Lijf & Lijn alle pijlers

Commentaar op eten

24-04-2021 15:08 168 berichten
Wie wordt er net als ik helemaal gek van mensen die altijd wel wat te zeggen hebben over wat of hoeveel je eet?

Ik heb een vrij gezond eetpatroon, ik eet regelmatig groente en fruit, zeg af en toe nee tegen gebak, snoep en chips omdat ik daar niet altijd zin in heb en ik kies over het algemeen voor de gezondere dingen. Nu krijg ik zo vaak opmerkingen over wat ik eet of niet eet. Bijvoorbeeld: 'Je lijkt wel een konijn!' als ik gewoon een boterham met kaas en sla eet, of wat snackgroente. Of 'neem nou ook eens een broodje kroket' als anderen die wel eten en ik liever iets anders neem. Of de vreemde blikken wanneer ik zeg dat ik geen zin heb in een stuk taart omdat ik het niet lekker vind. Nou goed, je snapt hem. Het lijkt wel of ik niet meer zelf mag kiezen wat ik eet, wat erin resulteert dat ik soms tegen mijn zin ongezonde dingen zit te eten omdat ik weer bang ben dat mensen commentaar gaan leveren als ik een andere keuze maak. Nou helpt het ook niet echt dat ik van nature heel erg slank (dun) ben. Maar dat wilt natuurlijk niet zeggen dat je dan maar alles met veel vet en suiker moet gaan eten. Door gezond te eten heb ik gewoon meer energie en voel ik me lekkerder.

Voor wie zich hier ook aan irriteert of tips heeft, brand los!
Ik heb dat nou nooit. Zelfs op mijn werk, waar vegetarisme nou niet echt in de belevingswereld ligt, nemen ze voor mij zonder morren een koffiebroodje voor me mee als ze de rest op saucijzenbroodjes trakteren. En ze zeuren ook nooit over mijn groentekroket.
Ik heb een normaal gewicht, niet te dik niet te dun, maar herken best veel van wat er gezegd wordt. Mijn schoonmoeder met overgewicht heeft wel eens tegen me gezegd dat 'mensen zoals jij die graatmager zijn' altijd rond hun 40e doodgaan. Ik kan niet zo goed vet verdragen en eet niet super grote porties, en krijg daar ook altijd commentaar op. Terwijl ik oprecht van gezond eten houd, ik zal 9 van de 10 keer voor een salade kiezen ipv een hamburger maar echt oprecht omdat ik dat lekkerder vind. Maar bij veel mensen gaat dat er niet in, die hebben in hun hoofd dat alleen ongezond eten lekker kan zijn.

Ik las ergens over gewoon iets voor je neus zetten als je ergens op visite bent. Mijn moeder doet dat ook, ik vind dat altijd heel vervelend voor anderen. Zonder te vragen of iemand taart wil of iets zet ze het voor hun neus. Het komt niet in haar op dat iemand anders misschien niet precies hetzelfde wil eten als zij. Heb haar er al regelmatig op aangesproken maar zonder effect...
KamilleT schreef:
24-04-2021 15:24
Mijn collega’s met zwaar overgewicht hebben juist vaak als lunch een bak sla met een gekookt ei. En dan afgeven op mijn broodje frikandel of filet Americain. Ik had ook wel een erg slanke collega die geen granen at. Had ze als lunch een norivel met tonijn en groenvoer of een bijzondere salade. Daar kreeg ze wel opmerkingen over, niet in combinatie met haar gewicht, maar omdat het toch wat aparter was dan de gemiddelde lunch.
Dit allemaal in verleden tijd, want het lijkt eeuwen geleden dat ik met collega’s geluncht heb. Was heel gezellig altijd, met zijn twaalven aan een achtpersoonstafel.

Dit!
Kut-corona. Wij eten een keer per week in de aula. Iedereen (6 man/vrouw) aan zijn eigen acht-persoonstafel. Je ziet niet eens wat een ander op zijn bord heeft.
Alle reacties Link kopieren
*Sally* schreef:
24-04-2021 15:19
Och afschuwelijk :hug: :redrose:
:lol:
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
Alle reacties Link kopieren
AccioAvocado schreef:
24-04-2021 18:38
Hier spreekt iemand met een eetstoornis: ik heb inderdaad honderdmiljoenmiljard gedachten over eten die dagelijks door mijn hoofd spoken, maar ik zou nooit iemand anders commentaar geven op wat hij of zij eet, juist omdat het voor mij zo'n gevoelig punt is. Ik gun niemand een ongezonde relatie met eten, dus ik vind het juist heel mooi wanneer iemand echt schijt heeft aan wat anderen doen of vinden en gewoon eet zoals hij of zij dat wil. Leven en laten leven, eten en laten eten.

Dat geldt voor mij precies zo hoor, ik zal de laatste zijn om openlijk commentaar te geven op iemands eetgedrag, maar zoveel mensen, zoveel eetstoornissen. Ik kan me heel goed indenken dat het voor sommigen heel moeilijk is om géén commentaar te hebben.
Ik slik medicijnen die als bijwerking de eetlust remmen en ben erg slank. Krijg best vaak meewarige blikken en de vraag eet je wel genoeg. Vind dat soms best lastig, je wilt niet dat mensen denken dat je een eetstoornis hebt maar ook niet zo maar vertellen dat je medicatie slikt.
Verder ben ik ook vegetariër maar daar krijg ik echt nooit commentaar op, wel vragen over maar nooit commentaar.
Verder eens dat er wel met twee maten wordt gemeten (no pun) wb dik zijn en dun zijn.
Alle reacties Link kopieren
dianaf schreef:
24-04-2021 18:53
Bij een vorige werkgever werd er vrij regelmatig getrakteerd ivm verjaardagen. Kantoor van 60 man en tracteren was praktisch verplicht, dus bijna elke week was er wel iets. Van de ondersteuning kwamen ze dan altijd lang en als je niet nam, kreeg je kritiek. Want tja, het was ondankbaar. :facepalm: Want iemand wil zijn verjaardag vieren en jij wil dan niet mee doen. Echt... en hoe oud ben je als dat een probleem is.
Zou dit ook regiogebonden zijn? Ik heb het idee dat dit soort onzin meer voorkomt in Brabant en Limburg, waar men er prat op gaat 'bourgondiër' te zijn en het als 'normaal' wordt gezien om heel vaak taart of vlaai te eten. Ook is de sociale druk daar volgens mij groter om 'net als iedereen' te zijn. Dat kan een vooroordeel zijn hoor, maar ik ben toch benieuwd of anderen daar een idee over hebben.
.
Alle reacties Link kopieren
Jufjoke schreef:
24-04-2021 15:25
Ik denk dat veel mensen die toch wel geregeld iets eten wat minder gezond is, zich beter voelen als anderen dat ook doen. Als je zelf misschien niet heel erg gedisciplineerd bent met eten, voel je je misschien de mindere van iemand die dat wel is. Vandaar de opmerkingen. Want als jij een stuk taart neemt, voelen zij zich minder slecht over hun eigen stuk taart.

Ik moet toegeven, dit is maar een gok, een invulling en een aanname. Ik zou zulke opmerkingen namelijk zelf echt nooit maken en ik vind het erg onbehoorlijk en bemoeizuchtig om dat wel te doen.

Ik denk dat hier wel een kern van waarheid inzit. Je krijgt ook opmerkingen als niet-drinker onder drinkers, als niet-roker onder rokers en als vegetarier onder vleeseters. Sommige mensen zien in dit gedrag een oordeel over henzelf, of zijn bang dat jij ze stiekem aan jouw (impliciet superieure) standaarden houdt. Ook als er helemaal geen morele overtuiging of streven naar het goede achter je keuzes zit. Of ze zouden dezelfde keuzes willen maken als jij maar het lukt niet, en dan is het gewoon een confrontatie met eigen onvermogen. Mensen zijn kuddedieren en jij bent een afwijkend kuddelid.
Alle reacties Link kopieren
We zijn het een beetje kwijt, maar cultureel gezien is eten iets wat je samen doet/samen deelt. Een sociale gebeurtenis. Ik denk dat de bemoeienis met wat de ander eet daar wel iets mee te maken heeft. Je doet niet mee met de 'clan' als je niet mee-eet.
Geen excuus, maar wel iets wat er achter kan liggen. En alles wat 'afwijkt' van het gemiddelde in jou omgeving valt op.
Alle reacties Link kopieren
Welnee, het is gewoon de neiging om altijd overal iets van te moeten vinden en dat ook te verkondigen. Of dat nou gaat om wel/niet eten, dik/dun, arm/rijk, kort haar/lang haar, wel/niet/parttime werken, hoe je er uit ziet/ hoe je praat/hoe je loopt enz.

Commentaar komt echt niet alleen maar van bourgondiërs. Ook wel commentaar gehad van mensen die heel gezond leven en slank zijn die dan vinden dat ze iets moeten zeggen als ik iets ongezonds eet. Ik maak zelf wel uit wat ik wel of niet eet.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
Alle reacties Link kopieren
Ik lijd al heel lang aan eetstoornissen, verschillende versies. Dus slank geweest maar ook heel zwaar. Opmerkingen komen er inderdaad, hoewel ik het schadelijke gedrag natuurlijk achter gesloten deuren hield.

Ik zal dan zelf ook nooit opmerkingen maken over het eten van een ander, ik weet wel beter. Maar kan tegenwoordig ook wel beter tegen opmerkingen van de ander. Ik merk dat eten voor best veel mensen een beladen onderwerp is en dat er heel veel achter schuilt.

Mensen die bijvoorbeeld liever niet alleen eten of zelf juist getriggerd worden door (on)gezond eten. Of aan al het eten een goed of fout labeltje willen hangen. Ik laat het inmiddels van me afglijden. Mijn leven en ik werk er aan. Wat een ander er van vindt is veel minder belangrijk.
Foechoer schreef:
24-04-2021 20:02
Ik denk dat hier wel een kern van waarheid inzit. Je krijgt ook opmerkingen als niet-drinker onder drinkers, als niet-roker onder rokers en als vegetarier onder vleeseters. Sommige mensen zien in dit gedrag een oordeel over henzelf, of zijn bang dat jij ze stiekem aan jouw (impliciet superieure) standaarden houdt. Ook als er helemaal geen morele overtuiging of streven naar het goede achter je keuzes zit. Of ze zouden dezelfde keuzes willen maken als jij maar het lukt niet, en dan is het gewoon een confrontatie met eigen onvermogen. Mensen zijn kuddedieren en jij bent een afwijkend kuddelid.
Jij legt het beter uit dan ik, maar dit is inderdaad precies wat ik bedoel.
Alle reacties Link kopieren
Yavanna schreef:
24-04-2021 21:34
Ik lijd al heel lang aan eetstoornissen, verschillende versies. Dus slank geweest maar ook heel zwaar. Opmerkingen komen er inderdaad, hoewel ik het schadelijke gedrag natuurlijk achter gesloten deuren hield.

Ik zal dan zelf ook nooit opmerkingen maken over het eten van een ander, ik weet wel beter. Maar kan tegenwoordig ook wel beter tegen opmerkingen van de ander. Ik merk dat eten voor best veel mensen een beladen onderwerp is en dat er heel veel achter schuilt.

Mensen die bijvoorbeeld liever niet alleen eten of zelf juist getriggerd worden door (on)gezond eten. Of aan al het eten een goed of fout labeltje willen hangen. Ik laat het inmiddels van me afglijden. Mijn leven en ik werk er aan. Wat een ander er van vindt is veel minder belangrijk.

Ik heb vooral ook geleerd dat je maar zo de oppervlakte ziet, zo de momentopnames. Op het werk zag iedereen mij braaf en burgerlijk m’n botherhammetjes eten, soms fruit, taart meestal afslaan uit ongemakkelijkheid. En dan onderweg naar huis of ‘s avonds/ ‘s nachts een dikke eetbui incl. compenseren. :flag:

En nu durf ik dan wel eens die taart in gezelschap te eten, en dan heb ik continu die tetterstemmetjes in m’n hoofd, het opgelaten gevoel, en achteraf de schuld. Maar dát ziet men niet.
Oftewel laten we elkaar niet veroordelen, ook al denken we iemands eetpatroon en gewoontes volledig te doorzien.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het gebitch op elkaar wat betreft eten wel. Werk in een omgeving met 99% vrouwelijke collega's. Alles wat iedereen in zijn mond stopt wordt met argusogen gevolgd. Achter de rug van sommigen om worden valse grappen of opmerkingen gemaakt. Vaak door degenen die zelf erg onzeker zijn over hun uiterlijk.
Ik heb het maar geaccepteerd voor wat het is en probeer een gezonde verhouding tot eten te behouden.
Alle reacties Link kopieren
Boomklevertje schreef:
24-04-2021 19:26
Ik slik medicijnen die als bijwerking de eetlust remmen en ben erg slank. Krijg best vaak meewarige blikken en de vraag eet je wel genoeg. Vind dat soms best lastig, je wilt niet dat mensen denken dat je een eetstoornis hebt maar ook niet zo maar vertellen dat je medicatie slikt.
Verder ben ik ook vegetariër maar daar krijg ik echt nooit commentaar op, wel vragen over maar nooit commentaar.
Verder eens dat er wel met twee maten wordt gemeten (no pun) wb dik zijn en dun zijn.
Welke medicatie slik je? Eet je vaak met mensen die je niet goed kent?
Alle reacties Link kopieren
Hier ook altijd commentaar op mijn eetpatroon. Maar hé, ik denk altijd maar zo; je moet iets interessants hebben om over te kletsen en als dat niks in je eigen leven is, dan bemoei je je toch automatisch met anderen.

Altijd commentaar op t feit dat ik te weinig eet, maar hé, ik word er niet chagrijnig of bemoeierig van en het lijkt me kutter om wakker te worden en altijd ontevreden te zijn en op andere te letten.
Tja, mensen hebben nu eenmaal graag meningen over anderen.

Ik ben op dit moment slank, maar vroeger:) nog veel slanker. Had een periode rond mijn 24e, dat ik behoorlijk wat hardliep. At gewoon prima, maar was met mijn 1.72 en 54 kilo toen wel slanker dan de gemiddelde mens. Kreeg toen wel vaak opmerkingen met of tijdens het eten.

Als ik dan met het uit eten gaan een keer minder at, direct bezorgde blikken of eens op een verjaardag. Ik kwam aanzetten pal na mijn avondeten en weigerde een taartje. Andere gast vond het nodig om te zeggen; O nu snap ik waarom zij zo dun is (ik had net een bord pasta op, maar dat terzijde :rofl: ).

Ook wel eens zelf meningen (in mijn hoofd) gehad over collega’s. Die best wel stevig waren, maar bij de lunch altijd gezonde salade en nooit taart etc aannamen. Niet aardig, maar je ziet dat en onbewust heb je er dan toch een mening over, die waarschijnlijk nergens op slaat.

Tegenwoordig ben ik van het leven en laten leven. Als ik vega en bronwater bestel in een restaurant en daar commentaren op krijg (omdat de rest aan de vette hap en bier zit), maak ik daar nu vaak korte duidelijke metten mee.
anoniem_403779 wijzigde dit bericht op 25-04-2021 07:54
0.44% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
zurematten1988 schreef:
25-04-2021 07:49
Tja, mensen hebben nu eenmaal graag meningen over anderen.

Ik ben op dit moment slank, maar vroeger:) nog veel slanker. Had een periode rond mijn 24e, dat ik behoorlijk wat hardliep. At gewoon prima, maar was met mijn 1.72 en 54 kilo toen wel slanker dan de gemiddelde mens. Kreeg toen wel vaak opmerkingen met of tijdens het eten.

Als ik dan met het uit eten gaan een keer minder at, direct bezorgde blikken of eens op een verjaardag. Ik kwam aanzetten pal na mijn avondeten en weigerde een taartje. Andere gast vond het nodig om te zeggen; O nu snap ik waarom zij zo dun is (ik had net een bord pasta op, maar dat terzijde :rofl: ).

Ook wel eens zelf meningen (in mijn hoofd) gehad over collega’s. Die best wel stevig waren, maar bij de lunch altijd gezonde salade en nooit taart etc aannamen. Niet aardig, maar je ziet dat en onbewust heb je er dan toch een mening over, die waarschijnlijk nergens op slaat.

Tegenwoordig ben ik van het leven en laten leven. Als ik vega en bronwater bestel in een restaurant en daar commentaren op krijg (omdat de rest aan de vette hap en hier zit), maak ik daar nu vaak korte duidelijke mee.
Ik ben bijna jouw dubbele
Westerpaviljoen schreef:
25-04-2021 07:52
Ik ben bijna jouw dubbele
Qua gewicht of mening? :proud:
Ik ben nu overigens 65 kilo hoor. Ipv hardlopen lig ik nu vaker te Netflix-en op de bank.
Alle reacties Link kopieren
zurematten1988 schreef:
25-04-2021 07:55
Qua gewicht of mening? :proud:
Ik ben nu overigens 65 kilo hoor. Ipv hardlopen lig ik nu vaker te Netflix-en op de bank.
Qua beide denk ik

65 klinkt beter (niet flauw bedoeld maar klinkt zo ongelofelijk licht alsof je met iemand kan jongleren)
Ik krijg nu ik maatje 40 heb meer opmerkingen over wat ik in mijn mond stop dan toen ik maatje 48 had. Heel gek. Nu krijg ik steevast te horen: ach, jij kan het wel hebben. Neem nog wat lekkers.
Dat doe ik dan ook want ik beweeg als een gek en blijkbaar kan ik het ook wel hebben want ik compenseer het en ben al maanden stabiel met 71 kilo. Zodra ik bij zou komen zou ik wel wat op gaan letten maar zo lang het zo goed gaat eet ik lekker wat ik wil.

Toen ik nog fiks te zwaar was hoorde ik nooit opmerkingen als ik op mijn werk een panini en een kroket zat te eten. Gek eigenlijk. Misschien durven mensen dat toch minder snel te zeggen ofzo.
Ik heb zelf nog nooit tegen iemand gezegd: ach je kan het wel hebben, neem een taartje. Ik vind dat zo pusherig. Laat mensen gewoon.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het helemaal. Ik lunch op veel verschillende plaatsen, bij verschillende mensen en krijg vaak opmerkingen over wat ik eet. Of mensen bieden me iets aan en zijn dan verontwaardigd wanneer ik beleefd weiger. Ik kies graag zelf wat ik eet en neem altijd zelf mijn lunch mee. Zelfde met koffie.
Zo zat ik eens mijn gezonde lunch te eten toen een vrouw zei ‘moeder en ik gaan, straks naar mc Donalds’ en de moeder reageerde ‘zeg dat niet want dat meisje zit daar ocharme dieetvoer te eten en je gaat haar zin doen krijgen in een hamburger’.
Mij krijg je niet binnen in een hamburgertent. Heb ik dan ook op onverschillige toon geantwoord.
Alle reacties Link kopieren
Ik ervaar dit met alcohol. Ik drink geen alcohol omdat ik het niet lekker vind. Waarom zou ik het dan drinken? Collega s weten dat ik geen alcohol drink, maar beginnen er vrijwel iedere vrijdagmiddag over tijdens de borrel. Ik moet me dan toch steeds weer soort van verdedigen. Zie er daarom soms tegenop.
Alle reacties Link kopieren
Madrid87 schreef:
25-04-2021 08:03
Ik krijg nu ik maatje 40 heb meer opmerkingen over wat ik in mijn mond stop dan toen ik maatje 48 had. Heel gek. Nu krijg ik steevast te horen: ach, jij kan het wel hebben. Neem nog wat lekkers.
Dat doe ik dan ook want ik beweeg als een gek en blijkbaar kan ik het ook wel hebben want ik compenseer het en ben al maanden stabiel met 71 kilo. Zodra ik bij zou komen zou ik wel wat op gaan letten maar zo lang het zo goed gaat eet ik lekker wat ik wil.

Toen ik nog fiks te zwaar was hoorde ik nooit opmerkingen als ik op mijn werk een panini en een kroket zat te eten. Gek eigenlijk. Misschien durven mensen dat toch minder snel te zeggen ofzo.
Ik heb zelf nog nooit tegen iemand gezegd: ach je kan het wel hebben, neem een taartje. Ik vind dat zo pusherig. Laat mensen gewoon.
Met 48 beschouwt men je als verloren
Polsjef schreef:
24-04-2021 15:11
Volgens mij vis je naar een compliment. Hietbij: je eet fantastisch
Ik zat net te denken misschien ziet ze er ziekelijk uit

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven