Kinderen
alle pijlers
Zwanger!!???? HELP!!! Wat nu!!?????
woensdag 19 september 2007 om 11:03
Goedemorgen allemaal.......
Ik zit met een verschrikkelijk situatie.......
Als vanaf mijn 15e slik ik de pil (microgynon 30) deze heb ik altijd tot volle tevredenheid geslikt. Regelmatig slik ik deze pil door zonder problemen (nooit een tussentijdse bloeding e.d. gehad).
Nu heb ik de pil vanaf mei tot augustus doorgeslikt, toen een stopweek.......................----> geen bloeding. Dus ik dacht: ach.....ik heb zo lang doorgeslikt, mijn lichaam moet zich vast omschakelen. Na de stopweek weer een nieuwe pilstrip gepakt. Deze weer helemaal geslikt (3 weken) nu ben ik vorige week weer gestopt.........................----> weer geen bloeding.
Ik begon hem natuurlijk al flink te knijpen.....dus ik een zwangerschapstest gehaald.
Ik heb er nu 2 gedaan (gisteravond de 2e...)......en beiden positief. SLIK!!!!!
Ik zou er nog wel 10 willen doen.....kan het gewoon niet geloven.
1 1/2 jaar geleden zijn mijn ex en ik uit elkaar gegaan. Hierover is een heleboel gedoe geweest. We zouden gaan trouwen, dus alles moest worden afgezegd..........extra kosten gemaakt om alles nog af te kunnen zeggen. Woning in de verkoop gedaan.......ik zou er alleen blijven wonen, aangezien de situatie met tussen mij en mijn ouders alles behalve fijn is. Maar dat akelige bordje te koop bleef maar in de tuin staan. Heleboel problemen gehad begin dit jaar met mijn ex....rekeningen werden niet betaald, of te laat (van zijn kant) op een gegeven moment kreeg ik zelfs een taxateur aan de deur.............de woning zou worden geveild.........bleek dat mijn ex al een hele lange tijd een schuld had van zo'n 30.000 euro, en we moesten ineens 10.000 euro betalen aan de hypotheekverstrekker. Ik had gewoon geen cent meer te makken. (we hadden gescheiden rekeningen....heb het nooit gemerkt)
Met veel geluk hebben beide ouders toen ingesprongen (terwijl het voor hun ook errug moeilijk was om te behappen, zo'n smak geld) Toen heb ik gelijk een financieel adviseur aangesteld om alles te regelen tussen ons, en om alles voor elkaar te krijgen.
Gelukkig hebben we begin augustus de woning verkocht (jammer genoeg wel weer met 10.000 euro verlies) Nu moeten we de hypotheek geheel aflossen bij de overdracht (ergens volgende maand) gelukkig hebben we een adviseur die dat allemaal voor ons uitzoekt, maar toch.....een hoop stress brengt dat met zich mee........
Nu ben ik rond mijn vakantie (in Juli) wel behoorlijk misselijk geweest.....maar dat kwam waarschijnlijk omdat ik toen voor het eerst sinds 1 1/2 jaar echt tot rust kwam (had nog niet eerder vakantie gehad). Ik heb nu bijna een jaar een nieuwe vriend, en tussen ons gaat het echt super!!!!! Maar ja........ nu waarschijnlijk zwanger (vermoedelijk heeft de pil dus niet gewerkt in de periode dat ik zo misselijk was)
Ik zit op dit moment echt super zwaar in de shit............heb geen cent te makken (moet zo'n 25.000 euro aflossen), moet door die financiele situatie noodgedwongen bij mijn ouders intrekken (absoluut niet wenselijk, maar op dit moment is er echt geen ander mogelijkheid)........., zit nog met een tijdelijk contract die eind dit jaar afloopt. (en weet totaal nog niet of ik het wel of niet verlengt krijg, ze moeten me nu namelijk voor vast aannemen). Mijn vriend woont nog bij zijn ouders, maar heeft ook niet de mogelijkheid om op zichzelf te gaan wonen.
Een kind zou ik dus niets kunnen bieden, plus het feit dat ik nog zo met mezelf en mijn prive situatie worstel dat het absoluut niet verstandig is om een zwangerschap door te zetten.
Nu is er voor mij maar een optie......--> abortus. Het is echt niet iets wat ik van de daken af zou willen schreeuwen....maar een andere mogelijkheid is er gewoonweg niet.
Maar nu is mijn vraag.....hoe gaat dat allemaal in zijn werk??? Hebben andere forummers hier al ervaring mee??????
(sorry voor het lange verhaal......maar moet het echt allemaal even kwijt.......)
Ik zit met een verschrikkelijk situatie.......
Als vanaf mijn 15e slik ik de pil (microgynon 30) deze heb ik altijd tot volle tevredenheid geslikt. Regelmatig slik ik deze pil door zonder problemen (nooit een tussentijdse bloeding e.d. gehad).
Nu heb ik de pil vanaf mei tot augustus doorgeslikt, toen een stopweek.......................----> geen bloeding. Dus ik dacht: ach.....ik heb zo lang doorgeslikt, mijn lichaam moet zich vast omschakelen. Na de stopweek weer een nieuwe pilstrip gepakt. Deze weer helemaal geslikt (3 weken) nu ben ik vorige week weer gestopt.........................----> weer geen bloeding.
Ik begon hem natuurlijk al flink te knijpen.....dus ik een zwangerschapstest gehaald.
Ik heb er nu 2 gedaan (gisteravond de 2e...)......en beiden positief. SLIK!!!!!
Ik zou er nog wel 10 willen doen.....kan het gewoon niet geloven.
1 1/2 jaar geleden zijn mijn ex en ik uit elkaar gegaan. Hierover is een heleboel gedoe geweest. We zouden gaan trouwen, dus alles moest worden afgezegd..........extra kosten gemaakt om alles nog af te kunnen zeggen. Woning in de verkoop gedaan.......ik zou er alleen blijven wonen, aangezien de situatie met tussen mij en mijn ouders alles behalve fijn is. Maar dat akelige bordje te koop bleef maar in de tuin staan. Heleboel problemen gehad begin dit jaar met mijn ex....rekeningen werden niet betaald, of te laat (van zijn kant) op een gegeven moment kreeg ik zelfs een taxateur aan de deur.............de woning zou worden geveild.........bleek dat mijn ex al een hele lange tijd een schuld had van zo'n 30.000 euro, en we moesten ineens 10.000 euro betalen aan de hypotheekverstrekker. Ik had gewoon geen cent meer te makken. (we hadden gescheiden rekeningen....heb het nooit gemerkt)
Met veel geluk hebben beide ouders toen ingesprongen (terwijl het voor hun ook errug moeilijk was om te behappen, zo'n smak geld) Toen heb ik gelijk een financieel adviseur aangesteld om alles te regelen tussen ons, en om alles voor elkaar te krijgen.
Gelukkig hebben we begin augustus de woning verkocht (jammer genoeg wel weer met 10.000 euro verlies) Nu moeten we de hypotheek geheel aflossen bij de overdracht (ergens volgende maand) gelukkig hebben we een adviseur die dat allemaal voor ons uitzoekt, maar toch.....een hoop stress brengt dat met zich mee........
Nu ben ik rond mijn vakantie (in Juli) wel behoorlijk misselijk geweest.....maar dat kwam waarschijnlijk omdat ik toen voor het eerst sinds 1 1/2 jaar echt tot rust kwam (had nog niet eerder vakantie gehad). Ik heb nu bijna een jaar een nieuwe vriend, en tussen ons gaat het echt super!!!!! Maar ja........ nu waarschijnlijk zwanger (vermoedelijk heeft de pil dus niet gewerkt in de periode dat ik zo misselijk was)
Ik zit op dit moment echt super zwaar in de shit............heb geen cent te makken (moet zo'n 25.000 euro aflossen), moet door die financiele situatie noodgedwongen bij mijn ouders intrekken (absoluut niet wenselijk, maar op dit moment is er echt geen ander mogelijkheid)........., zit nog met een tijdelijk contract die eind dit jaar afloopt. (en weet totaal nog niet of ik het wel of niet verlengt krijg, ze moeten me nu namelijk voor vast aannemen). Mijn vriend woont nog bij zijn ouders, maar heeft ook niet de mogelijkheid om op zichzelf te gaan wonen.
Een kind zou ik dus niets kunnen bieden, plus het feit dat ik nog zo met mezelf en mijn prive situatie worstel dat het absoluut niet verstandig is om een zwangerschap door te zetten.
Nu is er voor mij maar een optie......--> abortus. Het is echt niet iets wat ik van de daken af zou willen schreeuwen....maar een andere mogelijkheid is er gewoonweg niet.
Maar nu is mijn vraag.....hoe gaat dat allemaal in zijn werk??? Hebben andere forummers hier al ervaring mee??????
(sorry voor het lange verhaal......maar moet het echt allemaal even kwijt.......)
anoniem_15072 wijzigde dit bericht op 26-09-2007 11:00
Reden: Woord genuanceerd
Reden: Woord genuanceerd
% gewijzigd
woensdag 19 september 2007 om 11:07
Ik zou eerst maar eens heel snel naar een doker gaan meid. Als je al vanaf juli misselijk bent dan ben je al een heel eind op streek. Laat eerst eens checken hoe ver je bent voor je beslissingen neemt. Je hebt al wel een echt kind in je buik. Misschien is het wel al te laat voor abortus en moet er een andere oplossing komen.
Nu de huisarts bellen en aan de slag er mee!
Sterkte
Nu de huisarts bellen en aan de slag er mee!
Sterkte
woensdag 19 september 2007 om 11:11
Pfoeh meid, jij krijgt wel heel veel over je heen!
Ik kan begrijpen dat je nu geen toekomst ziet voor jou en een kindje in je leven. Maar laat het nu eerst even bezinken, praat er over met je vriend, denk aan wat je zelf wilt.
En kindje heeft geen geld nodig maar liefde, en als jij het dat kan geven, dan heeft het voorlopig genoeg.
Iets in me zegt dat jij eigenlijk geen abortus wil, maar door de omstandigheden dat de enige oplossing lijkt. Neem geen overhaaste beslissingen, laat dit bezinken, licht de vader in. Neem samen een beslissing.
Ik weet ook even niet wat ik moet zeggen... Alemaal superheftig...
In ieder geval een dikke
, en inderdaad... eerst even naar de dokter.
Ik kan begrijpen dat je nu geen toekomst ziet voor jou en een kindje in je leven. Maar laat het nu eerst even bezinken, praat er over met je vriend, denk aan wat je zelf wilt.
En kindje heeft geen geld nodig maar liefde, en als jij het dat kan geven, dan heeft het voorlopig genoeg.
Iets in me zegt dat jij eigenlijk geen abortus wil, maar door de omstandigheden dat de enige oplossing lijkt. Neem geen overhaaste beslissingen, laat dit bezinken, licht de vader in. Neem samen een beslissing.
Ik weet ook even niet wat ik moet zeggen... Alemaal superheftig...
In ieder geval een dikke
, en inderdaad... eerst even naar de dokter.
woensdag 19 september 2007 om 11:12
Oke, je bent nu in paniek. Dus even diep ademhalen. Daarna je vriend bellen en met hem praten. Je staat er niet alleen voor. Je hebt een superrelatie, dus je hoeft dit niet in je eentje te doen.
Logisch dat je nu alleen beren en tijgers op je weg ziet.
Probeer te kalmeren, angst is een slechte raadgever.
Er zijn in Nederland vast wel instellingen of deskundigen die jullie kunnen helpen een overwogen advies te geven.
De vragen die je stelt, laat ik graag over aan mijn medeposters, waarvan er vast wel enkele ervaringsdeskundige zijn.
Ik wens je veel sterkte en vooral kalmte.
Mabel007
Logisch dat je nu alleen beren en tijgers op je weg ziet.
Probeer te kalmeren, angst is een slechte raadgever.
Er zijn in Nederland vast wel instellingen of deskundigen die jullie kunnen helpen een overwogen advies te geven.
De vragen die je stelt, laat ik graag over aan mijn medeposters, waarvan er vast wel enkele ervaringsdeskundige zijn.
Ik wens je veel sterkte en vooral kalmte.
Mabel007
woensdag 19 september 2007 om 11:13
Lieve meid ,
ik heb hier absoluut geen ervaring mee en kan je hier dus niet mee helpen.
ik vindt het verschrikkelijk wat je allemaal hebt meegemaakt en ook nu nog door heen moet.
ik wil je gewoon ff een knuffel geven en je heel veel sterkte wensen wijffie, ik hoop echt voor je dat alles uiteindelijk goed zal uitpakken.
houd je goed meissie ; )
ik heb hier absoluut geen ervaring mee en kan je hier dus niet mee helpen.
ik vindt het verschrikkelijk wat je allemaal hebt meegemaakt en ook nu nog door heen moet.
ik wil je gewoon ff een knuffel geven en je heel veel sterkte wensen wijffie, ik hoop echt voor je dat alles uiteindelijk goed zal uitpakken.
houd je goed meissie ; )
woensdag 19 september 2007 om 11:14
woensdag 19 september 2007 om 11:30
Hoi Bikkelientje,
Adem in, adem uit. Ik snap je paniek, maar kijk even naar je gekozen nickname. Je krijgt veel op je dak, maar je ademt en leeft nog steeds.
Ik denk, dat je allereerste stap moet zijn, naar de dokter. Zoals Eleonora al aangeeft is er een kans, dat je al wat verder in je zwangerschap zit dan je nu wellicht denkt. Mij lijkt het van groots belang, dat je eerst achterhaalt hoever je bent. De keuze voor abortus of niet kan daar vanaf hangen. Ik ken je persoonlijke mening niet, maar bij 8 weken zwangerschap is een abortus 'beter' te verteren voor mij dan bij bijvoorbeeld 20 weken.
Als je een afspraak hebt gemaakt met de dokter zou ik je vriend inlichten. Niet paniekerig aan de telefoon, maar face to face. Dat komt lekkerder over denk ik. Gewoon vertellen wat je hier vertelt en samen helder krijgen op welke vragen je antwoord wilt krijgen. Schrijf ze desnoods op, zodat je niets kunt vergeten.
Als de stap abortus wordt, stuurt de dokter je eerst naar huis om hier 5 dagen over na te denken. Zodat het een weloverwogen beslissing is. Hij zal je ook doorverwijzen naar een kliniek waarmee je telefonisch contact opneemt en een afspraak mee maakt.
Als abortus niet de stap wordt, zul je anders moeten gaan denken. Misschien kan je dokter je doorverwijzen naar iemand die je helpt alles op een rijtje te zetten. Feit is dan dat er een kindje komt en zaak is dan om dit zo goed als mogelijk voor te bereiden.
Ik kan me heel goed voorstellen, dat je denkt een kind nu niets te kunnen bieden. Neem geen overhaaste beslissingen wanneer je daar de tijd voor hebt, zet alles op papier om overzicht te houden als je wel een overhaaste beslissing moet nemen.
Sterkte!
Adem in, adem uit. Ik snap je paniek, maar kijk even naar je gekozen nickname. Je krijgt veel op je dak, maar je ademt en leeft nog steeds.
Ik denk, dat je allereerste stap moet zijn, naar de dokter. Zoals Eleonora al aangeeft is er een kans, dat je al wat verder in je zwangerschap zit dan je nu wellicht denkt. Mij lijkt het van groots belang, dat je eerst achterhaalt hoever je bent. De keuze voor abortus of niet kan daar vanaf hangen. Ik ken je persoonlijke mening niet, maar bij 8 weken zwangerschap is een abortus 'beter' te verteren voor mij dan bij bijvoorbeeld 20 weken.
Als je een afspraak hebt gemaakt met de dokter zou ik je vriend inlichten. Niet paniekerig aan de telefoon, maar face to face. Dat komt lekkerder over denk ik. Gewoon vertellen wat je hier vertelt en samen helder krijgen op welke vragen je antwoord wilt krijgen. Schrijf ze desnoods op, zodat je niets kunt vergeten.
Als de stap abortus wordt, stuurt de dokter je eerst naar huis om hier 5 dagen over na te denken. Zodat het een weloverwogen beslissing is. Hij zal je ook doorverwijzen naar een kliniek waarmee je telefonisch contact opneemt en een afspraak mee maakt.
Als abortus niet de stap wordt, zul je anders moeten gaan denken. Misschien kan je dokter je doorverwijzen naar iemand die je helpt alles op een rijtje te zetten. Feit is dan dat er een kindje komt en zaak is dan om dit zo goed als mogelijk voor te bereiden.
Ik kan me heel goed voorstellen, dat je denkt een kind nu niets te kunnen bieden. Neem geen overhaaste beslissingen wanneer je daar de tijd voor hebt, zet alles op papier om overzicht te houden als je wel een overhaaste beslissing moet nemen.
Sterkte!
anoniem_3722 wijzigde dit bericht op 19-09-2007 11:32
Reden: foutjes
Reden: foutjes
% gewijzigd
woensdag 19 september 2007 om 11:40
Denk in mogelijkheden. Wellicht kun je urgent in aanmerking komen voor een huurhuis als je kunt aantonen dat je zwanger en dakloos bent. Ingeval van geen werk meer aan het einde van het jaar is er altijd nog WW en bijstand. Schulden vallen ook te regelen -ben je al eens naar de gemeentelijke kredietbank gestapt?-
Uiteraard moet je vriend ook worden ingelicht. Misschien ziet hij mogelijkheden die jij niet ziet.
Maar allerbelangrijkst: zie je echt niet voor je dat je moeder zou worden nu, of zijn het de praktische problemen waardoor je denkt dat dit kind er nu niet kan komen?
Abortus, zeker als je al een tijdje onderweg bent, is geen lichte beslissing. Het gaat op dit moment -als je in juli zwanger bent geraakt- allang niet meer om 'een klompje cellen'.
Uiteraard moet je vriend ook worden ingelicht. Misschien ziet hij mogelijkheden die jij niet ziet.
Maar allerbelangrijkst: zie je echt niet voor je dat je moeder zou worden nu, of zijn het de praktische problemen waardoor je denkt dat dit kind er nu niet kan komen?
Abortus, zeker als je al een tijdje onderweg bent, is geen lichte beslissing. Het gaat op dit moment -als je in juli zwanger bent geraakt- allang niet meer om 'een klompje cellen'.
woensdag 19 september 2007 om 11:40
Pffff, wat een snelle reacties allemaal. Super!!! Zit hier op mijn werk....maar bijna met traantjes in mijn ogen. Wat een lieve reacties!
Superknuf terug aan allemaal!!!!
Vanavond heb ik het er met mijn vriend over.....was ik zowiezo al van plan. Dit is niet een beslissing die ik in mijn eentje neem. Wel wil ik voor mezelf graag voorbereid zijn op dit gesprek (dus wil graag weten wat er allemaal bij komt kijken bij een abortus....)
Van mijn ouders hoef ik totaal geen steun te verwachten. Vanaf moment dat ik vertelde dat mijn ex en ik uit elkaar gingen, en dat de bruiloft niet door ging is het alleen maar klagen geweest, heb totaal geen enkele steun van ze gehad (maar dat is van kleins af aan al...ben niet anders gewend). Mijn moeder vooral.......die slaapt naar haar zeggen niet meer, is er super kapot van (nu nog......) ze valt af.........(nou, dat wilde ze graag..........nu valt ze af...is het weer niet goed) Maar geen steun van die kant dus.
Verder zou een afspraak met mijn eigen huisarts ook geen mogelijkheid zijn. Ik weet dat hij geheimhoudingsplicht heeft......maar ja........zijn assistente zit bij mij in een gezamelijk bestuur, zijn vrouw kom ik ook errug regelmatig tegen.
Ook al weet ik dat een arts niets mag vertellen aan anderen, ga ik liever bij een andere arts/persoon langs. (woon in een klein gehucht.......roddels zijn er super super super snel.....kan dat er echt niet bij hebben...)
Superknuf terug aan allemaal!!!!
Vanavond heb ik het er met mijn vriend over.....was ik zowiezo al van plan. Dit is niet een beslissing die ik in mijn eentje neem. Wel wil ik voor mezelf graag voorbereid zijn op dit gesprek (dus wil graag weten wat er allemaal bij komt kijken bij een abortus....)
Van mijn ouders hoef ik totaal geen steun te verwachten. Vanaf moment dat ik vertelde dat mijn ex en ik uit elkaar gingen, en dat de bruiloft niet door ging is het alleen maar klagen geweest, heb totaal geen enkele steun van ze gehad (maar dat is van kleins af aan al...ben niet anders gewend). Mijn moeder vooral.......die slaapt naar haar zeggen niet meer, is er super kapot van (nu nog......) ze valt af.........(nou, dat wilde ze graag..........nu valt ze af...is het weer niet goed) Maar geen steun van die kant dus.
Verder zou een afspraak met mijn eigen huisarts ook geen mogelijkheid zijn. Ik weet dat hij geheimhoudingsplicht heeft......maar ja........zijn assistente zit bij mij in een gezamelijk bestuur, zijn vrouw kom ik ook errug regelmatig tegen.
Ook al weet ik dat een arts niets mag vertellen aan anderen, ga ik liever bij een andere arts/persoon langs. (woon in een klein gehucht.......roddels zijn er super super super snel.....kan dat er echt niet bij hebben...)
woensdag 19 september 2007 om 11:45
de financieel adviseur gaat kijken naar de mogelijkheden i.v.m. mogelijke kwijtschelding, en naar de polisvoorwaarden. (ex had een of andere belegging gedaan in iets.....misschien dat de opbrengs/winst te overzien is)
Maar ook al kan ik met urgentie een huurwoning krijgen....deze moet worden aangekleed, en de huur/gas/water/elektra moet betaald worden. Dit geld heb ik gewoonweg niet omdat de schuld zo snel mogelijk moet worden afgelost......
Maar ook al kan ik met urgentie een huurwoning krijgen....deze moet worden aangekleed, en de huur/gas/water/elektra moet betaald worden. Dit geld heb ik gewoonweg niet omdat de schuld zo snel mogelijk moet worden afgelost......
woensdag 19 september 2007 om 11:50
Hmmm...ik weet niet naar wie je dan toe kan? Iemand anders een idee? Volgens mij heb je de huisarts namelijk wel nodig voor de doorverwijzing naar een abortuskliniek, maar dat weet ik weer niet zeker. Misschien kun je ook wel gewoon particulier naar een kliniek en zelf de kosten betalen, maar ja, is dat wenselijk gezien je schulden?
Anyway, ik denk dat je te ver vooruit loopt. Je wilt allemaal informatie over een abortus. Maar wat nu als je al 20 weken zwanger bent? Dan zit er een mensje in je buik. Ik zou het persoonlijk niet over mijn hart verkrijgen dan nog voor een abortus te kiezen. Heb je daar zelf al over nagedacht?
Kun je een vriendin inschakelen? Een vriend? Een ander familielid?
Anyway, ik denk dat je te ver vooruit loopt. Je wilt allemaal informatie over een abortus. Maar wat nu als je al 20 weken zwanger bent? Dan zit er een mensje in je buik. Ik zou het persoonlijk niet over mijn hart verkrijgen dan nog voor een abortus te kiezen. Heb je daar zelf al over nagedacht?
Kun je een vriendin inschakelen? Een vriend? Een ander familielid?
woensdag 19 september 2007 om 11:55
Je hoeft niet eerst naar huisarts, kan ook meteen een verloskundige bellen die echo voor je regelt, zodat je weet hoe ver je in de zwangerschap bent. Via de gouden gids kun je er eentje zoeken. Of bel met het FIOM (www.fiom.nl), een stichting die kan helpen/informeren bij onbedoelde zwangerschap, die kunnen je alvast heel veel uitleggen en adviezen geven hoe nu verder.
Wat een lastig pakket meis, denk wel dat het belangrijkste is nu te weten hoe ver in de zwangerschap je bent.
Veel sterkte!!
Wat een lastig pakket meis, denk wel dat het belangrijkste is nu te weten hoe ver in de zwangerschap je bent.
Veel sterkte!!
woensdag 19 september 2007 om 11:56
20 weken??? Dan zou ik rond mei al zwanger moet zijn geraakt.......ben 2e week van juli erg misselijk geweest, waardoor de pil toen niet zou kunnen hebben gewerkt...... Dan zou het eerder uitkomen rond de 12 weken.........
Pfffffffffffffffffffffff, lastig allemaal......weet het ook allemaal eventjes niet.......
Vanavond zowiezo maar praten met mijn vriend......zal een zwaar gesprek worden. Maar gelukkig hebben we vanaf het begin af aan al goed met elkaar kunnen praten!
Pfffffffffffffffffffffff, lastig allemaal......weet het ook allemaal eventjes niet.......
Vanavond zowiezo maar praten met mijn vriend......zal een zwaar gesprek worden. Maar gelukkig hebben we vanaf het begin af aan al goed met elkaar kunnen praten!
woensdag 19 september 2007 om 12:09
Het is natuurlijk mogelijk dat de misselijkheid niet de oorzaak, maar het gevolg was van de zwangerschap.
En verder zou ik maar niet te druk maken over de dorpsroddels, ten eerste mag ik toch wel aannemen dat huisarts, echtgenote en assistente wel hun mond houden. En als je alles voor jezelf wat duidelijker hebt kun je er ws zelf beter open over zijn. Je bent zwanger, je hebt geen bank beroofd ofzo!!
Maar je kunt ws beter even contact zoeken met het Fiom zoals Isis voorstelt. Je bent niet de eerste die hiermee te maken heeft!!
En wat betreft het kleine gehucht........... meestal heerst daar een grote gemeenschapszin; wie weet hoeveel hulpvaardige handen er klaar staan om je te helpen.
En verder zou ik maar niet te druk maken over de dorpsroddels, ten eerste mag ik toch wel aannemen dat huisarts, echtgenote en assistente wel hun mond houden. En als je alles voor jezelf wat duidelijker hebt kun je er ws zelf beter open over zijn. Je bent zwanger, je hebt geen bank beroofd ofzo!!
Maar je kunt ws beter even contact zoeken met het Fiom zoals Isis voorstelt. Je bent niet de eerste die hiermee te maken heeft!!
En wat betreft het kleine gehucht........... meestal heerst daar een grote gemeenschapszin; wie weet hoeveel hulpvaardige handen er klaar staan om je te helpen.
woensdag 19 september 2007 om 12:19
Ja....gemeenschapszin..............maar roddelen achteraf. Heb het meegemaakt met de 'scheiding' tussen mij en mijn ex.........
Ik ben al de boeman omdat ik er een punt achter heb gezet. Mijn ex heeft nog geen nieuwe vriendin, en ik wel een nieuwe vriend. Woon er al van kleins af aan..........is echt geen gehucht waar ik ooit zou willen blijven wonen...............
Roddels, roddels, roddels.........en doe je wel iets goed, dan zit er vast iets achter.
Maar goed......denk dat ik na het gesprek met mijn vriend maar eens op de site van het FIOM ga kijken, samen met hem. Heb er net zelf even op gekeken, denk dat het wel een behulpzame organisatie is.
Voelt wel supervreemd om nu te weten dat je zwanger bent............elke verdikking in de buikregio doet me nu denken aan een eventueel kleintje.......pfffffffffff
Ik ben al de boeman omdat ik er een punt achter heb gezet. Mijn ex heeft nog geen nieuwe vriendin, en ik wel een nieuwe vriend. Woon er al van kleins af aan..........is echt geen gehucht waar ik ooit zou willen blijven wonen...............
Roddels, roddels, roddels.........en doe je wel iets goed, dan zit er vast iets achter.
Maar goed......denk dat ik na het gesprek met mijn vriend maar eens op de site van het FIOM ga kijken, samen met hem. Heb er net zelf even op gekeken, denk dat het wel een behulpzame organisatie is.
Voelt wel supervreemd om nu te weten dat je zwanger bent............elke verdikking in de buikregio doet me nu denken aan een eventueel kleintje.......pfffffffffff
woensdag 19 september 2007 om 12:23
Ik heb zelf een zwangerschap gehad op een moment dat er in mijn leven een heleboel instortte. Vriend ging ervan door, moeder werd ziek en raakte daardoor in de schulden, mijn zaakje ging naar de klote... Allemaal kommer en kwel dus.
Dus ik herken hier en daar wel wat dingen in je verhaal en heb toentertijd heel rationeel bedacht dat abortus waarschijnlijk de verstandigste optie was, er zat wel heel erg veel tegen en ik had het me allemaal anders voorgesteld.
Mijn zoontje gaat volgend jaar alweer naar de kleuterschool.
![:-]](https://forum.viva.nl/smilies/77_happy.gif)
Ik heb die abortus dus niet gedaan, oa dankzij hulp van de VBOK. (www.vbok.nl) Ik ben voordat ik bij hen terechtkwam ook naar een andere instantie, naar de huisarts en naar de gynaecoloog geweest, maar daar werd ik erg slecht geholpen, vond ik zelf. Wat mij bij is gebleven van die instanties, is dat er weinig met je gepráát wordt. Ik had toen vooral behoefte aan iemand die mijn gevoel kon helpen ontcijferen, maar kon eigenlijk bij de eerste afspraak direct op de behandeltafel gaan liggen. Ik weet niet hoe het bij jouw huisarts is, maar bij die van mij gold het eerste bezoek waarin ik vertelde dat ik zwanger was en nogal in de knoop zat, direct als eerste dag van de vijf dagen. Hou daar dus rekening mee als je behoefte hebt aan een gesprek met een onafhankelijke derde, dat je dat heel erg duidelijk erbij moet zeggen als je een afspraak maakt met bijv. een Rutgershuis.
Goed, verder over die VBOK. Ik heb daar echt heel fijne gesprekken gehad. Eerst heel lang aan de telefoon, waarin ik eigenlijk niets anders deed dan heel hard huilen, en ik kon geloof ik anderhalve dag lateral terecht voor een face to face gesprek.
De kern van dat gesprek was eigenlijk het volgende: Wil JIJ een kind? Als de omstandigheden anders waren, zou je dan blij geweest zijn met de zwangerschap?
Als het antwoord op die vraag ja is, helpt het je misschien om te bedenken dat omstandigheden je hele leven aan de lopende band veranderen. En dat bij een eventuele volgende zwangerschap, het niet gezegd is dat de omstandigheden dan béter zijn, ze kunnen ook slechter zijn. Je kan ook helemaal nooit meer zwanger worden. Kortom: je kunt niet in de toekomst kijken, dus is het beter om van het NU uit te gaan. Je bent NU zwanger, waarschijnlijk ook al best ver heen, doe je ogen dicht en bedenk je of als de omstandigheden anders waren je dit kind gewild had.
Is het antwoord echt nee, dan weet je dat je de goede beslissing maakt om een abortus te doen. Is er een sprankje twijfel of een kinderwens in andere omstandigheden, zou ik je aanraden het niet te doen. Volgens mij, en ik spreek dus uit ervaring, ishet vele malen makkelijker om te wennen aan een kind, dan om te wennen aan een abortus waar je niet helemaal achter staat.
Sterkte.
Dus ik herken hier en daar wel wat dingen in je verhaal en heb toentertijd heel rationeel bedacht dat abortus waarschijnlijk de verstandigste optie was, er zat wel heel erg veel tegen en ik had het me allemaal anders voorgesteld.
Mijn zoontje gaat volgend jaar alweer naar de kleuterschool.
Ik heb die abortus dus niet gedaan, oa dankzij hulp van de VBOK. (www.vbok.nl) Ik ben voordat ik bij hen terechtkwam ook naar een andere instantie, naar de huisarts en naar de gynaecoloog geweest, maar daar werd ik erg slecht geholpen, vond ik zelf. Wat mij bij is gebleven van die instanties, is dat er weinig met je gepráát wordt. Ik had toen vooral behoefte aan iemand die mijn gevoel kon helpen ontcijferen, maar kon eigenlijk bij de eerste afspraak direct op de behandeltafel gaan liggen. Ik weet niet hoe het bij jouw huisarts is, maar bij die van mij gold het eerste bezoek waarin ik vertelde dat ik zwanger was en nogal in de knoop zat, direct als eerste dag van de vijf dagen. Hou daar dus rekening mee als je behoefte hebt aan een gesprek met een onafhankelijke derde, dat je dat heel erg duidelijk erbij moet zeggen als je een afspraak maakt met bijv. een Rutgershuis.
Goed, verder over die VBOK. Ik heb daar echt heel fijne gesprekken gehad. Eerst heel lang aan de telefoon, waarin ik eigenlijk niets anders deed dan heel hard huilen, en ik kon geloof ik anderhalve dag lateral terecht voor een face to face gesprek.
De kern van dat gesprek was eigenlijk het volgende: Wil JIJ een kind? Als de omstandigheden anders waren, zou je dan blij geweest zijn met de zwangerschap?
Als het antwoord op die vraag ja is, helpt het je misschien om te bedenken dat omstandigheden je hele leven aan de lopende band veranderen. En dat bij een eventuele volgende zwangerschap, het niet gezegd is dat de omstandigheden dan béter zijn, ze kunnen ook slechter zijn. Je kan ook helemaal nooit meer zwanger worden. Kortom: je kunt niet in de toekomst kijken, dus is het beter om van het NU uit te gaan. Je bent NU zwanger, waarschijnlijk ook al best ver heen, doe je ogen dicht en bedenk je of als de omstandigheden anders waren je dit kind gewild had.
Is het antwoord echt nee, dan weet je dat je de goede beslissing maakt om een abortus te doen. Is er een sprankje twijfel of een kinderwens in andere omstandigheden, zou ik je aanraden het niet te doen. Volgens mij, en ik spreek dus uit ervaring, ishet vele malen makkelijker om te wennen aan een kind, dan om te wennen aan een abortus waar je niet helemaal achter staat.
Sterkte.
Am Yisrael Chai!
woensdag 19 september 2007 om 12:41
mooi antwoord FV, ik sluit me er helemaal bij aan. 2 jaar geleden ook zwanger geraakt , na of tijdens een antibiotica kuur. Ik was net gescheiden, mn vriend vlak voor mij, maar had\heeft een lange na sleep van de scheiding, de omstandigheden waren verre van ideaal, maar aan de andere kant, wanneer is het wel ideaal ?
Ik ben erg blij met mn zoontje
en met onze keus hem niet weg te laten halen.
Bel of mail het vbok, mss heb je er wat aan.
Sterkte ! borodini.
Ik ben erg blij met mn zoontje
en met onze keus hem niet weg te laten halen. Bel of mail het vbok, mss heb je er wat aan.
Sterkte !
borodini.
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
woensdag 19 september 2007 om 12:47
Pffff...fashionvictim, je brengt me wel even in verwarring.......
Ja..... ik ben gelukkig met mijn huidige vriend, en relatie
Ja..... ooit zou ik ook met hem kinderen willen hebben
Ja..... voor elk "probleem" is er wel een oplossing te vinden
Nee......als de omstandigheden anders waren geweest zou ik nu nog geen kinderen willen hebben. Ik vind mezelf nog te jong, heb nog geen vastigheid in mijn leven. Na 2 jaar ellende die ik heb gekregen/gehad nadat ik anders in mijn leventje ben gaan staan.....(heb 2 jaar geleden tegen een burn-out aan gezeten doordat ik dingen uit het verleden) (gebrek aan liefde, aandacht van mijn ouders en nog een aantal dingen bij elkaar)
(heb 2 jaar geleden gesprekken gehad met een maatschappelijk werkster......jammer genoeg boterde het niet tussen haar en mij. Ik was een luisterend oor nodig, terwijl zij voor mijn gevoel alleen maar de schuld bij mij neerlegde.....) kan ik dit er emotioneel en psychisch voor mijn gevoel niet bij hebben.
Maar het blijft lastig......ik ga er vanavond met mijn vriend over praten..........wil graag weten hoe hij er over denkt.......
Phoe....wordt een lange dag vandaag.........................
Ja..... ik ben gelukkig met mijn huidige vriend, en relatie
Ja..... ooit zou ik ook met hem kinderen willen hebben
Ja..... voor elk "probleem" is er wel een oplossing te vinden
Nee......als de omstandigheden anders waren geweest zou ik nu nog geen kinderen willen hebben. Ik vind mezelf nog te jong, heb nog geen vastigheid in mijn leven. Na 2 jaar ellende die ik heb gekregen/gehad nadat ik anders in mijn leventje ben gaan staan.....(heb 2 jaar geleden tegen een burn-out aan gezeten doordat ik dingen uit het verleden) (gebrek aan liefde, aandacht van mijn ouders en nog een aantal dingen bij elkaar)
(heb 2 jaar geleden gesprekken gehad met een maatschappelijk werkster......jammer genoeg boterde het niet tussen haar en mij. Ik was een luisterend oor nodig, terwijl zij voor mijn gevoel alleen maar de schuld bij mij neerlegde.....) kan ik dit er emotioneel en psychisch voor mijn gevoel niet bij hebben.
Maar het blijft lastig......ik ga er vanavond met mijn vriend over praten..........wil graag weten hoe hij er over denkt.......
Phoe....wordt een lange dag vandaag.........................
woensdag 19 september 2007 om 12:59
Lastig hoor, dat je van je ouders geen steun kunt verwachten. Probeer je daar iets minder mee bezig te houden, al is dat moeilijk denk ik. Je hebt een vriend en een superrelatie. Ik weet heel zeker dat je vriend er voor je zal zijn, en dat jullie samen een beslissing kunnen nemen.
Dat je niet naar je huisarts wil gaan kan ik best een beetje begrijpen. Ik geeft toe, de redenen kan ik me niet helemaal indenken, maar jij weet dat zelf het beste. Ik zou inderdaad op zoek gaan naar een andere oplossing, waar er hiervoor al veel van genoemd zijn.
Het blijft een lastige kwestie, en ja, jouw dag wordt heel moeilijk en lang vandaag... Probeer een paar keer diep adem te halen, en zet alles rustig op een rijtje. Het gesprek met je vriend lijkt me nu het belangrijkste.
Dat je niet naar je huisarts wil gaan kan ik best een beetje begrijpen. Ik geeft toe, de redenen kan ik me niet helemaal indenken, maar jij weet dat zelf het beste. Ik zou inderdaad op zoek gaan naar een andere oplossing, waar er hiervoor al veel van genoemd zijn.
Het blijft een lastige kwestie, en ja, jouw dag wordt heel moeilijk en lang vandaag... Probeer een paar keer diep adem te halen, en zet alles rustig op een rijtje. Het gesprek met je vriend lijkt me nu het belangrijkste.
woensdag 19 september 2007 om 13:36
Beste TO,
Wat een ontzettend ingewikkelde situatie. Als jij je niet lekker voelt bij je huisarts, dan ga je toch gewoon ergens anders! Hieronder heb ik wat telefoonnummers en andressen op een rijtje gezet. Belangrijkste lijkt me toch dat jij de tijd neemt om er goed over te praten met je vriend en te luisteren naar wat jij wil. Ik wens je heel veel sterkte
Ben je zwanger, dan is het belangrijk dat je een beslissing neemt waar je zelf helemaal achter staat. Wat zijn je mogelijkheden?
· Je kunt het kind krijgen en zelf opvoeden. Als je nog jong bent en je bent alleen hiertoe niet in staat, zijn er overal in het land zijn opvangmogelijkheden. Om te weten welke adressen er bij jou in de buurt zijn, kun je het beste het FIOM (073-6128821) of de VBOK (0900-2021088) bellen. Je kunt als je tiener bent ook op deze site kijken.
· Je kunt het kind krijgen en afstaan voor adoptie. Ook hiervoor kun je terecht bij het FIOM.
· Je kunt je zwangerschap beëindigen door een abortus. Als je met iemand wilt praten over je beslissing wel of geen abortus te ondergaan, maak dan een afspraak bij het FIOM (073-6128821). Zeg dat het om een zwangerschapsgesprek gaat, want dan kun je meestal snel terecht.
· Tussen het eerste gesprek met een arts en de abortus zitten vijf dagen wettelijk verplichte bedenktijd.
· Een abortus is gratis, maar je moet wel kunnen aantonen dat je Nederlander bent.
Voor informatie of een afspraak kun je op onderstaande adressen terecht:
Stichting samenwerkende abortusklinieken:
020-5210112/ www.abortusinfo.nl / info@stisan.nl
Alkmaar (Stimezo): 072-5126812
Amsterdam (MR’70): 020-6245426
Amsterdam (Oosterparkkliniek): 020-6932151
Arnhem (Mildredhuis): 026-4436457
Den Haag (Pretermkliniek): 070-3552845
Eindhoven (Stimezo): 040-2946555
Groningen (Stimezo): 050-3132250
Zwolle (Stimezo): 038-4217000
Abortusklinieken CASA Nederland:
0900-0969 (ma-vr. 8-20.00, za. 9-17.00 uur)/ www.casa.nl
Den Haag
Goes
Leiden
Maastricht
Rotterdam
Utrecht
Andere klinieken:
Enschede (Emmakliniek): 053-4317937
Heemstede (Bloemenhovekliniek): 023-5289890
Utrecht (Vrelinghuis): 030-2333542
Wat een ontzettend ingewikkelde situatie. Als jij je niet lekker voelt bij je huisarts, dan ga je toch gewoon ergens anders! Hieronder heb ik wat telefoonnummers en andressen op een rijtje gezet. Belangrijkste lijkt me toch dat jij de tijd neemt om er goed over te praten met je vriend en te luisteren naar wat jij wil. Ik wens je heel veel sterkte
Ben je zwanger, dan is het belangrijk dat je een beslissing neemt waar je zelf helemaal achter staat. Wat zijn je mogelijkheden?
· Je kunt het kind krijgen en zelf opvoeden. Als je nog jong bent en je bent alleen hiertoe niet in staat, zijn er overal in het land zijn opvangmogelijkheden. Om te weten welke adressen er bij jou in de buurt zijn, kun je het beste het FIOM (073-6128821) of de VBOK (0900-2021088) bellen. Je kunt als je tiener bent ook op deze site kijken.
· Je kunt het kind krijgen en afstaan voor adoptie. Ook hiervoor kun je terecht bij het FIOM.
· Je kunt je zwangerschap beëindigen door een abortus. Als je met iemand wilt praten over je beslissing wel of geen abortus te ondergaan, maak dan een afspraak bij het FIOM (073-6128821). Zeg dat het om een zwangerschapsgesprek gaat, want dan kun je meestal snel terecht.
· Tussen het eerste gesprek met een arts en de abortus zitten vijf dagen wettelijk verplichte bedenktijd.
· Een abortus is gratis, maar je moet wel kunnen aantonen dat je Nederlander bent.
Voor informatie of een afspraak kun je op onderstaande adressen terecht:
Stichting samenwerkende abortusklinieken:
020-5210112/ www.abortusinfo.nl / info@stisan.nl
Alkmaar (Stimezo): 072-5126812
Amsterdam (MR’70): 020-6245426
Amsterdam (Oosterparkkliniek): 020-6932151
Arnhem (Mildredhuis): 026-4436457
Den Haag (Pretermkliniek): 070-3552845
Eindhoven (Stimezo): 040-2946555
Groningen (Stimezo): 050-3132250
Zwolle (Stimezo): 038-4217000
Abortusklinieken CASA Nederland:
0900-0969 (ma-vr. 8-20.00, za. 9-17.00 uur)/ www.casa.nl
Den Haag
Goes
Leiden
Maastricht
Rotterdam
Utrecht
Andere klinieken:
Enschede (Emmakliniek): 053-4317937
Heemstede (Bloemenhovekliniek): 023-5289890
Utrecht (Vrelinghuis): 030-2333542
woensdag 19 september 2007 om 14:19
Wat een lastige situatie. Ik denk dat je je in eerste instantie niets van de situatie moet aantrekken, maar alleen moet kijken naar het feit of je dit kind wel zou willen in een 'ideale' situatie. Als het antwoord daarop nee is, is je vraag al beantwoord. Als je dit kind wél zou willen in een andere situatie dan zou ik eerder zoeken naar mogelijkheden om de situatie te veranderen dan naar mogelijkheden om de zwangerschap af te breken.
De omstandigheden zoals die nu zijn zijn niet voor eeuwig, over 2 jaar zit je er waarschijnlijk heel anders bij. En hoe kijk je dán tegen de beslissing aan die je nu gaat maken, dat lijkt me veel belangrijker.
Ik zou je in ieder geval aanraden om contact op te nemen met 1 van voorgaande instanties voordat je een beslissing neemt.
Ben zelf ook zwanger geraakt in een niet zo ideale situatie. Niet zo heftig als die van jou, maar ook geen geschikte woonruimte, geen geld, geen werk enzovoorts. Nu ben is mijn dochter 17 maanden en heb ik een leuke baan, een gewoon inkomen, een leuk huis en ben ik zwanger van de tweede. Dat had ik in de eerste paniek na het zwanger worden niet kunnen bedenken.
Verschil is misschien dat ik niet zulke hoge schulden had en dat ik al getrouwd was en abortus voor mij geen optie was, maar het is allemaal goedgekomen.
Succes met je beslissing!
De omstandigheden zoals die nu zijn zijn niet voor eeuwig, over 2 jaar zit je er waarschijnlijk heel anders bij. En hoe kijk je dán tegen de beslissing aan die je nu gaat maken, dat lijkt me veel belangrijker.
Ik zou je in ieder geval aanraden om contact op te nemen met 1 van voorgaande instanties voordat je een beslissing neemt.
Ben zelf ook zwanger geraakt in een niet zo ideale situatie. Niet zo heftig als die van jou, maar ook geen geschikte woonruimte, geen geld, geen werk enzovoorts. Nu ben is mijn dochter 17 maanden en heb ik een leuke baan, een gewoon inkomen, een leuk huis en ben ik zwanger van de tweede. Dat had ik in de eerste paniek na het zwanger worden niet kunnen bedenken.
Verschil is misschien dat ik niet zulke hoge schulden had en dat ik al getrouwd was en abortus voor mij geen optie was, maar het is allemaal goedgekomen.
Succes met je beslissing!
woensdag 19 september 2007 om 16:07
Goed te horen dat het bij jou allemaal zo goed heeft uitgepakt!!!
En natuurlijk kan ik het ook van een positieve kant bekijken. Maar feit blijft dat ik op dit moment geen cent te makken heb, en dat ik een giga schuld aan mijn ex heb overgehouden. En zoals jij al beschreef..... dat had jij niet.
Als ik die megaschuld niet had gehad, dan was ik er met een jaar of 2 vast helemaal bovenop gekomen...maar ja, ik heb nu die 2 jaar (als ik bij mijn ouders woon) al nodig om mijn schuld af te lossen. Als ik nu weer vaste lasten krijg, hou ik minder over om af te lossen....waardoor het nog jaaaaaaaaaaaren kan duren voordat ik uberhaupt weer in de plus kom te staan.
En ja.....een kind heeft aan liefde veel meer dan geld. Maar ik denk dan ook weer praktisch........een kind moet gevoed worden, een kind heeft verzorging nodig, een kind heeft kleren nodig. En dat hoeft allemaal niet het duurste van het duurste te zijn.....maar het moet wel allemaal betaald worden.
Ik werk 40 uur in de week, wat ik ook zal moeten blijven doen om van mijn schuld af te komen. Mijn vriend werkt ook 40 uur in de week........ tijdens die 40 uur heeft een kind ook liefde, aandacht en verzorging nodig. En als ik er niet ben, zal ik het moeten uitbesteden. Ook dat kost weer geld.............
Maar ik blijf aan het denken hoor!! Vanaaf gesprek....wish me luck!!
En natuurlijk kan ik het ook van een positieve kant bekijken. Maar feit blijft dat ik op dit moment geen cent te makken heb, en dat ik een giga schuld aan mijn ex heb overgehouden. En zoals jij al beschreef..... dat had jij niet.
Als ik die megaschuld niet had gehad, dan was ik er met een jaar of 2 vast helemaal bovenop gekomen...maar ja, ik heb nu die 2 jaar (als ik bij mijn ouders woon) al nodig om mijn schuld af te lossen. Als ik nu weer vaste lasten krijg, hou ik minder over om af te lossen....waardoor het nog jaaaaaaaaaaaren kan duren voordat ik uberhaupt weer in de plus kom te staan.
En ja.....een kind heeft aan liefde veel meer dan geld. Maar ik denk dan ook weer praktisch........een kind moet gevoed worden, een kind heeft verzorging nodig, een kind heeft kleren nodig. En dat hoeft allemaal niet het duurste van het duurste te zijn.....maar het moet wel allemaal betaald worden.
Ik werk 40 uur in de week, wat ik ook zal moeten blijven doen om van mijn schuld af te komen. Mijn vriend werkt ook 40 uur in de week........ tijdens die 40 uur heeft een kind ook liefde, aandacht en verzorging nodig. En als ik er niet ben, zal ik het moeten uitbesteden. Ook dat kost weer geld.............
Maar ik blijf aan het denken hoor!! Vanaaf gesprek....wish me luck!!
