Kinderen
alle pijlers
zindelijk en de basisschool
dinsdag 5 februari 2008 om 20:02
Even een vraag voor een vriendin...
Haar kindje is nu net 4 maar nog niet zindelijk. Hij weet hoe het moet maar vertikt het om te plassen en het poepen vind hij ontzettend eng.
Nu gaat hij sinds een aantal weken naar de basisschool en de juf heeft deze week aangegeven dat hij toch echt zindelijk moet zijn wil hij naar school kunnen blijven gaan. Ze heeft hem vorige week een keer moeten verschonen en heeft aangegeven dat ze hier gewoonweg geen tijd voor heeft met 12 kindjes in de groep.
Wie heeft DE tip....mijn vriendin heeft echt alles geprobeerd, van beloningssysteem tot straffen, tot gewoon geen luier omdoen, maar het helpt niks.....
Wie oh wie????
Haar kindje is nu net 4 maar nog niet zindelijk. Hij weet hoe het moet maar vertikt het om te plassen en het poepen vind hij ontzettend eng.
Nu gaat hij sinds een aantal weken naar de basisschool en de juf heeft deze week aangegeven dat hij toch echt zindelijk moet zijn wil hij naar school kunnen blijven gaan. Ze heeft hem vorige week een keer moeten verschonen en heeft aangegeven dat ze hier gewoonweg geen tijd voor heeft met 12 kindjes in de groep.
Wie heeft DE tip....mijn vriendin heeft echt alles geprobeerd, van beloningssysteem tot straffen, tot gewoon geen luier omdoen, maar het helpt niks.....
Wie oh wie????
zaterdag 9 februari 2008 om 11:05
Fantstic Four:
Mijn zoon is 3,5 en kan sinds deze week voor het eerst plassen. Hij is een voorlijk vlot ventje, heeft overal verstand van, maar snapte de techniek van het plassen niet. Ging persen etc, er kwam geen druppel uit. Terwijl hij dus wel voelde wanneer hij naar de wc moest en dat dan ook deed.
Verder vind ik hem geen teer zieltje, maar weet ik dat als ik een strijd maak op bepaalde punten, ik die strijd ga verliezen. Omdat hij nou eenmaal macht heeft over een paar dingen. Dus rommel opruimen, gordijnen open, bed terugslaan, kleren in de wasmand etc. gebeurt allemaal omdat ik het zeg. Maar met plassen werkt dat anders!
Mijn zoon is 3,5 en kan sinds deze week voor het eerst plassen. Hij is een voorlijk vlot ventje, heeft overal verstand van, maar snapte de techniek van het plassen niet. Ging persen etc, er kwam geen druppel uit. Terwijl hij dus wel voelde wanneer hij naar de wc moest en dat dan ook deed.
Verder vind ik hem geen teer zieltje, maar weet ik dat als ik een strijd maak op bepaalde punten, ik die strijd ga verliezen. Omdat hij nou eenmaal macht heeft over een paar dingen. Dus rommel opruimen, gordijnen open, bed terugslaan, kleren in de wasmand etc. gebeurt allemaal omdat ik het zeg. Maar met plassen werkt dat anders!
zaterdag 9 februari 2008 om 11:23
Sosofie; dat soort dingen zijn 'medisch'. En daar kun je dus inderdaad niets aan doen. Als een kind niet 'snapt' wat ie moet doen, dan kost dat gewoon heel veel tijd. Want leg maar eens uit wat je moet doen als je plast. Da's niet iets wat je zomaar voor kunt doen.
Het gaat vooral om kinderen die gewoon pertinent weigeren om zindelijk te worden, waar geen 'medische' of 'psychische' oorzaak achter zit.
Het gaat vooral om kinderen die gewoon pertinent weigeren om zindelijk te worden, waar geen 'medische' of 'psychische' oorzaak achter zit.
zaterdag 9 februari 2008 om 11:55
Gewoon geen luiers meer kopen en om doen. Na een paar ongelukken gaat je kind echt wel naar de w.c. Des noods zet je een potje neer in de huiskamer. Het is gewoon een kwestie van volhouden. Jij bent de ouder jij bepaald niet je kind.
En als het goed gaat je kind natuurlijk vreselijk de hemel in prijsen.
En als het goed gaat je kind natuurlijk vreselijk de hemel in prijsen.
zaterdag 9 februari 2008 om 15:31
Mijn zoon van bijna 4 is in principe zindelijk, maar weigert om op de wc te poepen. Hij geeft keurig aan dat hij moet, haalt een luier, die ik vervolgens om doe en dan gaat ie in de speelgoedkast bij zijn kamer zitten...
We zijn er al bijna een jaar mee bezig(met tussenpozen om de boel even te laten rusten), maar hij kan niet poepen op de wc. Als je er alleen al over praat raakt hij volledig in paniek en valt er niet meer tot hem door te dringen. We hebben van alles geprobeerd, gewoon geen luier om doen, stickers plakken, cadeautjes in het vooruitzicht stellen, op het potje, op de wc met een luier, boos worden, eisen stellen, bedenk het en we hebben het geprobeerd.
Op zich verwacht ik geen grote moeilijkheden op school, hij kan het zo goed ophouden(en hij "kan" alleen maar in die kast poepen) dat hij rustig zonder luier naar school kan, maar ik heb visioenen van een kind dat ik nog jarenlang moet verschonen.
De huisarts vind het allemaal nog heel normaal, maar ik vind die angst niet normaal meer. Het is ook geen angst voor de wc, want plassen gaat prima.
We zijn er al bijna een jaar mee bezig(met tussenpozen om de boel even te laten rusten), maar hij kan niet poepen op de wc. Als je er alleen al over praat raakt hij volledig in paniek en valt er niet meer tot hem door te dringen. We hebben van alles geprobeerd, gewoon geen luier om doen, stickers plakken, cadeautjes in het vooruitzicht stellen, op het potje, op de wc met een luier, boos worden, eisen stellen, bedenk het en we hebben het geprobeerd.
Op zich verwacht ik geen grote moeilijkheden op school, hij kan het zo goed ophouden(en hij "kan" alleen maar in die kast poepen) dat hij rustig zonder luier naar school kan, maar ik heb visioenen van een kind dat ik nog jarenlang moet verschonen.
De huisarts vind het allemaal nog heel normaal, maar ik vind die angst niet normaal meer. Het is ook geen angst voor de wc, want plassen gaat prima.
zaterdag 9 februari 2008 om 16:17
Ik ben het voor een deel wel met FantasticFour eens hoor, met een vierjarige kun je wel communiceren. Normaal gesproken dan, ik ken kinderen die zich voor elke vorm van communicatie afsluiten.
Mijn dochter werd zindelijk met 2.5. Op een makkelijke manier hoor, ze wilde gewoon geen luier meer aan. Klaar. Maar ja, ongelukjes zitten in een klein hoekje. De eerste keer vond ik dat natuurlijk nog wel oke. Maar de tweede keer heb ik haar toch toegesproken. Een hele tijd ging het goed, tot er weer eens wat gebeurde. Nou is een ongelukje natuurlijk niet erg, maar als ik ook reageerde alsof ik het niet erg vond, had ze wel 3 ongelukjes in een uur. Werd ik boos, dan ging het wel goed.
To geeft aan dat haar zoon het wel degelijk snapt. Of nee, de zoon van haar vriendin. Maar hij wil gewoon niet. Tja, dan kan hij niet naar school. Ik denk dat je een kind dat best duidelijk kunt maken. Kindjes die in hun broek doen moeten bij mama blijven. En ook echt boos/teleurgesteld reageren als het fout gaat. Mijn zus had hetzelfde probleem. Haar zoon werd afgelopen maand 4. Dus zijn ze met hem aan tafel gaan zitten. Jij wordt nu 4, dan mag je naar school, maar dat kan niet. Jij gaat nu zonder luier en je gaat plassen op de wc. Als jij niet naar de wc gaat krijg je ook geen snoepjes meer. En dat werkte wel. Bijkomend voordeel was, dat meneer dus na een plas een snoepje mocht, en kleine zus (2.5) prompt ook naar de wc ging, omdat ze ook een snoepje wilde.
Als het pure onwil is, denk ik dat je met een vierjarige best kunt praten, en ook kunt straffen. Natuurlijk kunnen ze eens een ongelukje hebben, zelfs als volwassene kan het wel eens fout gaan.
Als een kind dan nog in zijn luier wil poepen, of 's nachts eentje nodig heeft, nou ja. Zeker bij jongetjes, die zijn over het algemeen iets later. Zal wel met de anatomie te maken hebben. Hoewel ik zou proberen om er een vast tijdstip van te maken, vlak voor het in bad gaan bijvoorbeeld. Dan kun (moet) je het patroon doorbreken als je op vakantie gaat, of als ie een keer ergens gaat logeren. Grote kans dat het daarna wel goed gaat. Of vantevoren een afspraak maken, bijvoorbeeld, als je eerste tand eruit valt kopen we geen luiers meer. Tanden wiebelen eerst nog een hele tijd, dan valt ie uit, dus dan heb je nog een overbrugging van een paar weken. Waardoor een kind zich ook kan voorbereiden.
En inderdaad, kinderen hebben in dergelijke gevallen het laatste woord. Dochterlelie wilde niet eten. Ik vraag me wel eens af hoe ze 1.44 mtr heeft kunnen bereiken in minder dan 8 jaar.......
Mijn dochter werd zindelijk met 2.5. Op een makkelijke manier hoor, ze wilde gewoon geen luier meer aan. Klaar. Maar ja, ongelukjes zitten in een klein hoekje. De eerste keer vond ik dat natuurlijk nog wel oke. Maar de tweede keer heb ik haar toch toegesproken. Een hele tijd ging het goed, tot er weer eens wat gebeurde. Nou is een ongelukje natuurlijk niet erg, maar als ik ook reageerde alsof ik het niet erg vond, had ze wel 3 ongelukjes in een uur. Werd ik boos, dan ging het wel goed.
To geeft aan dat haar zoon het wel degelijk snapt. Of nee, de zoon van haar vriendin. Maar hij wil gewoon niet. Tja, dan kan hij niet naar school. Ik denk dat je een kind dat best duidelijk kunt maken. Kindjes die in hun broek doen moeten bij mama blijven. En ook echt boos/teleurgesteld reageren als het fout gaat. Mijn zus had hetzelfde probleem. Haar zoon werd afgelopen maand 4. Dus zijn ze met hem aan tafel gaan zitten. Jij wordt nu 4, dan mag je naar school, maar dat kan niet. Jij gaat nu zonder luier en je gaat plassen op de wc. Als jij niet naar de wc gaat krijg je ook geen snoepjes meer. En dat werkte wel. Bijkomend voordeel was, dat meneer dus na een plas een snoepje mocht, en kleine zus (2.5) prompt ook naar de wc ging, omdat ze ook een snoepje wilde.
Als het pure onwil is, denk ik dat je met een vierjarige best kunt praten, en ook kunt straffen. Natuurlijk kunnen ze eens een ongelukje hebben, zelfs als volwassene kan het wel eens fout gaan.
Als een kind dan nog in zijn luier wil poepen, of 's nachts eentje nodig heeft, nou ja. Zeker bij jongetjes, die zijn over het algemeen iets later. Zal wel met de anatomie te maken hebben. Hoewel ik zou proberen om er een vast tijdstip van te maken, vlak voor het in bad gaan bijvoorbeeld. Dan kun (moet) je het patroon doorbreken als je op vakantie gaat, of als ie een keer ergens gaat logeren. Grote kans dat het daarna wel goed gaat. Of vantevoren een afspraak maken, bijvoorbeeld, als je eerste tand eruit valt kopen we geen luiers meer. Tanden wiebelen eerst nog een hele tijd, dan valt ie uit, dus dan heb je nog een overbrugging van een paar weken. Waardoor een kind zich ook kan voorbereiden.
En inderdaad, kinderen hebben in dergelijke gevallen het laatste woord. Dochterlelie wilde niet eten. Ik vraag me wel eens af hoe ze 1.44 mtr heeft kunnen bereiken in minder dan 8 jaar.......
zaterdag 9 februari 2008 om 18:57
Kijk, is er een medische of psychische oorzaak, dan is het anders. Maar dan ga je met je kind naar de dokter of kinderpsycholoog of zoiets.
Het ging hier (volgens mij dan) over een normale kleuter die domweg weigert. Er staat letterlijk: Hij vertik het. Tja, dan is het het recht van de sterkste en vooral de koppigste. Als kind macht ruikt door ergens dwars mee te gaan liggfen, dan zal die het zeker niet laten om daar gebruik van te maken. En dan is het aan de ouders hoever ze daarin meegaan. Bij mij ligt die grens nogal strak. Ik bepaal wat er gebeurd en als kind het vertikt om op de wc te gaan, vertik ik het om hem een luier om te doen. Of om hem te verschonen bij `ongelukjes` (voor zover je het een ongelukje kan noemen bij een kleuter die het domweg vertikt dan). Dan maar in je natte zooi lopen, eigen schuld, natte broek. En dan dus ook niet voorhet naar buiten gaan schone kleren aan. Dan maar in je natte broek naar school, naar de winkel, buiten spelen etc. We leggen wel een zeiltje op de bank om de bank schoon te houden. Geloof me, de lol gaat er dan heel snel vanaf.
Het ging hier (volgens mij dan) over een normale kleuter die domweg weigert. Er staat letterlijk: Hij vertik het. Tja, dan is het het recht van de sterkste en vooral de koppigste. Als kind macht ruikt door ergens dwars mee te gaan liggfen, dan zal die het zeker niet laten om daar gebruik van te maken. En dan is het aan de ouders hoever ze daarin meegaan. Bij mij ligt die grens nogal strak. Ik bepaal wat er gebeurd en als kind het vertikt om op de wc te gaan, vertik ik het om hem een luier om te doen. Of om hem te verschonen bij `ongelukjes` (voor zover je het een ongelukje kan noemen bij een kleuter die het domweg vertikt dan). Dan maar in je natte zooi lopen, eigen schuld, natte broek. En dan dus ook niet voorhet naar buiten gaan schone kleren aan. Dan maar in je natte broek naar school, naar de winkel, buiten spelen etc. We leggen wel een zeiltje op de bank om de bank schoon te houden. Geloof me, de lol gaat er dan heel snel vanaf.
