Lijf & Lijn
alle pijlers
Afvallen met...
zondag 6 september 2009 om 16:58
zondag 6 september 2009 om 16:58
Ja, hier heb ik zeker wat aan!
Nou, ik heb mijn verhaal gedaan, eerste keer lekker gejankt en toen hebben we in een de sessies erna (2 geloof ik) besproken wat het inderdaad met mij heeft gedaan. Wat ik hier ook vertelde en wat jij net ook zegt: dat er door ervaring een bepaald schema wordt opgeroepen.
Toen mijn aandeel bekeken in het gebeuren en dat heeft hij ook besproken. Dat heeft hij ook besproken. Volgens mij in een groep van Indigo-breed. (maar dat weet ik niet zeker)
Verder weet ik niet zoveel over hem. Hij werkt dus bij Indigo en het is zo'n eerstelijnsgebeuren, dus voor korte duur zeg maar.
Ik wam er natuurlijk terecht omdat ik er ineens heel erg doorheen zat, alleen maar huilen enzo.
Het heeft me wel heel erg geholpen, alleen al door het eruit te gooien en ook te bespreken wat er bijvoorbeeld bij M. gebeurde, dat ik de schuld van alles kreeg.
Ik was blij dat het in elk geval niet aan mij lag en dat ik het gewoon niet getroffen had.
Toen bij J. durfte ik me wel weer open te stellen, dus misschien kan ik dat straks ook wel weer, maar ik zal dit ook wel meenemen in een nieuwe relatie ja.
Maar of dat zal veranderen na therapie? Ik heb geen idee... ik kan moeilijk inschatten wat 'men' nog meer voor me zou kunnen doen eigenlijk, dat idee had ik overigens al voor ik naar deze man toe ging, maar ik ging meer omdat mijn omgeving het zei dat het wel eens goed zou zijn.
Ik weet nu nog steeds niet wat men wel zou kunnen doen...
Heb overigens geen lijst ingevuld. Dat komt mss ook omdat ik er kwam omdat ik erdoorheen zat?
Nou, ik heb mijn verhaal gedaan, eerste keer lekker gejankt en toen hebben we in een de sessies erna (2 geloof ik) besproken wat het inderdaad met mij heeft gedaan. Wat ik hier ook vertelde en wat jij net ook zegt: dat er door ervaring een bepaald schema wordt opgeroepen.
Toen mijn aandeel bekeken in het gebeuren en dat heeft hij ook besproken. Dat heeft hij ook besproken. Volgens mij in een groep van Indigo-breed. (maar dat weet ik niet zeker)
Verder weet ik niet zoveel over hem. Hij werkt dus bij Indigo en het is zo'n eerstelijnsgebeuren, dus voor korte duur zeg maar.
Ik wam er natuurlijk terecht omdat ik er ineens heel erg doorheen zat, alleen maar huilen enzo.
Het heeft me wel heel erg geholpen, alleen al door het eruit te gooien en ook te bespreken wat er bijvoorbeeld bij M. gebeurde, dat ik de schuld van alles kreeg.
Ik was blij dat het in elk geval niet aan mij lag en dat ik het gewoon niet getroffen had.
Toen bij J. durfte ik me wel weer open te stellen, dus misschien kan ik dat straks ook wel weer, maar ik zal dit ook wel meenemen in een nieuwe relatie ja.
Maar of dat zal veranderen na therapie? Ik heb geen idee... ik kan moeilijk inschatten wat 'men' nog meer voor me zou kunnen doen eigenlijk, dat idee had ik overigens al voor ik naar deze man toe ging, maar ik ging meer omdat mijn omgeving het zei dat het wel eens goed zou zijn.
Ik weet nu nog steeds niet wat men wel zou kunnen doen...
Heb overigens geen lijst ingevuld. Dat komt mss ook omdat ik er kwam omdat ik erdoorheen zat?
zondag 6 september 2009 om 17:04
quote:PrinsesOpDeErwt schreef op 06 september 2009 @ 16:59:
Kan me voorstellen dat ze moe was na verjaardag, misschien ook wel fijn voor moeder-van-jarige dat ze vandaag iets rustiger was
Nou, inderdaad, ben je in elk geval de hyperheid van een jarig kind kwijt
(herinnert zich de spanning als je vroeger wakker werd en je besefte dat je jarig was..)
Kan me voorstellen dat ze moe was na verjaardag, misschien ook wel fijn voor moeder-van-jarige dat ze vandaag iets rustiger was
Nou, inderdaad, ben je in elk geval de hyperheid van een jarig kind kwijt
(herinnert zich de spanning als je vroeger wakker werd en je besefte dat je jarig was..)
zondag 6 september 2009 om 17:07
Ah, hij was van Indigo. Ik ken Indigo en het concept Indigo wel goed eigenlijk dus dat maakt meedenken wel makkelijker.
Indigo is erg gericht op toegankelijke kortdurende psychologie en er is veel samenwerking met huisartsen. Prima concept maar voor mij zou het bijvoorbeeld niet geschikt zijn. Dat wat zij in een aantal sessies kunnen doen zou ik ook wel ongeveer zelf kunnen bedenken namelijk. Indigo is ook erg bedoelt om mensen weer op gang te helpen. Afhankelijk van of het nodig is of niet kan er verdere doorverwijzing plaatsvinden. Binnen Indigo werken vrijwel alleen basispsychologen, GZ-psychologen in opleiding en beginnende GZ-psychologen (maar mijn ervaring is dat die vrijwel allemaal snel genoeg ergens anders gaan werken). Niets ten nadele van Indigo (want algemeen goede hulpverlening!) maar erg ervaren therapeuten zijn het vaak niet.
De kortdurendheid van de behandeling is denk ik de reden dat je geen vragenlijsten hebt hoeven invullen.
De belangrijkste reden om nog eens verder te kijken naar een andere vorm van psychische hulpverlening is overigens je eigen vraag. Als jij je nu prima voelt is het misschien ook helemaal niet nodig.
Wat je wel regelmatig benoemt is je onzekerheid met betrekking tot toekomstige relaties (weet niet of ik het zo goed formuleer) en dat je het vertrouwen in mannen en de liefde soms wat kwijt bent. Die laatste dingen zeggen denk ik wel iets over de manier waarop je in het leven staat (soms dan) en daar zou je wat mee kunnen doen als je dat wilt.
Je zou wat dieper kunnen gaan graven en meer doen dan alleen je hart luchten. Niet zozeer je eigen aandeel bekijken maar bijvoorbeeld wat het met je gedaan heeft en dat dat je gevormd heeft tot de persoon die je nu bent.
We zouden het hier eigenlijk in een 'normaal gesprek' over moeten hebben, dan kan ik mezelf misschien wat beter verwoorden.
Hoop dat je hier wat aan hebt!
Indigo is erg gericht op toegankelijke kortdurende psychologie en er is veel samenwerking met huisartsen. Prima concept maar voor mij zou het bijvoorbeeld niet geschikt zijn. Dat wat zij in een aantal sessies kunnen doen zou ik ook wel ongeveer zelf kunnen bedenken namelijk. Indigo is ook erg bedoelt om mensen weer op gang te helpen. Afhankelijk van of het nodig is of niet kan er verdere doorverwijzing plaatsvinden. Binnen Indigo werken vrijwel alleen basispsychologen, GZ-psychologen in opleiding en beginnende GZ-psychologen (maar mijn ervaring is dat die vrijwel allemaal snel genoeg ergens anders gaan werken). Niets ten nadele van Indigo (want algemeen goede hulpverlening!) maar erg ervaren therapeuten zijn het vaak niet.
De kortdurendheid van de behandeling is denk ik de reden dat je geen vragenlijsten hebt hoeven invullen.
De belangrijkste reden om nog eens verder te kijken naar een andere vorm van psychische hulpverlening is overigens je eigen vraag. Als jij je nu prima voelt is het misschien ook helemaal niet nodig.
Wat je wel regelmatig benoemt is je onzekerheid met betrekking tot toekomstige relaties (weet niet of ik het zo goed formuleer) en dat je het vertrouwen in mannen en de liefde soms wat kwijt bent. Die laatste dingen zeggen denk ik wel iets over de manier waarop je in het leven staat (soms dan) en daar zou je wat mee kunnen doen als je dat wilt.
Je zou wat dieper kunnen gaan graven en meer doen dan alleen je hart luchten. Niet zozeer je eigen aandeel bekijken maar bijvoorbeeld wat het met je gedaan heeft en dat dat je gevormd heeft tot de persoon die je nu bent.
We zouden het hier eigenlijk in een 'normaal gesprek' over moeten hebben, dan kan ik mezelf misschien wat beter verwoorden.
Hoop dat je hier wat aan hebt!
zondag 6 september 2009 om 17:09
quote:PrinsesOpDeErwt schreef op 06 september 2009 @ 16:59:
Kan me voorstellen dat ze moe was na verjaardag, misschien ook wel fijn voor moeder-van-jarige dat ze vandaag iets rustiger was Ja, het geduld van moeder werd gisteren ook ernstig op de proef gesteld. Het mijne trouwens ook, maar dat had vooral te maken met wat andere kinderen die ook op die verjaardag waren.
Kan me voorstellen dat ze moe was na verjaardag, misschien ook wel fijn voor moeder-van-jarige dat ze vandaag iets rustiger was Ja, het geduld van moeder werd gisteren ook ernstig op de proef gesteld. Het mijne trouwens ook, maar dat had vooral te maken met wat andere kinderen die ook op die verjaardag waren.
zondag 6 september 2009 om 17:10
zondag 6 september 2009 om 17:11
In een normaal gesprek zou ik al zitten brullen vrees ik, want dat doe ik nu ook al
Ik vind het best moeilijk, want ik voel me niet rot, ik heb het heerlijk en ben een gelukkig mens.
Maar als het op relaties aankomt denk ik inderdaad dat ik wel eens een probleem kan gaan krijgen.
Als ik nu iemand tegen zou komen die zegt dat hij gek op me is, met mij verder wil, dan hoop ik dat ik me er net als bij J. na een tijdje in durf onder te dompelen, maar zoals ik me nu voel zou ik denk ik reageren in gedachten met: jaja, maar wanneer ga je weer weg?
Maar goed, dat is nu... vanuit wat mijn verstand zegt. Ik hoop dat mijn gevoel me dan zover meetrekt dat ik dat los kan laten.
Maar wat jij zegt over Indigo, dat klopt dan wel, ik zat er gewoon doorheen en had dat zetje even nodig!
Ik vind het best moeilijk, want ik voel me niet rot, ik heb het heerlijk en ben een gelukkig mens.
Maar als het op relaties aankomt denk ik inderdaad dat ik wel eens een probleem kan gaan krijgen.
Als ik nu iemand tegen zou komen die zegt dat hij gek op me is, met mij verder wil, dan hoop ik dat ik me er net als bij J. na een tijdje in durf onder te dompelen, maar zoals ik me nu voel zou ik denk ik reageren in gedachten met: jaja, maar wanneer ga je weer weg?
Maar goed, dat is nu... vanuit wat mijn verstand zegt. Ik hoop dat mijn gevoel me dan zover meetrekt dat ik dat los kan laten.
Maar wat jij zegt over Indigo, dat klopt dan wel, ik zat er gewoon doorheen en had dat zetje even nodig!
zondag 6 september 2009 om 17:13
Ja, vind dat echt erg vreemd inderdaad... Het zou bij de taak/functie van een SPV'er kunnen passen om mensen die accuut in 'crisis' verkeren kortdurend te kunnen begeleiden, om ze weer even rust en overzicht te bieden, zodat ze verder kunnen. Zoals jij nu over jouw traject schrijft, lijkt dat ineens wel te passen.... maar dat is vreemd, want dat sluit niet aan bij je verwachtingen destijds.... Én... dan snap ik wel een beetje waarom je je nu afvraagt wat je nog meer aan een therapeut zou kunnen hebben... want dan heb je wellicht nu een wat vertekend beeld...
Peas on earth!
zondag 6 september 2009 om 17:13
Lieve Vinyl, het is zeker niet mijn bedoeling dat je moet huilen
Als jij je op dit moment goed voelt en voldoende hebt gehad aan het zetje van Indigo dan is dat voor nu ook gewoon voldoende.
Ik kan me je angsten en onzekerheden ook goed voorstellen. Dat is helemaal niet vreemd na de ervaringen die jij gehad hebt.
Als jij je op dit moment goed voelt en voldoende hebt gehad aan het zetje van Indigo dan is dat voor nu ook gewoon voldoende.
Ik kan me je angsten en onzekerheden ook goed voorstellen. Dat is helemaal niet vreemd na de ervaringen die jij gehad hebt.
zondag 6 september 2009 om 17:14
quote:PrinsesOpDeErwt schreef op 06 september 2009 @ 17:13:
Ja, vind dat echt erg vreemd inderdaad... Het zou bij de taak/functie van een SPV'er kunnen passen om mensen die accuut in 'crisis' verkeren kortdurend te kunnen begeleiden, om ze weer even rust en overzicht te bieden, zodat ze verder kunnen. Zoals jij nu over jouw traject schrijft, lijkt dat ineens wel te passen.... maar dat is vreemd, want dat sluit niet aan bij je verwachtingen destijds.... Én... dan snap ik wel een beetje waarom je je nu afvraagt wat je nog meer aan een therapeut zou kunnen hebben... want dan heb je wellicht nu een wat vertekend beeld...
Ja... dan zou het wel kunnen dat ik geen goed beeld heb ja...
Weet je, ik zat er zo tegen de kerst doorheen, en kon pas half januari terecht, en toen was ik al weer een heel stuk mezelf eigenlijk. Ging er al een beetje toen naartoe van: nou, we zullen zien..
Ja, vind dat echt erg vreemd inderdaad... Het zou bij de taak/functie van een SPV'er kunnen passen om mensen die accuut in 'crisis' verkeren kortdurend te kunnen begeleiden, om ze weer even rust en overzicht te bieden, zodat ze verder kunnen. Zoals jij nu over jouw traject schrijft, lijkt dat ineens wel te passen.... maar dat is vreemd, want dat sluit niet aan bij je verwachtingen destijds.... Én... dan snap ik wel een beetje waarom je je nu afvraagt wat je nog meer aan een therapeut zou kunnen hebben... want dan heb je wellicht nu een wat vertekend beeld...
Ja... dan zou het wel kunnen dat ik geen goed beeld heb ja...
Weet je, ik zat er zo tegen de kerst doorheen, en kon pas half januari terecht, en toen was ik al weer een heel stuk mezelf eigenlijk. Ging er al een beetje toen naartoe van: nou, we zullen zien..
zondag 6 september 2009 om 17:15
quote:Drift schreef op 06 september 2009 @ 17:13:
Lieve Vinyl, het is zeker niet mijn bedoeling dat je moet huilen
Als jij je op dit moment goed voelt en voldoende hebt gehad aan het zetje van Indigo dan is dat voor nu ook gewoon voldoende.
Ik kan me je angsten en onzekerheden ook goed voorstellen. Dat is helemaal niet vreemd na de ervaringen die jij gehad hebt.
Geeft niks hoor, huilen is goed om te boel weer eens door te smeren
Ik voel me nu goed ja! Maar goed, kleine opbiechting: heb binnenkort een date. Ik weet dat ik het moet doen. Maar ik durf eigenlijk niet eens, bang om weer dat hele gedoe in te gaan...
Lieve Vinyl, het is zeker niet mijn bedoeling dat je moet huilen
Als jij je op dit moment goed voelt en voldoende hebt gehad aan het zetje van Indigo dan is dat voor nu ook gewoon voldoende.
Ik kan me je angsten en onzekerheden ook goed voorstellen. Dat is helemaal niet vreemd na de ervaringen die jij gehad hebt.
Geeft niks hoor, huilen is goed om te boel weer eens door te smeren
Ik voel me nu goed ja! Maar goed, kleine opbiechting: heb binnenkort een date. Ik weet dat ik het moet doen. Maar ik durf eigenlijk niet eens, bang om weer dat hele gedoe in te gaan...
zondag 6 september 2009 om 17:15
Ach Fnieltje
Er is volgens mij ook niemand die denkt dat je niet gelukkig bent hoor... maar je maakt zelf wel duidelijk dat je, als het op relaties aankomt, wel moeite hebt om dit aan te durven gaan door eerder ervaringen. Je bent door nare ervaringen gevormd en dat bepaalt hoe je nu in't (relationele) leven staat.
En bovendien, je hoeft niet in acute crisis te verkeren om met behulp van een therapeut uit te pluizen hoe jij in 't leven staat en hoe je wellicht meer open en minder wantrouwend nieuwe relaties zou kunnen aangaan.
Ik heb hongerrrrrrrrrrrrr! (maar dat zeg ik niet hardop, want Xan zit tegenover me en gaat dan bozig kijken en zeggen: 'neeheee, treeeheekkkk' )
Er is volgens mij ook niemand die denkt dat je niet gelukkig bent hoor... maar je maakt zelf wel duidelijk dat je, als het op relaties aankomt, wel moeite hebt om dit aan te durven gaan door eerder ervaringen. Je bent door nare ervaringen gevormd en dat bepaalt hoe je nu in't (relationele) leven staat.
En bovendien, je hoeft niet in acute crisis te verkeren om met behulp van een therapeut uit te pluizen hoe jij in 't leven staat en hoe je wellicht meer open en minder wantrouwend nieuwe relaties zou kunnen aangaan.
Ik heb hongerrrrrrrrrrrrr! (maar dat zeg ik niet hardop, want Xan zit tegenover me en gaat dan bozig kijken en zeggen: 'neeheee, treeeheekkkk' )
Peas on earth!
zondag 6 september 2009 om 17:16
Een SPV-er doet echt heel wat anders dan een psycholoog (met wat voor achtergrond dan ook). Bij een SPV kun je met name je hart goed luchten maar verandert er nog niet veel aan je gedachten, gevoelens en gedrag.
Voor mij word het plaatje nu wat logischer. De hulp die jij omschrijft die je gehad hebt past namelijk binnen het kader van de SPV.
Overigens wel heel slordig dat dat niet expliciet vermeld is, dat mag helemaal niet. En van die eigen bijdrage is serieus vervelend zo!
Voor mij word het plaatje nu wat logischer. De hulp die jij omschrijft die je gehad hebt past namelijk binnen het kader van de SPV.
Overigens wel heel slordig dat dat niet expliciet vermeld is, dat mag helemaal niet. En van die eigen bijdrage is serieus vervelend zo!
zondag 6 september 2009 om 17:17
quote:Vinyl schreef op 06 september 2009 @ 17:15:
[...]
Geeft niks hoor, huilen is goed om te boel weer eens door te smeren
Ik voel me nu goed ja! Maar goed, kleine opbiechting: heb binnenkort een date. Ik weet dat ik het moet doen. Maar ik durf eigenlijk niet eens, bang om weer dat hele gedoe in te gaan...Lief Kikkertje, dat laatste is precies waarop ik zou aangrijpen als ik je psycholoog zou zijn.
[...]
Geeft niks hoor, huilen is goed om te boel weer eens door te smeren
Ik voel me nu goed ja! Maar goed, kleine opbiechting: heb binnenkort een date. Ik weet dat ik het moet doen. Maar ik durf eigenlijk niet eens, bang om weer dat hele gedoe in te gaan...Lief Kikkertje, dat laatste is precies waarop ik zou aangrijpen als ik je psycholoog zou zijn.
zondag 6 september 2009 om 17:19
Hahaha Erwt!
En ja, echt diep heeft hij niet gegraven nee... We hebben het nog wel gehad over vervolg, maar vonden het allebei niet nodig, dus misschien heeft hij het wel genoemd? Ik weet het niet meer, want ik heb er niet op gelet eigenlijk...
Echt heel diep is hij er niet ingedoken nee. Snapte wel mijn gevoel, maar zijn conclusie was eigenlijk:
Wil je nooit meer pijn hebben, dan moet je er niet meer aan beginnen.
Wil je er nog wel aan beginnen: dan is de kans 50/50. Het kan weer fout gaan, maar ook gewoon weer goed gaan.
En ja, echt diep heeft hij niet gegraven nee... We hebben het nog wel gehad over vervolg, maar vonden het allebei niet nodig, dus misschien heeft hij het wel genoemd? Ik weet het niet meer, want ik heb er niet op gelet eigenlijk...
Echt heel diep is hij er niet ingedoken nee. Snapte wel mijn gevoel, maar zijn conclusie was eigenlijk:
Wil je nooit meer pijn hebben, dan moet je er niet meer aan beginnen.
Wil je er nog wel aan beginnen: dan is de kans 50/50. Het kan weer fout gaan, maar ook gewoon weer goed gaan.
