Lijf & Lijn alle pijlers

Borstverkleining - vergoeding

30-05-2015 20:14 52 berichten
Ik zit er al een poos aan te denken om mijn borsten te laten verkleinen. Sinds na de bevalling heb ik cupmaat H!! En heb ik regelmatig last van pijn tussen mijn schouderbladen en in mijn rug. (Of dit van mijn zware borsten komt weet ik niet 100% zeker en bij de fysio wisten ze dit ook niet zeker)



Maar nu vroeg ik me af hoe het precies met de verzekering zit. Moet je bij een onafhankelijke arts toestemming krijgen voor de vergoeding of geeft de plastisch chirurg door aan de verzekering dat het echt vanwege klachten is?! Ik bedoel: cupmaat H! Dat moet toch wel vergoed worden lijkt me?!
Wow, dat klinkt heel hoopvol, Gingembre



Overigens even een domme vraag misschien.... Maar stel dat er een tweede kindje zou komen, kan het dan zijn dat je borsten toch weer teruggroeien na zo'n operatie?! Dus dat ik het probleem bij een tweede weer zou krijgen?? Want dan zou ik misschien toch nog moeten wachten, want we hebben nog wel een kinderwens voor een tweede kindje (niet nu, maar over een paar jaar)
O, en nog een vraag: als ik het ga doen, hoe lang ben ik dan "uit de running"? Ik ben thuisblijfmoeder dus ik kan niet twee weekjes vrij nemen om te herstellen.... Heb geen idee hoe heftig het herstel is, misschien zou mijn man dan vrij moeten nemen??
Alle reacties Link kopieren
@Jupiter, ik heb nu toch nog een volle D cup, ik had eerlijk gezegd gehoopt op een C cup maar de chirurg had het maximale weggesneden, dus kleiner kon niet.

Ik ben heel tevreden, heb geen spijt dat ik het heb laten doen. Trouwens ik heb wel gewoon gevoel in mijn tepels.

De littekens zijn ook goed weggetrokken maar als je goed kijkt zie je ze uiteraard nog wel.

Het duurde overigens nog wel een tijdje voor ik weer een beetje in conditie was en de wonden heelden maar langzaam, kreeg ook een beetje op mijn kop, want natuurlijk toch teveel gedaan na de operatie.
Carpe Diem
Daar werd ik wel voor gewaarschuwd. Gewichtstoe- of -afname heeft ook daar effect op natuurlijk. PC vroeg dus wel of ik nog meer kinderen wilde en of mijn gewicht stabiel was. Niet dat ze het dan niet zouden doen (mijn gewicht is/was gewoon goed), maar hij wees me er wel op dat dat zonde zou zijn.



En misschien kun je geen borstvoeding meer geven, dat vertellen ze er ook bij.



Ik vond die intake reuze meevallen, ook al is het een wildvreemde man die aan je borsten zit, het gaat heel klinisch er aan toe. En laten we wel wezen, bevallen is toch een tìkje intiemer ;)
Alle reacties Link kopieren
@Bumba, ik wilde ook weer na twee weken gaan werken, nou vergeet het maar hoor, je mag echt bijna niks doen, bij mij heelden de wonden slecht en volgens de arts was dat omdat ik toch teveel had gedaan.

Het is uiteindelijk wel goed gekomen.
Carpe Diem
Je mag niet tillen, en de eerste weken je armen hoger dan je schouders is ook geen aanrader. Mijn dochter ging naar het kdv twee dagen in de week, ik had er de eerste week een dag extra geregeld. Tweede week is ze deels gaan logeren bij opa en oma. En man heeft twee dagen vrij genomen. Ik had dochter pas weer alleen thuis na ruim 2,5 week en dat ging goed. Je bent geneigd snel teveel te doen, zeker als je met je kind alleen thuis bent. En 1,5 is geen handige leeftijd dan! Zou je dat echt niet aanraden. Ik ben na 3,5 week weer gaan werken, er staan zes weken voor volledig herstel.



Hier trouwens ook alle gevoel terug (een kant heeft bijna een half jaar geduurd, andere kant was meteen goed). Littekens zie je nog wel maar heb er geen last van.
Ik heb tijdens de zwangerschap niet echt veel last gehad van groeiende borsten, maar na de bevalling juist heel erg. Maar ik zou wel pilletjes tegen stuwing kunnen vragen tegen die tijd, denk ik...
quote:Jupiter1 schreef op 30 mei 2015 @ 21:23:

[...]





Mag ik zo brutaal zijn om te vragen welke maat je nu hebt? Ben je tevreden, happy?



Ik zou het ook heel graag willen, heb ook F, maar durf om verschillende redenen de stap niet te zetten (narcose, complicaties naderhand, wonden die misschien niet genezen, gevoel tepels weg, littekens en altijd maar weer mensen die zeggen; in gezond vlees moet je niet snijden...en...genoeg vrouwen met veeeeeeel grotere dan jij...en wees blij dat je ze hebt en ga zo maar door.





Wel verfrissend om te lezen dat iemand gewoon een ziekenhuis kiest ipv een kliniek. Als ik het zou doen dan ook in het ziekenhuis.Zeggen mensen dat echt tegen je?Ik vind dat het ergste wat je tegen iemand kunt zeggen,ook de uitspraak je moet blij zijn met wat god je gegeven heeft.Laat je niets aanpraten want dat gaat anderen niets aan.Vooral als je lichamelijke klachten ondervind dan heb je daar toch niets aan?Ik zou gewoon eens informeren bij je huisarts over een vergoeding.Goed dat Bumba zo een topic geopend heeft!Sterkte en succes met je besluit!
Bumba,schroom niet en ga naar je huisarts!Het gaat tenslotte om je gezondheid en zo te lezen heb je er veel last van.Sterkte en succes

met je besluit!
Alle reacties Link kopieren
quote:tof schreef op 30 mei 2015 @ 20:31:

Weet je huisarts dat je (al langer) last hebt van je rug? Wat is er aan onderzoek gedaan om vast te stellen waar de problemen door komen (kan ook een andere oorzaak dan gewicht van borsten hebben)? Hoe lang speelt het al?

(Achtergrond van m'n vragen: je zou ook uit jezelf naar fysio gestapt kunnen zijn, zonder huisartsbezoek vooraf)



Ik denk dat het voor je huisarts makkelijker is om te verklaren dat je borsten problematisch zijn als er al een en ander in je patientengegevens staat. En dat het ook makkelijker voor je verzekering wordt om ja te zeggen, als er al een duidelijk voortraject is van rug-klachten, onderzoeken (orthopeed?), herhaalde fysiotherapie etc.Je huisarts hoeft helemaal niks te verklaren, maar je alleen een verwijzing naar de plastisch chirurg te geven. De plastisch chirurg vraagt de operatie aan bij je zorgverzekering en die geeft wel of niet toestemming. Evt kan de zorgverzekering vragen om fotos van je borsten.
Alle reacties Link kopieren
quote:Geraldine schreef op 31 mei 2015 @ 13:36:

[...]





Zeggen mensen dat echt tegen je?Ik vind dat het ergste wat je tegen iemand kunt zeggen,ook de uitspraak je moet blij zijn met wat god je gegeven heeft.Laat je niets aanpraten want dat gaat anderen niets aan.Vooral als je lichamelijke klachten ondervind dan heb je daar toch niets aan?Ik zou gewoon eens informeren bij je huisarts over een vergoeding.Goed dat Bumba zo een topic geopend heeft!Sterkte en succes met je besluit!Ja, dat zeggen ze echt! Het is bij niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk. Lichamelijke klachten heb ik wel zoals rug en nek maar het geestelijke overtreft dat op alle fronten. Het constante gestaar van mensen, daar word ik echt schijtziek van, alsof ze nog nooit tieten hebben gezien, en niet alleen mannen maar ook vrouwen. Soms van die vooroordelende en afkeurende blikken en soms gewoon afgunst. In de zomer viert dat natuurlijk hoogtij. Dan ben ik er dagelijks mee bezig. Kan dit tshirtje wel of is het te? Kan dat bloesje of is het te? Om er uiteindelijk toch maar een blazertje overheen te gooien. En altijd donkere kleuren want met licht gekleurde tshirts of topjes ogen ze nog groter. Van vrienden hoor ik dan dat ik er niet op moet letten of mensen wel of niet kijken, dat ik het langs me heen moet laten gaan, dat ik het me misschien allemaal wel verbeeld dat mensen zo staren. Nou, mooi niet. Ik zie ze toch kijken! Op straat, in de sportschool, zwembad, strand. Meestal kijk ik gewoon recht vooruit maar in me ooghoeken zie ik ze gewoon kijken, ben niet achterlijk! Ik kan soms ook best jaloers zijn op die zelfverzekerde vrouwen met grote borsten die schijt aan de wereld hebben en dragen wat ze willen dragen, van die laag uitgesneden topjes, schouders naar achteren en tieten vooruit. Maar ja, zo ben ik niet. Ben wel een vrouwelijke vrouw maar niet op en top, ben meer het sportieve typje. Ik probeer ook altijd zo min mogelijk op te vallen of aandacht te trekken, ben helemaal niet uitbundig en wanneer ik dan toch van die blikken krijg dan kan ik echt laaiend worden tot aggressief aan toe. Dan vraag ik me echt af, zal ik gewoon die stap zetten en de meiden laten verkleinen (ben ik dan echt van dat eeuwige gestaar af?) of ga ik aan me zelfvertrouwen werken...maar daar ben ik dus al heeeeel lang mee bezig.
Alle reacties Link kopieren
quote:elmo1972 schreef op 30 mei 2015 @ 21:51:

@Jupiter, ik heb nu toch nog een volle D cup, ik had eerlijk gezegd gehoopt op een C cup maar de chirurg had het maximale weggesneden, dus kleiner kon niet.

Ik ben heel tevreden, heb geen spijt dat ik het heb laten doen. Trouwens ik heb wel gewoon gevoel in mijn tepels.

De littekens zijn ook goed weggetrokken maar als je goed kijkt zie je ze uiteraard nog wel.

Het duurde overigens nog wel een tijdje voor ik weer een beetje in conditie was en de wonden heelden maar langzaam, kreeg ook een beetje op mijn kop, want natuurlijk toch teveel gedaan na de operatie.



Alles beter dan e,f,g,h,i,j,k! Had ergens gelezen dat de grootste bh maat 70Y is. 70Y!

Ik twijfel gewoon enorm. Ik kijk ook altijd naar voor en na foto's, wat ik natuurlijk niet moet doen want bij iedereen is het anders maar dan bedenk ik me hoe het zou kunnen zijn als ik die stap durf te zetten. Bewegingsvrijheid! Op en neer springen zonder dat die twee ballonnen alle kanten op gaan, zelfs in een stevige sport bh... Goedkope bh's!!! Leuke (bad)kleding...Bloesjes dragen zonder dat het middelste knoopje open springt. Op je buik slapen.
Ja, zulke dingen kijk ik (naast hopelijk minder pijn) ook erg naar uit, Jupiter. Vooral die bewegingsvrijheid. En geen dure BHs meer kopen en gewoon een stuk meer keuze hebben wat BHs betreft... Lijkt me heerlijk!
Alle reacties Link kopieren
quote:Bumba1985 schreef op 01 juni 2015 @ 12:27:

Ja, zulke dingen kijk ik (naast hopelijk minder pijn) ook erg naar uit, Jupiter. Vooral die bewegingsvrijheid. En geen dure BHs meer kopen en gewoon een stuk meer keuze hebben wat BHs betreft... Lijkt me heerlijk!Precies, ik draag nu een bh van Primadonna, 80 euro! En niet omdat ik dat wil maar omdat het moet. Met een kleine cup heb je de keus of je veel of weinig wilt uitgeven. Grote borsten eisen stevige en comfortable maar op de plaatshoudende behuizing en dat kost een beetje...Ik keek laatst naar een aflevering van Genante Lijven, en 1 van de deelnemers was een Ghanese vrouw met cup K, echt vreselijk groot, vol en zwaar. Uiteindelijk geopereerd en het eerste wat opviel na de operatie was niet haar voorgevel maar haar glimlach en blijdschap, je zag gewoon dat ze gelukkig was, een totaal andere vrouw.
Alle reacties Link kopieren
Mosterd, maar ga inderdaad naar de huisarts, daar is hij voor

Mijn zus heeft een borstverkleining gehad 2 jaar geleden en dat is echt geweldig geworden, ze op het moment van opereren 80G en kreeg een 80D.

Echter, ze woog toen ze naar de huisarts ging iets van 93 kilo en moest afvallen tot 80, ze is iets van 165 cm.

Zowel voor de operatie was dat beter maar ook om te kijken in hoeverre de cup maat zou afnemen, die ging 1 cupmaat naar beneden.

Wat is jouw omvang en gewicht/lengte?
Correct me if I am wrong! (Nederlands is niet mijn moedertaal)
quote:Bumba1985 schreef op 01 juni 2015 @ 12:27:

Ja, zulke dingen kijk ik (naast hopelijk minder pijn) ook erg naar uit, Jupiter. Vooral die bewegingsvrijheid. En geen dure BHs meer kopen en gewoon een stuk meer keuze hebben wat BHs betreft... Lijkt me heerlijk!Sterker nog: besluiten om geen bh aan te trekken kan dan ook Dat doe ik naar werk niet, maar thuis wel nu. Niks gezwabber. En potloodtest, kom maar op. Het is echt een verademing in alle opzichten.
Alle reacties Link kopieren
@Jupiter, die problemen had ik ook en ik had destijds 'maar' een DD-cup. Ben erg klein en smal gebouwd. Daarnaast had ik last van mijn rug, nek, schouders en had migraine. Ik was daarnaast continu bang dat ik gepest zou worden, durfde niet te sporten en heb in die tijd heel wat bussen gemist omdat ik niet wilde rennen en dan nog de drama's met kleding passen. Op mijn 30ste had ik er genoeg van, ik ben naar de ha geweest en heb daar een half uur zitten janken, jaren frustratie kwam eruit. Ik kreeg een verwijsbrief en de plastische chirurg heeft de vergoeding geregeld.



Ondanks alle nadelen, littekens, geen gevoel meer, vind ik het de beste beslissing ooit en ben ik nog steeds blij met het resultaat, dat ik geen lichamelijke klachten meer heb en vooral dat ik me niet meer beperkt voel in het dagelijkse leven. Ik bedank 'mijn' plastische chirurg altijd even als ik hem op tv zie verschijnen (bij Obese) en vriend zegt dan standaard 'Honey, he shrunk your tits'
Hoe reageerden jullie partners eigenlijk toen je een borstverkleining voorstelde? Mijn man begon er zelf over, omdat hij zag dat ik er zo'n last van had...
Die vond het niet nodig. Maar goed, ik deed het voor mezelf, niet voor hem. ;)
Alle reacties Link kopieren
Mijn vriend vond het ook niet nodig, maar hij zag dat ik er last van had. Prima dus, het is sowieso meer een billenman
Alle reacties Link kopieren
Ik zit hier ook wel eens over na te denken. Maar ik zou graag nog kinderen willen (incl borstvoeding). Kan ik dan beter nog even wachten totdat de kinderen er zijn?
Denk het wel, kleineegel. Al zijn er wel vrouwen die na een borstverkleining nog wel bv kunnen geven, ligt er geloof ik aan of de tepel los moest worden gemaakt of niet...
Alle reacties Link kopieren
quote:himalaya schreef op 30 mei 2015 @ 20:54:

[...]





Nou dat. Heb je een aanvullende verzekering waar plastische chirurgie in zit? Want vanuit de basisverzekering wordt het niet vergoed, alleen aangeboren afwijkingen)Dat is niet waar wat je schrijft als je er last van hebt en je huisarts verwijst je door naar de chirurg dan kijkt die en doet een aanbeveling bij de zorgverzekering binnen 2 weken heb je dan de goedkeuring binnen met gewoon een basis verzekering.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een jaar geleden een borstverkleining gehad en wat ben ik er nog steeds blij mee. Ik heb wel gewacht tot ons gezin compleet was en de jongste iets ouder was (was 2,5 toen ik geopereerd werd). Verwijsbrief was geen probleem en ik heb bij de chirurg mijn borsten niet eens hoeven laten zien.

Bij mijn verzekering was het wel zo dat je bmi inder de 30 moest zijn anders werd het sowieso niet vergoed.

Er is bij mij bijna 800 gram weggehaald en behoorlijk aantal centimeters gelift.



Herstel duurde wel echt even een tijdje, dacht na zes weken wel weer "gewoon" te kunnen werken, dat had ik mooi mis, ben op therapeutische basis van twee uurtjes per dag begonnen en langzaam opgebouwd naar volledig.

Vond het direct na de operatie wel verschrikkelijk dat je echt helemaal niks mag, en het auto rijden miste ik ook. Maar goed wat zijn die paar weken op een verder pijnvrij leven denk ik dan maar.



Veel succes met je keuze
Wat ik zo lastig vind is dat mijn man nog niet zeker weet of hij voor een tweede wil gaan. Hij is er nog niet helemaal uit. Ik denk dat hij zich wel gaat bedenken, maar het kan ook net zo goed zijn van niet. Ik ben 29, dus heb nog best wel wat vruchtbare jaren te gaan als het goed is... Maar hoe lang blijf ik dan wachten of mijn man wel of niet de knoop doorhakt. Want het kan net zo goed zijn dat hij over 4 jaar zegt dat hij toch geen tweede wil en dan heb ik dus nog 4 jaar met die lange lellen rondgelopen voor niks...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven