ritme voor te vinden.
Ik scheel zelfs 9 jaar met mijn zusje, en dat gaat ook altijd super !!!
Op het dak zie je kleine musjes,
je weet; ze krijgen wormen ... maar het lijken kusjes!
je weet; ze krijgen wormen ... maar het lijken kusjes!
maandag 20 augustus 2007 om 15:01
Hier nog een twijfelaar. Ik was al twee begonnen met het typen van een reactie, maar het ontbrak aan tijd om hem af te maken. En dan wil ik misschien nog een derde 
Mijn situatie: 2 kinderen: jongen van 3,5, meisje van 1,5. Twee gezellig, gezonde kinderen. Ik heb sinds een half jaar een nieuwe baan met een jaarcontract, wat als alles volgens verwachting blijft verlopen hopelijk omgezet wordt in een vast contract in maart. Daarnaast ben ik druk met mijn gezin en vrijwilligerswerk.
Tot onze jongste een paar maanden was had ik nooit verwacht dat ik misschien nog een kindje zou willen, het overviel me echt. De beslissing hebben we toen voor ons uit geschoven en die zal binnenkort toch genomen moeten worden, ik wil het leeftijdsverschil niet te groot laten zijn en ik word er zelf niet jonger op (ben inmiddels al 35).
De praktische bezwaren zullen opgelost worden, zoals financieel, ruimte etc. Alleen vraag ik me af of het nog veel drukker gaat worden dan nu. Ik heb nu een leuke baan voor 22 uur per week en zou in de toekomst nog naar meer uren willen gaan, maar is dat ook te doen met die kleintjes. En aan de ene kant verheug ik me er toch wel op om in maart extra tijd voor mijn dochter te hebben als de oudste naar school gaat. Mocht er nog een baby bij komen, dan zal die periode maar van korte duur zijn.
En als laatste bezwaar is er de zwangerschap. Tijdens beide zwangerschappen heb ik in het ziekenhuis gelegen vanwege overmatig braken, zou dat een derde keer weer zo zijn, dan is dat enorm zwaar voor mijn man en moeten we een beroep doen op mijn ouders en schoonouders. Maar misschien is het met medicatie onder controle te houden en kan ik thuis blijven, wel is er dan extra hulp nodig, maar die hulp zal niet zo intensief zijn. Het zal dan weer een zwaar anderhalf jaar worden: van begin zwangerschap tot na het ontzwangeren.
En.. ik zie juist helemaal niet op tegen de bevalling, dat is bij mij de laatste keer vrij makkelijk gegaan. Maar ik heb mijn portie al tijdens de zwangerschap ;)
Ik ben nu al een poos aan het twijfelen en de beslissing is weer vooruitgeschoven door mijn nieuwe baan, maar eigenlijk moeten we toch een keuze gaan maken.
Mijn situatie: 2 kinderen: jongen van 3,5, meisje van 1,5. Twee gezellig, gezonde kinderen. Ik heb sinds een half jaar een nieuwe baan met een jaarcontract, wat als alles volgens verwachting blijft verlopen hopelijk omgezet wordt in een vast contract in maart. Daarnaast ben ik druk met mijn gezin en vrijwilligerswerk.
Tot onze jongste een paar maanden was had ik nooit verwacht dat ik misschien nog een kindje zou willen, het overviel me echt. De beslissing hebben we toen voor ons uit geschoven en die zal binnenkort toch genomen moeten worden, ik wil het leeftijdsverschil niet te groot laten zijn en ik word er zelf niet jonger op (ben inmiddels al 35).
De praktische bezwaren zullen opgelost worden, zoals financieel, ruimte etc. Alleen vraag ik me af of het nog veel drukker gaat worden dan nu. Ik heb nu een leuke baan voor 22 uur per week en zou in de toekomst nog naar meer uren willen gaan, maar is dat ook te doen met die kleintjes. En aan de ene kant verheug ik me er toch wel op om in maart extra tijd voor mijn dochter te hebben als de oudste naar school gaat. Mocht er nog een baby bij komen, dan zal die periode maar van korte duur zijn.
En als laatste bezwaar is er de zwangerschap. Tijdens beide zwangerschappen heb ik in het ziekenhuis gelegen vanwege overmatig braken, zou dat een derde keer weer zo zijn, dan is dat enorm zwaar voor mijn man en moeten we een beroep doen op mijn ouders en schoonouders. Maar misschien is het met medicatie onder controle te houden en kan ik thuis blijven, wel is er dan extra hulp nodig, maar die hulp zal niet zo intensief zijn. Het zal dan weer een zwaar anderhalf jaar worden: van begin zwangerschap tot na het ontzwangeren.
En.. ik zie juist helemaal niet op tegen de bevalling, dat is bij mij de laatste keer vrij makkelijk gegaan. Maar ik heb mijn portie al tijdens de zwangerschap ;)
Ik ben nu al een poos aan het twijfelen en de beslissing is weer vooruitgeschoven door mijn nieuwe baan, maar eigenlijk moeten we toch een keuze gaan maken.
maandag 20 augustus 2007 om 15:14
Bertje wat vervelend dat je zo ziek was in de zwangerschappen.
Ik liep ook wel dacht en nacht met een plastic zak, en heb 9 maanden lang door de hele dag moeten overgeven, maar ik was niet uitgedroogd en de dokter wilde liever niks geven
Ik kon niet eens een luier verschonen van de oudste, of het geurtje van mijn man, of mijn baas die buiten had staan roken, ik ging van alles over mijn nek, brrr
Maar ik ben benieuwd, wanneer jullie de knoop doorhakken.
Gek hoor, bij de eerste 2 kinderen heb ik niet zo zitten afwegen, en nu wel
Ik liep ook wel dacht en nacht met een plastic zak, en heb 9 maanden lang door de hele dag moeten overgeven, maar ik was niet uitgedroogd en de dokter wilde liever niks geven
Ik kon niet eens een luier verschonen van de oudste, of het geurtje van mijn man, of mijn baas die buiten had staan roken, ik ging van alles over mijn nek, brrr
Maar ik ben benieuwd, wanneer jullie de knoop doorhakken.
Gek hoor, bij de eerste 2 kinderen heb ik niet zo zitten afwegen, en nu wel
Op het dak zie je kleine musjes,
je weet; ze krijgen wormen ... maar het lijken kusjes!
je weet; ze krijgen wormen ... maar het lijken kusjes!
maandag 20 augustus 2007 om 20:32
Gsis,
Dat klinkt ook heftig die zwangerschappen van jou. Heb je helemaal geen medicatie gekregen? Er is een medicijn wat bij mij het braken deed stoppen.Wel met een heleboel bijwerkingen, maar dat had ik er voor over. Zodra ik begin met braken krijg ik ook niets meer binnen en dat veroorzaakt de uitdroging.
Tegen de schooltijden zie ik juist weer niet op, maar wij wonen heel dicht bij school en hebben een continuerooster. Dat is maar 2 keer per dag halen en brengen.
Ik denk zelf dat wij de beslissing pas nemen als we er aan toe zijn. Wat de uitslag dan ook mag zijn.
Dat klinkt ook heftig die zwangerschappen van jou. Heb je helemaal geen medicatie gekregen? Er is een medicijn wat bij mij het braken deed stoppen.Wel met een heleboel bijwerkingen, maar dat had ik er voor over. Zodra ik begin met braken krijg ik ook niets meer binnen en dat veroorzaakt de uitdroging.
Tegen de schooltijden zie ik juist weer niet op, maar wij wonen heel dicht bij school en hebben een continuerooster. Dat is maar 2 keer per dag halen en brengen.
Ik denk zelf dat wij de beslissing pas nemen als we er aan toe zijn. Wat de uitslag dan ook mag zijn.
dinsdag 21 augustus 2007 om 12:01
Hallo,
Ook hier is enorme twijvel......wel of geen derde....
We hebben een jongen en een meid dus wat wil je nog meer wordt er altijd gezegt.De oudste is 4 en de ander is nu net 18 maanden, dus handen vol...
Maar toch heb ik het gevoel dat we nog niet helemaal compleet zijn.
manlief heeft wel zo iets van het is wel genoeg, maar ik mag de meeste babyspulletjes nog niet weg doen. ( ???) zoals de maxicosi, babybadje ect ect.
ruimte gebrek hebben we dan wel, mag ach er valt altijd wel een oplossing te verzinnen.
Tja financieel gezien zal het wel wat moeilijker worden, maar daar komen we ook wel overheen ( dan maar niet om de 3 of 4 jaar een nieuwe auto)
Ik probeer alles goed te praten, zie eigenlijk niet zo veel problemen, maar ja zoals al eerder werd gezegt je moet er wel met z'n tweeen achterstaan....
Maar het lijkt me heerlijk nog een keertje zwanger zijn, de baby te voelen schoppen, alles gewoon nog een keertje....
en vooral genieten!!
wat het zal worden weet ik nog niet, de tijd zal het ons leren.
Ook hier is enorme twijvel......wel of geen derde....
We hebben een jongen en een meid dus wat wil je nog meer wordt er altijd gezegt.De oudste is 4 en de ander is nu net 18 maanden, dus handen vol...
Maar toch heb ik het gevoel dat we nog niet helemaal compleet zijn.
manlief heeft wel zo iets van het is wel genoeg, maar ik mag de meeste babyspulletjes nog niet weg doen. ( ???) zoals de maxicosi, babybadje ect ect.
ruimte gebrek hebben we dan wel, mag ach er valt altijd wel een oplossing te verzinnen.
Tja financieel gezien zal het wel wat moeilijker worden, maar daar komen we ook wel overheen ( dan maar niet om de 3 of 4 jaar een nieuwe auto)
Ik probeer alles goed te praten, zie eigenlijk niet zo veel problemen, maar ja zoals al eerder werd gezegt je moet er wel met z'n tweeen achterstaan....
Maar het lijkt me heerlijk nog een keertje zwanger zijn, de baby te voelen schoppen, alles gewoon nog een keertje....
en vooral genieten!!
wat het zal worden weet ik nog niet, de tijd zal het ons leren.
dinsdag 21 augustus 2007 om 20:56
Tsja, het wordt er in ieder geval niet makkelijker op, met drie kinderen. (Misschien op termijn...) En naast de praktische bezwaren kan ook ik me mijn (zware) bevallingen nog levendig voor de geest halen. Maar toch, alles nóg een keer mee te maken lijkt me om de een of andere onlogische reden echt heerlijk. En dat maakt het waarschijnlijk ook zo moeilijk om mijn vriend te overtuigen: het is niet logisch, dus het past niet in een mannenbrein. 
Van de andere kant: ook mijn vriend wil nog geen afstand doen van onze baby-spullen.... over (on-)logica gesproken....
Van de andere kant: ook mijn vriend wil nog geen afstand doen van onze baby-spullen.... over (on-)logica gesproken....
dinsdag 21 augustus 2007 om 21:01
Wat ik me afvraag, en ook vaak teruglees hier; wil je een derde omdat je graag nog een keer zwanger wilt zijn, een baby in je armen wilt hebben?
Want dat lijkt mij natuurlijk ook fantastisch, om dat nog eens mee te mogen maken. Alleen heb ik niet zo'n zin in nog een kind opvoeden. Een baby is snel een kleuter en dan wordt het zwaar. Ik ben van mening dat je je niet alleen moet laten leiden door je gevoel, maar ook door je verstand.
Want hoe leuk die eerste tijd ook is, die gaat voorbij. Ik krijg het idee dat veel mensen daar aan voorbij gaan als ze moeten beslissen.
Je moet m.i. heel graag een gezin met drie kinderene willen zijn, dat moet je drijfveer zijn. Anders kun je wel aan de gang blijven, dan wil je daarna nog 1 keer een zwanger zijn etc. En die kriebels zullen blijven, dat herken ik zelf ook. Maar moet je er dan maar koste wat het kost aan toegeven?
Want dat lijkt mij natuurlijk ook fantastisch, om dat nog eens mee te mogen maken. Alleen heb ik niet zo'n zin in nog een kind opvoeden. Een baby is snel een kleuter en dan wordt het zwaar. Ik ben van mening dat je je niet alleen moet laten leiden door je gevoel, maar ook door je verstand.
Want hoe leuk die eerste tijd ook is, die gaat voorbij. Ik krijg het idee dat veel mensen daar aan voorbij gaan als ze moeten beslissen.
Je moet m.i. heel graag een gezin met drie kinderene willen zijn, dat moet je drijfveer zijn. Anders kun je wel aan de gang blijven, dan wil je daarna nog 1 keer een zwanger zijn etc. En die kriebels zullen blijven, dat herken ik zelf ook. Maar moet je er dan maar koste wat het kost aan toegeven?
woensdag 22 augustus 2007 om 08:01
Terechte vraag Julus. Hier heb ik dat ook afgewogen, maar nee, ik wil niet alleen die bijzondere zwangerschap en babytijd nog eens meemaken, maar ook een extra kind en dus een groter gezin hebben. Dat lijkt me inderdaad een voorwaarde, dat je evenveel liefde voor het volgende kindje kan hebben en geven, want het heeft een behoorlijk heftige impact op je gezin en je rust. Ik lees wel eens mee op het forum van "zwanger van de 3e" en romantisch is dat inderdaad meestal niet.
Trouwens Gsis, zo gek vind ik het niet, dat je bij een derde opeens moet nadenken. Voor veel mensen, ook voor mij, is 2 kinderen logisch (nouja, kort door de bocht gesteld dan). Dan pas besef je dat je nog een keus hebt of je nog meer kinderen wilt of niet.
En Bertje, ik kan me voorstellen dat je zo twijfelt, jouw verhaal lezend. Volgens mij ben je redelijk happy met je 2 kids nu en je baan, en dan nog een keer zo'n zwangerschap... Dan zou ik ook wel 3 keer nadenken. Ik denk dat je het alleen moet doen als je het echt wilt en er echt aan toe bent... en ja, dat kan alleen je gevoel je vertellen.
Trouwens Gsis, zo gek vind ik het niet, dat je bij een derde opeens moet nadenken. Voor veel mensen, ook voor mij, is 2 kinderen logisch (nouja, kort door de bocht gesteld dan). Dan pas besef je dat je nog een keus hebt of je nog meer kinderen wilt of niet.
En Bertje, ik kan me voorstellen dat je zo twijfelt, jouw verhaal lezend. Volgens mij ben je redelijk happy met je 2 kids nu en je baan, en dan nog een keer zo'n zwangerschap... Dan zou ik ook wel 3 keer nadenken. Ik denk dat je het alleen moet doen als je het echt wilt en er echt aan toe bent... en ja, dat kan alleen je gevoel je vertellen.
woensdag 22 augustus 2007 om 20:08
Imni, ik ben inderdaad gelukkig met de situatie zoals die nu is. Ik heb de laatste jaren niet met veel plezier gewerkt en sinds ik een nieuwe baan heb gaat het echt geweldig. Dat heeft me erg veel goed gedaan. Als ik nog voor mijn oude werkgever had gewerkt dan was mijn beslissing misschien makkelijker geweest. Die man had ik graag nog een derde zwangerschap aangedaan. Hij kon daar zo vreselijk over zeuren.
Julus, je maakt een terechte opmerking. Bij mij is het echt de wens voor een derde kindje, voor mijn gevoel is ons gezin niet compleet. De babytijd van mijn dochter was geen pretje, ze huilde erg veel. Pas toen ze een maand of 4 was ging het echt lekker met haar.
En na een nacht als afgelopen nacht nemen de twijfels alleen maar weer toe. Onze dame wilde niet slapen en ik ben van 23.30 tot 2.00 met haar bezig geweest. Dit kwam wel door een flinke verkoudheid, maar nu voel ik het slaapgebrek en een drukke werkdag wel.
Een derde zwangerschap lijkt me ook erg zwaar (niet alleen in mijn geval). Bij een eerste kan je je compleet richten op de zwangerschap, bij een tweede wordt dat al wat lastiger. Maar bij een derde heb je al twee kinderen die van alles willen/moeten. Tijdens mijn zwangerschappen kon ik naast de normale dingen niet veel, terwijl ik nu heel actief ben 's avonds met vrijwilligerswerk . Dat zou ik dan ook weer een jaar moeten stilleggen.
woensdag 22 augustus 2007 om 22:59
Hier ook zo'n soort twijfel kont.... We willen het alle 2 graag...
We hebben al 2 dochters van 11 en 8 jaar, het zal dus wel weer heeeeel wat anders gaan worden... Na drukke jaren, nu al tijd rust in ons leven,
en kwamen de sterke baby/kind gevoelens weer volop boven drijven.
Eigenlijk hebben we de knoop al door gehakt, maar ik wil het allemaal nog goed op me in laten werken, en hebben
besloten er 2 a 3 maanden heel goed over na te denken, en dan
hopen op een derde kindje.
Zie wel erg op tegen zwangerschap en bevallen, maar goed.....
Qua ruimte, financieel alles oke.
Zijn er andere hier met meerdere jaren leeftijds verschil? Ik lees
graag jullie ervaringen. Ik houd jullie op de hoogte.
We hebben al 2 dochters van 11 en 8 jaar, het zal dus wel weer heeeeel wat anders gaan worden... Na drukke jaren, nu al tijd rust in ons leven,
en kwamen de sterke baby/kind gevoelens weer volop boven drijven.
Eigenlijk hebben we de knoop al door gehakt, maar ik wil het allemaal nog goed op me in laten werken, en hebben
besloten er 2 a 3 maanden heel goed over na te denken, en dan
hopen op een derde kindje.
Zie wel erg op tegen zwangerschap en bevallen, maar goed.....
Qua ruimte, financieel alles oke.
Zijn er andere hier met meerdere jaren leeftijds verschil? Ik lees
graag jullie ervaringen. Ik houd jullie op de hoogte.
donderdag 23 augustus 2007 om 09:52
Blonde Engel
Mijn kinderen zijn 4 en 6 jaar, dus er zit wel een beetje ruimte tussen, maar niet zoveel als bij jou.
Maar zelf heb ik een zusje van 2 jaar jonger, en een zusje van 10 jaar jonger en dat gaat PRIMA, we kunnen allemaal heel goed met elkaar opschieten.
Ik kan maar 1 'nadeel' bedenken
En dat is, dat mijn jongste zusje het heel moeilijk vond toen ik (en mijn zus) het huis uit gingen... dat is wel even moeilijk geweest.
Maar tja, verder kan ik niet iets bedenken, het ging altijd heel goed thuis hoor
Wij hebben de knoop al doorgehakt en ik ben eind juli met de pil gestopt.
Dus ik ben benieuwd...
Mijn kinderen zijn 4 en 6 jaar, dus er zit wel een beetje ruimte tussen, maar niet zoveel als bij jou.
Maar zelf heb ik een zusje van 2 jaar jonger, en een zusje van 10 jaar jonger en dat gaat PRIMA, we kunnen allemaal heel goed met elkaar opschieten.
Ik kan maar 1 'nadeel' bedenken
En dat is, dat mijn jongste zusje het heel moeilijk vond toen ik (en mijn zus) het huis uit gingen... dat is wel even moeilijk geweest.
Maar tja, verder kan ik niet iets bedenken, het ging altijd heel goed thuis hoor
Wij hebben de knoop al doorgehakt en ik ben eind juli met de pil gestopt.
Dus ik ben benieuwd...
Op het dak zie je kleine musjes,
je weet; ze krijgen wormen ... maar het lijken kusjes!
je weet; ze krijgen wormen ... maar het lijken kusjes!
vrijdag 24 augustus 2007 om 10:16
Hoi Blonde engel,
Ook ik ben hevig in twijfel! Mijn kinderen zijn inmiddels 12 (jongen) en 8 (meisje) jaar oud. Ik twijfel al heeeeeel lang, en ben inmiddels 38. Ik kan dus geen jaren meer blijven twijfelen! Tja, het is natuurlijk zo dat je weer helemaal overnieuw begint. Maar dat is ook wel weer heel leuk! Het voordeel met het leeftijdsverschil is dat je je oudere kinderen er meer bij kunt betrekken en dat ze zelfstandiger zijn. Ik twijfel eigenlijk het meest over de financieën. Weer vier jaar kinderopvang. Kinderen brengen uitgaven met zich mee. Wij hebben het zeker niet slecht, maar we moeten wel goed kijken waar we onze centjes aan uitgeven. Eigenlijk zitten er voor ons meer nadelen dan voordelen aan, maar het is dat gevoel. Dat gevoel van nog een keer zwanger zijn, zo'n pasgeboren baby op je buik, het lekkere kroelen met je kindje, het plezier wat een kind (ook als ze groter zijn) met zich meebrengt. Ja, als ik daar alleen aan denk dan zou ik het liefst vandaag nog zwanger worden! Mijn man vindt dat ik daar ook alleen naar moet kijken (hij wil er wel voor gaan) maar ik denk ook te vaak aan de andere kant. Ik wil ze toch van alles kunnen geven en leuke dingen met ze blijven doen. Ben bang dat dat met een derde kindje erbij niet meer lukt. Aan de andere kant denk ik dat ik daar moeilijker over denk dan dat het in werkelijkheid is. Tips??? Heel graag!
Ook ik ben hevig in twijfel! Mijn kinderen zijn inmiddels 12 (jongen) en 8 (meisje) jaar oud. Ik twijfel al heeeeeel lang, en ben inmiddels 38. Ik kan dus geen jaren meer blijven twijfelen! Tja, het is natuurlijk zo dat je weer helemaal overnieuw begint. Maar dat is ook wel weer heel leuk! Het voordeel met het leeftijdsverschil is dat je je oudere kinderen er meer bij kunt betrekken en dat ze zelfstandiger zijn. Ik twijfel eigenlijk het meest over de financieën. Weer vier jaar kinderopvang. Kinderen brengen uitgaven met zich mee. Wij hebben het zeker niet slecht, maar we moeten wel goed kijken waar we onze centjes aan uitgeven. Eigenlijk zitten er voor ons meer nadelen dan voordelen aan, maar het is dat gevoel. Dat gevoel van nog een keer zwanger zijn, zo'n pasgeboren baby op je buik, het lekkere kroelen met je kindje, het plezier wat een kind (ook als ze groter zijn) met zich meebrengt. Ja, als ik daar alleen aan denk dan zou ik het liefst vandaag nog zwanger worden! Mijn man vindt dat ik daar ook alleen naar moet kijken (hij wil er wel voor gaan) maar ik denk ook te vaak aan de andere kant. Ik wil ze toch van alles kunnen geven en leuke dingen met ze blijven doen. Ben bang dat dat met een derde kindje erbij niet meer lukt. Aan de andere kant denk ik dat ik daar moeilijker over denk dan dat het in werkelijkheid is. Tips??? Heel graag!
vrijdag 24 augustus 2007 om 11:32
Wat fijn te lezen dat er meer mensen zijn met deze twijfels. En ook zoals babyblues die inmiddels al wat oudere kinderen heeft. Aan de andere kant weer ziet zo fijn want dat betekent dat mijn twijfel nog wat jaartjes kan duren... :-)
Wij hebben 2 kinderen: 5,5 en bijna 3 jaar oud. Alles gaat goed; we gaan binnenkort verhuizen waardoor ze een eigen kamer krijgen (nu nog samen); ik/we kunnen alles goed aan; iedereen in zindelijk; ik werk... maar toch... die twijfel.
Daarbij komt dat mijn man een uitgesproken mening heeft: NEE geen derde. En ik twijfel.
Toen ik 2 maanden geleden overtijd was, voelde ik wel enige paniek van "wat nu????" Met de verhuizing/verbouwing in het vooruitzicht. Toen het vals alarm was, was ik weer teleurgesteld. Word zo moe van mezelf.
Wil ik het zo graag omdat mijn man niet wil? Zal dat het zijn omdat ik weet dat het toch niet gaat gebeuren?
Wij hebben 2 kinderen: 5,5 en bijna 3 jaar oud. Alles gaat goed; we gaan binnenkort verhuizen waardoor ze een eigen kamer krijgen (nu nog samen); ik/we kunnen alles goed aan; iedereen in zindelijk; ik werk... maar toch... die twijfel.
Daarbij komt dat mijn man een uitgesproken mening heeft: NEE geen derde. En ik twijfel.
Toen ik 2 maanden geleden overtijd was, voelde ik wel enige paniek van "wat nu????" Met de verhuizing/verbouwing in het vooruitzicht. Toen het vals alarm was, was ik weer teleurgesteld. Word zo moe van mezelf.
Wil ik het zo graag omdat mijn man niet wil? Zal dat het zijn omdat ik weet dat het toch niet gaat gebeuren?
vrijdag 24 augustus 2007 om 11:32
Wat fijn te lezen dat er meer mensen zijn met deze twijfels. En ook zoals babyblues die inmiddels al wat oudere kinderen heeft. Aan de andere kant weer ziet zo fijn want dat betekent dat mijn twijfel nog wat jaartjes kan duren... :-)
Wij hebben 2 kinderen: 5,5 en bijna 3 jaar oud. Alles gaat goed; we gaan binnenkort verhuizen waardoor ze een eigen kamer krijgen (nu nog samen); ik/we kunnen alles goed aan; iedereen in zindelijk; ik werk... maar toch... die twijfel.
Daarbij komt dat mijn man een uitgesproken mening heeft: NEE geen derde. En ik twijfel.
Toen ik 2 maanden geleden overtijd was, voelde ik wel enige paniek van "wat nu????" Met de verhuizing/verbouwing in het vooruitzicht. Toen het vals alarm was, was ik weer teleurgesteld. Word zo moe van mezelf.
Wil ik het zo graag omdat mijn man niet wil? Zal dat het zijn omdat ik weet dat het toch niet gaat gebeuren?
Wij hebben 2 kinderen: 5,5 en bijna 3 jaar oud. Alles gaat goed; we gaan binnenkort verhuizen waardoor ze een eigen kamer krijgen (nu nog samen); ik/we kunnen alles goed aan; iedereen in zindelijk; ik werk... maar toch... die twijfel.
Daarbij komt dat mijn man een uitgesproken mening heeft: NEE geen derde. En ik twijfel.
Toen ik 2 maanden geleden overtijd was, voelde ik wel enige paniek van "wat nu????" Met de verhuizing/verbouwing in het vooruitzicht. Toen het vals alarm was, was ik weer teleurgesteld. Word zo moe van mezelf.
Wil ik het zo graag omdat mijn man niet wil? Zal dat het zijn omdat ik weet dat het toch niet gaat gebeuren?
maandag 27 augustus 2007 om 10:22
~[b]Tijdens en net na mijn 2de zwangerschap moest ik echt niet denken aan een derde kindje maar na verloop van tijd ging het toch weer kriebelen! Ik heb zo "anders" genoten van mijn 2de zoontje, relaxter en intenser, je bent immers wat meer ervaren! Nu wil ik het dolgraag nog een keer meemaken! Ik wist niet precies hoe mijn man erover zou denken en vond het ook moeilijk om het onderwerp ter sprake te brengen. Maar ik heb een aantal keren toch voorzichtig laten blijken dat ik een derde niet uitsluit! In het begin reageerde hij eigenlijk zwijgend maar vorige week gaf hij aan er ook niet negatief tegenover te staan!!!
Maar we hebben wel allebei angsten maar meer op het vlak van: "als het maar weer gezond is"! En natuurlijk, mijn zoontjes zijn nu 4 en 2 jaar dus het wordt eigenlijk net wat makkelijker allemaal! Dan denk ik: "als het maar geen huilbaby wordt"! Wij hebben 2 makkelijke kinderen, wat haal ik me op de hals?! Maar het gevoel wint het wat dat betreft van mijn verstand! In januari zullen we er weer voor gaan!!! Spannend allemaal!!!
Maar we hebben wel allebei angsten maar meer op het vlak van: "als het maar weer gezond is"! En natuurlijk, mijn zoontjes zijn nu 4 en 2 jaar dus het wordt eigenlijk net wat makkelijker allemaal! Dan denk ik: "als het maar geen huilbaby wordt"! Wij hebben 2 makkelijke kinderen, wat haal ik me op de hals?! Maar het gevoel wint het wat dat betreft van mijn verstand! In januari zullen we er weer voor gaan!!! Spannend allemaal!!!
maandag 27 augustus 2007 om 21:08
Hier waren ook de twijfels!! We hebben 2 kindjes een jongen van 5 en een meidje van 2, een koningswens dus! Omdat mijn man niet eens moest denken aan kinderen voor zijn 30e en we 2 gezonde kinderen hadden vond ik dat ik niet mocht klagen. Heel bewust heb ik van de 2e zwangerschap genoten, heel bewust alle spullen (wiegje, babykleertjes zwangerschapsspullen, kinderwagen) weg gedaan. Manlief was heel duidelijk, bij twee moest het blijven. Ik grapte wel eens over een derde en diep van binnen heb ik ook altijd een 3e gewilt. Niet alleen nog een keer zwanger (al zie ik daar vreselijk naar uit!) maar nog een keer bevallen, een baby in mijn armen maar ook weer een leuke lachebek in huis. Laatst zei mijn man wat een heerlijke kinderen he?! Hierop antwoordde ik, ja zo wil ik er nog wel 10. Waarop hij zei, nou 10 is wel erg veel maar nog eentje.....:-)
We hebben na veel praten besloten met de pil te stoppen, gisteren had ik hem moeten innemen......spannend!
We hebebnbest een druk leven, ik werk zelf 20 uur per week met veel plezier. De oudste gaat naar school en de jongste naar de creche. Zelf doe ik 1 avond in de week vrijwilligers werk. Het zal druk worden dat besef ik me goed maar dat vond ik ook met 2 en naarmate ze ouder worden....wordt het alleen maar leuker.
We hebben na veel praten besloten met de pil te stoppen, gisteren had ik hem moeten innemen......spannend!
We hebebnbest een druk leven, ik werk zelf 20 uur per week met veel plezier. De oudste gaat naar school en de jongste naar de creche. Zelf doe ik 1 avond in de week vrijwilligers werk. Het zal druk worden dat besef ik me goed maar dat vond ik ook met 2 en naarmate ze ouder worden....wordt het alleen maar leuker.
dinsdag 28 augustus 2007 om 12:59
Vind het wel leuk even met jullie mee te lezen. Ik ben zelf vijf weken geleden bevallen van mijn tweede zoontje en ook deze vraag speelt bij mij al stiekum. Niet dat ik dan op korte termijn al wil, maar vind het een raar idee dat ik misschien nooit meer zwanger zal zijn en een babytje zal krijgen. heb ook altijd de wens gehad voor een derde. Het zijn meer de praktische dingen waarom ik het niet zou doen, huis te klein, duur etc. maar ik lees even met jullie mee, wellicht gaan we er weer voor straks!
dinsdag 28 augustus 2007 om 15:50
Wat betreft een groter leeftijdsverschil± mijn 3e is geboren toen mijn dochters 11 en 16 waren. Ze vonden en vinden het geweldig! En het kleuntje laat zich al die extra aandacht lekker aanleunen. Ikvind het zelf heel ontspannen om nu nog een kindje te hebben. Maak me niet onnodig druk meer, omdat ik die andere 2 ook groot heb zien worden. En mede daardoor is nr. 3 ook een vrolijk, relaxt kindje. Ik vind he leeftijdsverschil dus geen enkel probleem. Natuurlijk houden de oudsten van andere dingen, maar ze zijn ook veel zelfstandiger, kunnen rustig hun eigen gang gaan. Ze blijven gewoon thuis als ik met hummel naar de speeltuin ga, of ze gaan juist mee om met haar te glijden en schommelen.
En wat ze allemaal leuk vinden: zwemmen en uit eten gaan
En wat ze allemaal leuk vinden: zwemmen en uit eten gaan
