Zoon (net 17) wil geen baantje

26-04-2021 22:51 325 berichten
OP was wat te lang. In het kort: zoon vindt een baantje niet nodig, geeft weinig uit. Wij vinden het goed voor zijn ontwikkeling om wél te werken. Wat zouden jullie doen?
anoniem_654bd3aa1ef47 wijzigde dit bericht op 29-04-2021 20:14
86.72% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Hem nu pushen lijkt me niet zinvol.. als ze 13/14 zijn moet je ze daar al klaar voor stomen.

Wie gaat na zijn 18de zijn zorgverzekering betalen?
diyer schreef:
29-04-2021 22:36
Ik reageer alleen op de openingspost. Op zich hoeven onze kinderen geen baantje. Maar er is iig iets wat ze niet mogen. Lamlendig rondhangen in hun vakantie. Kinderen mogen prima genieten van hun vrije tijd. Maar daar hanteren wij ca 3 weken voor (vul je tijd in zoals je het zelf wilt). Maar daarna wordt er gewoon mee opgestaan met onze werkrooster, wordt er bijgedragen aan het huishouden en zullen ze iets van dagbesteding moeten hebben. Of dat vrijwilligerswerk is, of een paar dagen per week trainen voor een of andere wielerwedstrijd interesseert me geen bal. Bepaalde kosten moeten ze afhankelijk van hun leeftijd zelf dragen. En als er daarnaast amper geld binnenkomt, maar kind kan wel de hele dag liggen sleutelen aan motor, vind ik dat prima. Er wordt alleen niet lamlendig op de bank of in bed gehangen. Kortom, actieve houding en bijdragen aan gezin en dan verzinnen ze maar of ze geld willen verdienen of gaan toeren met vriendinnen.

Dus ritme, bijdragen aan het huishouden en actief/bezig zijn, is onze enige voorwaarde als ouders.

Serieuze vraag, waarom is dat zo belangrijk voor jullie?

Hier mogen ze heerlijk uitslapen dan. Zij werken of werkten dan soms vier uurtjes maar dan wel van 18:00 tot 22:00 uur. Dan hangen wij op de bank, dus waarom zou ik mijn kind dan de volgende dag zo vroeg laten op staan?

Wij staan wel zachtjes op en vertrekken naar werk dan. Op mijn vrije dag doe ik ook zachtjes maar dan doe ik wel het huishouden en vanaf 8:30 uur kan het dus gebeuren dat er gestofzuigd wordt, de wasmachine centrifugeert etc.
captain_hindsight schreef:
29-04-2021 16:31
Vooropgesteld: ik heb nog geen kinderen in die leeftijd.
Maar het opvoeden is met 17 wel klaar toch? Dan is het toch meer loslaten, waar nodig helpen en coachen? Ik vind het een gek idee om de controle zo te willen houden.
Opvoeden is wel een beetje ten einde. Maar dat neemt niet weg dat je bepaalde normen kunt hebben omtrent samenwonen met je gezinsleden. Ik zou er ook wat van vinden als mijn toenmalige man gezegd zou hebben nog maar 5 uur per week te willen werken en verder lekker te doen waar hij zin in heeft.
Bij een volwassen leeftijd horen imo ook groeiende volwassen bijdrage. Het is in heel veel culturen niet meer dan normaal dat je allemaal je steentje bijdraagt en maatschappelijk gezien een rol vervult. Ik snap dat pubers bankhangen en gamen heel zinnig vinden (ik denk nu even aan vakantieperiode, niet als ze het druk hebben met school) maar dat is imo toch geen fulltime fte.
Andersom schreef:
29-04-2021 22:49
Serieuze vraag, waarom is dat zo belangrijk voor jullie?
Ik noemde dit voorbeeld toen oudste ook (nog) geen bijbaan wilde en zichzelf de hele zomer in zijn bed zag zien chillen. Wat prima was om daar even lekker een week aan toe te geven na zijn examen en in het weekend. Maar daarna vind ik dat gedrag weinig goeds brengen. Sommige mensen halen veel drive uit zichzelf. Maar er zijn ook veel mensen die dat heel moeilijk vinden en daarin wegzakken. Ritme houdt je bij de les.
diyer schreef:
29-04-2021 22:58
Ik noemde dit voorbeeld toen oudste ook (nog) geen bijbaan wilde en zichzelf de hele zomer in zijn bed zag zien chillen. Wat prima was om daar even lekker een week aan toe te geven na zijn examen en in het weekend. Maar daarna vind ik dat gedrag weinig goeds brengen. Sommige mensen halen veel drive uit zichzelf. Maar er zijn ook veel mensen die dat heel moeilijk vinden en daarin wegzakken. Ritme houdt je bij de les.

Oké, zal wel aan mij liggen maar ik snap het nog steeds niet. Ritme en regelmaat zie ik het nut wel van, maar opstaan om 11:00 uur en gaan slapen om 23:00 uur is ook ritme en regelmaat.

Je weet dat pubers hun biologische klok tijdens de puberteit even fors verschuift en daarna weer normaliseert? Wat is dan het nut van 8:00 aan je ontbijt zitten?
Dat verschuiven viel/valt bij mijn kinderen trouwens wel mee. Misschien komt het nog als ze op zichzelf wonen. Of als ze weer kunnen stappen.
Om 08.00 wakker worden vind ik trouwens vrij normaal, net als bijtijds naar bed gaan. Het zijn niet voor niets hele gangbare en algemene adviezen aan mensen. En kinderen zijn ook mensen. Zorg voor regelmaat en ritme, eet gezond, beweeg, kom buiten, balans in en ontspanning etc. Als je je leven een beetje richt naar die adviezen, zijn mensen doorgaans een stuk blijer met zichzelf en hun leven. Ik gun mijn kinderen graag die ervaring. Zeker in coronatijd en wegvallende school en baantje was dit een goede houvast voor mijn oudste om niet weg te zakken in een soort depressieve lamlendigheid. Ik heb gewerkt met jongeren in de psychiatrie en daarin waren ook dagstructuur en dagbesteding grote pijlers waar veel aandacht naar uitging. En dat is niet voor niets natuurlijk.
nausicaa schreef:
26-04-2021 23:14
Ik had ook geen echte bijbanen, beetje oppassen en soms een dagje enquêtewerk. Ik ging naar school, sportte vier keer per week op redelijk hoog niveau en had dik twee uur reistijd (fiets) per dag, plus nog een keer drie kwartier als het een sportdag was. Dat vond ik wel genoeg, en mijn ouders gelukkig ook.
Ik heb twee studies tegelijk gedaan, in twee verschillende steden, allebei vrij ver van huis. En waarbij een bijna twee jaar fulltime stage was (onbetaald). Daarbij dus ook nauwelijks gewerkt.
Maar ik heb altijd geweten wat geld waard was, en heb vanaf de dag dat mijn studie klaar was altijd full time gewerkt. Eerst meer in de richting van 50/60 uur per week, sinds ik een kind heb meer richting gewoon fulltime 38 uur.

Er zijn heus jongeren voor wie het goed is om te leren dat dingen er niet vanzelf komen, maar geen bijbaantje staat ook weer niet gelijk aan gebrek aan financieel inzicht of gebrek aan arbeidsethos.
Nou, als je mijn kind was geweest, had je ook niet hoeven werken. Er kwam en komt namelijk meer dan genoeg uit je handen. Volgens mij gaat het de meesten ook niet om werk an sich, maar om het doorbreken van passiviteit en niet ok zijn met de hele dag willen hangen.
Andersom schreef:
29-04-2021 23:05
Oké, zal wel aan mij liggen maar ik snap het nog steeds niet. Ritme en regelmaat zie ik het nut wel van, maar opstaan om 11:00 uur en gaan slapen om 23:00 uur is ook ritme en regelmaat.

Je weet dat pubers hun biologische klok tijdens de puberteit even fors verschuift en daarna weer normaliseert? Wat is dan het nut van 8:00 aan je ontbijt zitten?
Doe ik zelf niet eens op mijn vrije dagen ;)
diyer schreef:
29-04-2021 23:20
Dat verschuiven viel/valt bij mijn kinderen trouwens wel mee. Misschien komt het nog als ze op zichzelf wonen. Of als ze weer kunnen stappen.
Om 08.00 wakker worden vind ik trouwens vrij normaal, net als bijtijds naar bed gaan. Het zijn niet voor niets hele gangbare en algemene adviezen aan mensen. En kinderen zijn ook mensen. Zorg voor regelmaat en ritme, eet gezond, beweeg, kom buiten, balans in en ontspanning etc. Als je je leven een beetje richt naar die adviezen, zijn mensen doorgaans een stuk blijer met zichzelf en hun leven. Ik gun mijn kinderen graag die ervaring. Zeker in coronatijd en wegvallende school en baantje was dit een goede houvast voor mijn oudste om niet weg te zakken in een soort depressieve lamlendigheid. Ik heb gewerkt met jongeren in de psychiatrie en daarin waren ook dagstructuur en dagbesteding grote pijlers waar veel aandacht naar uitging. En dat is niet voor niets natuurlijk.

Dat snap ik, maar dan is er iets aan de hand.

Jij draait het nu om. Het is natuurlijk niet zo dat alle pubers zonder ritme en dagstructuur uiteindelijk niet meer zullen functioneren.

Zij zijn de enigen die min of meer ongestraft de ritmes en dagstructuren soms lekker even los kunnen laten. En bij veel pubers normaliseert dat vanzelf weer zonder dat ze om acht uur, door hun moeder gedwongen, hoeven opstaan. Daarna is het iets van henzelf en niet een aangeleerd trucje.

In mijn optiek hebben ze dat ook nodig om te ontdekken wie ze zijn en hoe ze willen leven.
Ik sta niet eens op werkdagen om 8 uur op. Ik lig er nooit voor enen in en op vrije dagen kan ik na een avond uit rustig tot 14:00 in bed liggen. Ik zit niet in het leger. Prima dat mensen zichzelf allerlei regels opleggen, maar het waarom is me nooit duidelijk geworden.
Alle reacties Link kopieren
diyer schreef:
29-04-2021 23:20
Dat verschuiven viel/valt bij mijn kinderen trouwens wel mee. Misschien komt het nog als ze op zichzelf wonen. Of als ze weer kunnen stappen.
Om 08.00 wakker worden vind ik trouwens vrij normaal, net als bijtijds naar bed gaan. Het zijn niet voor niets hele gangbare en algemene adviezen aan mensen. En kinderen zijn ook mensen. Zorg voor regelmaat en ritme, eet gezond, beweeg, kom buiten, balans in en ontspanning etc. Als je je leven een beetje richt naar die adviezen, zijn mensen doorgaans een stuk blijer met zichzelf en hun leven. Ik gun mijn kinderen graag die ervaring. Zeker in coronatijd en wegvallende school en baantje was dit een goede houvast voor mijn oudste om niet weg te zakken in een soort depressieve lamlendigheid. Ik heb gewerkt met jongeren in de psychiatrie en daarin waren ook dagstructuur en dagbesteding grote pijlers waar veel aandacht naar uitging. En dat is niet voor niets natuurlijk.
En als je nou eens niet verlangt van je kinderen dat ze om 8 uur aangekleed en wel beneden zijn. Wat dan?

En wanneer begint dat dan? Dat ze een soort nuttige dagbesteding moeten hebben?? En wat is dat?
mevrouw75 wijzigde dit bericht op 30-04-2021 07:56
4.24% gewijzigd
diyer schreef:
29-04-2021 23:20
Dat verschuiven viel/valt bij mijn kinderen trouwens wel mee. Misschien komt het nog als ze op zichzelf wonen. Of als ze weer kunnen stappen.
Om 08.00 wakker worden vind ik trouwens vrij normaal, net als bijtijds naar bed gaan. Het zijn niet voor niets hele gangbare en algemene adviezen aan mensen. En kinderen zijn ook mensen. Zorg voor regelmaat en ritme, eet gezond, beweeg, kom buiten, balans in en ontspanning etc. Als je je leven een beetje richt naar die adviezen, zijn mensen doorgaans een stuk blijer met zichzelf en hun leven. Ik gun mijn kinderen graag die ervaring. Zeker in coronatijd en wegvallende school en baantje was dit een goede houvast voor mijn oudste om niet weg te zakken in een soort depressieve lamlendigheid. Ik heb gewerkt met jongeren in de psychiatrie en daarin waren ook dagstructuur en dagbesteding grote pijlers waar veel aandacht naar uitging. En dat is niet voor niets natuurlijk.

Oh ja? Of hebben ze daar de kans niet voor gekregen? :idee:
Mevrouw75 schreef:
30-04-2021 07:48
En als je nou eens niet verlangt van je kinderen dat ze om 8 uur aangekleed en wel beneden zijn. Wat dan?

En wanneer begint dat dan? Dat ze een soort nuttige dagbesteding moeten hebben?? En wat is dat?
Het komt op me over alsof diyer technieken voor moeilijke jeugd uit haar werk op mensen zonder problemen projecteert. Elke dag om 8 uur opstaan, dat is goed voor je. Bleh.
Alle reacties Link kopieren
novaviva schreef:
30-04-2021 09:15
Het komt op me over alsof diyer technieken voor moeilijke jeugd uit haar werk op mensen zonder problemen projecteert. Elke dag om 8 uur opstaan, dat is goed voor je. Bleh.
Apart idd
Bijzonder hoe sommigen het leven van hun pubers/jongvolwassenen nog zo willen sturen/bepalen/controleren
Frankly my dear, I don"t give a damn
Nee, dat verschuiven krijgen ze idd de kans niet voor. Want na een week 'relax en chill' zeggen wij als ouders: Ok, je hebt nu een week lekker kunnen lanterfanten. Nu gaan we weer even normaal terug in het ritme. Dat is niet aangekleed om 08.00 beneden. Maar wel om 09.00 op, tenzij er dingen te doen zijn. Dan eerder. En zo rommelen we hier lekker aan in vakantie perioden. Overigens zitten mijn kinderen goed in hun vel, dus je hoeft geen medelijden met ze te hebben. Dochter had een paar weken geleden een vriendin te logeren en op zondag ontbijten we altijd om 10.00 uur a 10.30 samen. Dus ik gaf aan dat ik ze om half elf beneden zou zien voor het ontbijt. De ogen van vriendin vielen bijna uit haar kassen en zei dat ze thuis nooit voor een uit bed kwam. Omdat ze het zelf niet anders gewend zijn, hoorde ik mijn dochter tegen logerende vriendin zeggen dat ze niet snapte waarom je pas zo laat opstaat. Vriendin: "omdat ik ook nooit voor drie 's nachts op bed lig" Dat was voor mijn dochter vervolgens weer reden om met haar kin op de grond te zitten.

Wij hadden daar toen een gesprekje over en vriendin zei zich ook altijd moe te voelen en vaak bekaf op school te zijn. Omdat ze 's nachts wakker is. Dan ben ik toch echt blijer met hoe het hier thuis gaat. Mijn dochter gaat altijd uitgerust naar school. Ze gaf de volgende dag zelf ook aan dat ze daar veel blijer mee is.

En zo doet ieder gezin het weer anders. Je hoeft geen (psychiatrische) ziekte te hebben om de voordelen van een ritme te ervaren. En bij ons past dat. En het kan nog veel strenger. Ik zit aan de relaxte kant van het ritme houden. Binnen mijn leefwereld (mensen die ik ken) is het doodnormaal om met ritme te leven en dat geldt ook voor de kinderen. Simpelweg omdat we anders ook niks gedaan krijgen op onze vrije dag en ik werk genoeg heb liggen, er nog eens uit wil, een grote fietstocht maak met de kids etc. Dat lukt niet als een deel van het gezin pas een keertje om 15.00 kleren aanheeft en nog moet ontbijten.

Maar als je het zelf prima vindt, dan lekker doen.
Alle reacties Link kopieren
diyer schreef:
30-04-2021 09:23
Nee, dat verschuiven krijgen ze idd de kans niet voor. Want na een week 'relax en chill' zeggen wij als ouders: Ok, je hebt nu een week lekker kunnen lanterfanten. Nu gaan we weer even normaal terug in het ritme. Dat is niet aangekleed om 08.00 beneden. Maar wel om 09.00 op, tenzij er dingen te doen zijn. Dan eerder. En zo rommelen we hier lekker aan in vakantie perioden. Overigens zitten mijn kinderen goed in hun vel, dus je hoeft geen medelijden met ze te hebben. Dochter had een paar weken geleden een vriendin te logeren en op zondag ontbijten we altijd om 10.00 uur a 10.30 samen. Dus ik gaf aan dat ik ze om half elf beneden zou zien voor het ontbijt. De ogen van vriendin vielen bijna uit haar kassen en zei dat ze thuis nooit voor een uit bed kwam. Omdat ze het zelf niet anders gewend zijn, hoorde ik mijn dochter tegen logerende vriendin zeggen dat ze niet snapte waarom je pas zo laat opstaat. Vriendin: "omdat ik ook nooit voor drie 's nachts op bed lig" Dat was voor mijn dochter vervolgens weer reden om met haar kin op de grond te zitten.

Wij hadden daar toen een gesprekje over en vriendin zei zich ook altijd moe te voelen en vaak bekaf op school te zijn. Omdat ze 's nachts wakker is. Dan ben ik toch echt blijer met hoe het hier thuis gaat. Mijn dochter gaat altijd uitgerust naar school. Ze gaf de volgende dag zelf ook aan dat ze daar veel blijer mee is.

En zo doet ieder gezin het weer anders. Je hoeft geen (psychiatrische) ziekte te hebben om de voordelen van een ritme te ervaren. En bij ons past dat. En het kan nog veel strenger. Ik zit aan de relaxte kant van het ritme houden. Binnen mijn leefwereld (mensen die ik ken) is het doodnormaal om met ritme te leven en dat geldt ook voor de kinderen. Simpelweg omdat we anders ook niks gedaan krijgen op onze vrije dag en ik werk genoeg heb liggen, er nog eens uit wil, een grote fietstocht maak met de kids etc. Dat lukt niet als een deel van het gezin pas een keertje om 15.00 kleren aanheeft en nog moet ontbijten.

Maar als je het zelf prima vindt, dan lekker doen.
Nou ja, ik probeer het te begrijpen.
Het klinkt zo dwingend: ík vind het (om mij nog steeds onbegrijpelijke redenen) moeten, en dús houd jij je eraan.

Ik probeer gewoon te begrijpen waarom je dit regime zo belangrijk vind. Dus als jij nou níet tegen je kind zou zeggen dat het na 1 week chillen wel genoeg is, wat dan? Wat gebeurt er dan?

En wanneer moeten je kinderen iets nuttigs doen? En wat is dat dan?
Ja, als je wat gaat ondernemen, dan ga je er op tijd uit en kleed je je aan. Zo niet, dan zie ik geen reden. Ik ben juist blij dat ik niet meteen helemaal uit het lood geslagen ben als het een keer laat wordt, als het zomer- of wintertijd is, of als je in een andere tijdzone zit. Nergens last van.

Maar inderdaad, iedereen doet wat voor zijn gezin werkt. Maar dochter klinkt toch al wel een beetje veroordelend naar de thuissituatie van vriendin.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het altijd o bijzonder dat ritme blijkbaar inhoud op tijd naar bed en vroeg op. Ritme betekent niks anders dan een herhalend programma, en kan dus ook om 11 uur opstaan en om 1 uur naar bed zijn.
Ik ben een avondmens, mijn natuurlijke ritme is níet om elke dag om zeven uur naast mijn bed te staan. Ik heb het jarenlang gedaan (school, studie, eerste jaren werken), en natuurlijk kan ik het. Maar het was en wordt níet mijn ritme. Gelukkig kreeg ik daarna een baan waarbij ik ook best om 10u mocht beginnen ipv 8.30. Ik werkte gewoon tot 20u door, dus de uren maakte ik toch wel. En voila: toen bleek dus ik juist al die jaren eigenlijk chronisch moe was geweest. En werd ik veel energieker toen ik mijn schema kon volgen.
Volgens mij had ik een prima ritme, werkte 50 uur in de week (tot grote tevredenheid van mijn baas, gene klachten over arbeidsethos), sliep netjes 8 uur per dag, at gewoon 3 keer per dag een maaltijd, twee keer per week sporten. Waarom zou dat allemaal minder goed zijn dan hetzelfde doen maar dan 1,5 / 2 uur eerder elke dag? Omdat ooit ergens iemand heeft bedacht dat het ‘normaal’ zou zijn om je dag om 7uur te beginnen?
Als ik zou merken dat mijn kinderen er last van hebben, dan kan ik prima meebewegen naar het zoeken van een ritme en invulling die beter bij ze past. Maar ik heb niet het idee dat ze ergens last van hebben en het feit dat mijn jongste zelf zegt blij te zijn met het feit dat ze zich -in tegenstelling tot vriendin- wél uitgerust voelt, lijkt me dan toch een belangrijk signaal.

Mijn oudste voelt zich momenteel minder blij. Heeft last van wegvallen van structuur (opleiding, werk) en neigt een beetje depressiever. En wil dus ook liever niet uit bed komen. In het weekend laat ik het los tot 11.00. Doordeweeks niet. Ik probeer hem wel te prikkelen om actief te blijven. Niemand is erbij gebaat om in een moeras weg te zinken. Voordat corona er was en zoon dagelijks zijn ritme had, zat hij een stuk beter in zijn vel en was hij een stuk vrolijker. Hij kijkt dan ook erg uit weer dagelijks naar school te kunnen.
diyer schreef:
30-04-2021 09:23
Nee, dat verschuiven krijgen ze idd de kans niet voor. Want na een week 'relax en chill' zeggen wij als ouders: Ok, je hebt nu een week lekker kunnen lanterfanten. Nu gaan we weer even normaal terug in het ritme. Dat is niet aangekleed om 08.00 beneden. Maar wel om 09.00 op, tenzij er dingen te doen zijn. Dan eerder. En zo rommelen we hier lekker aan in vakantie perioden. Overigens zitten mijn kinderen goed in hun vel, dus je hoeft geen medelijden met ze te hebben. Dochter had een paar weken geleden een vriendin te logeren en op zondag ontbijten we altijd om 10.00 uur a 10.30 samen. Dus ik gaf aan dat ik ze om half elf beneden zou zien voor het ontbijt. De ogen van vriendin vielen bijna uit haar kassen en zei dat ze thuis nooit voor een uit bed kwam. Omdat ze het zelf niet anders gewend zijn, hoorde ik mijn dochter tegen logerende vriendin zeggen dat ze niet snapte waarom je pas zo laat opstaat. Vriendin: "omdat ik ook nooit voor drie 's nachts op bed lig" Dat was voor mijn dochter vervolgens weer reden om met haar kin op de grond te zitten.

Wij hadden daar toen een gesprekje over en vriendin zei zich ook altijd moe te voelen en vaak bekaf op school te zijn. Omdat ze 's nachts wakker is. Dan ben ik toch echt blijer met hoe het hier thuis gaat. Mijn dochter gaat altijd uitgerust naar school. Ze gaf de volgende dag zelf ook aan dat ze daar veel blijer mee is.

En zo doet ieder gezin het weer anders. Je hoeft geen (psychiatrische) ziekte te hebben om de voordelen van een ritme te ervaren. En bij ons past dat. En het kan nog veel strenger. Ik zit aan de relaxte kant van het ritme houden. Binnen mijn leefwereld (mensen die ik ken) is het doodnormaal om met ritme te leven en dat geldt ook voor de kinderen. Simpelweg omdat we anders ook niks gedaan krijgen op onze vrije dag en ik werk genoeg heb liggen, er nog eens uit wil, een grote fietstocht maak met de kids etc. Dat lukt niet als een deel van het gezin pas een keertje om 15.00 kleren aanheeft en nog moet ontbijten.

Maar als je het zelf prima vindt, dan lekker doen.
Nou ja, ieder gezin zijn eigen regels natuurlijk en ik probeer het te begrijpen, maar ik kan mij hier zo weinig bij voorstellen.
Het is toch veel effectiever als je kinderen zelf ontdekken wat werkt en wat niet werkt? Het had mij als puber heel naar geleken dit soort dingen opgelegd te krijgen van je ouders.
Net alsof je ouders je niet serieus nemen en er vanuit gaan dat je dit soort dingen niet zelf kunt.

Je maakt als ouder de aanname dat je kinderen verpest raken van een zomer lanterfanten. Terwijl ik dan denk: boeien, die 6-8 weken maken niet echt een doorslaggevend verschil op een mensenleven.

Ik kan mij ook weleens ergeren aan het gehang van mijn pubers, maar ik geloof niet dat ze hierdoor voorgoed verpest zijn.
Ik denk ook niet dat ze voorgoed verpest raken. Maar ieder gezinslid z'n eigen ritme is naast het feit dat ik daar zelf geen fijn gevoel bij heb, ook praktisch niet haalbaar. Zowel ik als ex leven in een gehorig en klein huisje met geluidsoverlast naar buren. Als de een 's nachts leeft en de ander overdag, dan zit je elkaar in de weg met die ritmes. Alles kraakt in mijn huis en ik kan beneden letterlijk verstaan war er boven wordt gezegd. Ook als buren horen we elkaar, omdat de balken doorlopen. Dus als mijn buren 's nachts zouden lopen en leven, heb ik daar veel overlast van. Mijn keuken is ook te klein als iedereen zijn eigen maaltijd op verschillende tijdstippen wil klaarmaken. Dus het gemiddelde ritme bepaald de gang van zaken. En dat is best normaal hoor als ik om me heen kijk. Niks mis met rekening houden met je huisgenoten.
Alle reacties Link kopieren
diyer schreef:
30-04-2021 10:27
Ik denk ook niet dat ze voorgoed verpest raken. Maar ieder gezinslid z'n eigen ritme is naast het feit dat ik daar zelf geen fijn gevoel bij heb, ook praktisch niet haalbaar. Zowel ik als ex leven in een gehorig en klein huisje met geluidsoverlast naar buren. Als de een 's nachts leeft en de ander overdag, dan zit je elkaar in de weg met die ritmes. Alles kraakt in mijn huis en ik kan beneden letterlijk verstaan war er boven wordt gezegd. Ook als buren horen we elkaar, omdat de balken doorlopen. Dus als mijn buren 's nachts zouden lopen en leven, heb ik daar veel overlast van. Mijn keuken is ook te klein als iedereen zijn eigen maaltijd op verschillende tijdstippen wil klaarmaken. Dus het gemiddelde ritme bepaald de gang van zaken. En dat is best normaal hoor als ik om me heen kijk. Niks mis met rekening houden met je huisgenoten.
Ik houd ook enorm veel rekening met mijn man die net als nausicaa een nachtmens is. Praktisch haalbaar is het wel, jij vindt het niet prettig. Dat kan en dat mag hoor.

Dat iets normaal is is natuurlijk geen reden om daar maar geen vragen over te stellen. Juist wel lijkt me.
Alle reacties Link kopieren
nausicaa schreef:
30-04-2021 09:56
Ik vind het altijd o bijzonder dat ritme blijkbaar inhoud op tijd naar bed en vroeg op. Ritme betekent niks anders dan een herhalend programma, en kan dus ook om 11 uur opstaan en om 1 uur naar bed zijn.
Ik ben een avondmens, mijn natuurlijke ritme is níet om elke dag om zeven uur naast mijn bed te staan. Ik heb het jarenlang gedaan (school, studie, eerste jaren werken), en natuurlijk kan ik het. Maar het was en wordt níet mijn ritme. Gelukkig kreeg ik daarna een baan waarbij ik ook best om 10u mocht beginnen ipv 8.30. Ik werkte gewoon tot 20u door, dus de uren maakte ik toch wel. En voila: toen bleek dus ik juist al die jaren eigenlijk chronisch moe was geweest. En werd ik veel energieker toen ik mijn schema kon volgen.
Volgens mij had ik een prima ritme, werkte 50 uur in de week (tot grote tevredenheid van mijn baas, gene klachten over arbeidsethos), sliep netjes 8 uur per dag, at gewoon 3 keer per dag een maaltijd, twee keer per week sporten. Waarom zou dat allemaal minder goed zijn dan hetzelfde doen maar dan 1,5 / 2 uur eerder elke dag? Omdat ooit ergens iemand heeft bedacht dat het ‘normaal’ zou zijn om je dag om 7uur te beginnen?
Ik had verwacht dat als iemand dagelijks om 10 uur opstaat, vanzelf een keer de behoefte ontstaat om tot 11 uur te blijven liggen.

Ter vergelijking: We gaan hier zo'n 2 uur later naar school of werk dan in Moskou, en toch zijn we niet beter uitgeslapen.

Blijkbaar heeft daglicht meer invloed dan kunstlicht.
De antwoorden op het forum zijn niet altijd bedoeld als hulp.
Sommige mensen maken soms onaardige opmerkingen.

Reageren is niet altijd nodig, en zeker niet verplicht.
Alle reacties Link kopieren
diyer schreef:
30-04-2021 10:15
Als ik zou merken dat mijn kinderen er last van hebben, dan kan ik prima meebewegen naar het zoeken van een ritme en invulling die beter bij ze past. Maar ik heb niet het idee dat ze ergens last van hebben en het feit dat mijn jongste zelf zegt blij te zijn met het feit dat ze zich -in tegenstelling tot vriendin- wél uitgerust voelt, lijkt me dan toch een belangrijk signaal.

Mijn oudste voelt zich momenteel minder blij. Heeft last van wegvallen van structuur (opleiding, werk) en neigt een beetje depressiever. En wil dus ook liever niet uit bed komen. In het weekend laat ik het los tot 11.00. Doordeweeks niet. Ik probeer hem wel te prikkelen om actief te blijven. Niemand is erbij gebaat om in een moeras weg te zinken. Voordat corona er was en zoon dagelijks zijn ritme had, zat hij een stuk beter in zijn vel en was hij een stuk vrolijker. Hij kijkt dan ook erg uit weer dagelijks naar school te kunnen.
Heeft je zoon niet gewoon ergens anders last van?
Als je gewoon zomervakantie hebt, heb je gewoon zomervakantie en is het leven nog lekker voorspelbaar en kan je je bijna eindeloze vrije tijd eindelijk eens lekker zelf inrichten.

Wat is actief trouwens? Is opstaan met het werkrooster van je ouders ok om vervolgens de hele dag op de bank een boek te lezen?
docotrandus schreef:
30-04-2021 10:36
Ik had verwacht dat als iemand dagelijks om 10 uur opstaat, vanzelf een keer de behoefte ontstaat om tot 11 uur te blijven liggen.

Ter vergelijking: We gaan hier zo'n 2 uur later naar school of werk dan in Moskou, en toch zijn we niet beter uitgeslapen.

Blijkbaar heeft daglicht meer invloed dan kunstlicht.
Ach welja, er zijn legio studies die de voor en nadelen aantonen van al ons "normale" doen. En een vd voordelen voor mensen is leven met daglicht boven kunstlicht. Dat er uitzonderingen op die regel zijn (ik ben zelf ook meer een avondmens dan ochtendmens, dus hou niet van ultravroeg opstaan). Toch weet ik wel dat ik me beter voel als ik genoeg vitamine daglicht binnen krijg en meer energie heb als ik een beetje standaard ritme aanhou. Dat geldt voor zo'n beetje 90% vd mensen, want anders zou het allang anders zijn geweest en leefde iedereen 's nachts. Daarbij is ook aangetoond dat mensen die nachtdiensten draaien en steeds wisselen in hun ritme, meer kans hebben op bepaalde aandoeningen. Dus het telkens omgooien van ritme is aantoonbaar ongezond. Begrijp niet zo goed waarom de vragen hierover zijn, terwijl het simpele antwoord is: sla er wat onderzoeken op na en je weet waarom bijna iedereen dit doet. Het is wat alternatief (geen wetenschappelijk artikel, maar zoek en je zult ze vinden), maar dit was de eerste link die ik vond en hierin staat veel uitgelegd over bioritme en leefstijl en de voor of nadelen. https://www.leefjegezond.nl/leef-jezelf ... neeskunde/

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven