Kinderen
alle pijlers
Zwanger worden na je 35ste maar vriend wil nog ff wachten
woensdag 18 juli 2007 om 22:23
Hoi ik ben Jolanda 36 jaar en wil dolgraag een kind van mijn huidige partner. Hij wilt dat ook graag maar wilt eerst het een en ander geregeld hebben. Vast contract, wat geld op de spaarrekening en dat soort dingen. Hij heeft makkelijk praten want hij is 9 jaar jonger. Mijn lichaam is er helemaal klaar voor en het verlangen intens. Ik wil gewoon niet zo lang wachten. Ben ik dan zo onredelijk?
Groetjes Jolantje
Groetjes Jolantje
zondag 22 juli 2007 om 20:41
Hoi, ik denk dat het heel belangrijk is dat je je vriend duidelijk maakt dat jouw bio klokje doortikt en dat die van hem, als ie mazzel en goeie zaadjes heeft, nog wel tot zijn 80e meekan. Bij vrouwen zit dat iets anders in elkaar, maar dat snappen de meeste mannen niet. Hij is trouwens wel erg jong :D...
Ik was 37 toen ik mijn vriend (7 jaar jonger) leerde kennen. Ik had al een kind (toen 12) en wilde er eigenlijk niet nog 1. Hij wel. Affijn, ik op een gegeven moment ook. Nog voor mijn 38e aan t proberen, lukte niet. Naar de ha. Hij moest zaadjes inleveren, dat is de makkelijkste test, bovendien zag ha bij mij geen problemen, ik had er tenslotte al 1 rondlopen. (zegt niks, dingen kunnen wijzigen, ik weet t) Maar ja, man en zaadjes testen, dat hoort niet bij elkaar en zeker niet bij ego van man.
Man had dus slecht zaad met 97% antistoffen, kans op baby; nihil. Voor de zekerheid ook alles bij mij onderzocht, maar gelukkig was daar niks mis. Wij mochten voor iui. 1e poging was raak en onze dochter is nu bijna 9 maanden jong. Helaas zal er geen 2e komen, spontaan geen kans en in t ziekenhuis doen ze geen iui meer nu ik 42 ben......(logisch).
Als hij zijn ego opzij had gezet en eerder had laten testen had het misschien nog wel gekund.....
Ik was 37 toen ik mijn vriend (7 jaar jonger) leerde kennen. Ik had al een kind (toen 12) en wilde er eigenlijk niet nog 1. Hij wel. Affijn, ik op een gegeven moment ook. Nog voor mijn 38e aan t proberen, lukte niet. Naar de ha. Hij moest zaadjes inleveren, dat is de makkelijkste test, bovendien zag ha bij mij geen problemen, ik had er tenslotte al 1 rondlopen. (zegt niks, dingen kunnen wijzigen, ik weet t) Maar ja, man en zaadjes testen, dat hoort niet bij elkaar en zeker niet bij ego van man.
Man had dus slecht zaad met 97% antistoffen, kans op baby; nihil. Voor de zekerheid ook alles bij mij onderzocht, maar gelukkig was daar niks mis. Wij mochten voor iui. 1e poging was raak en onze dochter is nu bijna 9 maanden jong. Helaas zal er geen 2e komen, spontaan geen kans en in t ziekenhuis doen ze geen iui meer nu ik 42 ben......(logisch).
Als hij zijn ego opzij had gezet en eerder had laten testen had het misschien nog wel gekund.....
maandag 23 juli 2007 om 13:14
Graag gedaan Jolantje!
Voor degenen die vinden dat ik erg hard overkom; ik heb gemailt met Jolantje, en het is een behoorlijk heftig verhaal, poeh!
Neemt niet weg, dat ik nog steeds van mening ben dat je eerst de boel op orde moet hebben voor je nog een kindje maakt, maar begrip heb ik wel degelijk hoor.
Ik wens Jolantje dan ook alle geluk in haar toekomst, want dat heeft ze na alle ellende wel verdiend. En ik hoop dat er snel een oplossing komt voor haar zoon, en dat ze tot die tijd zo verstandig is om even te wachten met haar kinderwens. Wat is nou een paar maanden op een mensenleven? Ook wanneer je al 36 bent en je klokje tikt!
Ik vind haar vriend juist heel verstandig. Als je al zo veel ellende hebt meegemaakt, dan is het alleen maar verstandig eerst een vast contract af te wachten, wat geld te sparen, een ander huis zoeken, en je zoon weer thuis laten wonen/zorgen dat hij ergens goed terecht komt.
Succes Jolantje!
Voor degenen die vinden dat ik erg hard overkom; ik heb gemailt met Jolantje, en het is een behoorlijk heftig verhaal, poeh!
Neemt niet weg, dat ik nog steeds van mening ben dat je eerst de boel op orde moet hebben voor je nog een kindje maakt, maar begrip heb ik wel degelijk hoor.
Ik wens Jolantje dan ook alle geluk in haar toekomst, want dat heeft ze na alle ellende wel verdiend. En ik hoop dat er snel een oplossing komt voor haar zoon, en dat ze tot die tijd zo verstandig is om even te wachten met haar kinderwens. Wat is nou een paar maanden op een mensenleven? Ook wanneer je al 36 bent en je klokje tikt!
Ik vind haar vriend juist heel verstandig. Als je al zo veel ellende hebt meegemaakt, dan is het alleen maar verstandig eerst een vast contract af te wachten, wat geld te sparen, een ander huis zoeken, en je zoon weer thuis laten wonen/zorgen dat hij ergens goed terecht komt.
Succes Jolantje!
maandag 20 augustus 2007 om 08:18
Hoi.. zo ff een korte update.. Gister was er op rtl 8 zo'n typische vrouwenfilm over een adoptie. Ik was er half naar aan het kijken en ineens ging het gesprek met mij en mijn vriend over baby's. Hij zei dathet langzaam tijd werd om ook maar eens te gaan beginnen. Nu moet ik nog een paar keer in het ziekenhuis zijn voor foto's te maken en zo en als ik begin oktober er allemaal klaar mee ben dan gaat de spiraal er ook uit. Maar dan neem ik ook de pil niet maar gaan we voor het echt beginnen.Binnenkort ga ik alvast beginnen met folium. (had ik al in huis hihi) Heb ik me daar nou zo druk om gemaakt???
