Kinderen
alle pijlers
Zoon (14 jaar) liegt structureel. Wat te doen?
donderdag 24 juni 2021 om 08:33
Ik heb een dilemma hoe om te gaan met mijn zoon.
Mijn zoon van net 14 jaar is heel handig met liegen en ik vind het zelf heel lastig om mee om te gaan. Een aantal dingen vind ik ook wel puber-dingen maar toch hou ik altijd een gevoel, is dit waar of niet. Zo legt hij zijn eigen voorraadkast aan met snoep / koek vanuit onze voorraadkast. Als ik ernaar vraag omdat er opeens drie repen ontbijtkoek zijn verdwenen of een zak borrelnootjes. Hij geeft nooit toe dat hij deze meegenomen heeft naar zijn kamer (k heb een keer gekeken in zijn geheime kastje en daar lagen toch wel die repen). Maar ook over wel/niet computergebruik / huiswerk maken / wel/niet bij vrienden geweest, etc.
Gisteren belde hij na school dat hij een lekke band had en met de trein naar huis wilde gaan. Of ik geld wilde overmaken omdat zijn ov-chipkaart leeg was. Dus dat heb ik gedaan. Omdat hij wel vaker een 'lekke' band heeft maar als we die thuis oppompen , toch hard opgepompt blijft, heb ik toen hij thuis kwam zijn band opgepompt en deze bleef voor twee uur gewoon hard opgepompt. Hij is ondertussen lopend naar zijn sport gegaan. Nadat hij naar bed was gegaan heb ik nog een keer gekeken naar zijn band, maar deze was leeg. Ik weer opgepompt en nu kreeg ik er niet eens lucht in. Bij nadere inspectie zit er nu een snee in zijn band.
Ik vermoed dus dat hij zijn band expres kapot heeft gesneden omdat anders de smoes van band lek uit was gekomen.
Ik weet niet zo goed wat te doen nu? Ik heb het hem vanmorgen gevraagd, maar hij ontkent het allemaal. Ik heb gezegd dat we het vanavond erover gaan hebben maar dat hij eerlijk moet zijn.
Hebben jullie tips? Ben ik te soft? Ik vind het zo vervelend dat ik hem niet vertrouw en vaak denk, zou het echt zo zijn of liegt hij hier. Dit lijkt mij vrij duidelijke zaak, dus ik hoop dat hij vanavond toch gewoon eerlijk is.
Maar hoe kunnen we dit omdraaien naar de waarheid vertellen en niet eerst liegen en dan weer recht proberen te praten. Zijn eerste reflex lijkt vaak maar te zijn dat hij niet eerlijk is...
dank je wel voor de tips alvast...
Mijn zoon van net 14 jaar is heel handig met liegen en ik vind het zelf heel lastig om mee om te gaan. Een aantal dingen vind ik ook wel puber-dingen maar toch hou ik altijd een gevoel, is dit waar of niet. Zo legt hij zijn eigen voorraadkast aan met snoep / koek vanuit onze voorraadkast. Als ik ernaar vraag omdat er opeens drie repen ontbijtkoek zijn verdwenen of een zak borrelnootjes. Hij geeft nooit toe dat hij deze meegenomen heeft naar zijn kamer (k heb een keer gekeken in zijn geheime kastje en daar lagen toch wel die repen). Maar ook over wel/niet computergebruik / huiswerk maken / wel/niet bij vrienden geweest, etc.
Gisteren belde hij na school dat hij een lekke band had en met de trein naar huis wilde gaan. Of ik geld wilde overmaken omdat zijn ov-chipkaart leeg was. Dus dat heb ik gedaan. Omdat hij wel vaker een 'lekke' band heeft maar als we die thuis oppompen , toch hard opgepompt blijft, heb ik toen hij thuis kwam zijn band opgepompt en deze bleef voor twee uur gewoon hard opgepompt. Hij is ondertussen lopend naar zijn sport gegaan. Nadat hij naar bed was gegaan heb ik nog een keer gekeken naar zijn band, maar deze was leeg. Ik weer opgepompt en nu kreeg ik er niet eens lucht in. Bij nadere inspectie zit er nu een snee in zijn band.
Ik vermoed dus dat hij zijn band expres kapot heeft gesneden omdat anders de smoes van band lek uit was gekomen.
Ik weet niet zo goed wat te doen nu? Ik heb het hem vanmorgen gevraagd, maar hij ontkent het allemaal. Ik heb gezegd dat we het vanavond erover gaan hebben maar dat hij eerlijk moet zijn.
Hebben jullie tips? Ben ik te soft? Ik vind het zo vervelend dat ik hem niet vertrouw en vaak denk, zou het echt zo zijn of liegt hij hier. Dit lijkt mij vrij duidelijke zaak, dus ik hoop dat hij vanavond toch gewoon eerlijk is.
Maar hoe kunnen we dit omdraaien naar de waarheid vertellen en niet eerst liegen en dan weer recht proberen te praten. Zijn eerste reflex lijkt vaak maar te zijn dat hij niet eerlijk is...
dank je wel voor de tips alvast...
donderdag 24 juni 2021 om 09:28
Ja bij een familielid van mij is er ook geen snoep in huis. "Ze talen er niet naar!" zegt hun moeder altijd trots. Dat zijn dus ook van die kinderen die reageren alsof ze een hongerwinter achter de rug hebben als ze eens een bakje chips zien en die stiekem lekkers kopen.mallebeppie schreef: ↑24-06-2021 09:13Zelden zoveel onzin gelezen. Bij een familielid van mij is geen snoep in huis. Als de kinderen trek hebben, eten ze een boterham of fruit, wat ze vrij mogen pakken. Er is altijd genoeg in huis.
donderdag 24 juni 2021 om 09:28
Wat dat eten sneaken betreft, ligt meestal (niet altijd) aan:
* Honger. Bij jongere kinderen helpt het dan vaak snacks te geven die hoger zijn in kcal.
* Te veel restricties (op eten, maar ook op andere vlakken.). Ze zoeken dan autonomie.
* in extremere gevallen voedsel trauma's of onzekerheden. Ook vaak weer met restrictie te maken.
Zit er thuis een limiet op snacks? Of ligt de nadruk erg op gezond/ongezond? (Dit is vanuit kinderdiëtetiek oogpunt, dus kan ook aan een hoop andere dingen liggen maar daar heb ik geen kennis van).
In plaats van de hele tijd checken of hij liegt of jat, kun je ook eens kijken naar de reden ipv de leugen.
Stel nou dat hij zijn band heeft lek geprikt.. waar zou dat aan kunnen liggen? Gewoon lui lijkt me ook niet helemaal het geval, aangezien hij lopend naar zijn sport is gegaan. Misschien speelt er wel wat op school, of gaan er vrienden van hem met ov. Of hij is na school even "op" en dan lijkt fietsen een hele opgave. Misschien is hij simpelweg aan het uitproberen.
Hoe harder jij ertegen optreedt en gaat checken en controleren en toetsen, hoe meer hij zoch gaat afzetten. Dat constante gecontroleer helpt blijkbaar niet, dus kun je net zo goed mee stoppen.
Je zit zo op zijn huid, ik zou me daar ook niet prettig bij voelen.
* Honger. Bij jongere kinderen helpt het dan vaak snacks te geven die hoger zijn in kcal.
* Te veel restricties (op eten, maar ook op andere vlakken.). Ze zoeken dan autonomie.
* in extremere gevallen voedsel trauma's of onzekerheden. Ook vaak weer met restrictie te maken.
Zit er thuis een limiet op snacks? Of ligt de nadruk erg op gezond/ongezond? (Dit is vanuit kinderdiëtetiek oogpunt, dus kan ook aan een hoop andere dingen liggen maar daar heb ik geen kennis van).
In plaats van de hele tijd checken of hij liegt of jat, kun je ook eens kijken naar de reden ipv de leugen.
Stel nou dat hij zijn band heeft lek geprikt.. waar zou dat aan kunnen liggen? Gewoon lui lijkt me ook niet helemaal het geval, aangezien hij lopend naar zijn sport is gegaan. Misschien speelt er wel wat op school, of gaan er vrienden van hem met ov. Of hij is na school even "op" en dan lijkt fietsen een hele opgave. Misschien is hij simpelweg aan het uitproberen.
Hoe harder jij ertegen optreedt en gaat checken en controleren en toetsen, hoe meer hij zoch gaat afzetten. Dat constante gecontroleer helpt blijkbaar niet, dus kun je net zo goed mee stoppen.
Je zit zo op zijn huid, ik zou me daar ook niet prettig bij voelen.
donderdag 24 juni 2021 om 09:30
Wie zegt dat hij niet ook snacks ‘legaal’ mag pakken? Kan best zijn dat hij die ook gewoon krijgt en daarnaast toch nog hamstert en erover liegt.viva-amber schreef: ↑24-06-2021 08:49Ik vind dat hij voor een kind van 14 wel erg strak wordt gehouden. Hij is in de groei eet veel en heeft ook behoefte aan snacks. Waarom mag hij die niet pakken? Moet hij zijn eigen eten betalen? Waarom moet hij alles verklaren en uitleggen. Hij is geen 4. Hij is 14.
Van die fiets is een aanname.
Ook aannames van jouw kant dus
donderdag 24 juni 2021 om 09:32
Herkenbaar wel.
Vooral op het gebied van eten wegpakken, snoep of snacks welteverstaan. Zo irritant vind ik dat als je een keer de visite wat wilt voorzetten en je kast is net leeggetrokken.
En dan structureel ontkennen dat vind ik nog erger. Want er is echt altijd voldoende eten in huis hier.
Ik was die strijd zo zat, dat ik mijn eigeb voorraad chocola maar in mijn nachtkastje bewaar, hoe stom ik dat ook vind.
Vooral op het gebied van eten wegpakken, snoep of snacks welteverstaan. Zo irritant vind ik dat als je een keer de visite wat wilt voorzetten en je kast is net leeggetrokken.
En dan structureel ontkennen dat vind ik nog erger. Want er is echt altijd voldoende eten in huis hier.
Ik was die strijd zo zat, dat ik mijn eigeb voorraad chocola maar in mijn nachtkastje bewaar, hoe stom ik dat ook vind.
donderdag 24 juni 2021 om 09:32
Je leest slecht.
Ik heb het niet over ‘alleen maar gezond eten’. Staat ook gewoon letterlijk in mijn post, dat snoepen best mag, maar met mate en niet als vervanging van eten. Je letterlijk kotsmisselijk eten aan chips was bij mijn puber een hele effectieve manier om te ondervinden dat daar ook wel wat in zit.
donderdag 24 juni 2021 om 09:33
Waarom zou je groot onderzoek uitvoeren als je twee repen mist in je voorraadkast en in de geheime ruimte van je zoon kijken, als hij de snacks gewoon legaal mag pakken? Dat zou het verhaal alleen maar zieker maken.
donderdag 24 juni 2021 om 09:35
Ik snap je kind wel. Laat hem lekker snacken, het is een puber. Iets minder strak die teugels. Je ouders zijn zo vervelend en irritant wanneer je 14 bent, je hebt echt geen zin steeds verantwoording te moeten afleggen. Kennelijk heeft hij zó sterk het gevoel dat hij wel moet liegen, dat hij zelfs nepbewijs creëert. En jij controleert ook echt of het allemaal waar is. Dat weet hij dus ook. Ik zou me een beetje meer ontspannen en er niet zo bovenop zitten.
donderdag 24 juni 2021 om 09:36
Iedereen liegt.mallebeppie schreef: ↑24-06-2021 09:33Ik lees veel over niets mogen en strenge ouders en controle houden. Mijn kind mag heel veel, maar liegen mag ze niet.
donderdag 24 juni 2021 om 09:37
Het treinverhaal begrijp ik nog niet helemaal; is hij echt met de trein gegaan, of is hij gewoon gaan fietsen en heeft hij met het geld iets anders gedaan?blablamana schreef: ↑24-06-2021 09:28Wat dat eten sneaken betreft, ligt meestal (niet altijd) aan:
* Honger. Bij jongere kinderen helpt het dan vaak snacks te geven die hoger zijn in kcal.
* Te veel restricties (op eten, maar ook op andere vlakken.). Ze zoeken dan autonomie.
* in extremere gevallen voedsel trauma's of onzekerheden. Ook vaak weer met restrictie te maken.
Zit er thuis een limiet op snacks? Of ligt de nadruk erg op gezond/ongezond? (Dit is vanuit kinderdiëtetiek oogpunt, dus kan ook aan een hoop andere dingen liggen maar daar heb ik geen kennis van).
In plaats van de hele tijd checken of hij liegt of jat, kun je ook eens kijken naar de reden ipv de leugen.
Stel nou dat hij zijn band heeft lek geprikt.. waar zou dat aan kunnen liggen? Gewoon lui lijkt me ook niet helemaal het geval, aangezien hij lopend naar zijn sport is gegaan. Misschien speelt er wel wat op school, of gaan er vrienden van hem met ov. Of hij is na school even "op" en dan lijkt fietsen een hele opgave. Misschien is hij simpelweg aan het uitproberen.
Hoe harder jij ertegen optreedt en gaat checken en controleren en toetsen, hoe meer hij zoch gaat afzetten. Dat constante gecontroleer helpt blijkbaar niet, dus kun je net zo goed mee stoppen.
Je zit zo op zijn huid, ik zou me daar ook niet prettig bij voelen.
donderdag 24 juni 2021 om 09:37
Dit geeft hoop.Cecilie schreef: ↑24-06-2021 09:11Tja. Ik ben bang dat er op dit moment weinig aan te doen is. Een van mijn kinderen loog ook tegen de klippen op toen hij 14 jaar was en dat duurde een flink aantal jaren. Ik liet wel doorschemeren dat ik hem doorhad, hij wist dat ook.
Mijn middelste was echt een heel moeilijke puber, maar ik heb, en geloof me, ik was de wanhoop vaak nabij, maar geprobeerd het goede voorbeeld te geven. Dat voorbeeld (beleefd zijn, doen wat nodig is, aardig zijn voor anderen, gewoon op tijd naar je werk gaan, niet schelden, vloeken, goed met je geld omgaan, respect hebben voor anderen/ hun bezit/ dieren/ de natuur enz. enz. ) lapte hij volledig aan zijn laars en het lukte me niet hem in het gareel te krijgen. Soms werd ik heel boos in mijn wanhoop, maar dat sporadisch. Het was een moeilijke tijd.
Maar het grappige is dat hij nu hij volwassen is en op zichzelf woont, net zo mutserig en correct lijkt te zijn geworden als ik dat ben. Keurig taalgebruik, beleefd en behulpzaam voor anderen, studie afgerond, hard aan het werk, vaste vriendin (hierin gaf ik geen goed voorbeeld, ik was alleen), een keurig appartementje dat hij heel goed onderhoudt, lief voor zijn moeder...enfin.
En ik denk maar zo dat dat bij jullie ook het geval zal zijn over pakweg een jaartje of acht. Je doet niets verkeerd hoor. Het is eigenlijk niet te doen, maar laat het af en toe van je afglijden. Sommige pubers zijn gewoon nagels aan je doodskist.
donderdag 24 juni 2021 om 09:37
Als hij niet zo vaak zou liegen, hoeft hij geen nepbewijs te creëren en zal hij ondervinden dat controle door ouders afneemt en wordt omgezet in vertrouwen.Sjulia schreef: ↑24-06-2021 09:35Ik snap je kind wel. Laat hem lekker snacken, het is een puber. Iets minder strak die teugels. Je ouders zijn zo vervelend en irritant wanneer je 14 bent, je hebt echt geen zin steeds verantwoording te moeten afleggen. Kennelijk heeft hij zó sterk het gevoel dat hij wel moet liegen, dat hij zelfs nepbewijs creëert. En jij controleert ook echt of het allemaal waar is. Dat weet hij dus ook. Ik zou me een beetje meer ontspannen en er niet zo bovenop zitten.
donderdag 24 juni 2021 om 09:39
En daarna maken ze een ritje op een unicorn.mallebeppie schreef: ↑24-06-2021 09:37Als hij niet zo vaak zou liegen, hoeft hij geen nepbewijs te creëren en zal hij ondervinden dat controle door ouders afneemt en wordt omgezet in vertrouwen.
De verhoudingen liggen al scheef hier. Kind heeft geen vertrouwen. Dat gaat niet zomaar komen. Hem confronteren zal alleen maar zorgen voor meer verstop gedrag.
donderdag 24 juni 2021 om 09:40
Dat los je op door de ov kaart automatisch te laten opwaarderen. Dan kun je zelfs nog zorgen dat je in de apps van de vervoerder kunt zien waar hij gereisd heeft.
Wederom; zorgen dat hij niet hoeft te liegen is zoveel effectiever dan gecontroleerd achteraf.
donderdag 24 juni 2021 om 09:47
Confronteren werkte hier prima. Alhoewel het hier in huis niet ging om verstopgedrag van voedsel maar om dieper gelegen zaken. En ik "controleerde " pas als mijn onderbuikgevoel erg sterk was. En ik bleek altijd gelijk te hebben. Vertrouwen van het kind kan ook groeien als blijkt dat niet liegen positief rendement kan opleveren. Het duurt alleen even voor ze dat door hebben.
donderdag 24 juni 2021 om 09:51
Waarom? Omdat TO vermoedt dat hij liegt en dáar moeite mee heeft. Als ik merkte dat mijn kind steeds vaker tegen mij zou liegen, zouden mij dit soort dingen ook ineens gaan opvallen.
donderdag 24 juni 2021 om 09:59
Als je steeds weer gaat uitlokken dat er gelogen wordt, dan gaat je kind automatisch meer liegen en wordt je vertrouwen minder en ga je meer uitlokken dat je kind liegt, om te bewijzen dat je gelijk hebt, etc.
Een volwassene kan gemakkelijker bijdragen aan het ontsnappen aan deze neerwaartse spiraal dan een puber die nog niet helemaal af is.
Mijn kinderen liegen heel zelden tegen me. Als ze het doen, valt het onmiddellijk op en het enige wat ik dan doe is knikken en 'ah' zeggen. Ik vertrouw erop dat mijn boodschap dan sowieso aankomt en dat ze het zelf gaan fixen als ik niet over hun vingers sta mee te kijken.
donderdag 24 juni 2021 om 10:00
Wat eten betreft: ik denk dat bijna alle pubers weleens stiekem wat lekkers pakken zonder te vragen. Hier ook: ik erger mij er soms kapot aan, vooral inderdaad als er visite komt en je voorraadkast dan weer leeggeroofd blijkt. Of als ik na een hele drukke dag zelf zin heb in iets lekkers en dat er dan weer niets in huis is.
Ik zorg in ieder geval dat er ruim voldoende lekkers is in huis en ik laat de kinderen weten dat ik ze echt wel door heb (ik heb drie pubers, dus ik kan nooit een schuldige aanwijzen).
Ik ben het eens met een paar posters, die aanraden uit te zoeken waar het gedrag vandaan komt. Waarom wilde hij niet naar huis fietsen? (Nam hij zijn fiets met lekke band dan mee in de trein). Vraag er gewoon eens naar op een neutraal moment en laat weten dat je open staat voor andere oplossingen.
Het hielp hier ook om wat vaker voor avondmaaltijden te kiezen, die de pubers lekker vonden en ook wat vaker lekkere croissantjes bij de lunch of ontbijt. En ik koop veel luxe fruit.
Maar ik denk dat dit wel een beetje bij deze fase van de puberteit hoort en bij heel veel kinderen voorkomt.
Ik zorg in ieder geval dat er ruim voldoende lekkers is in huis en ik laat de kinderen weten dat ik ze echt wel door heb (ik heb drie pubers, dus ik kan nooit een schuldige aanwijzen).
Ik ben het eens met een paar posters, die aanraden uit te zoeken waar het gedrag vandaan komt. Waarom wilde hij niet naar huis fietsen? (Nam hij zijn fiets met lekke band dan mee in de trein). Vraag er gewoon eens naar op een neutraal moment en laat weten dat je open staat voor andere oplossingen.
Het hielp hier ook om wat vaker voor avondmaaltijden te kiezen, die de pubers lekker vonden en ook wat vaker lekkere croissantjes bij de lunch of ontbijt. En ik koop veel luxe fruit.
Maar ik denk dat dit wel een beetje bij deze fase van de puberteit hoort en bij heel veel kinderen voorkomt.
donderdag 24 juni 2021 om 10:02
Dus hoe lang duurde het proces? Zo te lezen volgt TO ongeveer datzelfde proces, dus jouw compleet vergelijkbare ervaring met jouw kinderen kan haar inzicht geven in hoeveel keer ze nog moet verbieden, controleren en confronteren voor deze 14-jarige puber is veranderd in een modelkind.mallebeppie schreef: ↑24-06-2021 09:00Hier ook een puber die zo'n fase heeft gehad. Volg vooral je onderbuikgevoel, ook over de lege fietsband . Je kent je kind goed genoeg.
Hier ook altijd ontkennen, terwijl duidelijk was, dat er gelogen werd.
Ik heb uitgelegd dat ik nog 10x bozer wordt door het ontkennen dat er gelogen is, dan wanneer ze bij de eerste keer dat ik er naar vraagt, zegt: dat klopt, dat heb ik gedaan.
Straffen heb ik nog nooit gedaan (heeft geen zin, een week telefoon afnemen of dat soort dingen, maakt geen indruk), maar een stevige gesprek na iedere leugen wel, waarbij de nadruk lag op teleurstelling een boosheid.
Nu is het voorbij.
donderdag 24 juni 2021 om 10:03
donderdag 24 juni 2021 om 10:06
Ik loog vroeger ook de boel bij elkaar, zeker als bleek dat mijn moeder m'n hele kamer had doorgespit als ik op school was. Dan kwam ik thuis en had zij alles in t midden van de kamer gesmeten, werd ik omhoog gesleurd en mocht ik de hele bende weer opruimen. Want madam vond het niet goed genoeg. Ik kon geen dagboek hebben want dat werd gelezen. Ik moest drie uur aan tafel blijven zitten tot ik alles ophad terwijl ik helemaal niet zoveel kon eten en nu nog niet. Dat heeft geresulteerd in hele goede smokkelmethodes en in haat richting mijn moeder.
Nu ongeveer 15 jaar later vind ik die meid nog steeds vreselijk en kan ik nog niets vertellen thuis want wat het ook is, het word niet geaccepteerd.
Ik snap best achteraf dat m'n moeder radeloos was, maar zo werkt die grap niet. Naarmate ik ouder word accepteer ik meer van haar, maar ik zie haar gelukkig niet te vaak (feestdagen is nog te doen)
Maar ik mocht wensen dat mijn moeder zich iets van privacy van haar kind had aangetrokken, dat scheelde mij vast ook een berg ellende.
PS er werd gelogen idd over of ik wel of geen snoep of 6 had gepakt. Ze geloofde toch altijd in haar logica wat prima is, maar dwing mij dat niet op. Er werd niet gelogen over bij wie ik was, maar qua eten, Menstruatie e.d. loog ik de boel bij elkaar. Ik schaamde me kapot en kon er thuis niets over kwijt want begrip was niks.
Oh en m'n moeder liet het ook altijd weten, en ook de zin dat als je niet liegt vinden we het niet erg, nou dat was de leugen van de eeuw, want dan zei je dat je 6 snoepjes had gepakt dan waren het er volgens haar toch 8.
Vreselijke controle, en het was altijd huisarrest ook al was ik eerlijk. Dan maar liegen en hetzelfde.
Nu ongeveer 15 jaar later vind ik die meid nog steeds vreselijk en kan ik nog niets vertellen thuis want wat het ook is, het word niet geaccepteerd.
Ik snap best achteraf dat m'n moeder radeloos was, maar zo werkt die grap niet. Naarmate ik ouder word accepteer ik meer van haar, maar ik zie haar gelukkig niet te vaak (feestdagen is nog te doen)
Maar ik mocht wensen dat mijn moeder zich iets van privacy van haar kind had aangetrokken, dat scheelde mij vast ook een berg ellende.
PS er werd gelogen idd over of ik wel of geen snoep of 6 had gepakt. Ze geloofde toch altijd in haar logica wat prima is, maar dwing mij dat niet op. Er werd niet gelogen over bij wie ik was, maar qua eten, Menstruatie e.d. loog ik de boel bij elkaar. Ik schaamde me kapot en kon er thuis niets over kwijt want begrip was niks.
Oh en m'n moeder liet het ook altijd weten, en ook de zin dat als je niet liegt vinden we het niet erg, nou dat was de leugen van de eeuw, want dan zei je dat je 6 snoepjes had gepakt dan waren het er volgens haar toch 8.
Vreselijke controle, en het was altijd huisarrest ook al was ik eerlijk. Dan maar liegen en hetzelfde.
gizmauw wijzigde dit bericht op 24-06-2021 10:10
Reden: Kleine aanvulling
Reden: Kleine aanvulling
10.65% gewijzigd
donderdag 24 juni 2021 om 10:09
Wat veel reacties. Dank je wel. Soms ook confronterend maar goed om even over na te denken.
Wat betreft de voorraad aanleggen, is het naar mijn idee niet nodig en mag hij pakken wat hij wil. Maar voor huisgenoten is het ook vervelend als hij hamstert van wat wij gezamenlijk inkopen. Ik heb een keer gekeken in zijn voorraadkast omdat ik het gevoel had dat het niet klopte en wilde weten of mijn onderbuikgevoelens klopte. Het is trouwens niet alleen koek of snoep wat er ligt maar ook fruit wat ze onbeperkt mogen pakken. Dus geen idee waarom dat daar ook ligt...
Wat betreft de trein, is hij ook met de trein gegaan. Hij mag van mij ook met de trein gaan als hij geen zin heeft om te fietsen, maar dan wel op eigen kosten. Als zijn band lek is, wil ik wel de trein kosten betalen (=€2,50).
Ik ga de tips nog even op mij laten inwerken. Ik heb niet het idee dat we hem zo strak houden, maar dat komt blijkbaar anders over vanuit dit verhaal.... wel goed om ook andere perspectieven te lezen.
Dit onderwerp is al vaker besproken tussen ons, maar het blijkt ook lastig te zijn voor hem om eruit te stappen en voor ons om het goede gedrag te stimuleren.
Ik vind het lastig, hoe stimuleer je eerlijkheid (terwijl je onderbuik door ervaringen uit het verleden zegt, dat zijn verhaal niet klopt)? Terwijl dat ook het normale gedrag hoort te zijn. Ook richting zus die soms te eerlijk is.
Wat betreft de voorraad aanleggen, is het naar mijn idee niet nodig en mag hij pakken wat hij wil. Maar voor huisgenoten is het ook vervelend als hij hamstert van wat wij gezamenlijk inkopen. Ik heb een keer gekeken in zijn voorraadkast omdat ik het gevoel had dat het niet klopte en wilde weten of mijn onderbuikgevoelens klopte. Het is trouwens niet alleen koek of snoep wat er ligt maar ook fruit wat ze onbeperkt mogen pakken. Dus geen idee waarom dat daar ook ligt...
Wat betreft de trein, is hij ook met de trein gegaan. Hij mag van mij ook met de trein gaan als hij geen zin heeft om te fietsen, maar dan wel op eigen kosten. Als zijn band lek is, wil ik wel de trein kosten betalen (=€2,50).
Ik ga de tips nog even op mij laten inwerken. Ik heb niet het idee dat we hem zo strak houden, maar dat komt blijkbaar anders over vanuit dit verhaal.... wel goed om ook andere perspectieven te lezen.
Dit onderwerp is al vaker besproken tussen ons, maar het blijkt ook lastig te zijn voor hem om eruit te stappen en voor ons om het goede gedrag te stimuleren.
Ik vind het lastig, hoe stimuleer je eerlijkheid (terwijl je onderbuik door ervaringen uit het verleden zegt, dat zijn verhaal niet klopt)? Terwijl dat ook het normale gedrag hoort te zijn. Ook richting zus die soms te eerlijk is.
donderdag 24 juni 2021 om 10:17
Het doet me een beetje denken aan een vriendinnetje die ook een moeder had die veel controleerde en qua eten ook bepaalde regels had zoals geen taxi bij de lunch maar alleen melk of thee. Geen snoep in huis.
Toen ik bij haar op bezoek was gingen we standaard eerst naar de snoepwinkel en dat snoep moest op voordat we weer thuis waren. Ze kreeg soms geld zodat we een ijsje konden halen maar niet vaak.
Bij mij thuis kocht mijn moeder gewoon snoep en koek voor ons en op=op. Toen mijn broertje flink begon te snaaien en ik altijd achter het net viste had ik mijn snoep op m'n kamer liggen (mijn moeder legde het neer, niet dat ik ging jatten uit de voorraad) of ze kocht iets voor me wat broertje niet lekker vond en dus vanaf bleef. Taxi bij de lunch? Prima! Hoorde wel eens van anderen dat ze stiekem kochten en dan zo een heel pak koeken naar binnen werkten, dat heb ok nooit gedaan want waarom zou ik dat hele pak in 1x opeten als ik er langer mee kon doen?!
Toen ik bij haar op bezoek was gingen we standaard eerst naar de snoepwinkel en dat snoep moest op voordat we weer thuis waren. Ze kreeg soms geld zodat we een ijsje konden halen maar niet vaak.
Bij mij thuis kocht mijn moeder gewoon snoep en koek voor ons en op=op. Toen mijn broertje flink begon te snaaien en ik altijd achter het net viste had ik mijn snoep op m'n kamer liggen (mijn moeder legde het neer, niet dat ik ging jatten uit de voorraad) of ze kocht iets voor me wat broertje niet lekker vond en dus vanaf bleef. Taxi bij de lunch? Prima! Hoorde wel eens van anderen dat ze stiekem kochten en dan zo een heel pak koeken naar binnen werkten, dat heb ok nooit gedaan want waarom zou ik dat hele pak in 1x opeten als ik er langer mee kon doen?!
