Kinderen
alle pijlers
Zoon krijgt straf op KDV, ik vind het oneerlijk. Wat nu?
dinsdag 20 november 2007 om 20:42
MIjn zoon, vorige week drie geworden gaat naar het kdv. Ik ben supertevreden maar ging vanmiddag met een klotegevoel naar huis met zoon. Laat ik voorop stellen dat ik niet onder de "moeilijke moeders" val voor het kdv. Ze mogen zoon van mij gewoon straffen als hij niet luistert, op een stoeltje zetten als hij stout is, dat vind ik niet meer dan normaal, dat doe ik thuis ook.Dus wat dat betreft sluit het KDV altijd naadloos aan.
Maar vanmiddag had ik echt een klotegevoel toen ik naar huis ging.
Stagiare vertelde me dat hij lief was geweest maar wel eventjes op een stoel was gezet. Ik vroeg wat hij had gedaan, en zij vertelde dat zij hem iets verboden had, waarop hij naar haar toe kwam gelopen en zei: wat zeg je nou? Ik keek haar nogal verbaasd aan, en vroeg haar waarom hij op de stoel moest als hij zoiets vroeg. Waarop zij zei, nou ik vond het nogal brutaal. Ik heb haar wederom gevraagd wat er nou zo brutaal was aan de vraag wat zeg je nou? Waarop zij zei, ja het was meer de toon waarop hij het zei....Later zei hij het weer en had ze hem wederom op het stoeltje gezet, en gezegd dat hij dat niet zo brutaal mocht zeggen.
Ik heb haar aangehoord en uit laten praten maar meer verklaring was er niet van haar kant. Ik heb haar dus gezegd dat ik het nogal hard vond om hem op een stoeltje straf te geven voor het feit dat hij vraagt wat zeg je nou? en dat ik het nogal harsh vond om een jochie van net drie die het praten onder de knie krijgt, te betichten van brutaal gedrag zonder dat hij schreeuwde oid of haar uit stond te dagen.
Mijn zoon heeft een gezichtsuitdrukking, en als hij iets niet snapt dan fronst hij nogal. Blijkbaar ervaart zij dat als brutaal.
Ik heb haar uitgelegd dat mijn zoon steeds huh? zei als ik hem iets vroeg en hij mij niet snapte of niet verstond, en ik hem daarop dus geleerd heb om te zeggen wat bedoel je of wat zeg je nou mama?
Ik kreeg het er geloof ik niet in bij haar, maar omdat mama's gezicht blijkbaar ook boekdelen spreekt, dimde ze in, en zei dat ze hem voortaan dan zou corrigeren dat hij moest zeggen wat zeg je en de klemtoon op het vraagteken zou leggen, in plaats van dat hij het woordje "nou" erachter zegt.
Ik ben eigenlijk behoorlijk pissig, en vind het absurd dat mijn net pratende kind van koud drie jaar voor straf op een stoel moet omdat hij zegt wat zeg je nou.
Hoe moet ik hier nou mee omgaan?Overdrijf ik? En zo ja, kan iemand hier het even voor mij nuanceren dan?
Ik ben eigenlijk van plan om dit morgen neer te leggen bij de hoofdleidster van de groep, want ik vind het sneu dat mijn kind afgerekend wordt op iets wat ik hem geleerd heb en wat de stagiaire niet aanstaat.
Heeft iemand dit wel eens aan de hand gehad?
Maar vanmiddag had ik echt een klotegevoel toen ik naar huis ging.
Stagiare vertelde me dat hij lief was geweest maar wel eventjes op een stoel was gezet. Ik vroeg wat hij had gedaan, en zij vertelde dat zij hem iets verboden had, waarop hij naar haar toe kwam gelopen en zei: wat zeg je nou? Ik keek haar nogal verbaasd aan, en vroeg haar waarom hij op de stoel moest als hij zoiets vroeg. Waarop zij zei, nou ik vond het nogal brutaal. Ik heb haar wederom gevraagd wat er nou zo brutaal was aan de vraag wat zeg je nou? Waarop zij zei, ja het was meer de toon waarop hij het zei....Later zei hij het weer en had ze hem wederom op het stoeltje gezet, en gezegd dat hij dat niet zo brutaal mocht zeggen.
Ik heb haar aangehoord en uit laten praten maar meer verklaring was er niet van haar kant. Ik heb haar dus gezegd dat ik het nogal hard vond om hem op een stoeltje straf te geven voor het feit dat hij vraagt wat zeg je nou? en dat ik het nogal harsh vond om een jochie van net drie die het praten onder de knie krijgt, te betichten van brutaal gedrag zonder dat hij schreeuwde oid of haar uit stond te dagen.
Mijn zoon heeft een gezichtsuitdrukking, en als hij iets niet snapt dan fronst hij nogal. Blijkbaar ervaart zij dat als brutaal.
Ik heb haar uitgelegd dat mijn zoon steeds huh? zei als ik hem iets vroeg en hij mij niet snapte of niet verstond, en ik hem daarop dus geleerd heb om te zeggen wat bedoel je of wat zeg je nou mama?
Ik kreeg het er geloof ik niet in bij haar, maar omdat mama's gezicht blijkbaar ook boekdelen spreekt, dimde ze in, en zei dat ze hem voortaan dan zou corrigeren dat hij moest zeggen wat zeg je en de klemtoon op het vraagteken zou leggen, in plaats van dat hij het woordje "nou" erachter zegt.
Ik ben eigenlijk behoorlijk pissig, en vind het absurd dat mijn net pratende kind van koud drie jaar voor straf op een stoel moet omdat hij zegt wat zeg je nou.
Hoe moet ik hier nou mee omgaan?Overdrijf ik? En zo ja, kan iemand hier het even voor mij nuanceren dan?
Ik ben eigenlijk van plan om dit morgen neer te leggen bij de hoofdleidster van de groep, want ik vind het sneu dat mijn kind afgerekend wordt op iets wat ik hem geleerd heb en wat de stagiaire niet aanstaat.
Heeft iemand dit wel eens aan de hand gehad?
dinsdag 20 november 2007 om 21:14
Nee, ben ik niet met je eens, Pammie. Ik leer bijvoorbeeld mijn kind heel bewust dat hij zichzelf niet hoeft te laten slaan, dat hij eerst moet zeggen dat diegene op moet houden, maar dat als dat niet helpt hij maar gewoon terug moet slaan. Zo heb ik het hem niet letterlijk uitgelegd, maar als ik iets zie gebeuren dan zeg ik bijvoorbeeld tegen hem: nee, zeg maar zelf dat *kindje* op moet houden. Of: nee, ga het maar terugpakken, jij was ermee aan het spelen. Het kindje waar het in mijn voorbeeld over ging staat erom bekend dat hij nogal een pestkop is (heb ik van de leidsters zelf begrepen en ook van andere ouders gehoord) en ik heb hem inderdaad al meermaals zomaar kinderen zien slaan of schoppen. Mijn zoon hoeft dat van mij niet te pikken, ik wil niet dat hij een kind wordt dat gepest wordt of geslagen wordt omdat hij niets terug durft (of mag!) doen. Ik vind dus niet dat de leidsters mijn zoon om zoiets straf mogen geven, als het onduidelijk is wat er gebeurd is - en dat kan ik me heel goed voorstellen, ik heb ook geen ogen in mijn achterhoofd - dan wil ik dat beide kinderen straf krijgen. Dat doe ik zelf ook, zowel thuis als op de creche, als mijn zoon bij iets betrokken is en het wordt me na doorvragen niet duidelijk wie er begonnen is dan moeten ze van mij allebei hun excuses aanbieden of allebei even in de hoek. Ik vind het ook niet meer dan normaal dat leidsters er ook zo mee omgaan en dus heb ik hen dat gevraagd.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 20 november 2007 om 21:23
Hoewel ik niet vind dat mijn kind dat hoeft te pikken geloof ik 1. dat er andere manieren zijn om ze te leren dat ze zoiets niet hoeven te pikken en 2. heb ik er het volste vertrouwen in dat de gastouder dat adequaat aanpakt. Onze kinderen zijn daar omdat wij het volste vertrouwen hebben in haar. Zal misschien niet altijd helemaal mijn manier zijn maar ze moeten ook leren om zich aan regels in andere huishoudens te houden. Die misschien iets verschillen van thuis.
dinsdag 20 november 2007 om 21:25
Fash , die instelling had/ heb ik ook...........alleen heb ik altijd wél gezegd dat wanneer ze voor zichzelf opkwamen ze op straf konden rekenen omdat juf dat nou eenmaal hóórt te geven bij slaan etc. Mijn kinderen hadden dat er altijd voor over .
Ik gaf het ook weleens van te voren aan ; het zou zomaar kunnen dat Pietje vanmiddag huilend bij je komt want de mijne hééft me een dreun in zijn gedachten ! Kon ze het voor zijn of afwachten , maar wist ze wel dat ze mij niet meer hoefde te roepen omdat mijn kind zou hebben geslagen .
Ik gaf het ook weleens van te voren aan ; het zou zomaar kunnen dat Pietje vanmiddag huilend bij je komt want de mijne hééft me een dreun in zijn gedachten ! Kon ze het voor zijn of afwachten , maar wist ze wel dat ze mij niet meer hoefde te roepen omdat mijn kind zou hebben geslagen .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 20 november 2007 om 21:37
Ik ben meer van de verbale aanpak. Zelfde als Fash in eerste instantie alleen dan zonder de mep als 2e optie. Ik sla ze niet, ik wil niet dat zij slaan. Nu zit mijn zoontje in de mep-fase en staat hij thuis én bij de gastouder regelmatig even apart. Ik snap best dat ze een keer zullen uithalen als ze tot het uiterste getergd worden maar ik wil het zeker niet als 'standaard optie' inbouwen.
dinsdag 20 november 2007 om 21:46
En als ze gepest worden , Eowyn ? Ik heb de ervaring dat zéker jongens hun plaatsje in een groep moeten bevechten...............meisjes doen dat weer heel anders .
Mijn kinderen waarschuwden altijd twee keer ( niet doen , niet doen anders krijg je een dreun........dreun ! ) ........wat meer kun je nog doen aan een kind wat aan je plukt , wat je sproetenkop noemt , die je pakkie Sultana's plet , .... ? Zo'n gewaarschuwd kind zou eigenlijk meer straf verdienen dan alleen die dreun
en dat mijn kind daarvoor meer straf kreeg dan degene die begon ; in mijn ogen niet erg rechtvaardig , maar soit ; kniesoor die daar op let .........
Mijn kinderen waarschuwden altijd twee keer ( niet doen , niet doen anders krijg je een dreun........dreun ! ) ........wat meer kun je nog doen aan een kind wat aan je plukt , wat je sproetenkop noemt , die je pakkie Sultana's plet , .... ? Zo'n gewaarschuwd kind zou eigenlijk meer straf verdienen dan alleen die dreun
en dat mijn kind daarvoor meer straf kreeg dan degene die begon ; in mijn ogen niet erg rechtvaardig , maar soit ; kniesoor die daar op let .........
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 20 november 2007 om 21:53
Pesten voorkom je niet met terugslaan. Wel met weerbaarheid, en weerbaar kun je je kind ook maken zonder slaan goed te keuren. Nu zal ik écht niet heel boos worden wanneer mijn kind een ander kind een mep terug verkoopt hoor, ik snap ook wel dat dat gewoon gebeurd onder kinderen. Maar ik hoop wél dat ik ze kan leren om dingen zonder slaan op te lossen en dat slaan niet opeens ok is omdat iemand anders begon.
dinsdag 20 november 2007 om 21:56
dinsdag 20 november 2007 om 21:58
Mijn zoon is 1 keer van school veranderd. Hij heeft hiervoor ook een keer een ochtendje meegelopen op een Montessori-school (die het dus niet is geworden, zie verder..) Onze zoon heeft PDD-NOS (dat wisten we toen nog niet) en is soms nogal verlegen en komt dan niet heel soepel over op sociaal gebied. Op die Montessori-school ging het dan ook helemaal mis die ochtend; hij snapte het hele concept niet (kwam vanuit regulier, klassikaal onderwijs) en was onzeker over wat hij moest doen e.d.. De juffrouw pakte hem totaal verkeerd aan. Als hij iets niet snapte, haalde hij zijn schouders op (het kind was 6) en zij sprak hem daar vreselijk op aan "Waarom haal je je schouders op, kan het je dan helemaal niet schelen??" Hij had echt een klein trauma opgelopen op die school. Toen ik hem ophaalde, was hij totaal over zijn toeren. Hij wilde alleen nog naar zijn oude school en anders wilde hij nooit meer naar school..
Wat ik ermee wil zeggen, is dat het zo ontzettend gemeen is om een kind op zijn lichaamstaal aan te spreken.. Dat is in het jouw geval Sunlight en dat was het bij ons. Aankaarten dus! Ik snap die stagiare wel een beetje; die wil natuurlijk alles perfect doen en denkt dat ze ongewenst gedrag meteen de kop moet indrukken. Maar men, zo'n klein mannetje..en hij deed niet eens wat verkeerd..
Wat ik ermee wil zeggen, is dat het zo ontzettend gemeen is om een kind op zijn lichaamstaal aan te spreken.. Dat is in het jouw geval Sunlight en dat was het bij ons. Aankaarten dus! Ik snap die stagiare wel een beetje; die wil natuurlijk alles perfect doen en denkt dat ze ongewenst gedrag meteen de kop moet indrukken. Maar men, zo'n klein mannetje..en hij deed niet eens wat verkeerd..
dinsdag 20 november 2007 om 22:01
dinsdag 20 november 2007 om 22:06
Maar BGB, als een kind gewoon onzekerheid uitstraalt met zijn hele lijfje, en als wij van te voren bij de intake duidelijk hebben gezegd dat hij superverlegen is, én als die juf weet dat hij vanuit klassikaal onderwijs (dus een heel ander systeem) komt, dan vind ik het echt niet goed zoals zij heeft gehandeld.
Eerlijk gezegd ben ik nogal van de letterlijke woorden van iemand, en minder van de lichaamstaal. Ik ben absoluut erg sensitief en pik dingen dus heus wel op uit iemands houding, maar ik wil toch echt in woorden zeker hebben dat ik de juiste conclusie trek. Mijn man bijvoorbeeld heeft altijd een "donkere" blik (donkere ogen, vaak een beetje in gedachten) en hoe vaak hij niet heeft moeten horen "dat hij niet zo boos moest kijken"...hij werd er knettergek van. Zijn neutrale blik is gewoon zo, waarom moeten mensen daar toch altijd iets van vinden??! Dus ik ben een beetje allergisch geworden voor interpretatie van lichaamstaal...
Eerlijk gezegd ben ik nogal van de letterlijke woorden van iemand, en minder van de lichaamstaal. Ik ben absoluut erg sensitief en pik dingen dus heus wel op uit iemands houding, maar ik wil toch echt in woorden zeker hebben dat ik de juiste conclusie trek. Mijn man bijvoorbeeld heeft altijd een "donkere" blik (donkere ogen, vaak een beetje in gedachten) en hoe vaak hij niet heeft moeten horen "dat hij niet zo boos moest kijken"...hij werd er knettergek van. Zijn neutrale blik is gewoon zo, waarom moeten mensen daar toch altijd iets van vinden??! Dus ik ben een beetje allergisch geworden voor interpretatie van lichaamstaal...
dinsdag 20 november 2007 om 22:21
Ik vind het zinnetje wat zeg je nou niet bepaald brutaal overkomen maar zie er dan ook geen enkele gezichtsuitdrukking bij. Ik vind dat kinderen van 3 wel degelijk brutaal kunnen zijn en door hun taalgebruik zeker het bloed onder je nagels vandaag kunnen halen hoor. Zeker als het een stagiaire betreft want die zijn er bij voorbaat om uitgeprobeerd te worden door de kinderen, hoe klein ze ook nog zijn....
Om hiermee nu meteen naar de hoofdleidster te rennen vind ik een beetje te ver gaan. Iedereen kan zijn dag weleens niet hebben en dat was vandaag waarschijnlijk bij de stagiaire het geval. Zij is er inderdaad om te leren en dat heeft ze vandaag zeker gedaan. Ik zou haar in ieder geval de kans geven te laten zien dat ze je gehoord en begrepen heeft, in de gaten houden dus wel.
Om hiermee nu meteen naar de hoofdleidster te rennen vind ik een beetje te ver gaan. Iedereen kan zijn dag weleens niet hebben en dat was vandaag waarschijnlijk bij de stagiaire het geval. Zij is er inderdaad om te leren en dat heeft ze vandaag zeker gedaan. Ik zou haar in ieder geval de kans geven te laten zien dat ze je gehoord en begrepen heeft, in de gaten houden dus wel.
dinsdag 20 november 2007 om 22:26
Karen, ik vind dat er wel een verschil in zit, je hebt drie en drie, hij is afgelopen vrijdag pas drie geworden en begint net een beetje verstaanbaar en goed te praten en doet hartstikke veel moeite om zich begrijpelijk uit te drukken. Ik vind dat wel degelijk een verschil maken bij een kind wat een heel gesprek kan voeren en bijna vier wordt. Maar goed, das mijn mening.
dinsdag 20 november 2007 om 22:26
Eén keer heb ik net gedaan of ik niet dat zag dat mijn zoontje mepte. Hij kroop nog en zus zat hem iedere keer te sarren (vasthouden zodat hij niet weg kon). Paar keer op donder gegeven maar ze blééf maar doorgaan. Zoon draait zich op zijn zij en haalt vol uit, midden in haar gezicht. Dat had ik dus even niet gezien. Zus hield wel op. Vast niet pedagogisch verantwoord, druist ook in tegen wat ik ze wil leren maar op dát moment volkomen terecht.
Zo zullen er op school ook weleens situaties ontstaan waarin ze zo zullen reageren, so be it. Maar wat ik al eerder zei, niet als standaard 'oplossing'.
Zo zullen er op school ook weleens situaties ontstaan waarin ze zo zullen reageren, so be it. Maar wat ik al eerder zei, niet als standaard 'oplossing'.
