Kinderen
alle pijlers
Zoon krijgt straf op KDV, ik vind het oneerlijk. Wat nu?
dinsdag 20 november 2007 om 20:42
MIjn zoon, vorige week drie geworden gaat naar het kdv. Ik ben supertevreden maar ging vanmiddag met een klotegevoel naar huis met zoon. Laat ik voorop stellen dat ik niet onder de "moeilijke moeders" val voor het kdv. Ze mogen zoon van mij gewoon straffen als hij niet luistert, op een stoeltje zetten als hij stout is, dat vind ik niet meer dan normaal, dat doe ik thuis ook.Dus wat dat betreft sluit het KDV altijd naadloos aan.
Maar vanmiddag had ik echt een klotegevoel toen ik naar huis ging.
Stagiare vertelde me dat hij lief was geweest maar wel eventjes op een stoel was gezet. Ik vroeg wat hij had gedaan, en zij vertelde dat zij hem iets verboden had, waarop hij naar haar toe kwam gelopen en zei: wat zeg je nou? Ik keek haar nogal verbaasd aan, en vroeg haar waarom hij op de stoel moest als hij zoiets vroeg. Waarop zij zei, nou ik vond het nogal brutaal. Ik heb haar wederom gevraagd wat er nou zo brutaal was aan de vraag wat zeg je nou? Waarop zij zei, ja het was meer de toon waarop hij het zei....Later zei hij het weer en had ze hem wederom op het stoeltje gezet, en gezegd dat hij dat niet zo brutaal mocht zeggen.
Ik heb haar aangehoord en uit laten praten maar meer verklaring was er niet van haar kant. Ik heb haar dus gezegd dat ik het nogal hard vond om hem op een stoeltje straf te geven voor het feit dat hij vraagt wat zeg je nou? en dat ik het nogal harsh vond om een jochie van net drie die het praten onder de knie krijgt, te betichten van brutaal gedrag zonder dat hij schreeuwde oid of haar uit stond te dagen.
Mijn zoon heeft een gezichtsuitdrukking, en als hij iets niet snapt dan fronst hij nogal. Blijkbaar ervaart zij dat als brutaal.
Ik heb haar uitgelegd dat mijn zoon steeds huh? zei als ik hem iets vroeg en hij mij niet snapte of niet verstond, en ik hem daarop dus geleerd heb om te zeggen wat bedoel je of wat zeg je nou mama?
Ik kreeg het er geloof ik niet in bij haar, maar omdat mama's gezicht blijkbaar ook boekdelen spreekt, dimde ze in, en zei dat ze hem voortaan dan zou corrigeren dat hij moest zeggen wat zeg je en de klemtoon op het vraagteken zou leggen, in plaats van dat hij het woordje "nou" erachter zegt.
Ik ben eigenlijk behoorlijk pissig, en vind het absurd dat mijn net pratende kind van koud drie jaar voor straf op een stoel moet omdat hij zegt wat zeg je nou.
Hoe moet ik hier nou mee omgaan?Overdrijf ik? En zo ja, kan iemand hier het even voor mij nuanceren dan?
Ik ben eigenlijk van plan om dit morgen neer te leggen bij de hoofdleidster van de groep, want ik vind het sneu dat mijn kind afgerekend wordt op iets wat ik hem geleerd heb en wat de stagiaire niet aanstaat.
Heeft iemand dit wel eens aan de hand gehad?
Maar vanmiddag had ik echt een klotegevoel toen ik naar huis ging.
Stagiare vertelde me dat hij lief was geweest maar wel eventjes op een stoel was gezet. Ik vroeg wat hij had gedaan, en zij vertelde dat zij hem iets verboden had, waarop hij naar haar toe kwam gelopen en zei: wat zeg je nou? Ik keek haar nogal verbaasd aan, en vroeg haar waarom hij op de stoel moest als hij zoiets vroeg. Waarop zij zei, nou ik vond het nogal brutaal. Ik heb haar wederom gevraagd wat er nou zo brutaal was aan de vraag wat zeg je nou? Waarop zij zei, ja het was meer de toon waarop hij het zei....Later zei hij het weer en had ze hem wederom op het stoeltje gezet, en gezegd dat hij dat niet zo brutaal mocht zeggen.
Ik heb haar aangehoord en uit laten praten maar meer verklaring was er niet van haar kant. Ik heb haar dus gezegd dat ik het nogal hard vond om hem op een stoeltje straf te geven voor het feit dat hij vraagt wat zeg je nou? en dat ik het nogal harsh vond om een jochie van net drie die het praten onder de knie krijgt, te betichten van brutaal gedrag zonder dat hij schreeuwde oid of haar uit stond te dagen.
Mijn zoon heeft een gezichtsuitdrukking, en als hij iets niet snapt dan fronst hij nogal. Blijkbaar ervaart zij dat als brutaal.
Ik heb haar uitgelegd dat mijn zoon steeds huh? zei als ik hem iets vroeg en hij mij niet snapte of niet verstond, en ik hem daarop dus geleerd heb om te zeggen wat bedoel je of wat zeg je nou mama?
Ik kreeg het er geloof ik niet in bij haar, maar omdat mama's gezicht blijkbaar ook boekdelen spreekt, dimde ze in, en zei dat ze hem voortaan dan zou corrigeren dat hij moest zeggen wat zeg je en de klemtoon op het vraagteken zou leggen, in plaats van dat hij het woordje "nou" erachter zegt.
Ik ben eigenlijk behoorlijk pissig, en vind het absurd dat mijn net pratende kind van koud drie jaar voor straf op een stoel moet omdat hij zegt wat zeg je nou.
Hoe moet ik hier nou mee omgaan?Overdrijf ik? En zo ja, kan iemand hier het even voor mij nuanceren dan?
Ik ben eigenlijk van plan om dit morgen neer te leggen bij de hoofdleidster van de groep, want ik vind het sneu dat mijn kind afgerekend wordt op iets wat ik hem geleerd heb en wat de stagiaire niet aanstaat.
Heeft iemand dit wel eens aan de hand gehad?
woensdag 21 november 2007 om 12:48
Wat je er mee bereikt is dat je waarschijnlijk te boek komt te staan als een "zeikouder" . De stagiare krijgt misschien wel een aantekening waar ze ook niet zekerder van wordt...Als er voortaan weer "dingetjes" voorvallen met je zoontje zal je dat niet zo snel weer horen...Maar jij hebt wel je triomph moment! Ik zou zeggen, slik die drol door!
woensdag 21 november 2007 om 13:04
Kaaskopje, daar kweek je geen kinderen mee die voor zichzelf opkomen, maar verwende kinderen die áltijd een weerwoord hebben en denken zélf altijd gelijk te hebben en dat ze naar niemand hoeven luisteren. En natuurlijk heeft de leidster niet altijd gelijk, leidsters maken ook fouten. Maar het is aan jou als ouder om dat met die leidster te bespreken, buiten je kind om. Eventueel kan de leidster er bij je kind op terugkomen.
Je kind moet namelijk ook leren dat ze soms moeten luisteren omdát de ander de baas is, of diegene nu gelijk heeft of niet. Anders krijg je kinderen die pas luisteren als ze zélf van mening zijn dat de leidster/juf/meester/ouder gelijk heeft, en dat oordeelsvermogen heeft een kind nog niet.
Je kind moet namelijk ook leren dat ze soms moeten luisteren omdát de ander de baas is, of diegene nu gelijk heeft of niet. Anders krijg je kinderen die pas luisteren als ze zélf van mening zijn dat de leidster/juf/meester/ouder gelijk heeft, en dat oordeelsvermogen heeft een kind nog niet.
woensdag 21 november 2007 om 13:07
Ergens niet over beginnen omdat je dan te boek staat als zeikouder zou me persoonlijk worst wezen. Om dat als reden aan te geven om ergens niet over te beginnen vind ik onzin.
Wel ben ik het volkomen met opperdepop eens. Waar gaat het nou uiteindelijk om. Je zoon heeft straf gehad en jij bent er niet zeker van of het terecht was. Dat heb je gezegd tegen de stagiaire en die heeft gezegd dat ze er op zal letten de volgende keer. Klaar toch? Jij had waarschijnlijk gehoopt dat ze wat meer door het stof zou kruipen, meer zou laten merken dat ze er echt spijt van had oid, maar dat heeft ze niet gedaan. Door er over door te blijven gaan ga jij je echt niet beter voelen. Laat het gaan, het was een incident. Je zoon gaat nog wel ergere dingen meemaken in zijn leven.
Wel ben ik het volkomen met opperdepop eens. Waar gaat het nou uiteindelijk om. Je zoon heeft straf gehad en jij bent er niet zeker van of het terecht was. Dat heb je gezegd tegen de stagiaire en die heeft gezegd dat ze er op zal letten de volgende keer. Klaar toch? Jij had waarschijnlijk gehoopt dat ze wat meer door het stof zou kruipen, meer zou laten merken dat ze er echt spijt van had oid, maar dat heeft ze niet gedaan. Door er over door te blijven gaan ga jij je echt niet beter voelen. Laat het gaan, het was een incident. Je zoon gaat nog wel ergere dingen meemaken in zijn leven.
woensdag 21 november 2007 om 13:15
Het zou mij ookniet lekker zitten en ikzou gaan praten op het KDV of dit valt onder hun pedagogisch beleid.
Een 3 -arige die nog taal aan het verwerven is en zich niet altijd correct kan uitdrukken straffen omdat hij iets niet zo goed verstaat en keurig vraagt wat er gezegd wordt vind ik te gek voor woorden.
Een 3 -arige die nog taal aan het verwerven is en zich niet altijd correct kan uitdrukken straffen omdat hij iets niet zo goed verstaat en keurig vraagt wat er gezegd wordt vind ik te gek voor woorden.
woensdag 21 november 2007 om 13:16
heb net zoon weggebracht en werd vrijwel direct aangesproken door de leidster. Zij was aangesproken door de stagiaire over wat er was gebeurd. De stagiaire had gisteravond blijkbaar feedback gevraagd aan de leidster van de groep over het voorval.
Die leidster heeft haar en mij dus nu ook, verteld dat het in dit geval in haar optiek nav het verhaal van de stagiaire niet nodig was geweest om hem te straffen, en het ook niet de manier is die daar gehanteerd wordt.
Probleem opgelost dus, de stagiaire krijgt geen aantekening, zoiets vind ik ook helemaal niet nodig, en zoon wordt gestraft als dat nodig is en anders niet. Bedankt voor het meedenken en de reacties.
Die leidster heeft haar en mij dus nu ook, verteld dat het in dit geval in haar optiek nav het verhaal van de stagiaire niet nodig was geweest om hem te straffen, en het ook niet de manier is die daar gehanteerd wordt.
Probleem opgelost dus, de stagiaire krijgt geen aantekening, zoiets vind ik ook helemaal niet nodig, en zoon wordt gestraft als dat nodig is en anders niet. Bedankt voor het meedenken en de reacties.
woensdag 21 november 2007 om 13:22
Pedagogisch beleid of niet, iedereen kan toch wel eens een inschattingsfout maken? Of iets anders opvatten dan bedoeld? Jij was er niet bij, je hebt uitgelegd wat je denkt dat je zoon bedoeld heeft en dan is het toch afgedaan?
Ik vind echt dat hier van een mug een olifant wordt gemaakt. Misschien even onterecht op een stoeltje gezeten. Tjeemig.
Ik vind echt dat hier van een mug een olifant wordt gemaakt. Misschien even onterecht op een stoeltje gezeten. Tjeemig.
woensdag 21 november 2007 om 14:28
Sorry, maar ik ben het er gewoon absoluut niet mee eens. Ik vind het een merkwaardige redenering om een kind dat in goed vertrouwen denkt de leidsters te helpen door hen na te praten, voor straf op een strafstoeltje te plaatsen. Ik krijg vervolgens een gesloten kind in de auto met een zeer verdrietig bekkie. Die er geen idee van heeft wat hij verkeerd gedaan heeft, het niet begrijpt.
Ik vind je redenatie dat je verwende kinderen krijgt als je ze op zo'n moment steunt, dan ook zeer merkwaardig. Mijn kinderen zitten met regelmaat op de trap, bijvoorbeeld omdat ze elkaar pijn gedaan hebben, iets kapot gemaakt hebben, brutaal zijn geweest, o.i.d. Ik leg het hen vervolgens altijd kort uit waarom ze daar zaten, laat ze het goedmaken met een kus. Maar gedrag dat niet stout is ga ik niet als stout bestempelen naar hen. Kweekt dat kinderen die altijd een weerwoord hebben en denken dat ze altijd gelijk hebben? Van mij mogen ze een weerwoord hebben als volwassenen hen onterecht bejegenen. Jammer dan dat dat voor een volwassene lastig is.
Leidsters zijn geen übermenschen, ik volg overigens zelf ook nooit klakkeloos bevelen op. Ik wil dat mijn kinderen zelf na leren denken en zelf een mening vormen. Maar om dat dan verwend te noemen?
Ik vind dat leidsters pedagogisch gezien vaardig genoeg moeten zijn op een positieve manier met dit soort gedrag om te gaan. Was jij degene die dit irritant gedrag noemde, het papagaaien van een nèt 3-jarig kind? Ik vind het bij een ontwikkelingsfase horen. Het zegt meer over een leidster als ze dit irritant vindt en vindt dat dit kind dan straf verdient.
woensdag 21 november 2007 om 14:44
Goed om te horen dat het voor alle partijen opgelost is. Eind goed al goed.
Overigens heeft niet alleen de stagiaire een inschattingsfout gemaakt. TO dacht dat de stagiaire er niets mee zou doen en dan blijkt uiteindelijk dat ze er heel veel mee gedaan heeft... Toch ook voor TO iets om over na te denken...
Overigens heeft niet alleen de stagiaire een inschattingsfout gemaakt. TO dacht dat de stagiaire er niets mee zou doen en dan blijkt uiteindelijk dat ze er heel veel mee gedaan heeft... Toch ook voor TO iets om over na te denken...
woensdag 21 november 2007 om 15:20
Over waarschuwen heb je mij niets zien schrijven.
Om een eindeloze discussie over wel of niet verdiend in de kiem te smoren: volgende week is de laatste keer KDV.
Klein mannetje dat leidsters probeert te helpen zodat zusje luistert. Heeft te groot verantwoordelijkheidsgevoel en probeert teveel te zorgen.
Stout! Stout! Stout! En ook nog irritant.Foei!
En datzelfde kleine mannetje is daar zo van onder de indruk, dat hij in de auto geen boe of bah zegt, maar met grote ogen voor zich uit staart.
Nee, er kunnen hier bij wijze van 100 mensen zeggen dat het terecht is, ik ben ervan overtuigd dat er positievere oplossingen zijn. Positief bekrachtigen heeft meer effect dan straffen.
Om een eindeloze discussie over wel of niet verdiend in de kiem te smoren: volgende week is de laatste keer KDV.
Klein mannetje dat leidsters probeert te helpen zodat zusje luistert. Heeft te groot verantwoordelijkheidsgevoel en probeert teveel te zorgen.
Stout! Stout! Stout! En ook nog irritant.Foei!
En datzelfde kleine mannetje is daar zo van onder de indruk, dat hij in de auto geen boe of bah zegt, maar met grote ogen voor zich uit staart.
Nee, er kunnen hier bij wijze van 100 mensen zeggen dat het terecht is, ik ben ervan overtuigd dat er positievere oplossingen zijn. Positief bekrachtigen heeft meer effect dan straffen.
