Zoon (net 17) wil geen baantje

26-04-2021 22:51 325 berichten
OP was wat te lang. In het kort: zoon vindt een baantje niet nodig, geeft weinig uit. Wij vinden het goed voor zijn ontwikkeling om wél te werken. Wat zouden jullie doen?
anoniem_654bd3aa1ef47 wijzigde dit bericht op 29-04-2021 20:14
86.72% gewijzigd
Marana schreef:
26-04-2021 23:01
Maar een baantje in een ijssalon past toch ook helemaal niet bij hem? Als hij verlegen is en niet veel initiatief neemt?
Er zijn ook baantjes buiten de winkel en de horeca. Zoek iets wat wel past.
Klopt, ex-man leek dat we een goed plan...
cunnilinguist schreef:
26-04-2021 23:01
Ach ik was precies zo. School en vrienden en hobby's eisten al mijn energie en baantjes hield ik nooit lang vol op die leeftijd. Ik gaf ook niet echt veel om geld en kleding dus om die reden voelde ik ook niet de drang om dat laatste beetje vrije tijd in een stom baantje te werken. Die enkele keren dat ik had gewerkt waren voor mij motiverend genoeg om mijn best te doen op school en een vak te leren wat ik leuk vond. Heb ik ook gedaan en geniet elke dag van mijn werk <3

Geniet lekker van je zoon, klinkt als een heerlijk kind. Denk dat je in je handjes mag wrijven met een lieve rustige zoon die het goed doet op school en zich een beetje gedraagt :biggrin:
Dank, relativeert.
Zonmuis schreef:
26-04-2021 23:00
Wacht dan in ieder geval tot na zijn eindexamen met dwingen.
Ja, is waarschijnlijk verstandiger...
Alle reacties Link kopieren
B1loemetje schreef:
26-04-2021 23:07
Dit heb ik ook geopperd bij hem, maar begint zich steeds meer te verzetten. Ik ben bang dat hij de ervaring mist en “het dan niet meer kan inhalen” ofzo. Beetje fatalistisch gedacht.
Wat zou hij moeten inhalen? Hij heeft nog 60 jaar werken voor de boeg..tijd genoeg lijkt mij.
Alle reacties Link kopieren
dolfje schreef:
26-04-2021 23:11
Wat zou hij moeten inhalen? Hij heeft nog 60 jaar werken voor de boeg..tijd genoeg lijkt mij.
Ja, dat mis ik ook even. Hij kan nog decennia lang werken. En je kunt zijn karakter sowieso niet echt veranderen natuurlijk.
Ik probeer op iedereen te reageren. Dank voor alle reacties! Wel helpend, die verschillende inzichten.

Veel komt bij mij voort vanuit angst (gedachten als: “het gaat mis, hij komt niet goed terecht, hij mist de ervaring, hij kan straks geen baan vinden/ volhouden”, etc).
Alle reacties Link kopieren
Ik had ook geen echte bijbanen, beetje oppassen en soms een dagje enquêtewerk. Ik ging naar school, sportte vier keer per week op redelijk hoog niveau en had dik twee uur reistijd (fiets) per dag, plus nog een keer drie kwartier als het een sportdag was. Dat vond ik wel genoeg, en mijn ouders gelukkig ook.
Ik heb twee studies tegelijk gedaan, in twee verschillende steden, allebei vrij ver van huis. En waarbij een bijna twee jaar fulltime stage was (onbetaald). Daarbij dus ook nauwelijks gewerkt.
Maar ik heb altijd geweten wat geld waard was, en heb vanaf de dag dat mijn studie klaar was altijd full time gewerkt. Eerst meer in de richting van 50/60 uur per week, sinds ik een kind heb meer richting gewoon fulltime 38 uur.

Er zijn heus jongeren voor wie het goed is om te leren dat dingen er niet vanzelf komen, maar geen bijbaantje staat ook weer niet gelijk aan gebrek aan financieel inzicht of gebrek aan arbeidsethos.
Hij hoeft niet hetzelfde te zijn als jullie toch? Hij heeft het recht om zijn eigen prioriteiten te stellen.
Ik zou hem zichzelf laten ontwikkelen en hem niet zo pushen.
Alle reacties Link kopieren
B1loemetje schreef:
26-04-2021 23:04
Dit bedenk ik me ook inderdaad. Hij gebruikt geen drugs, steelt niet, is doorgaans goed te hebben, maar is wel ook echt vermijdend. Dit roept iets op, vader is/ was sterk vermijdend en heeft hem flink in de weg gezeten. Ik/ wij willen absoluut niet veroordelend zijn, maar ben dat wel, dat weet ik.
Goed dat je dat inziet :) Laten we het anders eens omdraaien.. Wat zou jij ervan vinden als je zoon nu bij jou gaat neerleggen dat jij een intensieve studie moet gaan doen waarin je leert minder te veroordelen en dat naast je fulltime baan moet doen? Dit terwijl je familie ook nog graag ziet dat je sociaal bent en sport ernaast? Zou je het leuk vinden als hij jou dan lui vindt omdat je het niet doet?

Hij leert verder voor school, sport en heeft vrienden, dus zo vermijdend is hij toch ook niet.
Ik zou hem in ieder geval met rust laten tot hij zijn eindexamen heeft gedaan, want het lijkt mij dat dit al stress genoeg geeft zonder dat hij nog op zijn huid gezeten wordt.

Je kan hem wel steunen met het vinden van een baan, en het lijkt mij wel redelijk om in de zomervakantie zeggen dat hij niet alleen maar gamed. Al zou ik hem daar ook wel wat ruimte in geven. Een beetje vakantie na een eindexamen halen mag ook wel, lijkt mij.
zonmuis wijzigde dit bericht op 26-04-2021 23:15
0.92% gewijzigd
dolfje schreef:
26-04-2021 23:11
Wat zou hij moeten inhalen? Hij heeft nog 60 jaar werken voor de boeg..tijd genoeg lijkt mij.
Het voelt (weet wel dat dit niet helemaal realistisch is) alsof hij dan de vaardigheden die bij werken horen niet meer kan leren ofzo (doorzetten, soms opdrachten uitvoeren, gepast kritisch zijn, jezelf hierin vinden, over drempels heenstappen van je verlegenheid, etc).
Alle reacties Link kopieren
B1loemetje schreef:
26-04-2021 23:15
Het voelt (weet wel dat dit niet helemaal realistisch is) alsof hij dan de vaardigheden die bij werken horen niet meer kan leren ofzo (doorzetten, soms opdrachten uitvoeren, gepast kritisch zijn, jezelf hierin vinden, over drempels heenstappen van je verlegenheid, etc).
Och, wat leggen jullie veel druk op die jongen.
aardbeienslof schreef:
26-04-2021 23:14
Hij hoeft niet hetzelfde te zijn als jullie toch? Hij heeft het recht om zijn eigen prioriteiten te stellen.
Ik zou hem zichzelf laten ontwikkelen en hem niet zo pushen.
In theorie ben ik het hier zeker mee eens, maar de praktijk voelt anders (beangstigend). Baal van mijn negatieve kijk!
Alle reacties Link kopieren
Wil je zoon geen baantje of wil je zoon geen baantje dat jullie hem graag zien doen?

Waarom wil hij geen baantje? Is dat omdat hij lui is, of kost school, eindexamen doen, lockdown en sporten hem al zo veel energie dat hij geen ruimte meer heeft voor nog een plek waar hij moet presteren/zichzelf niet mag zijn?

Wat zou voor jullie een aanvaardbaar compromis zijn?
Alle reacties Link kopieren
B1loemetje schreef:
26-04-2021 22:59
Ja, maar (😬) als we het niet doen komt er niets van. Durf het niet goed los te laten. Als hij na z’n examen niet gaat werken wordt het vrijwel de hele zomer
Gamen/ chillen/ sporten (veel gamen).
Hij zal dadelijk ~55 jaar lang moeten werken. Laat hem nog even lekker genieten van zijn jeugd joh, hij zal dadelijk al lang genoeg moeten werken.
Alle reacties Link kopieren
B1loemetje schreef:
26-04-2021 23:15
Het voelt (weet wel dat dit niet helemaal realistisch is) alsof hij dan de vaardigheden die bij werken horen niet meer kan leren ofzo (doorzetten, soms opdrachten uitvoeren, gepast kritisch zijn, jezelf hierin vinden, over drempels heenstappen van je verlegenheid, etc).
Ik ken mensen die echt niks uitvoerden op school, een beetje rondhingen en zich pas later opeens beseften (pas als ze in de 20 waren) dat ze zo niet een leuk leven zouden krijgen. Toen is het toch allemaal goed gekomen. Jouw zoon is die mensen al ver voorruit.
Alle reacties Link kopieren
Jufjoke schreef:
26-04-2021 23:16
Och, wat leggen jullie veel druk op die jongen.
Nou inderdaad!
Jufjoke schreef:
26-04-2021 23:16
Och, wat leggen jullie veel druk op die jongen.
Ja, en dat vind ik ook oprecht naar😢. Dezelfde druk leg ik mezelf op als moeder (zie een parallel: waar ik hem “dwing” om op dit vlak zich te ontwikkelen, dwing ik mezelf altijd om als moeder het “goed” te doen (in deze context: stimulerend te zijn, niet te vermijden). Dat is mijn valkuil.
Alle reacties Link kopieren
Ja, laat hem ff zeg.
Heb je geen ander project?
Alle reacties Link kopieren
Jufjoke schreef:
26-04-2021 23:16
Och, wat leggen jullie veel druk op die jongen.
Dit ja. Laat dat kind lekker, vooral na afgelopen jaar en nu hij ook nog in zijn examenjaar zit. Hij veroorzaakt geen problemen maar toch moet hij van ma nog even dat stapje bijzetten. Zou zijn examen maar eens op prio 1 zetten, hij kan nog jaren werken.
Zonmuis schreef:
26-04-2021 23:15
Goed dat je dat inziet :) Laten we het anders eens omdraaien.. Wat zou jij ervan vinden als je zoon nu bij jou gaat neerleggen dat jij een intensieve studie moet gaan doen waarin je leert minder te veroordelen en dat naast je fulltime baan moet doen? Dit terwijl je familie ook nog graag ziet dat je sociaal bent en sport ernaast? Zou je het leuk vinden als hij jou dan lui vindt omdat je het niet doet?

Hij leert verder voor school, sport en heeft vrienden, dus zo vermijdend is hij toch ook niet.
Ik zou hem in ieder geval met rust laten tot hij zijn eindexamen heeft gedaan, want het lijkt mij dat dit al stress genoeg geeft zonder dat hij nog op zijn huid gezeten wordt.

Je kan hem wel steunen met het vinden van een baan, en het lijkt mij wel redelijk om in de zomervakantie zeggen dat hij niet alleen maar gamed. Al zou ik hem daar ook wel wat ruimte in geven. Een beetje vakantie na een eindexamen halen mag ook wel, lijkt mij.
Ik begrijp het. Je hebt gelijk. Ik ga dit topic ook aan mijn ex laten lezen.
Alle reacties Link kopieren
B1loemetje schreef:
26-04-2021 23:15
Het voelt (weet wel dat dit niet helemaal realistisch is) alsof hij dan de vaardigheden die bij werken horen niet meer kan leren ofzo (doorzetten, soms opdrachten uitvoeren, gepast kritisch zijn, jezelf hierin vinden, over drempels heenstappen van je verlegenheid, etc).
Jemig doe rustig !!!

Ik ben 33 en ik heb het gevoel dat ik me de afgelopen 3 jaar pas echt goed ontplooid heb in de vorm van een bepaalde persoonlijke groei. Noem me een laatbloeier.

Desondanks heb ik wel VWO + bachelor + master + PhD + specialisatie doorlopen, dus qua werk en carrière zit het wel goed. De ontwikkeling van 'secundaire' vaardigheden komt ook gaandeweg wel aan bod.

Laat die jongen lekker ff in z'n schulp zitten. Hij is 17, het enige wat hij nu echt "moet" is school.
Als hij meer geld nodig heeft, dan mag hij werken. Werkt hij niet, dan heeft hij minder geld. Kennelijk vindt hij dat nu nog niet zo erg, en kan hij daar goed mee omgaan.
flipje2 wijzigde dit bericht op 26-04-2021 23:25
4.02% gewijzigd
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
Alle reacties Link kopieren
B1loemetje schreef:
26-04-2021 23:15
Het voelt (weet wel dat dit niet helemaal realistisch is) alsof hij dan de vaardigheden die bij werken horen niet meer kan leren ofzo (doorzetten, soms opdrachten uitvoeren, gepast kritisch zijn, jezelf hierin vinden, over drempels heenstappen van je verlegenheid, etc).
Want jij was op je zeventiende al een perfecte medewerker?

Je weet dat stages veel ruimte bieden voor deze vaardigheden? En dat werkgevers juist naar stagiairs enorm vergevingsgezind zijn, in het kader van hun leerproces?
Alle reacties Link kopieren
B1loemetje schreef:
26-04-2021 23:17
In theorie ben ik het hier zeker mee eens, maar de praktijk voelt anders (beangstigend). Baal van mijn negatieve kijk!
Maar waarom heb jij niet geleerd om niet zo te zijn? Je deed toch alles perfect toen je jong was? Blijkbaar betekent dat niet dat mensen daardoor perfect worden of al hun negatieve karaktereigenschappen kwijtraken.
Dus is vroeg werken ook niet alles zaligmakend.

Anders focus je je op je imperfecte zelf en de negatieve kanten aan jezelf in plaats van allerlei negatieve eigenschappen neer te leggen bij een jongen die het helemaal niet zo slecht lijkt te doen.
Alle reacties Link kopieren
Laat die jongen lekker. Dit topic is goede zelfreflectie, zoek de reden voor jouw angsten bij jezelf en laat je zoon zijn wie hij is. Hij is kennelijk tot zover al prima terecht gekomen dus jullie doen het gezamenlijk heel goed :)
justagirly schreef:
26-04-2021 23:22
Ja, laat hem ff zeg.
Heb je geen ander project?
Wat bedoel je hiermee? Wellicht vat ik het onvriendelijker op dan je bedoelt..

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven