Lijf & Lijn alle pijlers

Dames hier die willen aankomen?

17-08-2012 20:26 119 berichten
Alle reacties Link kopieren
Logischerwijs zijn er veel topics van mensen die willen afvallen. Gelukkig is dat voor mij geen issue, maar de keerzijde van de medaille is dat ik al jaren wil aankomen (nu 50 kg bij 1,68).

De laatste 4 maanden ben ik 5 kilo aangekomen, maar man, wat een werk was dat. Met tegenzin eten, alarm zetten voor 2 verplicht broodjes. Wel ben ik echt superblij! Ik heb er eiwitshakes naast mijn normale eten bij gebruikt en ben echt heel gezond gaan eten. Ik wil nog 3 kilo maar die lijken niet te lukken.



Zijn er mensen die willen aankomen, ermee bezig zijn of het al is gelukt?
Alle reacties Link kopieren
Met 1.78 meter en mijn heupen maak ik al lang geen schijn van kans meer in de kinderafdeling
Alle reacties Link kopieren
Ik ben niet echt bewust bezig met aankomen. Zorg er wel altijd voor dat ik genoeg en gezond eet. Ben 1.70 en 54kg. Altijd al aan de lichte kant geweest. Heb het van mijn vader, die was vroeger ook zo en zie het nu ook aan mijn broertje.

Krijg zelf soms ook wel opmerkingen over mijn gewicht. Wat mij altijd is bijgebleven en wat ik nu nog vervelend kan vinden is dat wanneer ik bij de dokter kwam ik elke keer op de weegschaal moest. Vervolgens werd er weer geconcludeerd dat ik te licht was en echt wat aan moest komen. Maar mij werd er nooit gevraagd wat ik eigenlijk at. Waarvoor ik ook kwam bij de dokter ik moest op de weegschaal.

Op het HBO vond een 'vriendin' het nodig om te zeggen dat ik anorexia had en daarom zo dun was. Gelukkig waren mijn klasgenoten zo lief om gewoon te vragen aan mij hoe het zat.

Vorig jaar nog een opmerking naar mijn hoofd gehad: 'dat ik toch zo mager was'. Dat woord 'mager' net alsof je een ernstige ziekte hebt of zo. Of wanneer ik in de sportschool ben en er wordt gezegd dat ik het echt niet nodig heb om te sporten. Na ja, het zegt meer over de mensen zelf die de opmerkingen maken dan over mij probeer ik nu altijd maar te denken.
Alle reacties Link kopieren
Wat ik trouwens wel heel lastig vind is kleding kopen. Ik loop er altijd heel basic bij en dat vind ik zo jammer.

Heb wel een beetje een zandloper figuur. 65/70C, platte buik, holle rug :(, bredere heupen en geen bips!:P

Heb één (voor mij) perfecte spijkerbroek, wat leuke blazers, little black dress, zwart overhemd.. maar het is allemaal zo standaard en saai.

Jurkjes zijn lastig omdat ik wel een duidelijke taille moet hebben vind ik zelf, anders lijk ik zwanger..

Misschien heel gek maar in hele strakke, aansluitende kleding voel ik me ook niet altijd prettig.



En ja pff.. laarzen kopen ook al zo'n drama! Heb eindelijk twee paar laarzen. Eén met hoge hak en één paar platte stoere laarzen. Deze haal ik uit Duitsland, heb het idee dat ze daar veel meer maatkeuze hebben.
@Isa89: Ik zou bij de dokter weigeren op de weegschaal te gaan staan als ik voor iets anders kwam. Doen ze dat ook bij mensen met overgewicht als die voor totaal iets anders komen? Vast niet, dan is de praktijk waarschijnlijk te klein... En als iemand tegen mij zegt "Wat ben jij mager geworden zeg!" en het is niet iemand die ik goed ken (en ik me dus afvraag waar ze zich mee bemoeien) dan roep ik rustig "Wat ben jij dik geworden zeg!" terug. Daarna blijft het meestal ijzig stil en trek ik enkel nog vragend mijn wenkbrauw op zo van "en nu?". Kunnen ze opeens heel snel van onderwerp veranderen. En roepen ze het niet snel nog een keer.
Met mijn kinderen bij het CB ook een flinke aanvaring gehad met een CB-arts die maar bleef door zeuren dat mijn kinderen te dun waren. Ook al waren/zijn ze gezond, levendig, vol energie, groeiden ze goed en zo. Dun zijn zit bij ons gewoon in de familie, wij dunnetjes barsten van de energie en worden er hartstikke gezond stokoud mee. Dus ik begrijp al die drukte nooit zo. Helaas wou die informatie maar niet doordringen daar op het CB. Ik kom daar dus niet meer met de kinderen. Lang leve de kinderarts! Die kijkt tenminste verder dan zijn neus lang is. En is een vriend van ons die hier regelmatig over de vloer komt en ziet dat de kinderen bunkeren als een stel uitgehongerde hyena's. Daar ligt het dus niet aan...
@Rawfoodje: ik heb de weegschaal vanmorgen nog maar even genegeerd . Kijk aan het einde van de week wel als het afgekoeld is. Dan ben ik eventueel vocht wel weer kwijt.



Keeping my fingers crossed. Nou ja, niet te veel want dan kan ik er niet mee eten.
Alle reacties Link kopieren
quote:leentjedb schreef op 21 augustus 2012 @ 23:22:

@Isa89: Ik zou bij de dokter weigeren op de weegschaal te gaan staan als ik voor iets anders kwam. Doen ze dat ook bij mensen met overgewicht als die voor totaal iets anders komen? Vast niet, dan is de praktijk waarschijnlijk te klein... En als iemand tegen mij zegt "Wat ben jij mager geworden zeg!" en het is niet iemand die ik goed ken (en ik me dus afvraag waar ze zich mee bemoeien) dan roep ik rustig "Wat ben jij dik geworden zeg!" terug. Daarna blijft het meestal ijzig stil en trek ik enkel nog vragend mijn wenkbrauw op zo van "en nu?". Kunnen ze opeens heel snel van onderwerp veranderen. En roepen ze het niet snel nog een keer.



Gelukkig heb ik nu een andere dokter. Zou het nu ook weigeren hoor, was toen te jong en te perplex om er wat van te zeggen.

Alhoewel, laatst zei iemand tegen mijn broertje dat hij mager is en toen waren we ook allebei uit het veld geslagen. We hebben het er wel samen over gehad, maar geen opmerking terug gemaakt. Veel te soft ben ik ook..



Bij mij staat ook altijd iedereen versteld wat ik allemaal eet op een dag. Ik eet ook meer dan mijn vriend. Het is ook zo dat ik moet eten anders lig ik dubbel van de buikpijn. Wel een beetje een trage eter, dat is soms wel lastig.
Alle reacties Link kopieren
Daar was ik weer even, was even druk druk!



Bikini heb ik laten varen, volgend jaar kijken we weer eens verder. Het weer word nu toch ook minder en die ik nu heb voldoet voor de incidentele dag zeg maar.



Ik weeg mezelf trouwens alleen nog maar als ik merk dat kleding weer gaat slobberen. Gewoon om in de gaten te houden dat ik niet onder de 50 kg kom. Ik heb ook besloten dat ik gewoon blij moet zijn als ik niet minder weeg dan 53 kg. Acceptatie acceptatie maar zo soms heb ik wel baalmomentjes.
Ik weeg mij niet meer! Zolang ik mij fit voel, mijn gezicht er vol uit ziet en mij ribben niet zichtbaar zijn, weet ik dat ik voor mijn doen op een juist gewicht ben. Van dat wegen werd ik iedere keer zo depri. Dat hielp mij niet vooruit.
Alle reacties Link kopieren
Precies, de weegschaal maakte het alleen maar erger. Helaas heb ik geen vol gezicht dus dat is voor mij geen graadmeter.



Fit voelen is nog een probleem, daarvoor ben ik echt afhankelijk van de eetmomenten. Als ik er één oversla door tijdgebrek bijvoorbeeld dan merk ik dat heel snel. Ik moet me er echt aan houden anders ben ik de rest van de dag futloos.
Dat heb ik ook TaraD ik moet ook echt goed blijven eten anders voel ik mij heel erg futloos. Ik heb een vol gezicht in de zin, ik teken nu niet. Wanneer ik te weinig eet ga ik in mijn gezicht heel erg tekenen, het ziet er dan gauw grauw en "ingevallen uit". Denk bijvoorbeeld aan als ik griep heb gehad.
Zijn er misschien meer mensen met problemen met broeken en hebben deze nog een aantal tips?



Schoenen ook trouwens, laarzen zijn altijd te wijd. En de overige schoenen zonder dat je ze strakker kan zetten stap ik altijd uit. Iemand hier ook nog tips voor?



Qua beha's slaag ik altijd wel bij de hunkemoller en t-shirts, truitjes en vesten kan ik eigenlijk bijna overal wel kopen.
Alle reacties Link kopieren
Schoenen haal ik uit Duitsland. Daar hebben ze voor mij veel meer keuze in de kuitwijdte onder andere. Een winkel als de Ziengs sla ik echt over voor laarzen, zij houden alleen rekening met extra dikke kuiten. Verder gebruik ik ook wel schoenzooltjes.



Broeken vind ik lastig. Ze lubberen ook altijd zo snel en zitten dan direct niet meer mooi aangesloten. Heb nu één fijne van Kuyichi, maar die kan ik dan weer alleen aan met mijn hoogste pumps. De lengte / taille verhouding is altijd lastig.



Heb trouwens ook het idee dat maten steeds groter worden. Snappen jullie wat ik bedoel? Vroeger op de middelbare school droeg ik 27 / 32 qua spijkerbroeken. Nu draag ik 25/26 32 en ik ben in die tussentijd zeker nog iets gegroeid. Heb het ook met shirtjes. Van sommige merken is een XS / S me te groot geworden.
Isa89, ik heb het wel eens nagevraagd betreft maten bij winkels, het is inderdaad zo omdat Nederland "meer grotere maten" heeft dan kleinere. De kleding wordt hierop aangepast. Bij exclusieve Italiaanse of Franse winkels slaag je sneller wel alleen betaal je daar dik geld voor (wat ik niet heb).
Alle reacties Link kopieren
Hier nog een lichtgewicht met extreem smalle voeten en kuiten. Ik heb zulke smalle voeten en zo'n rare voetvorm dat er geen enkele passende confectieschoen te vinden is voor mijn voeten. Alles is altijd veel te breed en zwabbert om mijn kuiten.

Als je slechts smalle voeten en smalle onderbenen hebt, maar wel een normale voetvorm dan kun wellicht eens bij een schoenmaker informeren of hij schoenen in de lengte kan oprekken. Je koopt dan te kleine schoenen die in de breedte en bij de kuit beter aansluiten en laat ze dan alleen in de lengte oprekken. Deze tip kreeg ik van een schoentechnicus.

Heb geen idee of dit echt zo kan en aan welke eisen de schoen verder moet voldoen (want het het zal niet met alle materiaal kunnen), maar dat moet een goede schoenmaker wel kunnen aangeven.

Ik weet niet of ik het zelf zou durven, want een schoen die eigenlijk te klein is kun je ook niet goed passen. En als de boel eenmaal opgerekt is en de schoen toch niet lekker zit dan kun je de schoen ook niet meer ruilen of terugbrengen.

Italiaanse merken vallen ook redelijk smal.
Alle reacties Link kopieren
Haha Leentje, dat CB ja.. Mijn moeder kwam (naar het schijnt) steeds huilend terug thuis van het Belgische CB omdat ze daar steeds zeiden dat ik te mager was, en ze vroegen dan ook of ik wel genoeg te eten kreeg

Mijn vader vond dat ook altijd enorme onzin omdat ik zo'n ontzettend levendig en gezond kind was.
Op vakantie naar Frankrijk gaan en daar je kleding, lingerie en schoenen/laarzen kopen. Veel meer keuze, ook in de kleinere/smalle maten.



Ik pas overigens "in de breedte" nog in kindermaat 164. Maar kom dan een stuk broekspijp en armlengte te kort want 1,78m lang. En dat ziet er dan zo armoedig uit.
Alle reacties Link kopieren
Toch gek dat in Nederland de maten steeds groter worden met de jaren.

Krijg ook vaak te horen dat de uitverkoop echt iets voor mij is, omdat 'de kleine maten altijd overblijven'. Misschien kijk ik niet goed, maar heb altijd het idee dat juiste de kleine maten altijd weg zijn.

Of dat als slanke persoon alles je staat. Ik heb juist altijd het idee dat ik zeker niet alles kan hebben. Een skinny jeans staat mij echt vreselijk vind ik zelf. Ook moet ik een duidelijke taille in jurkjes enzovoort hebben want anders lijk ik zwanger.



Vanochtend maar begonnen met 4 broodjes roomboter + jam. Straks een banaan, sporten en dan een appel. Lunchen met brood waarschijnlijk en misschien vanavond uit eten. Dan heb ik mijn portie wel weer gehad.
Alle reacties Link kopieren
Joehoe! Terug uit Spanje, met een halve bonuskilo . Vreemde was dat ik na dag 5 niet meer in mjn spijkerbroek kon komen, ik had dus verwacht dat ik enooorm was aangekomen, maar bleek zout en vocht te zijn. Anyhow: ik heb voor het eerst in een jurkje gelopen. Ik voelde me heel bloot, maar de wereld is niet eens vergaan!



Ik ga rven de laatste reacties lezen

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven