Lijf & Lijn
alle pijlers
Deze luistervink hoort te goed!
dinsdag 6 december 2011 om 13:53
Op de een of andere manier zijn mijn zintuigen iets te scherp afgesteld. Ik ruik heel heel heel erg goed (verleden jaar een beginnend brandje kunnen blussen, omdat ik iets verdachts rook bij de buren) en zie ook goed (in het donker, veraf). Ik zit op het dak als er labeltjes in mijn nek kriebelen, enfin, is allemaal niet zo erg.
Waar ik wel heel veel last van heb, is dat ik zo'n goed gehoor heb. Ik hoor alles. Gesprekken tussen mensen die voorbij wandelen, veegmachines die een eind verderop bezig zijn (als het raam dicht is, dubbelglas), de hond van de buren van een kilometer verderop, 3 buren verderop die dreunende bassen aan hebben staan, ik hoor het. Hoe vaak ik wel niet aan mijn vriend heb gevraagd: ''ja maar hoor jij dat dan niet?'' en dat mijn vriend me aan zit te kijken alsof ik gek ben.
De TV, dat geluid komt ook zo hard binnen. Of ik kijk tv, of het ding staat uit / op mute, anders komt het geluid binnen, en hard ook. Gekmakend! Een kantoortuin? Onmogelijk voor mij. Radio aan op kantoor? Prima, maar mijn productiviteit daalt direct met 50%.
Wie heeft er tips en trucs? Meer naar de disco en concerten, zodat mijn gehoor wat beschadigd? Permanent oordoppen dragen? Mijn iPod elke dag op vol vermogen?
Gewoon 'me ervoor afsluiten' kan dus niet, het geluid vindt mij altijd.....
Heel graag tips!
Waar ik wel heel veel last van heb, is dat ik zo'n goed gehoor heb. Ik hoor alles. Gesprekken tussen mensen die voorbij wandelen, veegmachines die een eind verderop bezig zijn (als het raam dicht is, dubbelglas), de hond van de buren van een kilometer verderop, 3 buren verderop die dreunende bassen aan hebben staan, ik hoor het. Hoe vaak ik wel niet aan mijn vriend heb gevraagd: ''ja maar hoor jij dat dan niet?'' en dat mijn vriend me aan zit te kijken alsof ik gek ben.
De TV, dat geluid komt ook zo hard binnen. Of ik kijk tv, of het ding staat uit / op mute, anders komt het geluid binnen, en hard ook. Gekmakend! Een kantoortuin? Onmogelijk voor mij. Radio aan op kantoor? Prima, maar mijn productiviteit daalt direct met 50%.
Wie heeft er tips en trucs? Meer naar de disco en concerten, zodat mijn gehoor wat beschadigd? Permanent oordoppen dragen? Mijn iPod elke dag op vol vermogen?
Gewoon 'me ervoor afsluiten' kan dus niet, het geluid vindt mij altijd.....
Heel graag tips!
dinsdag 6 december 2011 om 13:58
quote:Katherina schreef op 06 december 2011 @ 13:56:
Ik zeg HSP.
Maar inderdaad, oordopjes. Of ga op yoga, dat leert je je af te sluiten voor ongewenste invloeden, of eigenlijk leert het je dat je er niets mee hoeft te doen.
Ja daar denk ik al een tijdje aan, om dat te gaan doen!
Toch eens even informeren.
Maar neigt dat niet naar meditatie? Want daar ben ik echt te ongeduldig en onrustig voor.
Ik zeg HSP.
Maar inderdaad, oordopjes. Of ga op yoga, dat leert je je af te sluiten voor ongewenste invloeden, of eigenlijk leert het je dat je er niets mee hoeft te doen.
Ja daar denk ik al een tijdje aan, om dat te gaan doen!
Toch eens even informeren.
Maar neigt dat niet naar meditatie? Want daar ben ik echt te ongeduldig en onrustig voor.
dinsdag 6 december 2011 om 14:00
herkenbaar! vooral op het gebied van het gehoor.
Voor mij was wonen in een flat daarom ook echt vreselijk, ik werd 's nachts wakker omdat de buren van 3 huizen verder de wc doorspoelde..
Het is bij mij wel minder geworden toen ik in die flat woonde. En toen ik een jaar ben gaan reizen, met voornamelijk kartonnen wanden tussen de kamers die zo'n beetje de standaard waren, overal in hostels de tv's bij de receptie op z'n hardst stond dag en nacht, enz.. heb ik me er toch onbewust voor leren afsluiten. Maar hoe ik dat heb gedaan? Geen idee.
De echt oplossing is voor mij geweest het krijgen van een kind, maar ja, daar heb je niet zoveel aan denk ik haha.
Hoewel ik helemaal niet zo'n 'oermoedertype' ben ofzo, zijn mijn zintuigen tegenwoordig erg gericht op mijn zoontje, die hoor ik als ik beneden in de woonkamer tv kijk nog omdraaien in zijn bedje 2 verdiepingen hoger. Omdat ik daar nu onbewust op focus hoor ik de rest niet meer zo scherp, of ik let er minder op ofzo.
Daarbij helpt chronisch slaapgebrek je ook om alle omgevingsgeluiden te negeren en in slaap te vallen zodra je hoofd je kussen raakt.
Voor mij was wonen in een flat daarom ook echt vreselijk, ik werd 's nachts wakker omdat de buren van 3 huizen verder de wc doorspoelde..
Het is bij mij wel minder geworden toen ik in die flat woonde. En toen ik een jaar ben gaan reizen, met voornamelijk kartonnen wanden tussen de kamers die zo'n beetje de standaard waren, overal in hostels de tv's bij de receptie op z'n hardst stond dag en nacht, enz.. heb ik me er toch onbewust voor leren afsluiten. Maar hoe ik dat heb gedaan? Geen idee.
De echt oplossing is voor mij geweest het krijgen van een kind, maar ja, daar heb je niet zoveel aan denk ik haha.
Hoewel ik helemaal niet zo'n 'oermoedertype' ben ofzo, zijn mijn zintuigen tegenwoordig erg gericht op mijn zoontje, die hoor ik als ik beneden in de woonkamer tv kijk nog omdraaien in zijn bedje 2 verdiepingen hoger. Omdat ik daar nu onbewust op focus hoor ik de rest niet meer zo scherp, of ik let er minder op ofzo.
Daarbij helpt chronisch slaapgebrek je ook om alle omgevingsgeluiden te negeren en in slaap te vallen zodra je hoofd je kussen raakt.
dinsdag 6 december 2011 om 14:01
Heel vervelend lijkt me dit. Zou er onrustig van worden.
Wellicht vallen je klachten onder hyperacusis?
http://nl.wikipedia.org/wiki/Hyperacusis
Wellicht vallen je klachten onder hyperacusis?
http://nl.wikipedia.org/wiki/Hyperacusis
dinsdag 6 december 2011 om 14:03
Ik heb een hele tijd yoga gedaan, en juist omdat ik zo onrustig kan zijn.
Een goede yogaleraar leert je juist niks doen, en daar niks van vinden. Al die rare houdingoefeningen zijn maar op één ding gericht: ongemak ervaren, en daar niets van vinden, zodat je het tijden vol kunt houden. Het is vreselijk moeilijk in het begin, maar steeds vaker tijdens een meditatie ( het is vreselijk moeilijk om alleen maar te zijn, niks te vinden, en je gedachten op de loop te laten) gaan er opeens minuten voorbij die je je niet eens kunt herinneren.
Na een jaartje kon ik heel veel lichamelijk ongemak ervaren zonder me aan de pijn te storen. Heel stom, maar daardoor leer je dus ook om niets te vinden van dingen die bij je binnenkomen.
Een goede yogaleraar leert je juist niks doen, en daar niks van vinden. Al die rare houdingoefeningen zijn maar op één ding gericht: ongemak ervaren, en daar niets van vinden, zodat je het tijden vol kunt houden. Het is vreselijk moeilijk in het begin, maar steeds vaker tijdens een meditatie ( het is vreselijk moeilijk om alleen maar te zijn, niks te vinden, en je gedachten op de loop te laten) gaan er opeens minuten voorbij die je je niet eens kunt herinneren.
Na een jaartje kon ik heel veel lichamelijk ongemak ervaren zonder me aan de pijn te storen. Heel stom, maar daardoor leer je dus ook om niets te vinden van dingen die bij je binnenkomen.
dinsdag 6 december 2011 om 14:03
quote:sundream schreef op 06 december 2011 @ 14:01:
Heel vervelend lijkt me dit. Zou er onrustig van worden.
Wellicht vallen je klachten onder hyperacusis?
http://nl.wikipedia.org/wiki/HyperacusisWat interessant!
Heel vervelend lijkt me dit. Zou er onrustig van worden.
Wellicht vallen je klachten onder hyperacusis?
http://nl.wikipedia.org/wiki/HyperacusisWat interessant!
dinsdag 6 december 2011 om 14:05
quote:Katherina schreef op 06 december 2011 @ 14:03:
Ik heb een hele tijd yoga gedaan, en juist omdat ik zo onrustig kan zijn.
Een goede yogaleraar leert je juist niks doen, en daar niks van vinden. Al die rare houdingoefeningen zijn maar op één ding gericht: ongemak ervaren, en daar niets van vinden, zodat je het tijden vol kunt houden. Het is vreselijk moeilijk in het begin, maar steeds vaker tijdens een meditatie ( het is vreselijk moeilijk om alleen maar te zijn, niks te vinden, en je gedachten op de loop te laten) gaan er opeens minuten voorbij die je je niet eens kunt herinneren.
Na een jaartje kon ik heel veel lichamelijk ongemak ervaren zonder me aan de pijn te storen. Heel stom, maar daardoor leer je dus ook om niets te vinden van dingen die bij je binnenkomen.
Klinkt goed Katherina. Is die meditatie dan dat 'stille' kwartiertje na afloop? Dat je moet liggen en ze een voor een je lichaamsdelen behandelen?
Is het nog een speciale vorm van yoga die jij hebt gedaan?
Ik heb een hele tijd yoga gedaan, en juist omdat ik zo onrustig kan zijn.
Een goede yogaleraar leert je juist niks doen, en daar niks van vinden. Al die rare houdingoefeningen zijn maar op één ding gericht: ongemak ervaren, en daar niets van vinden, zodat je het tijden vol kunt houden. Het is vreselijk moeilijk in het begin, maar steeds vaker tijdens een meditatie ( het is vreselijk moeilijk om alleen maar te zijn, niks te vinden, en je gedachten op de loop te laten) gaan er opeens minuten voorbij die je je niet eens kunt herinneren.
Na een jaartje kon ik heel veel lichamelijk ongemak ervaren zonder me aan de pijn te storen. Heel stom, maar daardoor leer je dus ook om niets te vinden van dingen die bij je binnenkomen.
Klinkt goed Katherina. Is die meditatie dan dat 'stille' kwartiertje na afloop? Dat je moet liggen en ze een voor een je lichaamsdelen behandelen?
Is het nog een speciale vorm van yoga die jij hebt gedaan?
dinsdag 6 december 2011 om 14:05
quote:Bianca1976 schreef op 06 december 2011 @ 13:56:
Naar de huisarts lijkt me het beste. Die heeft er meer verstand van en kan je eventueel door verwijzen naar een specialist.
En je gehoor verpesten is natuurlijk het domste wat je kunt doen.
wat moet de huisarts daar nou mee? 'Dokter, ik hoor zo goed'. Hij ziet je aankomen....
Ik denk dat je de keuze hebt uit oordoppen als je wilt slapen of je je moet concentreren op je werk en verder er mee leren leven.
Naar de huisarts lijkt me het beste. Die heeft er meer verstand van en kan je eventueel door verwijzen naar een specialist.
En je gehoor verpesten is natuurlijk het domste wat je kunt doen.
wat moet de huisarts daar nou mee? 'Dokter, ik hoor zo goed'. Hij ziet je aankomen....
Ik denk dat je de keuze hebt uit oordoppen als je wilt slapen of je je moet concentreren op je werk en verder er mee leren leven.
dinsdag 6 december 2011 om 14:05
quote:sundream schreef op 06 december 2011 @ 14:01:
Heel vervelend lijkt me dit. Zou er onrustig van worden.
Wellicht vallen je klachten onder hyperacusis?
http://nl.wikipedia.org/wiki/Hyperacusis
Dit lijkt me lichtelijk overdreven.
Ook ik ben gezegend met een heel scherp gehoor. Toen ik jonger was, vond ik zo'n grote koptelefoon fijn om op te hebben tijdens het huiswerk maken. Het dempt het geluid van buiten, waardoor ik me beter kon concentreren.
Als ik me op wat anders concentreer (boek, internet, interessant artikel), dan hoor ik de geluiden vaak minder.
Het meest irritante geluid? De buurjongen die in de buurt bezig is met zijn radiografisch en op afstand bestuurbare auto (op benzine). Man, wat een herrie
Heel vervelend lijkt me dit. Zou er onrustig van worden.
Wellicht vallen je klachten onder hyperacusis?
http://nl.wikipedia.org/wiki/Hyperacusis
Dit lijkt me lichtelijk overdreven.
Ook ik ben gezegend met een heel scherp gehoor. Toen ik jonger was, vond ik zo'n grote koptelefoon fijn om op te hebben tijdens het huiswerk maken. Het dempt het geluid van buiten, waardoor ik me beter kon concentreren.
Als ik me op wat anders concentreer (boek, internet, interessant artikel), dan hoor ik de geluiden vaak minder.
Het meest irritante geluid? De buurjongen die in de buurt bezig is met zijn radiografisch en op afstand bestuurbare auto (op benzine). Man, wat een herrie
dinsdag 6 december 2011 om 14:05
quote:MissMD schreef op 06 december 2011 @ 14:04:
Ik woon ook in een nieuwbouwhuis en dat is een verademing na die flat haha. Toen ik er woonde wende ik er wel aan, maar ik zou niet meer terug kunnen nu ik gewend ben aan de stilte van beton en dubbelglas.Fijn hè! Ik vond het zo'n verademing, ben echt minder gestrest nu (ten opzichte van toen).
Ik woon ook in een nieuwbouwhuis en dat is een verademing na die flat haha. Toen ik er woonde wende ik er wel aan, maar ik zou niet meer terug kunnen nu ik gewend ben aan de stilte van beton en dubbelglas.Fijn hè! Ik vond het zo'n verademing, ben echt minder gestrest nu (ten opzichte van toen).
dinsdag 6 december 2011 om 14:06
quote:Starshine schreef op 06 december 2011 @ 14:05:
[...]
wat moet de huisarts daar nou mee? 'Dokter, ik hoor zo goed'. Hij ziet je aankomen....
Ik denk dat je de keuze hebt uit oordoppen als je wilt slapen of je je moet concentreren op je werk en verder er mee leren leven.Het is niet alleen met slapen hoor, nu ik dit zit te tikken hoor ik ook heel veel, de buren, een veegmachine buiten, etc.
[...]
wat moet de huisarts daar nou mee? 'Dokter, ik hoor zo goed'. Hij ziet je aankomen....
Ik denk dat je de keuze hebt uit oordoppen als je wilt slapen of je je moet concentreren op je werk en verder er mee leren leven.Het is niet alleen met slapen hoor, nu ik dit zit te tikken hoor ik ook heel veel, de buren, een veegmachine buiten, etc.
dinsdag 6 december 2011 om 14:08
Hoi SG
Het beschadigen van je gehoor met lawaai, is het domste wat je kunt doen. Je kunt hier slechthorend van worden en last van oorsuizen krijgen. Dan ben je nog veel verder van huis.
Het dragen van oordoppen is ook niet aan te raden. Je 'ontwent' je oren dan om normaal geluid te verdragen, dus als je ze uitdoet zal het alleen maar erger zijn.
Het is zeker wel mogelijk om te leren je beter af te sluiten voor geluid. Maar ik zou eerst eens naar een audiologisch centrum gaan om je gehoor te laten controleren. Ze behandelen ook klachten als gevoeligheid voor geluid.
Het beschadigen van je gehoor met lawaai, is het domste wat je kunt doen. Je kunt hier slechthorend van worden en last van oorsuizen krijgen. Dan ben je nog veel verder van huis.
Het dragen van oordoppen is ook niet aan te raden. Je 'ontwent' je oren dan om normaal geluid te verdragen, dus als je ze uitdoet zal het alleen maar erger zijn.
Het is zeker wel mogelijk om te leren je beter af te sluiten voor geluid. Maar ik zou eerst eens naar een audiologisch centrum gaan om je gehoor te laten controleren. Ze behandelen ook klachten als gevoeligheid voor geluid.
dinsdag 6 december 2011 om 14:09
Ik vind oordopjes geen oplossing, dan hoor ik het bloed in mijn aderen stromen. Klinkt stom, maar zo ervaar ik het. Ik ga dus nooit naar de bioscoop want daar staat het geluid veeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel te hard.
TV zet ik zo zacht mogelijk en liefst op ondertiteling van teletekst want de gesprekken zijn altijd op normaal niveau maar de muziek in films en series staat wederom veeeeeeeeeeeeeeeeel te hard.
TV zet ik zo zacht mogelijk en liefst op ondertiteling van teletekst want de gesprekken zijn altijd op normaal niveau maar de muziek in films en series staat wederom veeeeeeeeeeeeeeeeel te hard.
dinsdag 6 december 2011 om 14:10
quote:SeptemberGirl schreef op 06 december 2011 @ 14:05:
[...]
Klinkt goed Katherina. Is die meditatie dan dat 'stille' kwartiertje na afloop? Dat je moet liggen en ze een voor een je lichaamsdelen behandelen?
Is het nog een speciale vorm van yoga die jij hebt gedaan?
Ik deed aan hatha yoga, veel oefeningen met het ritme van je ademhaling als ritme voor je bewegingen.
De meditatie is inderdaad het stille kwartier. Mijn lerares deed inderdaad soms de voel je tenen, voel je voeten, voel je onderbenen, maar soms ook voel je ademhaling groeien en krimpen, of mediteren op een onbestaand woord zonder betekenis. Allemaal met als doel om één te worden met je lichaam en de rest buiten te sluiten.
Ik zou het zeker eens proberen, SG.
En inderdaad, een kind hebben geeft je een reden om je oren, gevoel noem maar op te focussen op één ding. Lekker rustig. Onweer hoor ik niet, een ME-charge voor de deur ook niet. Het eerst beginnetje van een huilbui van Dochterlief weer wel.
[...]
Klinkt goed Katherina. Is die meditatie dan dat 'stille' kwartiertje na afloop? Dat je moet liggen en ze een voor een je lichaamsdelen behandelen?
Is het nog een speciale vorm van yoga die jij hebt gedaan?
Ik deed aan hatha yoga, veel oefeningen met het ritme van je ademhaling als ritme voor je bewegingen.
De meditatie is inderdaad het stille kwartier. Mijn lerares deed inderdaad soms de voel je tenen, voel je voeten, voel je onderbenen, maar soms ook voel je ademhaling groeien en krimpen, of mediteren op een onbestaand woord zonder betekenis. Allemaal met als doel om één te worden met je lichaam en de rest buiten te sluiten.
Ik zou het zeker eens proberen, SG.
En inderdaad, een kind hebben geeft je een reden om je oren, gevoel noem maar op te focussen op één ding. Lekker rustig. Onweer hoor ik niet, een ME-charge voor de deur ook niet. Het eerst beginnetje van een huilbui van Dochterlief weer wel.
dinsdag 6 december 2011 om 14:11
Ik hoor, zie en ruik ook alles en het leidt mij ook altijd erg af. Nu ik wat ouder wordt (40+) wordt het minder, gewoon omdat mijn zintuigen minder scherp worden.
Pas sinds ik in het buitenland woon en wordt omringd door mensen die niet mijn moedertaal spreken, kan ik rustig mijn ding blijven doen naast een gesprek tussen anderen. Vorige zomer zaten in het huis naast ons Nederlanders en zat ik dus weer avondenlang mee te genieten (ahum) van hun gekwek, dan MOET ik gewoon meeluisteren.
Foute muziek in restaurants kan me nog altijd tot waanzin drijven. Man heeft dan zelfs niet eens gehoord dat er al een half uur een cd met panfluitschlagers opstaat.
Pas sinds ik in het buitenland woon en wordt omringd door mensen die niet mijn moedertaal spreken, kan ik rustig mijn ding blijven doen naast een gesprek tussen anderen. Vorige zomer zaten in het huis naast ons Nederlanders en zat ik dus weer avondenlang mee te genieten (ahum) van hun gekwek, dan MOET ik gewoon meeluisteren.
Foute muziek in restaurants kan me nog altijd tot waanzin drijven. Man heeft dan zelfs niet eens gehoord dat er al een half uur een cd met panfluitschlagers opstaat.
dinsdag 6 december 2011 om 14:12
quote:Aubrey schreef op 06 december 2011 @ 14:09:
Ik vind oordopjes geen oplossing, dan hoor ik het bloed in mijn aderen stromen. Klinkt stom, maar zo ervaar ik het. Ik ga dus nooit naar de bioscoop want daar staat het geluid veeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel te hard.
TV zet ik zo zacht mogelijk en liefst op ondertiteling van teletekst want de gesprekken zijn altijd op normaal niveau maar de muziek in films en series staat wederoom veeeeeeeeeeeeeeeeel te hard.Zo herkenbaar!
Ik vind oordopjes geen oplossing, dan hoor ik het bloed in mijn aderen stromen. Klinkt stom, maar zo ervaar ik het. Ik ga dus nooit naar de bioscoop want daar staat het geluid veeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel te hard.
TV zet ik zo zacht mogelijk en liefst op ondertiteling van teletekst want de gesprekken zijn altijd op normaal niveau maar de muziek in films en series staat wederoom veeeeeeeeeeeeeeeeel te hard.Zo herkenbaar!
dinsdag 6 december 2011 om 14:13
quote:Katherina schreef op 06 december 2011 @ 14:10:
[...]
Ik deed aan hatha yoga, veel oefeningen met het ritme van je ademhaling als ritme voor je bewegingen.
De meditatie is inderdaad het stille kwartier. Mijn lerares deed inderdaad soms de voel je tenen, voel je voeten, voel je onderbenen, maar soms ook voel je ademhaling groeien en krimpen, of mediteren op een onbestaand woord zonder betekenis. Allemaal met als doel om één te worden met je lichaam en de rest buiten te sluiten.
Ik zou het zeker eens proberen, SG.
En inderdaad, een kind hebben geeft je een reden om je oren, gevoel noem maar op te focussen op één ding. Lekker rustig. Onweer hoor ik niet, een ME-charge voor de deur ook niet. Het eerst beginnetje van een huilbui van Dochterlief weer wel.Mooi, bedankt.
[...]
Ik deed aan hatha yoga, veel oefeningen met het ritme van je ademhaling als ritme voor je bewegingen.
De meditatie is inderdaad het stille kwartier. Mijn lerares deed inderdaad soms de voel je tenen, voel je voeten, voel je onderbenen, maar soms ook voel je ademhaling groeien en krimpen, of mediteren op een onbestaand woord zonder betekenis. Allemaal met als doel om één te worden met je lichaam en de rest buiten te sluiten.
Ik zou het zeker eens proberen, SG.
En inderdaad, een kind hebben geeft je een reden om je oren, gevoel noem maar op te focussen op één ding. Lekker rustig. Onweer hoor ik niet, een ME-charge voor de deur ook niet. Het eerst beginnetje van een huilbui van Dochterlief weer wel.Mooi, bedankt.
