Kinderen
alle pijlers
Zijn dit de beruchte tropenjaren?
maandag 27 december 2021 om 20:22
Onze thuissituatie: dochter van bijna 6, dochter van bijna 2. Beiden zijn het temperamentvolle kinderen die goed weten wat ze wel en niet willen.
De oudste is een kind dat altijd al erg veel vraagt. Het lukt haar niet om alleen te spelen en wil alles samen doen met haar ouders. Natuurlijk kunnen en willen we hier niet altijd aan toegeven. Ze luistert erg slecht en wil graag zelf bepalen. Wij geven onze grenzen aan, maar uiteindelijk komt het er vaak op neer dat we ‘politieagent’ zijn of dreigen met straf. Dit is voor haar niet fijn en voor ons voelt dit ook niet goed. Naast dit is het een ontzettend lieve meid, die het heel goed probeert te doen. Ze is ook heel gevoelig. Eerder heb ik een topic geopend over een periode dat ze niet meer alleen naar bed durfde/niet alleen durfde te slapen. Met momenten speelt dit weer op, maar inmiddels hebben we wel een manier gevonden om hiermee om te gaan. Bij het naar bed gaan klaagt ze vaak over buikpijn of hoofdpijn, ik vermoed dat dit te maken heeft met spanning om te gaan slapen. Maar ook omdat de sfeer in huis vaak negatief is. Ze heeft namelijk ook een zusje van 2 jaar die uiteraard ook behoorlijk wat aandacht vraagt. Het lukt vaak niet om de aandacht te verdelen, er gilt altijd wel iemand om aandacht. De jongste wil alles doen wat de oudste ook doet, maar dat kan natuurlijk niet altijd. Ze laat zich dan nauwelijks afleiden. Alleen spelen lukt haar ook nog niet, ook niet gek natuurlijk gezien had jonge leeftijd.
Wat wil ik met dit topic? Herkennen mensen dit? Hoe zorg je dat de sfeer in huis positief blijft? Zijn dit gewoon de tropenjaren en wordt het vanzelf beter? Moeten we hulp inschakelen?
We geven ze 1 op 1 aandacht, alhoewel dit in deze tijd wat lastig is. We zitten met z’n allen thuis, wij hebben op dit moment verlof opgepakt omdat het anders niet te regelen is met de schoolsluiting. Onze lontjes zijn kort, de kinderen zijn het thuis/binnen hangen/wandelen ook beu. Bovenstaande speelt altijd wel, maar dan is er school, clubjes en speelafspraakjes. Nu wordt het natuurlijk uitvergroot doordat we alleen maar thuis zijn.
De oudste is een kind dat altijd al erg veel vraagt. Het lukt haar niet om alleen te spelen en wil alles samen doen met haar ouders. Natuurlijk kunnen en willen we hier niet altijd aan toegeven. Ze luistert erg slecht en wil graag zelf bepalen. Wij geven onze grenzen aan, maar uiteindelijk komt het er vaak op neer dat we ‘politieagent’ zijn of dreigen met straf. Dit is voor haar niet fijn en voor ons voelt dit ook niet goed. Naast dit is het een ontzettend lieve meid, die het heel goed probeert te doen. Ze is ook heel gevoelig. Eerder heb ik een topic geopend over een periode dat ze niet meer alleen naar bed durfde/niet alleen durfde te slapen. Met momenten speelt dit weer op, maar inmiddels hebben we wel een manier gevonden om hiermee om te gaan. Bij het naar bed gaan klaagt ze vaak over buikpijn of hoofdpijn, ik vermoed dat dit te maken heeft met spanning om te gaan slapen. Maar ook omdat de sfeer in huis vaak negatief is. Ze heeft namelijk ook een zusje van 2 jaar die uiteraard ook behoorlijk wat aandacht vraagt. Het lukt vaak niet om de aandacht te verdelen, er gilt altijd wel iemand om aandacht. De jongste wil alles doen wat de oudste ook doet, maar dat kan natuurlijk niet altijd. Ze laat zich dan nauwelijks afleiden. Alleen spelen lukt haar ook nog niet, ook niet gek natuurlijk gezien had jonge leeftijd.
Wat wil ik met dit topic? Herkennen mensen dit? Hoe zorg je dat de sfeer in huis positief blijft? Zijn dit gewoon de tropenjaren en wordt het vanzelf beter? Moeten we hulp inschakelen?
We geven ze 1 op 1 aandacht, alhoewel dit in deze tijd wat lastig is. We zitten met z’n allen thuis, wij hebben op dit moment verlof opgepakt omdat het anders niet te regelen is met de schoolsluiting. Onze lontjes zijn kort, de kinderen zijn het thuis/binnen hangen/wandelen ook beu. Bovenstaande speelt altijd wel, maar dan is er school, clubjes en speelafspraakjes. Nu wordt het natuurlijk uitvergroot doordat we alleen maar thuis zijn.
dinsdag 28 december 2021 om 01:44
Ja hier ook herkenning. Inmiddels 7 en 9. De oudste is nu wel vrij makkelijk geworden. De jongste... ja wel wat makkelijker, maar sloopt de tent nog steeds.
Ik herken ze beiden in hoogsensitief. En de jongste daarbij strong willed. Voor mij was dat wel een eye opener om ze beter te begrijpen ( zie facebookgroepen).
Hoogsensitief met strong willed heeft ook veel raakvlakken met adhd, autisme, hoogbegaafdheid ed. Ik heb ook hulp gehad voir de jongste (emotieregulatie). Heeft me wel wat geholpen qua inzicht, maar geen grote sprongen bij hem ofzo.
Het is echt slopend, zeker als je het op jezelf en je opvoeding betrekt.
Maar het zijn wel de leukste kinderen die er zijn! Zeker als ze in hun element zitten. Dat houdt me altiid op de been als ik er doorheen zit.
Ik herken ze beiden in hoogsensitief. En de jongste daarbij strong willed. Voor mij was dat wel een eye opener om ze beter te begrijpen ( zie facebookgroepen).
Hoogsensitief met strong willed heeft ook veel raakvlakken met adhd, autisme, hoogbegaafdheid ed. Ik heb ook hulp gehad voir de jongste (emotieregulatie). Heeft me wel wat geholpen qua inzicht, maar geen grote sprongen bij hem ofzo.
Het is echt slopend, zeker als je het op jezelf en je opvoeding betrekt.
Maar het zijn wel de leukste kinderen die er zijn! Zeker als ze in hun element zitten. Dat houdt me altiid op de been als ik er doorheen zit.
dinsdag 28 december 2021 om 02:00
Weet je? Opeens besef je dat de tropenjaren voorbij zijn. Dan kun je opeens op je gemak dat tijdschrift lezen. Dan moet je ze opeens om 10 uur wakker maken in het weekend. Vakanties, terrasjes, uitstapjes, op bezoek gaan...alles wordt makkelijker. Ik denk er nu nog vaak aan terug hoe zwaar het was. Ik was ook een alleenstaande moeder. Ik vinden de tijd vanaf dat de jongste 8 jaar is echt veel leuker en makkelijker. Je kinderen hebben het naar hun zin en je hebt ook meer tijd voor jezelf.
Door de tropenjaren moet je heen en ik raad je aan het jezelf zo makkelijk mogelijk te maken. Als ik terugkijk denk ik waarom moest ik bv zonodig op vakantie waarin ze weer helemaal uit structuur waren, waarom ging ik naar avondverjaardagen of uit eten met kinderen die niet stil konden zitten. Die tijd dat dat weer leuk is komt vanzelf weer. En natuurlijk alles zoveel mogelijk positief benaderen.
Door de tropenjaren moet je heen en ik raad je aan het jezelf zo makkelijk mogelijk te maken. Als ik terugkijk denk ik waarom moest ik bv zonodig op vakantie waarin ze weer helemaal uit structuur waren, waarom ging ik naar avondverjaardagen of uit eten met kinderen die niet stil konden zitten. Die tijd dat dat weer leuk is komt vanzelf weer. En natuurlijk alles zoveel mogelijk positief benaderen.
dinsdag 28 december 2021 om 08:33
Dat ook! Uit eten gaan met kind doe ik niet. Nu heb ik makkelijker praten, helft van de tijd is 6 jarige bij vader, dus heb ook rustigespacescooter schreef: ↑28-12-2021 02:00Weet je? Opeens besef je dat de tropenjaren voorbij zijn. Dan kun je opeens op je gemak dat tijdschrift lezen. Dan moet je ze opeens om 10 uur wakker maken in het weekend. Vakanties, terrasjes, uitstapjes, op bezoek gaan...alles wordt makkelijker. Ik denk er nu nog vaak aan terug hoe zwaar het was. Ik was ook een alleenstaande moeder. Ik vinden de tijd vanaf dat de jongste 8 jaar is echt veel leuker en makkelijker. Je kinderen hebben het naar hun zin en je hebt ook meer tijd voor jezelf.
Door de tropenjaren moet je heen en ik raad je aan het jezelf zo makkelijk mogelijk te maken. Als ik terugkijk denk ik waarom moest ik bv zonodig op vakantie waarin ze weer helemaal uit structuur waren, waarom ging ik naar avondverjaardagen of uit eten met kinderen die niet stil konden zitten. Die tijd dat dat weer leuk is komt vanzelf weer. En natuurlijk alles zoveel mogelijk positief benaderen.
weken, waarbij ik dat soort dingen wel kan doen. Maar sommige dingen zijn gewoon niet haalbaar met jonge kinderen. Daarin meer acceptatie vinden i.p.v. er tegen strijden, hielp hier enorm.
dinsdag 28 december 2021 om 08:39
Ik ga ook voor de weg met de minste weerstand nu in de tropenjarenSlagroomsoesje1988 schreef: ↑28-12-2021 08:33Dat ook! Uit eten gaan met kind doe ik niet. Nu heb ik makkelijker praten, helft van de tijd is 6 jarige bij vader, dus heb ook rustige
Maar sommige dingen zijn gewoon niet haalbaar met jonge kinderen. Daarin meer acceptatie vinden i.p.v. er tegen strijden, hielp hier enorm.
Dus kerst vieren we overdag in plaats van 's avonds, in plaats van uitgebreid uit eten gaan we buiten de deur lunchen en qua vakanties heb ik nog even geen zin in gedoe in tenten of vliegtuigen dus we houden het nu nog even bij autovakanties en vakantiehuizen. Komt allemaal over een paar jaar wel weer 
dinsdag 28 december 2021 om 09:45
Hartstikke herkenbaar! Hier 3 kinderen van 6,4 en 2 jaar. Ik ben alleen thuis met de kinderen, gelukkig hoef ik nu ook niet te werken en man werkt op kantoor (ondernemer). Ik vind dat echt verschrikkelijk in tijden van lockdown, nu weer voor de derde keer met alleen maar regen in het vooruitzicht. Wij hebben ook hulp gehad voor onze middelste omdat hij niet te handelen was, hij blijft echt temperamentvol natuurlijk maar we merken dat positiviteit en autonomie wel helpen.
Wat wij doen is regelmatig een oppas meisje te laten komen die even wat met de kinderen doet zodat ik even rustig de was op kan ruimen of een serie kan kijken, helaas zijn ze nu allemaal op vakantie of in quarantaine
Hoe minder fut je hebt hoe minder je kunt hebben van de kinderen. Die oppas heb ik ook echt nodig als er weer thuisonderwijs komt. Helaas zijn onze ouders niet te porren voor af en toe oppassen.
Zoals ik het lees zijn jullie beide thuis zonder te hoeven werken? Dan kan je heel mooi tijd met de kinderen verdelen voor 1 op 1 tijd met ze en kun je tijd inplannen voor jezelf.
Het zijn gewoon tropenjaren inderdaad, ik hoef zelf niet zo nodig op kindonvriendelijke vakanties of 3 avonden in de week erop uit. Dat maakt het wel makkelijker denk ik. Als de kinderen blij zijn en ik heb een beetje luxe ben ik tevreden. Bestel je boodschappen online, laat ze lekker op de tablet en ze gaan sowieso lopen klieren en ruzie maken en dat is logisch helaas.
Ik vind het echt een rot periode en ik hoop echt dat het hierna klaar is en de kinderen weer naar school mogen.
Wat wij doen is regelmatig een oppas meisje te laten komen die even wat met de kinderen doet zodat ik even rustig de was op kan ruimen of een serie kan kijken, helaas zijn ze nu allemaal op vakantie of in quarantaine
Hoe minder fut je hebt hoe minder je kunt hebben van de kinderen. Die oppas heb ik ook echt nodig als er weer thuisonderwijs komt. Helaas zijn onze ouders niet te porren voor af en toe oppassen. Zoals ik het lees zijn jullie beide thuis zonder te hoeven werken? Dan kan je heel mooi tijd met de kinderen verdelen voor 1 op 1 tijd met ze en kun je tijd inplannen voor jezelf.
Het zijn gewoon tropenjaren inderdaad, ik hoef zelf niet zo nodig op kindonvriendelijke vakanties of 3 avonden in de week erop uit. Dat maakt het wel makkelijker denk ik. Als de kinderen blij zijn en ik heb een beetje luxe ben ik tevreden. Bestel je boodschappen online, laat ze lekker op de tablet en ze gaan sowieso lopen klieren en ruzie maken en dat is logisch helaas.
Ik vind het echt een rot periode en ik hoop echt dat het hierna klaar is en de kinderen weer naar school mogen.
dinsdag 28 december 2021 om 14:03
Eer de jongste 8 jaar is… dan hebben we nog 6 jaar te gaanspacescooter schreef: ↑28-12-2021 02:00Weet je? Opeens besef je dat de tropenjaren voorbij zijn. Dan kun je opeens op je gemak dat tijdschrift lezen. Dan moet je ze opeens om 10 uur wakker maken in het weekend. Vakanties, terrasjes, uitstapjes, op bezoek gaan...alles wordt makkelijker. Ik denk er nu nog vaak aan terug hoe zwaar het was. Ik was ook een alleenstaande moeder. Ik vinden de tijd vanaf dat de jongste 8 jaar is echt veel leuker en makkelijker. Je kinderen hebben het naar hun zin en je hebt ook meer tijd voor jezelf.
Door de tropenjaren moet je heen en ik raad je aan het jezelf zo makkelijk mogelijk te maken. Als ik terugkijk denk ik waarom moest ik bv zonodig op vakantie waarin ze weer helemaal uit structuur waren, waarom ging ik naar avondverjaardagen of uit eten met kinderen die niet stil konden zitten. Die tijd dat dat weer leuk is komt vanzelf weer. En natuurlijk alles zoveel mogelijk positief benaderen.
dinsdag 28 december 2021 om 14:06
Ow ja hoor, we maken het onszelf met dit soort dingen ook wel zo makkelijk mogelijk. Uit eten doen we gewoon even niet, en als we het doen dan op een plek waar er speelmogelijkheden zijn. Ik heb een vriendin met een dochter in dezelfde leeftijd als mijn oudste en daarmee kan uit eten gewoon helemaal prima. Kind is tevreden met een vel papier en 3 potloden. Maar zo’n kinderen heb ik niet haha.Horcrux schreef: ↑28-12-2021 08:39Ik ga ook voor de weg met de minste weerstand nu in de tropenjaren
Ook met vakanties zijn we makkelijk: een vakantiehuis met alle luxe of een all-in. Terwijl wij helemaal geen all-in types zijn. Maar met kinderen in deze leeftijd is gemak het belangrijkst.
dinsdag 28 december 2021 om 14:10
Wat voor vorm van hulp hebben jullie gehad met de middelste?TiumPerfectum schreef: ↑28-12-2021 09:45Hartstikke herkenbaar! Hier 3 kinderen van 6,4 en 2 jaar. Ik ben alleen thuis met de kinderen, gelukkig hoef ik nu ook niet te werken en man werkt op kantoor (ondernemer). Ik vind dat echt verschrikkelijk in tijden van lockdown, nu weer voor de derde keer met alleen maar regen in het vooruitzicht. Wij hebben ook hulp gehad voor onze middelste omdat hij niet te handelen was, hij blijft echt temperamentvol natuurlijk maar we merken dat positiviteit en autonomie wel helpen.
Wat wij doen is regelmatig een oppas meisje te laten komen die even wat met de kinderen doet zodat ik even rustig de was op kan ruimen of een serie kan kijken, helaas zijn ze nu allemaal op vakantie of in quarantaine
Zoals ik het lees zijn jullie beide thuis zonder te hoeven werken? Dan kan je heel mooi tijd met de kinderen verdelen voor 1 op 1 tijd met ze en kun je tijd inplannen voor jezelf.
Het zijn gewoon tropenjaren inderdaad, ik hoef zelf niet zo nodig op kindonvriendelijke vakanties of 3 avonden in de week erop uit. Dat maakt het wel makkelijker denk ik. Als de kinderen blij zijn en ik heb een beetje luxe ben ik tevreden. Bestel je boodschappen online, laat ze lekker op de tablet en ze gaan sowieso lopen klieren en ruzie maken en dat is logisch helaas.
Ik vind het echt een rot periode en ik hoop echt dat het hierna klaar is en de kinderen weer naar school mogen.
Een oppasmeisje hebben wij ook wel eens over nagedacht. Maar ik heb zelf zo mijn handen vol als ik alleen ben met de 2 meiden. Ik vind het heel moeilijk om dat over te geven aan een jonge meid die niet veel ervaring heeft met kleine kinderen. Met alleen de oudste zou dat helemaal prima gaan, maar de combinatie van de 2 kinderen maakt dat het heel intensief is.
Ja ik hoop ook ontzettend dat de scholen na deze weken open kunnen gaan. Het is gewoon echt een rottige periode.
dinsdag 28 december 2021 om 14:10
dinsdag 28 december 2021 om 14:13
Het is ontzettend herkenbaar allemaal. Begrip tropenjaren kende ik uiteraard maar ineens volop het besef dat we er nu echt midden in zitten. Hier twee kinderen : 1 van 5 en 1 van 1,5. Oudste kan ook niet goed alleen spelen en dat was pre Corona en pre broertje inderdaad niet zo erg. Dan gewoon lekker op pad en tijdens haar middagslaapje deed ik dan iets voor mezelf. Met dit weer vind ik op pad met de jongste vaak ook wat gedoe. Alles nat en koud. We doen het wel hoor maar niet hele middagen. We hebben nog steeds gebroken nachten dus dat maakt het overdag ook wel uitdagend om de sfeer positief te houden soms. Heb 2 weken vrij genomen deze kerst maar daar nu stiekem ook wel een beetje spijt van....
Wat ik trouwens wel heel bewust probeer te doen is de positieve zaken te benoemen. Dus net waren ze allebei een beetje met de Lego aan het rommelen en dan zeg ik wel: wat zijn jullie toch lief aan het spelen samen. Op sommige dagen moet ik dat wel uit m’n tenen halen hoor maar het werkt inderdaad wel die positieve benadering!
Wat ik trouwens wel heel bewust probeer te doen is de positieve zaken te benoemen. Dus net waren ze allebei een beetje met de Lego aan het rommelen en dan zeg ik wel: wat zijn jullie toch lief aan het spelen samen. Op sommige dagen moet ik dat wel uit m’n tenen halen hoor maar het werkt inderdaad wel die positieve benadering!
dinsdag 28 december 2021 om 14:16
Genen denk ik. Ons oudste kind is altijd makkelijk en chill geweest. 22 maanden erna kwam een tweeling en daarvan is er 1 ook zo mellow en de ander is heel anders: vermaakt zich niet alleen, snel bang en wordt dan boos of verdrietig. Dat vereiste van ons een totaal andere aanpak.
Nu zijn ze 5,5 en 7 en is alles weer veel makkelijker. Ze spelen veel samen en we wonen in een kinderrijke stadswijk, dus ze gaan er ook regelmatig even uit. De jongste wordt nog steeds sneller boos en bang dan haar zussen, maar met 5 kan ze dat veel beter benoemen en daardoor kunnen we er allemaal veel beter mee omgaan.
Dat tijdschrift lukt dus inmiddels wel weer, en uit eten gaan in een normaal restaurant ook. Man en ik nemen ze beiden vaak alledrie mee, heeft de ander rust. Als hij maar een bijrol zou vervullen in de opvoeding was ik gek geworden.
Nu zijn ze 5,5 en 7 en is alles weer veel makkelijker. Ze spelen veel samen en we wonen in een kinderrijke stadswijk, dus ze gaan er ook regelmatig even uit. De jongste wordt nog steeds sneller boos en bang dan haar zussen, maar met 5 kan ze dat veel beter benoemen en daardoor kunnen we er allemaal veel beter mee omgaan.
Dat tijdschrift lukt dus inmiddels wel weer, en uit eten gaan in een normaal restaurant ook. Man en ik nemen ze beiden vaak alledrie mee, heeft de ander rust. Als hij maar een bijrol zou vervullen in de opvoeding was ik gek geworden.
dinsdag 28 december 2021 om 14:18
De verdeling is hier 50/50 ja.Westerpaviljoen schreef: ↑28-12-2021 14:10Even twee dingen:
Helpen jullie mannen ook gelijk mee en is de verdeling 50/50?
Is zelf spelen aan te leren of zit dat alleen in de genen. Ik verbaas me over hoe zwaar jullie het ervaren. Maar misschien heeft dat te maken met de dynamiek van twee kids.
Ik vermoed dat het in de genen zit. Ik kon mezelf ook heel slecht amuseren als kind, mijn broer had je op dat gebied geen kind aan. Hij kon heel goed zelf spelen en had daarvoor ook maar weinig nodig.
Bij oudste heeft dat er altijd in gezeten. Maar de dynamiek van een tweede kind erbij maakt dat het vooral veel lastiger is. Want er is nog een kind bijgekomen die aandacht nodig heeft. Zusje is bijna 2 en dat is wat mij betreft ook gewoon een lastige leeftijd.
dinsdag 28 december 2021 om 14:21
Ja twee is best intensief! Ik werd dol toen ze 4, 2 en 2 waren. Heb t echt verdrongen. En die kleuter tot haar vijfde tijdens de middagslaap vd andere twee ook naar bed gestuurd, of voor de tv geparkeerd. Die dagen waren alleen in twee delen te overleven!!Gekkootje schreef: ↑28-12-2021 14:18De verdeling is hier 50/50 ja.
Ik vermoed dat het in de genen zit. Ik kon mezelf ook heel slecht amuseren als kind, mijn broer had je op dat gebied geen kind aan. Hij kon heel goed zelf spelen en had daarvoor ook maar weinig nodig.
Bij oudste heeft dat er altijd in gezeten. Maar de dynamiek van een tweede kind erbij maakt dat het vooral veel lastiger is. Want er is nog een kind bijgekomen die aandacht nodig heeft. Zusje is bijna 2 en dat is wat mij betreft ook gewoon een lastige leeftijd.
dinsdag 28 december 2021 om 14:23
Wij wonen gelukkig ook in een heel kinderrijke buurt. In de lente/zomer/herfst wordt er ook echt heel veel samen buiten gespeeld. Dat is heel leuk en gezellig. Ze zijn natuurlijk nog te klein om zelfstandig op straat te gaan spelen, maar bij de oudste merk je al goed dat dit wel steeds makkelijker wordt.
Fijn @madamejean dat je ervaart dat het allemaal al wat makkelijker is. En ja, ik zou ook echt gillend gek worden als man niet de helft van alles rondom de kinderen op zich zou nemen. Ik merk zelf wel dat ik een grotere rol heb ik het maken van speelafspraakjes, zorgen voor cadeautjes en dat soort planning. Maar dat vind ik niet zo erg. Wanneer we beiden thuis zijn doen we het echt samen.
Fijn @madamejean dat je ervaart dat het allemaal al wat makkelijker is. En ja, ik zou ook echt gillend gek worden als man niet de helft van alles rondom de kinderen op zich zou nemen. Ik merk zelf wel dat ik een grotere rol heb ik het maken van speelafspraakjes, zorgen voor cadeautjes en dat soort planning. Maar dat vind ik niet zo erg. Wanneer we beiden thuis zijn doen we het echt samen.
dinsdag 28 december 2021 om 14:24
Aha dank je.Gekkootje schreef: ↑28-12-2021 14:18De verdeling is hier 50/50 ja.
Ik vermoed dat het in de genen zit. Ik kon mezelf ook heel slecht amuseren als kind, mijn broer had je op dat gebied geen kind aan. Hij kon heel goed zelf spelen en had daarvoor ook maar weinig nodig.
Bij oudste heeft dat er altijd in gezeten. Maar de dynamiek van een tweede kind erbij maakt dat het vooral veel lastiger is. Want er is nog een kind bijgekomen die aandacht nodig heeft. Zusje is bijna 2 en dat is wat mij betreft ook gewoon een lastige leeftijd.
Ik vind het een tropenjaar maar dat is allemaal reflux en dat is kut.
Be benieuwd of baby zich goed kan vermaken. Op de opvang schijnt hij soms al 45 minuten zichzelf te kunnen vermaken dus dat heeft goede hoop.
dinsdag 28 december 2021 om 14:25
Hier gaat oudste ook voor de tv als de jongste een middagslaapje doet. Voel ik me soms wel eens schuldig over, want in deze tijd zou ik oudste natuurlijk ook 1 op 1 aandacht kunnen geven. Maar het is ook echt even een moment voor mezelf, weer even opladen. Het is ook maar een uurtje, langer slaapt jongste nooit helaas.MadameJean schreef: ↑28-12-2021 14:21Ja twee is best intensief! Ik werd dol toen ze 4, 2 en 2 waren. Heb t echt verdrongen. En die kleuter tot haar vijfde tijdens de middagslaap vd andere twee ook naar bed gestuurd, of voor de tv geparkeerd. Die dagen waren alleen in twee delen te overleven!!
dinsdag 28 december 2021 om 14:25
Niet een beetje makkelijker - veeeel makkelijker! We hebben deze zomer een toffe 4000km roadtrip gemaakt zonder luiers kots en met heel veel roald dahl luisterboeken, slapen in tentjes en appartementjes en heel veel lekker eten buiten de deur - zonder gezeur!! Ik vind het nu meestentijds echt heel gezellig.Gekkootje schreef: ↑28-12-2021 14:23Wij wonen gelukkig ook in een heel kinderrijke buurt. In de lente/zomer/herfst wordt er ook echt heel veel samen buiten gespeeld. Dat is heel leuk en gezellig. Ze zijn natuurlijk nog te klein om zelfstandig op straat te gaan spelen, maar bij de oudste merk je al goed dat dit wel steeds makkelijker wordt.
Fijn @madamejean dat je ervaart dat het allemaal al wat makkelijker is. En ja, ik zou ook echt gillend gek worden als man niet de helft van alles rondom de kinderen op zich zou nemen. Ik merk zelf wel dat ik een grotere rol heb ik het maken van speelafspraakjes, zorgen voor cadeautjes en dat soort planning. Maar dat vind ik niet zo erg. Wanneer we beiden thuis zijn doen we het echt samen.
dinsdag 28 december 2021 om 14:26
Onze jongste had dat ook zooo erg, is echt kut! Verpestte de babytijd grondig.Westerpaviljoen schreef: ↑28-12-2021 14:24Aha dank je.
Ik vind het een tropenjaar maar dat is allemaal reflux en dat is kut.
Be benieuwd of baby zich goed kan vermaken. Op de opvang schijnt hij soms al 45 minuten zichzelf te kunnen vermaken dus dat heeft goede hoop.
dinsdag 28 december 2021 om 14:26
Vermaak op de opvang is ook nooit een probleem geweest voor onze kinderen. Maar ik vermoed dat andere omgeving en andere kinderen daar een hele grote rol in spelen. Thuis is dag blijkbaar toch anders. Hier dan hè. Ik hoop voor jou dat het bij jullie anders isWesterpaviljoen schreef: ↑28-12-2021 14:24Aha dank je.
Ik vind het een tropenjaar maar dat is allemaal reflux en dat is kut.
Be benieuwd of baby zich goed kan vermaken. Op de opvang schijnt hij soms al 45 minuten zichzelf te kunnen vermaken dus dat heeft goede hoop.
dinsdag 28 december 2021 om 14:28
Dat klinkt ook echt heerlijk!MadameJean schreef: ↑28-12-2021 14:25Niet een beetje makkelijker - veeeel makkelijker! We hebben deze zomer een toffe 4000km roadtrip gemaakt zonder luiers kots en met heel veel roald dahl luisterboeken, slapen in tentjes en appartementjes en heel veel lekker eten buiten de deur - zonder gezeur!! Ik vind het nu meestentijds echt heel gezellig.
dinsdag 28 december 2021 om 14:32
Het is echt ver-schrik-kelijk.MadameJean schreef: ↑28-12-2021 14:26Onze jongste had dat ook zooo erg, is echt kut! Verpestte de babytijd grondig.
En dan had heeft hij ook nog ademstops door de reflux dat hij stopt met ademen en daar niet zelf uitkomt....
dinsdag 28 december 2021 om 14:33
Aii nee! Hoop dat de medicatie aanslaat. Dat deed het hier op gegeven moment wel, en ze groeide er overheen, alleen door alle gehannes sliep ze niet. Nauwelijks. Slecht. Altijd. Jaren. Das nu ook allemaal allang voorbij en ik zie er nu daarom jonger uit dan 3 jaar geleden.Westerpaviljoen schreef: ↑28-12-2021 14:32Het is echt ver-schrik-kelijk.
En dan had heeft hij ook nog ademstops door de reflux dat hij stopt met ademen en daar niet zelf uitkomt....
dinsdag 28 december 2021 om 14:34
Ze zijn er toch overheen als ze zelf kunnen gaan zitten toch? Toch? Toch? Ja slecht slapen is herkenbaar.MadameJean schreef: ↑28-12-2021 14:33Aii nee! Hoop dat de medicatie aanslaat. Dat deed het hier op gegeven moment wel, en ze groeide er overheen, alleen door alle gehannes sliep ze niet. Nauwelijks. Slecht. Altijd. Jaren. Das nu ook allemaal allang voorbij en ik zie er nu daarom jonger uit dan 3 jaar geleden.
dinsdag 28 december 2021 om 14:36
Rond haar eerste verjaardag was het over en zijn we met dat gif gestopt meen ik. En toen heb ik met 20 maanden pas een slaapcoach ingehuurd want ‘zielig’ en ‘mamahonger’ maar dat had ik wel eerder kunnen doen want erna werd ik pas weer een beeeeetje vrouw.Westerpaviljoen schreef: ↑28-12-2021 14:34Ze zijn er toch overheen als ze zelf kunnen gaan zitten toch? Toch? Toch? Ja slecht slapen is herkenbaar.
