Kinderen
alle pijlers
zwanger van een groot kind, wie ook?
donderdag 8 november 2007 om 19:30
Hallo
ik ben nu ruim 6 maanden zwanger van mijn tweede kind, bij mijn eerste kind had ik een vrij kleine buik en daar kwam na 9 maanden ook een heel gemiddeld meisje uit. Nu vond ik mijn buik al vrij snel groter en bij 6 maanden was die inmiddels al zo groot als bij 8 maanden de vorige keer. Ik dacht dat dit wel zou komen doordat het de tweede zwangerschap was en ook vrij snel na de eerste, maar vorige week vond de verloskundige mijn buik ook wel erg groot en stuurde me door voor een extra echo die ik vandaag gekregen heb. Op de echo was te zien dat de baby echt erg groot is, helemaal aan de buitenkant van het buitenste groeilijntje. Op zich niks verontrustends (behalve als ik aan de bevalling denk). Alle organen zien er goed uit, en ook de hoeveelheid vruchtwater is normaal. Als ik geen termijn echo gehad zou hebben, zou ik ineens een maand langer zwanger zijn, maar ja, die termijnecho was heel precies. Nou moet ik volgende week naar de gyneacoloog voor een uitgebreide echo, en voor extra controle. Ik maak me op zich niet zo heel veel zorgen, alles zag er goed uit en een kindje wat een maand achter loopt in de groei is ernstiger, maar toch. Wie heeft hier ervaring mee? Is dit uiteindelijk bijgetrokken? of heb je na 9 maanden toch een 10-ponder gebaard? Ik weet dat het nog alle kanten op kan (kind kan nu enorme groeispurt hebben doorgemaakt en de laatste weken niet meer groeien bijv), maar ik zou het wel fijn vinden andere ervaringen te lezen. wie o wie?
groetjes, arwen
ik ben nu ruim 6 maanden zwanger van mijn tweede kind, bij mijn eerste kind had ik een vrij kleine buik en daar kwam na 9 maanden ook een heel gemiddeld meisje uit. Nu vond ik mijn buik al vrij snel groter en bij 6 maanden was die inmiddels al zo groot als bij 8 maanden de vorige keer. Ik dacht dat dit wel zou komen doordat het de tweede zwangerschap was en ook vrij snel na de eerste, maar vorige week vond de verloskundige mijn buik ook wel erg groot en stuurde me door voor een extra echo die ik vandaag gekregen heb. Op de echo was te zien dat de baby echt erg groot is, helemaal aan de buitenkant van het buitenste groeilijntje. Op zich niks verontrustends (behalve als ik aan de bevalling denk). Alle organen zien er goed uit, en ook de hoeveelheid vruchtwater is normaal. Als ik geen termijn echo gehad zou hebben, zou ik ineens een maand langer zwanger zijn, maar ja, die termijnecho was heel precies. Nou moet ik volgende week naar de gyneacoloog voor een uitgebreide echo, en voor extra controle. Ik maak me op zich niet zo heel veel zorgen, alles zag er goed uit en een kindje wat een maand achter loopt in de groei is ernstiger, maar toch. Wie heeft hier ervaring mee? Is dit uiteindelijk bijgetrokken? of heb je na 9 maanden toch een 10-ponder gebaard? Ik weet dat het nog alle kanten op kan (kind kan nu enorme groeispurt hebben doorgemaakt en de laatste weken niet meer groeien bijv), maar ik zou het wel fijn vinden andere ervaringen te lezen. wie o wie?
groetjes, arwen
donderdag 8 november 2007 om 19:55
Arwen, wat hebben ze allemaal gemeten waarbij je zo aan de buitenkant van de groeicurve zit?
Ik ben de trotse moeder van een zoon van 7 maanden, waarvan ik tijdens de zwangerschap ook continu te horen kreeg dat hij erg groot zou worden. Ik woon in Zwitserland en ben direct vanaf 8 weken bij de gyn onder controle geweest. Daar heb je ook bij elke controle een echo, dus we hebben continu kunnen bijhouden hoe de baby groeide. Zijn hoofd is vanaf het begin aan de grote kant geweest en ook zijn buik en benen waren altijd groot. Hij lag in stuithouding en is uiteindelijk 2,5 week voor de termijn met een keizersnee ter wereld gekomen. En uiteindelijk bleek hij helemaal niet zo verschrikkelijk groot te zijn. 3360 gram en 48,5 cm.
Een keizersnee vond ik een prima oplossing, als je het vante voren weet kan je je erop voorbereiden en weet je waar je aan begint.
Ik zou me geen zorgen maken en gewoon lekker genieten van je zwangerschap. Beter dat je baby goed groeit en gezond is toch?
Ik ben de trotse moeder van een zoon van 7 maanden, waarvan ik tijdens de zwangerschap ook continu te horen kreeg dat hij erg groot zou worden. Ik woon in Zwitserland en ben direct vanaf 8 weken bij de gyn onder controle geweest. Daar heb je ook bij elke controle een echo, dus we hebben continu kunnen bijhouden hoe de baby groeide. Zijn hoofd is vanaf het begin aan de grote kant geweest en ook zijn buik en benen waren altijd groot. Hij lag in stuithouding en is uiteindelijk 2,5 week voor de termijn met een keizersnee ter wereld gekomen. En uiteindelijk bleek hij helemaal niet zo verschrikkelijk groot te zijn. 3360 gram en 48,5 cm.
Een keizersnee vond ik een prima oplossing, als je het vante voren weet kan je je erop voorbereiden en weet je waar je aan begint.
Ik zou me geen zorgen maken en gewoon lekker genieten van je zwangerschap. Beter dat je baby goed groeit en gezond is toch?
donderdag 8 november 2007 om 19:58
Ons kindje liep een week voor op schema volgens de echo. Ze gokten dat ze uiteindelijk richting 8 pond zou gaan. Met 36 weken was ze 3100 gram. Ze heeft altijd een bolle buik gehad op de groeilijntjes, maar wij zijn zelf ook erg lang. En afgelopen week heb ik een gezonde dochter van bijna 9 pond gebaard. Dit was vantevoren niet voorspeld, dus we waren verrast. Ik weet niet in hoeverre ze het gewicht goed kunnen voorspellen, hoor, je hoort de gekste dingen.
Na de geboorte hebben ze bij ons meisje regelmatig bloed geprikt en ze moest bijgevoed worden vanwege het bloedsuiker, maar dat was allemaal prima.
Sterkte en maak je niet te druk!
Na de geboorte hebben ze bij ons meisje regelmatig bloed geprikt en ze moest bijgevoed worden vanwege het bloedsuiker, maar dat was allemaal prima.
Sterkte en maak je niet te druk!
donderdag 8 november 2007 om 20:11
Bij de echo van vandaag is hoofdomtrek, doorsnede, buikomvang, bovenbeensbotje en bovenarmsbotje gemeten en allemaal waren de metingen helemaal bovenaan de curve (en een week of drie voor op zwangerschapsduur) gelukkig wel in verhouding met elkaar. Ik maak me ook niet heel druk om de baby, meer om mezelf...Maar goed, op zich ben ik lang en is vriend ook erg lang, dus misschien was eerste kind wel wonderbaarlijk klein voor ons (7 pond, 49 cm). En groot wil ook niet meteen zwaar zeggen natuurlijk. Nou ja, het is toch afwachten. Dank voor jullie reacties in elk geval
donderdag 8 november 2007 om 20:14
Hoi,
Mijn tweede was ook heel groot, 9 pond. Mijn oudste was echt heel gemiddeld tussen 6 en 7 pond. De verloskundige zei achteraf dat ze dat wel gedacht had, maar ze had het mij dus nooit verteld. Ik heb dus geen ervaring met groeiecho's maar even over de bevalling: mijn tweede bevalling was makkelijker dan de eerste en er waren ook minder reparatiewerkzaamheden nodig, bijna niks. Misschien kan dat je geruststellen.
Succes!
Mijn tweede was ook heel groot, 9 pond. Mijn oudste was echt heel gemiddeld tussen 6 en 7 pond. De verloskundige zei achteraf dat ze dat wel gedacht had, maar ze had het mij dus nooit verteld. Ik heb dus geen ervaring met groeiecho's maar even over de bevalling: mijn tweede bevalling was makkelijker dan de eerste en er waren ook minder reparatiewerkzaamheden nodig, bijna niks. Misschien kan dat je geruststellen.
Succes!
donderdag 8 november 2007 om 20:19
Groot, wat is groot. Mijn dochter was bij de geboorte 4260 gram, 52 cm en mijn zoon 4420 gram, 54 cm. Niet echt de kleinste kinderen dus. Bij mijn zoon heb ik tijdens de 32ste week door omstandigheden een echo gehad. Hoe vaak en op welke manier de gyn ook probeerde te meten er bleef uitkomen dat ik 35 weken en 3 dagen zwanger zou zijn. Drie en een halve week verder dus wat grote betreft. Ik was echt niet verder dan 32 weken. Uiteindelijk is mijn zoon met 39 weken, zonder problemen, geboren. Laat je niet al te gek maken. Uiteindelijk kunnen ze alleen maar schatten, maar het nooit zeker weten hoe zwaar je kindje is/wordt. Bij groot wordt al gauw alleen in gewicht gedacht. Maar net wat je zegt, misschien is het wel een lange baby!
donderdag 8 november 2007 om 20:27
Ik baar ook grote baby's 9 pond 10 pond, en geen enkele medische verklaring voor. Geen suiker niks niet. En ikzelf ben maar een klein opneukertje en mijn man is ook geen reus ofzo. Maar toch. Mijn derde kindje, een zoon ditmaal na 2 meiden, was de kleinste. Ik werd dan wel met 38 weken geopereerd ( hij kwam met een geplande keizersnede) en mijn dochters kwamen 2 weken te laat, scheelt toch wel weer een maandje eten zeg maar. En die woog maar 7 pond. Vond hem echt een krielkip, terwijl dat feitelijk heel gemiddeld is. Ze zeggen wel eens dat volgende kinderen en jongetjes zwaarder wegen. Bij ons ging die vlieger niet op hahaha.
Mijn kinderen waren trouwens ook lang. 54 cm was de oudste, 56 cm was de middelste, en een heel nette 52 cm was de laatste.
Mijn kinderen waren trouwens ook lang. 54 cm was de oudste, 56 cm was de middelste, en een heel nette 52 cm was de laatste.
donderdag 8 november 2007 om 20:40
Ja best wel he, ik snap het ook niet. Want ik ben maar 1m68 en mijn man is een nette 1m82. Heel dora doorsnee dus.
Mijn kinderen zijn nog steeds groot. Okee de middelste is een propje, maar wel stevig ( niet dik, wel chubby, maar ze is nog jong, dat trekt wel bij) En mijn zoontje is met zijn anderhalf en 15 kilo ook geen guppie. En de oudste van net 10 ( vorige week) kan mijn kleding aan. Vaag he?
Ik zorg wel mega goed voor mezelf als ik zwanger ben. Ik slik ladingen extra zooi ( ben beetje parra dat ik ze tekort doe ofzo, slaat in feite natuurlijk nergens op) ik eet me suf in groentes en fruit. Dat ik nog niet getransformeerd tot een konijn ben is een wonder opzich. Maar serieus. Ik snap het ook niet. Niemand.
Maar wat maakt het ook uit, als ze het maar goed doen.
Ik had bij de laatste zelfs nog een beginnende zwangerschapsvergiftiging en lag een week of 2 in het ziekenhuis rond de feestdagen destijds. Hij dreigde toen ook de pan uit te groeien en was ruim een maand groter volgens de groeiecho's toen als gemiddelde baby's waren. Maar toen ik die hoge bloeddruk had en eiwitten in mijn urine, heeft die kleine een poosje stil gestaan in zijn groeien. Achteraf mss een geluk bij een ongeluk, wie weet wassie anders wel 11 pond geweest. Nou dankje de koekkoek :-)
Nee hoor, ook dan wassie lief. Maakt toch niet uit. Soms heb je gewoon mega grote placenta's ( zoals ik altijd had) en een zeer goed doorbloedde navelstreng. Daar heb je opzich niet heel erg veel invloed op dacht ik.
Mijn kinderen zijn nog steeds groot. Okee de middelste is een propje, maar wel stevig ( niet dik, wel chubby, maar ze is nog jong, dat trekt wel bij) En mijn zoontje is met zijn anderhalf en 15 kilo ook geen guppie. En de oudste van net 10 ( vorige week) kan mijn kleding aan. Vaag he?
Ik zorg wel mega goed voor mezelf als ik zwanger ben. Ik slik ladingen extra zooi ( ben beetje parra dat ik ze tekort doe ofzo, slaat in feite natuurlijk nergens op) ik eet me suf in groentes en fruit. Dat ik nog niet getransformeerd tot een konijn ben is een wonder opzich. Maar serieus. Ik snap het ook niet. Niemand.
Maar wat maakt het ook uit, als ze het maar goed doen.
Ik had bij de laatste zelfs nog een beginnende zwangerschapsvergiftiging en lag een week of 2 in het ziekenhuis rond de feestdagen destijds. Hij dreigde toen ook de pan uit te groeien en was ruim een maand groter volgens de groeiecho's toen als gemiddelde baby's waren. Maar toen ik die hoge bloeddruk had en eiwitten in mijn urine, heeft die kleine een poosje stil gestaan in zijn groeien. Achteraf mss een geluk bij een ongeluk, wie weet wassie anders wel 11 pond geweest. Nou dankje de koekkoek :-)
Nee hoor, ook dan wassie lief. Maakt toch niet uit. Soms heb je gewoon mega grote placenta's ( zoals ik altijd had) en een zeer goed doorbloedde navelstreng. Daar heb je opzich niet heel erg veel invloed op dacht ik.
donderdag 8 november 2007 om 21:02
Ik heb ook een dochter van 9 pond gebaard. Bij de controles schatten ze steeds in dat ze tussen de 7 en 8 pond zou wegen bij de geboorte, maar dat was dus 9 pond. Ze is met een keizersnee ter wereld gekomen omdat ze niet wilde indalen. Haar hoofdje paste niet door het geboortekanaal. Ze hebben het zo vaak mis bij het schatten van het geboorte gewicht dat ik me er niet te druk over zou maken als ik jou was. Ze is nu ruim 6 maanden en woog vorige week 8 kg bij een lengte van 67 cm, wel boven het gemiddelde maar niet supergroot, ze groeit gewoon netjes met haar curve mee.
donderdag 8 november 2007 om 21:17
Bij mij werd dochter ook steeds groot verklaard tijdens de zwangerschap. Diverse metingen liepen voor (tot 2 à 3 weken) op het gemiddelde. Het zou een flinkerd worden, zeker ruim 8 pond.
Ik ben bevallen met 37w2 en ze woog 3025 gram bij 51 cm. Heel gemiddeld dus. Er zit altijd een foutmarge bij die metingen.
Ik ben bevallen met 37w2 en ze woog 3025 gram bij 51 cm. Heel gemiddeld dus. Er zit altijd een foutmarge bij die metingen.
donderdag 8 november 2007 om 21:30
He Arwen,
Je zwangerschap ziet al lekker op zeg. Ik kan niet uit eigen ervaring praten over de bevalling van een groot kind. Goeie vriendin wel. Zij heeft 3 kinderen gekregen. De lichtste was 9 pond, de grootste ruim 10 pond en 58 cm.
Omdat ze al 2 grote en zware kinderen had gekregen is ze tijdens de hele zwangerschap onder begeleiding van de gyneacoloog geweest. Ik heb eigenlijk nog nooit iemand gezien met zo'n dikke zwangere buik. Ze vond het wel zwaar. Op het eind kon ze bijna niet meer lopen. De bevalling is via de natuurlijke weg gegaan. Eigenlijk viel het haar achteraf mee.
Succes de komende weken.
Je zwangerschap ziet al lekker op zeg. Ik kan niet uit eigen ervaring praten over de bevalling van een groot kind. Goeie vriendin wel. Zij heeft 3 kinderen gekregen. De lichtste was 9 pond, de grootste ruim 10 pond en 58 cm.
Omdat ze al 2 grote en zware kinderen had gekregen is ze tijdens de hele zwangerschap onder begeleiding van de gyneacoloog geweest. Ik heb eigenlijk nog nooit iemand gezien met zo'n dikke zwangere buik. Ze vond het wel zwaar. Op het eind kon ze bijna niet meer lopen. De bevalling is via de natuurlijke weg gegaan. Eigenlijk viel het haar achteraf mee.
Succes de komende weken.
donderdag 8 november 2007 om 21:44
Mijn oudste was ook groot en zwaar, 56 cm en 9.5 pond. Niemand heeft ooit tegen me gezegd tijdens de zwangerschap dat de baby zo groot zou worden. Ze schatten hem steeds op 7,5 / 8 pond en ik heb toch nog een echo gehad met 36 weken omdat ze dachten dat ie in stuit lag, maar ook toen heb ik niks daarover gehoord. De verloskundige stond er zelf ook van te kijken hoor dat er zo n joekel uitkwam. En ach het was mijn eerste en voor mij was ie gewoon klein hahaha. Ik had ook altijd behoorlijke placentas en lange navelstrengen (echt lang!!). Mijn andere 2 kids (meisjes) waren stukken minder groot en zwaar, rond de 52 cm en 7.5 en bijna 8 pond. Geen kleintjes maar voor mij waren dit wel ieltjes hoor, ik vond het na die oudste toch wel leuk dat er daarna toch eentje kwam die wel kledingmaat 56 aankon de eerste tijd 
En de verloskundige had me gewaarschuwd dat ik waarschijnlijk met de tweede zwangerschap een nog groter en zwaarder kind kon verwachten, dat is dus niet echt uitgekomen!
En alle drie de keren ook heel soepel bevallen, de oudste had de weg goed vrijgebaand, alleen de tweede ging zo snel dat de placenta achterbleef wat met het nodige bloedverlies gepaard ging en operatief eruit gehaald moest worden maar bij de derde is het weer heel vlotjes gegaan en dit keer was ook de placenta er zo uit gelukkig. Ik moest voor de derde alleen wel verplicht naar het ziekenhuis waar ik met volledige ontsluiting werd binnengebracht dus het was vliezen doorprikken, 1 perswee en bevallen. Maar ik ben alledrie de bevallingen NIET uitgescheurd in ieder geval.
Succes, maar het komt vast goed.
Risotje
En de verloskundige had me gewaarschuwd dat ik waarschijnlijk met de tweede zwangerschap een nog groter en zwaarder kind kon verwachten, dat is dus niet echt uitgekomen!En alle drie de keren ook heel soepel bevallen, de oudste had de weg goed vrijgebaand, alleen de tweede ging zo snel dat de placenta achterbleef wat met het nodige bloedverlies gepaard ging en operatief eruit gehaald moest worden maar bij de derde is het weer heel vlotjes gegaan en dit keer was ook de placenta er zo uit gelukkig. Ik moest voor de derde alleen wel verplicht naar het ziekenhuis waar ik met volledige ontsluiting werd binnengebracht dus het was vliezen doorprikken, 1 perswee en bevallen. Maar ik ben alledrie de bevallingen NIET uitgescheurd in ieder geval.
Succes, maar het komt vast goed.
Risotje
donderdag 8 november 2007 om 21:48
Bij mij werd ook een flinke baby voorspeld. Ik was zelf een heel kleintje (net 2 kilo) en de verloskundige zei, dat mijn zoontje minstens 2x zo zwaar zou worden als ikzelf. Heb me daar flink zorgen om gemaakt, ook omdat mijn man als baby een heel groot hoofd had en ik al helemaal voor me zag hoe ik dat hoofd eruit moest persen, haha.....
Uiteindelijk was ie net 6 pond en 50 cm, dus helemaal niet groot en hij had ook geen groot hoofd, gelukkig. Dus volgende keer neem ik dit soort voorspellingen wel met een korreltje zout.
Ik heb ook wel gehoord dat sommige babies ineens een groeispurt krijgen en dan weer een paar weken nauwelijks groeien. Zo liggen ze het ene moment weken voor op schema en de volgende keer zitten ze weer keurig op het gemiddelde. Maar ja, als je steeds net meet ná zo'n groeispurtje......
Uiteindelijk was ie net 6 pond en 50 cm, dus helemaal niet groot en hij had ook geen groot hoofd, gelukkig. Dus volgende keer neem ik dit soort voorspellingen wel met een korreltje zout.
Ik heb ook wel gehoord dat sommige babies ineens een groeispurt krijgen en dan weer een paar weken nauwelijks groeien. Zo liggen ze het ene moment weken voor op schema en de volgende keer zitten ze weer keurig op het gemiddelde. Maar ja, als je steeds net meet ná zo'n groeispurtje......
..
maar ik breek even in in je topic. Nog bedankt voor je kaartje, vond het erg lief!
donderdag 8 november 2007 om 22:44
Ik heb twee zoons.
De oduste is drie jaar geleden geboren. Bij 38 weken zwangerschap woog hij 8,5 pond en hij was 54 cm. Een flinke jongen. Alle verloskundigen hadden hem op 7 pond geschat.
De jongste is een half jaar geleden geboren. Ik heb de hele zwangerschap geweten: dit wordt een groot kind. Ik voelde het gewoon. Bij de 20 weken echo waren alle gemeten waarden drie tot vijf weken groter (dat zie je onderin het scherm staan). Ik vroeg nog aan de gyn: klopt dit wel. Ja hoor, dit zegt helemaal niets. Dit trekt wel bij...
Aan het eind van de zwangerschap voelde een ervaren vk met 20 jaar ervaring aan mijn buik. Hij zei: 7, 7,5 pond, meer wordt dit echt niet. De stagiaire voelde en zei: nee hoor, 9, 9,5 pond... op zijn minst. Mijn schoonzus de verloskundige voelde en zei niets. Ze zei alleen maar: het wordt weer een groterd.
Ik heb maat 62 klaargelegd voor na de bevalling. En dat kon hij aan. Zoon bleek tien pond en 57cm. Zijn hoofd was gigantisch groot.
We denken nu al aan een derde. Ik sprak laatst met schoonzus de verloskundige over groei-echo's en dergelijke. Zij zei: groei-echo's zeggen niets. Zowel meten met de hand als een groei-echo klopt maar in 30% van de gevallen.
Ik ga nu vast laten leggen dat ik ingeleid wordt als ik het niet meer trek... De zwangerschap was namelijk ontzettend zwaar... Wat wil je. Ik droeg net zoveel gewicht mee als een voldragen tweelingzwangerschap. (daar had ik de buik dan ook naar)
De bevalling vond ik prima te doen. Ik heb alleen wel 40 minuten geperst, dat schijnt lang te zijn voor een tweede. Maar zoon is gewoon thuis geboren en ik heb een paar kleine hechtinkjes gehad. No problemo. Alleen het lopen, dat ging de eerste paar dagen niet. Dan merk je toch dat er 5 kilo geboren is, in plaats van de gemiddelde 3,5.
Conclusie: maak je geen zorgen, het komt allemaal vast wel goed. Wie weet is het gewoon een 8 ponder. En: laat je suikers checken, voor zover dat nog niet gedaan is.
De oduste is drie jaar geleden geboren. Bij 38 weken zwangerschap woog hij 8,5 pond en hij was 54 cm. Een flinke jongen. Alle verloskundigen hadden hem op 7 pond geschat.
De jongste is een half jaar geleden geboren. Ik heb de hele zwangerschap geweten: dit wordt een groot kind. Ik voelde het gewoon. Bij de 20 weken echo waren alle gemeten waarden drie tot vijf weken groter (dat zie je onderin het scherm staan). Ik vroeg nog aan de gyn: klopt dit wel. Ja hoor, dit zegt helemaal niets. Dit trekt wel bij...
Aan het eind van de zwangerschap voelde een ervaren vk met 20 jaar ervaring aan mijn buik. Hij zei: 7, 7,5 pond, meer wordt dit echt niet. De stagiaire voelde en zei: nee hoor, 9, 9,5 pond... op zijn minst. Mijn schoonzus de verloskundige voelde en zei niets. Ze zei alleen maar: het wordt weer een groterd.
Ik heb maat 62 klaargelegd voor na de bevalling. En dat kon hij aan. Zoon bleek tien pond en 57cm. Zijn hoofd was gigantisch groot.
We denken nu al aan een derde. Ik sprak laatst met schoonzus de verloskundige over groei-echo's en dergelijke. Zij zei: groei-echo's zeggen niets. Zowel meten met de hand als een groei-echo klopt maar in 30% van de gevallen.
Ik ga nu vast laten leggen dat ik ingeleid wordt als ik het niet meer trek... De zwangerschap was namelijk ontzettend zwaar... Wat wil je. Ik droeg net zoveel gewicht mee als een voldragen tweelingzwangerschap. (daar had ik de buik dan ook naar)
De bevalling vond ik prima te doen. Ik heb alleen wel 40 minuten geperst, dat schijnt lang te zijn voor een tweede. Maar zoon is gewoon thuis geboren en ik heb een paar kleine hechtinkjes gehad. No problemo. Alleen het lopen, dat ging de eerste paar dagen niet. Dan merk je toch dat er 5 kilo geboren is, in plaats van de gemiddelde 3,5.
Conclusie: maak je geen zorgen, het komt allemaal vast wel goed. Wie weet is het gewoon een 8 ponder. En: laat je suikers checken, voor zover dat nog niet gedaan is.
donderdag 8 november 2007 om 22:46
Hier ook grote kinderen. Mijn eerste was 4365, ruim 8,5 richting 9 pond dus. Dit was een zoon en hij kwam bijna 3 weken te laat en vanaf halverwege de zwangerschap werd al gezegd dat ik 2 weken 'voorliep' qua buik. Bij tweede (een dochter ditmaal) was buik nog groter maar het kind was kleiner, tegen de 8,5 pond, bij een zwangerschapsduur van 40wk2 dagen. En bijna 5 weken geleden ben ik bevallen van een flinke dochter die 1 dag 'te laat' kwam. Zij woog maar liefst 4825gram, tegen de 10 pond! En hiervan was de buik ook het allergrootst.
Bevallen vond ik alle 3 de keren verschrikkelijk en bij baby 1 en 3 werd me naderhand ook gezegd dat het eigenlijk niet paste, maar het al te diep zat voor een keizersnee. Dus werden ze met grof geweld geboren, vooral baby 1 en ik bespaar je de details liever. Dus, mocht ik ooit nog weer bevallen (weinig kasn hoor, man heeft afsrpaak bij uroloog al gehad vandaag), dan vraag ik om, nee eis ik een keizersnee.
Maar is het je eerste? Want het hoeft echt niet 'hell' te zijn.
Bevallen vond ik alle 3 de keren verschrikkelijk en bij baby 1 en 3 werd me naderhand ook gezegd dat het eigenlijk niet paste, maar het al te diep zat voor een keizersnee. Dus werden ze met grof geweld geboren, vooral baby 1 en ik bespaar je de details liever. Dus, mocht ik ooit nog weer bevallen (weinig kasn hoor, man heeft afsrpaak bij uroloog al gehad vandaag), dan vraag ik om, nee eis ik een keizersnee.
Maar is het je eerste? Want het hoeft echt niet 'hell' te zijn.
Whatever, I do what I want
vrijdag 9 november 2007 om 08:35
Ik heb alle2 de keren een klein buikje gehad maar wel 2 grote kinderen.
De eerste 4000gram de 2e 4120gram.
De grote van je buik zegt eigenlijk niks over de grote van je baby.
De meting bij een termijn echo is het meest betrouwbaar daarna wordt dat steeds minder.
Als ze je kindje aan het einde van je zwangerschap opmeten om een indicatie van het gewicht te maken is dat eigenlijk ook maar een schatting.
Als het goed is zou de arts je dat verteld hebben.
8 van de 10 keer zitten ze er naast met het gewicht.
Dus geen reden voor zorgen.
Misschien dat ze je inleiden om 1 of 2 weekjes eerder te bevallen.
Dat zou best kunnen Maar als er medisch niks mis is met jou en je kindje hoef je je niet druk te maken.
Ik wens je nog een fijne zwangerschap en een goede bevalling.
De eerste 4000gram de 2e 4120gram.
De grote van je buik zegt eigenlijk niks over de grote van je baby.
De meting bij een termijn echo is het meest betrouwbaar daarna wordt dat steeds minder.
Als ze je kindje aan het einde van je zwangerschap opmeten om een indicatie van het gewicht te maken is dat eigenlijk ook maar een schatting.
Als het goed is zou de arts je dat verteld hebben.
8 van de 10 keer zitten ze er naast met het gewicht.
Dus geen reden voor zorgen.
Misschien dat ze je inleiden om 1 of 2 weekjes eerder te bevallen.
Dat zou best kunnen Maar als er medisch niks mis is met jou en je kindje hoef je je niet druk te maken.
Ik wens je nog een fijne zwangerschap en een goede bevalling.
vrijdag 9 november 2007 om 08:45
Ik zou het nog even afwachten of het idd een groeispurt is, je bent nu toch 6 maanden heen?
Maar als het tegen einde nog zo ver voorligt op groei zou ik je goed laten informeren over de mogelijkheden (bij 37 weken inleiden bijvoorbeeld of de mogelijkheid van de keizersnede).
Maar laat je niet afschepen door artsen of mensen die zeggen; "ach er is er nog nooit eentje blijven zitten" Want de gevolgen als het echt niet past zijn heel groot..
Maar misschien ben ik hier ook wel een beetje extra fel op hoor..
Maar als het tegen einde nog zo ver voorligt op groei zou ik je goed laten informeren over de mogelijkheden (bij 37 weken inleiden bijvoorbeeld of de mogelijkheid van de keizersnede).
Maar laat je niet afschepen door artsen of mensen die zeggen; "ach er is er nog nooit eentje blijven zitten" Want de gevolgen als het echt niet past zijn heel groot..
Maar misschien ben ik hier ook wel een beetje extra fel op hoor..
