Zwanger!!???? HELP!!! Wat nu!!?????

19-09-2007 11:03 1179 berichten
Alle reacties Link kopieren
Goedemorgen allemaal.......



Ik zit met een verschrikkelijk situatie.......



Als vanaf mijn 15e slik ik de pil (microgynon 30) deze heb ik altijd tot volle tevredenheid geslikt. Regelmatig slik ik deze pil door zonder problemen (nooit een tussentijdse bloeding e.d. gehad).



Nu heb ik de pil vanaf mei tot augustus doorgeslikt, toen een stopweek.......................----> geen bloeding. Dus ik dacht: ach.....ik heb zo lang doorgeslikt, mijn lichaam moet zich vast omschakelen. Na de stopweek weer een nieuwe pilstrip gepakt. Deze weer helemaal geslikt (3 weken) nu ben ik vorige week weer gestopt.........................----> weer geen bloeding.



Ik begon hem natuurlijk al flink te knijpen.....dus ik een zwangerschapstest gehaald.

Ik heb er nu 2 gedaan (gisteravond de 2e...)......en beiden positief. SLIK!!!!!



Ik zou er nog wel 10 willen doen.....kan het gewoon niet geloven.

1 1/2 jaar geleden zijn mijn ex en ik uit elkaar gegaan. Hierover is een heleboel gedoe geweest. We zouden gaan trouwen, dus alles moest worden afgezegd..........extra kosten gemaakt om alles nog af te kunnen zeggen. Woning in de verkoop gedaan.......ik zou er alleen blijven wonen, aangezien de situatie met tussen mij en mijn ouders alles behalve fijn is. Maar dat akelige bordje te koop bleef maar in de tuin staan. Heleboel problemen gehad begin dit jaar met mijn ex....rekeningen werden niet betaald, of te laat (van zijn kant) op een gegeven moment kreeg ik zelfs een taxateur aan de deur.............de woning zou worden geveild.........bleek dat mijn ex al een hele lange tijd een schuld had van zo'n 30.000 euro, en we moesten ineens 10.000 euro betalen aan de hypotheekverstrekker. Ik had gewoon geen cent meer te makken. (we hadden gescheiden rekeningen....heb het nooit gemerkt)



Met veel geluk hebben beide ouders toen ingesprongen (terwijl het voor hun ook errug moeilijk was om te behappen, zo'n smak geld) Toen heb ik gelijk een financieel adviseur aangesteld om alles te regelen tussen ons, en om alles voor elkaar te krijgen.



Gelukkig hebben we begin augustus de woning verkocht (jammer genoeg wel weer met 10.000 euro verlies) Nu moeten we de hypotheek geheel aflossen bij de overdracht (ergens volgende maand) gelukkig hebben we een adviseur die dat allemaal voor ons uitzoekt, maar toch.....een hoop stress brengt dat met zich mee........



Nu ben ik rond mijn vakantie (in Juli) wel behoorlijk misselijk geweest.....maar dat kwam waarschijnlijk omdat ik toen voor het eerst sinds 1 1/2 jaar echt tot rust kwam (had nog niet eerder vakantie gehad). Ik heb nu bijna een jaar een nieuwe vriend, en tussen ons gaat het echt super!!!!! Maar ja........ nu waarschijnlijk zwanger (vermoedelijk heeft de pil dus niet gewerkt in de periode dat ik zo misselijk was)



Ik zit op dit moment echt super zwaar in de shit............heb geen cent te makken (moet zo'n 25.000 euro aflossen), moet door die financiele situatie noodgedwongen bij mijn ouders intrekken (absoluut niet wenselijk, maar op dit moment is er echt geen ander mogelijkheid)........., zit nog met een tijdelijk contract die eind dit jaar afloopt. (en weet totaal nog niet of ik het wel of niet verlengt krijg, ze moeten me nu namelijk voor vast aannemen). Mijn vriend woont nog bij zijn ouders, maar heeft ook niet de mogelijkheid om op zichzelf te gaan wonen.



Een kind zou ik dus niets kunnen bieden, plus het feit dat ik nog zo met mezelf en mijn prive situatie worstel dat het absoluut niet verstandig is om een zwangerschap door te zetten.



Nu is er voor mij maar een optie......--> abortus. Het is echt niet iets wat ik van de daken af zou willen schreeuwen....maar een andere mogelijkheid is er gewoonweg niet.



Maar nu is mijn vraag.....hoe gaat dat allemaal in zijn werk??? Hebben andere forummers hier al ervaring mee??????



(sorry voor het lange verhaal......maar moet het echt allemaal even kwijt.......)
anoniem_15072 wijzigde dit bericht op 26-09-2007 11:00
Reden: Woord genuanceerd
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Succes vanavond meid. Je hoeft niet persé te kiezen voor het kind. De meiden hierboven hebben je echter willen laten zien, dat het in praktijk beter te doen is dan dat jij nu in je hoofd hebt. Zij kennen je paniek en 'wat nu' gedachten. Als je het echt niet wilt, hoeft het niet. Maar dan heb je wél een weloverwogen beslissing gemaakt. Niets is zo erg dan in deze de verkeerde keuze te maken, die is namelijk voor je leven bindend, hoe dan ook.



Lijkt mij nog steeds het belangrijkste om na het gesprek met je vriend als de sodemieter uit te zoeken hoever je bent. Daarna kun je concreter gaan nadenken. Nu is het veelal nog speculeren. Snap je!



Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb je stukje ook gelezen en ook ik heb in een niet ideale situatie gezeten. Mijn relatie was net een week over toen ik er achter kwam dat ik zwanger was. Geen dak boven mijn hoofd, geen relatie, geen vaste baan. Ik had ook geen idee hoe ik dat allemaal moest gaan doen maar wat mij op de been hield waren de woorden, je wil het kind wel maar de situatie niet. Ik ben op zoek gegaan naar woonruimte en heb me ingeschreven bij het arbeidsburo (ik werkte als flexer in de zorg). Woonruimte was vrij lastig maar ik ben gewoon naar een stad verhuisd waar het wat makkelijker was om aan woonruimte te komen en wonder boven wonder werd ik ergens voor 3,5 dag aangenomen met mijn zwangere buik. Voor mij net genoeg om rond te kunnen komen. De dagen dat mijn dochter naar de opvang gaat worden bijna geheel vergoed en ik krijg van mijn ex nog wat allimentatie. Vergeet niet dat jouw kindje ook nog een vader heeft! Natuurlijk is het niet altijd makkelijk maar onderga geen abortus omdat je financieel er niet goed bij zit. Is er geen betalingsregeling te treffen zodat je er wat langer over kan doen of misschien via de schuldsanering? Heel veel succes met het gesprek met je vriend vanavond! Sterkte!
Ik sluit me aan bij bovengenoemde reacties. Laat eerst een termijnecho maken, misschien is een abortus inderdaad niet meer mogelijk.



Neem vervolgens contact op met het VBOK. Zij helpen je om de dingen op een rij te zetten. Natuurlijk komt er nu veel op je af, huisvesting, babyspullen, opvang, geldproblemen, maar daar weten zij mee om te gaan.



Waarschijnlijk kun je een urgentieverklaring krijgen van de woningbouw en als jij een baan hebt en geen "criminele" schulden zal je waarschijnlijk ook wel een "schuldsaneringsregeling" kunnen treffen, hetzij via de Volkskredietbank / Gemeentelijke Kredietbank, hetzij via de rechter. Neem hiervoor contact op met de afdeling Sozawe in je gemeente, zij wijzen je de weg. Veel gemeenten besteden dit namelijk uit.



Heel veel sterkte vanavond met je vriend, en bedenk: er is ALTIJD een weg, maar soms moet iemand je even de wegenkaart geven.



Veel succes !!!
Alle reacties Link kopieren
Hoi Bikkelientje,



Hoe is het met je? En hoe is het gesprek gisteren gegaan?
Mijn eigen zaak had ik op moeten geven. Ik was nog niet gescheiden van mijn eerste echtgenoot. Mijn huis moest ik verkopen om al een deel van de schulden (die toen door bedrijfsovername en bedrijfsinrichting 200.000 gulden bedroegen!) af te lossen. Ik had geen werk, geen inkomen, helemaal niets. Wel een vriend, die niet bij mij woonde (maar er wel veel was).



We hebben toen bewust gekozen om een zwangerschap aan te gaan. Met de gedachte er achter dat het nog wel even zou duren voor ik zwanger zou zijn. Maar ja, dat was in de eerste maand al....



Ik heb een bijstandsuitkering aangevraagd, toen een huurhuisje gezocht en gevonden (ik lag immers in scheiding en was zwanger: urgentie gekregen). Een maand later heb ik de uitkering opgezegd en zijn we gaan samenwonen.



Uiteindelijk vond ik weer een baan, begon af te lossen maar werd ziek en belandde uiteindelijk in de WAO. Daardoor (minder inkomen) kwamen we in het minnelijke traject van de schuldsanering terecht. Dat betekent dat je een lening hebt bij de stadsbank waarmee een deel van de schulden in één keer is afgelost (tegen finale kwijting). Wij moesten dus alleen nog een bedrag van 280 euro per maand aan de stadsbank betalen, vijf jaar lang.



Het was geen vetpot, vooral omdat mijn toenmalige partner (we zijn na zeven jaar uit elkaar gegaan omdat hij vreemd ging/een ander had) een gat in zijn hand heeft/had. Tóch ben ik heel blij met mijn zoon, ik had het niet willen missen.



Ze laten je in Nederland nooit onder de armoedegrens leven (=90% van het bijstandsniveau) en voor de schulden is echt wel een oplossing te vinden hoor! Je zou al eens de stadsbank kunnen bellen voor informatie?



Wat mij ook op viel: iedereen komt met van-alles-en-nog wat aanzetten! Je hoeft echt niet bang te zijn dat je het alleen moet doen. Het kindje heeft niet veel nodig, je kunt het zo duur maken als je zelf wilt.



Op dit moment ben ik schuldenvrij, heb ik een nieuwe partner en ben ik zwanger van mijn tweede kindje. Het is wel waar dat dit minder stress geeft, maar zoals ik al zei: ik had de eerste keer niet willen missen!



Het was écht een lichtpuntje in een zware tijd. Mijn zonnetje!



Heel veel sterkte, liefs,



Carrrie.
Alle reacties Link kopieren
Goedemorgen allemaal,



Hier even een updateje.......... Gisteravond een heel lang gesprek gehad met mijn vriend. Zoals ik al een beetje had verwacht heel positief! Hij was echt super lief.....vroeg of ik niet geschrokken was enzo..... Toen hebben we gesproken over de mogelijkheden die er zijn. We hebben het gehad over de situatie zoals die er nu is, en het toekomstbeeld dat we nu hebben. Alles hebben we overwogen (voor zover het in ons opkwam)....misschien dat ze bij het FIOM nog wel met andere dingen komen, maar daar zijn natuurlijk die wettelijke 5 dagen voor. (helemaal niet verkeerd trouwens!!)



Mijn vriend zei dan ook super lief, ooit is zo'n test voor ons heel goed en leuk nieuws........maar nu is het gewoon minder leuk nieuws, en vraagt het om goede beslissingen die we samen moeten nemen. Maar vergeet niet dat ik niet achter je sta, maar dat ik naast-voor-achter-op-onder jou sta!! Ik en jij dat is samen wij!!

Een ouderschap gezamelijk zien we ook zeker wel zitten in de toekomst. Maar het is nu nog te vroeg. (en ja....tijd is relatief) Wij willen een kind meer bieden dan alleen liefde. En natuurlijk, geld maakt niet gelukkig. Maar als je al tig duizend!!! in de min staat, je wil een kind opvoeden, een huis inrichten.........ik kom alleen maar verder in de puree, en het duurt nog veeeeeeeeeeeeeeeeeeeel langer voor we eruit komen. In mijn koppie zit het nu al vol van alle situaties die de afgelopen 2 jaar zijn gebeurd. En ik ben absoluut geen klager, maar een drager!! Maar na een leventje van bijna 25 jaar kan je niet alles maar blijven dragen. Iedereen heeft psychologisch een grens qua wat een persoontje aan kan, en die grens is voor mij 1 jaar geleden al bereikt........... er is nog van alles bijgekomen. Maar ik kan een kind niet de aandacht & liefde geven die een kind van mij mag verwachten.



En ja...het kan altijd erger.........maar wij (mijn vriend zij nog heel lief, het is niet jij....maar wij.....) zien op dit moment geen heil in de situatie.



Vanmiddag ga ik een afspraak maken met het FIOM, en alles in gang zetten.



Ben super blij te weten dat mijn vriend volledig achter mij staat, en dat ik van hem alle steun kan krijgen die ik nodig heb. We willen ons samen steunen door deze beslissing, en alle gevolgen die het heeft.



Het is echt fijn om van jullie al die reacties, en ook de positieve verhalen te horen/zien/lezen!! Dat hebben we ook zeker meegenomen in onze beslissing (ik heb mijn vriend mee laten lezen.....)



Ik houd jullie op de hoogte!!





Super dikke knuffels terug voor iedereen!!
Alle reacties Link kopieren
Bikkelientje meisje ,



Ik ben heel blij voor je dat jou vriend één is met jou.

Het is jullie gezamelijke beslissing en dat is het aller belangrijkste op dit moment.

IK wens jullie veel sterkte voor de komende tijd en houd ons op de hoogte meisje.

succes.



EN Carrie jij gefeliciteerd met je zwangerschap .
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het pijnlijk dat dit kindje een gerede kans maakt om niet te mogen leven.

Maar los van dat kun je het beste de adviezen t.a.v. schuldregeling ter harte nemen. De schuld is behoorlijk groot, extern advies kan je meer lucht geven dan je nu ervaart.
Alle reacties Link kopieren
@ Mamzelle....dat is ook de reden geweest dat ik een financieel adviseur heb ingeschakeld. Hij is op dit moment nog in onderhandeling en gesprek met de diverse maatschappijen waar de schuld loopt.



@ Redlock..... bedankt voor de steun!! Het is voor ons een weloverwogen besluit. En natuurlijk had ik deze keus helemaal niet hoeven maken. Maar door ongelukkige omstandigheden ligt hij er nu eenmaal........en daar moeten we naar handelen. Gelukkig heb ik enorm veel steun van mijn vriend.....en slepen we elkaar er wel doorheen!!
Alle reacties Link kopieren
Ik vind die vriend nogal een lapzwans, eigenlijk. Klinkt leuk allemaal hoor, "wij" doen het samen, maar als het een beetje vent was geweest had hij natuurlijk gezegd "schat, het is ook mijn probleem, dus ik ga ook wat harder werken. Met twee salarissen is die schuld zo afgelost, een huisje hoeft niet duur te zijn met zijn tweetjes, dus kom op, we zetten de schouders eronder".



Maar goed, bikkelientje is blij dus dat is fijn voor haar.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren
Eens met FV...

Ik ben heel blij voor je, bikkelientje. Jij blij is natuurlijk belangrijk, en het feit dat je vriend achter je staat is ook heel goed.



Maar je geeft aan ooit wel voor een kindje te willen gaan. Ik ken iemand die heel zeker weet dat ze nooit, maar dan ook nooit kinderen zou willen. En in een turbulente periode in haar leven bleek ze ineens zwanger te zijn. Zij heeft het weg laten halen, omdat ze op dat moment zo labiel was dat ze bang was haar eigen kind ooit wat aan te zullen doen. Maar toen ze het verhaal, 10 jaar later, aan mij vertelde, barstte ze ineens in tranen uit. Ze zou zeker weten NOOIT kinderen willen, maar ze had zo'n spijt. Het was de meest afschuwelijke ervaring ooit, ondanks dat ze er volledig achter stond. En ze zou willen dat ze het nooit mee had moeten maken, en dat ze die keuze nooit meer zou kunnen maken.

Dat verhaal hakte er bij mij goed in. Mijn idee van 'abortus kan in bepaalde situaties wel' was ineens anders. En zeker omdat jij ooit wel kinderen wil, denk ik dat je achteraf best wel eens problemen kan krijgen. Ik hoop van harte dat het niet zo is, en omdat jij er van overtuigd bent dat je nu de juiste keuze maakt zal het ook zeker de juiste keuze zijn. Ik hoop alleen echt dat dat over 10 jaar ook zo blijkt te zijn.



Sterkte meid!
Alle reacties Link kopieren
Mijn eerste reactie was "goed dat haar vriend haar wel steunt" maar direct daarna ook zoiets van "waarom dan toch een abortus"



Misschien is er wel nooit een perfecte timing voor het krijgen van een kindje, het is mischien wel meer iets wat je zo maar overkomt.



Kinderen ? Nee hoor, voor mij niet, dat heb ik jarenlang geroepen.



Allerlei "problemen" kon ik dan wel aangeven als reden voor die beslissing.

En mocht ik wel zwanger zijn...ach, dan werd het wel een abortus.



Ondertussen ben ik 40, vrijen we al 3 jaar zonder voorbehoedsmiddelen en verlang eigenlijk toch best wel naar zo'n kleintje.



Ik las net ergens "je bent zwanger, je hebt geen bank overvallen" en die zin raakte me...heel erg zelfs...want zo is het maar net. Je bent zwanger, je hebt keuzes , jij (wij) maakt die keuze. Jouw beslissing, jouw leven.



Bikkelientje, neem je beslissing wel overwogen, maar laat ook een stukje spontaniteit over. Soms vallen de puzzelstukjes toch echt allemaal op hun plek.



Sterkte
Carry,

de zin "je bent zwanger, je hebt geen bank overvallen" kwam van mij en sloeg uitsluitend op de door TO gevreesde dorpsroddels.

Ik distancieer me absoluut van de verbinding die jij legt naar de keuze van TO, wel of geen abortus. Je mag me best aanhalen, maar dan wel graag in de juiste context.
Bel meteen de abortuskliniek en maak zo snel mogelijk een afspraak. Daar heb je geen verwijzing van de arts voor nodig. Zij kunnen een echo maken zodat je weet hoe ver je heen bent.

Ze kunnen je dan voorlichten over de mogelijkheden. Ook over de mogelijkheid om de zwangerschap te voldragen. Ze zitten daar echt niet te springen om abortussen te plegen.

Het is wel de snelste manier om er achter te komen hoe lang je al zwanger bent en of een eventuele abortus nog mogelijk is, en hoeveel tijd je nog hebt om te beslissen.

Pas als je dat weet kun je gaan na denken wat je wil, kan.

Ik heb een abortus gehad. Ik was er zo snel bij, dat het een overtijdsbehandeling was. Ze zijn in zo'n kliniek echt heel aardig en helpen je.

Ik ben erg blij met de keuze die ik gemaakt heb. Maar jij moet je eigen beslissing natuurlijk nemen.
Karan schreef op 20 september 2007 @ 12:39:

Maar toen ze het verhaal, 10 jaar later, aan mij vertelde, barstte ze ineens in tranen uit. Ze zou zeker weten NOOIT kinderen willen, maar ze had zo'n spijt. Het was de meest afschuwelijke ervaring ooit, ondanks dat ze er volledig achter stond. En ze zou willen dat ze het nooit mee had moeten maken, en dat ze die keuze nooit meer zou kunnen maken.


De keuze is altijd moeilijk. Als wel het kind had gekregen had ze misschien ook spijt gehad, alleen had ze dat nooit mogen uitspreken. Spijt hebben van het krijgen van kinderen is denk een heel groot taboe. Spijt hebben van een abortus mag dan weer wel.

Misschien moeten mensen spijt hebben van het verkeerd of niet gebruiken van anticonceptiemiddelen.
Alle reacties Link kopieren
Toen ik las dat je vriend je zo steunt dacht ik oh gelukkig, ze gaan het kindje houden maar nu blijkt dat jullie er over denken om het toch weg te laten halen wil ik toch nog graag wat zeggen.



Al jong, op mijn 20e was ik zwanger en dat was een bewuste keuze. Mijn kind is nu bijna 18. Daarna heb ik alleen nog maar miskramen gehad.

Mijn situatie hoeft de jouwe niet te zijn maar ik vind dat je wel wat makkelijk praat over nu niet maar later wel.

Een kind is niet iets wat op afspraak te bestellen valt.
Those dresses and skirts make you look so gloriously girlie, my darlings.
Alle reacties Link kopieren
Je hebt gelijk Jasmine. Ik heb 2 gezonde kinderen gekregen, maar het blijft bij 2. Ben gisteren bij de gynaecoloog geweest en hij raadde me af om weer zwanger te worden in verband met antistoffen in mijn bloed.
Alle reacties Link kopieren
mabel007 schreef op 20 september 2007 @ 15:38:

Carry,

de zin "je bent zwanger, je hebt geen bank overvallen" kwam van mij en sloeg uitsluitend op de door TO gevreesde dorpsroddels.

Ik distancieer me absoluut van de verbinding die jij legt naar de keuze van TO, wel of geen abortus. Je mag me best aanhalen, maar dan wel graag in de juiste context.






Misschien heb ik mij verkeerd geuit of heb begrijp jij mijn tekst niet helemaal. Met de door mij aangehaalde zin van jou geef ik geen vrijbrief voor abortus.

Met die paar woorden van jou donderden al mijn argumenten in 1 keer weg. Vandaar mijn reactie.



Persoonlijk vind ik jouw reactie dan ook zwaar overtrokken.
Alle reacties Link kopieren
Hoi Bikkelientje,

Fijn dat het gesprek met je vriend zo goed is gegaan! Fijn om te weten, dat je met hem dus alles kunt bespreken. Zo te horen, hebben jullie het e.e.a. goed doorgesproken. Daarbij krijg je nog 5 verplichte nadenkdagen.



Ik zit alleen nog een beetje met de lengte van je zwangerschap. Jullie hebben nu een 'definitieve' beslissing gemaakt voor abortus uitgaande van het feit, dat je nog maar kort zwanger bent. Op basis van jouw informatie vrees ik ergens, dat je al veel verder bent, dan nog maar kort. Misschien zit ik er naast hoor, maar houdt dat nog wel even in je achterhoofd. Voor mij persoonlijk zit er wel een verschil in het aborteren binnen 10 weken en daarboven.



Laat je geen schuldgevoel aanpraten als je daadwerkelijk wilt en gaat aborteren. Dat recht heb jij en als jullie een weloverwogen keuze maken is dat genoeg. Iedere vrouw zou het anders doen en daar heeft iedereen recht op. Je kunt niet in de toekomst kijken.



Sterkte en ik hoop nog van je te lezen hoe het gaat!
Alle reacties Link kopieren
Ik vermoed dat TO in het gunstigste geval als ze inderdaad in juli zwanger is geraakt ongeveer 12 weken zwanger is, maar in het slechtste geval kan ze ook al rond de 18 a 20 weken zwanger zijn, ze heeft vanaf mei de pil doorgeslikt dus het kan ook ergens in mei of juni al geweest zijn. De misselijkheid van juli kan ook een zwangerschapssymptoom geweest zijn, immers.



Een abortus als je verder bent dan 12 weken is geen pretje, niet voor jezelf maar de behandeling zelf is ook niet echt foetus vriendelijk, zeg maar. Ik zal niet in de nare details treden, maar ergens stoort het me wel dat bikkelientje en haar vriend nog voor ze zelfs maar weten hoe lang ze precies zwanger is al helemaal eruit lijken te zijn. Ik krijg persoonlijk niet de indruk dat het gesprek echt een gesprek is geweest waarbij ALLE opties overwogen zijn, als ik het verslag zo lees en daarbij ook de openingspost nog eens teruglees lijkt bikkelientje eigenlijk vooral goedkeuring voor haar keuze te vragen.



En dat mag, natuurlijk. Wat ik persoonlijk daar ook van vind, het is een vrij land en abortus is hier gelukkig toegestaan.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat het van het grootste belang is dat TO er zo snel mogelijk achter komt hoe lang ze nu zwanger is. Ik weet niet tot wanneer een abortus mag plaatsvinden, maar ik heb een donkerbruin vermoeden dat ze veel verder heen is dan ze zelf in de gaten heeft.

Heeft ze de mogelijkheid tot abortus nog wel?



Wel fijn dat je een goed gesprek gehad hebt en de beslissing wel of niet abortus, als dit nog mogelijk is, is aan jou en je vriend.



Er zijn genoeg voorbeelden gegeven en mogelijkheden tot gesprek met mensen die je helpen. Zorg dat je een bewuste keuze maakt!
Alle reacties Link kopieren
Misschien dat bikkelientje totaal van gedachten veranderd als ze de echo ziet. Ook al zal ze dan misschien nog maar 12 weken zwanger zijn de baby is compleet misschien nog wel een klein maar alles zit er op en der aan.
Alle reacties Link kopieren
Ik meen me te herinneren van toen ik zelf zwanger was dat na 16 weken abortus eigenlijk alleen nog maar wordt uitgevoerd om medische redenen, maar dat weet ik niet zeker. Wettelijk mag het in Nederland tot 24 weken, dat weet ik wel. Weet iemand anders hoe lang je voor een "gewone" abortus terecht kan?
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren
jasmine schreef op 20 september 2007 @ 16:11:

Al jong, op mijn 20e was ik zwanger en dat was een bewuste keuze. Mijn kind is nu bijna 18. Daarna heb ik alleen nog maar miskramen gehad.

Mijn situatie hoeft de jouwe niet te zijn maar ik vind dat je wel wat makkelijk praat over nu niet maar later wel.

Een kind is niet iets wat op afspraak te bestellen valt.




Dat het later mogelijk niet lukt om zwanger te worden, mag geen reden zijn om de zwangerschap dan nu maar door te zetten.

Bij het krijgen van kinderen spelen voor veel mensen een aantal zaken mee; een kinderwens, een stabiele relatie, een dak boven je hoofd, financiele zekerheid, enz.

Er zouden vast wat van de problemen van TO opgelost kunnen worden, maar aangezien ze daar momenteel geen kans toe ziet lijkt mij dat ze met abortus een een veratndige keuze maakt waardoor de chaos in haar leven niet nog groter wordt.
Alle reacties Link kopieren
Een collega heeft ooit een abortus gepleegd omdat de baby geen overlevingskansen zou hebben, ze heeft toen een abortus gehad met 16 weken. Je kon het vergelijken met een normale bevalling. Ik heb geen flauw idee tot hoeveel weken je een abortus kan plegen. Maar het lijkt me geen pretje omdat mee te moeten maken. Ik denk dat dat je hele leven zal blijven achtervolgen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven