Kinderen
alle pijlers
Zoon van zestien laat iedereen altijd wachten
zaterdag 29 augustus 2020 om 15:52
Titel zegt het al... Zoon van zestien is een ramp met tijdsinschatting. Komt heel vaak te laat op school, laat z’n vrienden wachten. Hij denkt altijd dat hij zeeën van tijd heeft of dat de tijd stilstaat of zo.
We maken hem inmiddels ook niet meer wakker voor school, het kost ons te veel moeite en energie om hem aan te sporen. We proberen het hem echt zelf uit te laten zoeken, want het moet zijn verantwoordelijkheid zijn en wij zijn toch ook niet echt succesvol.
Als hij z’n wekker zet om 7 uur denkt hij dat hij alle tijd van de wereld heeft. Uitgebreid ontbijten, uitgebreid douchen. Hij moet voor school om 8:05 de deur uit. Gisteren stond hij om 8:01 luid zingend met muziek zich heerlijk in te zepen. Ik vroeg: “Weet je ook hoe laat het is?” Hij dacht ongeveer 7:40...
Hij verliest zichzelf in z’n activiteiten. Vanochtend had hij om 10 uur met iemand afgesproken. Ruim op tijd opgestaan. En dan is hij gewoon een halfuur aan het kletsen en lachen met z’n broertje, en dan is er voor zijn gevoel geen tijd voorbij gegaan.
Hij denkt ook al jaren van tevoren dat douchen hij hem drie minuten duurt. Dus als hij over tien minuten met een vriend heeft afgesproken, gaat hij gerust nog even douchen. “Want dat duurt maar drie minuten”. Hij lijkt ook helemaal niet te leren ervan. Als je zegt douchen duurt bij jou 20-25 minuten, is dit gewoon niet waar. Muziek luisteren onder de douche vertraagt heel erg, maar dag ziet hij ook niet in. Kletsen met z’n broertje of even z’n telefoon pakken kost volgens hem ook geen tijd.
Het is een heel lieve jongen, maar dit is echt een rampenkantje van hem. Z’n twee beste vrienden zijn hetzelfde, hij krijgt dus regelmatig een koekje van eigen deeg. Maar ook daar leert hij niet van.
Iemand tips? Ik maak me hier zo druk om...
We laten hem er keer op keer tegenaan lopen, maar het is nooit erg genoeg om tot inzicht/inkeer te komen. Juist door z’n charmes en vriendelijke karakter verder wordt nooit iemand echt boos, ook school niet.
We maken hem inmiddels ook niet meer wakker voor school, het kost ons te veel moeite en energie om hem aan te sporen. We proberen het hem echt zelf uit te laten zoeken, want het moet zijn verantwoordelijkheid zijn en wij zijn toch ook niet echt succesvol.
Als hij z’n wekker zet om 7 uur denkt hij dat hij alle tijd van de wereld heeft. Uitgebreid ontbijten, uitgebreid douchen. Hij moet voor school om 8:05 de deur uit. Gisteren stond hij om 8:01 luid zingend met muziek zich heerlijk in te zepen. Ik vroeg: “Weet je ook hoe laat het is?” Hij dacht ongeveer 7:40...
Hij verliest zichzelf in z’n activiteiten. Vanochtend had hij om 10 uur met iemand afgesproken. Ruim op tijd opgestaan. En dan is hij gewoon een halfuur aan het kletsen en lachen met z’n broertje, en dan is er voor zijn gevoel geen tijd voorbij gegaan.
Hij denkt ook al jaren van tevoren dat douchen hij hem drie minuten duurt. Dus als hij over tien minuten met een vriend heeft afgesproken, gaat hij gerust nog even douchen. “Want dat duurt maar drie minuten”. Hij lijkt ook helemaal niet te leren ervan. Als je zegt douchen duurt bij jou 20-25 minuten, is dit gewoon niet waar. Muziek luisteren onder de douche vertraagt heel erg, maar dag ziet hij ook niet in. Kletsen met z’n broertje of even z’n telefoon pakken kost volgens hem ook geen tijd.
Het is een heel lieve jongen, maar dit is echt een rampenkantje van hem. Z’n twee beste vrienden zijn hetzelfde, hij krijgt dus regelmatig een koekje van eigen deeg. Maar ook daar leert hij niet van.
Iemand tips? Ik maak me hier zo druk om...
We laten hem er keer op keer tegenaan lopen, maar het is nooit erg genoeg om tot inzicht/inkeer te komen. Juist door z’n charmes en vriendelijke karakter verder wordt nooit iemand echt boos, ook school niet.
anoniem_395304 wijzigde dit bericht op 29-08-2020 15:58
0.15% gewijzigd
zaterdag 29 augustus 2020 om 19:59
Is toch ook gewoon asociaal dat een ander niet naar huis kan, omdat jij niet op tijd vertrekt. En dat keer op keer op keer.Het-groepje schreef: ↑29-08-2020 19:42We hebben bij ons de regel dat het gebouw tot 18 u open is, soms later. De conciërges mogen naar huis als de laatste persoon is vertrokken, dus vaak eerder.
Behalve op dagen dat ik en kg wat andere usual suspects werken, die mensen haten ons echt want ik moet eruit geveegd worden.
Ik had me ivm corona ingetekend op een andere locatie, kwam een oude conciërge tegen en die man was echt chagrijnig toen hij me zag.
Die zag zijn halve dagje vrij in rook opgaan en is om 16 u uit ellende maar komen helpen, om me maar zo snel mogelijk het gebouw uit te krijgen.
zaterdag 29 augustus 2020 om 19:59
Ik zou zeggen: slimme oplossing!EllaBowie schreef: ↑29-08-2020 19:54Ja soms is het lastig omdat ik daardoor veel vergeet. Ik vind veel belangrijk en prioriteiten stellen lastig (was toen ik jong was al). Was altijd een drama om hoofd en bijzaken te identificeren. Ik begin wel steeds beter erachter te komen wat goed werkt, zoals van te voren al bespreken hoe laat ik ergens moet zijn en hoe laat ik dan weg moet. Of een afspraak 10 minuten ervoor in m’n hoofd te laten beginnen en dat als tijd nemen.
Man probeert om alle afspraken in de gezamenlijke online agenda te zetten en vraagt mij ook gericht of ik wil helpen dingen te herinneren. En ik schrijf nog wel eens lijstjes voor hem. Werkt allemaal ook redelijk goed.
Maar ja, als je geen partner oid hebt is dat al lastiger. Het blijft toch puzzelen en een pasklare oplossing is er niet echt.
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
zaterdag 29 augustus 2020 om 20:00
Als hij add heeft zou ik wel even inlezen erover, want het is wel iets waar hij mee moet leren omgaan en dat kan tijd kosten. Het is niet standaard: kom maar gewoon op tijd. Voor sommige mensen werkt het als ze duidelijk een klok zien en horen hoe anderen het doen. Anderen kunnen weer het beste alles inplannen in een agenda zoals opsta tijd en reistijd.Verrassingswolkje schreef: ↑29-08-2020 19:54Alarmen drukt hij weg zonder erop te kijken... Het is echt complex hoor.
Add zal hij wel hebben, maar dan nog moet hij op tijd leren komen.
zaterdag 29 augustus 2020 om 20:01
De afspraak is dat het gebouw tot 18u open is en ze dus tot die tijd daar mag zijn, maar dan is 'afspraak is afspraak' ineens niet meer van belang?
zaterdag 29 augustus 2020 om 20:02
Bwah, als het gebouw open is tot 18u moet die conciërge daar gewoon zitten tot 18u.
Alleen zou ik als bewaker dan wel om 17u45 een grote oproep doen dat over een kwartier de tent sluit dus of iedereen zijn werk kan beëindigen.
En om 18u het licht uitdoen, de deur dichtdraaien en wie niet buiten is heeft pech.
Natuurlijk kan hij soms geluk hebben dat de tent om 16u al leeg is.
Maar dat standaard verwachten ...
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
zaterdag 29 augustus 2020 om 20:53
zaterdag 29 augustus 2020 om 21:19
Dus ze gingen voor 18 weg? Dan snap ik het hele verhaal niet hier.Het-groepje schreef: ↑29-08-2020 20:53Die man wordt gewoon tot 18 u betaald.
Werkgever houdt niet voor niets het gebouw tot die tijd open en betaalt ondersteuning tot die tijd.
zaterdag 29 augustus 2020 om 21:19
Perfect op tijd lukt niemand.DreamyEzra schreef: ↑29-08-2020 21:15Ik ben voor belangrijke afspraken inmiddels vaak te vroeg. Perfect op tijd zijn vind ik lastig maar te vroeg lukt beter want dan hoef ik het niet perfect in te schatten hoe lang ik overal over doe.
En kind loslaten em dan komem de boze reacties vanzelf denk ik.
zaterdag 29 augustus 2020 om 22:50
Asociaal vind ik dit van jou.Het-groepje schreef: ↑29-08-2020 19:42We hebben bij ons de regel dat het gebouw tot 18 u open is, soms later. De conciërges mogen naar huis als de laatste persoon is vertrokken, dus vaak eerder.
Behalve op dagen dat ik en kg wat andere usual suspects werken, die mensen haten ons echt want ik moet eruit geveegd worden.
Ik had me ivm corona ingetekend op een andere locatie, kwam een oude conciërge tegen en die man was echt chagrijnig toen hij me zag.
Die zag zijn halve dagje vrij in rook opgaan en is om 16 u uit ellende maar komen helpen, om me maar zo snel mogelijk het gebouw uit te krijgen.
Vreselijk als mensen te laat komen. Mijn man is er zo een, die komt nog te laat op zijn eigen begrafenis
Ik vind het zo asociaal én een hele nare eigenschap
Frankly my dear, I don"t give a damn
zaterdag 29 augustus 2020 om 23:40
Ik zie zoveel mensen reageren met respectloos, asociaal, strenger optreden, het kan wel ah je echt wilt etc. En ik weet dat dit mijn topic niet is, maar daar krijg ik best een verdrietig gevoel van. Voor mezelf dan (en mensen die hetzelfde ervaren).
Want ik zou echt niet weten hoe ik het beter moet doen. Ik heb er gedurende mijn leven al diverse coachingprogamma's op zitten, probeer me zoveel mogelijk bewust te worden van het verloop van tijd, maar ik heb er gewoon geen grip op. Ik kwam zelfs nog te laat op mijn eigen bruiloft. Ik kan helemaal trots op mezelf en blij op tijd klaar staan om te vertrekken om bij aankomst op locatie erachter te komen dat ik alsnog veel te laat ben. Ik stap dagelijks onder stress de trein/auto/fiets in/op omdat ik weet dat ik weer te laat ben, me daar schuldig over voel en dan verzin ik inderdaad een kulsmoes zodat de andere partij hopelijk iets van begrip voelt.
Sorry voor dit bericht vol zelfmedelijden, maar wat ik to wellicht wil meegeven is dat als hij er echt niets aan kan doen (want er zijn genoeg pubers die als ze ouder worden wel weer hun gevoel voor tijd terugkrijgen natuurlijk) wees dan ook niet te hard voor hem. Dat zal uiteindelijk alleen maar een wig drijven. Leer hem liever dat het zijn verantwoordelijkheid is en niet die van jullie.
Want ik zou echt niet weten hoe ik het beter moet doen. Ik heb er gedurende mijn leven al diverse coachingprogamma's op zitten, probeer me zoveel mogelijk bewust te worden van het verloop van tijd, maar ik heb er gewoon geen grip op. Ik kwam zelfs nog te laat op mijn eigen bruiloft. Ik kan helemaal trots op mezelf en blij op tijd klaar staan om te vertrekken om bij aankomst op locatie erachter te komen dat ik alsnog veel te laat ben. Ik stap dagelijks onder stress de trein/auto/fiets in/op omdat ik weet dat ik weer te laat ben, me daar schuldig over voel en dan verzin ik inderdaad een kulsmoes zodat de andere partij hopelijk iets van begrip voelt.
Sorry voor dit bericht vol zelfmedelijden, maar wat ik to wellicht wil meegeven is dat als hij er echt niets aan kan doen (want er zijn genoeg pubers die als ze ouder worden wel weer hun gevoel voor tijd terugkrijgen natuurlijk) wees dan ook niet te hard voor hem. Dat zal uiteindelijk alleen maar een wig drijven. Leer hem liever dat het zijn verantwoordelijkheid is en niet die van jullie.
zaterdag 29 augustus 2020 om 23:43
Ik ben toch wel benieuwd wat er dan gebeurt bij jou Kevers.
Je weet dat je ergens om x uur moet zijn en dat het een half uur duurt om er te komen. Dan neem je wat speling, neem aan dat je dat rationeel nog wel kunt plannen, en dan gebeuren er allemaal dingen buiten je macht waardoor je het toch niet haalt, of hoe moet ik dat zien?
Je weet dat je ergens om x uur moet zijn en dat het een half uur duurt om er te komen. Dan neem je wat speling, neem aan dat je dat rationeel nog wel kunt plannen, en dan gebeuren er allemaal dingen buiten je macht waardoor je het toch niet haalt, of hoe moet ik dat zien?
anoniem_63dcff768a5d1 wijzigde dit bericht op 29-08-2020 23:44
5.05% gewijzigd
zaterdag 29 augustus 2020 om 23:43
Het is fijn als ze eerder weg kunnen, maar officieel werken en krijgen ze tot 6 betaalt. Dan is regelmatig eerder weg kunnen toch niet standaard?
zondag 30 augustus 2020 om 00:09
Ik weet het niet zo goed. Een deel is verwijtbaar aan slecht kunnen plannen en chaotisch zijn. Ik kan inderdaad tot kwart over zeven op de bank blijven zitten als ik tot half acht weg moet en mezelf nog moet klaar maken. Dat is zeker verwijtbaar. En ik moet teveel van mezelf op een dag. Plan ik zes dingen, terwijl realistisch gezien misschien maar twee of drie van die dingen haalbaar zijn.Ano11niem schreef: ↑29-08-2020 23:43Ik ben toch wel benieuwd wat er dan gebeurt bij jou Kevers.
Je weet dat je ergens om x uur moet zijn en dat het een half uur duurt om er te komen. Dan neem je wat speling, neem aan dat je dat rationeel nog wel kunt plannen, en dan gebeuren er allemaal dingen buiten je macht waardoor je het toch niet haalt, of hoe moet ik dat zien?
Een deel heeft te maken dat getallen veranderen in mijn hoofd. Ik rond af, pas aan. 38 wordt 30 minuten bijvoorbeeld (terwijl ik het beter 40 kan maken). 12 over gaan, wordt 15 over gaan. Dan ga ik dus al drie minuten te laat weg. We zouden eigenlijk vandaag (= zaterdag 29-08) terugkomen van vakantie. Dat moest voor 10.00 uur. Ergens tijdens de vakantie is dat 28-08 geworden in mijn hoofd omdat het makkelijker zou zijn om 28-08 al in Nederland te zijn, zodat we de 29e zeker op tijd zouden zijn. Uiteindelijk werd dat in mijn hoofd dus 28-08 voor 10.00 moeten we terug zijn. Heb ik ons van een dag vakantie beroofd. Heb het ook wel eens andersom gehad. Waren we een dag te laat terug.
Laatst moest ik ergens om kwart over zijn. Tien minuten fietsen. Om het hele uur was ik klaar om te gaan en ging ik. Kwam ik om vijf voor half aan. Ik snapte er echt niets van. Maar toen ik het ging analyseren met therapeut, kwam naar boven dat ik op het laatste moment had bedacht om andere schoenen aan te trekken. In de tuin bedacht dat die bloempot een gieter water nodig had. Was lampjes van mijn fiets vergeten dus moest terug naar binnen. Zag nog dit, zag nog dat. Waarschijnlijk ben ik uiteindelijk toch veel te laat vertrokken. Alleen niets in mijn brein geeft dan een waarschuwingssignaal.
En soms weet ik het gewoon echt niet. Dan denk ik echt alles geregeld te hebben, maar toch gaat het mis.
zondag 30 augustus 2020 om 00:27
Schiphol of sollicitatie is niet iedere paar dagen. Als ik ieder dag ergens een uur van te voren naar toe moet gaan is de dag te kort.redbulletje schreef: ↑29-08-2020 17:58Tenzij overmacht valt het prima te plannen. Ik rij ook liever wat vroeger weg om in geval van oponthoud toch op tijd te kunnen zijn. Je bent toch ook op tijd op Schiphol als je op vakantie gaat? Of op tijd op een sollicitatiegesprek. Waarom zou je datzelfde respect niet op kunnen brengen voor vrienden waar je mee afspreekt?
Dus nee. Oponthoud zorgt er voor dat ik iets te laat ben.
zondag 30 augustus 2020 om 00:42
Vriendschappelijke afspraken verbind jij consequenties aan dus. Gelukkig doen mijn vrienden dat niet.julius schreef: ↑29-08-2020 18:27En eenmaal op hun werk, is iedereen opeens in staat om op tijd bij afspraken te zijn. Want ja, consequenties he. Maar zonder die consequenties kunnen mensen opeens de tijd niet meer inschatten, en al helemaal geen klok meer kijken of een alarm zetten op hun telefoon.
Ik blijf dat bijzonder vinden, maar zolang iedereen in zijn of haar omgeving dat accepteert, zie ik ook het probleem niet echt.
Vriendschap zou consequentie vrij moeten zijn.
zondag 30 augustus 2020 om 03:40
Dat is normaal toch? Ik ben ook altijd tussen het moment dat ik DENK dat ik klaar ben om te gaan, en het moment dat ik ECHT klaar ben om te gaan, nog 10 minuten onduidelijke dingen aan het doen. Toch nog die regenbroek in de fietstas stoppen, toch nog even kijken of het gas echt uit is, toch nog even naar boven om een vestje te pakken, man een extra kus geven, oh vlees moet nog uit de diepvries in de koelkast om te ontdooien, - dat soort dingen.kevers schreef: ↑30-08-2020 00:09Laatst moest ik ergens om kwart over zijn. Tien minuten fietsen. Om het hele uur was ik klaar om te gaan en ging ik. Kwam ik om vijf voor half aan. Ik snapte er echt niets van. Maar toen ik het ging analyseren met therapeut, kwam naar boven dat ik op het laatste moment had bedacht om andere schoenen aan te trekken. In de tuin bedacht dat die bloempot een gieter water nodig had. Was lampjes van mijn fiets vergeten dus moest terug naar binnen. Zag nog dit, zag nog dat.
Dus ik plan gewoon tien minuten extra in daarvoor. Als ik ze niet nodig heb, ben ik tien minuten te vroeg, en dat is ook niet erg. Maar meestal heb ik ze gewoon keihard nodig.
zondag 30 augustus 2020 om 05:52
Ik reageerde op een post die stelde : mensen die nooit op tijd komen zijn nou nooit eens te vroeg
A- beschrijf ik in andere posts dat ik vaak te vroeg ben
B in deze post beschrijf ik dat ik vaak te laat ben maar altijd langer door werk. Als uitzondering dus bij ons, blijken enkelen maar te doen.
Gebouw is tot 18 u open inclusief ondersteuning. Ondersteuning is gewend om vroeg naar huis te mogen en zijn chaggerijnig omdat ik en nog wat anderen gewoon doen wat de bedoeling is: mijn uren maken in openingstijden gebouw.
Wat dus het punt onderuit haalt dat te laat komen ook altijd inhoudt dat je tijd van de baas snoept.
Integendeel, er werken honderden mensen voor mijn werkgever en het is dus zo erg dat het gewoon opvalt als mensen er na 16 u nog zijn.
Dus dat 'op tijd komen' is een beetje 1 kant op, ik pleit voor 'je werk af hebben in de tijd dat je baas er voor ter beschikking stelt'.
Helemaal tijdens Corona nu we gespreid moeten werken.
zondag 30 augustus 2020 om 06:01
Ik herken dit van vroeger.kevers schreef: ↑30-08-2020 00:09Ik weet het niet zo goed. Een deel is verwijtbaar aan slecht kunnen plannen en chaotisch zijn. Ik kan inderdaad tot kwart over zeven op de bank blijven zitten als ik tot half acht weg moet en mezelf nog moet klaar maken. Dat is zeker verwijtbaar. En ik moet teveel van mezelf op een dag. Plan ik zes dingen, terwijl realistisch gezien misschien maar twee of drie van die dingen haalbaar zijn.
Een deel heeft te maken dat getallen veranderen in mijn hoofd. Ik rond af, pas aan. 38 wordt 30 minuten bijvoorbeeld (terwijl ik het beter 40 kan maken). 12 over gaan, wordt 15 over gaan. Dan ga ik dus al drie minuten te laat weg. We zouden eigenlijk vandaag (= zaterdag 29-08) terugkomen van vakantie. Dat moest voor 10.00 uur. Ergens tijdens de vakantie is dat 28-08 geworden in mijn hoofd omdat het makkelijker zou zijn om 28-08 al in Nederland te zijn, zodat we de 29e zeker op tijd zouden zijn. Uiteindelijk werd dat in mijn hoofd dus 28-08 voor 10.00 moeten we terug zijn. Heb ik ons van een dag vakantie beroofd. Heb het ook wel eens andersom gehad. Waren we een dag te laat terug.
Laatst moest ik ergens om kwart over zijn. Tien minuten fietsen. Om het hele uur was ik klaar om te gaan en ging ik. Kwam ik om vijf voor half aan. Ik snapte er echt niets van. Maar toen ik het ging analyseren met therapeut, kwam naar boven dat ik op het laatste moment had bedacht om andere schoenen aan te trekken. In de tuin bedacht dat die bloempot een gieter water nodig had. Was lampjes van mijn fiets vergeten dus moest terug naar binnen. Zag nog dit, zag nog dat. Waarschijnlijk ben ik uiteindelijk toch veel te laat vertrokken. Alleen niets in mijn brein geeft dan een waarschuwingssignaal.
En soms weet ik het gewoon echt niet. Dan denk ik echt alles geregeld te hebben, maar toch gaat het mis.
Ik heb mijn ochtenden dat ik ergens moet zijn strak gepland
Dus van te voren bedenken wat ik moet doen.
Kleding de avond ervoor klaarleggen, make up uitzoeken, tot ondergoed en oorbellen aan toe, werktas al klaar.
In mijn hoofd tijdsschema: zo lang wc, zo lang douchen, eten maken kinderen, eten kinderen, zelf eten, kinderen zo laat uiterlijk tanden poetsen, ik mijn schoenen aan en jas, allemaal klaar.
Ik doe niets in het huishouden die ochtenden want dat gaat mis.
Pas als ik weer thuis ben van brengen of werk ga ik weer andere dingen doen.
En ik sta later op, ik was op een gegeven moment 2 uur bezig en heb dat naar 1 uur gebracht, als tip van iemand.
Leverde veel rust op. Kinderen weten dat ze voor ieder ding een kwartier hebben en dat ze maar een paar dingen hoeven. Aankleden (alles dus ook sokken, hele champagne gevoerd) , eten, tandenpoetsen, tas inpakken, schoenen aan.
Zondag ga ik op een vast tijdstip alles na, mijn wetktas, privé tas, kinderen hun spullen ook voor clubjes.
Anders ben ik jou.
Maar zoals al eerder gezegd voor privé dingen is het wat het is. Ik kan dit niet voor alles doen, dan gaat mijn kwaliteit van leven eraan.
zondag 30 augustus 2020 om 07:09
Het-groepje schreef: ↑30-08-2020 06:01Ik herken dit van vroeger.
Ik heb mijn ochtenden dat ik ergens moet zijn strak gepland
Dus van te voren bedenken wat ik moet doen.
Kleding de avond ervoor klaarleggen, make up uitzoeken, tot ondergoed en oorbellen aan toe, werktas al klaar.
In mijn hoofd tijdsschema: zo lang wc, zo lang douchen, eten maken kinderen, eten kinderen, zelf eten, kinderen zo laat uiterlijk tanden poetsen, ik mijn schoenen aan en jas, allemaal klaar.
Ik doe niets in het huishouden die ochtenden want dat gaat mis.
Pas als ik weer thuis ben van brengen of werk ga ik weer andere dingen doen.
En ik sta later op, ik was op een gegeven moment 2 uur bezig en heb dat naar 1 uur gebracht, als tip van iemand.
Leverde veel rust op. Kinderen weten dat ze voor ieder ding een kwartier hebben en dat ze maar een paar dingen hoeven. Aankleden (alles dus ook sokken, hele champagne gevoerd) , eten, tandenpoetsen, tas inpakken, schoenen aan.
Zondag ga ik op een vast tijdstip alles na, mijn wetktas, privé tas, kinderen hun spullen ook voor clubjes.
Anders ben ik jou.
Maar zoals al eerder gezegd voor privé dingen is het wat het is. Ik kan dit niet voor alles doen, dan gaat mijn kwaliteit van leven eraan.
Ik doe dit altijd, voor alles. Ik vind het wel interessant dat je zegt dat het je kwaliteit van leven kost. Dat vind ik ook, maar naar mijn idee is dit wat hoort. Ga ik eens over nadenken...
zondag 30 augustus 2020 om 07:19
Voor sommige mensen is het niet standaard en moeten ze het leren. Dat heb ik ook, daardoor kost het ook meer moeite, vooral ook mentaal. Ik vond het altijd heel lastig om op een rustige, ontspannend zondag avond al bezig te zijn met voorbereiden voor werk de dag erna. Hetzelfde met ‘s avonds voor de volgende dag. Ik wilde die dagen gescheiden houden.
In vrije tijd zoals het weekend heb ik vaak max 1 ding wat strak gepland is (meestal niets).
zondag 30 augustus 2020 om 07:29
EllaBowie schreef: ↑30-08-2020 07:19Voor sommige mensen is het niet standaard en moeten ze het leren. Dat heb ik ook, daardoor kost het ook meer moeite, vooral ook mentaal. Ik vond het altijd heel lastig om op een rustige, ontspannend zondag avond al bezig te zijn met voorbereiden voor werk de dag erna. Hetzelfde met ‘s avonds voor de volgende dag. Ik wilde die dagen gescheiden houden.
Ja, ik ook, maar dan loop ik maandag achter de feiten aan
Dus doe ik het. Het kost mij mentaal ook energie om altijd planningen aan te hebben en altijd tijdsinschattingen te maken. Maar anders kom ik mijn afspraken niet na, dus doe ik het. En dat kost kwaliteit van leven. Niet plannen op vakantie vind ik bijvoorbeeld heerlijk. Maar als ik het plannen niet doe kost het andere kwaliteit van leven omdat ze op me moeten wachten. En dat vind ik oneerlijk, als mijn kwaliteit van leven ten koste van dat van anderen zou gaan. En dat vind ik andersom ook, dus als ik geen afspraken met mensen kan maken omdat ik steeds hun kwaliteit van leven moet faciliteren dan spreken we niet meer af.
zondag 30 augustus 2020 om 07:38
Maar dan plan je zo eigenlijk vooral voor anderen? Niet per se voor jezelf (niet sarcastisch). Ik denk wel dat je privé daar gelijken in vindt. Ik moet wel zeggen dat ik het vooral in Nederland merk, ik woon er al een tijdje niet meer en zie wel verschil met mensen uit andere culturen. Dus dat het niet compleet abnormaal is om zo anders met tijd om te gaan.Lafae schreef: ↑30-08-2020 07:29Ja, ik ook, maar dan loop ik maandag achter de feiten aan
