Kinderen
alle pijlers
Yes, ik heb de eerste 1,5 jaar overleefd!
woensdag 23 februari 2022 om 08:38
Mijn kind is nu anderhalf jaar en ik ben oprecht opgelucht en ook blij dat de eerste (en wat mij betreft ook meest lastige) tijd achter de rug is. Vanaf nu vind ik het leuker worden, en dan had ik bij mijn oudste ook.
Ik moet er wel bij zeggen, ik ben geen babymoeder. Het is gewoon niet mijn favoriete jaar. Krampjes, tandjes, nachten met weinig slaap,... Heb je een ritme te pakken, besluit je kind dat het weer anders moet. Nouja, dat dus. Bikkelen, zo zie ik het. Maar uiteraard zijn er ook een half hoop mooie momenten. Wanneer je baby naar je gaat lachen, eerste stapjes zet, gaat brabbelen
Maar toch, ik ben blij dat hij nu wat groter is 
Ik moet er wel bij zeggen, ik ben geen babymoeder. Het is gewoon niet mijn favoriete jaar. Krampjes, tandjes, nachten met weinig slaap,... Heb je een ritme te pakken, besluit je kind dat het weer anders moet. Nouja, dat dus. Bikkelen, zo zie ik het. Maar uiteraard zijn er ook een half hoop mooie momenten. Wanneer je baby naar je gaat lachen, eerste stapjes zet, gaat brabbelen
Maar toch, ik ben blij dat hij nu wat groter is
woensdag 23 februari 2022 om 11:16
Wij hebben een kindje van 1,5 en één van 4. Met 1,5 vind ik het deze keer nog niet rustiger worden. De eerste was vrij makkelijk en daarbij heb ik het nooit super heftig ervaren. Ik kon eigenlijk van elke fase wel genieten. De jongste is pittig, ik kijk haar bijna groot. Ik hoop dat het met 2 jaar beter wordt. Ik zou er graag meer van genieten, maar vind het nu wel echt heel pittig. Slechte nachten, altijd aan mij geplakt, kei hard gillen als haar iets niet bevalt. Maar ook super lief, knuffelig en schattig.
woensdag 23 februari 2022 om 11:34
Dat gillen is hier ook aan de orde inderdaad! Op een gegeven moment raak je er wel een beetje immuun voorwollentrui schreef: ↑23-02-2022 11:16Wij hebben een kindje van 1,5 en één van 4. Met 1,5 vind ik het deze keer nog niet rustiger worden. De eerste was vrij makkelijk en daarbij heb ik het nooit super heftig ervaren. Ik kon eigenlijk van elke fase wel genieten. De jongste is pittig, ik kijk haar bijna groot. Ik hoop dat het met 2 jaar beter wordt. Ik zou er graag meer van genieten, maar vind het nu wel echt heel pittig. Slechte nachten, altijd aan mij geplakt, kei hard gillen als haar iets niet bevalt. Maar ook super lief, knuffelig en schattig.
Onze tweede is ook een stuk pittiger. Ze zeggen weleens dat jongens rustiger zijn dan meiden. Die theorie is hier niet aan de orde.
woensdag 23 februari 2022 om 13:54
Haha zo herkenbaar. Onze oudste is nu net twee en de jongste acht maanden. Met name bij de oudste was ik heel blij dat de babytijd voorbij was, zij was echt best een temperamentvolle baby. Snel huilen (gillen) om allerlei onverklaarbare zaken. Kon zichzelf heel slecht vermaken, ook niet even 5 of 10 minuutjes in de box of zo, dus zat letterlijk de hele dag aan één van ons vastgeplakt.
Toen de oudste 17 maanden was werd haar zusje geboren. En dat is een heel ander kind! Heel tevreden en makkelijk, huilt bijna nooit (ook niet in de krampjesperiode) en als ze huilt is het eigenlijk altijd makkelijk op te lossen (eten / schone luier / slapen). De jongste kun je ook nadat ze wakker wordt nog gerust een kwartiertje in bed laten liggen, die ligt dan lekker te kletsen zodat je zelf even rustig kunt opstaan. Bij de oudste was dat echt geen optie, die stond meteen aan en moest per direct uit bed of het luchtalarm ging af.
De oudste is sinds ze goed kan praten veel rustiger en makkelijker geworden, dus op dit moment prijs ik mijzelf al heel gelukkig, al is het natuurlijk gewoon hard werken met twee van die kleintjes. Stiekem kijk ik ook al wel een beetje uit naar de tijd dat de oudste naar school gaat, al duurt dat nog twee jaar
Toen de oudste 17 maanden was werd haar zusje geboren. En dat is een heel ander kind! Heel tevreden en makkelijk, huilt bijna nooit (ook niet in de krampjesperiode) en als ze huilt is het eigenlijk altijd makkelijk op te lossen (eten / schone luier / slapen). De jongste kun je ook nadat ze wakker wordt nog gerust een kwartiertje in bed laten liggen, die ligt dan lekker te kletsen zodat je zelf even rustig kunt opstaan. Bij de oudste was dat echt geen optie, die stond meteen aan en moest per direct uit bed of het luchtalarm ging af.
De oudste is sinds ze goed kan praten veel rustiger en makkelijker geworden, dus op dit moment prijs ik mijzelf al heel gelukkig, al is het natuurlijk gewoon hard werken met twee van die kleintjes. Stiekem kijk ik ook al wel een beetje uit naar de tijd dat de oudste naar school gaat, al duurt dat nog twee jaar
woensdag 23 februari 2022 om 14:08
Ja het kan zo verschillen per kind! Ik hoop dat het bij ons ook rustiger wordt als de jongste zich beter kan uitdrukken en je enigszins met haar kan communiceren.neliba schreef: ↑23-02-2022 13:54Haha zo herkenbaar. Onze oudste is nu net twee en de jongste acht maanden. Met name bij de oudste was ik heel blij dat de babytijd voorbij was, zij was echt best een temperamentvolle baby. Snel huilen (gillen) om allerlei onverklaarbare zaken. Kon zichzelf heel slecht vermaken, ook niet even 5 of 10 minuutjes in de box of zo, dus zat letterlijk de hele dag aan één van ons vastgeplakt.
Toen de oudste 17 maanden was werd haar zusje geboren. En dat is een heel ander kind! Heel tevreden en makkelijk, huilt bijna nooit (ook niet in de krampjesperiode) en als ze huilt is het eigenlijk altijd makkelijk op te lossen (eten / schone luier / slapen). De jongste kun je ook nadat ze wakker wordt nog gerust een kwartiertje in bed laten liggen, die ligt dan lekker te kletsen zodat je zelf even rustig kunt opstaan. Bij de oudste was dat echt geen optie, die stond meteen aan en moest per direct uit bed of het luchtalarm ging af.
De oudste is sinds ze goed kan praten veel rustiger en makkelijker geworden, dus op dit moment prijs ik mijzelf al heel gelukkig, al is het natuurlijk gewoon hard werken met twee van die kleintjes. Stiekem kijk ik ook al wel een beetje uit naar de tijd dat de oudste naar school gaat, al duurt dat nog twee jaar
.
woensdag 23 februari 2022 om 19:14
Ik herken het wel, en toch heb ik een derde gekregen (is nu een baby) en zou ik ook wel een vierde willen. Die babytijd is vaak wel doorzetten, vooral dat gezeur met slaapjes die ze hier altijd weigeren en heel hard nodig hebben. Daarna wordt het gewoon zo leuk!! Ik vind peuters echt top. Inclusief de driftbuien, gesmeer met eten, etc. Zo gezellig alsnog, daar heb ik de babytijd wel voor over. Al kijk ik ook deze baby stiekem groot.
donderdag 24 februari 2022 om 05:56
donderdag 24 februari 2022 om 06:17
donderdag 24 februari 2022 om 09:09
Niet persoonlijk ofzo, maar ik haak hier even aan, want het valt me zo op. Hoe kun je als je de babytijd zo heftig vond toch kinderen zo dicht op elkaar krijgen?Diadora schreef: ↑24-02-2022 06:17Oh zo herkenbaar! Mijn oudste is 3.5 en mijn jongste is gisteren 2 geworden.
Mijn man en ik zeiden al tegen elkaar: nooit meer een baby.
Was flink aanpoten de afgelopen jaren. We zijn blij dat de jongste nu een peuter is en we steeds meer met haar kunnen communiceren etc.
Ik kreeg echt nachtmerries van nóg een keer die eerste jaren, zodra ik eraan dacht werd ik al benauwd en ik was best goed met de baby/peuter.
mevrouw75 wijzigde dit bericht op 24-02-2022 09:29
3.07% gewijzigd
donderdag 24 februari 2022 om 09:27
Ik denk dat het heel erg ligt aan de baby, maar ook aan hoe jij bent. Ik ben van mezelf een stresskip met weinig geduld. En een baby vraagt gewoon heel erg veel geduld, welke baby dan ook. Mijn vriend daarentegen is de rust zelve, dus hij heeft meer met onze zoon gezeten dan ik.
Onze zoon huilde in het begin ontzettend veel. Ik dacht dat ik een huilbaby had. Wat het uiteindelijk was weet ik niet, maar na een bezoekje bij de osteopaat was het zo goed als opgelost. Daarbij had ik een 6 jarig kind thuis die ik thuisonderwijs moest geven, want scholen dicht.
Ik merk dat ik nu rustiger ben en ik meer kan genieten. Het valt ook erg op dat hij zichzelf goed kan vermaken voor zijn leeftijd en dat is ook gewoon erg fijn.
donderdag 24 februari 2022 om 09:42
Gokje; met het idee "dan heb je dat maar achter de rug binnen een paar jaar"?Mevrouw75 schreef: ↑24-02-2022 09:09Niet persoonlijk ofzo, maar ik haak hier even aan, want het valt me zo op. Hoe kun je als je de babytijd zo heftig vond toch kinderen zo dicht op elkaar krijgen?
Ik kreeg echt nachtmerries van nóg een keer die eerste jaren, zodra ik eraan dacht werd ik al benauwd en ik was best goed met de baby/peuter.
donderdag 24 februari 2022 om 09:46
Ik was na een half jaar alweer toe aan de 2e. Het liep alleen anders waardoor er 3 jaar tussen zit. De eerste bevalling was overigens een nachtmerrie... Maar ik heb nooit gesnapt dat mensen alweer zwanger konden zijn na 1 of 2 maanden bevalling, dat leek mij de ultieme nachtmerrie
. Mijn eerste was een makkelijke baby, mijn 2e daarentegen 
Voor iedereen een groene tuin
donderdag 24 februari 2022 om 09:53
Ja, dat snap ik, als rationeel plan ofzo, maar zoals Groentuintje zegt, dat je alweer ‘toe’ bent aan de 2e en ‘het begint weer te kriebelen’.
mevrouw75 wijzigde dit bericht op 24-02-2022 09:54
6.74% gewijzigd
donderdag 24 februari 2022 om 09:54
Hier herkenbaar bij de eerste, ik kon echt niet wachten tot hij een jaar zou worden. En daarna wanneer hij 2, 3 of 4 jaar zou worden Ik geniet enorm van mijn zoon, maar hij is niet het makkelijkste kind en enorm temperamentvol ( thuis). Hoe ouder hij wordt en hoe slimmer, hoe lastiger ik het eigenlijk vind, want waar doe je goed aan. Baby periode is achteraf peace of cake.
Ik geniet enorm van mijn zoon, maar hij is niet het makkelijkste kind en enorm temperamentvol ( thuis). Hoe ouder hij wordt en hoe slimmer, hoe lastiger ik het eigenlijk vind, want waar doe je goed aan. Baby periode is achteraf peace of cake.
donderdag 24 februari 2022 om 10:23
Ik vond de hele baby- en peutertijd vreselijk. Maar nu mijn baby een kleuter is vind ik het echt leuk.
Hij was echt wel een heftige baby - vier jaar lang minimaal 5 keer per nacht wakker, geen middagslaapje meer met 16 maanden. Wilde alleen maar bij mij, veel last van verlatingsangst. Hij kon zichzelf slecht bezighouden. Ik heb er een ernstige koffieverslaving aan overgehouden.
Nu lijkt het net een compleet ander kind, kan rustig een uurtje ergens mee spelen, slaapt door, is heel lief en echt super beleefd.
Hij was echt wel een heftige baby - vier jaar lang minimaal 5 keer per nacht wakker, geen middagslaapje meer met 16 maanden. Wilde alleen maar bij mij, veel last van verlatingsangst. Hij kon zichzelf slecht bezighouden. Ik heb er een ernstige koffieverslaving aan overgehouden.
Nu lijkt het net een compleet ander kind, kan rustig een uurtje ergens mee spelen, slaapt door, is heel lief en echt super beleefd.
donderdag 24 februari 2022 om 11:14
Het hangt van je baby af. En in het geval van een pittig kind, misschien ook of je er nog in zit of er op terug kijkt.
Met mijn eerste was het ook ideaal. Een rustig jongetje die af en toe lief zelf speelde of even in de box bleef liggen. We konden hem ook meenemen en dan sliep hij bv in auto/draagzak/buggy/campingbedje. Bij de jongste is het volledig anders. Dit kan allemaal niet. Sterker nog, ze bleef vroeger niet eens in de box liggen. Gillen als je haar neerlegde. En nu nog steeds komt ze constant naar me toe om vastgehouden te worden. Gilt zodra haar iets niet zint en slaapt na 1,5 jaar nog steeds nauwelijks door. Dat is gewoon een hele andere beleving. Ze is wel heel lief hoor. Alleen pittig. We wilden eigenlijk drie kinderen, maar ik durf het nu eigenlijk niet.
donderdag 24 februari 2022 om 12:56
Haha herkenbaar, al is onze zoon nu nog maar 9 maanden. Ik vind de baby tijd heel pittig. Onze zoon heeft heel veel gehuild in het begin, tot voor kort veel gedoe met slaapjes overdag. Veel melk spugen de eerste tijd. Een temperamentvolle baby, vaak geen idee wat er is. Ik vind dat zo lastig. Nu wordt het steeds makkelijker en leuker, ik kijk uit naar de tijd dat hij kan praten en vertellen wat er is haha. Wij weten ook nog niet of we een 2e willen, nu in ieder geval niet. Het kriebelt niet, ik moet er niet aan denken om die babytijd over een paar maanden weer te doen. Eerst hij nog iets groter en dan zien we het wel weer.
