Zoon laat thuis door werk: hoe vaak? [Geen OP]

27-05-2021 12:13 182 berichten
..
communitymanagerviva wijzigde dit bericht op 27-05-2021 16:34
Reden: OP verwijderd, maatregelen zijn genomen
99.60% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Oriander schreef:
27-05-2021 13:06
Dan zou ik misschien toch zeggen dat als hij nog te klein/puberaal is om normaal zelf te eten na het werk dat hij hier nog niet aan toe is.

Ik snap dat je hem een bijbaan gunt en dat het hem misschien ook goed doet in bepaalde opzichten, maar voor een jongen van 17 die mentaal niets mankeert gedraagt je zoon zich heel onvolwassen, vind ik.
Eens.

Ik neem aan dat hij zelf ook weet dat hij ziek is en dat het belangrijk is dat hij goed eet en slaapt. Als hij desondanks niet in staat is dat ook echt te doen dan is hij niet toe aan een baan met zulke werktijden, want hij kan niet verwachten dat de rest van het gezin zich aanpast aan die werktijden.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Lariba schreef:
27-05-2021 13:04
Nou ja, die gaan om 22.30 natuurlijk ook liever een boterham smeren of een ei bakken dan de sperziebonen en kipfilet 'op te piepen'. En dat wil TO bij haar zoon dus voorkomen.
Misschien eet zoon wel op zijn werk. Volgens mij is het enige wat je voor een 17-jarige kunt doen is zorgen dat er gezond eten beschikbaar is, en zorgen dat hij weet wat de consequenties zijn als hij niet goed eet.
Wat zou je doen als hij niet ziek was?

Ik snap dat dit lastig is. Ik zou het zelf denk ik (makkelijk praten, want ik heb geen ziek kind) loslaten. Hij is 17, hij kan klaarblijkelijk de verantwoording van een bijbaan aan. Ik zou er wel afspraken over maken: werken betekent ook op tijd naar bed en goed voor jezelf zorgen.

In principe zou hij volgend jaar het huis uit kunnen zijn. Nu hij nog thuis woont lijkt me dat een goede gelegenheid om te kijken hoe het gaat als je het eten loslaat. Gaat het niet goed, dan kun je ingrijpen.
Alle reacties Link kopieren
mybestfriend schreef:
27-05-2021 13:05
Met alles respect: jullie lezen een probleem met een heel concrete vraag op een forum. De informatie is -natuurlijk- beperkt. Waarom zouden jullie (gelukkiger iedereen) de boel zo willen psychologiseren? Jullie kennen hem en ons toch helemaal niet verder? De dingen die ik hier lees raken soms echt kant noch wal. Alsof het een geheel nieuw idee is om hulp te zoeken voor zoons planningsvaardigheid :facepalm: En meer van dat soort tips.
Heb je zelf niet door hoe vreemd en vaag je verhaal overkomt? Welke normale 17-jarige is er nou wel in staat om te werken, maar niet om zelf eten te regelen? Ik snap wel dat mensen daar dan toch een verklaring voor proberen te vinden op een of andere manier. Er moeten haast wel onderliggende issues zijn, anders kan dit toch gewoon niet waar zijn? Of denk je echt dat dit ook speelt bij al zijn collega’s?
mybestfriend schreef:
27-05-2021 13:05
Alsof het een geheel nieuw idee is om hulp te zoeken voor zoons planningsvaardigheid :facepalm: En meer van dat soort tips.
Maar dat is wel het probleem en het niet zelf eten is een symptoom. Je kan beter het probleem aanpakken.
Alle reacties Link kopieren
To, ik had op die leeftijd ook een bijbaan waarbij ik ook op koopavonden of vulavonden tot 21:00 werkte.
Wat ik deed: als ik uit school kwam gelijk warm eten, en ja, dat was soms al om 16:00. En vaak als ik terug kwam pakte ik nog een boterham. Bij mij waren het meestal maar 2 avonden in de week, dus mijn moeder kookte dan iets makkelijks als stamppot en op de andere dag gewoon iets van een uitsmijter of zo (maakte ik zelf, want leuk.)

Het lijkt mij vrij redelijk om dit aan jouw zoon voor te stellen. Als hij zelf dingen makkelijk vergeet, zet het als herinnering in zijn telefoon. Ik kan mij ook voorstellen dat hij minder stil staat bij zaken als op tijd en gezond eten, maar ja, daar is hij 17 voor. ;-)
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
Alecta schreef:
27-05-2021 13:09
Wat zou je doen als hij niet ziek was?

Ik snap dat dit lastig is. Ik zou het zelf denk ik (makkelijk praten, want ik heb geen ziek kind) loslaten. Hij is 17, hij kan klaarblijkelijk de verantwoording van een bijbaan aan. Ik zou er wel afspraken over maken: werken betekent ook op tijd naar bed en goed voor jezelf zorgen.

In principe zou hij volgend jaar het huis uit kunnen zijn. Nu hij nog thuis woont lijkt me dat een goede gelegenheid om te kijken hoe het gaat als je het eten loslaat. Gaat het niet goed, dan kun je ingrijpen.
Als goed en regelmatig eten zo van levensbelang is door zijn ziekte en hij kan dat niet dan lijkt me uit huis gaan ook wel wat te hoog gegrepen voor hem.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren
Als hij pas tussen 21.30-22.00 uur thuis is, snap ik dat hij uit zichzelf niet meer een complete warme maaltijd gaat zitten eten. Waarschijnlijk is bijna iedereen dan al wel over het 'ik heb trek in avondeten gevoel' heen.
Eten voor werk aan is prima te doen.
Kan hij als hij thuis komt en nog trek heeft prima even een boterham smeren, of ongezonde dingen snacken zoals de meeste tieners 's avonds (ongeacht of ze een avondmaaltijd op hebben of niet :proud: ) doen.
Eens dat de OP de indruk wekt dat er met z’n allen met het eten gewacht wordt tot zoon thuis is. Ook omdat het niet voor iedereen logisch is dat jullie om die tijd eigenlijk al in bed zouden willen liggen. Dus ja, soms zijn wat extra details nodig voor het hele plaatje.

Dus zo’n duidelijke vraagstelling is het helemaal niet. Je blijkt nu vooral om planningstips te vragen.

Helpt gewoon een briefje op tafel met duidelijke instructies over hoe het eten op te warme niet? Leg je er nog een extra op z’n kussen.
anoniem_404358 wijzigde dit bericht op 27-05-2021 13:22
45.05% gewijzigd
Oriander schreef:
27-05-2021 13:10
Maar dat is wel het probleem en het niet zelf eten is een symptoom. Je kan beter het probleem aanpakken.
Het lijkt er eerder op dat het kind van TO helemaal geen probleem heeft of ervaart. TO, het komt op mij nogal betuttelend over. Laat het hem zelf bepalen. Het is zijn gezondheid, hij weet hoe het zit.
Susan schreef:
27-05-2021 13:12
Als goed en regelmatig eten zo van levensbelang is door zijn ziekte en hij kan dat niet dan lijkt me uit huis gaan ook wel wat te hoog gegrepen voor hem.
Dat snap ik. Maar het was meer om aan te geven dat we het over een bijna-volwassene hebben.
Heeft je zoon diabetes?
Zo nee? Lekker loslaten
Alle reacties Link kopieren
Susan schreef:
27-05-2021 13:12
Als goed en regelmatig eten zo van levensbelang is door zijn ziekte en hij kan dat niet dan lijkt me uit huis gaan ook wel wat te hoog gegrepen voor hem.

Maar hij kan én mag die keuze wel maken, dat is wel goed om te beseffen. TO zegt enerzijds dat hij vast een stoornis zal hebben en anderzijds dat hij mentaal niets mankeert, in elk geval haal ik daaruit dat die jongen handelingsbekwaam geacht wordt voor de wet en hij dus keuzes mag maken. Dan is hem (en jezelf) daarop voorbereiden wel verstandig.




Voor zijn ziekte is het heel belangrijk dat hij normaal en gezond eet, én op tijd gaat slapen, dus helaas kunnen we dat niet loslaten en hem ‘het zelf maar uit laten zoeken’. Want hij heeft die verantwoordelijkheid zelf (nog) niet. We kunnen praten als Brugman...

Hem in een keer loslaten is niet handig, maar misschien kun je hem toch meer verantwoording gaan geven. Dan eet hij een keer niet gezond of gaat hij te laat slapen, hij zal toch zelf moeten ondervinden dat dat hem nadeel oplevert.
BrightonRock schreef:
27-05-2021 13:10
Heb je zelf niet door hoe vreemd en vaag je verhaal overkomt? Welke normale 17-jarige is er nou wel in staat om te werken, maar niet om zelf eten te regelen? Ik snap wel dat mensen daar dan toch een verklaring voor proberen te vinden op een of andere manier. Er moeten haast wel onderliggende issues zijn, anders kan dit toch gewoon niet waar zijn? Of denk je echt dat dit ook speelt bij al zijn collega’s?
Ik denk dat het er meer zijn dan je denkt. Niet dat ze "er niet toe in staat zijn" maar die er gewoon geen zin in hebben om iets fatsoenlijks te eten te maken en daarom maar een cracker (of zak chips) uit de kast trekken. Zelfs als het warme eten - een stamppot, pasta, rijstgerecht - doodeenvoudig alleen nog maar een paar minuten in de magnetron gezet hoeft te worden. Gewoon door gebrek aan zin om dat alleen te doen óf om alleen aan tafel te gaan eten.

En ja, ik weet dat een student op kamers ook zo'n leefstijl kan hanteren of elke avond tot (na) 22.00 aan een bijbaan kan werken, maar gevoeligsmatig vind ik een thuiswonende scholier die nog eindexamen moet doen toch anders.
Alle reacties Link kopieren
watdachtjehiervan schreef:
27-05-2021 12:15
Normaal eten? Om 22.00 uur eten is niet normaal. Waarom kan hij niet eerder eten? Op het werk bijvoorbeeld.
Echt no way dat ik tot 22.00 uur ga wachten met eten. Ik vind dit ongelooflijk.
Waarom is 22.00 uur eten niet normaal??
Daarnaast hoef je inderdaad niet te wachten.
Ik snap trouwens ook wel dat er om 22 uur geen warme maaltijd meer gegeten wordt. Dat doen mijn pubers ook niet. Ik zou dus afspraken maken over het eten:
- vooraf eten
- eten mee en in de pauze in de magnetron
- als het kan met school (in het weekeinde bijvoorbeeld): warm lunchen

Maar ik denk dat het ook een kwestie van loslaten is. Hij is ook verantwoordelijk voor zijn gezondheid. Op deze leeftijd ben je het grootste deel van de dag zonder je ouders en heb je er als ouders weinig zicht op wat er gegeten wordt.
mybestfriend schreef:
27-05-2021 13:01
Beste mensen, hij heeft mentaal helemaal niks. Hoogstens wat puber-issues en moeite met plannen en overzicht.

Hartelijk dank voor de reacties die echt gericht zijn op mijn vraag!

Dan kun je dus tegen een 17 jarige zeggen; "Prima als je tot zo laat werkt, maar dan zorg je dat je eet. Doe je dat niet, dan ook niet werken".
Klaar. Hij zal toch moeten leren voor zichzelf te zorgen.
Het denk ik niet reëel om bij een 17-jarige als ouder te kunnen weten wat een kind eet en wanneer hij/zij slaapt. Deze winter was het door Covid wat anders, maar normaal gesproken zie je een 17-jarige met werk en bijbaan het grootste deel van de dag niet.
Dat TO graag controle wil houden gezien de issues met zoon snap ik volledig, maar is gewoon niet haalbaar.

Dat dat eng is, snap ik ook overigens.

Wellicht zou je met hem kunnen overleggen dat werken op deze tijden gezien zijn medische geschiedenis niet kan, tenzij hij laat zien dat hij de verantwoording aan kan.
anoniem_380947 wijzigde dit bericht op 27-05-2021 13:31
17.30% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Dochter was op zaterdagochtend heel vroeg ingeroosterd. Ik heb de eerste weken wel mee mijn wekker gezet om haar op gang te helpen, maar ze wist wel dat ik niet van plan was om dat blijven te doen.
Geen idee of ze dan goed ontbeten heeft al die keren. Het brood en beleg was er. De rest vond ik toch echt aan haar.

En als 1x te laat/te weinig eten meteen negatieve gevolgen zou gehad hebben, had ik een bijbaan op onregelmatige uren niet goed gevonden.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.”
Alle reacties Link kopieren
Heb zelf diverse horeca banen gehad.
In de meeste situaties wordt er inderdaad rond 16 uur warm gegeten omdat je er rond ‘normale’ etenstijd natuurlijk geen tijd voor hebt. Je laat gasten niet wachten omdat jezelf moet eten.
Ook wel eens mee gemaakt dat er na afloop werd gegeten, dit was dan nog niet eens super laat (20.30 uur) maar dan is de meeste trek gewoon over, dan heb je geen zin meer, ongeacht of je vooraf wel/niet hebt gegeten.
Ik vermoed dat jou zoon om 22 uur ook niet echt zin meer heeft in een warme maaltijd.
Dus het advies zou inderdaad zijn; vooraf eten.
En anders wat snaai hapjes voor na zijn werk (bijv koude wraps met wat groente, kipfilet), gevuld eitje, etc.
Kan hij zo wegsnaaien terwijl hij tv zit te kijken en even bij zit te komen van zijn werk.

Het idee dat je bijna elke dag met je gezin aan tafel wil eten zou ik wel loslaten.
Dat is gewoon vaak niet haalbaar ivm sporten, werk, etc.
De één begint vroeg, de ander is vaak laat thuis. Zo gaat dat nu eenmaal. Ook bij anderen. En dat is helemaal niet erg, krijgt niemand wat van.
piepp wijzigde dit bericht op 27-05-2021 13:35
15.80% gewijzigd
mybestfriend schreef:
27-05-2021 13:05
Met alles respect: jullie lezen een probleem met een heel concrete vraag op een forum. De informatie is -natuurlijk- beperkt. Waarom zouden jullie (gelukkig niet iedereen) de boel zo willen psychologiseren? Jullie kennen hem en ons toch helemaal niet verder? De dingen die ik hier lees raken soms echt kant noch wal. Alsof het een geheel nieuw idee is om hulp te zoeken voor zoons planningsvaardigheid :facepalm: En meer van dat soort tips.
O sorry, je wilt antwoord op je concrete vraag.

Ik neem aan op deze vraag in je OP: ' Kunnen we zoon verplichten om nog maar twee keer per week te werken? Zodat we in ieder geval vijf dagen normaal aan tafel kunnen eten met elkaar.'

Mijn concrete antwoord op deze concrete vraag is 'Nee'. Lekker kort, lekker overzichtelijk. Kun je vast wat mee.
mybestfriend schreef:
27-05-2021 13:05
Met alles respect: jullie lezen een probleem met een heel concrete vraag op een forum. De informatie is -natuurlijk- beperkt. Waarom zouden jullie (gelukkig niet iedereen) de boel zo willen psychologiseren?


Omdat je in eerste instantie de indruk wekte dat het hele gezin pas om 22 uur eet.
Omdat je in tweede instantie de indruk wekte dat zoon mentaal iets mankeert.
Omdat je in derde instantie de indruk wekte dat zoon de normale dagelijkse vaardigheden niet beheerst zonder 24/7 controle van een ouder.

Kan best zijn dat dat allemaal niet klopt, maar als de meerderheid van de lezers die indruk kreeg, dan is jouw verhaal misschien niet zo concreet en helder als je zelf denkt. En dan gaan mensen dus invullen.
Alle reacties Link kopieren
Welke dagen in de week is hij laat thuis? Als er weekenddag bij zit zou je kunnen overwegen die dag warm te lunchen en brood in de avond.
Als hij mentaal niks heeft dan zou ik het loslaten. Want dan is er niks aan de hand en kan hij prima een maaltijd overslaan of compenseren met chips. Is hij door ziekte verplicht fatsoenlijk te eten dan gaat hij dat ook heus doen lijkt me als er mentaal niks aan de hand is.
mybestfriend schreef:
27-05-2021 13:05
Met alles respect: jullie lezen een probleem met een heel concrete vraag op een forum. De informatie is -natuurlijk- beperkt. Waarom zouden jullie (gelukkig niet iedereen) de boel zo willen psychologiseren? Jullie kennen hem en ons toch helemaal niet verder? De dingen die ik hier lees raken soms echt kant noch wal. Alsof het een geheel nieuw idee is om hulp te zoeken voor zoons planningsvaardigheid :facepalm: En meer van dat soort tips.
Nou, dat komt omdat het probleem dat je schetst voor de meeste gezinnen geen probleem is. Ik ging op mijn 17e op kamers. En mijn ouders gingen rond 2300 naar bed. Twee zaken die wezenlijk anders zijn dan in jouw situatie. Voor een goede oplossing, heb je een goede probleemomschrijving nodig. En die blijft uit. Vind het jammer dat je nu zo uit de hoek komt, want ik vond de reacties echt niet hard of scherp geformuleerd. Dat escaleert hier doorgaans een stuk sneller.

Als ik dit lees denk ik vooral dat je veel te veel controle neemt over het leven van een 17 jarige. Dan kan hij maar niet plannen. Het meeste leer je door je eigen fouten te maken.

Dus, zonder verder te zoeken naar het probleem is mijn oplossing dan: laat het hem lekker zelf uitzoeken. Door een nachtje korter slapen of een avond minder eten ligt je verdere leven niet direct op ramkoers.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven