Kinderen
alle pijlers
Yes, ik heb de eerste 1,5 jaar overleefd!
woensdag 23 februari 2022 om 08:38
Mijn kind is nu anderhalf jaar en ik ben oprecht opgelucht en ook blij dat de eerste (en wat mij betreft ook meest lastige) tijd achter de rug is. Vanaf nu vind ik het leuker worden, en dan had ik bij mijn oudste ook.
Ik moet er wel bij zeggen, ik ben geen babymoeder. Het is gewoon niet mijn favoriete jaar. Krampjes, tandjes, nachten met weinig slaap,... Heb je een ritme te pakken, besluit je kind dat het weer anders moet. Nouja, dat dus. Bikkelen, zo zie ik het. Maar uiteraard zijn er ook een half hoop mooie momenten. Wanneer je baby naar je gaat lachen, eerste stapjes zet, gaat brabbelen
Maar toch, ik ben blij dat hij nu wat groter is 
Ik moet er wel bij zeggen, ik ben geen babymoeder. Het is gewoon niet mijn favoriete jaar. Krampjes, tandjes, nachten met weinig slaap,... Heb je een ritme te pakken, besluit je kind dat het weer anders moet. Nouja, dat dus. Bikkelen, zo zie ik het. Maar uiteraard zijn er ook een half hoop mooie momenten. Wanneer je baby naar je gaat lachen, eerste stapjes zet, gaat brabbelen
Maar toch, ik ben blij dat hij nu wat groter is
donderdag 24 februari 2022 om 13:05
Ah - ik dacht dat ik de enige was die afkeer voelt als ik mensen met een baby zie klooien - stukjes brood moeten voeren - met campingbedjes en “de luiertas” slepen - babies/peuters irritant vind die bij elke beweging van hun moeder al janken…
Als je zelf werkt is het euforische effect “wat fijn iedereen is naar de basisschool” kleiner want je merkt het verschil niet zo tussen opvang/oppas etc of naar school - maar ik weet wel dat deze fase ook weer voor en nadelen heeft, maar ze mij toch beter liggen. Zelf vind ik het vanaf 5,5-6 pas echt echt beter worden, omdat er dan inderdaad echt mee te praten valt ipv ongetemde emoties (huilen/boos) als reactie op de verkeerde vork geven of blauwe sokken terwijl vandaag roze op de wishlist stond
Als je zelf werkt is het euforische effect “wat fijn iedereen is naar de basisschool” kleiner want je merkt het verschil niet zo tussen opvang/oppas etc of naar school - maar ik weet wel dat deze fase ook weer voor en nadelen heeft, maar ze mij toch beter liggen. Zelf vind ik het vanaf 5,5-6 pas echt echt beter worden, omdat er dan inderdaad echt mee te praten valt ipv ongetemde emoties (huilen/boos) als reactie op de verkeerde vork geven of blauwe sokken terwijl vandaag roze op de wishlist stond
donderdag 24 februari 2022 om 13:12
+1 en dat dit ook lukt was mooi meegenomen. Zwanger zijn is niet aan mij besteed dus hoe sneller ik ervan af was, hoe beter.
Toen de jongste 2 was vond ik het allemaal wat soepel gaan. Daarvoor standje overleving.
vrijdag 25 februari 2022 om 15:10
Ik was onverwachts zwanger van de 2e, toen mijn eerste net 9 mnd wasMevrouw75 schreef: ↑24-02-2022 09:09Niet persoonlijk ofzo, maar ik haak hier even aan, want het valt me zo op. Hoe kun je als je de babytijd zo heftig vond toch kinderen zo dicht op elkaar krijgen?
Ik kreeg echt nachtmerries van nóg een keer die eerste jaren, zodra ik eraan dacht werd ik al benauwd en ik was best goed met de baby/peuter.
En we hebben altijd 2 kinderen gewild, dus er voor gegaan. En zijn tegen abortus.
Nu zit ik natuurlijk aan de anticonceptie.
vrijdag 25 februari 2022 om 15:10
Ik was onverwachts zwanger van de 2e, toen mijn eerste net 9 mnd wasMevrouw75 schreef: ↑24-02-2022 09:09Niet persoonlijk ofzo, maar ik haak hier even aan, want het valt me zo op. Hoe kun je als je de babytijd zo heftig vond toch kinderen zo dicht op elkaar krijgen?
Ik kreeg echt nachtmerries van nóg een keer die eerste jaren, zodra ik eraan dacht werd ik al benauwd en ik was best goed met de baby/peuter.
En we hebben altijd 2 kinderen gewild, dus er voor gegaan. En zijn tegen abortus.
Nu zit ik natuurlijk aan de anticonceptie.
je was er beide bij. Hier lukte het gewoon niet, zwanger worden van de 2e (dus medische hulp erbij gehad). Je hebt het niet altijd in de hand helaas.
