Lijf & Lijn
alle pijlers
Afvallen met...
zondag 3 januari 2010 om 21:36
Jee Moos, wat moeilijk.
Aan de ene kant denk ik altijd: wat er nu niet is, zal er niet zomaar komen. Maar ja, het gevoel wat je had waarbij je zegt: hoop niet dat hij een vriendin krijgt, zegt óók wel wat!
Maar wees wel duidelijk naar jezelf dat als je nu denkt: misschien komt er nog wel wat beters, je er dus niet echt voor zou kunnen gaan....
Misschien eens wat vaker eerst samen afspreken?
Aan de ene kant denk ik altijd: wat er nu niet is, zal er niet zomaar komen. Maar ja, het gevoel wat je had waarbij je zegt: hoop niet dat hij een vriendin krijgt, zegt óók wel wat!
Maar wees wel duidelijk naar jezelf dat als je nu denkt: misschien komt er nog wel wat beters, je er dus niet echt voor zou kunnen gaan....
Misschien eens wat vaker eerst samen afspreken?
zondag 3 januari 2010 om 21:43
Ik was ondertussen even in gesprek geraakt (lees: ik probeerde zéér zielig te kijken omdat naam echt afgekeurd werd), maar ik heb het daardoor wel twéé keer gelezen.
Ik vraag me vooral af of je niet stiekum heus wel diep van binnen weet of je dit 'ineens' (misschien) wilt omdat je hem leuk vindt óf omdat je een vriendje wil. Dat laatste weet je volgens mij namelijk wel als je heel eerlijk bent.
Ik zou me ook kunnen voorstellen dat zo'n plotselinge verliefdheid als je soms kan overkomen, nu sowieso niet ontstaat omdat jullie al zo lang vrienden zijn. Ik vind dan dat 'ohnee, als ie maar niet iets met háár krijgt'-gevoel al best veel zeggen.
Ik vraag me vooral af of je niet stiekum heus wel diep van binnen weet of je dit 'ineens' (misschien) wilt omdat je hem leuk vindt óf omdat je een vriendje wil. Dat laatste weet je volgens mij namelijk wel als je heel eerlijk bent.
Ik zou me ook kunnen voorstellen dat zo'n plotselinge verliefdheid als je soms kan overkomen, nu sowieso niet ontstaat omdat jullie al zo lang vrienden zijn. Ik vind dan dat 'ohnee, als ie maar niet iets met háár krijgt'-gevoel al best veel zeggen.
Peas on earth!
zondag 3 januari 2010 om 21:46
Moos, dat is wel een lastige situatie zeg. Als eerste moet je er denk ik gewoon even over nadenken. Je komt net bij hem vandaan, moest echt naar huis maar wilde liever nog niet dus je hangt ergens vast nog in het feestelijke en gezellige gevoel dat je gehad hebt en dat nu dus ook bij hem hoort (en waarschijnlijk al langer bij hem hoort). Bekijk eens hoe je je voelt als je weer een aantal dagen gewerkt hebt bijvoorbeeld.
Je hebt er ieder jaar last van, is dat altijd met de feestdagen? Is hij iemand aan wie je zo ook wel eens spontaan vaker dan platonisch verantwoord moet denken? Als dat zo is lijkt het me goed na te gaan denken over actie.
Wel heel goed dat je je bedenkt dat de ideale man niet bestaat en dat hij dat ook niet is. Maar echt iets zinnigs kan ik er niet over zeggen. Ik ga er nog even over denken terwijl ik mijn brood smeer.
Je hebt er ieder jaar last van, is dat altijd met de feestdagen? Is hij iemand aan wie je zo ook wel eens spontaan vaker dan platonisch verantwoord moet denken? Als dat zo is lijkt het me goed na te gaan denken over actie.
Wel heel goed dat je je bedenkt dat de ideale man niet bestaat en dat hij dat ook niet is. Maar echt iets zinnigs kan ik er niet over zeggen. Ik ga er nog even over denken terwijl ik mijn brood smeer.
zondag 3 januari 2010 om 21:54
Wat ik ook vrij veel vond zeggen (in retrospectief, want ik had het op het moment zelf ook gewoon niet door) is dat ik de hele week bij vlagen dacht dat ik een beetje zenuwachtig was, en dat ik niet wist waarvoor (ehm, duh? ), en dat er gewoon echt wel lichtelijke rillingen door m'n lijf jakkeren op het moment dat ik een aai over m'n rug krijg van 'm, ofzo. Dat krijg ik niet van iemand die ik niet leuk vind. Maar op hetzelfde moment dat ik dit schrijf, ben ik alweer bang dat ik mezelf iets aan het aanpraten ben
Ik ben trouwens niet zozeer bang om 'm kwijt te raken als vriend, als we hier iets mee gaan doen, dan moet dat wel echt beginnen met een goed gesprek, over dat ik ook niet echt weet waar we aan beginnen, en dat er maar 2 dingen echt heel erg belangrijk zijn: Dat we eerlijk tegen elkaar blijven en dat we samen door 1 deur blijven kunnen. En dat biedt natuurlijk geen garanties, maar ik geloof er wel in dat we dat kunnen. Maar ik ben vooral bang dat ik 'm een hoop verdriet ga doen, ik heb zoiets al eerder geflikt in een gelijkaardige situatie: Jongen in kwestie was mijn grote jeugdliefde (en ook weer onderdeel van dezelfde club), had ook nog nooit eerder echt een vriendinnetje gehad (vrees dat dat voor J ook geldt, weet ik niet precies), kregen we eindelijk na jaren wat, was ik er na een maand of 3 best wel heel erg klaar mee. Zonder dat ik dat voor mezelf echt kon verklaren ook. Dus dat is eigenlijk vooral waar ik bang voor ben, dat dat weer gebeurt. Kan (en ga) ik 'm ook vertellen, maar dat maakt het niet minder naar als het weer zo gaat...
Ik ben trouwens niet zozeer bang om 'm kwijt te raken als vriend, als we hier iets mee gaan doen, dan moet dat wel echt beginnen met een goed gesprek, over dat ik ook niet echt weet waar we aan beginnen, en dat er maar 2 dingen echt heel erg belangrijk zijn: Dat we eerlijk tegen elkaar blijven en dat we samen door 1 deur blijven kunnen. En dat biedt natuurlijk geen garanties, maar ik geloof er wel in dat we dat kunnen. Maar ik ben vooral bang dat ik 'm een hoop verdriet ga doen, ik heb zoiets al eerder geflikt in een gelijkaardige situatie: Jongen in kwestie was mijn grote jeugdliefde (en ook weer onderdeel van dezelfde club), had ook nog nooit eerder echt een vriendinnetje gehad (vrees dat dat voor J ook geldt, weet ik niet precies), kregen we eindelijk na jaren wat, was ik er na een maand of 3 best wel heel erg klaar mee. Zonder dat ik dat voor mezelf echt kon verklaren ook. Dus dat is eigenlijk vooral waar ik bang voor ben, dat dat weer gebeurt. Kan (en ga) ik 'm ook vertellen, maar dat maakt het niet minder naar als het weer zo gaat...
zondag 3 januari 2010 om 21:56
quote:Drift schreef op 03 januari 2010 @ 21:46:
Moos, dat is wel een lastige situatie zeg. Als eerste moet je er denk ik gewoon even over nadenken. Je komt net bij hem vandaan, moest echt naar huis maar wilde liever nog niet dus je hangt ergens vast nog in het feestelijke en gezellige gevoel dat je gehad hebt en dat nu dus ook bij hem hoort (en waarschijnlijk al langer bij hem hoort). Bekijk eens hoe je je voelt als je weer een aantal dagen gewerkt hebt bijvoorbeeld.
Ook een goeie. Overigens kwam ik gisteravond bij 'm vandaan, zit alweer een nachtje slapen en een dag werken tussen, maar dan nog. Al komt er wel meteen ook weer een hoop in opstand, gevoelsmatig (wil niet laten bezinken!)
Moos, dat is wel een lastige situatie zeg. Als eerste moet je er denk ik gewoon even over nadenken. Je komt net bij hem vandaan, moest echt naar huis maar wilde liever nog niet dus je hangt ergens vast nog in het feestelijke en gezellige gevoel dat je gehad hebt en dat nu dus ook bij hem hoort (en waarschijnlijk al langer bij hem hoort). Bekijk eens hoe je je voelt als je weer een aantal dagen gewerkt hebt bijvoorbeeld.
Ook een goeie. Overigens kwam ik gisteravond bij 'm vandaan, zit alweer een nachtje slapen en een dag werken tussen, maar dan nog. Al komt er wel meteen ook weer een hoop in opstand, gevoelsmatig (wil niet laten bezinken!)
zondag 3 januari 2010 om 21:58
Ik denk dat je, hoe het ook loopt, je niet schuldig zou hoeven voelen als het na een paar maanden níet blijkt te werken. Dan ben je wel open en eerlijk geweest over hoe je erin stapte. Meer dan dat kun/kon je niet doen.
Ik denk dat het inderdaad goed is om het even te laten bezinken, én ik denk nog steeds dat je dan wel weet of het écht is óf omdat je een vriend wilt
Wel lastig hoor
Ik denk dat het inderdaad goed is om het even te laten bezinken, én ik denk nog steeds dat je dan wel weet of het écht is óf omdat je een vriend wilt
Wel lastig hoor
Peas on earth!
zondag 3 januari 2010 om 21:59
Maar lieve Moos... deze keer ben je er zelf bij! En weet je van jezelf waar je mee bezig bent en kun je het voorkomen.
Maar wederom snap ik dit ook wel weer. Ik ben ook bang om mezelf weer te verliezen als ik nu in een relatie zou stappen. Maar ergens weet ik ook wel dat dat niet weer gaat gebeuren omdat ik inmiddels meer gegroeid ben als mens, en mezelf nu beter ken.
Zou dat bij jou ook niet het geval zijn?
Maar wederom snap ik dit ook wel weer. Ik ben ook bang om mezelf weer te verliezen als ik nu in een relatie zou stappen. Maar ergens weet ik ook wel dat dat niet weer gaat gebeuren omdat ik inmiddels meer gegroeid ben als mens, en mezelf nu beter ken.
Zou dat bij jou ook niet het geval zijn?
zondag 3 januari 2010 om 22:02
Moos, stel je voor het duurt niet een aantal maanden maar een jaar ofzo. Zou dat veel verschil maken? Iets kan altijd niet goed gaan. Als je mij zeven jaar geleden verteld had dat mijn relatie nu over zou zijn had ik je niet geloofd. Terwijl het toch echt zo is.
Kortom... Je kunt niet voorkomen dat het niet goed gaat. Je kunt er alleen voor zorgen dat het zo goed mogelijk gaat.
Kortom... Je kunt niet voorkomen dat het niet goed gaat. Je kunt er alleen voor zorgen dat het zo goed mogelijk gaat.
zondag 3 januari 2010 om 22:04
zondag 3 januari 2010 om 22:04
Misschien in elk geval ophouden met erover te lullen Maar vink wel even fijn hoor, krijg dingen toch wel wat helderderder zo.
Age, ja, ik denk wel dat ik flink gegroeid ben sindsdien, en mezelf echt veel beter ken. En daarmee eerlijker met mezelf en anderen om kan gaan. Ik weet nog steeds helemaal niet of ik ondertussen wel in staat ben om een fijne relatie te hebben zonder enorm te gaan steigeren, maar daar kom ik natuurlijk ook niet achter als ik het niet probeer. En ErWt, je hebt gelijk, ik zou me ook niet schuldig moeten voelen als het niet blijkt te werken. Je weet nooit hoe een pril iets gaat lopen, natuurlijk...
Age, ja, ik denk wel dat ik flink gegroeid ben sindsdien, en mezelf echt veel beter ken. En daarmee eerlijker met mezelf en anderen om kan gaan. Ik weet nog steeds helemaal niet of ik ondertussen wel in staat ben om een fijne relatie te hebben zonder enorm te gaan steigeren, maar daar kom ik natuurlijk ook niet achter als ik het niet probeer. En ErWt, je hebt gelijk, ik zou me ook niet schuldig moeten voelen als het niet blijkt te werken. Je weet nooit hoe een pril iets gaat lopen, natuurlijk...
zondag 3 januari 2010 om 22:10
quote:AgentL schreef op 03 januari 2010 @ 22:04:
[...]
Ik wel. Proberen er niet aan te denken. Geen contact opnemen en over een week of 2 weken eens kijken of het moeilijk was om er niet aan te denken
2 weken!?
Ik zie 'm sowieso zondag weer, geloof ik, dan komt-ie naar een concert waar ik aan het werk ben, maar dan ben ik dus natuurlijk aan het werk. En de week erop gaan we geloof ik met de hele club naar Artis. Dus 2 'm 2 weken niet zien en niet aan 'm denken kan gelukkig helemaal niet
Maar ik ga inderdaad nog wel even wachten met actie ondernemen. Is beter voor m'n zenuwen, en als-ie al een jaar of 5 in de buurt is, zal-ie nu niet ineens zomaar spoorloos verdwijnen (of een ander vrouwmens opduikelen) lijkt me.
[...]
Ik wel. Proberen er niet aan te denken. Geen contact opnemen en over een week of 2 weken eens kijken of het moeilijk was om er niet aan te denken
2 weken!?
Ik zie 'm sowieso zondag weer, geloof ik, dan komt-ie naar een concert waar ik aan het werk ben, maar dan ben ik dus natuurlijk aan het werk. En de week erop gaan we geloof ik met de hele club naar Artis. Dus 2 'm 2 weken niet zien en niet aan 'm denken kan gelukkig helemaal niet
Maar ik ga inderdaad nog wel even wachten met actie ondernemen. Is beter voor m'n zenuwen, en als-ie al een jaar of 5 in de buurt is, zal-ie nu niet ineens zomaar spoorloos verdwijnen (of een ander vrouwmens opduikelen) lijkt me.
