Kinderen
alle pijlers
Zoon (14 jaar) liegt structureel. Wat te doen?
donderdag 24 juni 2021 om 08:33
Ik heb een dilemma hoe om te gaan met mijn zoon.
Mijn zoon van net 14 jaar is heel handig met liegen en ik vind het zelf heel lastig om mee om te gaan. Een aantal dingen vind ik ook wel puber-dingen maar toch hou ik altijd een gevoel, is dit waar of niet. Zo legt hij zijn eigen voorraadkast aan met snoep / koek vanuit onze voorraadkast. Als ik ernaar vraag omdat er opeens drie repen ontbijtkoek zijn verdwenen of een zak borrelnootjes. Hij geeft nooit toe dat hij deze meegenomen heeft naar zijn kamer (k heb een keer gekeken in zijn geheime kastje en daar lagen toch wel die repen). Maar ook over wel/niet computergebruik / huiswerk maken / wel/niet bij vrienden geweest, etc.
Gisteren belde hij na school dat hij een lekke band had en met de trein naar huis wilde gaan. Of ik geld wilde overmaken omdat zijn ov-chipkaart leeg was. Dus dat heb ik gedaan. Omdat hij wel vaker een 'lekke' band heeft maar als we die thuis oppompen , toch hard opgepompt blijft, heb ik toen hij thuis kwam zijn band opgepompt en deze bleef voor twee uur gewoon hard opgepompt. Hij is ondertussen lopend naar zijn sport gegaan. Nadat hij naar bed was gegaan heb ik nog een keer gekeken naar zijn band, maar deze was leeg. Ik weer opgepompt en nu kreeg ik er niet eens lucht in. Bij nadere inspectie zit er nu een snee in zijn band.
Ik vermoed dus dat hij zijn band expres kapot heeft gesneden omdat anders de smoes van band lek uit was gekomen.
Ik weet niet zo goed wat te doen nu? Ik heb het hem vanmorgen gevraagd, maar hij ontkent het allemaal. Ik heb gezegd dat we het vanavond erover gaan hebben maar dat hij eerlijk moet zijn.
Hebben jullie tips? Ben ik te soft? Ik vind het zo vervelend dat ik hem niet vertrouw en vaak denk, zou het echt zo zijn of liegt hij hier. Dit lijkt mij vrij duidelijke zaak, dus ik hoop dat hij vanavond toch gewoon eerlijk is.
Maar hoe kunnen we dit omdraaien naar de waarheid vertellen en niet eerst liegen en dan weer recht proberen te praten. Zijn eerste reflex lijkt vaak maar te zijn dat hij niet eerlijk is...
dank je wel voor de tips alvast...
Mijn zoon van net 14 jaar is heel handig met liegen en ik vind het zelf heel lastig om mee om te gaan. Een aantal dingen vind ik ook wel puber-dingen maar toch hou ik altijd een gevoel, is dit waar of niet. Zo legt hij zijn eigen voorraadkast aan met snoep / koek vanuit onze voorraadkast. Als ik ernaar vraag omdat er opeens drie repen ontbijtkoek zijn verdwenen of een zak borrelnootjes. Hij geeft nooit toe dat hij deze meegenomen heeft naar zijn kamer (k heb een keer gekeken in zijn geheime kastje en daar lagen toch wel die repen). Maar ook over wel/niet computergebruik / huiswerk maken / wel/niet bij vrienden geweest, etc.
Gisteren belde hij na school dat hij een lekke band had en met de trein naar huis wilde gaan. Of ik geld wilde overmaken omdat zijn ov-chipkaart leeg was. Dus dat heb ik gedaan. Omdat hij wel vaker een 'lekke' band heeft maar als we die thuis oppompen , toch hard opgepompt blijft, heb ik toen hij thuis kwam zijn band opgepompt en deze bleef voor twee uur gewoon hard opgepompt. Hij is ondertussen lopend naar zijn sport gegaan. Nadat hij naar bed was gegaan heb ik nog een keer gekeken naar zijn band, maar deze was leeg. Ik weer opgepompt en nu kreeg ik er niet eens lucht in. Bij nadere inspectie zit er nu een snee in zijn band.
Ik vermoed dus dat hij zijn band expres kapot heeft gesneden omdat anders de smoes van band lek uit was gekomen.
Ik weet niet zo goed wat te doen nu? Ik heb het hem vanmorgen gevraagd, maar hij ontkent het allemaal. Ik heb gezegd dat we het vanavond erover gaan hebben maar dat hij eerlijk moet zijn.
Hebben jullie tips? Ben ik te soft? Ik vind het zo vervelend dat ik hem niet vertrouw en vaak denk, zou het echt zo zijn of liegt hij hier. Dit lijkt mij vrij duidelijke zaak, dus ik hoop dat hij vanavond toch gewoon eerlijk is.
Maar hoe kunnen we dit omdraaien naar de waarheid vertellen en niet eerst liegen en dan weer recht proberen te praten. Zijn eerste reflex lijkt vaak maar te zijn dat hij niet eerlijk is...
dank je wel voor de tips alvast...
donderdag 24 juni 2021 om 08:44
Lastig! Denk dat je zoon zijn eerste reactie na 'beschuldiging' ontkenning is. Er dan later op terugkomen is moeilijk... Misschien een idee om het een keer op een ander moment als er niets speelt te hebben over liegen? Van te voren goed nadenken hóe en aangeven dat je liever hebt dat hij eerlijk is, óók als hij je door door teleurstelt. Zoiets? 
donderdag 24 juni 2021 om 08:46
Hier ook een 14-jarige en vaak aan de eettafel 'goede gesprekken'. In ieder geval op een rustig moment, niet als hij ergens naar toe moet/haast heeft. Uitleggen waarom wij iets vinden/zeggen en dat liegen niets oplost (rustig vragen waarom hij dit doet). Uitleggen wat dingen allemaal kosten heeft hier verhelderend gewerkt. Een band moedwillig kapot maken kan natuurlijk niet. Afspraken maken over hoeveel hij mag pakken/eten al wat lastiger. Hier luisteren ze nog, maar kunnen het ook zelf kopen. Dat vinden ze weer zonde van het geld (gelukkig!).
donderdag 24 juni 2021 om 08:49
Ik vind dat hij voor een kind van 14 wel erg strak wordt gehouden. Hij is in de groei eet veel en heeft ook behoefte aan snacks. Waarom mag hij die niet pakken? Moet hij zijn eigen eten betalen? Waarom moet hij alles verklaren en uitleggen. Hij is geen 4. Hij is 14.
Van die fiets is een aanname.
Van die fiets is een aanname.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 24 juni 2021 om 08:51
Mijn mening: met liegen creëert hij autonomie.
Vernielen en stelen kun je hem op aanspreken, ik zou dat geld voor een nieuwe band en de tijd die je erin steekt wel even benoemen en het geld terugvragen.
Idem met zaken uit de kast. Misschien moet hij wat meer zakgeld of geld verdienen met klusjes ofzo maar dan is dit niet de manier.
Maar het niet alles vertellen en vaag blijven zou ik een beetje laten zolang cijfers en sport goed gaan. Wel met kaders: dus het maar zo makkelijk met andermans geld omgaan om maar even weet ik veel wat te doen stiekem zou ik bespreken.
Als melding en niet als vraag.
Je kunt dan bijvoorbeeld bepaalde zaken afspreken waarbij je hem wat meer vrijheid geeft, en dus dan ook niet meer gaat checken. Want dat gedoe met die snoepkast is logisch maar ook wel invasief dat je gaat zoeken op zijn kamer, dat zou ik erkennen.
Maar dat dat klaar is als je weer geconfronteerd wordt met liegen of stelen of zo'n stunt als met de fietsband.
Vernielen en stelen kun je hem op aanspreken, ik zou dat geld voor een nieuwe band en de tijd die je erin steekt wel even benoemen en het geld terugvragen.
Idem met zaken uit de kast. Misschien moet hij wat meer zakgeld of geld verdienen met klusjes ofzo maar dan is dit niet de manier.
Maar het niet alles vertellen en vaag blijven zou ik een beetje laten zolang cijfers en sport goed gaan. Wel met kaders: dus het maar zo makkelijk met andermans geld omgaan om maar even weet ik veel wat te doen stiekem zou ik bespreken.
Als melding en niet als vraag.
Je kunt dan bijvoorbeeld bepaalde zaken afspreken waarbij je hem wat meer vrijheid geeft, en dus dan ook niet meer gaat checken. Want dat gedoe met die snoepkast is logisch maar ook wel invasief dat je gaat zoeken op zijn kamer, dat zou ik erkennen.
Maar dat dat klaar is als je weer geconfronteerd wordt met liegen of stelen of zo'n stunt als met de fietsband.
donderdag 24 juni 2021 om 08:53
Als ik zo je verhaal lees, krijg ik de indruk dat JIJ degene bent die een leugenaar van hem maakt. Weet je wat het effect is van 'een structurele leugenaar' gevonden worden door je ouders? Dat je denkt dat het dan toch geen ene fuck meer uitmaakt of je liegt of de waarheid vertelt, want je ouders zien je toch als leugenaar.
Probeer het om te buigen. Geef hem vertrouwen. Zoek niet in zijn kast. Stel geen vragen over missende repen. Als hij dingen pakt (wat hij gewoon zou moeten mogen!) dan kun je ook bedenken dat hij er goede redenen voor zal hebben. Bijvoorbeeld dat hij honger heeft. Of trek.
Stop met al die regeltjes die bevorderen dat hij moet liegen om nog een beetje puberwaardig (maar stiekem) leven te hebben. Wat doe je hem aan?
Probeer het om te buigen. Geef hem vertrouwen. Zoek niet in zijn kast. Stel geen vragen over missende repen. Als hij dingen pakt (wat hij gewoon zou moeten mogen!) dan kun je ook bedenken dat hij er goede redenen voor zal hebben. Bijvoorbeeld dat hij honger heeft. Of trek.
Stop met al die regeltjes die bevorderen dat hij moet liegen om nog een beetje puberwaardig (maar stiekem) leven te hebben. Wat doe je hem aan?
donderdag 24 juni 2021 om 09:00
Hier ook een puber die zo'n fase heeft gehad. Volg vooral je onderbuikgevoel, ook over de lege fietsband . Je kent je kind goed genoeg.
Hier ook altijd ontkennen, terwijl duidelijk was, dat er gelogen werd.
Ik heb uitgelegd dat ik nog 10x bozer wordt door het ontkennen dat er gelogen is, dan wanneer ze bij de eerste keer dat ik er naar vraagt, zegt: dat klopt, dat heb ik gedaan.
Straffen heb ik nog nooit gedaan (heeft geen zin, een week telefoon afnemen of dat soort dingen, maakt geen indruk), maar een stevige gesprek na iedere leugen wel, waarbij de nadruk lag op teleurstelling een boosheid.
Nu is het voorbij.
Hier ook altijd ontkennen, terwijl duidelijk was, dat er gelogen werd.
Ik heb uitgelegd dat ik nog 10x bozer wordt door het ontkennen dat er gelogen is, dan wanneer ze bij de eerste keer dat ik er naar vraagt, zegt: dat klopt, dat heb ik gedaan.
Straffen heb ik nog nooit gedaan (heeft geen zin, een week telefoon afnemen of dat soort dingen, maakt geen indruk), maar een stevige gesprek na iedere leugen wel, waarbij de nadruk lag op teleurstelling een boosheid.
Nu is het voorbij.
donderdag 24 juni 2021 om 09:01
Herkenbaar!
Dit was ik toen ik 14 was. Toen mijn moeder stopte met snoep kopen ging ik het zelf kopen. Dus niks in huis halen helpt niet.
Wat ik graag had gehad is het vertrouwen van mijn moeder. Rare manier om voor elkaar te krijgen natuurlijk.
Ik mocht thuis niet snoepen, moest er met elke hap om denken. Ik mocht niet te zwaar worden. Want kijk maar eens naar die en die, zo wil je toch niet worden. Ik was toen slank, gewoon slank. Nu heb ik inmiddels een gastric bypass achter de rug dus geholpen heeft het niet.
Ik had graag gehad dat mijn ouders me meer verantwoordelijkheid hadden gegeven en het vertrouwen dat ik het zelf wel kon. Ik miste het gevoel van goed genoeg zijn in de ogen van mijn ouders ook. (Nu nog steeds trouwens)
Ik denk dat als je accepteert dat hij liegt en hem gewoon laat, misschien niet alles onderzoekt. Dat hij wat meer vertrouwen krijgt.
Dit was ik toen ik 14 was. Toen mijn moeder stopte met snoep kopen ging ik het zelf kopen. Dus niks in huis halen helpt niet.
Wat ik graag had gehad is het vertrouwen van mijn moeder. Rare manier om voor elkaar te krijgen natuurlijk.
Ik mocht thuis niet snoepen, moest er met elke hap om denken. Ik mocht niet te zwaar worden. Want kijk maar eens naar die en die, zo wil je toch niet worden. Ik was toen slank, gewoon slank. Nu heb ik inmiddels een gastric bypass achter de rug dus geholpen heeft het niet.
Ik had graag gehad dat mijn ouders me meer verantwoordelijkheid hadden gegeven en het vertrouwen dat ik het zelf wel kon. Ik miste het gevoel van goed genoeg zijn in de ogen van mijn ouders ook. (Nu nog steeds trouwens)
Ik denk dat als je accepteert dat hij liegt en hem gewoon laat, misschien niet alles onderzoekt. Dat hij wat meer vertrouwen krijgt.
donderdag 24 juni 2021 om 09:02
Hij heeft een mond gekregen om te vragen of hij wat lekkers mag.viva-amber schreef: ↑24-06-2021 08:49Ik vind dat hij voor een kind van 14 wel erg strak wordt gehouden. Hij is in de groei eet veel en heeft ook behoefte aan snacks. Waarom mag hij die niet pakken? Moet hij zijn eigen eten betalen? Waarom moet hij alles verklaren en uitleggen. Hij is geen 4. Hij is 14.
Van die fiets is een aanname.
Hier wordt thuis niet in de kast gegraaid zonder overleg, tenzij ik niet thuis ben. En dan verwacht ik dat ze een redelijke hoeveelheid pakt. Wil ze een voorraad aanleggen? Prima, dan gebruik je daar je zakgeld maar voor.
donderdag 24 juni 2021 om 09:03
De fiets is een aanname. Geen bewijs.
Ik denk dat je teveel controle wilt houden.
Ik doe 2/3 keer per week boodschappen. Op=op. Dan zijn er gezondere opties zoals fruit/kwark/komkommer. Jongens rond hun 13/14 gaan veel meer eten. En vooral de lekkere dingen zijn in trek.
Hier mogen ze zelf pakken. Ik heb geen zin om telkens dezelfde vraag aan te horen van 5 kinderen.
Ik denk dat je teveel controle wilt houden.
Ik doe 2/3 keer per week boodschappen. Op=op. Dan zijn er gezondere opties zoals fruit/kwark/komkommer. Jongens rond hun 13/14 gaan veel meer eten. En vooral de lekkere dingen zijn in trek.
Hier mogen ze zelf pakken. Ik heb geen zin om telkens dezelfde vraag aan te horen van 5 kinderen.
donderdag 24 juni 2021 om 09:07
donderdag 24 juni 2021 om 09:07
Waarom? Mijn kind mag als hij honger heeft, altijd eten, maar snoep en koek zijn een ander verhaal. Voor het hele huishouden geldt dat het prima is om af en toe te snoepen, maar het is geen vervanging van normaal eten en je eet ook niet in je eentje alles op.ludwina schreef: ↑24-06-2021 08:53Als ik zo je verhaal lees, krijg ik de indruk dat JIJ degene bent die een leugenaar van hem maakt. Weet je wat het effect is van 'een structurele leugenaar' gevonden worden door je ouders? Dat je denkt dat het dan toch geen ene fuck meer uitmaakt of je liegt of de waarheid vertelt, want je ouders zien je toch als leugenaar.
Probeer het om te buigen. Geef hem vertrouwen. Zoek niet in zijn kast. Stel geen vragen over missende repen. Als hij dingen pakt (wat hij gewoon zou moeten mogen!) dan kun je ook bedenken dat hij er goede redenen voor zal hebben. Bijvoorbeeld dat hij honger heeft. Of trek.
Stop met al die regeltjes die bevorderen dat hij moet liegen om nog een beetje puberwaardig (maar stiekem) leven te hebben. Wat doe je hem aan?
donderdag 24 juni 2021 om 09:11
Op een gegeven moment blijft een puber ontkennen. Want toch toegeven, kunnen ze vaak niet meer ivm de eventuele gevolgen. Valt het onder liegen? Of onderdrukking van de ouders?
Ik ben een relaxte ouder. Vriendinnen van mijn dochter die weinig mogen, doe veel stiekem, gaan los bij een ander, slapen bij een “vriendin” of verkleden zich bij ons thuis.
donderdag 24 juni 2021 om 09:11
Tja. Ik ben bang dat er op dit moment weinig aan te doen is. Een van mijn kinderen loog ook tegen de klippen op toen hij 14 jaar was en dat duurde een flink aantal jaren. Ik liet wel doorschemeren dat ik hem doorhad, hij wist dat ook.
Mijn middelste was echt een heel moeilijke puber, maar ik heb, en geloof me, ik was de wanhoop vaak nabij, maar geprobeerd het goede voorbeeld te geven. Dat voorbeeld (beleefd zijn, doen wat nodig is, aardig zijn voor anderen, gewoon op tijd naar je werk gaan, niet schelden, vloeken, goed met je geld omgaan, respect hebben voor anderen/ hun bezit/ dieren/ de natuur enz. enz. ) lapte hij volledig aan zijn laars en het lukte me niet hem in het gareel te krijgen. Soms werd ik heel boos in mijn wanhoop, maar dat sporadisch. Het was een moeilijke tijd.
Maar het grappige is dat hij nu hij volwassen is en op zichzelf woont, net zo mutserig en correct lijkt te zijn geworden als ik dat ben. Keurig taalgebruik, beleefd en behulpzaam voor anderen, studie afgerond, hard aan het werk, vaste vriendin (hierin gaf ik geen goed voorbeeld, ik was alleen), een keurig appartementje dat hij heel goed onderhoudt, lief voor zijn moeder...enfin.
En ik denk maar zo dat dat bij jullie ook het geval zal zijn over pakweg een jaartje of acht. Je doet niets verkeerd hoor. Het is eigenlijk niet te doen, maar laat het af en toe van je afglijden. Sommige pubers zijn gewoon nagels aan je doodskist.
Mijn middelste was echt een heel moeilijke puber, maar ik heb, en geloof me, ik was de wanhoop vaak nabij, maar geprobeerd het goede voorbeeld te geven. Dat voorbeeld (beleefd zijn, doen wat nodig is, aardig zijn voor anderen, gewoon op tijd naar je werk gaan, niet schelden, vloeken, goed met je geld omgaan, respect hebben voor anderen/ hun bezit/ dieren/ de natuur enz. enz. ) lapte hij volledig aan zijn laars en het lukte me niet hem in het gareel te krijgen. Soms werd ik heel boos in mijn wanhoop, maar dat sporadisch. Het was een moeilijke tijd.
Maar het grappige is dat hij nu hij volwassen is en op zichzelf woont, net zo mutserig en correct lijkt te zijn geworden als ik dat ben. Keurig taalgebruik, beleefd en behulpzaam voor anderen, studie afgerond, hard aan het werk, vaste vriendin (hierin gaf ik geen goed voorbeeld, ik was alleen), een keurig appartementje dat hij heel goed onderhoudt, lief voor zijn moeder...enfin.
En ik denk maar zo dat dat bij jullie ook het geval zal zijn over pakweg een jaartje of acht. Je doet niets verkeerd hoor. Het is eigenlijk niet te doen, maar laat het af en toe van je afglijden. Sommige pubers zijn gewoon nagels aan je doodskist.
donderdag 24 juni 2021 om 09:12
donderdag 24 juni 2021 om 09:12
Maar help je daar je kind op de lange termijn echt mee? Meer vrijheid naarmate een kind ouder wordt, is natuurlijk prima. Maar is het ook de manier om om te gaan met een kind dat gaat liegen in situaties die het lastig vindt?
donderdag 24 juni 2021 om 09:12
mallebeppie schreef: ↑24-06-2021 09:02Hij heeft een mond gekregen om te vragen of hij wat lekkers mag.
Hier wordt thuis niet in de kast gegraaid zonder overleg, tenzij ik niet thuis ben. En dan verwacht ik dat ze een redelijke hoeveelheid pakt. Wil ze een voorraad aanleggen? Prima, dan gebruik je daar je zakgeld maar voor.
Dit !
donderdag 24 juni 2021 om 09:13
Zelden zoveel onzin gelezen. Bij een familielid van mij is geen snoep in huis. Als de kinderen trek hebben, eten ze een boterham of fruit, wat ze vrij mogen pakken. Er is altijd genoeg in huis.Mirandaaatje_86 schreef: ↑24-06-2021 09:07
Hier zouden ze nooit een voorraad aanleggen. Dan heb je gewoon te kort in huis als ze gaan hamsteren.
donderdag 24 juni 2021 om 09:23
Ik had eerst iets anders geschreven maar besefte me opeens dat dat niet echt klopte.
Ik loog ook ongelooflijk veel als puber. Over van alles.
De reden dat ík veel loog wat dat ik mijn moeder vooral niet teleur wilde stellen. Ik wilde graag dat kind zijn dat nooit ongezond / te veel at, dat nooit in de problemen kwam etc. Maar ondertussen wilde ikzelf diep van binnen wel andere dingen: laat thuis komen, veel snoepen etc. Die twee gaan niet samen. Dus doe je alsof je zo bent als je ouders willen dat je bent. Dat kan alleen door te liegen.
Ik zeg niet dat dit bij jou zoon zo is, maar ik zou wel proberen te achterhalen wat er achter het liegen/achterhouden van de waarheid zit.
Ik loog ook ongelooflijk veel als puber. Over van alles.
De reden dat ík veel loog wat dat ik mijn moeder vooral niet teleur wilde stellen. Ik wilde graag dat kind zijn dat nooit ongezond / te veel at, dat nooit in de problemen kwam etc. Maar ondertussen wilde ikzelf diep van binnen wel andere dingen: laat thuis komen, veel snoepen etc. Die twee gaan niet samen. Dus doe je alsof je zo bent als je ouders willen dat je bent. Dat kan alleen door te liegen.
Ik zeg niet dat dit bij jou zoon zo is, maar ik zou wel proberen te achterhalen wat er achter het liegen/achterhouden van de waarheid zit.
hangmat wijzigde dit bericht op 24-06-2021 09:35
70.14% gewijzigd
donderdag 24 juni 2021 om 09:25
Hoe oud zijn je kinderen?
Mijn mening: kinderen die alleen maar gezond mogen eten gaan in hun puberteit stiekem eten.
donderdag 24 juni 2021 om 09:26
Mijn ouders waren net zo. Ik mocht niks in verhouding tot leeftijdsgenoten en ze waren constant bezig met de controle te houden. Ik mocht zelfs geen boterham pakken als ik het vroeg, zij bepaalden wel wanneer er gegeten werd immers. Vervolgens werden ze boos als ik dan van mijn zakgeld iets extra's te eten kocht. Van 's middags tot 's avonds hoorde ik aan mijn huiswerk te zitten en als ik iets sociaals wilde doen dan kon ik maar beter een hele goede verklaring hebben. Die verzon ik dan ook. Smoezen, liegen en uiteindelijk een compleet overtrokken drama als bleek dat ik in plaats van Franse woordjes had zitten stampen "bij een vriendin" ik in plaats daarvan had zitten giechelen met klasgenoten.zeegroen schreef: ↑24-06-2021 09:01Herkenbaar!
Dit was ik toen ik 14 was. Toen mijn moeder stopte met snoep kopen ging ik het zelf kopen. Dus niks in huis halen helpt niet.
Wat ik graag had gehad is het vertrouwen van mijn moeder. Rare manier om voor elkaar te krijgen natuurlijk.
Ik mocht thuis niet snoepen, moest er met elke hap om denken. Ik mocht niet te zwaar worden. Want kijk maar eens naar die en die, zo wil je toch niet worden. Ik was toen slank, gewoon slank. Nu heb ik inmiddels een gastric bypass achter de rug dus geholpen heeft het niet.
Ik had graag gehad dat mijn ouders me meer verantwoordelijkheid hadden gegeven en het vertrouwen dat ik het zelf wel kon. Ik miste het gevoel van goed genoeg zijn in de ogen van mijn ouders ook. (Nu nog steeds trouwens)
Ik denk dat als je accepteert dat hij liegt en hem gewoon laat, misschien niet alles onderzoekt. Dat hij wat meer vertrouwen krijgt.
Als er in mijn kamer snoep gevonden werd (want ook mijn moeder controleerde wat ik in mijn kasten had liggen) dan was ik de rest van de maand de sjaak want dan "had ik het vertrouwen ernstig geschonden". De dag zelf was er dan een urenlange preek, als mijn vader thuiskwam moest die ook horen wat ik wel niet had gedaan. Drie spekkies, in mijn pennenla! Daarna kwam er een straf die niet in verhouding stond en die meestal bestond uit het intrekken van privileges zoals het hebben van een leeslamp, het in de woonkamer mogen zijn, naar training mogen. Mijn zusje heeft haar fiets ook eens gesaboteerd door een band leeg te laten lopen omdat het -15 was, het ijzelde en mijn vader geen zin had om ons naar school te brengen. Toen mocht zij in de auto en ik moest alsnog fietsen zodat ik niet zou gaan denken dat we aanspraak konden maken op luxe of zo.
Maar ik was het probleem hoor, als ik een reep chocola kocht stiekem.
donderdag 24 juni 2021 om 09:28
Tsja. Of het zijn heel bijzondere pubers of dat familielid wordt in de maling genomen. Tuurlijk kun je pubers leren om fruit te eten of een tosti te bakken, maar ze gaan toch echt ook naar de lokale jumbo voor roze koeken en chips. Zonder dat het familielid het weet. Of hoeft te weten.mallebeppie schreef: ↑24-06-2021 09:13Zelden zoveel onzin gelezen. Bij een familielid van mij is geen snoep in huis. Als de kinderen trek hebben, eten ze een boterham of fruit, wat ze vrij mogen pakken. Er is altijd genoeg in huis.
To; Liegen klinkt heel zwaar, maar het gaat aantoonbaar alleen over eten mee naar zijn kamer nemen. De rest is wat jij denkt. Zoals iemand al zei, als een puber naast het afzetten tegen de regels ook nog continue leugenaar te horen krijgt- daar wordt hij niet perse een leuker mens van. Want als hij weet dat jij hem een leugenaar vindt heeft het voor hem weinig zin om eerlijk te zijn. Je bent toch wel boos of vertrouwt hem niet.
Wat je kunt doen is voorleven en proberen een sfeer te creëren waarin hij eerlijk kan zijn. Waarin hij durft aan te geven dat hij gewoon geen zin had, zonder dat hij daarvoor een smoes hoeft te verzinnen. Zo zou je kunnen zeggen dat hij elke maand 5 keer met de trein mag zonder reden. Dan hoeft hij niet te liegen. Snoepen idem; je koopt in maar niets extra. Het staat hem vrij om het aan te vullen als het nodig is.
Als er dan toch iets is, benoem het zonder boos te worden, en alleen dat wat je ziet- niet dat wat je er zelf van maakt. ‘Ik zag je op het bankje zitten. Had jij geen les!’ IPv ‘jij deugt niet en waarom lieg je dat je naar school was. Je hebt vast zitten blowen’.
Nee, dat is niet altijd leuk en soms ontplof je. Maar je leert kinderen, mensen en honden nou eenmaal meer door te stimuleren om het goede te doen dan door te straffen.
