Kinderen
alle pijlers
Zwanger!!???? HELP!!! Wat nu!!?????
woensdag 19 september 2007 om 11:03
Goedemorgen allemaal.......
Ik zit met een verschrikkelijk situatie.......
Als vanaf mijn 15e slik ik de pil (microgynon 30) deze heb ik altijd tot volle tevredenheid geslikt. Regelmatig slik ik deze pil door zonder problemen (nooit een tussentijdse bloeding e.d. gehad).
Nu heb ik de pil vanaf mei tot augustus doorgeslikt, toen een stopweek.......................----> geen bloeding. Dus ik dacht: ach.....ik heb zo lang doorgeslikt, mijn lichaam moet zich vast omschakelen. Na de stopweek weer een nieuwe pilstrip gepakt. Deze weer helemaal geslikt (3 weken) nu ben ik vorige week weer gestopt.........................----> weer geen bloeding.
Ik begon hem natuurlijk al flink te knijpen.....dus ik een zwangerschapstest gehaald.
Ik heb er nu 2 gedaan (gisteravond de 2e...)......en beiden positief. SLIK!!!!!
Ik zou er nog wel 10 willen doen.....kan het gewoon niet geloven.
1 1/2 jaar geleden zijn mijn ex en ik uit elkaar gegaan. Hierover is een heleboel gedoe geweest. We zouden gaan trouwen, dus alles moest worden afgezegd..........extra kosten gemaakt om alles nog af te kunnen zeggen. Woning in de verkoop gedaan.......ik zou er alleen blijven wonen, aangezien de situatie met tussen mij en mijn ouders alles behalve fijn is. Maar dat akelige bordje te koop bleef maar in de tuin staan. Heleboel problemen gehad begin dit jaar met mijn ex....rekeningen werden niet betaald, of te laat (van zijn kant) op een gegeven moment kreeg ik zelfs een taxateur aan de deur.............de woning zou worden geveild.........bleek dat mijn ex al een hele lange tijd een schuld had van zo'n 30.000 euro, en we moesten ineens 10.000 euro betalen aan de hypotheekverstrekker. Ik had gewoon geen cent meer te makken. (we hadden gescheiden rekeningen....heb het nooit gemerkt)
Met veel geluk hebben beide ouders toen ingesprongen (terwijl het voor hun ook errug moeilijk was om te behappen, zo'n smak geld) Toen heb ik gelijk een financieel adviseur aangesteld om alles te regelen tussen ons, en om alles voor elkaar te krijgen.
Gelukkig hebben we begin augustus de woning verkocht (jammer genoeg wel weer met 10.000 euro verlies) Nu moeten we de hypotheek geheel aflossen bij de overdracht (ergens volgende maand) gelukkig hebben we een adviseur die dat allemaal voor ons uitzoekt, maar toch.....een hoop stress brengt dat met zich mee........
Nu ben ik rond mijn vakantie (in Juli) wel behoorlijk misselijk geweest.....maar dat kwam waarschijnlijk omdat ik toen voor het eerst sinds 1 1/2 jaar echt tot rust kwam (had nog niet eerder vakantie gehad). Ik heb nu bijna een jaar een nieuwe vriend, en tussen ons gaat het echt super!!!!! Maar ja........ nu waarschijnlijk zwanger (vermoedelijk heeft de pil dus niet gewerkt in de periode dat ik zo misselijk was)
Ik zit op dit moment echt super zwaar in de shit............heb geen cent te makken (moet zo'n 25.000 euro aflossen), moet door die financiele situatie noodgedwongen bij mijn ouders intrekken (absoluut niet wenselijk, maar op dit moment is er echt geen ander mogelijkheid)........., zit nog met een tijdelijk contract die eind dit jaar afloopt. (en weet totaal nog niet of ik het wel of niet verlengt krijg, ze moeten me nu namelijk voor vast aannemen). Mijn vriend woont nog bij zijn ouders, maar heeft ook niet de mogelijkheid om op zichzelf te gaan wonen.
Een kind zou ik dus niets kunnen bieden, plus het feit dat ik nog zo met mezelf en mijn prive situatie worstel dat het absoluut niet verstandig is om een zwangerschap door te zetten.
Nu is er voor mij maar een optie......--> abortus. Het is echt niet iets wat ik van de daken af zou willen schreeuwen....maar een andere mogelijkheid is er gewoonweg niet.
Maar nu is mijn vraag.....hoe gaat dat allemaal in zijn werk??? Hebben andere forummers hier al ervaring mee??????
(sorry voor het lange verhaal......maar moet het echt allemaal even kwijt.......)
Ik zit met een verschrikkelijk situatie.......
Als vanaf mijn 15e slik ik de pil (microgynon 30) deze heb ik altijd tot volle tevredenheid geslikt. Regelmatig slik ik deze pil door zonder problemen (nooit een tussentijdse bloeding e.d. gehad).
Nu heb ik de pil vanaf mei tot augustus doorgeslikt, toen een stopweek.......................----> geen bloeding. Dus ik dacht: ach.....ik heb zo lang doorgeslikt, mijn lichaam moet zich vast omschakelen. Na de stopweek weer een nieuwe pilstrip gepakt. Deze weer helemaal geslikt (3 weken) nu ben ik vorige week weer gestopt.........................----> weer geen bloeding.
Ik begon hem natuurlijk al flink te knijpen.....dus ik een zwangerschapstest gehaald.
Ik heb er nu 2 gedaan (gisteravond de 2e...)......en beiden positief. SLIK!!!!!
Ik zou er nog wel 10 willen doen.....kan het gewoon niet geloven.
1 1/2 jaar geleden zijn mijn ex en ik uit elkaar gegaan. Hierover is een heleboel gedoe geweest. We zouden gaan trouwen, dus alles moest worden afgezegd..........extra kosten gemaakt om alles nog af te kunnen zeggen. Woning in de verkoop gedaan.......ik zou er alleen blijven wonen, aangezien de situatie met tussen mij en mijn ouders alles behalve fijn is. Maar dat akelige bordje te koop bleef maar in de tuin staan. Heleboel problemen gehad begin dit jaar met mijn ex....rekeningen werden niet betaald, of te laat (van zijn kant) op een gegeven moment kreeg ik zelfs een taxateur aan de deur.............de woning zou worden geveild.........bleek dat mijn ex al een hele lange tijd een schuld had van zo'n 30.000 euro, en we moesten ineens 10.000 euro betalen aan de hypotheekverstrekker. Ik had gewoon geen cent meer te makken. (we hadden gescheiden rekeningen....heb het nooit gemerkt)
Met veel geluk hebben beide ouders toen ingesprongen (terwijl het voor hun ook errug moeilijk was om te behappen, zo'n smak geld) Toen heb ik gelijk een financieel adviseur aangesteld om alles te regelen tussen ons, en om alles voor elkaar te krijgen.
Gelukkig hebben we begin augustus de woning verkocht (jammer genoeg wel weer met 10.000 euro verlies) Nu moeten we de hypotheek geheel aflossen bij de overdracht (ergens volgende maand) gelukkig hebben we een adviseur die dat allemaal voor ons uitzoekt, maar toch.....een hoop stress brengt dat met zich mee........
Nu ben ik rond mijn vakantie (in Juli) wel behoorlijk misselijk geweest.....maar dat kwam waarschijnlijk omdat ik toen voor het eerst sinds 1 1/2 jaar echt tot rust kwam (had nog niet eerder vakantie gehad). Ik heb nu bijna een jaar een nieuwe vriend, en tussen ons gaat het echt super!!!!! Maar ja........ nu waarschijnlijk zwanger (vermoedelijk heeft de pil dus niet gewerkt in de periode dat ik zo misselijk was)
Ik zit op dit moment echt super zwaar in de shit............heb geen cent te makken (moet zo'n 25.000 euro aflossen), moet door die financiele situatie noodgedwongen bij mijn ouders intrekken (absoluut niet wenselijk, maar op dit moment is er echt geen ander mogelijkheid)........., zit nog met een tijdelijk contract die eind dit jaar afloopt. (en weet totaal nog niet of ik het wel of niet verlengt krijg, ze moeten me nu namelijk voor vast aannemen). Mijn vriend woont nog bij zijn ouders, maar heeft ook niet de mogelijkheid om op zichzelf te gaan wonen.
Een kind zou ik dus niets kunnen bieden, plus het feit dat ik nog zo met mezelf en mijn prive situatie worstel dat het absoluut niet verstandig is om een zwangerschap door te zetten.
Nu is er voor mij maar een optie......--> abortus. Het is echt niet iets wat ik van de daken af zou willen schreeuwen....maar een andere mogelijkheid is er gewoonweg niet.
Maar nu is mijn vraag.....hoe gaat dat allemaal in zijn werk??? Hebben andere forummers hier al ervaring mee??????
(sorry voor het lange verhaal......maar moet het echt allemaal even kwijt.......)
anoniem_15072 wijzigde dit bericht op 26-09-2007 11:00
Reden: Woord genuanceerd
Reden: Woord genuanceerd
% gewijzigd
vrijdag 21 september 2007 om 13:09
vrijdag 21 september 2007 om 13:12
vrijdag 21 september 2007 om 13:12
Ik weet wat je geplaatst hebt Ambrosia, waar het mij omgaat is de emotionele chantage. Zoals ze zelf al zei, het is niet zo moeilijk om op internet te vinden hoe het zit met de ontwikkeling van een foetus. Heeft ze jou niet bij nodig.
Net zoals ze hier die groepjes met hun borden niet voor nodig hebben. Dat is wat ik ermee aan wilde geven.
Net zoals ze hier die groepjes met hun borden niet voor nodig hebben. Dat is wat ik ermee aan wilde geven.
vrijdag 21 september 2007 om 13:17
Ainne, dat is echt een ontzettend belachelijke vergelijking!! En het is hier een forum dus dan mag je je mening geven en ik vond het belangrijk om in de discussie ook te laten zien hoe t kindje er rond zoveel weken uitziet. Geen emotionele chantage want ik ben gewoon voor abortus en het laatste wat ik wil is dat ze haar kindje houdt omdat ze zich schuldig voelt. Ze kan heel goed zelf beslissen wat ze wil en dat jij dat opvat als emotionele chantage zit in je eigen hoofd!
vrijdag 21 september 2007 om 13:18
Ik kwam tot dat vrij cru oordeel omdat ik nergens uit de post van Bikkelientje opmaak dat ze de mogelijkheid van het kindje houden serieus heeft overwogen.
Dakloos, hoge schulden, bijstand, wsnp, minnelijke regeling van de schulden: been there. Al een jaar of acht inmiddels als het niet meer is. Tuurlijk hoop ik dat het tij zal keren voor mij en mijn kinderen, ga daar ook wel van uit, maar ik durf gerust te zeggen dat mijn kinderen van alleen bijstand en wsnp materieel niet ernstig tekort zijn gekomen. Waar een moeder van drie kan rondkomen van 90 % van bijstandsniveau leeft een moeder van één dan imho als een prinses.
Bikkelientje: is de optie wsnp al met je besproken? Minnelijke regeling van de schulden? De hoogte van de schuld klinkt enorm, is het ook, maar als je maar beperkte draagkracht hebt hóef je die in dit land niet integraal af te lossen. Ook dat is een verworvenheid van ons land, die kennelijk minder bekend is dan het recht op abortus.
Dakloos, hoge schulden, bijstand, wsnp, minnelijke regeling van de schulden: been there. Al een jaar of acht inmiddels als het niet meer is. Tuurlijk hoop ik dat het tij zal keren voor mij en mijn kinderen, ga daar ook wel van uit, maar ik durf gerust te zeggen dat mijn kinderen van alleen bijstand en wsnp materieel niet ernstig tekort zijn gekomen. Waar een moeder van drie kan rondkomen van 90 % van bijstandsniveau leeft een moeder van één dan imho als een prinses.
Bikkelientje: is de optie wsnp al met je besproken? Minnelijke regeling van de schulden? De hoogte van de schuld klinkt enorm, is het ook, maar als je maar beperkte draagkracht hebt hóef je die in dit land niet integraal af te lossen. Ook dat is een verworvenheid van ons land, die kennelijk minder bekend is dan het recht op abortus.
vrijdag 21 september 2007 om 13:26
Ambrosia, ik was duidelijk niet de enige die vond dat die postingen van jou volkomen ongepast waren. Dat jij dat niet zo bedoelt is dan erg vervelend, maar misschien moet je dingen dan anders formuleren. Het is niet het eerste topic waarin je mensen tegen de haren in strijkt waarvan je dan later zegt dat iedereen je verkeerd begrijpt.
En hier laat ik het verder bij, want welles-nietes heeft Bikkelientje niets aan.
En hier laat ik het verder bij, want welles-nietes heeft Bikkelientje niets aan.
vrijdag 21 september 2007 om 13:31
Ainne, ik heb het verder uitgelegd en toen was het ok. En als jij vindt dat ik mensen niet tegen hun haren in mag strijken, wat doe je dan op een forum? Lekker makkelijk om iemand te beschuldigen en vervolgens te zeggen dat je het er niet meer over wil hebben. Als je het over abortus hebt, waarom mag ik dan niet laten zien wat je precies weghaalt? Dat is toch een essentieel onderdeel van de discussie? Daar gaat het toch over? En ja, ik vind ook de abortus zelf en de manier waarop dat gebeurd echt heel belangrijk als je besluit om een abortus te laten doen. Dus sorry als ik het hard op zei hier, maar iedereen weet hoe het gaat en het enige wat ik heb gedaan is het hier neerzetten. Dit zijn dingen waar je over na moet denken als je abortus pleegt. Dus kan jij wel boos worden maar ik heb haar niet veroordeeld dat ze abortus wil laten plegen. Ik heb juist gezegd dat het haar keuze is en dat ik hoop dat het goedkomt en dat ze over alle aspecten goed nadenkt.
vrijdag 21 september 2007 om 13:31
Ik ben het helemaal met Mamzelle eens. Ook ik heb niet de indruk dat Bikkelientje de optie houden serieus overwogen heeft. Ook vind ik het, als alleenstaande moeder die in nagenoeg dezelfde financiële situatie zit, vrij confronterend om te lezen dat een dergelijk financieel plaatje gezien wordt als je kind niets te bieden hebben.
Ik heb mijn kind heel erg veel te bieden, ik ben alleen toevallig vrij blut. Ik hoop en verwacht dat dat niet zo heel lang meer gaat duren, omdat het nu, na 3,5 jaar van psychische en dus ook financiële ellende, pas echt voor mijn kind eventueel vervelend zou kunnen gaan worden. Tot op heden is mijn zoon zowel op materieel gebied als op emotioneel gebied eigenlijk niets tekort gekomen, babies en peuters hebben gewoon erg weinig nodig. Geldgebrek gaat dus pas spelen als je kind ouder is, vanuit het kind bekeken dan. Voor jezelf is het wel moeilijk uiteraard, maar datzou het ook zonder kind zijn. Voor mij persoonlijk is het juist zo dat schulden, psychische wanhoop, verdriet, rouw en dat soort dingen juist beter te dragen zijn omdát ik een kind heb.
Maar goed, dat geldt niet voor Bikkelientje. En ik persoonlijk gun een kind dan eigenlijk ook niet echt een moeder die een foetus van 18 weken zonder andere opties écht te overwegen kan laten weghalen. Dan heb je volgens mij gewoon niet echt een kinderwens, zelfs toen ik zelf géén kind had maakte het idee van een dusdanig late abortus me gewoon echt misselijk. Dus wellicht is het gewoon echt beter, die indruk krijg ik wel.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 21 september 2007 om 13:44
Ambrosia, stel je alsjeblieft niet zo vreselijk aan zeg.
Nogmaals, Bikkelientje kan zelf ook wel nadenken. Ik hoop, net zoals de meesten hier denk ik, dat ze haar opties openhoudt. Jij mag dan voor abortus zijn, zelf ben ik tegen. Maar dat betekent nog niet dat ik haar met plaatjes en beschrijvingen van foetussen om de oren ga slaan. Again, het is echt niet zo moeilijk voor haarzelf om die informatie in te winnen en het FIOM zal het ongetwijfeld ook aanhalen.
Persoonlijk vind ik de verhalen van bijv FV veel zinvoller, omdat zij een soortgelijke situatie heeft meegemaakt, zo niet erger. Ook de tweelingmoeder destijds zat in een ver van ideale situatie (Ik wil haar naam niet noemen omdat ze hier niet mee-discussieert). En dit soort verhalen kunnen Bikkelientje misschien laten zien wat voor ándere opties er zijn.
Nogmaals, Bikkelientje kan zelf ook wel nadenken. Ik hoop, net zoals de meesten hier denk ik, dat ze haar opties openhoudt. Jij mag dan voor abortus zijn, zelf ben ik tegen. Maar dat betekent nog niet dat ik haar met plaatjes en beschrijvingen van foetussen om de oren ga slaan. Again, het is echt niet zo moeilijk voor haarzelf om die informatie in te winnen en het FIOM zal het ongetwijfeld ook aanhalen.
Persoonlijk vind ik de verhalen van bijv FV veel zinvoller, omdat zij een soortgelijke situatie heeft meegemaakt, zo niet erger. Ook de tweelingmoeder destijds zat in een ver van ideale situatie (Ik wil haar naam niet noemen omdat ze hier niet mee-discussieert). En dit soort verhalen kunnen Bikkelientje misschien laten zien wat voor ándere opties er zijn.
vrijdag 21 september 2007 om 13:50
Ik sla haar er niet mee om de oren, ik heb welgeteld 1 plaatje geplaatst om aan te geven dat het hier niet om een klompje cellen gaat. That's all. En als we het over aanstellen hebben ben jij daar een ster in. Als jij een eerlijke reactie beschouwt als mensen tegen de haren in strijken en walgelijk enz. enz. En er is hier toch een discussie waar ze vraagt om meningen, ik gaf alleen mijn visie erop. Ik vind het goed dat er in NL het recht bestaat op abortus, alhoewel ik het zelf nooit zou kunnen. Maar goed, anders moeten wij elkaar maar met rust laten voordat het eindigt in een ordinaire catfight!
vrijdag 21 september 2007 om 14:45
Overigens, ik weet niet meer wie zei dat Bikkelientje twijfels heeft, maar is dat zo? Bikkelientje schrijft in haar openingspost dat zij voor een dilemma staat maar onderaan schrijft zij dat er geen andere optie is dan abortus. Ik weet daar dus niet zo een twee drie uit op te makne of er wel sprake is van twijfels.
Bikkelientje, heb je hierin enige twijfel, of staat je besluit al helemaal vast? en wat zijn voor jou de tegenhangers van een abortus?
Bikkelientje, heb je hierin enige twijfel, of staat je besluit al helemaal vast? en wat zijn voor jou de tegenhangers van een abortus?
vrijdag 21 september 2007 om 14:57
[quote]
Overigens, ik weet niet meer wie zei dat Bikkelientje twijfels heeft, maar is dat zo? Bikkelientje schrijft in haar openingspost dat zij voor een dilemma staat maar onderaan schrijft zij dat er geen andere optie is dan abortus.
Dat was ik. Ik leid dat af uit het feit dat zij het een verschrikkelijk dilemma noemt. Dat waren haar eerste woorden. Zoals ik al schreef komt ze er in haar verdere postings niet meer op terug, maar ze schreef het niet voor niets. Ik hoop dus van harte dat Bikkelien niet bezig is een aantal zaken weg te drukken omdat ze bang is dat ze dan van gedachten verandert. Wat ze ook besluit is dit gewoon een rotsituatie waar ze hoe dan ook doorheen moet. Je ogen sluiten voor bepaalde consequenties of aspecten zal haar later grif opbreken, ben ik bang.
Daarom schreef ik, Bikkelien: laat je twijfel toe. Ik kan me niet voorstellen dat die er niet een moment lang geweest is. Geef die de ruimte. Jij besluit uiteindelijk toch zelf. Ook al weet je verstandelijk en gevoelsmatig dat je de juiste beslissing neemt, dan nog kun je bepaalde, laat ik het onderbuikgevoelens noemen, hebben. Laat die nu gewoon toe. Brul en jank en schreeuw als het moet. Het zijn die onderbuikgevoelens die je later kunnen achtervolgen.
:Overigens, ik weet niet meer wie zei dat Bikkelientje twijfels heeft, maar is dat zo? Bikkelientje schrijft in haar openingspost dat zij voor een dilemma staat maar onderaan schrijft zij dat er geen andere optie is dan abortus.
Dat was ik. Ik leid dat af uit het feit dat zij het een verschrikkelijk dilemma noemt. Dat waren haar eerste woorden. Zoals ik al schreef komt ze er in haar verdere postings niet meer op terug, maar ze schreef het niet voor niets. Ik hoop dus van harte dat Bikkelien niet bezig is een aantal zaken weg te drukken omdat ze bang is dat ze dan van gedachten verandert. Wat ze ook besluit is dit gewoon een rotsituatie waar ze hoe dan ook doorheen moet. Je ogen sluiten voor bepaalde consequenties of aspecten zal haar later grif opbreken, ben ik bang.
Daarom schreef ik, Bikkelien: laat je twijfel toe. Ik kan me niet voorstellen dat die er niet een moment lang geweest is. Geef die de ruimte. Jij besluit uiteindelijk toch zelf. Ook al weet je verstandelijk en gevoelsmatig dat je de juiste beslissing neemt, dan nog kun je bepaalde, laat ik het onderbuikgevoelens noemen, hebben. Laat die nu gewoon toe. Brul en jank en schreeuw als het moet. Het zijn die onderbuikgevoelens die je later kunnen achtervolgen.
Ga in therapie!
vrijdag 21 september 2007 om 14:58
Dit ben ik nou echt helemaal met je eens... Hier heeft bikkelientje echt wat aan, aan zo'n post.
Ik denk dat bikkelientje een hele zware tijd heeft, en zeker dan is het niet makkelijk om dit soort commentaren te lezen.
Ik ben het zeker met mamzelle en FV eens. Ik heb ook het idee dat bikkelientje vanaf moment 1 heeft gedacht aan een abortus en niet aan mogelijkheden denkt van het houden van het kindje. Ook haar vriend niet. En in combinatie met een kinderwens snap ik het ook niet.
Een onderwerp als dit zal altijd blijven resulteren in een voor/tegen en welles/nietes discussie. Ondanks dat hoop ik nog steeds dat bikkelientje de juiste beslissing neemt. Al vrees ik dat dat wel de beslissing zal zijn waar ik en vele anderen met mij het niet mee eens zijn...
vrijdag 21 september 2007 om 15:04
Hallo Bikkelien,
Wat een nare situatie zit je in.
Het doet me denken aan mijn eigen situatie. Ik heb ook de relatie met mijn ex vlak voor het huwelijk afgebroken (na 14 jaar) en ook een vergelijkbare jeugd waar ik de nodige dingen van heb moeten verwerken.
Mijn ex liet me achter met, schrik niet, ruim 2 ton euro schuld (we hadden samen een bedrijf dat hij na het verbreken van de relatie moedwillig failliet heeft laten gaan en heeft geld weggesluisd, lang verhaal)
Ik leerde al snel een lieve man kennen en ja hoor, raakte zwanger....
Ik leefde van 20 euro per week en sliep in mijn auto.... over uitzichtloos gesproken....
Maar ik was zo blij met dit teken van boven.... voor mij DE aanleiding om mijn gehele leven opnieuw in te richten. Het teken dat er na zoveel ellende toch nog iets moois kon gebeuren.... ( er zou iemand in mijn leven komen waar ik mijn oneindige liefde aan kon geven en die onvoorwaardelijk van me zou houden wie ik ook ben)
We schrokken ons uiteraard de blubber.... maar hebben het kindje laten komen.
Ik ben bij mijn vriend ingetrokken, we zijn getrouwd en hebben met veel rechtszaken, moeite en gedoe de schulden weten te schikken... We betalen nu nog veel af, waarschijnlijk ons hele leven, maar per maand is het te overzien. We werken beiden en betalen per maand een bedrag af, een hoog bedrag, maar we kunnen nog best eten hoor. En onze dochter komt absoluut niets tekort.
We hebben dus een geweldige dochter gekregen, het mooiste wat ons ooit is overkomen, daar kan werkelijk geen geld ter wereld tegenop. (Later nog een geweldig zoontje die ook niets tekort komt)
Ik snap je paniek als de beste, maar ik weet dat er oplossingen zijn... ook als je ruim 2 ton schuld hebt...
Als je echt uberhaupt absoluut geen kind wil is het een ander verhaal, en ik kan niet in je hoofd en hart kijken, maar meid echt, een schuld hoe groot ook hoeft echt geen reden voor een abortus te zijn.
Wat een nare situatie zit je in.
Het doet me denken aan mijn eigen situatie. Ik heb ook de relatie met mijn ex vlak voor het huwelijk afgebroken (na 14 jaar) en ook een vergelijkbare jeugd waar ik de nodige dingen van heb moeten verwerken.
Mijn ex liet me achter met, schrik niet, ruim 2 ton euro schuld (we hadden samen een bedrijf dat hij na het verbreken van de relatie moedwillig failliet heeft laten gaan en heeft geld weggesluisd, lang verhaal)
Ik leerde al snel een lieve man kennen en ja hoor, raakte zwanger....
Ik leefde van 20 euro per week en sliep in mijn auto.... over uitzichtloos gesproken....
Maar ik was zo blij met dit teken van boven.... voor mij DE aanleiding om mijn gehele leven opnieuw in te richten. Het teken dat er na zoveel ellende toch nog iets moois kon gebeuren.... ( er zou iemand in mijn leven komen waar ik mijn oneindige liefde aan kon geven en die onvoorwaardelijk van me zou houden wie ik ook ben)
We schrokken ons uiteraard de blubber.... maar hebben het kindje laten komen.
Ik ben bij mijn vriend ingetrokken, we zijn getrouwd en hebben met veel rechtszaken, moeite en gedoe de schulden weten te schikken... We betalen nu nog veel af, waarschijnlijk ons hele leven, maar per maand is het te overzien. We werken beiden en betalen per maand een bedrag af, een hoog bedrag, maar we kunnen nog best eten hoor. En onze dochter komt absoluut niets tekort.
We hebben dus een geweldige dochter gekregen, het mooiste wat ons ooit is overkomen, daar kan werkelijk geen geld ter wereld tegenop. (Later nog een geweldig zoontje die ook niets tekort komt)
Ik snap je paniek als de beste, maar ik weet dat er oplossingen zijn... ook als je ruim 2 ton schuld hebt...
Als je echt uberhaupt absoluut geen kind wil is het een ander verhaal, en ik kan niet in je hoofd en hart kijken, maar meid echt, een schuld hoe groot ook hoeft echt geen reden voor een abortus te zijn.
vrijdag 21 september 2007 om 15:11
Dlenno, brr wat een nare posting, bah!
Iedereen mag de keuze maken wel of geen abortus.
Ik heb ook nagedacht over een abortus toen ik zwanger was van de 2e, omdat we ook geen huis hadden, veel schulden en we al een kind hadden van 15 mndn.
We hebben het niet gedaan, omdat we het niet over onze harten konden krijgen.
Maar ik ben nu echt geen slechte moeder omdat ik ook over de praktische dingen nadacht.
Bikkelientje denkt nu over de praktische zaken na, misschien omdat het allemaal nog kort dag is en ze alleen nog maar de praktische zaken in d'r hoofd heeft.
Toen ik hoorde dat ik zwanger was van de 2e, hadden we het ook alleen over de praktische zaken. Natuurlijk waren we ook blij, maar op 1 of andere manier werd dat verdoezeld door alle problemen die er ook waren.
Wij woonden bij mijn ouders, wij moesten een schuld aflossen, aangezien we 60 km. van ons werk vandaan woonden, moest er ook nog verhuisd worden, spullen aanschaffen etc. Het ging ons ook allemaal duizelen.. en toen hebben wij inderdaad over abortus nagedacht, omdat het niet uit kwam.
Alle optie's ga je bespreken en benaderen en waarom niet dat is toch juist goed.
Iedereen mag de keuze maken wel of geen abortus.
Ik heb ook nagedacht over een abortus toen ik zwanger was van de 2e, omdat we ook geen huis hadden, veel schulden en we al een kind hadden van 15 mndn.
We hebben het niet gedaan, omdat we het niet over onze harten konden krijgen.
Maar ik ben nu echt geen slechte moeder omdat ik ook over de praktische dingen nadacht.
Bikkelientje denkt nu over de praktische zaken na, misschien omdat het allemaal nog kort dag is en ze alleen nog maar de praktische zaken in d'r hoofd heeft.
Toen ik hoorde dat ik zwanger was van de 2e, hadden we het ook alleen over de praktische zaken. Natuurlijk waren we ook blij, maar op 1 of andere manier werd dat verdoezeld door alle problemen die er ook waren.
Wij woonden bij mijn ouders, wij moesten een schuld aflossen, aangezien we 60 km. van ons werk vandaan woonden, moest er ook nog verhuisd worden, spullen aanschaffen etc. Het ging ons ook allemaal duizelen.. en toen hebben wij inderdaad over abortus nagedacht, omdat het niet uit kwam.
Alle optie's ga je bespreken en benaderen en waarom niet dat is toch juist goed.
vrijdag 21 september 2007 om 16:44
Ik wou dat ik niet had toegegeven aan mijn nieuwsgierigheid en geluisterd had naar mijn eigen woorden, niet doen, niet lezen want dat gaat fout... en ik heb t toch gelezen, hoe zo'n tweede trimester abortus in zijn werk gaat.
Ik heb altijd geroepen, er zijn medische gronden waarom ik denk ik wel een zwangerschap zou laten afbreken. NU weet ik dat niet meer zo zeker.
(Wel weet ik dat als het noodzaak is, ik voor de bevalling kies. Dan leeft mijn kindje ook niet meer, maar dan heeft t nog enigszins met respect mijn lichaam verlaten. )
Ik hoop dat als Bikkelientje zich nog niet ingelezen heeft in de manier waarop het wordt gedaan, dat ze dat alsnog doet, of zich grondig laat voorlichten. Ik weet niet precies hoe het in zo'n abortuskliniek gaat, of de medwerkers echt in detail treden wbt de ingreep. Het lijkt me verschrikkelijk als je, dit niet wetend, een abortus ondergaat en er achteraf achterkomt wat er precies is gebeurd.
(Dit is echt geenszins manipulerend bedoeld!! ik spreek uitsluitend mijn hoop uit)
Ik heb altijd geroepen, er zijn medische gronden waarom ik denk ik wel een zwangerschap zou laten afbreken. NU weet ik dat niet meer zo zeker.
(Wel weet ik dat als het noodzaak is, ik voor de bevalling kies. Dan leeft mijn kindje ook niet meer, maar dan heeft t nog enigszins met respect mijn lichaam verlaten. )
Ik hoop dat als Bikkelientje zich nog niet ingelezen heeft in de manier waarop het wordt gedaan, dat ze dat alsnog doet, of zich grondig laat voorlichten. Ik weet niet precies hoe het in zo'n abortuskliniek gaat, of de medwerkers echt in detail treden wbt de ingreep. Het lijkt me verschrikkelijk als je, dit niet wetend, een abortus ondergaat en er achteraf achterkomt wat er precies is gebeurd.
(Dit is echt geenszins manipulerend bedoeld!! ik spreek uitsluitend mijn hoop uit)
vrijdag 21 september 2007 om 23:06
Het is toch háár beslissing, wat heb jij ("en vele anderen") daarmee te maken? Je hebt toch geen last van de beslissing die ze neemt? Misschien bedoel je dat jij het niet zou doen. Oké, prima, maar wat heeft Bikkelientje dan aan zo'n opmerking?
Anyway, als ik het zo lees, vind ik dat Bikkelientje juist erg goed nadenkt over haar beslissing. Ik vind ook dat kinderen een bepaalde basis moeten hebben. Niet alleen liefde en eten, maar ook een stabiele omgeving. Als ik het goed begrijp vindt Bikkelientje dat ze haar kind nog geen goede basis kan geven en ik vind het heel goed dat ze daar over nadenkt. Overigens denk ik dat "goede basis" voor de één wat anders betekent dan voor de ander. Wat voor de een geldt, hoeft niet voor een ander te gelden.
Bikkelientje, ik kan je niet echt advies geven. Gelukkig heb ik nooit in een soortgelijke situatie gezeten. Ik wens je heel veel sterkte met het nemen van je beslissing. Denk eraan dat het jouw beslissing is. Naast je vriend, heeft niemand er iets mee te maken.