Kinderen
alle pijlers
Zwanger!!???? HELP!!! Wat nu!!?????
woensdag 19 september 2007 om 11:03
Goedemorgen allemaal.......
Ik zit met een verschrikkelijk situatie.......
Als vanaf mijn 15e slik ik de pil (microgynon 30) deze heb ik altijd tot volle tevredenheid geslikt. Regelmatig slik ik deze pil door zonder problemen (nooit een tussentijdse bloeding e.d. gehad).
Nu heb ik de pil vanaf mei tot augustus doorgeslikt, toen een stopweek.......................----> geen bloeding. Dus ik dacht: ach.....ik heb zo lang doorgeslikt, mijn lichaam moet zich vast omschakelen. Na de stopweek weer een nieuwe pilstrip gepakt. Deze weer helemaal geslikt (3 weken) nu ben ik vorige week weer gestopt.........................----> weer geen bloeding.
Ik begon hem natuurlijk al flink te knijpen.....dus ik een zwangerschapstest gehaald.
Ik heb er nu 2 gedaan (gisteravond de 2e...)......en beiden positief. SLIK!!!!!
Ik zou er nog wel 10 willen doen.....kan het gewoon niet geloven.
1 1/2 jaar geleden zijn mijn ex en ik uit elkaar gegaan. Hierover is een heleboel gedoe geweest. We zouden gaan trouwen, dus alles moest worden afgezegd..........extra kosten gemaakt om alles nog af te kunnen zeggen. Woning in de verkoop gedaan.......ik zou er alleen blijven wonen, aangezien de situatie met tussen mij en mijn ouders alles behalve fijn is. Maar dat akelige bordje te koop bleef maar in de tuin staan. Heleboel problemen gehad begin dit jaar met mijn ex....rekeningen werden niet betaald, of te laat (van zijn kant) op een gegeven moment kreeg ik zelfs een taxateur aan de deur.............de woning zou worden geveild.........bleek dat mijn ex al een hele lange tijd een schuld had van zo'n 30.000 euro, en we moesten ineens 10.000 euro betalen aan de hypotheekverstrekker. Ik had gewoon geen cent meer te makken. (we hadden gescheiden rekeningen....heb het nooit gemerkt)
Met veel geluk hebben beide ouders toen ingesprongen (terwijl het voor hun ook errug moeilijk was om te behappen, zo'n smak geld) Toen heb ik gelijk een financieel adviseur aangesteld om alles te regelen tussen ons, en om alles voor elkaar te krijgen.
Gelukkig hebben we begin augustus de woning verkocht (jammer genoeg wel weer met 10.000 euro verlies) Nu moeten we de hypotheek geheel aflossen bij de overdracht (ergens volgende maand) gelukkig hebben we een adviseur die dat allemaal voor ons uitzoekt, maar toch.....een hoop stress brengt dat met zich mee........
Nu ben ik rond mijn vakantie (in Juli) wel behoorlijk misselijk geweest.....maar dat kwam waarschijnlijk omdat ik toen voor het eerst sinds 1 1/2 jaar echt tot rust kwam (had nog niet eerder vakantie gehad). Ik heb nu bijna een jaar een nieuwe vriend, en tussen ons gaat het echt super!!!!! Maar ja........ nu waarschijnlijk zwanger (vermoedelijk heeft de pil dus niet gewerkt in de periode dat ik zo misselijk was)
Ik zit op dit moment echt super zwaar in de shit............heb geen cent te makken (moet zo'n 25.000 euro aflossen), moet door die financiele situatie noodgedwongen bij mijn ouders intrekken (absoluut niet wenselijk, maar op dit moment is er echt geen ander mogelijkheid)........., zit nog met een tijdelijk contract die eind dit jaar afloopt. (en weet totaal nog niet of ik het wel of niet verlengt krijg, ze moeten me nu namelijk voor vast aannemen). Mijn vriend woont nog bij zijn ouders, maar heeft ook niet de mogelijkheid om op zichzelf te gaan wonen.
Een kind zou ik dus niets kunnen bieden, plus het feit dat ik nog zo met mezelf en mijn prive situatie worstel dat het absoluut niet verstandig is om een zwangerschap door te zetten.
Nu is er voor mij maar een optie......--> abortus. Het is echt niet iets wat ik van de daken af zou willen schreeuwen....maar een andere mogelijkheid is er gewoonweg niet.
Maar nu is mijn vraag.....hoe gaat dat allemaal in zijn werk??? Hebben andere forummers hier al ervaring mee??????
(sorry voor het lange verhaal......maar moet het echt allemaal even kwijt.......)
Ik zit met een verschrikkelijk situatie.......
Als vanaf mijn 15e slik ik de pil (microgynon 30) deze heb ik altijd tot volle tevredenheid geslikt. Regelmatig slik ik deze pil door zonder problemen (nooit een tussentijdse bloeding e.d. gehad).
Nu heb ik de pil vanaf mei tot augustus doorgeslikt, toen een stopweek.......................----> geen bloeding. Dus ik dacht: ach.....ik heb zo lang doorgeslikt, mijn lichaam moet zich vast omschakelen. Na de stopweek weer een nieuwe pilstrip gepakt. Deze weer helemaal geslikt (3 weken) nu ben ik vorige week weer gestopt.........................----> weer geen bloeding.
Ik begon hem natuurlijk al flink te knijpen.....dus ik een zwangerschapstest gehaald.
Ik heb er nu 2 gedaan (gisteravond de 2e...)......en beiden positief. SLIK!!!!!
Ik zou er nog wel 10 willen doen.....kan het gewoon niet geloven.
1 1/2 jaar geleden zijn mijn ex en ik uit elkaar gegaan. Hierover is een heleboel gedoe geweest. We zouden gaan trouwen, dus alles moest worden afgezegd..........extra kosten gemaakt om alles nog af te kunnen zeggen. Woning in de verkoop gedaan.......ik zou er alleen blijven wonen, aangezien de situatie met tussen mij en mijn ouders alles behalve fijn is. Maar dat akelige bordje te koop bleef maar in de tuin staan. Heleboel problemen gehad begin dit jaar met mijn ex....rekeningen werden niet betaald, of te laat (van zijn kant) op een gegeven moment kreeg ik zelfs een taxateur aan de deur.............de woning zou worden geveild.........bleek dat mijn ex al een hele lange tijd een schuld had van zo'n 30.000 euro, en we moesten ineens 10.000 euro betalen aan de hypotheekverstrekker. Ik had gewoon geen cent meer te makken. (we hadden gescheiden rekeningen....heb het nooit gemerkt)
Met veel geluk hebben beide ouders toen ingesprongen (terwijl het voor hun ook errug moeilijk was om te behappen, zo'n smak geld) Toen heb ik gelijk een financieel adviseur aangesteld om alles te regelen tussen ons, en om alles voor elkaar te krijgen.
Gelukkig hebben we begin augustus de woning verkocht (jammer genoeg wel weer met 10.000 euro verlies) Nu moeten we de hypotheek geheel aflossen bij de overdracht (ergens volgende maand) gelukkig hebben we een adviseur die dat allemaal voor ons uitzoekt, maar toch.....een hoop stress brengt dat met zich mee........
Nu ben ik rond mijn vakantie (in Juli) wel behoorlijk misselijk geweest.....maar dat kwam waarschijnlijk omdat ik toen voor het eerst sinds 1 1/2 jaar echt tot rust kwam (had nog niet eerder vakantie gehad). Ik heb nu bijna een jaar een nieuwe vriend, en tussen ons gaat het echt super!!!!! Maar ja........ nu waarschijnlijk zwanger (vermoedelijk heeft de pil dus niet gewerkt in de periode dat ik zo misselijk was)
Ik zit op dit moment echt super zwaar in de shit............heb geen cent te makken (moet zo'n 25.000 euro aflossen), moet door die financiele situatie noodgedwongen bij mijn ouders intrekken (absoluut niet wenselijk, maar op dit moment is er echt geen ander mogelijkheid)........., zit nog met een tijdelijk contract die eind dit jaar afloopt. (en weet totaal nog niet of ik het wel of niet verlengt krijg, ze moeten me nu namelijk voor vast aannemen). Mijn vriend woont nog bij zijn ouders, maar heeft ook niet de mogelijkheid om op zichzelf te gaan wonen.
Een kind zou ik dus niets kunnen bieden, plus het feit dat ik nog zo met mezelf en mijn prive situatie worstel dat het absoluut niet verstandig is om een zwangerschap door te zetten.
Nu is er voor mij maar een optie......--> abortus. Het is echt niet iets wat ik van de daken af zou willen schreeuwen....maar een andere mogelijkheid is er gewoonweg niet.
Maar nu is mijn vraag.....hoe gaat dat allemaal in zijn werk??? Hebben andere forummers hier al ervaring mee??????
(sorry voor het lange verhaal......maar moet het echt allemaal even kwijt.......)
anoniem_15072 wijzigde dit bericht op 26-09-2007 11:00
Reden: Woord genuanceerd
Reden: Woord genuanceerd
% gewijzigd
vrijdag 21 september 2007 om 11:57
Laten we allemaal wel rustig blijven!! Ik heb dit topic geopend, en weet dat dit heftige reacties kan opwekken. Daar was ik me van te voren van bewust.
In deze heftige reacties staan WEL een heleboel punten waar je (ik in dit geval) misschien zelf in eerste instantie niet aan denkt.
En wat betreft die foto's en teksten m.b.t. de grote van de zwangerschap.......die krijg je ook te zien als je via internet je verdiept in een abortus. Ze kwamen mij niet voor het eerst in beeld.
Respecteer allemaal een anders mening a.u.b.!!! Ik heb al veel gehad aan ALLE reacties die op dit topic geplaatst zijn!!
In deze heftige reacties staan WEL een heleboel punten waar je (ik in dit geval) misschien zelf in eerste instantie niet aan denkt.
En wat betreft die foto's en teksten m.b.t. de grote van de zwangerschap.......die krijg je ook te zien als je via internet je verdiept in een abortus. Ze kwamen mij niet voor het eerst in beeld.
Respecteer allemaal een anders mening a.u.b.!!! Ik heb al veel gehad aan ALLE reacties die op dit topic geplaatst zijn!!
vrijdag 21 september 2007 om 11:59
TO, heel veel sterkte komende tijd en ik hoop dat je je eigen gevoel volgt wat je ook beslist en dat het allemaal goed komt met jou op alle gebieden. Ik heb nooit de intentie gehad om je te kwetsen of om je iets aan te praten, alles behalve dat. Ik wens je veel geluk!
anoniem_51551 wijzigde dit bericht op 21-09-2007 12:01
Reden: Het heeft echt geen nut om je hier te verdedigen of dingen uit te leggen, dus dan liever deze boodschap
Reden: Het heeft echt geen nut om je hier te verdedigen of dingen uit te leggen, dus dan liever deze boodschap
% gewijzigd
vrijdag 21 september 2007 om 11:59
Lieve Bikkelientje,
Dit is een moeilijke discussie, en zeker voor iemand als ik. Ik heb zelf geen kinderen en wil ze ook zeer beslist niet. Daarom is het een moeilijke discussie voor mij, omdat ik me slecht in kan leven in mensen die wel graag een kindje willen.
Nog moeilijker wordt het voor mij om me in te leven in mensen die wel graag een kindje willen, maar nu even niet. Dat is kort door de bocht, zeker in jouw situatie, maar dat is wel the bottom line.
Er wordt hier gesproken over een weloverwogen beslissing. Dat is ook wel zo, maar dat geldt voor dít moment. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat dat er in dit soort situaties vóóraf altijd weloverwogen besloten wordt om het kind niet te laten komen, en áchteraf de koe in de kont te kijken. Omdat je dán pas weet waar je het over hebt. Hoeveel informatie je ook in wint, je kan gewoon niet overzien wat je doet. Simpelweg omdat je niet in de toekomst kan kijken.
Dan komt het toch op de hoofdlijnen aan? Wat wil je in het leven? In jouw geval: schuldenvrij, goed in je vel zitten, het leuk hebben met je vriend en kinderen. Maakt de volgorde dan echt nog uit?
Misschien is het wel veel beter om het eerst leuk met je vriend te hebben ( en dat heb je al te pakken), dan een kind, dan schuldenvrij om vervolgens te ontdekken dat je erg lekker in je vel zit.
Het perfecte leven bestaat niet, maar volgens mij ben je een heel gelukkig mens als je je hoofdlijnen kunt waarmaken. Maar dan is het wel belangrijk dat je die nog ziet en niet verzand in details.
Ik zeg niet dat je geen abortus moet laten doen. Ik zeg ook niet dat je het wel moet doen. Ik probeer je duidelijk te maken dat het leven redelijk maakbaar is. Alleen niet in de volgorde zoals je zelf misschien zou willen.
Dit is een moeilijke discussie, en zeker voor iemand als ik. Ik heb zelf geen kinderen en wil ze ook zeer beslist niet. Daarom is het een moeilijke discussie voor mij, omdat ik me slecht in kan leven in mensen die wel graag een kindje willen.
Nog moeilijker wordt het voor mij om me in te leven in mensen die wel graag een kindje willen, maar nu even niet. Dat is kort door de bocht, zeker in jouw situatie, maar dat is wel the bottom line.
Er wordt hier gesproken over een weloverwogen beslissing. Dat is ook wel zo, maar dat geldt voor dít moment. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat dat er in dit soort situaties vóóraf altijd weloverwogen besloten wordt om het kind niet te laten komen, en áchteraf de koe in de kont te kijken. Omdat je dán pas weet waar je het over hebt. Hoeveel informatie je ook in wint, je kan gewoon niet overzien wat je doet. Simpelweg omdat je niet in de toekomst kan kijken.
Dan komt het toch op de hoofdlijnen aan? Wat wil je in het leven? In jouw geval: schuldenvrij, goed in je vel zitten, het leuk hebben met je vriend en kinderen. Maakt de volgorde dan echt nog uit?
Misschien is het wel veel beter om het eerst leuk met je vriend te hebben ( en dat heb je al te pakken), dan een kind, dan schuldenvrij om vervolgens te ontdekken dat je erg lekker in je vel zit.
Het perfecte leven bestaat niet, maar volgens mij ben je een heel gelukkig mens als je je hoofdlijnen kunt waarmaken. Maar dan is het wel belangrijk dat je die nog ziet en niet verzand in details.
Ik zeg niet dat je geen abortus moet laten doen. Ik zeg ook niet dat je het wel moet doen. Ik probeer je duidelijk te maken dat het leven redelijk maakbaar is. Alleen niet in de volgorde zoals je zelf misschien zou willen.
vrijdag 21 september 2007 om 12:00
Bikkelientje, ik raad je aan om het gesprek niet over je heen te laten komen, maar zelf ook een aantal vragen op papier te zetten. Het is jouw probleem en daarvoor moet jij verantwoordelijkheid nemen. Met name de kwestie van de zwangerschapsduur en de zwaarte van de behandeling moet je niet onderschatten.
Je klinkt niet alsof je twijfelt, maar mocht je op enig moment twijfel voelen, geef die dan de ruimte. Dat zal je helpen later rust te hebben van je beslissing, hoe die ook uitvalt.
sterkte,
dubio
Je klinkt niet alsof je twijfelt, maar mocht je op enig moment twijfel voelen, geef die dan de ruimte. Dat zal je helpen later rust te hebben van je beslissing, hoe die ook uitvalt.
sterkte,
dubio
Ga in therapie!
vrijdag 21 september 2007 om 12:07
Bikkelientje, nogmaals ik vind het knap van je dat je blijft reageren en ingaat op de postings die er staan, of ze nou negatief of positief zijn!
De postings die er staan "tegen abortus" zijn louter bedoeld om je te laten inzien wat je misschien zelf nog niet bedacht had, en worden neergezet in het belang van je kindje. Maar ik geloof dat je dat inmiddels zelf allang doorhebt.
De postings die er staan "tegen abortus" zijn louter bedoeld om je te laten inzien wat je misschien zelf nog niet bedacht had, en worden neergezet in het belang van je kindje. Maar ik geloof dat je dat inmiddels zelf allang doorhebt.
vrijdag 21 september 2007 om 12:12
Sunlight, het 'geloof' heb ik erbij gehaald, aangezien ik gezien de reacties, denk dat een aantal vrouwen hier streng gelovig is. Zwaar gelovige mensen zijn diegene die altijd zo fel reageren op abortus.
Ennuh Sunlight, ik heb de discussie perfect gelezen. Dus hou maar op met typische duffe standaard opmerkingen als; 'wel lezen.....soit'.
Ik ben blij dat de TO iets heeft aan alle opmerkingen en wens haar veel succes met haar beslissing. TO, je komt in iedergeval over als iemand die goed over de dingen nadenkt, dus welke beslissing je ook neemt, het komt goed!
Ennuh Sunlight, ik heb de discussie perfect gelezen. Dus hou maar op met typische duffe standaard opmerkingen als; 'wel lezen.....soit'.
Ik ben blij dat de TO iets heeft aan alle opmerkingen en wens haar veel succes met haar beslissing. TO, je komt in iedergeval over als iemand die goed over de dingen nadenkt, dus welke beslissing je ook neemt, het komt goed!
vrijdag 21 september 2007 om 12:12
Bikkelientje, ik wens je veel sterkte maandag. Je komt op mij over als iemand die haar beslissing weloverwogen neemt. Een kind heeft inderdaad liefde nodig en eten, maar daarbovenop een moeder die zich sterk genoeg in haar schoenen voelt staan (zowel psychsich als wat de omstandigheden betreft) om de verantwoordelijkheid voor zichzelf, de realtie en het kindje te kunnen dragen. Alleen jij (en je partner) kunnen beslissen of dit op het moment zo is. Daar kunnen geen plaatjes of horrorverhalen iets aan veranderen, net zoals dat verhalen van een positieve wendung in een soortgelijke situatie dit kunnen....
vrijdag 21 september 2007 om 12:19
Als je daadwerkelijk zo lang zwanger bent als wij nu allemaal aannemen, dan is al op een echo te zien of je kindje "op het oog" gezond is. Zoals ik al zei: zelf heb ik met 19 weken en 2 dagen een pretecho gedaan en daarop kon je toen al goed zien dat het kindje een piemel had
, dat zijn hersens goed aangelegd waren, dat zijn hart geen afwijkingen vertoonde, dat hij geen hazenlip had of een open ruggetje, dat zijn nieren normaal waren, eigenlijk alles wat je wil weten was al te zien.Dus in dat opzicht zou je ook al heel veel kunnen uitsluiten dmv de echo.
Ik zit trouwens sowieso net te bedenken of het in jouw geval niet voor jezelf beter zou zijn om gewoon in het ziekenhuis bij een gynaecoloog een echo te laten maken en niet direct bij een abortuskliniek. Niet omdat ik per se vind dat je je keuze zou moeten wijzigen en ik je over probeer te halen, maar omdat een abortus in een dusdanig laat stadium gewoon écht anders is dan een abortus bij 8 weken. En ook met een gynaecoloog kun je de optie abortus gewoon bespreken, ik heb ook mijn eerste gesprek toentertijd bij een gynaecoloog gehad voordat ik naar een kliniek ging. Misschien is het een vooroordeel van mij, maar ik heb zelf het idee dat een gynaecoloog je wellicht objectiever kan voorlichten over de hele procedure en de gevolgen (zowel psychisch als lichamelijk) dan een abortuskliniek.
En natuurlijk hoop ik ergens ook dat als je zo ver zwanger bent als ik denk, je je keuze heroverweegt, maar goed, dat is niet de reden voor dit advies. Het lijkt me voor jezelf gewoon vrij traumatisch om pas in een abortuskliniek echt geconfronteerd te worden met een in principe al volledig compleet en bijna levensvatbaar kind.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 21 september 2007 om 12:23
[quote]:
Sunlight, het 'geloof' heb ik erbij gehaald, aangezien ik gezien de reacties, denk dat een aantal vrouwen hier streng gelovig is. Zwaar gelovige mensen zijn diegene die altijd zo fel reageren op abortus.
Ennuh Sunlight, ik heb de discussie perfect gelezen. Dus hou maar op met typische duffe standaard opmerkingen als; 'wel lezen.....soit'.
Blijkbaar niet want anders had je die opmerking niet zo gemaakt. Ik had het over het geval dat ze daadwerkelijk iets gaat doen aan haar geestelijke gesteldheid, en als jij besluit dat gedeelte overheen te lezen dan kan je die duffe opmerkingen verwachten. Als je die duffe opmerkingen trouwens vaker krijgt zou ik eens bij mezelf te rade gaan of je die opmerkingen nou wel zo duf zijn.
Overigens ben ik niet gelovig, verre van, en ben ik voor de keuze voor abortus.
Sunlight, het 'geloof' heb ik erbij gehaald, aangezien ik gezien de reacties, denk dat een aantal vrouwen hier streng gelovig is. Zwaar gelovige mensen zijn diegene die altijd zo fel reageren op abortus.
Ennuh Sunlight, ik heb de discussie perfect gelezen. Dus hou maar op met typische duffe standaard opmerkingen als; 'wel lezen.....soit'.
Blijkbaar niet want anders had je die opmerking niet zo gemaakt. Ik had het over het geval dat ze daadwerkelijk iets gaat doen aan haar geestelijke gesteldheid, en als jij besluit dat gedeelte overheen te lezen dan kan je die duffe opmerkingen verwachten. Als je die duffe opmerkingen trouwens vaker krijgt zou ik eens bij mezelf te rade gaan of je die opmerkingen nou wel zo duf zijn.
Overigens ben ik niet gelovig, verre van, en ben ik voor de keuze voor abortus.
vrijdag 21 september 2007 om 12:33
Bikkelien, ik zou graag willen weten of je hebt nagedacht over wat het betekent als je zwangerschap inderdaad ver gevorderd blijkt te zijn en een ingrijpende behandeling nodig is. Weet je wat je ervan moet verwachten? Wat zijn je gevoelens daarover? Kun je dat aan? Heb je dit ook met je vriend besproken?
dubio
dubio
Ga in therapie!
vrijdag 21 september 2007 om 12:34
@ FV: voor zover ik de informatie op www.stisan.nl heb gelezen (en dan bedoel ik de brochure: Als het moet, doe het goed) gaat hun voorkeur uit naar een kliniek. Dit omdat er in klinieken hoofdzakelijk gewerkt wordt met abortussen.
Zij hebben mijn inziens dan ook meer ervaring met de psychische nasleep, zowel als de lichamelijke nasleep (indien dat het geval is) De klinieken zijn professioneel genoeg om op het moment dat het tijdens, of na de abortus fout gaat, je naar een ziekenhuis te brengen!
Wel fijn om ook jouw kant van het verhaal te horen!
Zij hebben mijn inziens dan ook meer ervaring met de psychische nasleep, zowel als de lichamelijke nasleep (indien dat het geval is) De klinieken zijn professioneel genoeg om op het moment dat het tijdens, of na de abortus fout gaat, je naar een ziekenhuis te brengen!
Wel fijn om ook jouw kant van het verhaal te horen!
vrijdag 21 september 2007 om 12:43
@ Dubio: Daar hebben we het zeker over gehad. De grens is niet voor niets bij 22 weken gelegd. Een kind is pas levensvatbaar vanaf 24-25 weken.
Voor mijzelf en mijn vriend is een "klompje cellen" en een "echte foetus" hetzelfde......het groeit allebei uit tot een mensje. Een klompje cellen is voor je beeldvorming misschien in eerste instantie anders......
De keuze die wij gemaakt hebben, geldt voor zowel een "klompje cellen" als een "echte foetus". Allebei zijn het immers al mensjes (een foetus ziet er dan al helemaal uit als een echt mensje.....)
Dit zou ook mijn inziens niet moeten verschillen. Een klompje cellen heeft net zoveel recht op leven als een foetus.
Voor mijzelf en mijn vriend is een "klompje cellen" en een "echte foetus" hetzelfde......het groeit allebei uit tot een mensje. Een klompje cellen is voor je beeldvorming misschien in eerste instantie anders......
De keuze die wij gemaakt hebben, geldt voor zowel een "klompje cellen" als een "echte foetus". Allebei zijn het immers al mensjes (een foetus ziet er dan al helemaal uit als een echt mensje.....)
Dit zou ook mijn inziens niet moeten verschillen. Een klompje cellen heeft net zoveel recht op leven als een foetus.
anoniem_15072 wijzigde dit bericht op 21-09-2007 12:54
Reden: typfoutje
Reden: typfoutje
% gewijzigd
vrijdag 21 september 2007 om 12:48
vrijdag 21 september 2007 om 12:50
vrijdag 21 september 2007 om 12:53
@ sunlight.....het komt er misschien niet zo uit als ik het bedoel. Voor mij is een foetus net zo als een klompje cellen. En daarmee bedoel ik dat ik een klompje cellen ook als een mensje zie!
Je hoeft trouwens (voor zover ik heb kunnen lezen op de sites die ik eerder noemde) niet te "bevallen" maar wordt het ook eruit gehaald. (na 13 weken meestal onder algehele narcose.
Je hoeft trouwens (voor zover ik heb kunnen lezen op de sites die ik eerder noemde) niet te "bevallen" maar wordt het ook eruit gehaald. (na 13 weken meestal onder algehele narcose.
vrijdag 21 september 2007 om 12:55
[quote]:
@ Dubio: Daar hebben we het zeker over gehad. De grens is niet voor niets bij 22 weken gelegd. Een kind is pas levensvatbaar vanaf 24-25 weken.
Ik bedoel niet zozeer de ethische kant van de zaak als wel praktisch: wat betekent het voor jou om de behandeling te ondergaan? Dat hoeft niet eens een overweging te zijn in je keuze (die naar ik begrijp al gemaakt is) maar wel een overweging om de ingreep zo goed mogelijk te doorstaan, ook of met name psychisch. Het kan nl. zowel lichamelijk en emotioneel wél een verschil maken of het om een klompje cellen of een foetus gaat.
Ik begreep van jou dat je je psychisch nog niet stabiel voelt en het zou kunnen dat de ingreep daardoor een grote impact op je heeft. Ik denk dat het belangrijk daar nu over na te denken, erover te lezen en te praten, zodat je weet wat je te wachten staat.
Ik vond dit artikel dat onder andere over de psychische gevolgen van een abortus gaat, misschien heb je daar iets aan.
Ik zou ook serieus overwegen om in therapie te gaan, vooral omdat je aangeeft toch nog met jezelf in de knoop te zitten. Zelfs zonder deze zwangerschap zou dat al geen slecht idee zijn geweest.
dubio
@ Dubio: Daar hebben we het zeker over gehad. De grens is niet voor niets bij 22 weken gelegd. Een kind is pas levensvatbaar vanaf 24-25 weken.
Ik bedoel niet zozeer de ethische kant van de zaak als wel praktisch: wat betekent het voor jou om de behandeling te ondergaan? Dat hoeft niet eens een overweging te zijn in je keuze (die naar ik begrijp al gemaakt is) maar wel een overweging om de ingreep zo goed mogelijk te doorstaan, ook of met name psychisch. Het kan nl. zowel lichamelijk en emotioneel wél een verschil maken of het om een klompje cellen of een foetus gaat.
Ik begreep van jou dat je je psychisch nog niet stabiel voelt en het zou kunnen dat de ingreep daardoor een grote impact op je heeft. Ik denk dat het belangrijk daar nu over na te denken, erover te lezen en te praten, zodat je weet wat je te wachten staat.
Ik vond dit artikel dat onder andere over de psychische gevolgen van een abortus gaat, misschien heb je daar iets aan.
Ik zou ook serieus overwegen om in therapie te gaan, vooral omdat je aangeeft toch nog met jezelf in de knoop te zitten. Zelfs zonder deze zwangerschap zou dat al geen slecht idee zijn geweest.
dubio
Ga in therapie!
vrijdag 21 september 2007 om 13:03
Jemig, wat een reacties hier en daar zeg!
Ik woon in Dublin waar abortus verboden is, maar op zich maakt dat niet uit, iedereen laat het gewoon in Engeland uitvoeren. Maar hier in de stad staat altijd zo'n groepje met borden met bloederige abortusplaatjes, om de dames maar vooral heel veel schuldgevoel aan te praten. Misschien iets voor jou om je bij aan te sluiten, Ambrosia?
Walgelijk vind ik dat, de meeste mensen kunnen echt zelf wel nadenken hoor.
Er zitten hier nogal wat moeders en als je moeder bent is het misschien af en toe moeilijk objectief te kijken. Ik ben zelf ook moeder en persoonlijk zou abortus ook geen optie voor me zijn, maar ik geloof werkelijk dat Bikkelientje hier goed over nadenkt.
Ik ben het eens dat een baby de eerste zeker 6 maanden alleen maar een stel tieten en een tweedehands ledikantje nodig heeft, maar laten we wel wezen, je maakt natuurlijk wel kosten. Luiers, speelgoed, kleding. Het hoeft allemaal geen goudgeld te kosten, maar gratis is het niet natuurlijk. En zoals Bikkelientje al aangaf, dat zou dan in het gunstigste geval zo zijn, wat, god verhoedde, als er iets mis is met het kind?
En ja, 25.000 schuld is natuurlijk wél een hoop geld, kan er niets anders van maken, het zou mij ook angst inboezemen.
Ik zeg niet dat ze dus maar abortus moet laten plegen, maar ik vind het hartstikke goed voor haar dat ze samen naar het FIOM gaan en daar een objectief gesprek gaan voeren. Wie weet, wie weet.
Enne, kan me niet meer herinneren wie het zei, dat ze hier nog nooit gelezen had dat iemand uiteindelijk tóch afzag van haar abortusbesluit, niet waar! We hebben hier een tweelingmoeder die een jaartje of 3, 4 ook een soortgelijk topic opende. Omstandigheden waren anders, maar zij zag er uiteindelijk wel vanaf. Ik zal dat topic nooit vergeten.
Bikkelientje ik wens je veel wijsheid en sterkte de komende week. Probeer een "open mind" te houden en alle mogelijke opties te bekijken, hoe onmogelijk het misschien lijkt.
Ik woon in Dublin waar abortus verboden is, maar op zich maakt dat niet uit, iedereen laat het gewoon in Engeland uitvoeren. Maar hier in de stad staat altijd zo'n groepje met borden met bloederige abortusplaatjes, om de dames maar vooral heel veel schuldgevoel aan te praten. Misschien iets voor jou om je bij aan te sluiten, Ambrosia?
Walgelijk vind ik dat, de meeste mensen kunnen echt zelf wel nadenken hoor.
Er zitten hier nogal wat moeders en als je moeder bent is het misschien af en toe moeilijk objectief te kijken. Ik ben zelf ook moeder en persoonlijk zou abortus ook geen optie voor me zijn, maar ik geloof werkelijk dat Bikkelientje hier goed over nadenkt.
Ik ben het eens dat een baby de eerste zeker 6 maanden alleen maar een stel tieten en een tweedehands ledikantje nodig heeft, maar laten we wel wezen, je maakt natuurlijk wel kosten. Luiers, speelgoed, kleding. Het hoeft allemaal geen goudgeld te kosten, maar gratis is het niet natuurlijk. En zoals Bikkelientje al aangaf, dat zou dan in het gunstigste geval zo zijn, wat, god verhoedde, als er iets mis is met het kind?
En ja, 25.000 schuld is natuurlijk wél een hoop geld, kan er niets anders van maken, het zou mij ook angst inboezemen.
Ik zeg niet dat ze dus maar abortus moet laten plegen, maar ik vind het hartstikke goed voor haar dat ze samen naar het FIOM gaan en daar een objectief gesprek gaan voeren. Wie weet, wie weet.
Enne, kan me niet meer herinneren wie het zei, dat ze hier nog nooit gelezen had dat iemand uiteindelijk tóch afzag van haar abortusbesluit, niet waar! We hebben hier een tweelingmoeder die een jaartje of 3, 4 ook een soortgelijk topic opende. Omstandigheden waren anders, maar zij zag er uiteindelijk wel vanaf. Ik zal dat topic nooit vergeten.
Bikkelientje ik wens je veel wijsheid en sterkte de komende week. Probeer een "open mind" te houden en alle mogelijke opties te bekijken, hoe onmogelijk het misschien lijkt.
vrijdag 21 september 2007 om 13:07
Dit is het enige wat ik aan TO wil meegeven en ik hoop dat TO me ook gewoon begrijpt en snapt dat ik haar niet wil aanpraten dat ze geen abortus moet plegen of iets in die zin. Ik vind het heel jammer dat er mensen zijn die niet verder lezen dan hun neus lang is want ik heb in meerdere reacties mijn reactie genuanceerd en uitgelegd.
vrijdag 21 september 2007 om 13:08
Ik ga er vanuit dat je daar gelijk in hebt. (ik heb het stukje van ambrosia niet verder gelezen dan het vetgedrukte stukje, dus ik dacht dat het een keuze van de gyn was en er dus twee mogelijkheden waren) Ik nam aan dat je gewoon moest bevallen, maar wellicht is dat dan vaker alleen in de gevallen waar het kindje niet levensvatbaar is of de zwangerschap tgv medische overwegingen wordt afgebroken.
Ik vraag me overigens wel af hoe je het gaat ervaren als je kindje binnen de termijn voor de abortus gaat schoppen en je een teken van leven geeft. MIjn zoontje schopte me vanaf 16 weken dat was erg vroeg, maar komt wel vaker voor.
vrijdag 21 september 2007 om 13:08
Mamzelle ik had geen namen moeten noemen. (Krijgt Marjon toch nog gelijk dat dit soort discussies ontaarden in een pro/anti strijd)
Jij hebt natuurlijk het recht om tegen abortus in het algemeen te zijn. Het zal vast frustrerend zijn om op een topic te schrijven waar het tij niet te keren lijkt. Maar zoals zij ervoor kiest hier te schrijven, zo kies jij er ook voor om de discussie te blijven volgen, niet waar? Maar ik hoef niet voor TO op te komen die geeft duidelijk aan alle soorten meningen te waarderen.
Waar ik - in het algemeen- moeite mee heb is bijvoorbeeld zo n oordeel als 'je denkt niet langer dan twee seconden na-. best wel heftig om tegen iemand te zeggen die zo n moeilijke beslissing moet maken. Iemand anders ( ik weet niet wie en het doet er ook niet toe) schreef hier dat ze zelf zwanger probeerde te worden en dat dat niet lukte. Ook zon opmerking vind ik emotionele manipulatie. Het is al gezegd maar TO moet toch geen kind krijgen omdat een ander het niet lukt. Trek die redenering door op andere zaken en je krijgt hele rare situaties.
Jij hebt natuurlijk het recht om tegen abortus in het algemeen te zijn. Het zal vast frustrerend zijn om op een topic te schrijven waar het tij niet te keren lijkt. Maar zoals zij ervoor kiest hier te schrijven, zo kies jij er ook voor om de discussie te blijven volgen, niet waar? Maar ik hoef niet voor TO op te komen die geeft duidelijk aan alle soorten meningen te waarderen.
Waar ik - in het algemeen- moeite mee heb is bijvoorbeeld zo n oordeel als 'je denkt niet langer dan twee seconden na-. best wel heftig om tegen iemand te zeggen die zo n moeilijke beslissing moet maken. Iemand anders ( ik weet niet wie en het doet er ook niet toe) schreef hier dat ze zelf zwanger probeerde te worden en dat dat niet lukte. Ook zon opmerking vind ik emotionele manipulatie. Het is al gezegd maar TO moet toch geen kind krijgen omdat een ander het niet lukt. Trek die redenering door op andere zaken en je krijgt hele rare situaties.
