Kinderen
alle pijlers
zoontje kan zich niet zetten tot aankleden etc, tips?
zondag 20 april 2008 om 16:14
Hoihoi,
Mijn man en ik zijn op dit moment even de wanhoop nabij inzake onze oudste zoon.
Als hij zich moet aan- of uitkleden óf iets moet opruimen, kan hij zich daar niet op concentreren. Je moet er bovenop staan en hem constant aansporen, anders is hij meteen afgeleid en komt er niets van.
Hij is 4,5 jaar. Hij kan zich wel concentreren op spelletjes, dingen die hij leuk vindt, verhaaltjes, tv-programma's etc.
Op school gaat het heel erg goed, maar ook daar moet hij regelmatig even nablijven omdat hij nog niet klaar is met iets opruimen.
Dit - plus het feit dat onze beide zoons de laatste tijd slecht luisteren - is daarnet geresulteerd in een huilbui van mij en boze uitbarsting van mijn man.
Er wordt al erg veel gemopperd hier in huis, de laatste tijd, en daar willen we vanaf. Maar het is zoooooooo frustrerend om dag in, dag uit met dat slome gedrag van onze oudste geconfronteerd te worden waar het dus aankleden en opruimen betreft.
Vorige week heb ik het uit/aankleden gestimuleerd door per 'item' tot een bepaald getal te tellen, kijken of hij het binnen die tijd kon. Dat vond hij twee dagen leuk, de derde dag zei hij dat niet meer te willen.
We hebben nu bedacht een kookwekkertje te kopen en te gaan belonen met stickers als hij binnen een x tijd kan aankleden, iets opruimen etc.
Soms denk ik dat hij er echt niets aan kan doen, dat het een concentratiestoornis is. Ik heb zelf ook enorm veel moeite met klusjes die 'moeten', stel die eindeloos uit.
Maar zoals ik al zei, hij kan zich wél concentreren op andere dingen. Hoe kunnen wij hem op een positieve manier stimuleren de 'moet-dingen' ook gewoon te doen, zich daar even op te focussen en niet aan andere dingen te denken?
Wie heeft goede tips? Alvast veel dank,
xx lisa.
Mijn man en ik zijn op dit moment even de wanhoop nabij inzake onze oudste zoon.
Als hij zich moet aan- of uitkleden óf iets moet opruimen, kan hij zich daar niet op concentreren. Je moet er bovenop staan en hem constant aansporen, anders is hij meteen afgeleid en komt er niets van.
Hij is 4,5 jaar. Hij kan zich wel concentreren op spelletjes, dingen die hij leuk vindt, verhaaltjes, tv-programma's etc.
Op school gaat het heel erg goed, maar ook daar moet hij regelmatig even nablijven omdat hij nog niet klaar is met iets opruimen.
Dit - plus het feit dat onze beide zoons de laatste tijd slecht luisteren - is daarnet geresulteerd in een huilbui van mij en boze uitbarsting van mijn man.
Er wordt al erg veel gemopperd hier in huis, de laatste tijd, en daar willen we vanaf. Maar het is zoooooooo frustrerend om dag in, dag uit met dat slome gedrag van onze oudste geconfronteerd te worden waar het dus aankleden en opruimen betreft.
Vorige week heb ik het uit/aankleden gestimuleerd door per 'item' tot een bepaald getal te tellen, kijken of hij het binnen die tijd kon. Dat vond hij twee dagen leuk, de derde dag zei hij dat niet meer te willen.
We hebben nu bedacht een kookwekkertje te kopen en te gaan belonen met stickers als hij binnen een x tijd kan aankleden, iets opruimen etc.
Soms denk ik dat hij er echt niets aan kan doen, dat het een concentratiestoornis is. Ik heb zelf ook enorm veel moeite met klusjes die 'moeten', stel die eindeloos uit.
Maar zoals ik al zei, hij kan zich wél concentreren op andere dingen. Hoe kunnen wij hem op een positieve manier stimuleren de 'moet-dingen' ook gewoon te doen, zich daar even op te focussen en niet aan andere dingen te denken?
Wie heeft goede tips? Alvast veel dank,
xx lisa.
zondag 20 april 2008 om 16:23
Lastig, maar wel wat aan te doen. Misschien overziet hij het niet allemaal? Dan zou je de regel eerst het 1 opruimen voor je het volgende pakt aan kunnen houden.
Kleding sávonds van te voren laten kiezen (max 2 keuzes) en op tijd op staan zodat er daarvanuit geen stress kan komen.
Verder... niet gezond eten betekent ook geen toetje, en snoep volgende dag. Dan maar honger.
Succes!
Kleding sávonds van te voren laten kiezen (max 2 keuzes) en op tijd op staan zodat er daarvanuit geen stress kan komen.
Verder... niet gezond eten betekent ook geen toetje, en snoep volgende dag. Dan maar honger.
Succes!
zondag 20 april 2008 om 16:24
Hij heeft tijd om zijn bord leeg te eten zolang jullie met z'n allen aan tafel zitten,etenstijd voorbij,dan word zijn bord opgeruimd,bord niet leeg,geen toetje.Dit zal hij misschien 3 dagen volhouden maar dan eet hij zijn bord wel leeg als hij echt hoger heeft en een lekker toetje wil.Ook geen snoep of wat geven zolang hij zijn eten niet opeet want anders krijgt hij niet echt honger.
En laat hem maar eens te laat komen op school doordat hij zich niet aankleed,kijken hoe hij daar op reageert.
Succes!
En laat hem maar eens te laat komen op school doordat hij zich niet aankleed,kijken hoe hij daar op reageert.
Succes!
zondag 20 april 2008 om 17:02
Met eten zou ik het niet doen, maar mijn kleuter vind het vaak enorm leuk als ergens een wedstrijdje van gemaakt wordt. Wie het eerst aangekleed is!!! roep ik dan.
W.b. eten: wij zijn hard, zoals jij het omschrijft. Niet eten is pech. Ook geen vervangend eten dus. Dochter gaat nu beter eten inmiddels. Soms vraagt ze om gevoerd te worden en dat is volgens ons een kwestie van aandacht vragen. We merken nl. dat ze jaloers is op jongste die meer hulp nodig heeft en krijgt. En dan voeren we haar gewoon, gaat ook wel weer over.
W.b. eten: wij zijn hard, zoals jij het omschrijft. Niet eten is pech. Ook geen vervangend eten dus. Dochter gaat nu beter eten inmiddels. Soms vraagt ze om gevoerd te worden en dat is volgens ons een kwestie van aandacht vragen. We merken nl. dat ze jaloers is op jongste die meer hulp nodig heeft en krijgt. En dan voeren we haar gewoon, gaat ook wel weer over.
zondag 20 april 2008 om 17:29
Misschien is een beloningsbord iets? Elke taak die hij af heeft een sticker plakken
Of elke taak uitsplitsen en noteren in welke volgorde hij het moet doen.
Het kan namelijk best wel zo zijn dat het teveel in een keer is: tandenpoetsen, wassen, haren kammen, pyjama uit, schone onderbroek aan, kleren aan, schoenen aan, naar beneden, ontbijten, tas pakken en naar school. Je zou zelf de volgorde vergeten en halverwege het overzicht verliezen.
Zou hem wel coachen maar er niet meer bovenop zitten, gewoon vragen: Heb je al.......gedaan?
En het warme eten. Niet meer voeren, laat hem zelf eten. Misschien eten jullie wel te laat en heeft hij geen honger meer of heeft hij al teveel tussendoortjes gehad. En inderdaad zoals al gezegt werd, zolang jullie aan tafel zitten (ca 20 minuten) kan hij eten. Daarna wordt de tafel afgeruimt en is het gedaan met het eten.
Of elke taak uitsplitsen en noteren in welke volgorde hij het moet doen.
Het kan namelijk best wel zo zijn dat het teveel in een keer is: tandenpoetsen, wassen, haren kammen, pyjama uit, schone onderbroek aan, kleren aan, schoenen aan, naar beneden, ontbijten, tas pakken en naar school. Je zou zelf de volgorde vergeten en halverwege het overzicht verliezen.
Zou hem wel coachen maar er niet meer bovenop zitten, gewoon vragen: Heb je al.......gedaan?
En het warme eten. Niet meer voeren, laat hem zelf eten. Misschien eten jullie wel te laat en heeft hij geen honger meer of heeft hij al teveel tussendoortjes gehad. En inderdaad zoals al gezegt werd, zolang jullie aan tafel zitten (ca 20 minuten) kan hij eten. Daarna wordt de tafel afgeruimt en is het gedaan met het eten.
zondag 20 april 2008 om 18:01
Hier een juf... Overleg ook eens met school; hoe lossen zij het op? Misschien is er iets wat jullie thuis EN op school kunnen doen, zodat het voor hem duidelijk blijft. Dat werkt niet altijd, want afwisseling is wel heel belangrijk.
Ook is duidelijkheid heel belangrijk; wat verwacht je van je kind.. en soms ook WAAROM? Je wilt dat er opgeruimd wordt, want er komt bezoek, of je gaat eten...
Wat wij op school doen om kinderen aan te zetten tot opruimen;
- liedje zingen 'wij gaan opruimen',
- een kookwekker zetten (wie is er voor de wekker klaar)
- eerst aandacht vragen, dus kind(eren) eerst laten kijken naar je, uitleggen wat je van ze verwacht en dan pas aan de slag
Als kinderen NIET op tijd klaar zijn met 't een of het ander (dat kan zijn met opruimen, maar ook weleens met fruit eten);
- wij gaan iets leuks doen, kind moet eerst zijn 'werkje' doen
- apart zetten (dus ook weer; geen deelgenoot zijn van iets leuks)
Succes!!
Ook is duidelijkheid heel belangrijk; wat verwacht je van je kind.. en soms ook WAAROM? Je wilt dat er opgeruimd wordt, want er komt bezoek, of je gaat eten...
Wat wij op school doen om kinderen aan te zetten tot opruimen;
- liedje zingen 'wij gaan opruimen',
- een kookwekker zetten (wie is er voor de wekker klaar)
- eerst aandacht vragen, dus kind(eren) eerst laten kijken naar je, uitleggen wat je van ze verwacht en dan pas aan de slag
Als kinderen NIET op tijd klaar zijn met 't een of het ander (dat kan zijn met opruimen, maar ook weleens met fruit eten);
- wij gaan iets leuks doen, kind moet eerst zijn 'werkje' doen
- apart zetten (dus ook weer; geen deelgenoot zijn van iets leuks)
Succes!!
zondag 20 april 2008 om 18:14
concentratieprobleem als hij wel geconcentreerd met andere dingen bezig is?
Lijkt me meer desinteresse, En als er veel gemopperd wordt dan zetten ze helemaal de knop om, ze kennen dat verhaaltje al, en het zal (meestal) toch niet uitdraaien op alle straffen die jullie in het vooruitzicht stellen.
Dus net als iedere nanny op de tv zegt: consequent zijn in straf en in beloning.
Laat hem in zn piama naar school als hij niet opschiet, (zorg wel even dat hij niet zijn oudste piama aanheeft dan ;)))
Lijkt me meer desinteresse, En als er veel gemopperd wordt dan zetten ze helemaal de knop om, ze kennen dat verhaaltje al, en het zal (meestal) toch niet uitdraaien op alle straffen die jullie in het vooruitzicht stellen.
Dus net als iedere nanny op de tv zegt: consequent zijn in straf en in beloning.
Laat hem in zn piama naar school als hij niet opschiet, (zorg wel even dat hij niet zijn oudste piama aanheeft dan ;)))
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
zondag 20 april 2008 om 18:23
zondag 20 april 2008 om 18:39
Mijn even oude zoon heeft een vergelijkbaar probleem. Wij laten hem alleen in zijn kamer met aankleden en als hij klaar is mag hij ons roepen en gaan we iets doen wat hij dan verdiend heeft. Hij is gek op kietelen en stoeien, dus als hij is aangekleed komt het 'kietelmonster' (meestal mijn man), die heel hard brult: zijn hier nog aangeklede kinderen?! ('s avonds: zijn hier nog kinderen in pyama die hun tanden gepoetst hebben?!). Hij vindt dit inmiddels zo'n leuk ritueel dat hij zich heel geconcentreerd aan- en uitkleedt, omdat het slechts een middel is tot een leuk doel. Dus minder aandacht op het aankleden vestigen, en het steeds in een adem noemen met datgene wat je zoon leuk vindt (tv kijken, iets lekkers, stoeien, boekje lezen). Dus niet; je moet aankleden, maar: wie is aangekleed krijgt een koek en mag tv kijken! Zonder verder veel aandacht te besteden aan wat hij precies doet.
Bij eten doen we iets soortgelijks: 'wie goed gegeten heeft mag even een spelletje doen op de computer!'. Niet eten = geen probleem, moet hij zelf weten (al probeer ik hem wel te bewegen een hap of 3 minimaal te nemen), maar dan ook geen beloning.
Mopperen helpt niet, verpest idd de sfeer. Probeer samen met je zoon nieuwe 'regels' op te stellen: wie is aangekleed/uitgekleed mag dit, wie eet mag dat, wie de hele dag goed luistert mag een sticker oid. Op de school van mijn zoon helpen ze hem door een wedstrijd te maken van opruimen: ze zetten een timer (heel ruim, 5 minuten ofzo) en hij moet het winnen van de timer, dan gaat de juf hem heel erg prijzen. Werkt ook!
Ik hoop dat het bij jou net zo voorspoedig gaat. Ik vind het een compliment waard dat je afwil van het negatieve en een oplossing zoekt. Succes!
Bij eten doen we iets soortgelijks: 'wie goed gegeten heeft mag even een spelletje doen op de computer!'. Niet eten = geen probleem, moet hij zelf weten (al probeer ik hem wel te bewegen een hap of 3 minimaal te nemen), maar dan ook geen beloning.
Mopperen helpt niet, verpest idd de sfeer. Probeer samen met je zoon nieuwe 'regels' op te stellen: wie is aangekleed/uitgekleed mag dit, wie eet mag dat, wie de hele dag goed luistert mag een sticker oid. Op de school van mijn zoon helpen ze hem door een wedstrijd te maken van opruimen: ze zetten een timer (heel ruim, 5 minuten ofzo) en hij moet het winnen van de timer, dan gaat de juf hem heel erg prijzen. Werkt ook!
Ik hoop dat het bij jou net zo voorspoedig gaat. Ik vind het een compliment waard dat je afwil van het negatieve en een oplossing zoekt. Succes!
zondag 20 april 2008 om 20:30
Geduld..... hoe moeilijk ook, maar het gaat op een dag beter! Heb zelf ook zo'n zoon. Op school gaat het prima, leuk joch, sociaal en gezellig. En vlug met alles...zolang hij het zelf interessant vindt. Opstaan, aankleden, klusjes, het is jarenlang een crime geweest, zoals in jullie verhalen. Maar nu is hij ruim 8, nog steeds gaat het niet perfect maar toch al een heel stuk beter dan toen hij de leeftijd had waarin jullie zonen zitten. Kan hem nu beter aanspreken op zijn verantwoordelijkheden en heb toch het idee dat de aanhouders (wij als ouders dus) winnen. Niet opgeven dus, gewoon doorgaan met hem wijzen op zijn gedrag in die dingen, en het gaat op een bepaald moment vast beter. Wat bij ons ook geholpen heeft, is aangeven dat je de dingen 1 keer zegt; als het niet naar behoren uitgevoerd wordt, staat daar iets tegenover (te laat op school: ga maar aan juf uitleggen- nog nooit nodig geweest, maar het idee!- geen tv; etc.). Maar kan me nog helemaal indenken hoe frustrerend het af en toe is voor jullie... Sterkte!
zondag 20 april 2008 om 21:28
Ik heb zo'n meisje, ook 4,5. Vooral aan- en uitkleden zijn oninteressant. Meestal doe ik een stukje en dan doet zij haar broek, of ze doet wel zelf haar pyjama uit en de rest doe ik. Op school en bij de gastouder kan ze het wel allemaal zelf. Als ik vraag waarom ze het thuis dan niet doet dan zegt ze dat ze het niet gezellig vindt om het alleen te doen 
zondag 20 april 2008 om 21:33
Lisa, lastig en vervelend. Onze zoon is nu 10 en bij hem zijn de ochtenden vaak ook drama's; hij schiet gewoon niet op. Bij hem is PDD-NOS geconstateerd en dat helpt ons wel om zijn gedrag te verklaren. Overigens kan hij ook als een wassen beeld tv-kijken, terwijl vriendjes onrustig gaan bewegen. Toch zijn die vriendjes "normaal" en hij net niet helemaal. Dus dat zegt mij niet zoveel. Ook dat voeren komt me bekend voor, dat hebben wij ook nog heeeel lang gedaan.
Maar goed, ik wil je helemaal niets aanpraten; de kans dat hij gewoon een dromerige kleuter is, is gelukkig veel groter!
Als je denkt dat hij er baat bij zou kunnen hebben, zou je pictogrammen kunnen gebruiken met daarop de handelingen die iedere morgen (en avond) terugkomen. Dit geeft heel veel structuur en duidelijkheid.
Maar goed, ik wil je helemaal niets aanpraten; de kans dat hij gewoon een dromerige kleuter is, is gelukkig veel groter!
Als je denkt dat hij er baat bij zou kunnen hebben, zou je pictogrammen kunnen gebruiken met daarop de handelingen die iedere morgen (en avond) terugkomen. Dit geeft heel veel structuur en duidelijkheid.
zondag 20 april 2008 om 21:40
Hmm, of je gooit kind en kleren 's ochtends in de auto, je hebt tijd om je aan te kleden tot we op school zijn, als je niet vlot genoeg bent moet je in je pyama naar school. Soms moet je streng zijn om iets te bereiken.
Wat eten betreft verlies je altijd. Jij zet eten op tafel, hij bepaald hoeveel hij eet. Geen honger? Dan maar niet. Dat kun je niet afdwingen. Uiteraard snoepjes, koekjes, toetjes en ander lekkers achter slot en grendel, en kinderen bij jou thuis laten spelen, anders snoept ie natuurlijk gewoon ergens anders.
Wat eten betreft verlies je altijd. Jij zet eten op tafel, hij bepaald hoeveel hij eet. Geen honger? Dan maar niet. Dat kun je niet afdwingen. Uiteraard snoepjes, koekjes, toetjes en ander lekkers achter slot en grendel, en kinderen bij jou thuis laten spelen, anders snoept ie natuurlijk gewoon ergens anders.
zondag 20 april 2008 om 22:33
Misschien krijgt hij veel tussendoortjes. Mijn zoontje is ook zo. Als hij niet geinteresseerd is dan doet hij het niet. Opruimen aankleden. Ik blijf herhalen. En eten ook niet.
Maar omdat ik het gemopper zat ben. Geef ik hem soms "straf"? Van als je het niet opruimt dan krijg je je walkie talkie niet. Of mag je niet bij die en die spelen.
En kleren aandoen. Misschien vind hij het wel leuk om nu zijn eigen kleren uit te zoeken.
En daar reageert hij ook op. En ik geef hem hartstikke veel complimentjes. Van je bent een grote jongen. En goed zo. Hij is echt trots op zichzelf dan
En veel kusjes en knuffels. En met eten ja. dan verzin ik er maar een verhaaltje bij. Hij eet nu zelfs de smaakloze groentes op. Je wordt groot en sterk van je groentes. Netals superman. Dat werkt wel. Hij eet zijn eten nu wel op.
Als je het positiever benadert reageren ze erop. Ik was liep vroeger ook de hele tijd te mopperen en te schreeuwen. Daar worden de kinderen alleen maar onzeker van. En 4 jaar is nog een hele jonge leeftijd. Hij is pas naar school. En hij moet nog dingen leren.
Succes verder.
maandag 21 april 2008 om 00:01
Dank voor jullie reacties.
Het is natuurlijk ook zo, hij is pas 4,5 en nog echt een kleine jongen. Ook al is hij al een hele vent om te zien en groot en fors voor zijn leeftijd.
Hij heeft zijn best wel gedaan na het dieptepunt vanmiddag. Vanavond na het bad kwam hij trots vertellen dat hij heel snel zijn pyjama had aangedaan. De hemel ingeprezen natuurlijk en een mooie sticker laten uitzoeken en op de deur plakken.
Ik weet het in theorie ook allemaal wel, maar we waren weer ingezakt, zeg maar.
'De harde lijn' volgen, ik weet het niet. Daarvoor wil ik toch eigenlijk eerst zeker weten of mijn zoontje er wel zelf iets aan kan doen. Hij verliest zijn aandacht niet om ons te pesten ofzo, natuurlijk. En als hij bang wordt om te laat op school te komen als ik hem maar laat aanklooien, maar het tóch niet kan, dat stuit me tegen de borst.
Aan de andere kant kan ik het eens proberen, misschien toch. Met de juffrouw afspreken dat hij wellicht te laat komt vanwege het treuzelen. (in de auto stoppen en laten aankleden zal niet werken, Mamalelie, want we wonen letterlijk op 20 seconden lopen van school, haha)
Het eten is ook zoiets dat erin geslopen is. Onze kinderen zijn heel vaak ziek geweest en als ze ziek zijn eten ze gelijk nauwelijks meer. Ik ben zo vaak blij geweest met elke hap die erin ging. Nu is weer een periode dat het goed gaat qua gezondheid (afkloppen!). Dus wellicht is nu de tijd om echt te stoppen met 'voeren'. Vanavond hebben we dat ook niet meer gedaan (hij eet wel zelf hoor, maar tergend langzaam en vergeet het ook gewoon, wij stopten ongeveer de helft van wat hij eet in zijn mond).
Mirjam, wanneer begonnen bij jouw zoontje de klachten die wijzen op zijn diagnose?
xx lisa.
Het is natuurlijk ook zo, hij is pas 4,5 en nog echt een kleine jongen. Ook al is hij al een hele vent om te zien en groot en fors voor zijn leeftijd.
Hij heeft zijn best wel gedaan na het dieptepunt vanmiddag. Vanavond na het bad kwam hij trots vertellen dat hij heel snel zijn pyjama had aangedaan. De hemel ingeprezen natuurlijk en een mooie sticker laten uitzoeken en op de deur plakken.
Ik weet het in theorie ook allemaal wel, maar we waren weer ingezakt, zeg maar.
'De harde lijn' volgen, ik weet het niet. Daarvoor wil ik toch eigenlijk eerst zeker weten of mijn zoontje er wel zelf iets aan kan doen. Hij verliest zijn aandacht niet om ons te pesten ofzo, natuurlijk. En als hij bang wordt om te laat op school te komen als ik hem maar laat aanklooien, maar het tóch niet kan, dat stuit me tegen de borst.
Aan de andere kant kan ik het eens proberen, misschien toch. Met de juffrouw afspreken dat hij wellicht te laat komt vanwege het treuzelen. (in de auto stoppen en laten aankleden zal niet werken, Mamalelie, want we wonen letterlijk op 20 seconden lopen van school, haha)
Het eten is ook zoiets dat erin geslopen is. Onze kinderen zijn heel vaak ziek geweest en als ze ziek zijn eten ze gelijk nauwelijks meer. Ik ben zo vaak blij geweest met elke hap die erin ging. Nu is weer een periode dat het goed gaat qua gezondheid (afkloppen!). Dus wellicht is nu de tijd om echt te stoppen met 'voeren'. Vanavond hebben we dat ook niet meer gedaan (hij eet wel zelf hoor, maar tergend langzaam en vergeet het ook gewoon, wij stopten ongeveer de helft van wat hij eet in zijn mond).
Mirjam, wanneer begonnen bij jouw zoontje de klachten die wijzen op zijn diagnose?
xx lisa.
maandag 21 april 2008 om 00:38
Wanneer mijn kinderen een tijdje zoiets hebben (hier is het altijd tijdelijk, ik weet niet of dat voor jouw zoon ook geldt?) en ik heb geen zin/ tijd in/voor strijd. Dan ga ik het gevecht gewoon een paar dagen niet aan. Ik help een paar dagen met aankleden (of nu met mijn dochter van 3, heeft geen zin om zelf te eten, die wil ik dan een paar dagen voeren) of welke luiigheid dan ook.
Na die paar dagen zeg ik: "Zo, nu is het klaar, nu kan je het zelf wel weer." en dat blijkt dan ook altijd wel zo te zijn.
Ik vind het met dit soort dingen zo zonde van de energie om de strijd steeds aan te gaan. (Ik ben erg lui
) Heb ook vaak het idee dat het gewoon een spelletje is en als wij daar niet op ingaan, is het spelletje ook niet leuk.
Met eten doen wij sowieso niet aan strijd: het is graag of niet (en gelukkig is het hier bijna altijd "graag", dus ik heb wel makkelijk praten)
Na die paar dagen zeg ik: "Zo, nu is het klaar, nu kan je het zelf wel weer." en dat blijkt dan ook altijd wel zo te zijn.
Ik vind het met dit soort dingen zo zonde van de energie om de strijd steeds aan te gaan. (Ik ben erg lui
) Heb ook vaak het idee dat het gewoon een spelletje is en als wij daar niet op ingaan, is het spelletje ook niet leuk. Met eten doen wij sowieso niet aan strijd: het is graag of niet (en gelukkig is het hier bijna altijd "graag", dus ik heb wel makkelijk praten)
maandag 21 april 2008 om 08:12
Hier eigenlijk ook vooral de simpele regeltjes om de strijd zoveel mogelijk te voorkomen. Maar ik ben daar wel streng in geloof ik. Dochter is net 3 en doet eigenlijk vrij veel zelf. aan- en uitkleden doet ze meestal zelf op de moeilijke knopen van bv spijkerbroekjes na dan. En hier is inderdaad de 'straf' dat ze anders te lat op de peuterspeelzaal komt. Andere dagen hoeft ze nergens op tijd te zijn nog, dus is het ook geen probleem. 1 keer was ze aan het treuzelen en inderdaad te laat, haa dat zelf uit laten leggen en dat vond ze toch niet het succes van de eeuw, wnat als ik nu zeg straks kom je te laat dan is ze ineens vliegensvlug aangekleed, loopt ze door of wat ze dan ook moet doen.
Opruimen gaat hier inderdaad als je uitgespeeld bent met iets ruim je dat eerst op voor je iets anders mag pakken. Ligt hier dus nooit bezaaid met speelgoed en dochter raakt het (opruim)overzicht ook nooit kwijt. Heeft ze wel last van als ze ergens is en er ligt heel erg veel speelgoed om d'r heen, dan vind ze het heel erg moeilijk om te bedenken waar ze moet beginnen.
Eten maken we nooit een punt van eigenlijk, nu is het een goede eter dus het is voor mij geen zorgpunt. Maar aan de andere kant als ze haar kont tegen de kribbe gooit en een week slehct eet moet ze dat ook vooral zelf weten. Hier dan inderdaad geen enkele vorm van snoep, koek, toetje of ander lekkers. En ik weiger eerlijk gezegd ook te voeren, ze kan prima zelf eten dus dat doet ze ook. Wil ze niet zelf eten, dan zal ze moeten beslissen wat ze liever heeft honger of toch zelf doen, ze gaat dan vooral de strijd met zichzelf aan. Echt op de manier van mama ik heb geen zin om het zelf te doen. Nou meid dan doe je het niet, maar dan heb je straks wel honger. Ja dat wil ze dan ook niet, meestal besluit ze dan toch maar te gaan eten.
Opruimen gaat hier inderdaad als je uitgespeeld bent met iets ruim je dat eerst op voor je iets anders mag pakken. Ligt hier dus nooit bezaaid met speelgoed en dochter raakt het (opruim)overzicht ook nooit kwijt. Heeft ze wel last van als ze ergens is en er ligt heel erg veel speelgoed om d'r heen, dan vind ze het heel erg moeilijk om te bedenken waar ze moet beginnen.
Eten maken we nooit een punt van eigenlijk, nu is het een goede eter dus het is voor mij geen zorgpunt. Maar aan de andere kant als ze haar kont tegen de kribbe gooit en een week slehct eet moet ze dat ook vooral zelf weten. Hier dan inderdaad geen enkele vorm van snoep, koek, toetje of ander lekkers. En ik weiger eerlijk gezegd ook te voeren, ze kan prima zelf eten dus dat doet ze ook. Wil ze niet zelf eten, dan zal ze moeten beslissen wat ze liever heeft honger of toch zelf doen, ze gaat dan vooral de strijd met zichzelf aan. Echt op de manier van mama ik heb geen zin om het zelf te doen. Nou meid dan doe je het niet, maar dan heb je straks wel honger. Ja dat wil ze dan ook niet, meestal besluit ze dan toch maar te gaan eten.
maandag 21 april 2008 om 09:03
als je denkt dat hij moeite met het concentreren heeft kun je proberen alles in stukjes te zeggen. dus eerst bv, doe je trui aan, dan doe je broek aan, dan doe je sokken aan etc....
ook helpt nogal eens door een "beloning" in het vooruitzicht te stellen. dus als je aangekleed bent op tijd kun je nog even spelen, tv kijken etc....
bij onze dochter van 10 en onze zoon van 5 moet ik nog steeds ze helpen herrinderen dat ze zich aan eht aankleden zijn. dat vergeten ze gewoon en dan zitten ze dus met 1 sok aan of met 1 broekspijp aan te zitten. dan moet ik weer even zeggen dat ze hun broek aan moeten doen en dan gaan ze weer verder. in het begin vond ik dat ook zo irritant nu lach ik er maar om want eigenlijk is het ook best wel grappig.
o en wat eten betreft; ik zou ook gewoon er netis instoppen. zoonlief eet ook heel erg slecht maar als hij eerst lopt te treuzelen enzo dan wordt na een tijd gewoon de tafel afgeruimd.
ook helpt nogal eens door een "beloning" in het vooruitzicht te stellen. dus als je aangekleed bent op tijd kun je nog even spelen, tv kijken etc....
bij onze dochter van 10 en onze zoon van 5 moet ik nog steeds ze helpen herrinderen dat ze zich aan eht aankleden zijn. dat vergeten ze gewoon en dan zitten ze dus met 1 sok aan of met 1 broekspijp aan te zitten. dan moet ik weer even zeggen dat ze hun broek aan moeten doen en dan gaan ze weer verder. in het begin vond ik dat ook zo irritant nu lach ik er maar om want eigenlijk is het ook best wel grappig.
o en wat eten betreft; ik zou ook gewoon er netis instoppen. zoonlief eet ook heel erg slecht maar als hij eerst lopt te treuzelen enzo dan wordt na een tijd gewoon de tafel afgeruimd.
maandag 21 april 2008 om 11:50
Rider, je posting is ongetwijfeld goed bedoeld, maar strijkt mij tegen de haren in. Je toonzetting is zo van 'WIJ doen het goed en jij doet het verkeerd'.
Ik heb nergens gezegd trouwens dat mijn zoon een probleem heeft. Hij gedraagt zich zo en mijn man en ik hebben daar problemen mee.
Je puntsgewijze principes gelden bij ons ook en wij hanteren ze ook.
En die 'harde lijn' kan prima werken, maar het kan ook zijn dat een kind een stoornis heeft die het voor hem/haar onmogelijk maakt zich naar de ouders' wil te gedragen. Het is niet altijd zwart of wit.
Soms valt het gewoon even tegen en loopt het niet zo gesmeerd, althans dat komt bij ons weleens voor. Maar misschien zijn er ook wel gezinnen waar álles altijd vlekkeloos en perfect verloopt, zou best kunnen.
xx lisa.
Ik heb nergens gezegd trouwens dat mijn zoon een probleem heeft. Hij gedraagt zich zo en mijn man en ik hebben daar problemen mee.
Je puntsgewijze principes gelden bij ons ook en wij hanteren ze ook.
En die 'harde lijn' kan prima werken, maar het kan ook zijn dat een kind een stoornis heeft die het voor hem/haar onmogelijk maakt zich naar de ouders' wil te gedragen. Het is niet altijd zwart of wit.
Soms valt het gewoon even tegen en loopt het niet zo gesmeerd, althans dat komt bij ons weleens voor. Maar misschien zijn er ook wel gezinnen waar álles altijd vlekkeloos en perfect verloopt, zou best kunnen.
xx lisa.
maandag 21 april 2008 om 11:57
Gutje, dat in stukjes instrueren doe ik ook hoor, anders is het helemaal niet te doen.
En het in het vooruitzicht stellen van iets leuks of iets lekkers ook.
Soms is mijn zoon zelf trouwens ook creatief in het bedenken van oplossingen. Een poosje had hij een 'opruimdrankje'. Ik moest dan water in een flesje doen en als hij een slok nam - het was een soort toverdrankje - kon hij opeens heel snel opruimen. Echt geweldig. En hij zingt ook het opruimliedje van school.
Wellicht is het allemaal zo dramatisch niet, besef ik nu. Gisteren was het dieptepunt van een mindere periode, hoop ik. Mijn man en ik hebben onszelf ook flink bij de kladden gepakt, even de regels opnieuw vastgesteld en ook ons eigen functioneren daarbij.
We hebben zoiets wel eens eerder gehad, dat we het niet meer trokken. De kinderen luisterden toen ook een tijd heel slecht. Toen hebben we ook echt even pas op de plaats gemaakt en dit duidelijk met de kinderen besproken.
(pppffffff... toen zei onze jongste - toen nog twee - zelfs letterlijk 'ik ga niet luisteren!' toen ik zei dat ik even wat te vertellen had, en toen ik over stickers begon klaarde zijn gezicht op en zei hij 'en NU ga ik luisteren!' Het zijn me ook wel portretten hoor...)
In elk geval veel dank voor de positieve tips, keep 'm coming hoor, kan nooit kwaad!
xx lisa.
En het in het vooruitzicht stellen van iets leuks of iets lekkers ook.
Soms is mijn zoon zelf trouwens ook creatief in het bedenken van oplossingen. Een poosje had hij een 'opruimdrankje'. Ik moest dan water in een flesje doen en als hij een slok nam - het was een soort toverdrankje - kon hij opeens heel snel opruimen. Echt geweldig. En hij zingt ook het opruimliedje van school.
Wellicht is het allemaal zo dramatisch niet, besef ik nu. Gisteren was het dieptepunt van een mindere periode, hoop ik. Mijn man en ik hebben onszelf ook flink bij de kladden gepakt, even de regels opnieuw vastgesteld en ook ons eigen functioneren daarbij.
We hebben zoiets wel eens eerder gehad, dat we het niet meer trokken. De kinderen luisterden toen ook een tijd heel slecht. Toen hebben we ook echt even pas op de plaats gemaakt en dit duidelijk met de kinderen besproken.
(pppffffff... toen zei onze jongste - toen nog twee - zelfs letterlijk 'ik ga niet luisteren!' toen ik zei dat ik even wat te vertellen had, en toen ik over stickers begon klaarde zijn gezicht op en zei hij 'en NU ga ik luisteren!' Het zijn me ook wel portretten hoor...)
In elk geval veel dank voor de positieve tips, keep 'm coming hoor, kan nooit kwaad!
xx lisa.
maandag 21 april 2008 om 12:04
Rider, good for you, dat jullie aanpak zo goed werkt. Ik denk zeker dat dit prima is voor de meeste gezinnen, zo'n aanpak. Onze zoon is net ietsje anders en bij hem werkt de standaardmethode vaak niet.
Lisa, bij onze zoon bemerkten wij problemen vanaf dat hij 4,5 jaar (ja sorry) was. Moeilijk, onaangepast gedrag op school en tja, die ochtendrituelen he (en avondrituelen..).
Lisa, bij onze zoon bemerkten wij problemen vanaf dat hij 4,5 jaar (ja sorry) was. Moeilijk, onaangepast gedrag op school en tja, die ochtendrituelen he (en avondrituelen..).
