Kinderen
alle pijlers
Zoon (net 17) wil geen baantje
maandag 26 april 2021 om 23:25
Op zoons middelbare school hadden ze een maatschappelijke stage. Stageplek was een kwestie van intekenen.
Hij wist na twee dagen dat happy-doen-tegen-klanten niet bij hem past(e).
Vervolgens is hij magazijnwerk gaan doen bij de kringloop, dat werkte prima. Hiervoor moest hij wel echt solliciteren omdat dit bedrijf geen contract met school had.
Momenteel geen bijbaantje en met die uurtarieven snap ik dat ook. Vijf euro zakgeld waar hij zelfs van kan sparen, waarvoor zou je dan gaan werken?
Een rijbewijs halen is momenteel ook een illusie, met de absurde coronamaatregelen loopt het CBR weet ik hoeveel achter met examens.
Hij wist na twee dagen dat happy-doen-tegen-klanten niet bij hem past(e).
Vervolgens is hij magazijnwerk gaan doen bij de kringloop, dat werkte prima. Hiervoor moest hij wel echt solliciteren omdat dit bedrijf geen contract met school had.
Momenteel geen bijbaantje en met die uurtarieven snap ik dat ook. Vijf euro zakgeld waar hij zelfs van kan sparen, waarvoor zou je dan gaan werken?
Een rijbewijs halen is momenteel ook een illusie, met de absurde coronamaatregelen loopt het CBR weet ik hoeveel achter met examens.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
maandag 26 april 2021 om 23:26
Dus als hij een leuk sociaal baantje vindt ben jij een goede moeder?B1loemetje schreef: ↑26-04-2021 23:21Ja, en dat vind ik ook oprecht naar. Dezelfde druk leg ik mezelf op als moeder (zie een parallel: waar ik hem “dwing” om op dit vlak zich te ontwikkelen, dwing ik mezelf altijd om als moeder het “goed” te doen (in deze context: stimulerend te zijn, niet te vermijden). Dat is mijn valkuil.
. Dezelfde druk leg ik mezelf op als moeder (zie een parallel: waar ik hem “dwing” om op dit vlak zich te ontwikkelen, dwing ik mezelf altijd om als moeder het “goed” te doen (in deze context: stimulerend te zijn, niet te vermijden). Dat is mijn valkuil.
maandag 26 april 2021 om 23:26
Ach, je moet nog je hele leven werken. Zodra de noodzaak er is gaat hij vanzelf wel werken. En dan in een minder servicegerichte rol. Een ijssalon is wel meteen iets waar je echt een vrolijke uitstraling moet hebben. Bij een postorderbedrijf ofzo is dat al minder aan de orde.
Ik heb zelf ook vanaf m’n 15e gewerkt, maar of dat nou aan mijn latere carrière heeft bijgedragen betwijfel ik.
Ik heb zelf ook vanaf m’n 15e gewerkt, maar of dat nou aan mijn latere carrière heeft bijgedragen betwijfel ik.
maandag 26 april 2021 om 23:27
Zie je? Nooit te laat om te lerenB1loemetje schreef: ↑26-04-2021 23:22Ik begrijp het. Je hebt gelijk. Ik ga dit topic ook aan mijn ex laten lezen.
Dat zal voor je zoon ook gelden.
Je hebt best kans dat hij een stuk minder verlegen is tegen de tijd dat hij bv 22 is, en hij dan een studie heeft doorlopen/buitenland ervaring heeft/bij een club zit van het 1 of ander etc.
Hij hoeft niet als een compleet perfect mens de wereld in te gaan wanneer hij 18 is.
maandag 26 april 2021 om 23:28
Huh? Straal ik ergens uit dat ik perfect ben? Heb juist het gevoel dat ik me kwetsbaar opstel. Ik deed absoluut niet alles perfect toen ik jong was. Dit topic is juist om een realitycheck te krijgen.Zonmuis schreef: ↑26-04-2021 23:23Maar waarom heb jij niet geleerd om niet zo te zijn? Je deed toch alles perfect toen je jong was? Blijkbaar betekent dat niet dat mensen daardoor perfect worden of al hun negatieve karaktereigenschappen kwijtraken.
Dus is vroeg werken ook niet alles zaligmakend.
Anders focus je je op je imperfecte zelf en de negatieve kanten aan jezelf in plaats van allerlei negatieve eigenschappen neer te leggen bij een jongen die het helemaal niet zo slecht lijkt te doen.
maandag 26 april 2021 om 23:29
Dank je.Zonmuis schreef: ↑26-04-2021 23:27Zie je? Nooit te laat om te leren
Dat zal voor je zoon ook gelden.
Je hebt best kans dat hij een stuk minder verlegen is tegen de tijd dat hij bv 22 is, en hij dan een studie heeft doorlopen/buitenland ervaring heeft/bij een club zit van het 1 of ander etc.
Hij hoeft niet als een compleet perfect mens de wereld in te gaan wanneer hij 18 is.
maandag 26 april 2021 om 23:31
Het leek meer of het topic bedoeld was om manieren te vinden je zoon in beweging te krijgen.B1loemetje schreef: ↑26-04-2021 23:28Huh? Straal ik ergens uit dat ik perfect ben? Heb juist het gevoel dat ik me kwetsbaar opstel. Ik deed absoluut niet alles perfect toen ik jong was. Dit topic is juist om een realitycheck te krijgen.
maandag 26 april 2021 om 23:31
Celaena_Aelin schreef: ↑26-04-2021 23:26Dus als hij een leuk sociaal baantje vindt ben jij een goede moeder?
Hier ga ik over nadenken. Een dwingende moeder wil ik in ieder geval niet zijn, en zo stelde ik me wel op. Sociaal baantje hoeft oprecht niet, maar enige arbeidsethos zou wel fijn zijn...
maandag 26 april 2021 om 23:31
Zo kwam het wel een beetje over.B1loemetje schreef: ↑26-04-2021 23:28Huh? Straal ik ergens uit dat ik perfect ben? Heb juist het gevoel dat ik me kwetsbaar opstel. Ik deed absoluut niet alles perfect toen ik jong was. Dit topic is juist om een realitycheck te krijgen.
Wilde dat ook duidelijk maken.
Het lijkt namelijk alsof hij aan jouw 'perfecte' standaard moet voldoen.
Je bedoelt het niet zo en je meent het ook goed, maar kans is groot dat je vooral veroordeling naar hem uitstraalt.
maandag 26 april 2021 om 23:33
Grote kans dat hij dat na zijn eindexamen wel krijgt.B1loemetje schreef: ↑26-04-2021 23:31Hier ga ik over nadenken. Een dwingende moeder wil ik in ieder geval niet zijn, en zo stelde ik me wel op. Sociaal baantje hoeft oprecht niet, maar enige arbeidsethos zou wel fijn zijn...
Dit lijkt me echt niet de tijd om dat soort veroordelingen te maken. Eindexamens geven doorgaans behoorlijk wat stress.
Veel ouders zouden al blij zijn als hun kind al alleen een beetje hun best op school deed.
maandag 26 april 2021 om 23:33
Ah, dat begrijp ik. Misschien was dat eerst ook wel zo, maar word ik flink met mijn neus op de feiten gedrukt dat ik het echt anders moet bezien/ minder fatalistisch moet denken. En meer kan genieten van zoons kwaliteiten/ humor. Wil eigenlijk niet oordelend zijn.
maandag 26 april 2021 om 23:35
Ik heb eerst een krantenwijk gelopen en later als telefoniste bij een pizzabezorger gewerkt.
Mijn cv kon ik van dat laatste baantje leuk pimpen. Klantcontacten, salarisadministratie, debiteurenbeheer...
Stond prachtig, maar Jantje werkte drie uur voor vier gulden per uur, Pietje werkte vier uur voor 3 gulden 50 per uur. Contant uitbetalen plus briefje laten tekenen.
In mijn examenjaar ben ik juist gestopt met werken. Veel te druk met school.
Mijn cv kon ik van dat laatste baantje leuk pimpen. Klantcontacten, salarisadministratie, debiteurenbeheer...
Stond prachtig, maar Jantje werkte drie uur voor vier gulden per uur, Pietje werkte vier uur voor 3 gulden 50 per uur. Contant uitbetalen plus briefje laten tekenen.
In mijn examenjaar ben ik juist gestopt met werken. Veel te druk met school.
snoesje666 wijzigde dit bericht op 26-04-2021 23:35
0.22% gewijzigd
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
maandag 26 april 2021 om 23:35
Ik begrijp het. En ga er nu een nachtje over slapen. Dank iedereen, ik waardeer de feedback enorm
.
anoniem_654bd3aa1ef47 wijzigde dit bericht op 27-04-2021 00:07
0.12% gewijzigd
maandag 26 april 2021 om 23:37
Succes.B1loemetje schreef: ↑26-04-2021 23:35Ik begrijp het. En ga er nu een nachte over slapen. Dank iedereen, ik waardeer de feedback enorm.
Als ik je echt een tip mag meegeven, is het in ieder geval laten rusten tot na zijn examen.
Dus ook in je hoofd en niet alleen naar hem toe
maandag 26 april 2021 om 23:37
maandag 26 april 2021 om 23:39
Dus hij is 17, doet eindexamen, sport, is sociaal, geeft niet veel geld uit en vervolgens komen zijn ouders om de hoek dat hij ‘wat lui’ is wat tegen hun waarden indruist... Hij is 17. Laat hem puber zijn en leg niet zoveel druk op hem.B1loemetje schreef: ↑26-04-2021 23:13Ik probeer op iedereen te reageren. Dank voor alle reacties! Wel helpend, die verschillende inzichten.
Veel komt bij mij voort vanuit angst (gedachten als: “het gaat mis, hij komt niet goed terecht, hij mist de ervaring, hij kan straks geen baan vinden/ volhouden”, etc).
Ik was vroeger superverlegen en had tijdens mijn eindexamenjaar naast sport en vrienden geen ruimte in mijn hoofd voor een bijbaan. Was al meer dan genoeg. Ik ben prima terecht gekomen en sta in mijn sector bekend als stevige onderhandelaar. Verlegenheid is niet meer te merken. En....ik kan nergens meer van genieten dan op een vrije dag ‘lui te hangen’. Laad ik helemaal van op en dan moet echt niemand bij mij aankomen met dat het in zou druisen tegen waarden.
maandag 26 april 2021 om 23:51
Ik wilde ook geen bijbaantje, en hoefde gelukkig ook niet van mn ouders. Wel veel stage gelopen, waar je van leert. En van werken leer je sowieso, er zijn denk ik maar weinig mensen die bij hun 1e baan blijven tot hun pensioen. Ja ze zijn er, maar het meerendeel niet. En al blijf je wel je hele leven bij dezelfde werkgever, ook dan doe je ervaring op en leer je.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
maandag 26 april 2021 om 23:53
Even vanuit mijn eigen ervaring. Mijn ouders hadden een bepaald beeld voor zich waar hun kind in hun ogen aan moest voldoen. Een beeld waarvan zij dachten dat dat het beste voor mij zou zijn en dat ik daar uiteindelijk het gelukkigst van zou worden en het verste mee zou komen. Alleen elk kind is anders. En mijn ouders hebben hun eigen karakter en interesses als maatstaf genomen. Hoe zij waren als puber en wat zij leuk vonden was hun beeld van wat ‘juist’ is voor een puber. Waar zij genoten van een bijbaan en het heerlijk vonden om elke dag met vrienden op pad te gaan ben ik een introvert type. Ik hield niet van overmatig sociaal contact. Ik kon niet én school én vrienden én een bijbaan combineren (te veel prikkels). En toch moest en zou ik. Ik ben van het ene naar het andere bijbaantje gegaan en ik heb de ene na de andere studie uitgeprobeerd. Continue de druk van mijn ouders op mijn schouders gevoeld en altijd het gevoel niet aan de verwachtingen te voldoen en te falen. Altijd gehoord en gevoeld dat ik niet goed genoeg was als mezelf, maar dat ik een ander persoon moest zijn om goed genoeg te zijn.
Ik zeg absoluut niet dat jij zo een ouder bent, maar probeer er alsjeblieft voor te waken. Neem je zoon zoals hij is. Verlegen zijn is geen slechte eigenschap, het is geen zwakte en het is niet iets wat verbeterd moet worden.
Ik zeg absoluut niet dat jij zo een ouder bent, maar probeer er alsjeblieft voor te waken. Neem je zoon zoals hij is. Verlegen zijn is geen slechte eigenschap, het is geen zwakte en het is niet iets wat verbeterd moet worden.
maandag 26 april 2021 om 23:55
Tof van jeB1loemetje schreef: ↑26-04-2021 23:37Heb nu wel besloten om hem zeker tot na z’n eindexamen even met rust te laten (en misschien nog wel een tijdje langer). Óók in mijn hoofd:-) Ga ook met ‘m bespreken dat ik niet zo had moeten pushen.
maandag 26 april 2021 om 23:59
Wat ontzettend naar om te horen!Intie schreef: ↑26-04-2021 23:53Even vanuit mijn eigen ervaring. Mijn ouders hadden een bepaald beeld voor zich waar hun kind in hun ogen aan moest voldoen. Een beeld waarvan zij dachten dat dat het beste voor mij zou zijn en dat ik daar uiteindelijk het gelukkigst van zou worden en het verste mee zou komen. Alleen elk kind is anders. En mijn ouders hebben hun eigen karakter en interesses als maatstaf genomen. Hoe zij waren als puber en wat zij leuk vonden was hun beeld van wat ‘juist’ is voor een puber. Waar zij genoten van een bijbaan en het heerlijk vonden om elke dag met vrienden op pad te gaan ben ik een introvert type. Ik hield niet van overmatig sociaal contact. Ik kon niet én school én vrienden én een bijbaan combineren (te veel prikkels). En toch moest en zou ik. Ik ben van het ene naar het andere bijbaantje gegaan en ik heb de ene na de andere studie uitgeprobeerd. Continue de druk van mijn ouders op mijn schouders gevoeld en altijd het gevoel niet aan de verwachtingen te voldoen en te falen. Altijd gehoord en gevoeld dat ik niet goed genoeg was als mezelf, maar dat ik een ander persoon moest zijn om goed genoeg te zijn.
Ik zeg absoluut niet dat jij zo een ouder bent, maar probeer er alsjeblieft voor te waken. Neem je zoon zoals hij is. Verlegen zijn is geen slechte eigenschap, het is geen zwakte en het is niet iets wat verbeterd moet worden.
Hoe is het nu met je? En tussen jou en je ouders. Zoals het met jou gegaan is wil ik natuurlijk zeker niet voor mijn zoon, ook niet in het klein.
anoniem_654bd3aa1ef47 wijzigde dit bericht op 27-04-2021 00:10
6.02% gewijzigd
dinsdag 27 april 2021 om 00:05
Net even bij hem gaan zitten en mijn excuses aangeboden voor mijn gepush. We hebben een fijn gesprek gehad en samen gelachen. Ook wat uit kunnen leggen hoe het schijnbaar bij mij werkt en dat ik hem dan onder druk ga zetten, terwijl dit eigenlijk het laatste is wat ik wil.
Jullie input heeft voor mij wel helder gemaakt dat ik weer in dezelfde valkuil stap (strengheid, zowel voor hem als voor mezelf). We hebben er later nog luchtiger over kunnen praten, waardeerde het dat ik excuses maakte en zei dat hij zich extra verzette vanwege mijn houding. Hij noemde uit zichzelf dat hij iets zou willen vinden waar hij zich fijn/ zichzelf voelt, voor weinig uurtjes. Heb ‘m even goed geknuffeld (wat hij nu toeliet). Nu lekker slapen.
Jullie input heeft voor mij wel helder gemaakt dat ik weer in dezelfde valkuil stap (strengheid, zowel voor hem als voor mezelf). We hebben er later nog luchtiger over kunnen praten, waardeerde het dat ik excuses maakte en zei dat hij zich extra verzette vanwege mijn houding. Hij noemde uit zichzelf dat hij iets zou willen vinden waar hij zich fijn/ zichzelf voelt, voor weinig uurtjes. Heb ‘m even goed geknuffeld (wat hij nu toeliet). Nu lekker slapen.
dinsdag 27 april 2021 om 00:09
O ja net als dat idee dat ouders denken dat hun kinderen blij worden van dingen die zij vroeger niet konden of mochten,Intie schreef: ↑26-04-2021 23:53Even vanuit mijn eigen ervaring. Mijn ouders hadden een bepaald beeld voor zich waar hun kind in hun ogen aan moest voldoen. Een beeld waarvan zij dachten dat dat het beste voor mij zou zijn en dat ik daar uiteindelijk het gelukkigst van zou worden en het verste mee zou komen. Alleen elk kind is anders. En mijn ouders hebben hun eigen karakter en interesses als maatstaf genomen. Hoe zij waren als puber en wat zij leuk vonden was hun beeld van wat ‘juist’ is voor een puber. Waar zij genoten van een bijbaan en het heerlijk vonden om elke dag met vrienden op pad te gaan ben ik een introvert type. Ik hield niet van overmatig sociaal contact. Ik kon niet én school én vrienden én een bijbaan combineren (te veel prikkels). En toch moest en zou ik. Ik ben van het ene naar het andere bijbaantje gegaan en ik heb de ene na de andere studie uitgeprobeerd. Continue de druk van mijn ouders op mijn schouders gevoeld en altijd het gevoel niet aan de verwachtingen te voldoen en te falen. Altijd gehoord en gevoeld dat ik niet goed genoeg was als mezelf, maar dat ik een ander persoon moest zijn om goed genoeg te zijn.
Ik zeg absoluut niet dat jij zo een ouder bent, maar probeer er alsjeblieft voor te waken. Neem je zoon zoals hij is. Verlegen zijn is geen slechte eigenschap, het is geen zwakte en het is niet iets wat verbeterd moet worden.
Dus moeder had graag op ballet gegaan maar had de mogelijkheid niet, dus nu wordt dochter in een tutu gehesen, terwijl ze liever een judopak aan zou hebben. Of zoon die liever zou tennissen maar op voetbal wordt gedaan, want papa wilde zo graag vroeger maar die mocht niet
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
