Kinderen
alle pijlers
Zwanger!!???? HELP!!! Wat nu!!?????
woensdag 19 september 2007 om 11:03
Goedemorgen allemaal.......
Ik zit met een verschrikkelijk situatie.......
Als vanaf mijn 15e slik ik de pil (microgynon 30) deze heb ik altijd tot volle tevredenheid geslikt. Regelmatig slik ik deze pil door zonder problemen (nooit een tussentijdse bloeding e.d. gehad).
Nu heb ik de pil vanaf mei tot augustus doorgeslikt, toen een stopweek.......................----> geen bloeding. Dus ik dacht: ach.....ik heb zo lang doorgeslikt, mijn lichaam moet zich vast omschakelen. Na de stopweek weer een nieuwe pilstrip gepakt. Deze weer helemaal geslikt (3 weken) nu ben ik vorige week weer gestopt.........................----> weer geen bloeding.
Ik begon hem natuurlijk al flink te knijpen.....dus ik een zwangerschapstest gehaald.
Ik heb er nu 2 gedaan (gisteravond de 2e...)......en beiden positief. SLIK!!!!!
Ik zou er nog wel 10 willen doen.....kan het gewoon niet geloven.
1 1/2 jaar geleden zijn mijn ex en ik uit elkaar gegaan. Hierover is een heleboel gedoe geweest. We zouden gaan trouwen, dus alles moest worden afgezegd..........extra kosten gemaakt om alles nog af te kunnen zeggen. Woning in de verkoop gedaan.......ik zou er alleen blijven wonen, aangezien de situatie met tussen mij en mijn ouders alles behalve fijn is. Maar dat akelige bordje te koop bleef maar in de tuin staan. Heleboel problemen gehad begin dit jaar met mijn ex....rekeningen werden niet betaald, of te laat (van zijn kant) op een gegeven moment kreeg ik zelfs een taxateur aan de deur.............de woning zou worden geveild.........bleek dat mijn ex al een hele lange tijd een schuld had van zo'n 30.000 euro, en we moesten ineens 10.000 euro betalen aan de hypotheekverstrekker. Ik had gewoon geen cent meer te makken. (we hadden gescheiden rekeningen....heb het nooit gemerkt)
Met veel geluk hebben beide ouders toen ingesprongen (terwijl het voor hun ook errug moeilijk was om te behappen, zo'n smak geld) Toen heb ik gelijk een financieel adviseur aangesteld om alles te regelen tussen ons, en om alles voor elkaar te krijgen.
Gelukkig hebben we begin augustus de woning verkocht (jammer genoeg wel weer met 10.000 euro verlies) Nu moeten we de hypotheek geheel aflossen bij de overdracht (ergens volgende maand) gelukkig hebben we een adviseur die dat allemaal voor ons uitzoekt, maar toch.....een hoop stress brengt dat met zich mee........
Nu ben ik rond mijn vakantie (in Juli) wel behoorlijk misselijk geweest.....maar dat kwam waarschijnlijk omdat ik toen voor het eerst sinds 1 1/2 jaar echt tot rust kwam (had nog niet eerder vakantie gehad). Ik heb nu bijna een jaar een nieuwe vriend, en tussen ons gaat het echt super!!!!! Maar ja........ nu waarschijnlijk zwanger (vermoedelijk heeft de pil dus niet gewerkt in de periode dat ik zo misselijk was)
Ik zit op dit moment echt super zwaar in de shit............heb geen cent te makken (moet zo'n 25.000 euro aflossen), moet door die financiele situatie noodgedwongen bij mijn ouders intrekken (absoluut niet wenselijk, maar op dit moment is er echt geen ander mogelijkheid)........., zit nog met een tijdelijk contract die eind dit jaar afloopt. (en weet totaal nog niet of ik het wel of niet verlengt krijg, ze moeten me nu namelijk voor vast aannemen). Mijn vriend woont nog bij zijn ouders, maar heeft ook niet de mogelijkheid om op zichzelf te gaan wonen.
Een kind zou ik dus niets kunnen bieden, plus het feit dat ik nog zo met mezelf en mijn prive situatie worstel dat het absoluut niet verstandig is om een zwangerschap door te zetten.
Nu is er voor mij maar een optie......--> abortus. Het is echt niet iets wat ik van de daken af zou willen schreeuwen....maar een andere mogelijkheid is er gewoonweg niet.
Maar nu is mijn vraag.....hoe gaat dat allemaal in zijn werk??? Hebben andere forummers hier al ervaring mee??????
(sorry voor het lange verhaal......maar moet het echt allemaal even kwijt.......)
Ik zit met een verschrikkelijk situatie.......
Als vanaf mijn 15e slik ik de pil (microgynon 30) deze heb ik altijd tot volle tevredenheid geslikt. Regelmatig slik ik deze pil door zonder problemen (nooit een tussentijdse bloeding e.d. gehad).
Nu heb ik de pil vanaf mei tot augustus doorgeslikt, toen een stopweek.......................----> geen bloeding. Dus ik dacht: ach.....ik heb zo lang doorgeslikt, mijn lichaam moet zich vast omschakelen. Na de stopweek weer een nieuwe pilstrip gepakt. Deze weer helemaal geslikt (3 weken) nu ben ik vorige week weer gestopt.........................----> weer geen bloeding.
Ik begon hem natuurlijk al flink te knijpen.....dus ik een zwangerschapstest gehaald.
Ik heb er nu 2 gedaan (gisteravond de 2e...)......en beiden positief. SLIK!!!!!
Ik zou er nog wel 10 willen doen.....kan het gewoon niet geloven.
1 1/2 jaar geleden zijn mijn ex en ik uit elkaar gegaan. Hierover is een heleboel gedoe geweest. We zouden gaan trouwen, dus alles moest worden afgezegd..........extra kosten gemaakt om alles nog af te kunnen zeggen. Woning in de verkoop gedaan.......ik zou er alleen blijven wonen, aangezien de situatie met tussen mij en mijn ouders alles behalve fijn is. Maar dat akelige bordje te koop bleef maar in de tuin staan. Heleboel problemen gehad begin dit jaar met mijn ex....rekeningen werden niet betaald, of te laat (van zijn kant) op een gegeven moment kreeg ik zelfs een taxateur aan de deur.............de woning zou worden geveild.........bleek dat mijn ex al een hele lange tijd een schuld had van zo'n 30.000 euro, en we moesten ineens 10.000 euro betalen aan de hypotheekverstrekker. Ik had gewoon geen cent meer te makken. (we hadden gescheiden rekeningen....heb het nooit gemerkt)
Met veel geluk hebben beide ouders toen ingesprongen (terwijl het voor hun ook errug moeilijk was om te behappen, zo'n smak geld) Toen heb ik gelijk een financieel adviseur aangesteld om alles te regelen tussen ons, en om alles voor elkaar te krijgen.
Gelukkig hebben we begin augustus de woning verkocht (jammer genoeg wel weer met 10.000 euro verlies) Nu moeten we de hypotheek geheel aflossen bij de overdracht (ergens volgende maand) gelukkig hebben we een adviseur die dat allemaal voor ons uitzoekt, maar toch.....een hoop stress brengt dat met zich mee........
Nu ben ik rond mijn vakantie (in Juli) wel behoorlijk misselijk geweest.....maar dat kwam waarschijnlijk omdat ik toen voor het eerst sinds 1 1/2 jaar echt tot rust kwam (had nog niet eerder vakantie gehad). Ik heb nu bijna een jaar een nieuwe vriend, en tussen ons gaat het echt super!!!!! Maar ja........ nu waarschijnlijk zwanger (vermoedelijk heeft de pil dus niet gewerkt in de periode dat ik zo misselijk was)
Ik zit op dit moment echt super zwaar in de shit............heb geen cent te makken (moet zo'n 25.000 euro aflossen), moet door die financiele situatie noodgedwongen bij mijn ouders intrekken (absoluut niet wenselijk, maar op dit moment is er echt geen ander mogelijkheid)........., zit nog met een tijdelijk contract die eind dit jaar afloopt. (en weet totaal nog niet of ik het wel of niet verlengt krijg, ze moeten me nu namelijk voor vast aannemen). Mijn vriend woont nog bij zijn ouders, maar heeft ook niet de mogelijkheid om op zichzelf te gaan wonen.
Een kind zou ik dus niets kunnen bieden, plus het feit dat ik nog zo met mezelf en mijn prive situatie worstel dat het absoluut niet verstandig is om een zwangerschap door te zetten.
Nu is er voor mij maar een optie......--> abortus. Het is echt niet iets wat ik van de daken af zou willen schreeuwen....maar een andere mogelijkheid is er gewoonweg niet.
Maar nu is mijn vraag.....hoe gaat dat allemaal in zijn werk??? Hebben andere forummers hier al ervaring mee??????
(sorry voor het lange verhaal......maar moet het echt allemaal even kwijt.......)
anoniem_15072 wijzigde dit bericht op 26-09-2007 11:00
Reden: Woord genuanceerd
Reden: Woord genuanceerd
% gewijzigd
woensdag 26 september 2007 om 19:43
Ik wil nog even inhaken op de opmerking dat een foetus altijd uitgroeit tot een baby: dat is dus niet altijd het geval. Ik ben vorig jaar (op eigen verzoek) gecurreteerd omdat bij de termijnecho meteen al bleek dat het vruchtje niet goed was. Het hartje klopte niet meer en het was gestopt met groeien. Van de gynaecoloog begreep ik dat er in de aanmaak van de cellen meteen al iets mis was gegaan en dat ik een miskraam zou moeten krijgen. Aangezien ik wel wat bloedverlies had en de miskraam drie weken na de echo nog niet had doorgezet heeft de gynaecoloog mij de keuze gelaten. Miskraam alsnog afwachten of een curretage.
woensdag 26 september 2007 om 19:46
Eens met Fashion, ik vind abortus weer weinig respectvol richting ongeboren kind en leven i.h.a. en zeker de achteloze manier waarop het vaak gebeurt.
En Ring, het ging/ gaat erom dat iedereen wel weet dat een zwangerschap kán eindigen in een miskraam (ik weet er helaas alles van) maar daar ga je niet vanuit op het moment dat je een abortus pleegt lijkt me. Zo van nou ik pleeg maar abortus want het kan toch wel misgaan. In 90% van de gevallen gaat het dus goed (hey, dat klinkt heel anders dan in 1 op de 10 gevallen gaat het mis).
En Ring, het ging/ gaat erom dat iedereen wel weet dat een zwangerschap kán eindigen in een miskraam (ik weet er helaas alles van) maar daar ga je niet vanuit op het moment dat je een abortus pleegt lijkt me. Zo van nou ik pleeg maar abortus want het kan toch wel misgaan. In 90% van de gevallen gaat het dus goed (hey, dat klinkt heel anders dan in 1 op de 10 gevallen gaat het mis).
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
woensdag 26 september 2007 om 20:56
Ik ben pas op pagina 29 (ben even aan het bijlezen) maar wat me nu even te binnen schiet, Bikkelientje, je neemt het je ouders kwalijk dat zij er nooit voor je zijn (geweest) terwijl ze hun hypotheek verhoogd hebben en ze jou in huis nemen en jij doet nu totaal niets voor jouw eigen kind. Ben jij dan beter dan je ouders?
Waarom praat je niet met je eigen ouders? Ben je zo bang voor hun reactie? Ik weet dat ik het ook moeilijk vond om tegen mijn ouders te vertellen maar door de reactie van mijn moeder werd het allemaal ineens een stuk makkelijker (ze zei, ach je wilt toch ooit kinderen... deze wordt nu ook wel groot hoor) en zij is ook mee gegaan het vertellen tegen de rest van de familie. Zij kunnen ook een grote steun zijn wanneer je het vertelt (en ook wanneer je die abortus wel doorzet, waar ik dan maar even vanuit ga).
Waarom praat je niet met je eigen ouders? Ben je zo bang voor hun reactie? Ik weet dat ik het ook moeilijk vond om tegen mijn ouders te vertellen maar door de reactie van mijn moeder werd het allemaal ineens een stuk makkelijker (ze zei, ach je wilt toch ooit kinderen... deze wordt nu ook wel groot hoor) en zij is ook mee gegaan het vertellen tegen de rest van de familie. Zij kunnen ook een grote steun zijn wanneer je het vertelt (en ook wanneer je die abortus wel doorzet, waar ik dan maar even vanuit ga).
woensdag 26 september 2007 om 22:28
Het staat je natuurlijk vrij om te denken van abortus wat je wil.
Maar is het nou zoveel moeite om je te realiseren dat het overgrote deel van de vrouwen die abortus laat doen, dat niet even tussen het tandenpoetsen en het douchen door laat doen omdat ze dat nou zo leuk vinden. Nee, abortus is voor de meeste vrouwen een zware beslissing, waarbij ze zich wel degelijk realiseren wat ze aan het doen zijn. En niet iets wat 'vaak op een achteloze manier gebeurt'.
Het lijkt dus zo simpel te zijn: wanneer je tegen abortus bent mag je mensen die abortus wel als mogelijkheid zien, uitmaken voor egoïstisch en verrot. Dat je daarmee mensen tot in het diepst van hun ziel kunt kwetsen, ach.
Maar is het nou zoveel moeite om je te realiseren dat het overgrote deel van de vrouwen die abortus laat doen, dat niet even tussen het tandenpoetsen en het douchen door laat doen omdat ze dat nou zo leuk vinden. Nee, abortus is voor de meeste vrouwen een zware beslissing, waarbij ze zich wel degelijk realiseren wat ze aan het doen zijn. En niet iets wat 'vaak op een achteloze manier gebeurt'.
Het lijkt dus zo simpel te zijn: wanneer je tegen abortus bent mag je mensen die abortus wel als mogelijkheid zien, uitmaken voor egoïstisch en verrot. Dat je daarmee mensen tot in het diepst van hun ziel kunt kwetsen, ach.
donderdag 27 september 2007 om 00:19
Ik heb nooit woorden als verrot gebruikt, egoïstisch vind ik het wel in sommige gevallen, maar ook dat heb ik geloof niet gezegd (geen zin om 36 bladzijdes door te spitten). Achteloos heb ik het zien gebeuren ja. I.R.L en op het forum. Dingen waarvan, bij mij in elk geval, je haren overeind gaan staan. Voor sommige mensen zal het inderdaad best een hele moeilijke beslissing zijn, daarom staat er voor achterloos ook 'vaak' en niet 'altijd'.
Tot diep in hun ziel kwetsen... Ik heb toch iets meer medelijden met de ongeboren babies in een heleboel (een heleboel, niet alle) gevallen, maar dat is maar een zielloos klompje cellen of voor de gene die er spontaan van in reïncarnatie geloven "een ziel die wel weer terug komt in een eventueel volgende kind".
Tot diep in hun ziel kwetsen... Ik heb toch iets meer medelijden met de ongeboren babies in een heleboel (een heleboel, niet alle) gevallen, maar dat is maar een zielloos klompje cellen of voor de gene die er spontaan van in reïncarnatie geloven "een ziel die wel weer terug komt in een eventueel volgende kind".
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
donderdag 27 september 2007 om 09:50
Bikkelien, lees je hier nog wel ? Of past het allemaal niet meer in je straatje van het zielige meisje spelen ? Volgens mij ben je een manipulatrice van de bovenste plank. Een burn out vanwege de slechte relatie met je ouders ? En extra kosten omdat je een bruiloft 4 maanden vantevoren afzegt ? Waar had je die bruiloft van willen betalen dan ? 'Ik heb een financieel adviseur genomen'. Interessante praat hoor.
Je ouders verhogen hun hypotheek en nemen hun 25 jarige dochter weer in huis. Ik durf te stellen dat er op dit forum een heleboel vrouwen een moord zouden doen voor zulke geweldige ouders en wat doe jij ? Het tegenovergestelde.... vul zelf maar in. En je hebt niet eens de moed om dat tegen je ouders te zeggen ?
Ik wens je veel sterkte in de rest van je leven. Neem een kom met 2 goudvissen, misschien dat je daar nog wel de verantwoordelijkheid voor kunt nemen.
Je ouders verhogen hun hypotheek en nemen hun 25 jarige dochter weer in huis. Ik durf te stellen dat er op dit forum een heleboel vrouwen een moord zouden doen voor zulke geweldige ouders en wat doe jij ? Het tegenovergestelde.... vul zelf maar in. En je hebt niet eens de moed om dat tegen je ouders te zeggen ?
Ik wens je veel sterkte in de rest van je leven. Neem een kom met 2 goudvissen, misschien dat je daar nog wel de verantwoordelijkheid voor kunt nemen.
donderdag 27 september 2007 om 10:10
Inad, dat 'verrot en egoïstisch' waren de woorden van Bluefish. Niet zozeer aan jou gericht dus, voor zover ik me kan herinneren (36 blz.... je kent het verhaal) heb jij je niet tot dat niveau verlaagd.
Maar 'vaak achteloos' en 'voor sommige mensen moeilijk', ik denk toch dat de realiteit in een abortuskliniek anders is.
Of je medelijden kunt hebben met een embryo, dan moet je het ook zielig vinden dat embryo's worden ingevroren voor later terugplaatsen. Je kunt erover twisten of een embryo of foetus pijn voelt, en zo ja, wanneer. Maar de vrouw die abortus heeft ondergaan, kan sowieso pijn voelen. En aangezien jullie het toch wel met me eens zullen zijn dat er in ieder geval vrouwen zijn die het niet achteloos doen, mag je met hun gevoelens wel rekening houden, lijkt me.
Maar 'vaak achteloos' en 'voor sommige mensen moeilijk', ik denk toch dat de realiteit in een abortuskliniek anders is.
Of je medelijden kunt hebben met een embryo, dan moet je het ook zielig vinden dat embryo's worden ingevroren voor later terugplaatsen. Je kunt erover twisten of een embryo of foetus pijn voelt, en zo ja, wanneer. Maar de vrouw die abortus heeft ondergaan, kan sowieso pijn voelen. En aangezien jullie het toch wel met me eens zullen zijn dat er in ieder geval vrouwen zijn die het niet achteloos doen, mag je met hun gevoelens wel rekening houden, lijkt me.
donderdag 27 september 2007 om 10:11
Dank je wel siensien voor deze opbouwende bijdrage richting Bikkelientje. Je hebt de discussie absoluut een contructieve draai gegeven. En wat mooi ook dat ondanks het feit dat je haar keuzes niet begrijpt je toch in staat bent om op een waardige manier net dat te zeggen wat nog niet eerder gezegd is in deze discussie, goudvissen, ik weer zeker dat ze echt iets heeft aan jouw visie. 
donderdag 27 september 2007 om 10:31
Iemand die schrijft dat haar moeder wakker ligt van de zorgen om haar dochter, afvalt van de zorgen en daarom uitgelachen wordt door haar dochter, maar ondertussen wél accepteert dat haar ouders hun hypotheek verhogen, nee voor dat soort mensen kan ik inderdaad weinig begrip opbrengen.
Snap nog één ding nog niet, waar komen die schulden vandaan ? Als je niet getrouwd was, ben je dan toch verantwoordelijk voor zijn schulden ? Ik ga er even van uit dat zij nergens getekend heeft, want ze schrijft ergens dat ze er niets van wist, gescheiden rekeningen.
Eigenlijk denk ik dat er aan het hele verhaal van Bikkelien een hoop rammelt. Vraag me af hoe hoog het waarheidsgehalte is.
Snap nog één ding nog niet, waar komen die schulden vandaan ? Als je niet getrouwd was, ben je dan toch verantwoordelijk voor zijn schulden ? Ik ga er even van uit dat zij nergens getekend heeft, want ze schrijft ergens dat ze er niets van wist, gescheiden rekeningen.
Eigenlijk denk ik dat er aan het hele verhaal van Bikkelien een hoop rammelt. Vraag me af hoe hoog het waarheidsgehalte is.
donderdag 27 september 2007 om 10:31
Ik kan ook geen begrip opbrengen voor de keuze van TO. Waarom zouden we rekening moeten houden met haar gevoelens? Zoveel gevoel heb je niet als je een abortus laat uitvoeren met 12 weken omdat het nu even niet uitkomt. Ik snap zowiezo niet waarom ze haar verhaal hier heeft neergezet want ze had haar keus al gemaakt. Waarschijnlijk had ze verwacht dat iedereen met haar mee zou janken omdat ze zo zielig is. Niet dus.
donderdag 27 september 2007 om 10:35
Wen, worden er embryo's ingevroren of bevruchte eicellen? In welk stadium?
Ik ben sowieso niet zo van dat geknutsel met cellen. Als er inderdaad embryos worden ingevroren dan ben ik daar ook niet voor. Bevriezing gaat trouwens denk ik wel met minder pijn gepaard (volgens wordt het zenuwstelsel dan juist gevoelloos gemaakt) dan door een buisje gezogen worden...
En nee, niet elke vrouw zal het achteloos doen, maar we discussieren hier vaak in algemene zin en in algemene zin gaan mijn gevoelens van medelijden vrijwel altijd meer uit naar het kind dat wordt verwijderd dan met de vrouw die een abortus pleegt en in algemene zin ben ik voor vrije keuze maar gevoelsmatig erg tegen het idee van abortus. En vaak genoeg ben ik totaal verbijsterd door de manier waarop vrouwen praten over een abortus en de redenen om er een te plegen. En ik ga hier niet in een discussie waarin de topicopener weinig ermbarmen in me oproept me vreselijk inhouden als de discussie algemeen beschouwelijk wordt omdat er een vrouw kan meelezen die een abortus gepleegd heeft op een niet-achteloze manier. Je kunt niet discussieren op zo'n manier. Iedereen kan overal wel beledigd door raken. Ik heb me vaak genoeg beledigd kunnen voelen in algemene discussies, maar voelde dat dan niet, omdat ik dan denk: zoveel mensen, zoveel meningen. Je kunt het niet met iedereen eens zijn.
Ik ben sowieso niet zo van dat geknutsel met cellen. Als er inderdaad embryos worden ingevroren dan ben ik daar ook niet voor. Bevriezing gaat trouwens denk ik wel met minder pijn gepaard (volgens wordt het zenuwstelsel dan juist gevoelloos gemaakt) dan door een buisje gezogen worden...
En nee, niet elke vrouw zal het achteloos doen, maar we discussieren hier vaak in algemene zin en in algemene zin gaan mijn gevoelens van medelijden vrijwel altijd meer uit naar het kind dat wordt verwijderd dan met de vrouw die een abortus pleegt en in algemene zin ben ik voor vrije keuze maar gevoelsmatig erg tegen het idee van abortus. En vaak genoeg ben ik totaal verbijsterd door de manier waarop vrouwen praten over een abortus en de redenen om er een te plegen. En ik ga hier niet in een discussie waarin de topicopener weinig ermbarmen in me oproept me vreselijk inhouden als de discussie algemeen beschouwelijk wordt omdat er een vrouw kan meelezen die een abortus gepleegd heeft op een niet-achteloze manier. Je kunt niet discussieren op zo'n manier. Iedereen kan overal wel beledigd door raken. Ik heb me vaak genoeg beledigd kunnen voelen in algemene discussies, maar voelde dat dan niet, omdat ik dan denk: zoveel mensen, zoveel meningen. Je kunt het niet met iedereen eens zijn.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
donderdag 27 september 2007 om 10:37
donderdag 27 september 2007 om 10:49
Inad, een bevruchte eicel is al een embryo. Meestal worden ze na een dag of 3 na bevruchting teruggeplaatst of ingevroren. Dit gaat dus niet over geknutsel met cellen, maar over vrouwen die moeilijk zwanger raken en daarvoor embryo's in laten vriezen om later nog eens zwanger te worden. Bij IVF gaat er dus een embryo door een buisje de andere kant op, zeg maar
anoniem_43033 wijzigde dit bericht op 27-09-2007 10:51
Reden: reageren blijft lastig :)
Reden: reageren blijft lastig :)
% gewijzigd
donderdag 27 september 2007 om 11:03
Wen, ik neem aan dat dat door het buisje gaan van een eicel, 3 dagen na de bevruchting toch iets heel anders is dan zuigcurretage van een feutus van 12 weken. Ik neem ook aan dat er gedegen onderzoek gedaan is naar de effecten van IFV voordat er mee begonnen is. IVF maakt leven mogelijk, abortus beeindigt een leven. Ik vind het naast alle verschillen die er al zijn in de manier waarop het uitgevoerd wordt ook vanwege het resultaat van de behandeling iets heel anders. Overigens vind ik dat er ook een enorm verschil is tussen een hele vroege en een latere abortus provocatus. 24 weken grens vind ik eigenlijk veel te hoog, 12 weken vind ik ook al erg, ik heb een echo gehad met 12 weken en mijn dochtertje zwaaide naar me, ze had armpjes, beentjes, een gezichtje, de hele rimbam. Ik heb eerder ooit een missed abortion gehad met 13 weken. Ik heb het embryootje gezien...het zag eruit als een heel klein mini babietje 
Nouja, ik heb alles al gezegd geloof ik...
Nouja, ik heb alles al gezegd geloof ik...
anoniem_42951 wijzigde dit bericht op 27-09-2007 11:17
Reden: feutus moet embryo zijn want kindje was dus nog geen 12 weken..
Reden: feutus moet embryo zijn want kindje was dus nog geen 12 weken..
% gewijzigd
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
donderdag 27 september 2007 om 11:06
Heb niet alles gelezen, maar Bikkelientje, als je nu al kampt met psychische problemen, ben je dan niet bang voor de zware emotionele nasleep van de abortus?? Want ooit komt je gevoel weer terug en als je dan alles op de rit hebt zoals je nu voor ogen hebt, ga je beseffen wat je hebt gedaan en wat je had kunnen hebben. Ik ben -net als een heleboel andere schrijfsters hier- absoluut niet onder de indruk van de "ellende" en de "verschrikkelijke" situatie waar jij in zit en vind al jouw argumenten op geen enkele manier steekhoudend voor een abortus.
donderdag 27 september 2007 om 11:08
donderdag 27 september 2007 om 11:17
Inad, van de embryo's die worden ingevroren, wordt een groot deel vernietigd omdat ze het invriezen niet 'overleven', omdat ze niet meer nodig zijn of omdat de kwaliteit toch niet zo goed was. Is dat dan niet het beëindigen van leven?
Ik vind ook wel dat er gevoelsmatig een verschil zit tussen een vroege en een late abortus, maar ik zou niet weten waar het omslagpunt zou liggen voor mij. Maar ik denk dat standpunten mbt abortus voortvloeien uit de opvatting over bewustzijn, zielen en leven. Als je gelooft dat een mens een ziel krijgt bij de geboorte, zul je een late abortus gemakkelijker kunnen verantwoorden dan wanneer je gelooft dat de ziel bij de conceptie ontstaat. En er zijn nog zoveel andere varianten.
Ik vind ook wel dat er gevoelsmatig een verschil zit tussen een vroege en een late abortus, maar ik zou niet weten waar het omslagpunt zou liggen voor mij. Maar ik denk dat standpunten mbt abortus voortvloeien uit de opvatting over bewustzijn, zielen en leven. Als je gelooft dat een mens een ziel krijgt bij de geboorte, zul je een late abortus gemakkelijker kunnen verantwoorden dan wanneer je gelooft dat de ziel bij de conceptie ontstaat. En er zijn nog zoveel andere varianten.
donderdag 27 september 2007 om 11:51
Ja, dat is dan ook beeindiging van leven inderdaad. Ik vraag me af of ik zelf voor IVF zou gaan, kan het niet met zekerheid zeggen natuurlijk, want geen noodzaak. Maar, net zo goed als ik abortus niet wil verbieden (wel grens omlaag eventueel) zou ik IVF ook niet verbieden en heb ik daar echt zeeën meer begrip voor dan voor abortus. Ik snap heel goed dat vrouwen en mannen ook trouwens een kinderwens dolgraag in vervulling willen zien gaan.
Er zijn trouwens eindeloze discussies te bedenken. Stamcellen onderzoek bijv. ben ik ook geen fan van. Maar je kunt mensen misschien beter genezen van vreselijke ziektes in de toekomst door het wel te doen. Moeilijk allemaal.
Ik heb toch minder problemen met de bevruchte eicellen die bevriezing niet overleven dan met abortus, maar dat is voor groot deel vanwege het doel (al heiligt dat zeker niet altijd de middelen en weet ik dus niet of ik het zelf zou doen..) en vanwege de verantwoordelijkheidskwestie die toch in veel abortusgevallen speelt (verkrachting e.d. daargelaten uiteraard..).
Niemand kan met zekerheid iets over de ziel zeggen. Daarin kun je alleen op je gevoel afgaan. Ik weet niet wat ik daar zelf over denk. Enige dat ik zeker weet is dat er geen zekerheid is.
Er zijn trouwens eindeloze discussies te bedenken. Stamcellen onderzoek bijv. ben ik ook geen fan van. Maar je kunt mensen misschien beter genezen van vreselijke ziektes in de toekomst door het wel te doen. Moeilijk allemaal.
Ik heb toch minder problemen met de bevruchte eicellen die bevriezing niet overleven dan met abortus, maar dat is voor groot deel vanwege het doel (al heiligt dat zeker niet altijd de middelen en weet ik dus niet of ik het zelf zou doen..) en vanwege de verantwoordelijkheidskwestie die toch in veel abortusgevallen speelt (verkrachting e.d. daargelaten uiteraard..).
Niemand kan met zekerheid iets over de ziel zeggen. Daarin kun je alleen op je gevoel afgaan. Ik weet niet wat ik daar zelf over denk. Enige dat ik zeker weet is dat er geen zekerheid is.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
donderdag 27 september 2007 om 14:33
Ikzelf zie het lichaam eerlijk gezegd als één geheel met de ziel.
Je wordt als mens gevormd door zowel nature als nurture, maar niet door een aparte ziel. Die ziel (je eigen ik) vormt zich naarmate je ouder wordt. Op het moment dat je dood gaat, krijgen je hersenen geen zuurstof en signalen meer. Dan zullen al je zintuigen uitvallen, en kun je niet meer zien, horen en denken. En dan houdt het leven gewoon op.
Ondanks dat ik abortus heus wel een grote beslissing vind, heeft een klompje cellen in mijn ogen dan ook geen ziel, gevoel, pijnprikkels, bewustzijn e.d.
Het is anders wanneer de zwangerschap in een gevorderd stadium is en het daadwerkelijk tot een compleet mensje is uitgegroeid.
Je wordt als mens gevormd door zowel nature als nurture, maar niet door een aparte ziel. Die ziel (je eigen ik) vormt zich naarmate je ouder wordt. Op het moment dat je dood gaat, krijgen je hersenen geen zuurstof en signalen meer. Dan zullen al je zintuigen uitvallen, en kun je niet meer zien, horen en denken. En dan houdt het leven gewoon op.
Ondanks dat ik abortus heus wel een grote beslissing vind, heeft een klompje cellen in mijn ogen dan ook geen ziel, gevoel, pijnprikkels, bewustzijn e.d.
Het is anders wanneer de zwangerschap in een gevorderd stadium is en het daadwerkelijk tot een compleet mensje is uitgegroeid.
donderdag 27 september 2007 om 19:20
En waarom zou ze ook? Als je haar eerste post goed hebt gelezen, vraagt ze niet om adviezen voor een abortus, maar naar ervaringen van mensen die abortus hebben ondergaan. Juist daarom vind ik het ook nergens op slaan dat dit naar de pijler 'kinderen' is verplaatst, maar goed, dat is weer iets anders.
Ik vind het erg knap van Bikkelientje dat ze is blijven reageren, terwijl er bijna niemand heeft gereageerd op haar oorspronkelijke vraag. Ze heeft duidelijk aangegeven dat ze van plan was om abortus te plegen en vroeg naar ervaringsdeskundigen. Ik weet, het is een open forum, dus je mag ook andere reacties plaatsen, maar dan moet je niet vreemd opkijken als iemand sporadisch reageert. Lijkt me vrij logisch.
Nu lijkt het misschien alsof ik voor abortus ben, maar dat is in het geheel niet zo. Ik ben pas voor abortus als de foetus uiterlijk 5 weken oud is, dus voordat het hartje gaat kloppen, daarna vind ik het inderdaad gelijk staan aan 'moord'. 12 weken, uh, ik moet er niet aan denken. Toen mijn zoontje 12 weken oud was (in mijn buik), zat alles er op en eraan, het was een klein wondertje.
Desalniettemin: abortus is legaal, dus iemand mag die keuze maken. Al die oordelen over Bikkelientjes leven, dat het wel meevalt met de ellende: hoe kunnen jullie???? Hoe kun je oordelen, als je niet weet hoe iemand zich voelt. Ik heb vorige week een studente moeten verliezen die zelfmoord heeft gepleegd, waarbij op het eerste gezicht leek alsof ze alles voor elkaar had.... Maar haar gevoel was anders, als je tegen haar had gezegd dat 'het allemaal wel meevalt', ik weet niet hoe je je nu dan zou voelen. Dit is natuurlijk een uitzondering, maar heeft mij er wel van geleerd dat je nooit maar dan ook NOOIT kan zien of weten hoe iemand zijn leven ervaart
Ik vind het erg knap van Bikkelientje dat ze is blijven reageren, terwijl er bijna niemand heeft gereageerd op haar oorspronkelijke vraag. Ze heeft duidelijk aangegeven dat ze van plan was om abortus te plegen en vroeg naar ervaringsdeskundigen. Ik weet, het is een open forum, dus je mag ook andere reacties plaatsen, maar dan moet je niet vreemd opkijken als iemand sporadisch reageert. Lijkt me vrij logisch.
Nu lijkt het misschien alsof ik voor abortus ben, maar dat is in het geheel niet zo. Ik ben pas voor abortus als de foetus uiterlijk 5 weken oud is, dus voordat het hartje gaat kloppen, daarna vind ik het inderdaad gelijk staan aan 'moord'. 12 weken, uh, ik moet er niet aan denken. Toen mijn zoontje 12 weken oud was (in mijn buik), zat alles er op en eraan, het was een klein wondertje.
Desalniettemin: abortus is legaal, dus iemand mag die keuze maken. Al die oordelen over Bikkelientjes leven, dat het wel meevalt met de ellende: hoe kunnen jullie???? Hoe kun je oordelen, als je niet weet hoe iemand zich voelt. Ik heb vorige week een studente moeten verliezen die zelfmoord heeft gepleegd, waarbij op het eerste gezicht leek alsof ze alles voor elkaar had.... Maar haar gevoel was anders, als je tegen haar had gezegd dat 'het allemaal wel meevalt', ik weet niet hoe je je nu dan zou voelen. Dit is natuurlijk een uitzondering, maar heeft mij er wel van geleerd dat je nooit maar dan ook NOOIT kan zien of weten hoe iemand zijn leven ervaart
